Odd Enjinears is verliefd op oude techniekjes Dieren zijn op strooptocht 27 tedactie bijlagen: 0113-315680 Kww.pzc.nl -.u, tg 3i 4460 AA Goes 0113-315520; 0114-372770; 020-4562500. de vaste arbeiders/bewoners of de nieuwko mer? Er wordt tijdens de voorstelling, een vol uur lang, niet gesproken. „In ons kernteam zit ten vooral mensen met een beeldende achter grond, zoals beeldende kunst en decorbouw. Dat is onze basis", verklaart Geert Jonkers, artistiek leider én - naast Josephine Broek huizen, Tristan Kruithof en Claire Fleury (tevens regie) - een van de vier spelers in Drive. „We werken heel graag beeldend. Zo dra je tekst gebruikt, gaan mensen ook op een intellectuele manier kijken." Odd Enjinears kiest eerder voor een intuïtie ve benadering, waarbij bovenal wordt ge communiceerd in het idioom van de mecha nica: een overstelpende hoeveelheid tech niek, maar dan wel van het innemende en nostalgische soort: niks hypermoderns of computergestuurd, maar met touwen en ka trollen als voornaamste verbindende scha kels. 'I-Ioutje-touwtje-techniek', wordt het vaak genoemd. Je kunt het ook lowtech noe men. „We zijn verliefd op oude techniekjes. Het is voor ons een soort sport om er zo veel mo gelijk mee te doen", zegt Jonkers. „Je hebt tegenwoordig heel veel objecttheater, zoals Dogtroep. Wat ik om me heen zie, is dat het allemaal groot-groter-grootst moet: méér spektakel, nóg meer rook en vuur. We wil len juist tegen die trend in gaan, het juist op menselijke schaal houden. De toeschouwers moeten vooral ook kunnen zien hoe het alle maal werkt." Dat blijkt na afloop van de voorstelling. Veel bezoekers dwalen nog lange tijd op de speellocatie rond om te zien hoe het precies in elkaar steekt. Jonkers: „Dat hoort erbij. De mensen moeten eraan kunnen snuffelen. Het is ook leuk om te horen dat ervaringen worden uitgewisseld: de een heeft dit gezien en de ander weer dat." Producties van Odd Enjinears komen op bijna organische wijze tot stand. „Bij ons is het bouwen, repeteren, brainstormen en dan begint het weer opnieuw. Plet is een con stante wisselwerking. Het werkt heel an ders dan bij een regulier theatergezel schap", zegt Jonkers. „Toch is het hele pro ces geleid. Voor Drive zijn we begonnen met een thema: de snelheid van leven. Bij de een gaat het heel snel en bij de ander tergend langzaam. Mensen hebben de neiging de an der mee te slepen, terwijl je juist je eigen tempo moet volgen." De voorstelling ging eind mei in première tij dens het Festival aan de Werf in Utrecht en oogstte enthousiaste x-eacties. Afgelopen maand was Drive te zien op Tei-schelling tij dens Oerol. „We spelen altijd op locatie, op plekken die mensen kennen. Dat maakt het laagdrempeliger dan regulier theater. Het is toch iets gemakkelijker om te gaan kijken." De locaties lopen sterk uiteen. In Utrecht werd in een fabriekshal gespeeld, op Ter schelling buiten met een bos op de achter grond en in Vlissingen weer in een indus- ti'iële omgeving: de Zware Plaatwerkerij op het Scheldeterrein. In de enorme Vlissingse hal wordt een deel afgebakend voor de voor stelling. „De akoestiek is er voor ons ideaal, omdat we onversterkt spelen." Odd Enjinears levert volgend jaar mogelijk opnieuw een bijdrage aan het Straatfesti foto's Peer Reede val, met een voorstelling in het kader van het Michiel de Ruyterjaar. Daarover lopen gesprekken met organisator Frank van lei sel. Jonkers: „Hoe we het in elkaar gaan ste ken, weten we nog niet, maar het stuk zou vooral moeten gaan over Michiel de Ruyter als jongetje. De zeeheld, de zeeslagen - die verhalen kunnen we allemaal nazoeken. Het moet juist een voorstelling worden die wat meer poëzie in zich draagt. De Ruyter ging aan booi'd van een schip toen hij pas elf was, een jongetje nog! Dat intrigeert me." De ai'tistiek leider van Odd Enjinears wil daarbij het verre en nabije verleden combi neren. „Het zou geweldig zijn om het pro ject te maken samen met mensen die bij De Schelde hebben gewerkt. Een mooie choreo grafie voor zes heftruckchauffeurs en een kraanmachinist bijvoorbeeld - dat lijkt me prachtig." Rolf Bosboom Voorstelling: Drive door Odd Enjinears, morgen en vrijdag in de Zware Plaatwerkerij in Vlissingen (in leader van Straatfestival Vlissingen). Aanvang: 22,00 uur. cht dansers van het Spaanse gezelschap Grupo Puja! voeren vanavond een choreografie uit aan een grote bol, die hangt aan een kraan van 35 meter hoog boven het Bel- lamypark. Spektakel dus. Luttele meters verderop is als contrast TamTam te zien, miniatuurtheater dat uit een koffer komt, want ook dat is het Straatfestival in Vlissin gen. Evenals verrassende, hoogwaardige muziekoptre- dens. evenals - in toenemen de mate - verfrissende dans- Sint Jacobskerk, 1992 foto Lex de Meester Medio juni 1979 puften de leden van het organise rende 'werkcomité' tevreden uit na de eerste editie van het Straatfestival Vlissingen, Negen dagen lang was de stad gevuld met culturele activiteiten ge weest, met als enige tegenvaller de noodgedwongen absentie van zangeres Maggie McNeal. De pu blieke belangstelling voor het festival was zeer bemoedigend. „Het is zeker voor herhaling vat baar", evalueerde comitélid Peter Gillissen dan ook na af loop. Die hei-haling kwam er, na twee jaar, zoals destijds ook de bedoe ling was. Maar al snel schakelde het festival over op een jaarlijk se frequentie, onder leiding van Klaas Overdam. Die sleutelde regelmatig aan de formule, veel al ook noodgedwongen, omdat er van overheidswege weer eens bezuinigingen werden afgekon digd. De geschiedenis van het festival is voor een belangrijk deel door de financiën bepaald. De omvang en kwaliteit volgden Bellamypark Vlissingen, 1997 veelal de loop der conjunctuur. Overdam maakte eind 2002 plaats voor Frank van Iersel, ge pokt en gemazeld in de Tilburg- se popcultuur. Hij is nu toe aan zijn vierde editie. Geleidelijk werkt hij aan een vernieuwing van het festival, strevend naar het - binnen de budgettaire be perkingen - denkbeeldige ideale festival. „We zijn er nog lang niet, maar komen wel elk jaar een stapje verder in die rich ting." Van Iersels voornaamste zorg is dat de kracht van het festival te gelijkertijd ook de zwakte is. De Straattheaterdag op zaterdag is en blijft mateloos populair, maar er ligt - bijvoorbeeld in de (media)belangstelling van bui ten de provincie - wel erg de na druk op. Te zeer wordt het festi val vereenzelvigd met dat ene element. „We hebben zoveel meer, zoals - ik noem maar wat - een bijzondere dansvoorstel ling in de Sint Jacobskerk. Ik probeer juist alles te doen, de he le stad als podium te zien. Het moet vijf dagen lang bruisen." Dat het festival dit jaar voor de 25e keer wordt gehouden - het bestaat al meer dan 25 jaar - daar staat Van Iersel niet al te zeer bij stil, want hij wil vooral vooruitkijken. Bovendien kwam er onvoldoende extra geld los om eens flink uit te pakken. Het jubileum wordt wel gememo reerd door gi'ote foto's van Lex de Meester uit het verleden van het festival. Deze hangen op plaatsen waar ze destijds ook zijn genomen. Investering Van Iersel werkt aan een plan van hoe het festival er de komen de jaren uit zou moeten zien, in samenhang met de ideeën voor de ontwikkeling van een Cul- tuurwerf op het Scheldeterrein. Daaim.ee hoopt hij met name het FPPM, het Fonds voor Po diumkunsten en Marketing, warm te maken voor een drieja rige subsidie, met ingang van 2007. Een dergelijke investering zou zeer welkom zijn, nu van de arm lastige gemeente Vlissingen fi nancieel voorlopig weinig kan worden verwacht. De verzelf standiging van de Raad voor Kunst en Cultuur in Vlissingen maakt het ook eenvoudiger om gelden los te weken bij diverse cultuurfondsen. Verder wordt gehoopt dat de provincie de exti'a bijdrage die dit jaar is ge geven zal prolongeren. Van Iei'sel, die niet uitsluit dat ook de naam Straatfestival zal wijzigen, wil nog niet al te zeer uitweiden over de inhoud van de plannen voor de komende ja ren. „Het moet in elk geval een glashelder plan worden. Toch zal het niet spectaculair zijn. De afgelopen jaren zijn er al staps gewijs dingen veranderd, soms intuïtief, soms heel bewust. Daar moet alleen nog veel meer lijn in komen." Een van de nieuwe elementen dit jaar is Sunset City, een 'festi val hart' op het Bellamypark, be staande uit twee relatief kleine tenten en daai'tussen een teiTas- sengebied waar het goed toeven is en waar ook bijna doorlopend acts zijn. Dat alles moet leiden tot een Parade-achtige sfeer, waarbinnen altijd wel iets te be leven is. Wat al langer merkbaar was, is de voorname plaats die dans is gaan innemen. Dit jaar zijn er, naast de spectaculaire bijdrage van Grupo Puja! vanavond, nog drie grote dansproducties en ook tijdens de Straattheaterdag ontbreekt dans niet, met onder meer de flamencodansei'essen van La Guardia Flamenca. Het programma voor dit jaar omvat zo'n zestig acts. Van lei sel heeft wel enkele aanraders. „Natuurlijk vanavond Grupo Puja! Dat wordt heel bijzonder. Dat geldt ook voor Dance Works Rotterdam in de Sint Ja cobskerk - al is het helaas bijna tegelijkertijd - en voor de dans- voorstelling van Osmosis Cie, bij de Oranjemolen. Verder mag ik graag reclame maken voor ons eigen project: De Werf, waarmee we elk jaar veel men sen uit de stad en de directe om geving trekken. Vorig jaar was het in de Zware Plaatwerkerij. Dit jaar hebben we een heel an dere sfeer, op het Nollestrand. In het programma voor de Straattheaterdag heb ik vooral een voorkeur voor Quiiïne Meis sen." Zeker nu Oranje inmiddels huis waarts is gestuwd, hoeft niet te worden verwacht dat het Straat festival al te zeer te lijden zal hebben van het WK-voetbal. Wel is het programma voor zon dagavond afgestemd op de fina le. Van Iersel: „We hebben het niet expres zo bedacht, maar ze ker als Duitsland wint, dan heb ben we een mooie afsluiter van het festival: Die Lustige Schla- gerfreunden." Rolf Bosboom Straatfestival Vlissingen, vanaf van daag tot. en met zondag 9 juli. pagina 26 programma Straatfesti val Vlissingen den ondergaan. Wie hecht aan nadrukkelij ke betekenisgeving, verdwaalt onherroepe lijk. Odd Enjinears sleept je mee in een ma gische, surrealistische wereld die misschien absurd overkomt, maar toch een volstrekt ei gen logica in zich heeft. De toeschouwers zien drie bouwwerken, een soort huisjes, met elk een bewoner. Het zijn noeste werkers, al blijft het doel van hun nijverheid in het ongewisse. Wel zit er een duidelijk en onverbiddelijk patroon in hun werk, dat voortdurend op bijna mecha nische wijze wordt doorlopen. De geluiden die zij daarbij voortbrengen vormen een in dustriële compositie, het ritme van de ar beid. Het werk wordt op gezette tijden on derbroken om zich tussen de huisjes te ver plaatsen, op even eigenaardige als ingenieu ze karretjes. De komst van een vierde persoon, die op een lopende band haar entree maakt, verstooi't de dagelijkse routine. Zij probeert zich een plaats te verwerven in deze duistere stadsdy- namiek, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. De vraag is wie zich moet aanpassen: heaterliefhebbers die de komende da gen het Straatfestival in Vlissingen be- eken, zouden in elk geval de voorstelling we niet mogen missen. De jongste produc- van de Amsterdamse theatergroep Odd Injinears is een fascinerénd mechanisch prookje, waarin het gesproken woord over- odig is geworden. Odd Enjinears is geen onbekende op het Straatfestival. Twee jaar geleden deed de roep met de voorstelling Kletter, touw, tijd n palen Vlissingen ook al aan. Bovendien lestaat de kans dat ze volgend jaar, op- ieuw, terugkeren. De beginselen van de theatergroep zitten al n de naam verwerkt: odd (vreemd), engine jnachine) en ears (oren). Het gezelschap dest voor onalledaagse theatrale invalshoe ken, waarbij volop gebruik wordt gemaakt .van allerlei mechanieken en installaties en wordt geëxperimenteerd met muziek en dank. Drive is zo'n voorstelling die nauwelijks is na te vertellen, maar die vooral moet wor

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 21