1
Vier weken feest op het werk
Een wrede combinatie
van gekte en genialiteit
©ndernemer
a
PZC
PwcicpapÊ
O
ccljeffi
vrijdag 9 juni 2006
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op het
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31,
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113- 315660.
E-mail:Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internet: www.pzc.nl.
Gisteren, donderdag 8 juni, be
reikten wij een mijlpaal die ter
redactie onopgemerkt was geble
ven als we niet een attente lezer
in Goes hadden gehad. J. Hoeks-
ma benaderde ons met de mede
deling dat de Provinciale Zeeuw
se Courant duizend tekeningen
van Peter van Straaten heeft af
gedrukt, op pagina drie linkson
der.
Hoe weet Hoeksma dat zo pre
cies? Het antwoord is simpel:
„Ik knip de prenten van Van
Straaten uit en plak ze in al
bums. Deze week had ik het tien
de deel met honderd tekeningen
compleet."
Hoeksma bewondert Van Stra
ten om diens directheid. „Hij
weet mensen en situaties heel
goed te treffen. Met een paar
simpele lijnen zet hij expressie
neer; wanhoop, vrolijkheid,
noem maar op. Ik blijf de teke
ningen sparen zolang Van
Straaten ze blijft maken en de
PZC ze publiceert."
De Goese lezer hoort tot een gro
te groep bewonderaars van Van
Straaten. Regelmatig krijg ik
van lezers te horen dat ze de
krant !s morgens om te begin
nen bij pagina drie opslaan.
Overigens: niet iedereen kan de
spotprenten altijd waarderen.
Wat Hoeksma zich weer nauwe
lijks kan voorstellen. „Soms is
een tekening wel een beetje pi
kant, maar Van Straaten gaat
toch nooit over de schreef."
door A.J. Snel
Terwijl een goed deel van Nederland
zich met bakken noten, schalen bit
terballen en kratjes bier frontaal voor
de beeldbuis opstelt, verheugt de sport
redactie van de Provinciale Zeeuwse
Courant zich in de wetenschap dat ar
beid adelt. De zeven man sterke forma
tie gaat hectische tijden tegemoet. Met
veel plezier.
De afgelopen weken liep de sportredac
tie zich al warm door voorbeschouwin
gen en randversiering rond de wereld
kampioenschappen voetbal te verzor
gen. Vanaf vandaag is het echt raak. De
sportredactie kent de komende weken
weinig rust. De verwerking van het
nieuws rond de WK vergt veel tijd, con
centratie en energie.
Hetgeen geen reden tot klagen vormt.
De ogen van chef sport Jan Dagevos
van de PZC glinsteren van plezier als
hij het heeft over de komende weken.
„Het is gewoon vier weken feest. In ons
geval niet zozeer vanwege die wedstrij
den, maar omdat het geweldig is in een
goed team onder hoogspanning te wer
ken aan een zo goed mogelijke bericht
geving. Ik persoonlijk werk in zo'n pe
riode veel liever dan dat ik thuis voor
de buis zit. Dat heeft te maken met het
idee dat je een beetje deel uitmaakt van
de gebeurtenis. De stress die daarmee
gepaard gaat, daar krijg ik een kick
van. Kranten maken waar je trots op
kunt zijn, dat geeft een goed gevoel.
Dat doe je samen. Van de zeven sportre
dacteuren kunnen er de komende tijd
echt niet meer dan twee tegelijk met va
kantie, maar daar doet niemand moei
lijk over. Het is ook geen enkel pro
bleem de diensten te verdelen. Er wordt
niet gezeurd over ongunstige tijden
waarop moet worden gewerkt. Wij zien
natuurlijk wel wat minder van de wed
strijden zelf. Maar daar staat tegenover
dat je lekker bezig bent een mooi krant
je te maken."
Lenzen
Al staat hij zelf met een licht afstande
lijke blik aan de zijlijn, Dagevos kan
wel plezier vinden in de oranjegekte
waarover zijn collega's en hij de komen
de tijd berichten. „Alles wordt oranje:
huizen, sigaretten, kleding, voedsel en
zelfs, het vreemdste wat ik tot nu toe ge
zien heb, contactlenzen. Neenee, je zult
mij mijn huis niet oranje zien schilde
ren of opsieren met toeters en bellen.
Jan Dagevos, chef sportredactie PZC: Kiezen voor een kritische benadering.
Maar het heeft, vind ik, ook aardige
kanten dat mensen zich zo uitsloven.
Wij Nederlanders vormen een nuchter
volk. Maar ik herinner me nog heel
goed 1988, toen we de finale van de Sov
jet-Unie wonnen en Europees kam
pioen werden. De aankomst van het Ne
derlandse elftal in Amsterdam, dat was
toch wat. Het hele land stond op z'n
kop. Het heeft misschien wat gemaakte
trekjes, maar aan de andere kant, het
leeft toch echt. Ik las laatst dat het te
maken heeft met het feit dat we in dit
land geen zuilen meer kennen. We zou
den toch op zoek zijn naar een bepaalde
verbondenheid. Daar kan best wel eens
iets in zitten: we willen iets hebben om
trots op te zijn."
De benadering in de PZC zal, zo laat Da
gevos tevoren weten, niet op chauvinis
me gebaseerd zijn. „We kiezen voor een
kritische benadering. Dat brengt het
vak van de journalistiek met zich. Als
we aanmerkingen hebben op de opstel
ling, op de tactiek, de keuzes van Van
Basten, dat zullen we dat laten blijken.
Zelf heb ik niet tevoren zonder meer
een voorkeur voor het Nederlands elf
tal. Wie het beste spel laat zien, hoort te
winnen."
Achtergrond
De sportredactie krijgt tijdens de WK
doorlopend de beschikking over extra
papier. Heeft dat zin, als je bedenkt dat
alle wedstrijden direct op televisie te
volgen zijn? Jan Dagevos: „Natuurlijk
heeft dat zin. Als je maar veel aandacht
besteedt aan achtergronden en dat zul
len de verslaggevers van de Geassocieer
de Pers Diensten, die de verslaggeving
voor de PZC verzorgen, doen.
Verder kijken wij heel goed naar een re
gionale invulling. Je kunt er dan aan
denken bij de eerste wedstrijd samen
met Serviërs in Zeeland te volgen of een
foto Willem Mieras
hal op te zoeken waar heel veel Zeeuw
en bij elkaar komen. We hebben contact
met Jan Poortvliet die kanttekeningen
kan plaatsen bij wedstrijden en waar
schijnlijk zullen Dennis en Gérard de
Nooijer weer een column schrijven. Ja,
dat doen ze in samenwerking met een
verslaggever die erover waakt dat hun
stukken zo goed mogelijk in hun denk
en verteltrant in de krant komen.
En dan hebben we, van buiten Zeeland,
de column 'Henk Spaan Geeft Punten'.
We zorgen dus dat er dingen te lezen
zijn die een aanvulling zijn op de bran
dende actualiteit."
Hoe lang de PZC-sportredactie in de op
perste staat van paraatheid blijft, staat
niet vast. Dagevos: „Ligt Nederland er
snel uit, dan zakt de aandacht weg.
Blijft Nederland lang in de race, dan is
er een overlapping met de Tour de Fran
ce. Dat is dan het volgende evenement
waar we de handen aan vol hebben."
Jact»
fofW.p'
••mail: i
'ostbus
idverte
fjoord-
eeuws
lationa
/rijd:
mm
>te
Vorige week schreef ik in de rubriek Redactie Reactie over dei
cussie rond de ontpoldering, waarbij ik een lijn trok naar het vei
den. Toen eind jaren zestig en begin jaren zeventig gesproken
over het al dan niet afsluiten van de Oosterschelde kreeg de Pro:
ciale Zeeuwse Courant het verwijt op te trekken met de autorit
ofwel de voorstanders van afsluiting. Soortgelijke opmerkingen
reiken ons ook nu het gaat om het debat over de ontpoldering.
zouden een 'ontpolderkrant' maken.
Zienswijze
Ik weerlegde die zienswijze in mijn rubriek en kreeg zeer sneld
pons. Van Kees Slager uit Poortvliet, destijds actievoerder voorl
Open Oosterschelde. Hij schreef mij: „Naar mijn mening ben jei
je weergave van de opstelling van de PZC in de kwestie open ofl
gedamde Oosterschelde ietwat selectief. Ik realiseer me dat ik tg
de openhouders hoorde, maar wou je toch even confronteren m
een hoofdredactioneel commentaar dat jaren vóór de opkomst\1
de actiegroep al werd geschreven en waarin de hoofdredactie all
een duidelijk maakte waar de krant stond. Dat was allesbehalvef
het midden of boven de partijen of hoe je het noemen wilt."
Slager heeft een goed geheugen en een goed archief. Ik citeer ui
commentaar dat op 27 april 1967 in de PZC verscheen over deloj
tie:
„De hoofdzaak is de veiligheid. Degenen die de ramp in 1953 h\
ben meegemaakt, zullen dit doel van het deltaplan nooit uit hetË
verliezen. Wie de doden heeft zien aanspoelen, wie de strijd heef
meegemaakt rond de gaten van Schelphoek en Ouwerkerk, mat
den en maanden na de ramp nog, wie de verwoeste huizen en de
solate akkers heeft gezien, zal zich er wel voor wachten om vooi
rig en ongefundeerd uit te roepen dat de Oosterschelde evengol P
kan openblijven."
Dat was inderdaad de toonzetting in de commentaren uit die da
In mijn rubriek trok ik echter een vergelijking waar het ging ov
de feitelijke berichtgeving. Die was tijdens de discussie over de(
terschelde evenwichtig en is dat ook nu het debat wordt gevoerd
over de ontpoldering.
Prijsvraagje
Van Rien Hardus uit Wissenkerke ontving ik een bericht uit een
zeer ver verleden., Hij stuurde me een citaat uit het 'Tractaet va
Dijckagie', in de zestiende eeuw geschreven door dijkgraaf Anc'
Vierlingh: Geeft ghij de zee toe, hoe meer sij sal willen hebbei
want debbe en is soo haest niet gegaan door de engigheijt van
gaete, de vloet en compt wederomme ingstroompt. Maer als ghi
van uwen gront versekert zijt, zoo wilter wacker ende met nee.)
cheijt zonder cesseeren aen vallen, oft het water zoude u wel
deromme een kuere spelen dat ghijs u leven dagen gedenckenzh
Hardus meent dat deze woorden nog niets aan waarheid hebbetl
geboet.
De taal is wel wat verouderd. Lezers worden van harte uitgenofl
deze tekst in hedendaags Nederlands om te zetten. De drie best|
zendingen worden beloond met een cadeaubon.
Citaat:
Sport is de belangrijkste bijzaak in het leven.
De PZC publiceert, in samenwerking met de andere kranten van het Weg-
ener-concern, zeven topthrillers. Elke week verschijnt een nieuw deel.
Tegen een aantrekkelijke prijs zullen de boeken te verkrijgen zijn bij Bruna,
Free Record Shop en deelnemende boekhandels. Met de kortingsbon, die 3 keer
per week op de voorpagina van deze krant verschijnt, betalen abonnees 5,95 eu
ro en niet-abonnees 8,95 euro.
Als vijfde boek in de reeks is de thriller 'De schreeuw van het lam' van Thomas
Harris verkrijgbaar. Zie ook www.topthrillerscollectie.nl
door Rolf Bosboom
Het is de heerszucht van
het beeld, waartegen het
woord het onvermijdelijk af
legt. Hoe bekend en befaamd
het boek van Thomas Harris
ook is, de verfilming van De
schreeuw van het lam door Jo
nathan Demme in 1991 stelde
het ongenadig in de schaduw.
Wie kan de Hannibal-boeken
van Harris nog lezen zonder
bij de roemruchte psychiater
Hannibal Lecter te denken aan
Anthony Hopkins? Of bij
FBI-agente Clarice Starling
aan Jodie Foster, of Julianne
Moore? Film, hoe goed of
slecht ook, verdrukt met terug
werkende kracht de verbeel
ding, zoals Tom Hanks inmid
dels vele denkbeeldige voorstel
lingen van Dan Browns Robert
Langdon wreed om zeep heeft
geholpen.
De schreeuw van het lam, zo
als The silence of the lambs
merkwaardig genoeg is ver
taald, laat zich nauwelijks nog
onbevangen (her)lezen. Pas ge
leidelijk raken de hardnekkige
beelden wat op de achtergrond
en dringen de rijkdom en diep
gang van het boek door.
De plot is bijna klassiek gewor
den: de jonge Clarice Starling
krijgt de opdracht een door
braak te forceren in de zaak
rond seriemoordenaar Buffalo
Bill, die zijn slachtoffers
pleegt te villen. De levensge
vaarlijke psychiater Hannibal
'The Cannibal', die in het ge
vang zit, heeft de sleutel tot de
oplossing in handen. In ge
sprekken, waarin geleidelijk
een band ontstaat tussen de
twee, geeft Lecter cryptische
aanwijzingen aan Starling.
Een fan van Harris wil John
Brosens uit Barendrecht, au
teur van de thrillers Jacht op
foto Luitïngh-Sijthoff
Thomas Harris
Fans van Thomas Harris moeten geduldig van aard zijn.
Sinds zijn debuut, dertig jaar geleden, kwamen er slechts
drie thrillers uit. Het geduld wordt, als het goed is, dit jaar
beloond met de verschijning van 'Achter het masker'.
De Amerikaanse auteur werd in 1940 géboren in Jackson,
Tennessee, maar groeide op in Rich, Mississippi. Hij stu
deerde Engels in Texas en belandde in de journalistiek, als
misdaadverslaggever bij Associated Press in New York.
Het werk leverde hem inspiratie op voor zijn latere boeken.
Het gijzelingsdrama tijdens de Oly mpische Spelen in Mün-
chen (1972) was voor Harris de aanleiding om 'Zwarte zon
dag' te schrijven, waarmee hij in 1975 debuteerde. Zes jaar
later verscheen 'De rode draak', waarin Hannibal Lecter
voor het eerst - zijdelings - figureerde. Die kreeg een hoofd
rol in 'De schreeuw van het lam' (1988) en in het vervolg
'Hannibal' (1999). De Hannibal-cyclus wordt voltooid met
'Achter het masker', over de jonge jaren van Lecter.
Alle boeken van Harris zijn met succes verfilmd. 'The silen
ce of the lambs' ontving de vijf voornaamste Oscars.
de jager (2004) en het in Zee
land gesitueerde Duijkers dos
siers (2005), zich niet noemen.
Daarvoor is het oeuvre van de
Amerikaan voor hem te be
scheiden en, met de voortdu
rende terugkeer van Hannibal
Lecter, te eenzijdig.
Niettemin kan hij de boeken
zeer waarderen, zeker De
schreeuw van het lam. „Het is
heel erg sterk geschreven. Er
zitten meerdere lijnen, diepere
lagen in. Hannibal is een com
binatie van gekte en geniali
teit. Hij is in staat dingen te
doen die absoluut niet door de
beugel kunnen, maar tegelijker
tijd geeft hij via Clarice Star
ling de FBI aanwijzingen om
een seriemoordenaar op te spo
ren en bovendien haar van een
jeugdtrauma af te helpen."
Brosens heeft lange tijd in het
onderwijs gezeten. In die perio
de ontwikkelde hij een meer-
keuzetestje om uit te maken of
leerlingen de film hadden ge
zien in plaats van het boek te
lezen. Hoewel de film redelijk
getrouw is, zijn er toch duidelij
ke verschillen. „Ik heb simul
taan het boek gelezen en de
film bekeken. Daarin komen
toch duidelijke verschillen
naar voren. In de film zijn voor
al elementen toegevoegd om
het wat enger en kwaadaardi
ger te maken. Daardoor heeft
ook het boek de reputatie van
horror gekregen, terwijl dat
het niet is."
Het is juist de psychologische
kant van het boek, de wijze
waarop Lecter en Starling zich
tot elkaar verhouden, die
boeit. Dat was ook de drijfveer
voor Harris, schrijft hij in het
voorwoord van de Hanni-
bal-omnibus. 'Ik koesterde een
immense bewondering voor
Clarice Starling en ik geloof
dat ik jaloers werd op het ge
mak waarmee dr. Lecter haar
doorzag, terwijl dat voor mij
zo moeilijk was', aldus de
schrijver, die zijn personages
bewust steeds de ruimte gaf
'volgens hun aard te beslissen
over de loop die de gebeurtenis
sen zouden nemen'.
Brosens bewondert om dezelf
de reden het boek. „Clarice
Starling, een onschuldig, begin
nend politiemevrouwtje, is in
vele opzichten de tegenpool
van Hannibal Lecter, maar op
zekere hoogte zijn ze toch ook
gelijkwaardig. Ze tasten el
kaar af en vinden eikaars zwak
ke plekken. Dat heeft Hanni
bal nooit eerder toegelaten."
- ak
INFORMATIEBLAD VOOR ONDERNEMERS IN ZUIDWEST NEDERLAND