PZC Ontpolderen slaat emoties los c jllrM Extreem geweld versus het Tourette-syndroom fcfi! Bill JiïTü A-MERKEN SANITAIR TEGEN, ALLE FILIALEN VIEREN DIT FEEST @ctie colleili< MAANDAG 5 JUNI (2e PINKSTERDAG) GEOPEND MAANDAG 5 JUNI (2e PINKSTERDAG) GEOPEND vrijdag 2 juni 2006 Lezersredacteur A. J. Snel is bereikbaar per post op het adres van de Centrale Redactie van de PZC, Stationspark 28, Postbus 31, 4460 AA Goes. Telefonisch: 0113 - 315660. E-mail:Lezersredacteur@pzc.nl Het forum waarop lezers zich kunnen uiten over actuele zaken is bereikbaar via internet: www.pzc.nl. PM@[f2öjj(É Je hebt een conducteur en een conductrice, een leraar en een lerares en een boer en een boe rin. Maar niet altijd is het zo eenvoudig bij beroepen een man nelijke en vrouwelijke vorm te hanteren. Een arts is een arts, ongeacht of het een man of een vrouw betreft en een managèr is altijd een manager. Dezer dagen openden we de voorpagina met de kop: 'Groot tekort verplegers in 2007'. Het leverde de redactie een correctie op van Fred van der Weijde uit Aagtekerke. Hij, ik neem ten minste aan dat Fred een man is, schreef: „Ooit werden mannelij ke verpleegkundigen verplegers genoemd en vrouwelijke ver pleegkundigen verpleegsters. Graag voortaan verpleegkundi gen (wouwen en mannen)." We willen er wel op letten, maar in een bekopping woekeren we met ruimte. Tussen de ene en an- dere aanduiding zit een verschil van zes letters. Boer Overigens, ik ken een wouw die een agrainsch bedrijf runt en ab soluut niet als boerin wil wor den gezien. „De boerin is de wouw van een boer. Ik ben boer", zegt ze. Ik ken trouwens ook een man die absoluut geen secretaresse genoemd wil worden. Terwijl hij echt vol overgave het werk doet dat bij die functie hoort. door A.J. Snel Het is een immer weerkerend feno meen: het etiketteren van de krant. Sinds mensengeheugenis zijn le zers of groepen lezers bezig hun krant in een kamp in te delen. Links of rechts, voor of tegen de regering, pro of contra een plan of voornemen. Krantenmakers raken daaraan gewoon. Ze weten vaak tevoren: dit levert ons een behoudend imago op en dat zal een groep lezers het gevoel geven dat we te lichtzinnig wor den. Zo leert een mens laveren. Toen eind jaren zestig, begin jaren ze ventig en discussie werd gevoerd over de waag of de Oosterschelde open moest blijven dan wel moest worden af gesloten, liepen de gemoederen af en toe hoog op. De openhouders werden door velen gezien als mensen die geen besef hadden van de ramp die Zeeland in 1953 trof. Zij gingen, zo wei'd be toogd, voorbij aan alle leed en waren al leen maar begeesterd van de natuur. Die visie op de vechters voor een open Oosterschelde veranderde enigszins, toen de vissers zich bij hen voegden. De vissers hadden een manhaftige rol ge speeld in de hulpverlening na de ramp en konden er niet van worden verdacht dat ze geen oog hadden voor de gevaren van de zee. Zeker in de eerste peiïode van het nieu we denken over natuur en milieu werd de discussie dus niet uitsluitend op ba sis van rationele ai'gumenten gevoerd. De krant werd partij. Van beide zijden werd de PZC belaagd. De actievoerders voor de open zeearm klaagden voortdu rend over een gebrek aan aandacht voor hun zaak. De voorstanders van afslui ting zagen het andersom. Ze vonden dat de activisten onmatig in het nieuws kwamen en dat de krant zich daardoor mede verantwoordelijk maakte voor de riskante situatie die naar hun inzicht zou ontstaan als de geplande verkoiTing van de kustlijn achterwege zou blijven. Het had heel weinig zin de twee par tijen op andere gedachten te brengen over de mate waarin aandacht werd be steed aan hun zaak. Ook al konden de journalisten van die tijd onder verwij zing naar de hoeveelheden archiefstuk ken aantonen dat beide partijen zeer ruim aandacht kregen voor hun zaak en dat ze de krant kennelijk nodig hadden om goed op de hoogte te blijven van ei kaars strevingen en bewegingen, de journalistiek in Zeeland deed het nooit Jpklarir Iroog. h /laxima Het gaat niet alleen om de schoonheid van het spel, maar ook omg- spanning. Vandaar dat de maker van Studio Sport televisiekijker" waarschuwt als er uitslagen worden gegeven van wedstrijden wa^ge van de beelden nog moeten worden uitgezonden. Er zijn nogal mensen die de afloop niet willen kennen. Als ze worden gewaar- schuwd, kunnen ze even het geluid uitzetten of zoveel kabaal ma-,S ken dat ze niet horen hoe de slotstand is. Met dit fenomeen had de Provinciale Zeeuwse Courant onlangs ir,. j een iets andere vorm te maken. De redactie kende de uitslag vandty IT Achmea Kennisquiz, door RTL 4 op de televisie noj* uit te zenden, en publiceerde die. De dertienjarige Wievineke Apers uit Aarden-^ burg, leerlinge van het Zwincollege in Oostburg, zou zegeviei'en. T Die publicatie stoorde nogal wat lezers die de quiz volgden. De aj digheid was er voor hen een eind af doordat ze al wisten wie er zol winnen. „Heel jammer, doe dit alstublieft nooit meer", schreef ee: lezer. We zullen er geen gewoonte van maken, maar dat we het nooit meior zullen doen, beloof ik niet. .en, Tegenstanders weren zich. goed. De Rijkswaterstaat ontwikkelde dat gevoel minder sterk, maar ik heb ook vanuit die organisatie vaak het ver wijt gehoord dat wij partij hadden geko zen voor de openhouders. Echte Zeeuwen De geschiedenis herhaalt zich; zoals het hoort. In de afgelopen maanden vindt in volle hevigheid het debat plaats over ontpoldering en weer gaat het hard te gen hard. Ook in deze discussie speelt op de achtergrond de ramp. De PZC ont vangt tientallen brieven óver de ontpol- deringsplannen. Er valt uit op te maken dat de discussie vooral wordt bepaald door emotie: echte Zeeuwen zouden nooit land teruggeven, zo wordt be toogd. Rationele overwegingen die met de veiligheid te maken hebben, zijn moeilijk over te brengen. Opnieuw komt hierbij de krant in het geding. Herhaalde malen heb ik de afge lopen tijd te horen gekregen dat de Pro vinciale Zeeuwse Courant een 'ontpolde- i-ingskrant' is. De redactie zou zich op stellen aan de zijde van de bestuuurders die, met Nederlands-Vlaamse afspra ken in de hand, willen doorzetten dat van zeshonderd hectare landbouw grond getijnatuur wordt gemaakt. Met name verslaggever Rinus Antonisse, die behalve over landbouw ook veel schrijft over natuur en die de rosse grutto lief heeft boven alles, wox*dt vei*weten dat hij pro ontpoldering is. Hij hoort daarvan op: „Ik kreeg laatst nog via via te horen dat een tegenstan der van ontpoldering, die de krant goed volgt, geen idee had waar ik precies sta in die discussie. Dat vond ik eigenlijk wel complimenteus want de verslagge ver moet buiten beeld blijven. Als bij an- deren toch het idee postvat dat ik op de hand van minister Veerman en gedepu teerde Kramer ben, dan kan ik dat niet foto Peter Nicolai zo goed plaatsen. Misschien komt het doordat de tegenstanders vooral hun verhaal in de krant willen en geen ana lyse waarin hun kansen worden gewo gen. Zij hebben alle aandacht gekregen die ze journalistiek gezien kunnen krij gen. Als ze daar geen oog voor hebben, kan ik daar wenig mee. Vooral de tegen standers uiten zich op dit moment. Maar ik doe natuurlijk in de krant ook iets aan uitleg over hoe het nu zit met die afspraken tussen Nederland en Vlaanderen. De boodschapper is nogal eens de boosdoener. Ik zorg voor nieuws en achtergronden van beide kan ten. Wat ik er zelf van vind, doe niet ter zake." Ook nu maakt men over en weer gretig gebruik van informatie die de media verstrekken. En wie goed naar de krant kijkt, ziet dat wij vooral veel feiten mel den, op basis waarvan lezers tot een oor deel kunnen komen. l Erns Hoe zat het dit keer in elkaar? Het Zwincollege in Oostburg was e buitengewoon mee ingenomen dat Wievineke had gewonnen en reidde haar, geruime tijd voor de televisie-uitzending, een warm onthaal op school. De media werden uitgenodigd daarbij aanwezi te zijn en er verslag van te doen. Onder die omstandigheden meen; ne£ de PZC-redactie niet roomser te moeten zijn dan de paus. Er wen®11» 1 dus bericht over de triomf. Zo zal het in vooiitomende gevallen ien weer gaan. Wij laten nieuws niet op straat liggen. Dat zou ons pasjrokt met recht verweten worden. jjjkt Schrijven 0(Jc£ Onlangs heb ik op deze pagina een- en andermaal iets uitgelegd <?n' over de manier waarop de redactie van de PZC omgaat met de ingf"oK1 zonden brievenrubriek Lezers Schrijven. Ik kreeg daarop nogal v;; reacties en tegenwerpingen. Daar zat één heel boze bij: „Die ru- ghrik' bliek is van de lezers, daar hebt u maar van af te blijven." jorzit Nog één keertje dan: Ik behandel de brieven die voor Lezers Schriian ]y ven worden aangeboden zoveel mogelijk vanuit het uitgangspunt jee da dat iedereen zijn of haar opvattingen mag hebben. Vrijheid blijhencj js dus. Maar; het feit dat de straat van iedereen is wil niet zeggen da»n für iedereen zich daar alles kan permitteren en bij voorbeeld kan beslq vjn(; ten op z'n Engels links te gaan rijden. Daar komen ongelukken vaie jar Plet feit dat een voetbalveld er natuurlijk in de eerste plaats is votyr0u\ de spelers, wil niet zeggen dat zij elkaar daar ongestraft de bottenordei kunnen breken. 5n d Op straat ziet, hopen wij allen vurig, de politie toe op een ordelijker h verloop der dingen en op de voetbalvelden doet de scheidsrechter ;n ap dat. jet he »n sta Ter redactie is de rubriek Lezers Schrijven toevertrouwd aan de lfcaaie; zersredactéiir. Sommige lezers denken, zo blijkt uit hun reacties, Ant dat het werk mij heeft gebracht tot een zekere mate van arrogants Dat is geenszins het geval. Met de brieven van lezers ga ik om op Blijkl een manier die als 'dienstbaar' kan worden omschreven. Waarbiji0te het erop houd dat ik soms door het weigeren van een brief aan de el go schrijver een grote dienst bewijs. «n. *eei Boo ïau t< peril pmer erlan itges ïrac: ireni e vax ;aan. Er moet een echte en levende twijfel zijn; zonder dat is iedere discussie nutteloos. Charles S. Peii'ce De PZC publiceert, in samenwerking met de andere kranten van het Weg- ener-concern, zeven topthrillers. Elke week verschijnt een nieuw deel. Tegen een aantrekkelijke prijs zullen de boeken te verkrijgen zijn bij Bruna, Free Record Shop en deelnemende boekhanels. Met de kortingsbon, die 3 keer per week op de voorpagina van deze krant verschijnt, betalen abonnees 5,95 eu ro en niet-abonnees 8,95 euro. Als vierde boek in de reeks is de thriller 'Geestdrift' van Daniel Hecht verkrijg baar. Zie ook www.topthrillerscollectie.nl door Dorine Steenbergen Een verlaten landhuis. Ogenschijnlijk doelwit van vandalen. De eigenares die elders woont, vraagt haar neef orde op zaken te stellen. Die neef is de hoogbegaafde Paul Skoglund die lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette. Dat is een hersen ziekte die zich manifesteert door bizarre tics, ongecontro leerde woedeuitbarstingen en het uiten van schuttingtaai. Sa men met zijn verloofde Lia en een politierechercheur gaat Paul de strijd aan met het huis. Het verbijsterende ge weld dat hier plaatsvindt, komt namelijk niet voor reke ning van mensen van vlees en bloed. Het zijn verre van gangbare in- gi'ediënten die Daniel Hecht kiest voor zijn romandebuut Geestdrift. Aileen al aan de uit puttende medische beschrij ving van het ziektebeeld van zijn hoofdpersoon is diepgra vend onderzoek vooraf gegaan. Dat, en het feit dat de schrijver diep duikt in de donkere kroch ten van onze hersenen en onze geest, maakt Geestdrift tot een zogeheten neurologische thril ler. Met als rode draad de vraag of een mens zich door zijn emoties zo hevig kan opla den, dat er bovenmenselijke kracht vrijkomt. Daarover zegt Hecht: „Geest drift is gebaseei'd op gebeurte nissen die mij zijn overkomen. Ook al heb ik nooit de bron ont dekt van het extreme geweld dat in het huis in kwestie plaatsvond, het zette me wel op het spoor van allerlei verha len en anekdotes die ik in de loop der jaren heb gehoord over mensen die tijdelijk over bovenmenselijke kracht be- foto Luitingh-Sijthoff Daniel Hecht Daniel Hecht wordt in 1950 geboren in Mt. Kisco (New York). Het schrijven zit er dan nog niet in, want aanvanke lijk is muziek zijn roeping. Meer dan twintig jaar verdient hij de kost als solo-gitarist en in die hoedanigheid doet hij voor concerten ook vaak Europa aan. Hij maakt drie solo-al bums met eigen composities. Het- bekendste heet Willow. In de loop der jaren heeft hij talloze (bij)baantjes: postbode, meubelmaker, houthakker, grafisch ontwerper en bouwer van muziekinstrumenten. In zijn jonge jaren doet hij aan boksen en langeafstandszwemmen Hij is student en aanhan ger van het sjamanisme, de oude natuurreligie, ontstaan in Oost-Europa, die gelooft dat alles om ons heen - mensen, dieren, maar ook stenen en planeten - een ziel hebben. Als Hecht in 1989 een aandoening krijgt aan zijn handen, moet hij zijn gitaar aan de wilgen hangen. Hij stort zich op het schrijven. Met een beurs van tienduizend dollar schrijft hij zijn thriller debuut: 'Geestdrift' (Skull Session, 1998). Ge volgd door 'Moordlust', 'Poppenspel', 'Het huis van de mas kers' en, zijn jongste boek, 'Het land van de echo's'. schikten. Verhalen die ieder een wel kent. Denk maar aan krantenbeidchtjes als 'Moeder tilt auto op van overreden kind'." De schrijver legt een relatie met bersei'kers, Noorse strij- ders van lang geleden die zich zelf konden opwinden tot een staat van extase waarin ze ex treem sterk waren en ongevoe lig voor pijn. Het feit dat hoofdpersoon Paul Skoglund lijdt aan het Touret- te-syhdroom en dat dit ziekte beeld buitengewoon nauwkeu rig en realistisch wordt be schreven, maakt Geestdrift tot een favoriet van de desbetref fende patiëntenverenigingen die het op hun lijst met 'aanbe volen literatuur' hebben staan. Michael ('liever geen achter naam') beschouwt zichzelf, als vader van de 15-jarige aan Tou rette lijdende Tim, als erva ringsdeskundige. Tim is een van de ongeveer tienduizend Nederlanders met deze hersen ziekte, genoemd naar z'n 'ont dekker' Gilles de la Tourette. „Ik heb Geestdrift in één ruk uitgelezen", zegt Michael. „Vanwege de enorme span ning. Het laat je geen moment los. Maar vooral ook omdat het, althans zo zie ik het, ook een beetje over Tim gaat. Ik vond het zo'n opsteker dat ie mand met Tourette de hoofd rol speelt in dit boek. En dan nog wel een hoogbegaafde man die kans ziet boven zichzelf uit te stijgen en zijn leven niet te laten bepalen door die ziekte. De persoon Paul Skoglund voelde bij mij daarom als bal sem op mijn ziel. Tim zal uit eindelijk ook goed terechtko men." Encyclopedie Wat voor Michael een plus is, ergert sommige andere lezers van Geestdrift. „Soms lijkt het wel of er hele stukken uit een encyclopedie en informatiefol- ders over het Tourette-syn- droom zijn overgeschreven. In teressant om te lezen, maar wie niet van medische beschrij vingen houdt, verveelt zich af en toe stierlijk bij dit boek", luidt de klacht van een bezoe ker van de website Crimezone, waar meningen over thrillers, worden gebundeld. Tot slot moet opgemerkt dat er in Geestdrift veel wordt ge vloekt. Lezers met een zwakke maag in dit opzicht, zijn dus gewaarschuwd. BREDA I I BERGEN OP ZOOM^L TILBURG L I i: immnhmvr-- ^ANUtiin», Li c^v Neem uw s Maandag offerte mee. GEOPENI Wij zijn altijd 1 goedkoper! W-tXiMP van Konijnen burg wee, 7 - Bergen op Zoom - Tel. 0164 - 21 O 74C Huifakkerstraat 10 Breda - Noord - Tel. 076 - 593 71 OO Bossoheweg 253a - Tilburg - Q13 - 582 13 91

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 46