Bericht van de zedenmeester
Wie je vertrouwt is
degene die je verraadt
verschoore.nl
PZC
24
W
coïjeclfe
TUURLIJK... HET BESTE VAN CANON BIJ VERSCHOORE!
vrijdag 26 mei 2006
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op het
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31,
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113 - 315660.
E-mail:Lezersredacteuv§pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internetwww.pzc.nl.
yW(§D?20p£
Koppen, daar worden we het
met z'n allen nooit helemaal
over eens. Soms menen lezers in
een kop de politieke gezindheid
te ontwaren van de redacteur
die hem heeft vervaardigd, een
andere keer bereikt mij het oor
deel dat de redactie veralgemeni
seert. Dat laatste zal nogal eens
het geval zijn. In weinig woor
den zijn niet veel nuanceringen
te bieden.
Een lezer signaleerde onlangs
dat het ongepast was van de be
handeling van de zaak rond
Ayaan Hirsi Alin te generalise
ren met de kop:Moslims han
gen de vlag uit'. „Waarom
wordt alles over een kam gescho
ren. In Nova zat de columniste
Nirgum Yeril en ze stak de vlag
zeker niet uit over wat Ayaan
Hirsi Ali is overkomen."
Overgevoelig
Natuurlijk denken niet alle mos
lims hetzelfde over de kwestie
van Ali Hirsi. Maar de kritiek
komt, dunkt mij, toch voort uit
een zekere overgevoeligheid.
Als Foppe de Haan iets ergs
overkomt, moet niemand
vreemd opkijken als een krant
de kop Héerenveen weent
plaatst. Terwijl er altijd wat on-
gelukkigen op de wereld rondlo
pen die niet eens weten wie Fop
pe is. De schrijver zal evenmin
vreemd opkijken als op 10 juli
wordt gemeld: 'Duitsers in zak
door A.J. Snel
Regels zijn regels, zo mogen we de
laatste weken tot vervelens toe ver
nemen. Van lieden die lui zijn; of een
beetje bangelijk aangelegd. Zij verheu
gen zich erin dat ze keurslijven ter be
schikking hebben. Met behulp daarvan
kunnen ze namelijk de schijn wekken
dat ze de rug recht weten te houden. Ze
roepen die drie woorden, lijken daad
krachtig en hoeven verder niet na te
denken en dat komt dan weer goed uit,
want dat is hun fort niet.
Onlangs heb ik me in deze rubriek schul
dig gemaakt aan het verstrekken van
enige uitleg over de regels die de Provin
ciale Zeeuwse Courant hanteert voor de
rubriek Lezers Schrijven. Ik heb toen
aangekondigd dat ik nader op de inhou
delijke beoordeling van brieven voor de
rubriek Lezers Schrijven zou ingaan.
Dat doe ik heden.
Met enige regelmaat krijg ik brieven
aangeboden van lezers die zich nadruk
kelijk beroepen op hun vrijheid van me
ningsuiting en die, als ik daarbij wat
kanttekeningen plaats, mij betichten
van een slecht ontwikkeld democra
tisch besef en mij beschuldigen van het
toepassen van censuur. Zij mogen zich
graag beroepen op artikel 7 van de
Grondwet waarin is verankerd dat nie
mand voorafgaand verlof nodig heeft
om door de drukpers gedachten of ge
voelens te openbaren.
Ik zie de tekst van dat artikel vaak. Hij
hangt, sterk uitvergroot, in de kamer
van hoofdredacteur Andreas Oosthoek
van deze krant. De journalist die niet
blij is met dat artikel zal lastig te vin
den zijn. De journalist die met beide be
nen op de grond zijn werk doet, kent
echter ook de laatste woorden van arti
kel 7.-1. Die luiden: 'behoudens ieders
verantwoordelijkheid volgens de wet'.
Met die aanvullende zin wordt aange
duid dat de vrijheid van meningsuiting
niet kan worden verabsoluteerd. Er zijn
in de wet vastgelegde grenzen. Daar
komt iets bij: bij de beoordeling van de
vraag of een tekst al dan niet wordt ge
plaatst, gelden niet alleen juridische re
gels, maar ook morele overwegingen.
Of, om maar eens een verguisd begrip,
dat om herstel roept, te gebruiken: re
gels van fatsoen.
Deze lezersredacteur heeft het bij de be
oordeling van ingezonden brieven
meestal niet moeilijk. Verreweg de
meeste epistels zijn naar inhoud en toon-
W,w<
v» z--., e
Soms gaat de schrijvende lezer over de schreef.
zetting alleszins aanvaardbaar en vaak
komt mijn werk er dus op neer dat ik
wat tikfouten corrigeer en wat uitroep
tekens weghaal. Want dat hebben veel
schrijvers gemeen: ze roepen zoveel uit
dat je door de uitroeptekens de uitroep
niet meer ziet.
Een klein deel van de aangeboden brie
ven bezie ik kritischer. Schrijvers wol
len wel eens naar de rand van het toe
laatbare zoeken. Ik heb, bij de toetsing
van die brieven, een handige leidraad:
artikel 1 van de Grondwet. Het is niet
toegestaan te discrimineren. Sommige
schrijvende lezers doen dat wel en vrij
wel zonder uitzondering beroepen ze
zich, als ik daarover met hen van ge
dachten wissel, op de vrijheid van me
ningsuiting. Het komt regelmatig voor
dat de schrijver en ik het eens worden
over een iets aangepaste formulering.
Somt lukt dat niet en dan noemt men
mij een zeikerd of een censor. Dat laat
ste bén ik ook. De hoofdredacteur
draagt de laatste verantwoordelijkheid
voor de inhoud van het redactionele
deel van de krant. Voor de rubriek Le
zers Schrijven heeft hij die verantwoor
delijkheid aan mij toevertrouwd en ik
treed dus per definitie af en toe op als
zedenmeester.
Grof
Mijn taak wordt vergemakkelijkt door
dat veel zeden en normen in de Grond
wet zijn verankerd. Mijn taak wordt
ook vergemakkelijkt door lezers die ui
termate grof tegen mij tekeer kunnen
gaan. Door hun woordkeus bieden ze
mij soms een extra graadmeter. De vrij
heid van meningsuiting wil en kan ik
hun niet ontnemen; ze hebben immers
het recht vanaf iedere straathoek luid
keels hun opvattingen kenbaar te ma
ken en kunnen het hoogstens onplezie
rig vinden dat de krant geen straathoek
foto Willem Mieras
is. In woelige tijden lopen de emoties
nogal eens op en schrijven lezers wel on
bekookte brieven. En onbeschaafde.
Het is lastig daarvoor sluitende regels
op te stellen.
Mijn opvattingen van fatsoen zijn niet
als enige geldend. Bovendien, inzichten
zijn aan wijziging onderhevig. De aan
vaardbaarheid van uitlatingen is niet
statisch. Ook tijd, plaats en omstandig
heden spelen een rol. Wat aan de open
groeve niet gezegd wordt, kan men bij
de koffie met cake aan het eind van de
uitvaart wel uiten.
Hoe dan ook, iemand moet de beslissing
nemen over wat wel en niet publicabel
is. Twijfel ik, dan raadpleeg ik colle
ga's. Er zijn lezers die iedere vorm van
wellevendheid en mededogen missen en
die het mij heel makkelijk maken. Hun
brieven verdwijnen in een diep, zwart
gat. Hun opvattingen helaas niet.
Een enkel vuiligheidje hou je altijd.
IsdactiE
iww.pz
•mail: r
ijstbus
:jverte
(oord-1
Iseuws-
iiiona.
Een heel enkele keer komt het voor: een lezer of lezeres stuurt een j
ingezonden brief en krijgt per post een anonieme reactie. Mensen
die het vizier gesloten houden, hebben daarvoor als regel een min- flfe A
der verheffende reden en de reacties waarover het hier gaat, zijn B
meestal wat onfris. Met een geadresseerde betrokkene had ik daar
onlangs contact over. Bij die gelegenheid heb ik laten weten dat de
redactie van de Provinciale Zeeuwse Courant het beleid niet veran
dert. We blijven ingezonden brieven alleen publiceren als ze met
naam en adres ondertekend zijn. Het gedrag van een enkel klef laf.
bekje heeft daarop geen invloed.
We werden het wel eens, de lezeres die zo'n briefje zonder naam
thuisbezorgd kreeg; en ik. En, deze week kreeg de PZC-redactiege.
lijk van de Commissaris der Koningin in de Provincie Zeeland.
W.T. van Gelder. Hij las enkele weken geleden een artikel van mijn
hand over de regels die wij hanteren voor de rubriek Lezers Schrij
ven en liet weten: „Ik wil u graag op de hoogte brengen van mijn
persoonlijke ervaringen met de rubriek. Ik stel het namelijk zeer op
prijs dat de PZC de namen en adressen van briefschrijvers in de
krant vermeldt. Ik maak hier regelmatig gebruik van. Wanneerle
zers via een ingezonden brief reageren op een uitspraak of opvat
ting van mij, leg ik de schrijver in een persoonlijke brief mijn stans,
punt verder uit, geef ik een nadere toelichting of dank ze voorde
steun. Ik heb goede ervaringen met deze manier van werken opge
daan."
Angst
Vrouwen voelen zich minder op hun gemak in de Westerscheldetm-
nel dan mannen. Dat wijst een onderzoek onder de klanten van de
NV Westerscheldetunnel uit. Is de tunnel echt zo vrouwonvriende
lijk? Of durven mannen gewoon niet toe te geven dat ze met het
zweet in de handen de ruim zes kilometer onder de Westerschelde
afleggen. Die vragen werden deze week gesteld op het Forum van
de PZCEnkele reacties:
Annette schaamt zich duidelijk niet dat ze een tikkeltje-bang is:
„Nou een beetje eng vind ik het wel. Het is denk ik de gedachtedal
boven je de Westerschelde zit.... Ben altijd weer blij als ik de and®
kant heb bereikt."
L. Overbeeke heeft helemaal nergens last van: „Wat een onzin dat
alleen vrouwen bang zouden zijn in de tunnel. Er zijn zeker mannt
die dat ook hebben. Zelf ben ik een vrouw en rijd vaak door de tun
nel. Ik ben nog geen seconde bang geweest in de tunnel. Het is ge-
woon een stukje weg zoals elk ander. Het is juist meer een belevenis
dan angst. Waarom moeten wouwen altijd zo zwak worden uitge
drukt? Het slaat helemaal nergens op."
Inez laat weten: „Belachelijk dat wouwen zich niet op hun gemak
zouden voelen in de tunnel. Volgens mij durft een aantal mannen ie
derdaad niet toe te geven dat ze met het angstzweet in hun handen,
door de tunnel rijden. Ik ken er eentje die het gewoon toegeeft.
Adem in en rijden maar zegt 'ie dan. Maar hij blijft het doodeng™,
den. Ik rijd er fluitend doorheen, nog elke dag blij dat we van die
dure boot met al dat oponthoud af zijn. Leve de tunnel. Nu alleen
nog tolwij
Dat laatste, daar kan Ronny zich in vinden: „Bang ben ik maarvooi
één ding: dat de prijzen blijven stijgen van de tunneldoorgang!
Twee regels voor succes:
1. Vertel nooit alles watje weet.
Roger J. Lincoln
De PZC publiceert, in samenwerking met de andere kranten van het
Wegener-concern, zeven topthrillers. Elke week verschijnt een nieuw deel.
Tegen een aantrekkelijke prijs zullen de boeken te verkrijgen zijn bij Bruna,
Free Record Shop en deelnemende boekhandels. Met de kortingsbon, die drie
keer per week op de voorpagina van deze krant verschijnt, betalen abonnees 5,95
euro en niet-abonnees 8,95 euro.
Als derde boek in de reeks is de thriller 'Spion aan de muur' van John Le Carré
verkrijgbaar. Zie ook www.topthrillerscollectie.nl
door Berry Kessels
Hij had geen moeder en
zijn vader was volgens ei
gen zeggen een zwendelaar.
Dat mag je wel een bizarre
jeugd noemen, zegt David
John Moore Comwell. Als de
schrijver John Le Carré putte
hij volop uit deze ervaringen.
Zijn vader spon zijn eigen le
ven en dat van zijn kinderen
'in een cocon van leugens', al
dus Le Carré.
Al zijn romans gaan over de te
genstelling tussen wat iets lijkt
te zijn en wat het werkelijk is.
„Trouw is een woord zonder
betekenis", zegt hij. „De men
sen die je het meest vertrouwt,
zijn de mensen die je verra
den."
Bij Jac. Toes thuis staat het
complete oeuwe van Le Carré
in de kast. „Hij maakt duide
lijk dat literatuur en misdaad
fictie in hetzelfde bad zitten.
Hij is ijzingwekkend goed."
De Oosterbeekse thrillerauteur
schreef inmiddels zeven ro
mans, werd driemaal genomi
neerd voor de Gouden Strop en
won deze prijs voor de beste
Nederlandse thriller met Foto
finish.
Le Carré combineert een ijzer-
sterke plot met karakters die
voor hartverscheurende keuzes
komen te staan. „Liefde versus
plicht", zegt Jac. Toes. „Hij
schrijft over persoonlijke of
fers die onontkoombaar zijn.
Loyaal zijn aan je land, ver
raad plegen aan je geliefde."
Heroïek komt daar niet aan te
pas. Er wapperen geen dundoe
ken, er roffelen geen trommels,
er galmen geen schalmeien als
het volbracht is.
Integendeel. Le Carré heeft het
niet zo op de machthebbers. Of
dat nu regeringen, terroris
tische organisaties, multinatio-
John Le Carré
Hij is geboren op 19 oktober 1931 als David John Moore
Comwell. De schrijver die later onder de naam John Le
Carré wereldfaam bereikte, werd geschoold in Oxford en
ging als zestienjarige Duits studeren in Bern. Zijn militaire
dienst vervulde hij bij de militaire inlichtingendienst. Na
een korte periode als docent werd hij diplomaat en spion
voor MI5.
Hij debuteerde met 'Call for the dead' (Telefoon voor de do
de) in 1961. Twee jaar later brak hij internationaal door
met zijn derde boek'The spy who came in from the cold'
(Spion aan de muur). Hij schreef een groot aantal romans
rondom de verbitterde spion Smiley met 'Tinker, taylor, sol
dier, spy' (Edelman, bedelman, schutter, spion) als hoogte
punt. Le Carré overleefde als spionageschrijver het einde
van de Koude Oorlog met gemak.
Zijn boeken gaan over universele thema 's. 'The constant
gardener' (De toegewijde tuinier) klaagt de medicijnenmaf
fia in Afrika aan. In zijn laatste boek 'Absolute friends' Ab
solute vrienden) kraakt hij de oorlog in Irak.
nals of massamedia zijn. Zijn
romans worden vaak afgezet
tegen die van Ian Fleming. Te
genover de luxe en glitter van
James Bond staat de grauwe
werkelijkheid van John Le
Carré. Een schemerwereld van
spionnen en 'mollen'. Niemand
is te vertrouwen. Je beste
vriend kan een communisti
sche verrader zijn. Achter de
Muur, in de straten van Ber
lijn, komt de Koude Oorlog op
stoom. Daar is een spion zijn
leven niet zeker.
„Het was niet echt", zei Le
Carré enkele jaren geleden
over het decor van zijn boeken,
„maar het was diepgeworteld.
Iedereen wist van de Philby-af-
faire, George Blake, Burgess,
Maclean. Prachtig materiaal
dat erom vroeg om verwerkt te
worden in een boek." De vier
genoemde mannen deelden
hun achtergrond van kost
school en de elite-universitei
ten van 'Oxbridge' met Le Car
ré.
De vier bereikten allen topposi
ties in de Britse inlichtingen
en contraspionagediensten - en
ze waren vanaf dag één verra
ders, in dienst van de Russi
sche tegenstrevers.
Le Carré werkte zelf enige ja
ren voor MI5. De jacht op de
verraders was op een hoogte
punt, niemand vertrouwde zijn
collega's, want de Russen le
ken alles te weten.
Confrontaties
Vijftien jaar na de val van de
Muur is de sfeer van de jaren
zestig bijna niet meer voor te
stellen. Het waren de jaren van
de confrontaties met de
Vijand: de Cubacrisis, Viet
nam, Praag 1968. Toes: „Een
vijand die je overal ter wereld
tegenkwam, met een afschrik
wekkende macht." West-Euro
pa lag niet alleen onder bereik
van de Sovjet-kernraketten.
Op minder dan een dag rijden
bevond zich het grootste tank-
leger dat de geschiedenis ooit
had gezien. Klaar om het vrije
westen te overrompelen, dach
ten velen.
Het communistisch blok is in
elkaar gestort. De boeken van
Le Carré niet.
Jac. Toes: „Ze zijn beklem
mend, met levende hoofdperso
nen, goed in elkaar gezet en
schitterend geschreven. Het
knappe is dat hij niet is blijven
hangen in die Koude Oorlog.
Hij heeft zijn thema steeds op
nieuw geactualiseerd."
lutc
iti
her
(ijl
ich;
::or F
lijder;
n<
?nib
'esne
ivare
tun f
,?b
tun s
CANON DC 10
DVD CAMCORDER 10X OPTISCHE
ZOOM 1.33 MEGAPIXEL CCD
2.5" LCD SCHERM
CANON DC 20
DVD CAMCORDER 10X OPTISCHE
ZOOM 2,2 MEGAPIXEL CCD
2.5" LCD SCHERM
CANON MV 901
CAMCORDER MINI DV
25X OPTISCHE ZOOM BREEDBEELD
LCD SCHERM BEELDSTABILISATOR
«tei
din
ireen
item
ngei
is. Ei
CANON POWERSHOT A430 CANON POWERSHOT A530 CANON DIGITAL IXUS 55
4.0 MEGAPIXEL 4X OPTISCHE ZOOM
1.8 INCH LCD SCHERM
5.0 MEGAPIXEL 4X OPTISCHE ZOOM
1.8 INCH LCD SCHERM
5.0 MEGAPIXEL 3X OPTISCHE ZOOM
2.5 INCH LCD SCHERM
CANON POWERSHOT A700
6.0 MEGAPIXEL 6X OPTISCHE ZOOM
2.5 INCH LCD SCHERM
CANON IXUS 750
7.1 MEGAPIXEL 3X OPTISCHE ZOOM
2.5 INCH LCD SCHERM
CANON EOS 350D KIT
DIGITALE REFLEXCAMERA
8.0 MEGAPIXEL» 1.8 INCH LCD SCHERM
DIGITAAL - FOTO - VIDEO - PHONE
OOSTBURG Burctltstr 4(0117)452867 GOES Klokstr. 7 (0113)216159 VLISSINGEN Scheldeplem (0118)414081 MIDDELBURG Lange Delft 115 (0118)634225 TERNEUZEN Noordstr. 6 (0115)621575
OOST-SOUBURG Kanaalstr. 67 (0118)461762 HULST Gentsestr. 25 (0114)316162 ZIERIKZEE Mol 17-19 (0111)450091 ETTEN-LEUR Hof van den Houte 156 (076)5012670 WWW.fOtOSODline.nl