Liever
de polder
dan
de stad
OPEL 0CCAS10NDAGEN
Dorpsleven in Anna Jacobapolder
COMPANYCARS
Als het regent, dan
schuilt de kat in de kip
www.pzc.nl
£-mail:redactie@ pzc.nl
ostbus 31, 4460 AA Goes
dvertentie-exploitatie:
oord-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
eeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
zaterdag 3 juni 2006
KEUZE UIT 80 GEBRUIKTE OPELS
TEVENS ZO'N 20 EX OPELMji
OPEL
OPEL.
Zaterdag
2° pinkster
3 juni
5 juni
www.opeldelaat.nl
DE VOORDEUR
De voordeur biedt toegang tot een woning, maar wat
daar achter schuil gaal, blijft voor velen onzichtbaar.
In deze serie een kijkje achter de voordeuren van
Zeeuwse huizen. Iedere week gaat een andere deur
open en geeft de bewoner een blik in zijn of haar leven.
dorp. De laatste jaren komen er -t A XI 11
is één van hen. Ze woont sinds
foto's Dirk-Jan Gjeltema
foto's Mechteld Jansen
Je kunt er niet omheen: 'De kip van 't Kerkje'. Het1
plantaardige dier is een slordige drie meter hoog en
pronkt in de voortuin van Johan en Ina de Nood in Wa
terlandkerkje, gewoon 't Kerkje' in de volksmond. Het
heeft wat knipwerk gevergd, maar het resultaat mag er
zijn.
De kip is inmiddels wereldberoemd in de buurt. Nu zit
er nog een oranje lint rond de groene nek, ('da's nog
van Koninginnedag') maar voor de kerst komt er een
rood lint uit de kast en met Pasen wordt een geel lint
omgebonden. En dat zijn niet zomaar linten. Die zijn
speciaal vervaardigd bij zeilmaker Leendert Maas te
Breskens vertelt trotse 'kipknipster' Ina. Vijf meter
lang zijn ze, zodat er een mooie strik in gelegd kan wor
den. Dat geeft de kip cachet. Alleen die oranje, dat is
wat behelpen. „Het zijn twee aan elkaar genaaide wim
pels. Dus geen strik, alleen maar een flapje, maar als
alle vlaggen d'r b-ie hangen, gaat 't wel", aldus Ina.
De kip trekt nogal eens wat volk. Ina: „Mensen blijven
er soms voor stilstaan." Johan: „Zelfs de riolering is er
rondom aangelegd." Eromheen? „De gemeente was be
zig nieuwe riolering aan te leggen. Een van die man
nen zag de kip staan en zei 'die is zeker wel een kapi
taal waard hè'. Dus toen zijn de buizen keurig rond de
kip gelegd." Het groene kunstwerk biedt ook een
broedplek aan vogeltjes. „En", vult Ina aan „als het re
gent schuilt de kat in de kip."
Johan en Ina wonen sinds '95 in het huis. „We woon
den eerst hiernaast. Dit was het huis van de boven
meester. Toen hij dood ging, bleef zijn weduwe er al
leen wonen. Ik heb toen zij slechter werd, de tuin voor
haar gedaan. Ze had orchideeën en fuchsia's. Toen ze
overleed, konden wij het huis kopen." Haar man vult
aan: „Verhuizen was makkelijk. We hebben gewoon
een stukje van het tuinhek weggehaald en alles daar
door gesjouwd."
Het huis werd aangepast aan de eisen van de nieuwe
bewoners: een schuifpui naar het terras, een nieuwe
keuken, rolluiken en een pergola op het terras, om
maar eens wat te noemen. „We hebben een speciaal
zeil voor op de pergola, zodat we lekker beschut kun
nen zitten."
Het echtpaar heeft ook de beschikking over een aparte
dining room. Ina: „Daar had de vrouw van de boven
meester een soort slaapkamer van gemaakt toen ze al
leen woonde. We hebben er nu de eettafel staan. De
kleinkinderen noemen dat altijd 'het eetkamertje'.
Een grote garage herbergt de passie van Johan. Een
roodglanzende oldtimer, de Opel Blitz. Daar maakt het
stel bij mooi weer nog wel eens een toertje mee. Daar
naast staat een uit de kluiten gewassen camper, een
Mercedes 508 van maarliefst 7.5 meter. „Och, dat is
niets", glimlacht de oud-vrachtwagenchauffeur Johan.
Die draait zijn hand niet om voor die paar meter. Trots
is hij er wel op want hij heeft hem zelf verbouwd. En
omdat die inmiddels ook een oldtimer is, bespaart het
tweetal per jaar 800 euro aan wegenbelasting- „Dus
die hebben we al om van te genieten", zegt Ina. En ge
nieten doen de twee. Met of zonder camper. Want fiet
sen doen ze ook graag.
Maar nu gaan ze naar Frankrijk, naar een van de klein
dochters, die in Nice stage loop. Met de Mercedes.
Anna Jacobapolder: Voor liefhebbers van rust en ruimte, (inzet) Franca de Waard leeft met haar gezin naar haar zin in het dorp.
Het einde de van de we
reld lijkt in zicht als
je door de polders bij
Sint-Philipsland rijdt. Ver
scholen tussen de dijken
ligt daar nog een dorpje,
het kleinste van de ge
meente Tholen: Anna Jaco
bapolder. Precies vier stra
ten telt het en er is nog
geen halfje brood te krij
gen. Veel mensen van bui
ten zoeken er rust en een
goedkoop huis. De plaatse
lijke jongeren verlangen
juist naar de grote stad.
In Anna Jacobapolder is bijna
geen huis te vinden zonder
uitzicht op uitgestrekte weilan
den of groene dijken. Ongeveer
vierhonderd bewoners telt het
vond ik.de keuken toch wel erg
klein en het is ook even wennen
als je boven geen water of sani
tair hebt. De eerste winter was
vreselijk. Mijn man werkte over
dag en ik kende nog niemand.
Dan ben je helemaal op jezelf
aangewezen."
Gelukkig zijn die tijden veran
derd. Van Broekhoven is inmid
dels helemaal ingeburgerd. „Je
moet er wel moeite voor doen
hoor. Ik ben lid geworden van
de christelijke vrouwenbond in
het dorp. Ik ben niet christelijk,
maar ze hebben me wel geaccep
teerd. Het is hier gewoon heel
gemoedelijk. Als de post ver
keerd bezorgd wordt, maakt het
niet uit. Het komt toch altijd
goed terecht."
Over de houten trappen loopt
Van Broekhoven naar de zolder
mensen naar Anna Jacobapol
der voert. Starters nemen graag
hun intrek in het dorp, vanwege
de lage huizenprijzen. Van
Broekhoven: „Mijn dochter van
25 woont hier inmiddels ook. Ze
woont sinds een jaar in de oude
slagerij. Ze heeft een groot huis
met een tuin. In de stad is dat on
betaalbaar. Mijn andere dochter
is ook van plan om deze kant op
te komen."
Op de hoek van de Langeweg
met de Noord weg bouwt de
JK/Gorissen bouwgroep op dit
moment vier starterswoningen.
Tot de jaren zestig stond op die
plaats de bakkerij van het dorp.
„Het gaat om vier woningen
met een inhoud van ongeveer
360 kubieke meter. De prijzen
liggen vanaf 145.000 euro", zegt
eigenaar Jaap Knop, die met
man Jan ook wel aan. Ze woon
den in Barendrecht, maar ver
huisden vorig jaar augustus
naar Anna Jacobapolder. Geen
nieuwbouw voor hen, maar een
huis aan de Noord weg van vijf
tig jaar oud. Het moest van bene
den tot boven opgeknapt wor
den. „Tja, wat hebben we er ei
genlijk niet aan verbouwd? Het
huis was helemaal uitgeleefd.
Gelukkig houdt mijn man van
klussen", lacht ze.
Het jonge stel heeft drie kinde
ren van zeven, zes en één jaar
oud. „Ze hebben het heel erg
naar hun zin. Je hebt hier een
leuke school, er is een speeltuin-
tje en in de zomer kunnen we
lekker gaan zwemmen bij Zijpe.
In Barendrecht woonden we aan
een doorgaande weg. Nou, dan
weet je hier niet wat je over-
drie jaar met haar man in het ge
bouw aan de Langeweg, waar
vroeger de openbare basisschool
gevestigd was. Het pand bestaat
nu uit drie huizen. Van binnen
ziet het er, op het grote plasma
televisiescherm na, authentiek
uit. Houten vloer, ouderwetse
keuken, opgefleurd met een lik
je lichtblauwe verf en een kroon
luchter met Delfts Blauwe kaar
senhouders.
Van Broekhoven komt oorspron
kelijk uit Rotterdam. „Tja, je
wordt ouder en dan ben je op
zoek naar rust. Eerst woonden
we in Sint-Annaland, maar aan
dat huis moest zoveel gebeuren,
dat we daar weggegaan zijn."
Het huis in Anna Jacobapolder
is een stuk kleiner. „Een goede
raad: koop nooit een huis in de
zomer, want dan ziet alles er
veel mooier uit. Toen ik hier zat,
van haar huis. „We kunnen kij
ken tot aan de zeedijk. In Rotter
dam zie je bij de buren op tafel
wat ze eten. Hier hangen zwalu
wen onder de dakrand, vogels
zitten in de tuin en de kat kan
naar buiten. Geweldig toch?"
Achter het huis ligt een flinke
lap grond. „We hebben een gro
te moestuin. Het is heerlijk om
je eigen verse groenten te heb
ben. We zijn hier voor een groot
deel zelfvoorzienend. Ik heb een
sauna in de tuin, een whirlpool
en een zonnebank. Heel veel
mensen hebben een broodbak
machine. Het is niet handig als
je voor elk halfje brood het dorp
uit moet. De kapper komt aan
huis en op maandagavond komt
de groenteboer langs de deu
ren."
Het is niet alleen de rust, die
zijn bedrijf aan de Sluisweg,
even buiten Anna Jacobapolder
gevestigd is. De huizen zijn in
middels allemaal verkocht,
maar dat heeft wel even ge
duurd. „Eerst wilden we er een
drie-onder-één kap van maken,
maar die kregen we niet ver
kocht, omdat het te duur was.
Toen zijn we naar vier wonin
gen gegaan."
De toekomstige bewoners ko
men uit West-Brabant en Goe-
ree-Overflakkèe. „Er is sowieso
veel waag naar starterswonin
gen. Anna Jacobapolder heeft
als bijkomend voordeel dat de
prijzen tien of vijftien procent
lager liggen dan bijvoorbeeld in
Sint-Maartensdijk of Tho-
len-stad."
Goedkoop wonen, dat sprak
Franca de Waard (30) en haar
komt. Af en toe komt er eens
een tractor voorbij, dat is alles.
Nee hoor, we zouden niet meer
terug willen."
Kamers
Rust, daar moet Esther van der
Reest (18) voorlopig niets van
hebben. Ze zou Anna Jacobapol
der liever vandaag dan morgen
verlaten. Haar vwo-eindexa-
mens op de middelbare school
in Middelharnis zijn net achter
de rug. Na de zomer verruilt ze
het platteland voor de bruisen
de stad. „Ik ga op kamers in Til
burg om International Business
te studeren. Het is gewoon niet
te doen om hier te blijven wo-
nen. Je kunt nergens heen en er
zijn bijna geen leeftijdgenoten.
Mijn vriendinnen wonen alle
maal op Schouwen-Duiveland
Jongeren in Anna Jacobapolder verlangen naar de grote stad.
of op Goeree-Overflakkee. Als
ik in het weekend wil gaan stap
pen, dan moet ik altijd bij ie
mand blijven slapen. Nou, dat
raak je ook beu. Als ik hier ben,
zit ik altijd binnen. Er is ge
woon niemand. Ik bedoel, op de
basisschool zaten we met z'n vie
ren in groep acht: één van hen
was mijn neef en een ander was
mijn achternicht."
Haar ouders Sandra (48) en
Dries (51) horen het verhaal
glimlachend aan. „Tja, je houdt
ze hier toch niet. Mijn andere
dochter is al verhuisd naar
Sint-Maartensdijk en mijn zoon
heeft hetzelfde plan. Daar heb
je tenminste nog een winkel en
een café", zegt Sandra, die be
heerster is van het plaatselijke
dorpshuis.
Het gezin woont in het pand aan
de Langeweg, waar woeger het
enige café van het dorp geves
tigd was. Dries: „We hebben een
enorme woonkamer. Dat was
woeger het café zelf. De eigena
ren woonden in het huis erach
ter." Sandra: „Er is een slaapka
mer en een douche beneden, dus
we kunnen hier blijven wonen
tot we oud zijn."
Dries is geboren en getogen in
Anna Jacobapolder. „Ik kom uit
een gezin van dertien kinderen.
Dat was de tijd van grote gezin
nen en bijna geen auto's. Toen
konden de twee kruideniers, sla
gerij en bakkerij op het dorp
nog bestaan." Hoewel die voor
zieningen verdwenen zijn, zou
hij nooit willen verhuizen. „Ik
hou helemaal niet van de stad.
Achter het huis kijk ik tot aan
de horizon. We zijn het gewend
om een voorraad in huis te heb
ben en anders kan je altijd wel
wat bij de buren halen. Nee
hoor, ik kijk liever naar de pol
der, dan naar het mooiste win
kelcentrum."
Cornelleke Blok
Annemarie Zevenbergen
