Bericht van de zedenmeester Wie je vertrouwt is degene die je verraadt verschoore.nl PZC 24 W coïjeclfe TUURLIJK... HET BESTE VAN CANON BIJ VERSCHOORE! vrijdag 26 mei 2006 Lezersredacteur A. J. Snel is bereikbaar per post op het adres van de Centrale Redactie van de PZC, Stationspark 28, Postbus 31, 4460 AA Goes. Telefonisch: 0113 - 315660. E-mail:Lezersredacteuv§pzc.nl Het forum waarop lezers zich kunnen uiten over actuele zaken is bereikbaar via internetwww.pzc.nl. yW(§D?20p£ Koppen, daar worden we het met z'n allen nooit helemaal over eens. Soms menen lezers in een kop de politieke gezindheid te ontwaren van de redacteur die hem heeft vervaardigd, een andere keer bereikt mij het oor deel dat de redactie veralgemeni seert. Dat laatste zal nogal eens het geval zijn. In weinig woor den zijn niet veel nuanceringen te bieden. Een lezer signaleerde onlangs dat het ongepast was van de be handeling van de zaak rond Ayaan Hirsi Alin te generalise ren met de kop:Moslims han gen de vlag uit'. „Waarom wordt alles over een kam gescho ren. In Nova zat de columniste Nirgum Yeril en ze stak de vlag zeker niet uit over wat Ayaan Hirsi Ali is overkomen." Overgevoelig Natuurlijk denken niet alle mos lims hetzelfde over de kwestie van Ali Hirsi. Maar de kritiek komt, dunkt mij, toch voort uit een zekere overgevoeligheid. Als Foppe de Haan iets ergs overkomt, moet niemand vreemd opkijken als een krant de kop Héerenveen weent plaatst. Terwijl er altijd wat on- gelukkigen op de wereld rondlo pen die niet eens weten wie Fop pe is. De schrijver zal evenmin vreemd opkijken als op 10 juli wordt gemeld: 'Duitsers in zak door A.J. Snel Regels zijn regels, zo mogen we de laatste weken tot vervelens toe ver nemen. Van lieden die lui zijn; of een beetje bangelijk aangelegd. Zij verheu gen zich erin dat ze keurslijven ter be schikking hebben. Met behulp daarvan kunnen ze namelijk de schijn wekken dat ze de rug recht weten te houden. Ze roepen die drie woorden, lijken daad krachtig en hoeven verder niet na te denken en dat komt dan weer goed uit, want dat is hun fort niet. Onlangs heb ik me in deze rubriek schul dig gemaakt aan het verstrekken van enige uitleg over de regels die de Provin ciale Zeeuwse Courant hanteert voor de rubriek Lezers Schrijven. Ik heb toen aangekondigd dat ik nader op de inhou delijke beoordeling van brieven voor de rubriek Lezers Schrijven zou ingaan. Dat doe ik heden. Met enige regelmaat krijg ik brieven aangeboden van lezers die zich nadruk kelijk beroepen op hun vrijheid van me ningsuiting en die, als ik daarbij wat kanttekeningen plaats, mij betichten van een slecht ontwikkeld democra tisch besef en mij beschuldigen van het toepassen van censuur. Zij mogen zich graag beroepen op artikel 7 van de Grondwet waarin is verankerd dat nie mand voorafgaand verlof nodig heeft om door de drukpers gedachten of ge voelens te openbaren. Ik zie de tekst van dat artikel vaak. Hij hangt, sterk uitvergroot, in de kamer van hoofdredacteur Andreas Oosthoek van deze krant. De journalist die niet blij is met dat artikel zal lastig te vin den zijn. De journalist die met beide be nen op de grond zijn werk doet, kent echter ook de laatste woorden van arti kel 7.-1. Die luiden: 'behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet'. Met die aanvullende zin wordt aange duid dat de vrijheid van meningsuiting niet kan worden verabsoluteerd. Er zijn in de wet vastgelegde grenzen. Daar komt iets bij: bij de beoordeling van de vraag of een tekst al dan niet wordt ge plaatst, gelden niet alleen juridische re gels, maar ook morele overwegingen. Of, om maar eens een verguisd begrip, dat om herstel roept, te gebruiken: re gels van fatsoen. Deze lezersredacteur heeft het bij de be oordeling van ingezonden brieven meestal niet moeilijk. Verreweg de meeste epistels zijn naar inhoud en toon- W,w< v» z--., e Soms gaat de schrijvende lezer over de schreef. zetting alleszins aanvaardbaar en vaak komt mijn werk er dus op neer dat ik wat tikfouten corrigeer en wat uitroep tekens weghaal. Want dat hebben veel schrijvers gemeen: ze roepen zoveel uit dat je door de uitroeptekens de uitroep niet meer ziet. Een klein deel van de aangeboden brie ven bezie ik kritischer. Schrijvers wol len wel eens naar de rand van het toe laatbare zoeken. Ik heb, bij de toetsing van die brieven, een handige leidraad: artikel 1 van de Grondwet. Het is niet toegestaan te discrimineren. Sommige schrijvende lezers doen dat wel en vrij wel zonder uitzondering beroepen ze zich, als ik daarover met hen van ge dachten wissel, op de vrijheid van me ningsuiting. Het komt regelmatig voor dat de schrijver en ik het eens worden over een iets aangepaste formulering. Somt lukt dat niet en dan noemt men mij een zeikerd of een censor. Dat laat ste bén ik ook. De hoofdredacteur draagt de laatste verantwoordelijkheid voor de inhoud van het redactionele deel van de krant. Voor de rubriek Le zers Schrijven heeft hij die verantwoor delijkheid aan mij toevertrouwd en ik treed dus per definitie af en toe op als zedenmeester. Grof Mijn taak wordt vergemakkelijkt door dat veel zeden en normen in de Grond wet zijn verankerd. Mijn taak wordt ook vergemakkelijkt door lezers die ui termate grof tegen mij tekeer kunnen gaan. Door hun woordkeus bieden ze mij soms een extra graadmeter. De vrij heid van meningsuiting wil en kan ik hun niet ontnemen; ze hebben immers het recht vanaf iedere straathoek luid keels hun opvattingen kenbaar te ma ken en kunnen het hoogstens onplezie rig vinden dat de krant geen straathoek foto Willem Mieras is. In woelige tijden lopen de emoties nogal eens op en schrijven lezers wel on bekookte brieven. En onbeschaafde. Het is lastig daarvoor sluitende regels op te stellen. Mijn opvattingen van fatsoen zijn niet als enige geldend. Bovendien, inzichten zijn aan wijziging onderhevig. De aan vaardbaarheid van uitlatingen is niet statisch. Ook tijd, plaats en omstandig heden spelen een rol. Wat aan de open groeve niet gezegd wordt, kan men bij de koffie met cake aan het eind van de uitvaart wel uiten. Hoe dan ook, iemand moet de beslissing nemen over wat wel en niet publicabel is. Twijfel ik, dan raadpleeg ik colle ga's. Er zijn lezers die iedere vorm van wellevendheid en mededogen missen en die het mij heel makkelijk maken. Hun brieven verdwijnen in een diep, zwart gat. Hun opvattingen helaas niet. Een enkel vuiligheidje hou je altijd. IsdactiE iww.pz •mail: r ijstbus :jverte (oord-1 Iseuws- iiiona. Een heel enkele keer komt het voor: een lezer of lezeres stuurt een j ingezonden brief en krijgt per post een anonieme reactie. Mensen die het vizier gesloten houden, hebben daarvoor als regel een min- flfe A der verheffende reden en de reacties waarover het hier gaat, zijn B meestal wat onfris. Met een geadresseerde betrokkene had ik daar onlangs contact over. Bij die gelegenheid heb ik laten weten dat de redactie van de Provinciale Zeeuwse Courant het beleid niet veran dert. We blijven ingezonden brieven alleen publiceren als ze met naam en adres ondertekend zijn. Het gedrag van een enkel klef laf. bekje heeft daarop geen invloed. We werden het wel eens, de lezeres die zo'n briefje zonder naam thuisbezorgd kreeg; en ik. En, deze week kreeg de PZC-redactiege. lijk van de Commissaris der Koningin in de Provincie Zeeland. W.T. van Gelder. Hij las enkele weken geleden een artikel van mijn hand over de regels die wij hanteren voor de rubriek Lezers Schrij ven en liet weten: „Ik wil u graag op de hoogte brengen van mijn persoonlijke ervaringen met de rubriek. Ik stel het namelijk zeer op prijs dat de PZC de namen en adressen van briefschrijvers in de krant vermeldt. Ik maak hier regelmatig gebruik van. Wanneerle zers via een ingezonden brief reageren op een uitspraak of opvat ting van mij, leg ik de schrijver in een persoonlijke brief mijn stans, punt verder uit, geef ik een nadere toelichting of dank ze voorde steun. Ik heb goede ervaringen met deze manier van werken opge daan." Angst Vrouwen voelen zich minder op hun gemak in de Westerscheldetm- nel dan mannen. Dat wijst een onderzoek onder de klanten van de NV Westerscheldetunnel uit. Is de tunnel echt zo vrouwonvriende lijk? Of durven mannen gewoon niet toe te geven dat ze met het zweet in de handen de ruim zes kilometer onder de Westerschelde afleggen. Die vragen werden deze week gesteld op het Forum van de PZCEnkele reacties: Annette schaamt zich duidelijk niet dat ze een tikkeltje-bang is: „Nou een beetje eng vind ik het wel. Het is denk ik de gedachtedal boven je de Westerschelde zit.... Ben altijd weer blij als ik de and® kant heb bereikt." L. Overbeeke heeft helemaal nergens last van: „Wat een onzin dat alleen vrouwen bang zouden zijn in de tunnel. Er zijn zeker mannt die dat ook hebben. Zelf ben ik een vrouw en rijd vaak door de tun nel. Ik ben nog geen seconde bang geweest in de tunnel. Het is ge- woon een stukje weg zoals elk ander. Het is juist meer een belevenis dan angst. Waarom moeten wouwen altijd zo zwak worden uitge drukt? Het slaat helemaal nergens op." Inez laat weten: „Belachelijk dat wouwen zich niet op hun gemak zouden voelen in de tunnel. Volgens mij durft een aantal mannen ie derdaad niet toe te geven dat ze met het angstzweet in hun handen, door de tunnel rijden. Ik ken er eentje die het gewoon toegeeft. Adem in en rijden maar zegt 'ie dan. Maar hij blijft het doodeng™, den. Ik rijd er fluitend doorheen, nog elke dag blij dat we van die dure boot met al dat oponthoud af zijn. Leve de tunnel. Nu alleen nog tolwij Dat laatste, daar kan Ronny zich in vinden: „Bang ben ik maarvooi één ding: dat de prijzen blijven stijgen van de tunneldoorgang! Twee regels voor succes: 1. Vertel nooit alles watje weet. Roger J. Lincoln De PZC publiceert, in samenwerking met de andere kranten van het Wegener-concern, zeven topthrillers. Elke week verschijnt een nieuw deel. Tegen een aantrekkelijke prijs zullen de boeken te verkrijgen zijn bij Bruna, Free Record Shop en deelnemende boekhandels. Met de kortingsbon, die drie keer per week op de voorpagina van deze krant verschijnt, betalen abonnees 5,95 euro en niet-abonnees 8,95 euro. Als derde boek in de reeks is de thriller 'Spion aan de muur' van John Le Carré verkrijgbaar. Zie ook www.topthrillerscollectie.nl door Berry Kessels Hij had geen moeder en zijn vader was volgens ei gen zeggen een zwendelaar. Dat mag je wel een bizarre jeugd noemen, zegt David John Moore Comwell. Als de schrijver John Le Carré putte hij volop uit deze ervaringen. Zijn vader spon zijn eigen le ven en dat van zijn kinderen 'in een cocon van leugens', al dus Le Carré. Al zijn romans gaan over de te genstelling tussen wat iets lijkt te zijn en wat het werkelijk is. „Trouw is een woord zonder betekenis", zegt hij. „De men sen die je het meest vertrouwt, zijn de mensen die je verra den." Bij Jac. Toes thuis staat het complete oeuwe van Le Carré in de kast. „Hij maakt duide lijk dat literatuur en misdaad fictie in hetzelfde bad zitten. Hij is ijzingwekkend goed." De Oosterbeekse thrillerauteur schreef inmiddels zeven ro mans, werd driemaal genomi neerd voor de Gouden Strop en won deze prijs voor de beste Nederlandse thriller met Foto finish. Le Carré combineert een ijzer- sterke plot met karakters die voor hartverscheurende keuzes komen te staan. „Liefde versus plicht", zegt Jac. Toes. „Hij schrijft over persoonlijke of fers die onontkoombaar zijn. Loyaal zijn aan je land, ver raad plegen aan je geliefde." Heroïek komt daar niet aan te pas. Er wapperen geen dundoe ken, er roffelen geen trommels, er galmen geen schalmeien als het volbracht is. Integendeel. Le Carré heeft het niet zo op de machthebbers. Of dat nu regeringen, terroris tische organisaties, multinatio- John Le Carré Hij is geboren op 19 oktober 1931 als David John Moore Comwell. De schrijver die later onder de naam John Le Carré wereldfaam bereikte, werd geschoold in Oxford en ging als zestienjarige Duits studeren in Bern. Zijn militaire dienst vervulde hij bij de militaire inlichtingendienst. Na een korte periode als docent werd hij diplomaat en spion voor MI5. Hij debuteerde met 'Call for the dead' (Telefoon voor de do de) in 1961. Twee jaar later brak hij internationaal door met zijn derde boek'The spy who came in from the cold' (Spion aan de muur). Hij schreef een groot aantal romans rondom de verbitterde spion Smiley met 'Tinker, taylor, sol dier, spy' (Edelman, bedelman, schutter, spion) als hoogte punt. Le Carré overleefde als spionageschrijver het einde van de Koude Oorlog met gemak. Zijn boeken gaan over universele thema 's. 'The constant gardener' (De toegewijde tuinier) klaagt de medicijnenmaf fia in Afrika aan. In zijn laatste boek 'Absolute friends' Ab solute vrienden) kraakt hij de oorlog in Irak. nals of massamedia zijn. Zijn romans worden vaak afgezet tegen die van Ian Fleming. Te genover de luxe en glitter van James Bond staat de grauwe werkelijkheid van John Le Carré. Een schemerwereld van spionnen en 'mollen'. Niemand is te vertrouwen. Je beste vriend kan een communisti sche verrader zijn. Achter de Muur, in de straten van Ber lijn, komt de Koude Oorlog op stoom. Daar is een spion zijn leven niet zeker. „Het was niet echt", zei Le Carré enkele jaren geleden over het decor van zijn boeken, „maar het was diepgeworteld. Iedereen wist van de Philby-af- faire, George Blake, Burgess, Maclean. Prachtig materiaal dat erom vroeg om verwerkt te worden in een boek." De vier genoemde mannen deelden hun achtergrond van kost school en de elite-universitei ten van 'Oxbridge' met Le Car ré. De vier bereikten allen topposi ties in de Britse inlichtingen en contraspionagediensten - en ze waren vanaf dag één verra ders, in dienst van de Russi sche tegenstrevers. Le Carré werkte zelf enige ja ren voor MI5. De jacht op de verraders was op een hoogte punt, niemand vertrouwde zijn collega's, want de Russen le ken alles te weten. Confrontaties Vijftien jaar na de val van de Muur is de sfeer van de jaren zestig bijna niet meer voor te stellen. Het waren de jaren van de confrontaties met de Vijand: de Cubacrisis, Viet nam, Praag 1968. Toes: „Een vijand die je overal ter wereld tegenkwam, met een afschrik wekkende macht." West-Euro pa lag niet alleen onder bereik van de Sovjet-kernraketten. Op minder dan een dag rijden bevond zich het grootste tank- leger dat de geschiedenis ooit had gezien. Klaar om het vrije westen te overrompelen, dach ten velen. Het communistisch blok is in elkaar gestort. De boeken van Le Carré niet. Jac. Toes: „Ze zijn beklem mend, met levende hoofdperso nen, goed in elkaar gezet en schitterend geschreven. Het knappe is dat hij niet is blijven hangen in die Koude Oorlog. Hij heeft zijn thema steeds op nieuw geactualiseerd." lutc iti her (ijl ich; ::or F lijder; n< ?nib 'esne ivare tun f ,?b tun s CANON DC 10 DVD CAMCORDER 10X OPTISCHE ZOOM 1.33 MEGAPIXEL CCD 2.5" LCD SCHERM CANON DC 20 DVD CAMCORDER 10X OPTISCHE ZOOM 2,2 MEGAPIXEL CCD 2.5" LCD SCHERM CANON MV 901 CAMCORDER MINI DV 25X OPTISCHE ZOOM BREEDBEELD LCD SCHERM BEELDSTABILISATOR «tei din ireen item ngei is. Ei CANON POWERSHOT A430 CANON POWERSHOT A530 CANON DIGITAL IXUS 55 4.0 MEGAPIXEL 4X OPTISCHE ZOOM 1.8 INCH LCD SCHERM 5.0 MEGAPIXEL 4X OPTISCHE ZOOM 1.8 INCH LCD SCHERM 5.0 MEGAPIXEL 3X OPTISCHE ZOOM 2.5 INCH LCD SCHERM CANON POWERSHOT A700 6.0 MEGAPIXEL 6X OPTISCHE ZOOM 2.5 INCH LCD SCHERM CANON IXUS 750 7.1 MEGAPIXEL 3X OPTISCHE ZOOM 2.5 INCH LCD SCHERM CANON EOS 350D KIT DIGITALE REFLEXCAMERA 8.0 MEGAPIXEL» 1.8 INCH LCD SCHERM DIGITAAL - FOTO - VIDEO - PHONE OOSTBURG Burctltstr 4(0117)452867 GOES Klokstr. 7 (0113)216159 VLISSINGEN Scheldeplem (0118)414081 MIDDELBURG Lange Delft 115 (0118)634225 TERNEUZEN Noordstr. 6 (0115)621575 OOST-SOUBURG Kanaalstr. 67 (0118)461762 HULST Gentsestr. 25 (0114)316162 ZIERIKZEE Mol 17-19 (0111)450091 ETTEN-LEUR Hof van den Houte 156 (076)5012670 WWW.fOtOSODline.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 24