Gerard is dood, Reve blijft leven
PZC
Goederentrein is niet beter
voor milieu dan vrachtauto
PZC
Verdeeldheid over
Chinese economie
'Vadertje' Drees
was niet zuinig
Teigetje en
Woelrat in
Machelen
Nederlandse auteurs laten verstek gaan bij afscheid Volksschrijver
X
te gast
18 april 1956
Willem van Albada
(Teigetje) en Henk
van Manen (Woelrat) uit
Arnhem hadden in de ja
ren zestig en zeventig een
relatie met Gerard Reve.
Ze waren niet uitgenodigd
voor zijn uitvaart, zater
dag. Maar ze gingen wel.
In Machelen besloten ze de
uitvaartmis niet bij te wo
nen, maar bij de kerk te
wachten tot de dienst was
afgelopen - samen met de
vele Reve-bewonderaars.
„Sommigen herkenden ons
en kwamen ons condole
ren." Op het grafveld werd
de kist voor het kruisbeeld
op de grond gezet, zodat ie
dereen op zijn eigen wijze
Reve een laatste groet kon
brengen. „Wij legden daar
ons grafboeket tegen de
kist aan. En Woelrat bleef
maar wijwater sprenke
len", zegt Teigetje.
Na afloop gingen ze naar
het graf, waar ze definitief
afscheid namen. Om vervol
gens met de andere Revia
nen de bijeenkomst in een
plaatselijke eetcafé af te
sluiten. GPD
dinsdag 18 april 2006 4
door Erwin Tuil
Waarheen, China? Als de
top van de Chinese com
munistische partij moet wor
den geloofd is er nauwelijks
enige onenigheid over de te
volgen economische koers.
De economie groeit zich te
barsten en China maakt zich
op om een grootmacht te wor
den dankzij de wijze en on
vermoeibare leiding van de
Partij.
Die ogenschijnlijke eensge
zindheid is niet de werkelijk
heid, zo blijkt uit de heftige
discussie die al weken via het
internet en in besloten fora
gaande is.
Aanvankelijk werd de discus
sie uit de openbaarheid gehou
den, maar inmiddels kan de
partijtop niet verhullen dat
de gelederen allerminst geslo
ten zijn, zo concluderen 'Pe-
kingwatchers'.
Aanleiding is de vraag of Chi
na het staatseigendom van
grond en kapitaal uit handen
moet geven. Weinig sexy in
het Westen, maar het raakt
de kern van communistisch
China waar de staat uiteinde
lijk het eigendom heeft over
bijna alles. Wat het nog inte
ressanter maakt, is dat het
niet een geestelijk verdwaald
clubje partijleden betreft,
maar economen waar de par
tijtop zwaar op leunt voor ad
vies.
De discussie over de economi
sche koers woedt al langer,
maar kwam voor het eerst hel
der naar buiten tijdens het
laatste Nationale Volkscon
gres, vorige maand in Peking.
De oude garde van gepensio
neerde economen en partij
theoretici vrezen dat de econo
mische hervormingen te snel
gaan en het machtsmonopolie
van de Communistische Par
tij ondermijnen. Alle hervor
mingen moeten gericht zijn
op het perfectioneren van het
socialistische systeem, zo vin
den ze.
Het lijkt erop dat de oude en
nieuwe intellectuele elites
van de partij op een scheu
ring afstevenen. Tijdens een
verhit debat op 4 maart stel
de de hoogleraar en regerings-
adviseur He Weifang van de
gerenommeerde Peking Uni
versity voor om de partij
maar open te breken. „Ik
spreek zonder enig voorbe
houd de wens uit om de Com
munistische Partij te splitsen
in twee partijen", zei He blij
kens via het internet uitgelek
te notulen. He zei tijdens het
zelfde debat dat er werkelijke
persvrijheid moest komen en
dat de Partij de leiding van
het leger moest opgeven.
He staat niet alleen. Hij en an
dere geestverwanten advise
ren geregeld partijtop en rege
ring.
Druk
Ondanks de glimmer en glit
ter van het economische suc
ces onderkent de huidige lei
ding dat de maatschappij on
der grote druk staat of komt
te staat. De remedie is verde
re liberalisering en het opge
ven van communistische prin
cipes over eigendom en derge
lijke.
Dat is onverteerbaar voor
wat op het internet de linkse
elite wordt genoemd. Die
club, die op zijn beurt de radi
cale hervormers Techts-libe-
rale elitisten' noemt, waar
schuwt via het internet voor
een naderde staatsgreep en
het einde van communistisch
China. In de gedachtegang
van de Chinezen staat dat ge
lijk aan chaos.
Van een breed maatschappe
lijk debat is geen sprake. De
discussie is er vooral een on
der economen, partij-ideolo
gen en bureaucraten, al dan
niet gepensioneerd. Maar om
dat de inhoud van de discus
sie via het internet te volgen
is, krijgen meer gewone Chi
nezen dan gebruikelijk ken
nis van de onenigheid in de
partij. Dat geeft de discussie
over de koers van China een
aspect dat nieuw is en aller
minst gewenst door de partij
leiding. GPD
door Max Steenberghe
Met een serene, ingetogen ge
bedsdienst is zaterdag in
zijn Belgische woonplaats Ma
chelen afscheid genomen van de
vorige week overleden Gerard
Reve. De plaatselijke parochie
kerk zat overvol, maar de ver
wachte volksoploop voor de Gro
te Volksschrijver (82) bleef uit.
Schrijnend was de afwezigheid
van Nederlandse auteurs: niet
één van zijn erflaters liet zich
zien.
De dienst was, tot teleurstelling
van sommigen, on-Reviaans so
ber. Waar de schrijver vroeger
uiteenlopend fantaseerde van
'het buitenzetten voor de plaat
selijke vuilophaaldienst' tot
'met een optocht van nichten de
Heilige Berg op, onderwijl blau
we madeliefjes strooiend over
mijn kist' was de regie nu over
gelaten aan de pastoor. Die koos
voor lezingen plus 'mooie mu
ziek' van het parochiekoor en de
sopraan van een dorp verder.
Geen ezels in de kerk, geen con
troversiële kardinalen, geen
theatrale toestanden. Pas toen
de stoet naar het kerkhof liep,
zagen de fans de grote graf
krans van vriend Joop, met op
het lint 'Behoud de Begeerte'.
De kerk zat ruim twee uur voor
aanvang al stampvol, waarvoor
de vele Nederlanders op een on
christelijk uur het gevecht met
het Belgische kustverkeer wa
ren aangegaan. Het dorpje Ma
chelen zat er klaar voor. Ene Jo-
han en Jan hadden zich voor de
enige kroeg, De Afspanning, ge
parkeerd met een blad ontbijt-
biertjes en juichten opgetogen
bij elke satellietwagen die het
kerkplein opdraaide.
Ijzig stil
Het toestromende volk was on
opvallend. Mooie mannen, veel
vrouwen, meer dan een kwart
dorpelingen. Op het bulderend
'zijn hier geen Revianen' van
twee wildbepluimde fans na,
bleef het ijzig stil en dook ieder
een in de meegebrachte boeken.
De massa bleef uit, scheen door
een fout in een landelijke krant
naar Machelen bij Brussel te
zijn gegaan. Tijdens de dienst
stond slechts een handjevol men
sen buiten op het leeggehouden
plein bij de geluidsboxen. On
der hen, pijnlijk, Gerards jeugd
vrienden Teigetje en Woelrat.
Zeker zo pijnlijk was het weg
blijven van Nederlandse schrij
vers. Hugo Claus, Jef Geeraerts
en Tom Lanoye zaten wel in de
banken, net als Thorn Hoffman,
Jan Rot en Henk Krol. Ook de re
gering vond een staatssecretaris
plus de ambassadeur voldoende.
De dorpspastoor, Gabriel Des-
maele, leek helemaal thuis in de
drukte en aandacht. Hij bleef
tot vijf minuten voor aanvang
onverstoorbaar in burger persin
formatie uitdelen over zijn elf-
de-eeuwse kerk en zou 'uit de
Vuist' spreken. Hij betreurde het
dat hij door de liturgische wet
ten op Paaszaterdag geen eucha
ristie 'voor vriend Gerard'
mocht opdragen, maar de ver
vangende gebedsdienst duurde
toch nog ruim twee uur.
Twijfel
Desmaele noemde Reve conser
vatiever dan hemzelf in zijn ge
loof, en weersprak elke twijfel
die daarover kon bestaan.
„Waarschijnlijk schrijft hij nu
het boek 'Ja hoor, Hij bestaat'."
Uitgever Bert de Groot en
biograaf/huisvriend Wim Berg
mans haalden herinneringen op
aan het lange leven van Reve:
„Hij wilde best mee-protesteren
tegen de oorlog, maar dan in de
huiskamer, met de gordijnen
dicht." Erwin Mortier, Vlaams
schrijver, hield een prachtrede
die begon met 'Gerard is dood,
maar Reve kan niet sterven'. Hij
had het over diens onverbiddelij
ke eerlijkheid en vond dat Re-
ve's betekenis niet overschat
kan worden. „Hij heeft de sub
stantie van onze ziel gewijzigd."
Reve's levenspartner Joop
Schafthuizen trok zich terug als
spreker.
Nederlanders moesten wennen
aan de Vlaamse gebruiken, zo
als het naar het altaar brengen
van de collecte (de offerande
gang), maar konden zo wel alle
maal even langs de blankhouten
kist. Na de dienst ging het te
voet naar de verderop gelegen
begraafplaats.
Reve mocht van de burgemees
ter niet op het monumentale vol
le kerkhof liggen, maar kreeg
een ereplaats naast een jonge
man die stierf bij het redden
van een kind.
Bij het condoleren, bij het hek,
keek menigeen verbaasd naar
boven, naar de stralende zon die
alle pracht uit de zo vaak be
schilderde Leije toverde. Het
moest die middag' stormen,
maar de druppels vielen pas
toen de kist was gezakt. „De
Heer is ook fan", wist Desmae
le. GPD
De Belgische schrijvers Hugo Claus, Ramsey Nasr en Tom Lanoye (vlnr) waren zaterdag in tegenstel
ling tot hun Nederlandse collega's wel naar Machelen-aan-de-Leie gekomen om afscheid te nemen van
Gerard Reve. foto Lieven van Assche/ANP
l
door Frank Hendrickx
Het eerste wat premier Bal
kenende deed toen hij
zijn intrek nam in het Toren
tje, was het verwijderen van
een beeld van Willem Drees.
Na ruim vijftien jaar ver
dween de buste van de oude
staatsman naar de kelder. In
1986 had prinses Juliana het
kunstwerk nog persoonlijk
onthuld in het werkvertrek
voor ministers-president.
Lubbers en Kok werden op
die manier jarenlang herin
nerd aan hun roemruchte
voorganger die tussen 1948
en 1958 vier kabinetten leid
de.
Het is geen toeval dat juist
Juliana het beeld onthulde,
schrijft oud-journalist Bert
van Nieuwenhuizen in zijn
boek Het land, van Drees.
Juliana had veel te danken
aan de sociaal-democraat.
Niet alleen had hij tijdens de
roemruchte Greet Hof-
mans-affaire partij gekozen
voor de koningin, ook trad hij
later op haar verzoek op als
getuige bij het omstreden hu
welijk tussen Beatrix en de
'foute' Duitser Claus. De aan
wezigheid van Drees, de
oud-verzetsstrijder die tij
dens de oorlog vast had geze
ten in concentratiekamp
Buchenwald, neutraliseerde
het voornaamste verzet tegen
het huwelijk. Door ruim aan
dacht te besteden aan de rela
tie met het koningshuis weet
Van Nieuwenhuizen duidelijk
te maken dat Drees welis
waar republikein was, so
ciaal-democraat en partijpoli
ticus, maar toch bovenal
staatsman.
Bindmiddel
Er waren in zijn tijd talloze
mogelijkheden om het voort
bestaan van de monarchie in
twijfel te trekken, maar
Drees vocht juist voor het te
genovergestelde. Hij zag in
het koningshuis een bindmid
del voor de maatschappij.
Zijn eigen voorkeur voor een
republiek moest daar voor
wijken. Drees stelde zich ook
zo onbaatzuchtig op ten op
zichte van zijn eigen partij.
Als er al mensen waren die
een intense hekel hadden aan
Drees dan waren het PvdA'
ers als jhr. Marinus van der
Goes van Naters, de voormali
ge fractievoorzitter die tot
zijn dood een diepe wrok zou
blijven koesteren tegen zijn
partijgenoot. Eén van de
grootste bezwaren was dat
Drees - 'een stiekem manne
tje', volgens Van Naters - zich
zeer afstandelijk opstelde.
Zijn deur bleef bijna altijd ge
sloten voor PvdA'ers die een
verlanglijstje wilden indie
nen. Drees wenste zijn relatie
met de coalitiegenoten niet
op het spel te zetten voor par
tijpolitiek. Auteur Van Nieu
wenhuizen heeft weinig be
grip voor de kritiek vanuit de
PvdA. De oud-journalist van
het Utrechts Nieuwsblad
meent hoe dan ook dat er een
verkeerd beeld bestaat van
Drees.
Slapjanus
De auteur: „Een beeld van
Drees als een soort slapjanus,
een weliswaar aardige man
met wie je alle kanten op kon,
een redelijk bestuurder die
netjes op de winkel paste en
beleefd tegen de klanten was.
Drees, de dorre, bleke hu
morloze en sobere man. Niets
van dat al, weg met al deze
maar voortlevende clichés."
Het boek leest soms als een re
habilitatie.
Van Nieuwenhuizen trekt bij
voorbeeld alles uit de kast om
aan te tonen dat Drees niet
zuinig was. Zo merkt hij op
dat het sinterklaasfeest in hui
ze Drees uitbundig werd ge
vierd. De auteur herhaalt ver
volgens in zijn boek wel vier
keer dat Drees niet zuinig
was.
Het komt soms wat overdre
ven over, maar doet weinig af
aan Drees' verdiensten, die
door bijna niemand bestre
den worden.
Van Nieuwenhuizen weet in
Het land van Drees nogmaals
duidelijk te maken dat de Pv-
dA'er één van de grootste poli
tici uit de Nederlandse ge
schiedenis is. Na lezing staat
vast: dat bronzen borstbeeld
moet terug in het Torentje.
GPD
Bert van NieuwenhuizenHet
Land van Drees. 204 pagi
na's. 17,95 euro.
door Theo Richel
Bijna iedere dag en nacht
worden honderden Zeeuw
en blootgesteld aan hevige her
rie en trillingen veroorzaakt
door het goederenvervoer over
het Zeeuwse spoor. Als zij daar
over klagen, dan krijgen zij te
horen dat het spoor nu eenmaal
overlast met zich meebrengt en
dat de economie moet draaien.
Maar als het goed is voor de eco
nomie, dan zouden wij dat toch
moeten merken, in die zin dat
wij er beter van werden.
Wie zich verdiept in de financi
ën van het Zeeuwse spoor kan
maar tot één conclusie komen:
wij subsidiëren de overlast. Als
wij daarmee ophouden vermin
dert de overlast, is dat goed
voor het milieu en wij houden
geld over. En de economie kan
ondertussen doordraaien.
In Goes worden plannen ge
smeed voor een verdiepte bak
waarin de trein zou moeten rij
den. Volgens gedeputeerde Har
ry van Waveren wordt die bak
'minder duur' dan eerst ge
dacht. Hij houdt het op 40 mil
joen. Nu heeft de Betuweroute
ons geleerd dat wij dit optimisti
sche gekwetter met het grootst
mogelijk cynisme moeten bena
deren, maar laten wij even vast
houden aan die 40 miljoen.
Dat bedrag wordt niet alleen be
steed aan de spoorbak, maar
ook aan een aantal werken er
omheen. Die zouden zonder die
spoorbak nooit worden onderno
men, maar laten wij ze hier niet
meetellen en uitgaan van een be
drag van 20 miljoen voor de
spoorbak alleen.
De overheid mag volgens de
Raad van State aan geluidsbe-
perkende maatregelen 10.000 eu
ro per woning per decibel ge
luidsreductie uitgeven. Hogere
uitgaven zijn eigenlijk niet rede
lijk. Aan de toekomstige spoor
bak staan 146 woningen.
Hoeveel lawaaireductie zal de
verdiepte spoorbak gemiddeld
geven? Vijf decibel? Dat bete
kent dat hij 7,5 miljoen zou mo
gen kosten volgens de overheids-
norm (146 keer 5 keer 10.000).
Elders langs het spoor worden
Een goederentrein raast door Goes.
dergelijke reducties bij lange na
niet gehaald en is het bedrag
van 10.000 euro normgevend. To
taal wordt over de rest van het
Zeeuwse spoor iets meer dan 3
miljoen euro aan lawaaibestrij
ding uitgegeven.
En het wordt nog doller. In
Goes wordt volgens deze bereke
ning per woning 136.000 euro
(20 miljoen gedeeld door 146)
uitgegeven, maar wat gebeurt er
met de mensen die bijvoorbeeld
bij spoorwegovergangen wonen
waai- geen schermen geplaatst
kunnen worden? Die krijgen een
warm sorry te horen: voor u kun
nen we niets doen.
Zo lost de overheid dus de ge
luidshinder op door op de ene
plek een duur prestigeproject
uit te voeren en op de andere
plek de burgers aan hun lot over
te laten. Je zou op z'n minst ver
wachten dat de mensen die in de
herrie moeten blijven zitten vol
gens het normbedrag schade
loos worden gesteld (dus 10.000
euro ontvangen voor iedere deci
bel die ze boven de norm moe
ten verdragen).
Alle lawaaibeperkende maatre
gelen aan het Zeeuwse spoor
kosten bij elkaar vele miljoenen.
Wie betaalt dat allemaal? De be
drijven die uiteindelijk op dat
spoor rijden? Neen, dat betaalt
de overheid, wij allen dus. Vorig
jaar werd in de Eindrapportage
van de (interdepartementale)
werkgroep 'Gebruiksvergoedin-
gen goederenvervoer' geconsta
teerd dat de gebruikers van het
spoor maar een fractie betalen
van de werkelijke kosten voor
onderhoud en beheer van het
spoor. Als je de aanleg van het
spoor buiten beschouwing laat,
maar je berekent wel het onder
houd (en genoemde geluidsmaat
regelen) dan zouden transpor
teurs per treinkilometer een be
drag moeten betalen tussen de 2
en de 4 euro. Tot vorig jaar
werd echter 86 cent in rekening
gebracht.
Uit onderzoek van genoemde
werkgroep is duidelijk gewor
den dat 30 tot 40 procent van de
vervoerders over zal stappen op
vervoer per auto of per schip als
de overheid de werkelijke kos
ten van het spoor in rekening
zou brengen. Uit angst daarvoor
biedt de minister het spoor nu
dus tegen dumpprijzen aan.
Een belangrijke achterliggende
gedachte hier is natuurlijk dat
de minister het Betuweroute-de
bacle niet nog groter wil maken.
Maar tevens speelt mee dat in
de hoofden van menigeen nog
steeds de overtuiging heerst dat
treinen nu eenmaal milieuvrien
delijker zijn dan vrachtauto's.
Dat is allang niet meer zo: uit
BANKBILJETTEN - De Neder
landse Bank kondigt aan een
nieuw model bankbiljet van
twintig gulden in omloop te"
brengen. Op het nieuwe biljet,
waarvan de voornaamste kleu
ren bruin, paars en groen zijn,
prijkt een beeltenis van Boer-
haave.
RADIOTELESCOOP - Konin
gin Juliana heeft in Dwingelo
de radio-sterrenwacht ge
opend. De radiotelescoop is
een schepping van de Stich
ting Radiostraling van Zon en
Melkweg, waar prof. dr J. H.
Oort voorzitter is. Prof. Oort
zei bij de opening dat de radio
telescoop dieper in de Melk
weg ziet dan een gewone opti
sche telescoop.
VISPROTEST - In de Molukse
woonoorden in Middelburg en
Westkapelle is onrust ontstaan
over de weigering van de rege
ring om de Partai Maluku Sela
tan te erkennen. In Westkapel
le weigerden leden van deze
partij, en dat zijn bijna alle be
woners, de vis die zij kregen ge
leverd. De vis werd uit protest
onder meer uitgestald in de ko
zijnen van de woning van de
kampbeheerder. Als ge\
van dit incident wordt er g
vis meer geleverd.
lil Ml I "I li i II 'II
foto Mechteld Jansen
onderzoek van onder meer pro
fessor Kees Ruijgrok van TNO
en het uit de milieubeweging
ontsproten bureau CE is duide
lijk geworden dat de milieu ver
schillen tussen vrachtwagens en
diesel- of elektrische treinen
marginaal zijn geworden.
Het hangt maar net af van de
soort vracht of van de afstand
die moet worden overbrugd of
in de ene situatie een vrachtwa
gen en in de andere een trein mi
lieuvriendelijker is.
Schoner
In de afgelopen decennia zijn
vrachtwagens dramatisch scho
ner geworden, terwijl er aan goe
derentreinen maar mondjes
maat is gesleuteld. De huidige
herrie en trillingsoverlast van
het spoor geven al aan dat het
hier om een verouderde techno
logie gaat.
Extra lastig is hierbij dat de EU
wel eisen mag stellen aan vracht
wagenproducenten, maar geen
mogelijkheden heeft om mi
lieuonvriendelijke treinen de
toegang tot het spoor te ontzeg
gen. Daarom gaat de spoorover-
last nog zeker tien jaar door, en
daar betalen we nog voor ook.
Theo Richel is secretaris van de
Belangenvereniging Aanwonen-
den Spoorlijn.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel-(0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A- J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (01111454651
Fax: (0111 )454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor hff
einde van de betaalperiode.
PZC, l.a.v. lezersservice,
Postbus 31. 4460 AA Goes
Losse nummers per stuk;
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgen
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax: (076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
Fax: (076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van I
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een besta
(abonnementen)administralie en om u te (laten) informeren over
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of c
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dl
zersservice, Postbus 31,4460 AA Goes.
et Wegener-concern Do doom
id dat wordt gebruikt voor on»
oor u relevante diensten en pro-
oor ons zorgvuldig geselecte!'-
schriftelijk melden bij; PZC,
Behoort tot WGGGNGR
