Vloeren
pzc
Erfgoed moet tot leven komen
Met zo'n boot ben je altijd bezig
i
Gimbrère
Laatste restje BSM verlaat Breskens
UITVERKOOP
STAPELKORTING
Gedeputeerde Van Waveren wil de verhalen koppelen aan de voorwerpen
IJ
1 1
I
Worstje
zeeland
nazomerfestival.nl
Der fliegende Hollander
10-EXTRA
KASSAKORTING
bezoek onze showroom voor het grootste vloerassortiment van Zeeland
Redactie: 0113-315649
1 yyww.pzc.nl
F-mail:redactie@pzc.nl
postbus 31,4460 AA Goes
^oord-8en M^dden'-Zeeland0113-315520;
Zeeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
donderdag 6 juli 2006
Mummm
*ÏWsc">.«'v?fstoÉ'i
zeeuwse almanak
Ij rinnrMaurits Sep
i MIDDELBURG - Het Zeeuwse
erfgoed tol leven wekken door
de verhalen achter de voorwer
pen en gebouwen te vertellen.
Daarnaar streeft gedeputeerde
s H. van Waveren van cultuur.
3 (iDe verhalen over het verleden
i en de gebruiken van de Zeeixw-
i cn liggen nu opgeslagen in boe-
ken en archieven. Wij willen ze
5 gaan gebruiken."
S Eén van de ideeën is om de ver-
halen over het verleden te gaan
koppelen aan de voorwerpen,
legt de gedeputeerde uit. Als
i voorbeeld geldt de Plompe To
lt ren op Schouwen-Duiveland. In
i i de toren wordt via een geluidsin-
S stallatie het verhaal over de to
il ren en het verdronken dorp Wes-
tenschouwen verteld. Zoiets zou
ook gedaan kunnen worden bij
het vliedbergenproject op Wal
cheren, vindt hij. De Middel
burgse kunstenaar H. Vande-
vliet heeft bij vliedbergen uit
kijkpunten gemaakt. „Je zou
daar de verhalen over het ge
bruik van de vliedbergen kun
nen vertellen", vindt Van Wave-
nu kan bovendien worden voor
komen dat die verdwijnen.
Ook de Zeeuwse taal hoort daar
om tot het immateriële erfgoed
van de provincie, zegt Van Wave
ren. Commissaris van de konin
gin, W. van Gelder, stelde dat on
langs eveneens vast in zijn toe
spraak bij het afscheid van
PZC-hoofdredacteur A. Oost
hoek: „Juist de erkenning van
die immateriële waarden is zo be
langrijk, want zij zijn kwets
baar. Een standbeeld kun je res
taureren, maar een taal, een dia
lect ben je, als je even niet op
past, voorgoed kwijt."
Van Waveren kondigde zijn
voornemen voor een betere be
scherming en een intensiever ge
bruik van het immateriële erf
goed aan bij de herdenking van
de afschaffing van de slavernij,
afgelopen zaterdag. Zeeland
heeft een belangrijke rol ge
speeld in de slavenhandel. De ge
deputeerde vindt dat er aan
dacht moet blijven voor die
Zeeuwse rol. Niet als boetedoe
ning, maar wel omdat die niet
vergeten mag worden. „Bij de
onthulling van het monument
vorig jaar waren veel meer zeg
maar blanke Middelburgers aan
wezig dan dit jaar bij de herden
king. Ik zou het jammer vinden
als het weer stil wordt rond de
slavemijperiode van Zeeland."
Hoe hij exact wil omgaan met
het immateriële erfgoed van Zee
land, weet Van Waveren nog
niet. Enkele ambtenaren wer
ken aan voorstellen, die in het
najaar worden voorgelegd aan
het provinciebestuur.
door Wilma Valk
De provincie hecht al veel waar
de aan het 'materiële erfgoed'
van Zeeland, zegt Van Waveren.
Dat zijn onder meer de gebou
wen en de voorwerpen die te
zien zijn m musea. De Stichting
Cultureel Erfgoed Zeeland
houdt zich daar intensief mee be
zig-
Van Waveren wil nu ook het 'im
materiële erfgoed' gaan bescher
men en gebruiken. De verhalen,
tradities, gewoonten en gebrui
ken van de Zeeuwen dus. Van
vroeger en van nu. Door oog te
hebben voor de gebruiken van
BRESKENS - Ondanks het vroe
ge tijdstip was gisterochtend om
half acht een aantal inwoners
op de kade van Breskens om het
dok van de Breskense Scheeps
bouw en Machinefabriek (BSM)
te zien vertrekken.
De BSM, onderdeel van Damen
Shipyards, verhuisde in septem
ber vorig jaar noodgedwongen
naar een zusteronderneming in
Oostende. Het in 1935 gebouw
de dok is op die locatie overbo
dig: „We beschikken in Oos
tende over een botenlift", aldus
directeur A. de Looff van BSM.
„Het dok is op zich nog steeds
functioneel. Het deed hier in
Breskens gemiddeld zestig keer
per jaar dienst."
Gistermorgen trokken de slepers
Zephyrus en Multraship 12 het
negenhonderd ton zware dok los
en brachten het naar Gent. Daar
wordt het gesloopt. De Looff:
„Het enige dat nog in Breskens
blijft, is onze kraan. Die staat te
koop en er zijn al gegadigden."
De voormalige gebouwen van de
BSM aan de Middenhavendam
zijn inmiddels eigendom van de
firma Vroon BV. De Looff: „We
zien erop toe, dat alles voor 1 ok
tober helemaal leeg en opge
ruimd is, zowel binnen als bui
ten. Dan pas is alles van de BSM
in Breskens echt verleden tijd."
Wat over is van het dok in de ha
ven van Breskens zijn de vier pa
len waarmee het dok was veran
kerd. Twee zijn nu in handen
van de Jachthaven BV en de an
dere twee doen sinds dinsdag
dienst als verankering voor het
olieplatform van Calpam. Over
de toekomst van de gebouwen
van BSM is nog niets bekend.
foto Camile Schelstraete
Blijven ive thuis of pakken we de koffers? De PZC besteedt
deze zomer zes weken lang aandacht aayi vakantie in Zeeland.
Verslaggevers schrijven over Zeeuiven die jarenlang hun
vakantie doorbrengen in de eigen provincie. Ook aan bod
komen de bijzondere hotelkamer, de knusse bed breakfast en
hetprivéparadijsje in de achtertuin.
Trossen los
Als de golfslag van de zojuist
gepasseerde Lady Madelei
ne hun motorjacht Alcor heen
en weer doet slingeren, springen
Ria en Hans Voetelink op. Even
kijken of dat wel goed gaat bij
de steiger. Ze weten dat er niets
kan gebeuren, maar toch is er
die bezorgdheid hè. „Ik ben nu
eenmaal gek van mijn motor
bootje", zegt Hans Voetelink.
„Er mag geen krasje opzitten. Ik
behandel hem als een dure au
to."
Het tien meter lange jacht, waar
mee ze deze week op het Veerse
Meer dobberen, is hun lust en
hun leven. „Sommige mensen
denken dat we rijk zijn als ze on
ze boot zien, maar we hebben
hem alleen maar bij elkaar kun
nen sparen omdat we er dingen
voorhebben gelaten. Anderen
gaan met een vliegtuig op vakan
tie naar Portugal. Hebben wij
nooit gedaan."
Dat hij de Alcor een boot noemt,
is ook niet zonder betekenis.
Grijnzend: „Alleen een miljo
nair heeft het over zijn jacht.
Wij zijn maar gewone werklui."
Tot anderhalf jaar geleden, ten
minste. Veertig jaar reed Hans
Voetelink als vrachtwagenchauf
feur door Europa. Nu is hij 'vut
ter'. Spendeerde hij voordien
van april tot november elk week
einde met zijn vrouw op het wa
ter, nu zijn het ook veel van de
doordeweekse dagen.
Het echtpaar woont in Vlissin-
gen, de boot ligt in Middelburg.
Schijnt de zon, dan trekken ze
erop uit, wordt het weer min
der, dan zijn ze zo weer thuis.
„Het water heeft me altijd ge
trokken", verklaart Voetelink.
„Ik wilde op de grote vaart. Als
ketelbinkie ben ik ook het zee
gat uitgegaan, maar toen leerde
ik Ria kennen. Die trok nog har
der dan de zee." Zodat ze zich
samen aan de wal vestigden.
Dan maar varen in de vrije tijd.
Tweeëntwintig jaar geleden kon-
Mttlfc»- T ■fefc
Hans en Ria Voetelink op de Arcor: „Sommige mensen denken dat we rijk zijn als ze onze boot zien."
foto Ruben Oreel
Bios Terneuzen
onvriendelijk
voor rolstoelen
TERNEUZEN - De fractie van
de PvdA in de gemeenteraad
van Terneuzen drukt het college
van burgemeester en wethou
ders op het hart de toegankelijk
heid van de in aanbouw zijnde
bioscoop voor rolstoelgebrui
kers te verbeteren.
Fractievoorzitter M. van Oyen:
„Mensen met een functiebeper
king komen er in de nieuwe bio
scoop wel heel bekaaid van af.
Zo moeten rolstoelgebruikers
via een zij-ingang de bioscoop
binnen en is het restaurant niet
bereikbaar. Er is geen lift aan
wezig. Bovendien zijn er vraag
tekens over de toegankelijkheid
van de nooduitgang."
Van Oyen zegt zich bewust te
zijn dat de bioscoop een particu
lier initiatief is. „Maar de ge
meente Terneuzen heeft hier
toch ook het nodige aan bijge
dragen. Kijk, wettelijk zal het al
lemaal wel door de beugel kun
nen, maar het is wel heel mini
maal." Van Oyen wil dat de ge
meente middelen aanwendt om
te bereiken dat gehandicapten
alsnog via de hoofdingang in de
bioscoop komen en het restau
rant kunnen bereiken. Het colle
ge zal de vraag van Van Oyen
schriftelijk beantwoorden.
Met z'n zessen huurden ze on
langs een luxe vakantiewo
ning in de Limousin, in het
hartje van la douce France.
Het water in het privé-zwem-
bad voor de deur schitterde in
het zonlicht.
Veel had de Vlissinger, die
deel uitmaakte van het selec
te gezelschap, niet met de
Franse keuken.
Goed, hij kent du pain en
weet van du vin en een steak
de boeuf zal hij niet gauw af
slaan.
Van de nouvelle cuisine, drie
erwten en een gevulde gar
naal, gruwt hij. Geef hem
maar een flinke lap vlees of
een hamburger.
De menukaart in het eerste
restaurant dat ze bezochten
zag er veelbelovend uit. De
keuze bestond behalve uit vis,
uit twee vleesgerechten: een
entrecóte en een andouillette,
een streekgerecht.
De entrecöle was helaas fini,
dus moest hij wat anders kie-
zen.
Vlees is vlees, dacht de Vlis
singer en hij bestelde de an-
douillette, niet wetende dat
hij zojuist een worstje gevuld
met gemalen varkensnieren
had gevraagd.
Van het geserveerde bord
steeg een onwelriekende
walm op.
Na één m.oedige hap, gaf de
Vlissinger een nieuioe invul
ling aan nouvelle cuisine.
(Advertentie)
29 quq t/m 9 sspt 2006
van Richard UUagner
opera in de hoven van Terneuzen voor het eerst in Neder
land en Vlaanderen op locatie en in de open lucht decor met
echte schepen tuaaronder een historische driemaster hon
derd vijftig zangers en musici ongekend maritiem spektakel
o.l.v. €d Spanjaard regie Jeroen lopes Cardozo met John Bröcheler -
Hollander Turid Korlsen - Senta Henk van Heijnsbergen - Dolond Cborles
Hens - €rik Rlison Metternich - Mary Bernard loonen - Steuermann
uitvoerenden Symfonisch Orkest van de Vlaomse Opera Brobantkoor
kaarten info gratis brochure
zie nazomerfestival.nl
of bel 0900 33 000 33 (0.45 p/g)
Advertentie
C1000 NIEUWERKERK
is voortaan iedere zaterdag geopend tot 20.00 uur
geen fratsen, dat scheelt
Advertentie
OP DE REEDS AFGEPRIJSDE PRIJS
2e ARTIKEL 10%
3e ARTIKEL 20%
4e ARTIKEL 25%
NU OP TOTALE AANKOOP
WALSTRAAT 199 VLISSINGEN LANGE DELFT 16 MIDDELBURG
(Advertentie)
Leukste plekje: Voor Hans en
Ria Voetelink is dat zonder
twijfel het Schutteplaatje,
het eerste eilandje in het Veer
se Meer, gezien vanuit de
jachthaven Oostwatering.
»Bij elk soort weer kun je
daar een hoekje vinden waar
je uit de wind ligt", aldus
Hans. „Dat is onze thuisbasis.
Zeker met die warmte van de
laatste dagen, dan is er maar
één plek. Dat is deze."
Beste plek om te eten: Moeilij
ke waag, omdat de Voete
links het liefst ergens zelf vis
bakken of barbecuen. Na wat
piekeren komt de Roergan
gershut naar voren, het res
taurant van de jachtclub op
de Oostwatering. Met de club
huizen in Middelburg en
Veere daar vlak achteraan op
een gedeelde tweede plaats.
Wat nooit doen: Vergeten alle
spullen vast te zetten als je de
Oosterschelde of de Wester-
schelde opgaat. „Je moet er
voor zorgen dat niks kan
schuiven of vallen", zegt
Hans. „In een zeilboot is dat
vanzelfsprekend, op een mo
torboot niet. Een keer ben ik
na de winter vergeten de koel
kast vast te zetten. Paniek,
want die gaat schuiven op
een moment dat je dat echt
niet kunt hebben."
den ze zich hun eex-ste motor
bootje veroorloven. In 1999
werd de Arcor aangeschaft, tien
meter lang, van alle gemakken
voorzien. „Wij zijn geen zeilers.
Die willen één zijn met wind en
water. Ons gaat liet om het re
creëren. We hebben aan boord
alles wat we thuis ook hebben."
Zelfs Sientje, de kat, gaat mee.
De meeste tijd wordt op de
Zeeuwse wateren doorgebracht.
„Zeeland is favoriet", bevestigt
Ria Voetelink. „Nergens zijn de
faciliteiten zo goed als rond het
Veerse Meer. Misschien dat een
paar plekken in Friesland verge
lijkbaar zijn. Maar waar vind je
deze vrijheid en weidsheid én
zoveel toiletten en afvalbak
ken?"
Ze maken vaak tochtjes met ken
nissen op andere bootjes. Gezel
lig op maandag richting Goes,
al gauw een tocht van zes uur,
's avonds eten in café De Land
bouw, de volgende dag naar de
markt.
En ze geven elkaar tips. Zoals
de plekken waar je mosselen
kunt vinden. „Dan geven we
door waar je op de Grevelingen
kanjers van mossels van een
paal kan trekken. Doen we wel
eens met een ploegje. En dan
's avonds lekker mossels koken.
In het Veerse Meer komt dat
weer terug. We hebben de eerste
al gevonden. Ze waren nog
klein, maar wel lekker. Het wa
ter wordt hier steeds zouter, dus
we zien ei'naar uit om ze weer
echt tegen te komen."
Het is een romantisch beeld dat
de Voetelinks schetsen van het
leven op het water. De keerzijde
bestaat ook, al ervaren ze die
niet als negatief. Nu kijken men
sen wel eens jaloers naar hun
glimmende boot en het heerlijke
leventje aan dek, maar daar
moet 's winters hard voor wor-
den gewelkt. „Af en toe moet de
motor omhoog om schoon te
worden gemaakt", vertelt Hans
Voetelink. „En het bootje moet
goed in de verf zitten. Dat kost
al gauw twee of drie weken.
Dan zit Ria net zo hard als ik in
een overall onder het schip,
hoor. Als er een krasje op zit,
moet het weg. Dat is ook een ver
schil met een zeiler. Volgens mij
vertroetelt de eigenaar van een
motorboot zijn vaartuig nog
meer dan de eigenaar van een
zeilboot. Maar ook 's winters
vind ik het een leuke hobby. Het
geeft toch een heerlijk gevoel
als-ie er weer glanzend uitziet.
Voor mij werkt dat ontspan
nend. Eigenlijk ben je altijd met
zo'n boot bezig. Misschien al
leen niet als het sneeuwt of
vriest, wou ik zeggen, maar
zelfs dan. Als de weersveiwaeh-
ting in de winter slecht is, ga je
toch even langs de boot. Contro
leren of alles goed is. En na een
storm. Kijken of er geen schade
is."
Ria Voetelink kan zich geen be
staan zonder boot voorstellen,
Hans nog net. „Misschien dat ik
al dat werk over vijf of tien jaar
toch een beetje ga ontzien. Om
dat ik het niet meer kan. Dan
zou ik hem nog wel willen inrui
len voor een campertje, om daar
mee door Europa te zwerven.
Maar van Ria hoeft het niet."
Ernst Jan Rozendaal
