Evacués overspoelen Cyprus
VN-militairen in Zuid-Libanon
hulpeloos tussen twee vuren
PZC
PZC
Papa en mama
zijn even op reis
Chaos besmeurt
vrijheid Oekraïne
Eiland verwerkt tienduizenden uitgeputte vluchtelingen uit Libanon
maandag 24 juli 2006
De meeste buitenlanders die
niet in Libanon wilden blijven,
zijn weg. Afgelopen iveekeinde
werden nog tienduizenden men
sen, vooral gezinnen met jonge
kinderen, met schepen uit Bei
roet geëvacueerd naar Cyprus.
Onder wie de laatste Nederlan
ders. Ze maakten allemaal een
slopende reis.
door Loes de Fauwe
Rond een uur 's middags
loopt de temperatuur op tot
tegen de veertig graden. Het
Amerikaanse oorlogsschip USS
Nashville vult bijna de haven
van Limasol. Voetje voor voetje
schuiven ze naar de veiligheid,
1169 Amerikaanse evacuees uit
Beiroet. Kinderen aan de hand,
kinderen op de arm, baby's in
de armen, koffertjes, rugzak
ken, buggy's. Soldalen met ba
gage er achteraan aan, ook al
met kinderen op de arm, bejaar
den ondersteunend. Beneden
hangt een spandoek boven de in
gang 'Welcome to Limasol, a
crossroad to peace and safety'.
Niemand heeft er oog voor.
Stevig houden die moeders de
handen vast van de kleintjes,
grotere kinderen blijven hier
vanzelf in de buurt. Bleek zijn
ze en moe. De ogen van de vol
wassenen schieten rond door de
volle hal. Waar kun je nog zit
ten. waar wordt wat geregeld.
Allemaal krijgen ze meteen in
structies, daar is de dokter, daar
is de registratie, verderop een
speelhoek, daar pizza, drinken
en fruit, luiers ook en baby-
melk. Eerst een plek, tassen op
de grond.
Hoogbejaarden
Buiten stromen nog steeds men
sen van boord. Twee militairen
duwen synchroon twee rolstoe
len. In de ene een hoogbejaarde
man met een rieten tropenhoed
en een wandelstok. Zijn vrouw,
bleek en broos, wappert met
haar van reuma kromme hand
zichzelf een beetje koelte toe.
Bij de deur houdt een andere mi
litair een paar kinderen bij el
kaar die hun ouders even kwijt
zijn en probeert ze gerust te stel
len. 'Are you okay?', vraagt hij,
als een reus boven hen uit tore
nend. Ze kijken geïmponeerd op
en fluisteren. 'Yes'.
Afgelopen weekend heeft het
Grieks/Turkse eiland Cyprus
misschien wel veertigduizend
vluchtelingen verwerkt die de
oorlogsituatie in Libanon ont
vluchtten. Met grote veerboten
en oorlogsschepen zijn ze uit
Beiroet weggehaald. Een grote
stoet van dodelijk vermoeide rei
zigers, allemaal minstens al 24
uur onderweg.
Op Cyprus heeft zich deze week
zo een logistieke operatie vol
trokken die enorm is. De ambas
sades van vele landen, vaak ver
sterkt met ingevlogen personeel,
militairen, het Rode Kruis,
maar ook clubs als de Rotary,
zijn etmalen achter elkaar in de
weer. Is het ene schip afge
werkt, wordt het volgende al
weer binnengeloodsd.
Buschauffeurs rijden af en aan
naar de vliegvelden voor verder
transport, vrachtwagens met
fris en eten daveren door de stra
ten.
Luxe jachten
De vakantiegangers op de stran
den langs de Cypriotische kust
smeren hun lijven in en bekij
ken al die schepen die voor de
havens op de rede liggen.
Vrachtschepen die niet kunnen
lossen en in Beiroet niet meer te
recht kunnen, de luxe jachten,
de enorme oorlogsbodems die de
horizon vullen.
In de aankomsthal in Limasol
zit het oude echtpaar gevloerd
op de stalen banken. Hij, Faiz
Masri, is met zijn 92 jaren de
oudste passagier. Zijn vrouw Af-
ifi, 88, bijna. Ze zijn van oor-
spx-ong Libanees maar wonen al
dertig jaar in de VS, waar hun
zoon Alexis ook woont. Met
zoon, schoondochter Luna en
hun tweeling van anderhalf wa
ren ze in Libanon op familiebe
zoek. De 54-jarige Alexis is ra
zend. „We zaten in het vakantie
huis van de familie, in de Be-
kaavallei toen het begon. We za
gen de inslagen en zijn meteen
op weg gegaan. Onderweg moes
doorThea van Beek
en Jan Salden
Klinisch psycholoog Wim
Wolters kent ze. Voor
beelden van peuters die naast
het lichaam van hun dode
moeder zijn aangetroffen en
de indruk wekken alsof ze
niets hebben meegemaakt.
Maar schijn bedriegt.
„Kinderen kunnen doen als
of. Zij spelen opgewektheid,
vanuit een soort innerlijke
verwarring. Maar later komt
het er allemaal uit. Dan blijkt
dat zij verschrikkelijke din
gen hebben gezien en vol zit
ten met de meest gruwelijke
en agressieve fantasieën."
In de afgelopen week waren
twee kleine kinderen getuige
van een moord in eigen huis.
In de nacht van dinsdag op
woensdag werd een 26-jarige
vrouw dood gevonden in haar
flat in Rotterdam. Haar drie
jarig zoontje was op dat mo
ment aanwezig in de woning.
Woensdagavond werden een
man en een wouw in Den
Haag doodgeschoten. Bij dat
incident was een kind van an
derhalf jaar aanwezig, dat he
vig overstuur raakte.
Hoe worden peuters opgevan
gen na zo'n ervaring? „Het
eerste dat wij doen als wij ter
plekke komen, is het kind uit
huis halen", zegt een woord
voerster van de politie Rotter
dam Rijnmond. „Meteen daar
na halen wij de Raad voor de
Kinderbescherming en Bu
reau Jeugdzorg erbij. Zij zor
gen voor opvang."
Crisisdienst
Jeugdzorg beschikt over een
crisisdienst, die bij inciden
ten acuut wordt opgeroepen.
Als de ouders nog in leven
zijn, dan worden zij opge
spoord. Als zij allebei zijn
overleden, dan wordt opvang
gezocht in de directe omge
ving van het kind, bijvoor
beeld bij opa en oma of een ge
liefde oom of tante. Als ook
die niet te vinden zijn, dan
kan het Bureau Jeugdzorg
een beroep doen op crisis-
pleegouders, die getraind zijn
in het omgaan met kinderen
die iets ergs hebben meege
maakt.
„Onze mensen zijn voorbe
reid op moeilijke vragen en
gruwelijke verhalen", zegt
woordvoerster Ans van der
Maat van Pleegzorg Neder
land. „Dat moet ook wel,
want pleegouders moeten sta
biliteit bieden en niet zelf
emotioneel bij een gebeurte
nis betrokken raken." De eer
ste uren moet een kind vooral
tot rust kunnen komen, zegt
Van der Maat. „Rust, rein
heid en regelmaat zijn aan
vankelijk het belangrijkste.
En een vertrouwde omgeving,
waarin een kind weer rustig
kan eten, drinken, slapen en
bij iemand op schoot kan zit
ten."
Partnerdoding
In het geval van partnerdo
ding, bijvoorbeeld als de va
der de moeder doodt, kan het
volgens klinisch psycholoog
Wolters beter zijn het kind
niet bij opa en oma onder te
brengen. „Die kunnen partij
dig zijn en geven hun schoon
zoon of -dochter misschien
wel de schuld van wat er is ge
beurd. Een kind kan zich in
zo'n situatie geremd voelen
zijn gevoelens te uiten." Het
uiten van die emoties is be
langrijk, zegt Wolters, al is
voorzichtigheid geboden.
„Kinderen gaan om papa en
mama vragen. En wat vertel
je dan? In ieder geval niet dat
ze dood zijn en nooit meer te-
xugkomen. Die schok is te
groot. Beter is te vertellen dat
ze even op reis of een tijdje
ziek zijn."
Pleegouders kunnen het niet
alleen al'. Zij zullen in de eer
ste maanden worden bijge
staan door gedragsweten
schappers. Zij moeten beoor
delen hoe groot de schade is
die het kind heeft opgelopen
en hoe het kan wox-den behan
deld. Want hoe onbewogen
een kind in eerste instantie
soms ook lijkt, als het getrau
matiseerd is komt het er
vroeg of later uit, zegt Wol
ters.
Dat neemt niet weg dat een
traumatische gebeurtenis
voor altijd een litteken blijft.
„Met goede begeleiding en
een adequate behandeling
kun je heel veel bereiken",
zegt Wolters. „Maar helemaal
vei'dwijnen zal zo'n herinne-
x-ing nooit." GPD
Libanezen met een Nederlands paspoort worden in de haven van de Cypriotische stad Larnaca opgewacht door Ton Mandemaker van de
Nederlandse ambassade in Nicosia. foto Mark van der Zouw/GPD
ten we omrijden omdat de we
gen kapot geschoten waren. De
bruggen ook. Plet is echt onge
looflijk. Geen dorp heeft nog
een toegangsweg. De Israëliëx-s
schieten op alle vrachtwagens,
ook die van het Rode Kruis. We
hebben uren gereden in een ge
bied waarop werd geschoten,
met de tweeling en mijn ouders.
Maar ook in Beiroet waren we
niet veilig. Daar is een giganti
sche verwoesting aangericht.
Wat bezielt die Israëliërs? Al
vijftig jaar lang zien we het be
wijs dat dit geweld tot niets
leidt. Maar in het Pentagon en
in Israël zijn de haviken aan de
macht, en wij als gematigden
zien alleen ïxxaar dat al dit ge
weld alleen maar leidt tot rxieuw
geweld. Weer een nieuwe genera
tie die meemaakt dat onschuldi
ge burgers worden doodgescho
ten. Dit is een terreur die voor
de hele wereld onacceptabel
moet zijn. We zijn in een keer
weer twintig jaar tex'uggezet."
Niet bewust
De tweeling Alex en Andrew
van anderhalf is zich daarvan
gelukkig niet bewust. Bezorgd
laat de moeder hen telkens dxin-
ken. Het wachten is op vervoer
naar de verzamelplaats. Als ze
geluk hebben, krijgen ze van
daag nog een plek in een vlieg
tuig.
De haven van Larnaca is een
stuk groter dan die van Lima
sol. Tientallen medewerkers van
diverse ambassades, naamplaat
jes op, speciale T-shirts aan,
hangen in het begin van de
avond even in een stoel.
Een paar uur rust. Het is al don
ker als de Pidncesa Marissa bin
nenloopt. Het is nog steeds
bloedheet als de stx-oom van
ruim elfhonderd passagiers het
schip verlaat. Als laatste deze
nacht legt om vier uur 's och
tends het Gxiekse ooxiogsschip
Rodas aan met honderdveertig
uitgeputte passagiers. Op de ka
de wachten van de Nederlandse
ambassade Ton Mandemaker en
Rutger Janssen. Net zo ver
moeid en wit als al die reizigers.
Ze houden een bord omhoog
waarop 'Holland' staat geschil-
dei'd.
Ze halen de laatste Nederlan
ders op. Het zijn het Libanese
gezin Mohamed en de 75-jarige
Carla Overbeek. Als ze in hun
hotel aankomen zijn de schoon-
makei'S bezig de terrassen rond
de zwembaden te vegen en
schoon te spuiten voor een nieu
we dag. GPD
Al sinds 1978 zitten in Zuid-Li-
banon VN-vredestroepen, beter
bekend als Unifil (United Na
tions Interim Forces in Leba
non). Ooit waren zij met bijna
achtduizend manschappen, nu
telt het contingent 1990 militai
ren. Maar wat doen de troepen
uit China, Frankrijk, Ghana, Ier
land, Italië, Polen, India en Oek
raïne onder leiding van de Fran
se generaal-majoor Alain Pelle
grini nu Libanon in een oorlogs
gebied is veranderd?
door Carel Goseling
Dagelijks brengt het Uni-
fil-hoofdkwartier in het Li
banese Naqoura keurig een pers
bericht uit. De inhoud geeft ech
ter een steeds wanhopiger in
druk. Langs de door de VN be
paalde grens tussen Israël en Li
banon, de 'Blauwe Lijn', wordt
zwaar gevochten. Diverse posi
ties van Unifil worden geraakt
door Israëlische artillerie. De
schade is aanzienlijk. Uni-
fil-eenheden kunnen zich vrij
wel niet meer door het gebied
bewegen. Hulp aan de burgerbe
volking is nauwelijks mogelijk.
Ook de bevoorrading van de
Unifil-posten zelf loopt spaak.
In 1978 besloot de VN-Veilig-
heidsraad 'blauwhelmen' naar
het zuiden van Libanon te zen
den. Zij kregen een drieledige
taak: er op toezien dat Israël
zijn troepen uit Zuid-Libanon
terugtrok, herstel van vrede en
veiligheid in de regio, en het be
vorderen dat de Libanese rege
ring weer effectieve autoriteit
kx-eeg over het gebied dat sinds
de in 1975 begonnen burgeroor
log werd beheerst door christelij
ke milities, die door Israël wer
den gesteund.
Israël trok inderdaad weg, om
in 1982 Libanon weer binnen te
vallen. Unifil kon en mocht
niets doen, het moest lijdzaam
en gefrustreerd toezien hoe de Is
raëliërs een groot deel van Liba
non bezetten en er grote ver
woestingen aanlichten. In 1985
volgde een gedeeltelijke Israëli
sche tex'ugti'ekking. Unifil kon
zijn mandaat niet uitvoeren, con-
stateei'de de toenmalige secreta-
xis-generaal van de VN Javier
Perez de Cuellar. Het kon alleen
zijn best doen.
Medio 2000 vertrokken de Israë
lische militairen toch. De Veilig
heidsraad riep Libanon meteen
op zijn controle over het gebied
te herstellen door er een behoor
lijk aantal militairen heen te
zenden. Al snel constateerden
de VN dat Libanon daar niet
aan begon. Syrië maakte met
een troepenmacht van dertigdui
zend militairen feitelijk de
dienst uit in het land. Het Liba
nese leger - pion van de Syriërs
- stond machteloos.
Hezbollah
Feitelijk stond het gebied rond
de Blauwe Lijn onder controle
van het door Syxïë gesteunde
Hezbollah. Dat handhaafde
daar ongewapend de orde en
was actief op sociaal-, medisch-
en onderwijsgebied. Zonder al
omvattende vrede met Israël
weigerde Libanon het eigen le
ger naar de grens te zenden.
Uit de ï'apporten die VN-secreta-
ris-generaal Kofi Annan sinds
dien elk half jaar aan de Veilig
heidsraad zendt, blijkt dat sinds
dien weinig is veranderd. Israël
schond dagelijks het luchtruim
van Libanon. Gevechtsvliegtui
gen doorbraken bewust de ge
luidsbarrière. De lokale bevol
king werd steeds bozer. Hezbol
lah vuurde met luchtafweerge
schut. Militanten beschoten met
raketten het noorden van Israël.
Vijandige retoriek en provoca
ties over en weer waren de
norm.
Steeds weer nam de Veiligheids
raad ï'esoluties aan die Libanon
opdroegen exclusieve en effectie
ve controle over het zuiden te
waarborgen door er genoeg troe
pen heen te zenden. Libanon
moet in het gebied het gewelds
monopolie kxijgen, heet het. Be
gin dit jaar krijgt Libanon -
waaruit de Syrische troepen in
middels zijn verdwenen - op
dracht beter met Unifil samen
te werken.
Unifil oefent controle uit via mi
litairen op de grond, vanuit de
lucht met helikoptei'S en door
middel van observatieposten.
De blauwhelmen mogen slechts
rapporteren. Over alle geconsta
teerde incidenten worden de be
trokken partijen op de hoogte
gesteld. Ingiïjpen mag Unifil
niet. Hoe frustrerend dat is
blijkt uit verslagen van Neder
landse Unifillers uit de periode
1979-1983. Het militaire beeld:
wij kunnen niet doen wat wij
van de VN moeten doen, wij mo
gen niet optreden, er ligt te veel
macht bij andere partijen.
door Remco Reiding
Zij zijn weer terug: de na
tionalisten uit het wes
ten, de mijnwerkers uit het
oosten, de oude vrouwtjes
met hun ikonen, de studenten
met hun gele vlaggen. Sinds
Oekraïners eind 2004 mas
saal de straat op gingen en
hun Oranje Revolutie ontke
tenden, kunnen zij er maar
geen genoeg van krijgen. Zij
protesteren, bouwen tenten
kampjes en vertellen voortdu
rend wat zij van alles vinden.
Die vrijheid van meningsui
ting is een van de weinige
lichtpuntjes aan een donkei-e
hemel die de politiek en het
land overschaduwen. In Oek
raïne is veel veranderd sinds
het volk besloot in opstand te
komen, maar rustiger is het
er niet op geworden.
Een eerste dieptepunt bereik-
,te het land vorig jaar septem
ber, toen de pro-westerse
oranje coalitie uiteenspatte
vanwege onderlinge beschul
digingen van corruptie, ono
verbrugbare meningsverschil
len en botsende ego's. Een tij
delijke regering overbrugde
de periode tot de parlements
verkiezingen in maart. Die
moesten duidelijkheid geven
over de toekomst van het
land, maar sinds de stembus
gang is de chaos compleet.
Politici blokkeerden de afge
lopen maanden het parle
ment, maakten collega's het
spreken onmogelijk, boycot
ten zittingen, liepen over
naar de vijand en deelden ra
ke klappen uit. Toen de stof
wolken waren opgetrokken,
bleek Viktor Janoekovitsj als
winnaar uit de strijd te zijn
gekomen. Een anticrisiscoali-
tie droeg hem voor als nieuwe
premier, nadat een tweede
oranje coalitie een doodgebo
ren kindje was gebleken.
Het is een opvallende tex-ug-
keer voor de man die twee
jaar geleden nog de zondebok
was tijdens de Oranje Revolu
tie. De mensen die de straat
op gingen, vei'guisden hem
omdat hij de protégé was van
de aftredende president Leon
id Koetsjma, zijn corrupte,
criminele entourage en het.in'
vloedrijke buurland Rusland
Zij maakten hem zwart door
te wijzen op zijn vermeende
strafblad. En zij spotten m
hem, omdat hij zijn titel van
'proffesor' - zoals JanoeW
vxtsj schreef - zou hebben ge
kocht. De door Janoekovitsj
gewonnen verkiezingen wer
den ongeldig verklaard en tii-
dens een nieuwe ronde legde
hij het alsnog af tegen Joesjts-
jenko. Twee jaar later heeft
Joesjtsjenko drie opties, maa:
gunstig zijn ze geen van drie
ën. De president kan Janoeko
vitsj accepteren als premier
in ruil voor zoveel mogelijk
concessies, maar dan moet hij
de macht delen met zijn aarts
rivaal. Hij kan het parlement
ontslaan en nieuwe verkiezin
gen uitschrijven, maar het is
uiterst onzeker of zijn partij
daarbij gebaat is.
Zwakker
„Of hij kan bij de pakken
neer gaan zitten", zegt analis
te Viktoria Boetenko, „zijn
termijn tot 2009 uitzitten en
in de tussentijd Oekraïne zo
goed mogelijk vertegenwoor
digen in het buitenland." De
president maakt een steeds
zwakkere indruk en Boeten
ko twijfelt of hij wel ambiti
eus genoeg is om een sterke
politieke rol op zich te willen
nemen. Hij is fysiek gesloopt
door een dioxinevergiftiging,
teleurgesteld in de resultaten
van de Oranje Revolutie, in
de steek gelaten door partijge
noten en uitgeput door de po
litieke spelletjes.
Joesjtsjenko heeft de ruziën
de politici tot morgen de tijd
gegeven om met een compro
mis op de proppen te komen.
Is er geen nieuwe regering,
dan ontbindt hij het parle
ment. „Of Janoekovitsj uitein
delijk de grote winnaar is.
valt daarom te bezien", zegt
Boetenko. „Maar ik heb geen
enkele twijfel wie de verliezer
is: de president." GPD
24 juli 1956
VUIL DUMPEN - Wethouder
A. M. den Boer van Ziexikzee
heeft tijdens de gemeenteraads
vergadering harde woorden ge
richt aan cle bevolking. Hij
wees erop dat de burgers vaak
vuil in de straten deponeren en
stelde dat het tijdelijke ontbre
ken van een stortplaats daar
geen excuus voor mag zijn.
POSTDUIVEN - Een Duitse
duivenhouder heeft sinds giste
ren zijn zeven ontvoerde dui
ven terug. De man, die zijn
kostbare beestjes al enkele da
gen miste, kreeg wij dag via
een loopjongen een brief dat
hij ze terug kon krijgen tegen
betaling van een losgeld, Het
losgeld diende te worden be
taald via de postduif die de joe
gen bij zich had. De politie lid
de duif, voorzien van kleurige
linten, los en volgde het beest
je naar zijn til. De ei^
een 35-jarige bouwvakker,
bleek de ontvoerder.
UIEN - In de Dijkwelsewegis
Kapelle is een vrachtauto in de
sloot gereden. Deze was gela
den met 7,5 ton uien. Doorde
zachte wegberm kon dechaui-
feur zijn wagen niet meer op
de weg krijgen.
Ierse militairen van de United Nations Interim Forces in Lebanon (Unifil) patrouilleren door Qlayaa in
mei 2000. foto Joseph Barrak/EPA
De samenwerking met moslim
bevolking is ook moeizaam. Ex-
bestaat een culturele kloof, mili-
tairen krijgen te maken met fa
milie-eer, bloedwx-aak, protes
ten over schaarse kleding. Som
mige Libanezen zijn vriendelijk,
anderen koel en afstandelijk. In
de huidige crisis zijn de contac
ten met de lokale bevolking be
perkt tot het verdelen van water
en voedsel, het organiseren van
evacuaties, het transporteren
van gewonden en het afvoeren
van lijken. Dat alles in samen-
wex-king met de Libanese autori1-
teiten.
Mis
Maar zelfs dan gaat het nog mis,
zo blijkt uit de Unifil-persbe-
richten. Israël staat, ondanks
eerdere beloften, Unifil geen be
wegingsvrijheid toe. Konvooien
worden niet doorgelaten. Medi
sche teams van Unifil worden
beschoten.
De veiligheid van onder Uni-
fil-vlag vluchtende burgers
wordt niet gegarandeerd. Ver
zoeken van generaal Pellegxïni
aan cle stafchef van het Israëli
sche leger blijven onbeant
woord, afgegeven garanties blij
ken niets waard. GPD
Hoofdredactie:
Peter Jansen
Dick Bosscher (adjunct)
Arie Leen Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J, Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315609
E-maïl: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/rryvrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal: t 59,75 6 62,00
per jaar: 6 229 20 6 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voorna
einde van de betaalperiode.
PZC. t.a.v. lezersservice,
Postbus 31, 4460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6%B1\V
Bankrelaties:
ABN AMRO 47 70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitcevci-
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en vC:^
de Regelen voor het Advertentieweien
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16,00 tot 18,00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax:(076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes);
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroorendgtw
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: www.pzc.nl'adverteten
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Is een onderdeel van het Wogener-conccrn-O"
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruiK
(abonnementen)admimstratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dionsc^
ducten van de titels en do werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden tq-
Postbus 31,4460 AA Goes.
Behoort tot-A- WeGeNeR
