pze
Rijke kiest zelf goede doelen uit
Schieten wij er een bal mee op?
PZC
In Nederland moet veel meer hout worden gekapt
Grens tussen Canada
en Verenigde Staten
is moeilijk te bewakd
Gevaar dat gegoeden met donaties politieke invloed kopen ligt op de loer
Voor 5,2 miljard
aan liefdadigheid
23 juni 1956
vrijdag juni
Het Cancer Center Amsterdam
dat deze week open ging, is
bijna volledig betaald door mil
jonairs. Het bevestigt de ten
dens dat de rijken meer en meer
zelf willen bepalen wat er met
hun giften gebeurt. Slecht
nieuws voor de maag-, lever- en
darmstichting.
door Dick Hofland
Pas nog hield ze een verhaal
voor de Rotary in Arnhem.
„Ja ja, daar kom ik ook", lacht
Agnes Kant. Het SP-Twee-
de-Kamerlid stelde de vermo
gende leden voor een restaurant
te beginnen waar louter verstan
delijk gehandicapten werken.
„Ze vonden het een hartstikke
goed idee. Dat gaan ze doen.
Nou, dat is toch gewéldig. Ik
heb grote waardering voor men
sen die veel geld en tijd willen
inzetten voor anderen."
Kant wil maar zeggen dat ze
niet per definitie tegen particu
lier initiatief is, als het maar
goed is voor de samenleving. Zo
denkt ze ook over het Cancer
Center in Amsterdam, dat afge
lopen maandag open ging. Op
initiatief van oncoloog Bob Pine-
do brachten miljonairs het geld
voor dit onderzoekscentrum
voor kanker bij elkaar. Op een
andere manier zou het er nooit
Vorig jaar werd in Nederland
aan goede doelen ongeveer
5,2 miljard euro geschonken.
Daarvan kwam 43% van bedrij
ven (2271 miljoen) en 42% van
huishoudens (2197 miljoen).
Het geld ging voornamelijk
naar: - kerk en levensbeschou
wing 23% - sport en recreatie
18% - cultuur 12% - gezond
heid 11% - maatschappelijke en
sociale doelen 11%.
(Bron: 'Geven in Nederland',
een tweejaarlijks onderzoek
door de werkgroep Filantropie
van de Vrije Universiteit)
zijn gekomen. Particulieren, en
dan vooral de rijken, voelen er
steeds minder voor om hun mil
joenen aan een organisatie te ge
ven die verder volledig bepaalt
wat ermee gebeurt. Was het ooit
de elite die geld anoniem weg
schonk zonder er verder naar
om te kijken, de nieuwe filantro
pen komen met naam en toe
naam uit voor hun maatschappe
lijke betrokkenheid. Vooral ook
willen ze grip houden op hun gif
ten. Ze willen resultaten zien.
„Met die ontwikkeling is hele
maal niets mis", zegt Theo
Schuyt, hoogleraar filantropi
sche studies aan de Vrije Univer
siteit in Amsterdam. „Je mag
niemand verwijten zijn geld in
te zetten voor iets wat hem of
haar ter harte gaat." Nederland
is volgens hem nog nooit zo rijk
geweest. Alleen zit het geld niet
meer voornamelijk bij de over
heid, die daardoor ook minder
kan doen dan ze misschien zou
willen.
Trots
De rijkste tien procent van de
huishoudens bezit ongeveer zes
tig procent van het totale parti
culiere vermogen in Nederland.
Logisch, zegt Schuyt, dat die
groep een deel van de maat
schappelijke taken overneemt.
„Er zijn problemen in de zorg,
het onderwijs en met sociale
voorzieningen. Laten we blij
zijn dat de rijken de extra's voor
hun rekening willen nemen. La
ten wij met dat particuliere geld
de verzorgingsstaat mooier ma
ken." Hij was uitgenodigd voor
de opening van het Cancer Cen
ter en wat hem het meest opviel
was de sfeer. „Totaal anders
dan bij de opening van een over
heidsproject. Iedereen in die
zaal was trots: dit hebben wij
met vereende krachten voor el
kaar gekregen. Dat is mooi."
Schuyt ziet wel een ander pro
bleem: mensen met geld verbin
den hun naam het liefst aan
'sexy' zaken. „Iedereen wil geld
geven aan kankeronderzoek en
liever niet aan bijvoorbeeld de
maag-, lever- en darmstichting.
Daar willen ze niet mee worden
geassocieerd."
Miljonairs betaalden de totstandkoming van het Cancer Center Amsterdam bij het VU ziekenhuis.
Directeur Ton Hanselaar van
KWF kankerbestrijding herkent
dat: „Voor zoiets emotioneels
als kinderkanker kunnen we
heel veel geld krijgen, maar we
leggen ons beperkingen op, om
dat de onderzoekscapaciteit be
perkt is." Met het geld is een
prachtig gebouw neergezet.
Maar het moet ook draaien. Wat
als dat met verlies gebeurt? Wie
springt dan bij? In het geval van
het nieuwe kankercentrum
speelt dat niet, want daar heb
ben de geldschieters alleen het
gebouw en de infrastructuur be
taald. De dagelijkse gang van za
ken wordt bepaald en bekostigd
door de Vrije Universiteit. Maar
ook over eventuele andere geval
len maakt Theo Schuyt zich wei
nig zorgen. „Gevers voelen zich
verantwooz-delijk voor de zaken
waar ze geld in steken en dan
moet er heel wat gebeuren voor
dat ze zich terugtrekken. Niette
min moet elke organisatie altijd
een buffer inbouwen. Niet di
rect al het geld uitgeven, want
dan ben je meteen failliet als de
giften een keer tegenvallen." Zo
werkt ook KWF Kankerbestrij
ding, dat voor zijn inkomsten
volledig afhankelijk is van dona
teurs.
Directeur Hanselaar: „Wij bekij
ken wat de doelen zijn voor de
komende jaren en hoeveel geld
daarvoor nodig is. Dat reserve
ren we voor dat specifieke on
derzoek, maar ook niet meer."
Daarmee stipt hij een ander pro
bleem aan van de huidige filan
tropie: kan het individu of be
drijf dat miljoenen doneert ook
bepalen aan welk onderzoek dat
geld wordt uitgegeven? Ligt het
gevaar op de loer van een 'chari-
tocratie', een samenleving waar
in niet de overheid, maar vooral
de rijksten bepalen aan welke
sectoren het meeste geld wordt
besteed? In Amerika, waar rij
ken ook politieke invloed probe
ren te kopen, heet dat al 'rege
ren'door doneren'.
Agnes Kant: „Er is al een groot
foto Sander Nieuwenhuys/GPD
gebrek aan onafhankelijk onder
zoek en we moeten ervoor wa
ken dat het nog slechter wordt.
Dan is het echt: wie betaalt, be
paalt. Dat zie je al in de farma
ceutische industrie. Als een be
drijf een zoveelste cholesterol
verlager op de markt wil bren
gen, omdat het denkt daar goed
aan te kunnen verdienen, dan
komt die er. Ook al voegt zo'n
middel niets toe en had je het
geld beter kunnen besteden aan
andere ontwikkelingen, bijvoor
beeld voor medicijnen in de Der
de Wereld. Op dat soort zaken
moet je altijd alert zijn als men
sen ergens heel veel geld in wil
len stoppen." GPD
door Chris van Alem
Er moet meer hout worden ge
kapt in Nederland, zeggen
deskundigen. Van de houtaan-
was van 2,2 miljoen kuub per
jaar wordt slechts de helft ge
kapt. Dat hout moet niet zo
maar in pallets en spaanplaat
verdwijnen. Door regionaal sa
men te werken kan het hout
meer opbrengen.
„Ik weet het. Kappen van bo
men geeft een vieze smaak. Dat
wordt nog eens versterkt door
de beelden over het tropische
bos dat in rap tempo ver
dwijnt", zegt George Borgman.
Hij runt een eigen adviesbureau
voor bosexploitatie in Schalk
haar, bij Deventer. Borgman
vindt dat er meer hout moet wor
den gekapt in Nederland. Jaar
lijks groeit de houtopstand met
2,2 miljoen kuub. Slechts de
helft daarvan wordt geoogst.
„Er ligt in Nederland héél veel
nadruk op de natuurwaarde.
Daar is niks mis mee. Maar als
dat betekent dat er geen hout
meer kan worden geoogst, dan
gaan we de verkeerde kant op.
We kunnen twee keer zoveel
hout oogsten, zonder kaalslag te
plegen", meent Nico Leek van
Probos uit Wageningen. Dit ad
viesbureau zonder winstoog
merk adviseert boseigenaren
over het gebruik van bos 'in de
volle breedte'.
Nederland voorziet slechts voor
zeven procent in de eigen hout
behoefte. De rest wordt geïmpor
teerd. Het verbruik van hout,
bijna één kuub per persoon per
jaar, neemt weer toe. In 2000
had de regering een zelfvoorzie
ningsgraad van 17 procent voor
zien. Dat is faliekant mislukt.
Datzelfde dreigt te gebeuren
met het plan om het Nederland
se bosareaal van 360.000 hecta
re in 2020 uit te breiden tot
400.000 hectare. Met een jaar
lijkse aanwas van 350 hectare
lukt dat nooit.
Animo
De animo om bos economischer
te exploiteren is volgens Borg
man niet zo groot. Alleen Staats
bosbeheer, goed voor een kwart
van de houtoogst in Nederland,
heeft een rendabele exploitatie.
De gemiddelde boseigenaar lijdt
verlies. „Boseigenaren zijn hele
maal verwend geraakt door sub
sidies om natuur te maken. Dat
wordt beter beloond dan hout
winning. Vijftig procent van de
kosten van het bos worden ge
dekt door subsidies." Leek van
Probos vat het kernachtig sa
men: „Dat hout levert geen ruk
op." Dat komt door slecht onder
houd, kleine volumes die op de
markt komen en de beperkingen
om het hele jaar door te kunnen
kappen door de Flora- en Fauna
wet. Borgman: „Zoals je geld
steekt in het onderhoud van je
De exploitatie van productiebossen in Nederland kaïi volgens deskundigen veel meer opbrengen.
auto, moet je investeren in de
zorg voor het bos. Dus moet je
planmatig onderhoud plegen
door te snoeien en te dunnen.
Dat gebeurt nauwelijks meer.
Onderhoud betaalt zichzelf te
rug."
Laagwaardig
Dat het hout zo weinig opbrengt
komt ook door het beperkte ge
bruik ervan. Nico Leek: Twee
derde gaat in laagwaardige toe
passingen als pallets en spaan
plaat." Nederland exporteert bo
vendien hout dat in buitenland
se energiecentrales wordt ver
stookt. Borgman: „Dat levert
twintig euro per ton op. terwijl
wij scheepsladingen houtsnip
pers uit Canada importeren
voor hetzelfde doel. En die kos
ten dan honderdtien euro per
ton. Maar ja, subsdiekwestie
hè."
Borgman en Probos willen het
Nederlandse bos en de houtsec
tor nieuw leven inblazen. Geen
grootschalige industriële activi
teiten, maar juist klein en regio
naal. Boseigenaren worden sa
mengebracht, houtstromen ge
bundeld en hoogwaardige toe
passingen gezocht.
Op het landgoed Weina in het
Veluwse Bussloo zijn bunga
lows gebouwd volgens de Finse
stapelbouwmethode mét con
structiehout van zes boseigena
ren uit eigen omgeving. Borg
man: „Van dat mooie hout van
grove dennen kun je prachtige
blokhutten maken. Dat hout le
vert drie tot vier keer zoveel op
dan wanneer er je pallets of kis-
Verbroedert sport? Verbindt voet
bal? Worden wij een gelukkiger
volk als Nederland straks wereldkampi
oen voetbal wordt? De afgelopen dagen
heb ik heel wat commentatoren en 'des
kundigen' voorbij horen komen, die ze
ker weten van wel. „Nederland is nog
nooit zo oranje en zo saamhorig ge
weest, en iedereen, van hoog tot laag
doet eraan mee, hoorde ik zelfs een van
mijn hooggeleerde collega's verkondi
gen.
Het heeft me aan het denken gezet.
Wat brengt mensen ertoe dat soort din
gen te roepen? Ik denk dat ze beseffen
dat dat is wat 'het volk' wil horen. Ie
dereen die in deze weken, zolang het
goed gaat met het Nederlands elftal,
vraagtekens zet bij de voetbaleuforie,
maakt zichzelf er niet populairder op.
Dat woord, populair, raakt overigens
de kern van wat hier speelt. Het komt
van het latijnse woord populus volk.
Voetbal is een volksspel en volksspelen
- de Romeinen bouwden er al stadions
voor - zorgen er voor dat de neuzen in
een land een tijdlang allemaal dezelfde
kant op gaan waar die normaliter in de
strijd om het bestaan alle kanten op
schieten.
Wie tijdens een volksspel tegen de
hoofdstroom ingaat, is een spelbeder
ver en niemand wil dat graag zijn. Dus
doet vrijwel iedereen mee of doet alsof
hij of zij meedoet. Daardoor geeft deel
name aan een volksspel zoals het we
reldkampioenschap voetbal, althans zo
lang we in de race zijn, een illusie van
sociale cohesie of verbondenheid, die
in de dagelijkse omgang vaak ver te zoe
ken is. We zitten zij aan zij, al dan niet
met met oorlogskleuren op onze wan- -
gen, voor het scherm of in het stadion
en delen in die tijd en de uren daarna
dezelfde gevoelens van spanning, op
winding, teleurstelling of uitgelaten
heid.
We zitten in een collectieve roes, waar
in we qua beleven even niet van elkaar
verschillen. En ook niet qua leven.
Voor een week of wat structureren we
allemaal onze tijd op ongeveer dezelfde
manier, namelijk op basis van de wed
strijd-agenda.
De grondlegger van het communisme,
Karl Marx, beweerde zo'n anderhalve
eeuw geleden dat godsdienst opium
voor het volk was. Ik beweer dat in on
ze tijd sport die functie heeft overgeno
men. Sport is opium voor het volk, in
het bijzonder voetbal. Maar hoe plezie
rig ook op korte termijn, het verkeren
in dezelfde roes leidt niet tot echte ver
bondenheid, hoogstens tot de illusie
van verbondenheid. Dat blijkt wel wan
neer het spel uit is of het toernooi ge
speeld. In 'no time' nemen de oude pro
blemen, onenigheden, wedijver, vijan
digheden, zorgen en eigenbelangen de
macht over ons leven en de omgang
met elkaar weer over.
Dat gebeurt niet alleen als 'we' uitge
schakeld worden. Dan zit gegaran
deerd driekwart van het land meteen
met een dikke kater op schoot. Het ge
beurt ook als we wereldkampioen wor
den, zij het wat later. Eenmaal terug in
het gewone leven, merken we ook dan
dat er in onze onderlinge relaties en
problemen niets is veranderd. Ik wil
door Bernd Debusmann
Op het eerste gezicht lijken
de cijfers alarmerend. De
grens tussen Canada en de Vere
nigde Staten is 6430 kilometer
lang en loopt door de meest af
gelegen en ruige regio's ter we
reld. "De bewaking van die
grens is in handen van slechts
duizend Amerikaanse grens
wachten, die 24 uur per dag in
ploegendiensten worden inge
zet. Dat houdt in dat op een ge
middelde dag minder dan drie
honderd agenten beschikbaar
zijn om de langste grens ter we
reld te beveiligen. Als zij over
de gehele grens gelijkmatig zou
den worden verspreid, zou er
om de 21 kilometer één grens
wacht staan.
De bewaking van de grens tus
sen de VS en Mexico staat hier
mee in scherp contrast: voor een
gebied nog niet half zo lang,
worden ruim tienduizend agen
ten ingezet, die vanaf augustus
nog eens versterking krijgen
van zesduizend man van de Na
tionale Garde. Aan de zuidgrens
is het de bedoeling zoveel moge
lijk illegale immigranten - voor
namelijk uit Mexico - buiten te
houden. Aan de noordgrens is
de grootste uitdaging het onder
scheppen van potentiële terroris
ten en Canadese marihuana.
Aan die grens werd bijvoor
beeld Ahmed Ressam gearres
teerd, die van plan was een aan
slag te plegen op het vliegveld
van Los Angeles.
Niagara
De Amerikaanse douane en
grenspolitie ontkennen dat de
grens met Canada wijd open
staat voor terroristen en een gro
ter veiligheidsrisico zou vormen
dan de grens met Mexico. „Dat
is appels met peren vergelij
ken", zegt Michael Prybyl,
plaatsvervangend hoofd van de
grenspolitie in Buffalo in de
staat New York, de drukste sec
tor van de noordelijke grens.
Onder het gebied vallen ook de
Niagara-watervallen en vorig
jaar passeerden er zes miljoen
LANDMIJN - In Limburg zijn
drie arbeiders om het leven ge
komen en twee zwaargewond
geraakt toen een landmijn ont
plofte. Het ongeluk gebeurde
bij wegwerkzaamheden in
Born. Het projectiel is vermoe
delijk ontploft toen met een
trilplaat de grond werd aange
stampt.
AARDBEVING - In Afghanis
tan zijn bij een aardbeving
driehonderd mensen om het le
ven gekomen. Dit heeft de Af
ghaanse ambassade in New
Dehli bekendgemaakt.
LIEFDESDRAMA - De consul
auto's, 1,1 miljoen vr;
gens, 2550 treinen en 13 miljojj
mensen.
Przybyl, die negentien jaard
de Mexicaanse grens weit
zegt dat de nauwe samemt? oorB
ldng met Canada en de goedect
derlinge uitwisseling van info j}SH
matie alle verschil maken. „B fn he
is de hoofdreden dat we fej fa
met minder personeel toe kt Dfldei
nen. Bovendien hebben Cam: m°et
se en Amerikaanse grenswj; dat
ten een gelijksoortige opleid emiel
en werkmethode. De relatie is: ,Vond
taal anders als die tussen Mb likcfa
co en de VS." fS
Door de arrestatie begin j, ens Ij
van zeventien Canadese mosli
jongeren in Toronto, is de at E pol
toegenomen voor infiltratie vï ippor
uit Canada in de VS. De Aire enst'
kanen onderzoeken nu de met nsie.
lijkheid langs het hele grens; mvai
bied een veiligheidshek te pk onder
sen, net als aan de grens c >n wa
Mexico. Deskundigen no® sar
zo'n hek, dat langer zou wore San'
dan de Chinese Muur, onuitvö enst
baar. Daarom heeft het minis'
rie van Binnenlandse Veiligh
een 17,5 miljard euro koste
driejarenplan opgesteld
een zwaardere bewaking vac
noordelijke en zuidelijke
zen met een combinatie
meer manschappen en mode
technologie. Zoals onbemc OND
vliegtuigjes die de grens
een hoogte van twintig kilo "van
ter 'scannen', een luchtschip e zie
sensoren en videocamera's
die nu ook al in Irak gebr. n Mi
worden.
Sinds de aanslagen van 11
tember 2001 heeft de Amjerv;
kaanse regering het
grenswachten aan de Can;
grens verdrievoudigd en
veel extra camera's en sens
geïnstalleerd. Volgens exi n
kan een nog uitgebreidere gr keer
bewaking de risico's wel ven stige
deren, maar nooit helemaal
mineren. „Honderd procent en pi
ligheid is nooit mogelijk,
mand kan dat verwachte:
geen enkele politicus mag
beloven", stelt analiste Deb
Meyers van het Instituut
Migratiebeleid. RTR
er:
iai
hi
icier et
e onv<
nisz
[vuil
het
generaal van Paraguay hire
in een vlaag van jaloezie m»
35-jarigë Belgische echtgeri III
doodgeschoten. Daarna sch
hij op haar vriend en ven 101
gens schoot hij zichzelf tr
kogels in de borst. De vri; LI -
verkeert nog in levensgeva ut G
de consul zal het drama m :igd
schijnlijk overleven.
ordi
NIEUWE DIJK - Bij Ei sis i:
woutsdijk wordt over de set
ren 1600 meter nieuwe cisma
aangelegd. Daardoor zal (Uk;
zeewering van het waterscl nde;
met 350 meter worden verk ef 11
De dijk wordt bijna een h; ik h
meter hoger dan de oude.
foto GPD
ten van maakt." Borgman pro
beert nu in Salland een soortge
lijk initiatief van de grond te
krijgen waarbij ook meubelma
kers en kunstenaars worden be
trokken. „Verbindingen ma
ken", zo karakteriseert Borg
man zijn missie. „Een boseige
naar heeft toch emotie met z'n
boom en wil daar de beste be
stemming voor. De meubelma
ker, die heeft helemaal niks met
de boseigenaar. En die verbin
ding, die moet gemaakt wor
den." GPD
overigens niet beweren dat plezierige
(groeps-)gebeurtenissen geen enkele
rol spelen in hoe gelukkig we zijn.
Maar hun betekenis wordt doorgaans
schromelijk overdreven. Zulke gebeur
tenissen kunnen ons geluk bevorderen
rondom het tijdstip dat ze plaatsvin
den, maar hun effect op ons geluksge
voel blijkt vrijwel altijd van korte
duur. Tenzij wij bij uitstek degenen
zijn die bepalend zijn voor die gebeurte
nissen. Zo zal het behalen van de
WK-titel voor de spelers van het Neder
lands elftal de mate van hun levensge
luk in de komende maanden en jaren
sterk mee bepalen.
Maar voor ons toeschouwers geldt, dat
wij. ook met een kampioenschap, in
ons persoonlijke leven niets zijn
opgeschoten. Behalve dan dat we een
leuke tijd hebben gehad. Dat is na
tuurlijk wel iets waard.
Rene F.W. Diekstra
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315660
Fax:(0113)315609
E-mail- lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom- afschrijving acceptgiro
per maand: 20.55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62.00
per jaar: €229.20 233.30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail:- lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voorh
einde van de betaalperiode.
PZC, t a.v. lezersservice.
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgwj
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volji
de Regelen voor het AdvertentiewezM™
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 ui
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax:(076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerendgfl
Tel: (076)5312277
Fax: (076)5312274
Internet: v
siei
di
t-T
and
v. pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern 0
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt va
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienstonj
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig gss*
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij 11
i, Postbus 31, 4460 AA Goes.
Behoorttot WGGGNGR
