Maaltijdpuzzel wint
communicatieprijs
Het beste van twee werelden
In de rolstoeltuin
balans
ROLSTOEL NODIG?
Sjs&v
a
'Charmant, creatief vormgegeven en sluit perfect aan bij
de doelgroep!' Met deze loftuiting van de jury sleepte
de 'Maaltijdpuzzel' begin januari de communicatieprijs
Midden-Brabant categorie 'Creatief' in de wacht.
Donderdag 20 april 2006
Het idee voor de Maaltijdpuzzel is ontstaan
binnen Stichting Amarant. De organisatie die
ondersteuning en begeleiding biedt aan per
sonen met een verstandelijke beperking in Midden en
West-Brabant. Femke van de Pas - logopedist/autis-
meconsulent - was nauw betrokken bij de totstandko
ming. "Steeds vaker werden begeleiders geconfron
teerd met het probleem, dat cliënten maar moeilijk
konden kiezen uit de verschillende maaltijden die aan
geboden werden. Het gesproken/geschreven woord
zegt een aantal van hen maar weinig. Hierdoor kreeg
het keukenpersoneel geregeld de meest vreemde
verzoeken onder ogen. Ook Facilitaire Zaken erkende
Een doeltreffende, visuele ondersteuning,
waardoor mensen met een verstandelijke
beperking beter in staat zijn tot de keuze
van een maaltijd.
dit probleem. Er is vervolgens een projectgroep
opgericht - waarin naast een drietal personen van
Amarant tevens enkele enthousiaste studenten van de
opleiding SPH in Breda vertegenwoordigd waren -
die middels enquêtes de behoeften geïnventariseerd
heeft, wat uiteindelijk dus heeft geleid tot de ontwik
keling van de Maaltijdpuzzel."
Het resultaat is verbluffend. Een doeltreffende en
visuele ondersteuning, waardoor mensen met een
verstandelijke beperking zelfstandig kunnen kiezen
uit maaltijden. De Maaltijdpuzzel bestaat uit 166 stuk
ken - voorzien van realistische foto's - waarmee de cli
ënt zijn eigen maaltijd 'puzzelt' en laat zien wat hij
graag eten wil. "Nu hij weet welk concept er achter
een woord hangt, zal er ongetwijfeld een bewustere
keuze gemaakt worden," legt Femke van de Pas als
belangrijkste voordeel op tafel.
Een heel stuk inzichtelijker
Ook Marie-Claire van der Meijs, persoonlijk begelei
der 'Thomas van Aquinostraat' te Tilburg - een woon
voorziening voor mensen met een verstandelijke
beperking - heeft dit grote voordeel in de praktijk
reeds ondervonden. "Bloemkool, witte kool, savooi
enkool, broccoli of sperziebonen; zonder illustratie
zegt het sommige bewoners niets. Je leest ze dan de
menukaart voor, maar meer dan eens wordt het laat
ste wat je gezegd hebt herhaald. Op het moment dat
ze die puzzelstukken voor zich zien, wordt het al een
heel stuk inzichtelijker. Een plaatje zegt in zo'n geval
meer dan een praatje."
Stichting Amarant heeft dus dé oplossing gevonden
voor een groep bewoners, die problemen heeft op
basis van het gesproken/geschreven woord een keuze
te maken voor een volwaardige maaltijd. Met de
Maaltijdpuzzel heeft zij bereikt, dat cliënten tot meer
autonomie komen. De vele voordelen worden ook
door derden erkend, want inmiddels is de
Maaltijdpuzzel al door heel wat verzorgingshuizen,
verpleeghuizen en thuiswonende cliënten door het
hele land aangeschaft. Voor hen maakt het de vraag
'Wat eet ik vandaag?' alvast een stuk gemakkelijker!
De kinderen de deur uit en dus meer financiële speelruimte,
eindelijk eens tijd voor zichzelf en een sterk verlangen naar
zelfontplooiing: ziedaar de gemiddelde hedendaagse 55-plusser.
Reizen staat bovenaan het verlanglijstje, maar
dan wel anders dan anders. Het eerste reisbu
reau voor babyboomers ging onlangs van start.
En trouwens: wat dacht u van wonen in het zonnige
zuiden? De reismarkt voor Nederlanders van 55 jaar
en ouder is kerngezond en groeit als kool: de genera
tie zogeheten babyboomers - geboren vlak na de oor
log en verantwoordelijk voor de wederopbouw van
Nederland - heeft tijd, geld en zin om te reizen. Het
reisaanbod is groot genoeg en touroperators doen
goede zaken. Toch vinden veel 55-plussers het niet
altijd eenvoudig om een reisbestemming te vinden
die perfect aansluit op hun wensen. Meerdere kamers
zijn, nu de kinderen niet meer meegaan, onnodig.
Rumoerige campings, met maximaal een halve meter
tussen de eigen tent en die van de buurman en toi
letten die schreeuwen om een borstel, zijn ook een
gepasseerd station. En voor een
seniorengroepsreis is het nog
veel te vroeg. Ambiance Travel
in Den Haag is het eerste (inter-
netjreisbureau in Nederland dat
zich specifiek richt op de wensen
van 55-plussers. Directeur Ruud
de Meer: "Onze klanten willen
comfort, karakter, authenticiteit
en waar voor hun geld. Op onze website vindt de
bezoeker geen onpersoonlijke hotels, maar uitslui-
Reizende 55-plusser
wil authenticiteit,
comfort en waar
voor zijn geld
charme. Die zijn er volop in landen als Spanje, Italië en
Ierland, maar je moet ze wel weten te vinden. Onze
site biedt een ruime selectie kastelen, haciënda's,
paleizen en landhuizen. Het voordeel van Ambiance
Travel is dat de klant niet het hele internet hoeft af te
schuimen, maar direct een flink aantal unieke moge
lijkheden aangeboden krijgt."
Zeeland-Portugal-Zeeland
Frans en Leentje Barwegen uit
Vlissingen pakten het, toen Frans
ging vutten, weer heel anders aan.
Het voorjaar en de zomer brengen
zij gedeeltelijk door in hun zomer
huis op het Portugese platteland.
Niet dat dat zo gepland was: na 60
jaar in Den Helder gewoond te heb
ben, wilden ze zich eigenlijk vesti
gen op Walcheren. Maar tijdens een
bezoek aan vrienden in Portugal
werden ze op slag verliefd op het
land van de fado. "De Portugese
gemoedelijkheid, de voor ons totaal
nieuwe cultuur en het rijke histori
sche verleden spraken ons
onmiddellijk aan", vertelt Leentje.
"We kochten dus geen huis in
Zeeland, maar lieten er een bouwen
In Portugal. Nu hobbon we er ons
eigen paleisje, gebouwd door mensen uit 'ons' dorp,
met een heerlijke tuin vol inheemse planten en
bomen. De ontspannen levensstijl is zo verrukkelijk,
om nog maar te zwijgen van het klimaat." In de herfst
en de winter genieten Frans en Leentje van hun ande
re thuis, een gezellig huurappartement in hartje
Vlissingen. Want het directe contact met familie en
vrienden in Nederland, maar ook de boulevard en de
Westerschelde willen ze voor geen goud missen.
Frans: "In de winter is het midden van Portugal kil en
vochtig. En we houden van het najaar in Nederland.
We zeggen wel eens: wij hebben ,het beste van twee
werelden."
Frans en Leentje Barwegen:
"wij hebben het beste van
I twee werelden."
Donderdag 20 april 2006
Marriëtte Koppe.
bestaat nu twee jaar en is een parcours waarop je op
de openbare weg leert rijden. Die rijvaardigheid is
een vereiste. Zonder dat bewijs schrijft de WVG geen
scootmobiel voor.
Door de bank genomen zijn drie lessen van
een half uur afdoende om de scootmobiel
onder de knie te krijgen, legt Van der Zon
uit. Maar sommigen leren het nooit. En
die mogen dan ook niet in een scootmo
biel rijden. Te gevaarlijk, aldus van der
Zon. Voor zichzelf, maar ook voor anderen
het verkeer.
Maar Mariëtte, daar heeft-ie wel vertrouwen in.
Hij loopt naast haar en geeft de weg aan die
ze moet volgen. Bij een scherpe bocht gaat het
mis. Ze rijdt tegen de stoeprand op omdat ze de
bocht te ruim in ging. Achteruit en opnieuw. Dan gaat
het goed en vervolgt ze haar weg, ze stuurt haar
scootmobiel onder meer door een grintbak. Van der
Zon licht deze hindernis toe: 'Rijdt maar eens een
opengebroken straat in, met veel zand. Daar moet je
doorheen kunnen rijden en ook durven.' Vervolgens
Rolstoelcentrale Roosendaal heeft voor iedere rolstoelgebruiker
een passende rolstoel. Komt u net uit het ziekenhuis en bent
u nog niet goed ter been? Bent u WVG-gerechtigd?
Wilt u op vakantie maar is veel lopen te vermoeiend?
Krijgt u een gehandicapte logé thuis? Wij regelen voor u de rolstoel
die het beste bij u wensen past. Ook kunnen wij meerdere rolstoelen
leveren voor bijvoorbeeld groepsreizen.
Op aanvraag van revalidatie-artsen en ergo- en fysiotherapeuten
worden door ons ook aanpassingen aan rolstoelen uitgevoerd.
Wilt u meer weten over de mogelijkheden
die wij u kunnen bieden?
Bel of mail naar Rolstoelcentrale Roosendaal.
Telefoon: 0165 - 560 300
E-mail: info@rolstoelcentrale.nl
Scherpdeel 20a, 4703 RJ Roosendaal
Open: ma t/m vr 09.30 - 16.00 uur
Lunchpauze 12.00 - 12.30 uur
Wie gehandicapt is en voor vervoer aangewezen op een
scootmobiel, kan in Roosendaal op een speciaal parcours rijles
krijgen. In weer en wind, want het zal niet de laatste keer zijn
dat het hier regent. 'Draaien, draaien, draaien!'
den. 'Ga je er schuin af, loop je de kans dat je voer
tuig kantelt, legt Van der Zon uit, zeker met een
scootmobiel met drie wielen.
Een scootmobiel wil wel eens wiebelen, vertelt Van der
Zon. Dan is het bijvoorbeeld handig wanneer je, net
als Mariëttte, een motorrijbewijs hebt. Vooral dat
motorrijbewijs komt me goed van pas, zegt ze. 'Ik ben
gewend om te wiebelen, weet hoe ik mee moet geven
met mijn lichaam. Je weet dat op te vangen. Dat is
ook belangrijk bij het rijden in een scootmobiel.' Want
er zijn er, vult Van'der Zon haar aan, die bijvoorbeeld
te recht in hun scootmobiel zitten. Op het moment
dat die persoon een helling neemt, valt ie plots achter
over in de leuning wat instabiliteit kan geven. We leren
onze cursisten dus ook de juiste zithouding aan.
'Kom, we gaan heilinkje trekken,'zegt van der Zon
tegen zijn cursiste. "Maar ik heb geen handrem, zoals
bij een auto,' verzucht Mariëtte. 'Nee, dat klopt,'
grijnst Van der Zon.
NL t
Rijbewijs
niet tegen de stoeprand te botsen. De Wouwseweg,
noemt de instructeur het paadje. 'Je komt hier heel
Roosendaal tegen, hoor, grapt hij.
Het circuit kent ook nog bijvoorbeeld een spoorweg
overgang, hellingen (een van 10 en een van 25%),
scherpe bochten, oneffenheid in het wegdek en een
brievenbus. 'We leren ze bijvoorbeeld echt door te
rijden op die spoorwegovergang, anders komen ze in
de rails vast te zitten met hun wielen.'
Straatje keren
Van der Zon geeft samen met
Piet Luyckx, die de
Rolstoelcentrale 25 jaar gele
den oprichtte, de lessen. Ze
zijn allebei vrijwilliger. Vorig jaar leidden ze ruim hon
derd scootmobielrijders op.
Mariëtte is blij dat ze in een scootmobiel leert rijden.
'Eindelijk weer zelfstandig vervoer,'verzucht ze blij. En
kan ze, zonder hulp van anderen alleen eropuit. Na
een auto-ongeluk waarbij haar tussenwervelschijf eruit
schoot, kan ze nog maar moeizaam lopen. Ze was
voor vervoer aangewezen op een rolstoel en afhanke
lijk van iemand die haar duwen kon. Nu, als ze de les
sen met goed gevolg aflegt, 'kan ik mezelf rijden.'
Tijd voor file parkeren. Mariëtte gaat op de parkeer
plaats van de Rolstoelcentrale haar scootmobiel
achteruit insteken. 'Draaien, draaien, draaien,' roept
Leo. Ze zet haar mobiel keurig op z'n plek. Even later
moet ze ook straatje keren. In maximaal vier keer
moet dat gelukt zijn. Dat betekent voorzichtig gas
geven, op tijd loslaten, goed draaien. Dat doet ze in
een keer goed.
Erna gaan ze even de echte openbare weg op. Daar
traint ze bijvoorbeeld om recht van een stoep af te rij-
Ook al regent het, de scootmobielrijles van
Mariëtte Koppe gaat vandaag gewoon door.
'Want het zal niet de laatste keer zijn dat het
hier regent,' legt instructeur Leo van der Zon uit.
Mariette heeft vanochtend haar tweede les. Ze rijdt
dan een half uur scootmobiel in de zogenoemde rol
stoeltuin van de Roosendaalse Rolstoelcentrale, die
rolstoelen en scootmobiels verhuurt.. De rolstoeltuin
V'
-■
