PZC
W5
We wilden in ieder
geval een grote schuur
Woontorens De Vloot in Vlissingen
„eoactie bijlagen: u i
rtvw.pzc.nl
'•(nai'-1"5"" K
Postbus 31,4460 AA Goes
sdvertentie-exploitatie:
voord- en Midden-Zeeland: 0113-315520;
Zeeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
zaterdag 29 juli 2006
De historie van de tas in
DE VOORDEUR
De voordeur biedt toegang tot een woning, maar wat
daar achter schuil gaat, blijft voor velen onzichtbaar.
In deze serie een kijkje achter de voordeuren van
Zeeuwse huizen. Iedere week gaat een andere deur
open en geeft de bewoner een blik in zijn of haar leven.
foto's Mechteld Jansen
foto's Lex de Meester
De woontorens aan het bunkerterrein in Vlissingen.
Ze is heel vaak verhuisd en haar boeken, foto's en
'het bureau van opa' gaan altijd mee. Verder hecht
ze niet zo aan 'plaats en woning'. Marja Dekkers (33)
verblijft sinds 2001 aan de Stadseweg in Wolphaarts-
dijk „Ik heb maximaal ergens vijf jaar gewoond. Om
de zoveel jaar krijg ik weer de kriebels. Ik zou het niet
erg vinden om langzamerhand weer te verhuizen, maar
mijn man Ivo wil hier niet weg. Dus blijven we hier.
Ook geen ramp, we zitten hier lekker."
„Toen we op zoek waren naar een huis, hadden we
twee uitgangspunten. Het moest oudbouw zijn, mèt
een grote schuur." Dat laatste is het stel gelukt. Marja
en Ivo beschikken over een schuur die qua afmeting
niet onderdoet voor het huis. De schuur herbergt onder
meer een oude Peugeot en twee motoren, de Suzuki Sa-
vage van Marja en een oude BMW.
„Ivo houdt van klussen en repareren. Misschien dat we
in de toekomst een kantoor in de schuur gaan maken.
Mijn werk, webdesign, doe ik vanuit huis."
Marja loopt het huis binnen en laat haar 'werkhok'
zien. Een lichte, ruime kamer aan de voorzijde van het
pand. „Dit is echt mijn hok. Hier zit ik hele dagen. In
het dorp kom ik bijna nooit." Lachend: „Ja, een keer
per jaar om te stemmen." Ze wijst op een oud houten
bureau. „Dat was van mijn opa en dat gaat altijd over
al mee naar toe." Aan de andere kant staat een modern
vormgegeven bureau. „Een klant van Ivo heeft dat ge
maakt, Hij wilde een website en had geen geld, ik wil
de een bureauDus toen hebben we dat zo opgelost.
Hij maakt straks nog een soort verhoging op het bu
reau, in ruil daarvoor vul ik zijn website weer verder
in." Een moderne, maar buitengewoon charmante
vorm van ruilhandel dus.
In de woonkamer springt een blauwe wand met boe
kenplanken en foto's in het oog. „Die boekenwand heb
ben we zelf bedacht. We wilden iets anders, dus heb
ben we een systeem bedacht van metalen dragers. De
combinatie met dat blauw is mooi. Die kleur is een be
wuste keuze, ik vind 'm rustgevend." Een van de foto's
is een huwelijksfoto van het stel. „Onze huwelijksvol
trekking was heel apart, we zijn in Goes getrouwd
door mijn vader. Mijn ouders zijn beiden officier bij
het Leger des Heils. Dat is ook de reden waarom ik in
mijn jeugd zo vaak ben verhuisd. Ze werden iedere
keer overgeplaatst. Ik denk dat ik daarom niet zo aan
spullen hecht."
Opvallend verder is een wand in 'metallic look'. „Ik
weet niet precies wat het is, maar het lijkt net schoen
smeer als je het op de muur doet. Na drie tot vier lagen
krijg je dit effect. Eenmaal droog ziet het eruit als me
taal. Het voelt ook zo aan."
Rondom het huis ligt een forse lap grond. „Ja, die tuin
valt wel tegen, daar zit een behoorlijke hoop werk aan
en ik ben niet zo'n fan -van veel fysieke inspanning.
Toen we hier kwamen wonen, wilden we gaan fietsen.
Maar ook dat doe ik maar een keer per jaar. Inder
daad.. naar het dorp."
Het huis heet Keersehoes. „Dat heeft ongetwijfeld iets
te maken met de de grote kersenboom die hier staat.
Heerlijke kersen, maar ik denk dat de vogels er het
meeste plezier aan beleven. We hebben ieder jaar de
zelfde discussie, 'zullen we er een nét over gooien',
maar dat is nogal een operatie omdat die boom zo
groot is."
De inrit van de woning is blijkbaar een houvast voor
dolende automobilisten. „Ja, die is hèt keerpunt voor
iedereen die verkeerd rijdt. Ik weet niet waarom, mis
schien omdat er geen hek staat." Er staat wel een klei
ne haag, 'gevlochten' van conifeerafval. „Er stond hier
zo'n ding van coniferen. Die hebben we weggehaald en
toen zijn we aan het vlechten gegaan."
Annemarie Zevenbergen
De nieuwbouw op het
bunkerterrein in Vlis
singen krijgt overduidelijk
vorm. De doorsnede van een
ei, dat is kenmerkend voor
de woontorens van Malder-
gem De Vloot. Elke koper
heeft straks een halve ovaal
tot zijn beschikking; een ap
partement met veel uit
zicht.
Enkele weken geleden werd
het hoogste punt van De
Vloot bereikt, voor makelaar
Aerssens en Pateer reden om kij
kers en kopers de gelegenheid te
geven om een van de torens te
beklimmen. Om maar een reac
tie te noemen: „Heel apart die
ronde muren."
Inderdaad, het is misschien wat
puzzelen met het plaatsen van
kastjes, maar het is in elk geval
wel anders dan anders. „Daar
om trok dit project ons juist",
reageren Govert en Wil Wen-
tink. „Wij vinden de indeling
heel mooi."
Ze zijn er nog niet helemaal
over uit. Maar dat ze iets anders
zoeken, dat is een feit. Ze heb
ben elkaar op latere leeftijd nog
gevonden. Hij is weduwnaar, zij
weduwe. Het liefst zou het stel
samen een nieuwe start maken
in een ander huis.
„Vanuit mijn woning aan de An
na Blamanlaan kijk ik op de to
rens en zo is mijn interesse ge
wekt", vertelt Wil. „We kwa
men hier deels uit nieuwsgierig
heid naar toe, maar nu krijg ik
er echt zin in."
Govert neemt een informatiebro
chure in ontvangst. „Zit er een
prijslijst bij?", vraagt hij. Met
het informatiepakketje onder de
arm verlaten zij even later het
bunkerterrein. „We hebben
twee huizen te verkopen, dus
wie weet", zegt Wil. Zij ziet zich
zelf best in één van de torens wo
nen. „Maar dan wel in een ap
partement met uitzicht richting
zee."
Panorama
Wat panorama betreft hebben
de kopers het voor het uitzoe
ken, maar de mooiste vergezich
ten heb je vanaf de bovenste ver
dieping en die appartementen
zijn al verkocht. Een van de ge
lukkigen is Piet Brandwijk. Hij
loopt heen en weer door de ruw
bouw van zijn appartement en
probeert zichzelf een beeld te
vormen van de ruimte. „Dat
valt me niet tegen", zegt hij.
Zijn vrouw Hilly had ook graag
een kijkje willen nemen, maar
voor haar was het traplopen on
begonnen werk. Even latei-
voegt Piet zich weer bij zijn
vrouw die beneden zit te wach
ten. Haar rollator verklaart met
een waarom een klim naar de 6e
verdieping ondoenlijk is. „We
willen graag gelijkvloers wo
nen, dat is voor ons een van de
belangrijkste redenen om te ver
huizen", legt Piet uit.
Ze hebben gekeken naar ver
schillende projecten in zowel
Vlissingen als Middelburg. Aan
appartementen geen gebrek,
maar het werd uiteindelijk De
Vloot. „Dat wisten we meteen
toen we de tekeningen zagen."
Hoewel Middelburg voor hen
cultureel gezien meer te bieden
taal uit komt te zien. Nog voor
het eind van dit jaar wil de ge
meente Vlissingen beginnen met
het aanleggen van een park. Die
parkachtige omgeving is de be
langstellenden ook altijd voorge
houden. Maar voor de toekomst
staan ook nog enkele andere pro
jecten voor de wijk op stapel.
Het project Maldergem bestaat
als het ware uit verschillende
deélplannen. Eén van de plan
nen betreft de bouw van 21
koopwoningen. Dat ontwerp
voor de Meindert Hobbemalaan
ligt al zo goed als klaar. Onze
ker is nog of in de wijk ook een
woontoren komt van 17 etages
hoog. „Daarover is nu nog niets
bekend", aldus makelaar Mi
chel Carol.
In een artist-impression op de
website van Aerssens en Pateer
is de toren echter al verrezen.
„Het kan nog jaren duren eer
het zover is", verduidelijkt de
makelaar.
Het is een feit dat de gemeente
Vlissingen ook ruimte eist voor
kantoren en detailhandel. Dat is
een pluspunt wat betreft het
voorzieningsniveau van de wijk,
maar het uitzicht zal er wel
door veranderen.
Voor sommige mensen is die on
zekere factor reden tot aarzelen.
Een aarzeling die groter was
toen er nog niets tastbaars
stond. Het is nu eenmaal niet
eenvoudig om een voorstelling
te maken aan de hand van een
tekening.
De Vloot moet bevolkt worden
in het voorjaar van 2007. Een
ode aan Michiel de Ruyter die
volgend jaar zijn 400ste verjaar
dag viert. Tot die tijd zwoegen
de bouwvakkers door en
draaien de vrachtwagens af en
aan. Met uitzondering van de
bouwvak, want dan is het nog
even ouderwets stil op het bun
kerterrein.
Anita Janse
Elke nieuwe bewoner heeft straks een halve ovaal tot zijn beschikking met veel uitzicht.
heeft, gaat er toch niets boven
de boulevard en de zee. Zeker
voor iemand die zijn werkend
leven als zeeman en scheepsbou
wer doorbracht.
Toevallig heeft hun nieuwe
thuis bok iets met het maritieme
verleden van Vlissingen. De na
men van de drie torens zijn een
verwijzing naar de zeeschepen
van de Vlissingse admiraal de
Ruyter. De Zeven Provinciën, de
Zeelandia en de Eenhoorn vor
men samen De Vloot, waarin je
met een beetje fantasie de galjoe
nen van weleer herkent. De bre
de watergang voor de deur is
wellicht wat minder onstuimig
dan de zee, toch denkt Piet zich
zelf er wel thuis te voelen.
Het is opvallend dat zich tijdens
de kijkdag zoveel senioren mel
den. „Juist voor die doelgroep is
het een voordeel om gelijkvloers
te wonen. Bovendien hebben ze
hier geen tuin te onderhouden",
vertelt Michel Carol van Aers
sens en Pateer Makelaars.
Een ander voordeel is de priva
cy omdat elke woonlaag maar
twee appartementen telt. In to
taal heeft De Vloot 36 apparte
menten, 12 per gebouw.
Indeling
De appartementen zijn met een
gemiddeld vloeroppervlak van
115 vierkante meter (exclusief
balkon) ruim te noemen. Naast
een woonkamer heeft elk appar
tement een slaapkamer en een
extra hobby- of slaapkamer. De
badkamer is standaard inge
richt met een ligbad, maar daar
over kan in dit stadium nog ge
praat worden.
De eerste en zesde etage onder
scheiden zich qua indeling. De
•4'
eerste verdieping van elke toren
heeft een extra groot terras en
de 6e etage heeft een serre én
een ten-as.
In het hart van de torens bevin
den zich het trappenhuis en de
lift. Onder de torens schuilt een
parkeergarage waar alle bewo
ners een eigen parkeerplek en
een berging krijgen. De parkeer
garage is uitgerust met een elek
tronisch toegangssysteem en de
entree is voorzien van video
foon.
De link naar het tijdperk van de
Verenigde Oost-Indische Com
pagnie wordt nog' eens gelegd
door de afkorting VOC een ande
re invulling te geven; die van vei
ligheid, omgeving en comfort.
Wat betreft omgeving is het
plaatje echter nog niet com
pleet. Het is nog de vraag hoe
het bunkerterrein er in zijn to-
