Nederlandse
ontwerpers
trekken
de aandacht
De eerste paal
Grote namen
terug op Milanese
meubelbeurs
Fornuis voor buiten
Opvallende haard
zaterdag 15 april 2006 W 3
Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk
Ouverture wordt geioerkt aan het project Luminoso; t waalf vrij
staande energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewo
ner Jeffrey Kutterink schrijft wekelijks over zijn ervaringen.
De bouw van een huis is een
avontuur. Wat zeg ik? Een
onwezenlijk avontuur. Pas als
de heimachine de eerste paal de
grond in bonkt, begint het een
beetje te leven. Tot dan toe is
het niet meer dan een plaatje,
op de kaft van een brochure. Vol
met lovende woorden over hoe
milieuvriendelijk Luminoso is,
hoe veilig, hoe ruim, hoe veelzij
dig.
Met het ophalen van de folder
begint het eeuwigdurende afwe
gen. Is dit het huis dat we wil
len? Kan het eigenlijk wel en
meer nog: hebben we dat er voor
over? De twijfel is groot. Kreten
als 'Joh, je bent gek' en 'wauw,
dit is een pracht huis', strijden
in het hoofd op leven en dood.
Meer dan een computerteke
ning, een aantal plattegronden
en financiële berekeningen heb
ben we niet om de finale beslis
sing te nemen. En die artist's im
pression geeft ook nog eens een
vertekend beeld. Want het huis
staat niet in een oase van groen
in het buitengebied, maar aan
de rand van een bestaande wijk.
Steeds vaker liggen de bouwte
keningen uitgevouwen op tafel.
Stel: als we het doen, dan moet
de badkamer wel iets groter.
Daar komt de zithoek. En
daar... Langzaamaan neemt het
huis mij in bezit. De kracht van
papier is verbazingwekkend.
Toch blijft het onwerkelijk. Na
het tekenen van het koopcon
tract rijden we naar een concert
van U2 in Amsterdam. Alsof we
net slechts een paar sokken en
broeken hebben gekocht. Zelfs
het op schaal tekenen van ka
mers en puzzelen en schuiven
met papieren stukjes meubel ver
andert niet veel aan dat vage ge
voel. Het filosoferen over kleu
ren, verlichting, kastenwanden,
ziteilanden en keuken evenmin.
Het is en blijft papier, hoe mooi
glossy's ook kunnen zijn.
Pas met het slaan van de eerste
paal wordt het papier werkelijk
heid. Dan ook maak ik kennis
met de nieuwe buren. Span
nend, want ik weet wel wiè er
nu naast me woont. En een goe
de buur is nog altijd beter dan
een verre vriend. „Op welk num
mer wonen jullie? Oh dan zijn
jullie onze buren."
Wat onwennig worden de eerste
ervaringen uitgewisseld. Over
de mogelijkheden, maar vooral
ook de onmogelijkheden van het
nieuwe bouwplan. Kan de bad
kamer wel breder? De spanning
is er af, het onbekende bekend.
Soms kijk ik mijn vrouw nog
wel eens weifelend aan. 'Waar
zijn we toch in hemelsnaam aan
begonnen?' Maar de andere keer
heffen we weer een glas Italiaan
se Chianti en laten onze fantasie
gaan.
Eén ding weten we al zeker: die
waterval vanaf het dak naar een
vijver in de tuin, zoals in het
nieuwe gemeentehuis, laten we
maar zitten.
foto Jeffrey Kutterink
plaatst worden. De modellen
zijn uitgerust met onder andere
een grillplaat, infrafoodbran-
der, afsluitkap, thermometer en
rooklade.
Verkrijgbaar vanaf
3.500,-. Meer informatie:
www.smeg.nl.
Evenals veel andere merken
brengt ook Smeg een bui
tenfornuis op de markt. Het
luxe kookhulpje is uitgevoerd in
roestvrij staal en verkrijgbaar
in twee verschillende breedtes.
Dankzij een speciale trolley kan
het fornuis gemakkelijk ver-
Cubic Fire is de naam van
een nieuwe serie sfeerhaar
den van Helex. De drie model
len in de serie Cubicfire sprin
gen vooral in het oog vanwege
de opvallende vormgeving. Ze
zijn gemaakt van lavasteen en
glas. De drie modellen worden
geleverd met afstandsbediening,
thermostaat en batterijvoeding.
Ze zijn verkrijgbaar vanaf
€1.650,-. Zie ook: www.helex.nl.
Niet de collecties, maar het
nieuwe beursgebouw trok
tijdens de 45ste Salone Interna-
zionale del Mobile in Milaan de
meeste aandacht. Toch klonken
mede daardoor vooral positieve
geluiden. Op een oppervlak van
meer dan honderd voetbalvel
den waren in tegenstelling tot
voorgaande jaren alle hoofdrol
spelers weer aanwezig. Het zorg
de voor een nieuw elan.
De Nederlandse meubelprodu
cent Leolux was vorig jaar niet
van de partij op de internationa
le meubelbeurs in Milaan. Het
bedrijf koos voor een locatie in
het centrum. Een wat onhandi
ge beslissing, want daardoor
kon Leolux dit jaar niet terecht
in het nieuwe beursgebouw van
Milaan. Eenvoudigweg omdat
er geen plaats meer was in het
omvangrijke bouwwerk van
maar liefst 530.000 vierkante
meter: 110 voetbalvelden. Meer
dan 2500 producenten uit alle
uithoeken van de wereld presen
teerden in het door staal en glas
gedomineerde complex er hun
nieuwe meubelcollecties. En
nog is de wachtlijst enorm. Zou
gangbaar was, enigszins naai
de achtergrond gedrongen.
Gaat het om kleur, dan zijn
zwart en wit de voornaamste ba-
siskleuren, maar ook frisse tin
ten als oranje, paars, groen en
rood zijn nog altijd volop aan
wezig.
Paul Geerts en
Anja Sparidaans
Vazen van Pieke Bergmans.
de organisatie deze in één keer
willen wegwerken, dan kan nog
eens 40.000 vierkante meter
worden gevuld.
Deze indrukwekkende cijfers
tekenden de 45ste Salone Inter-
nazionale del Mobile. De meu
belbeurs in Milaan was meer
dan ooit hét platform voor ieder-,
een die zich bezighoudt met de
sign. Veel toonaangevende mer
ken die lange tijd ontbraken, zo
als Cassina en Cappellini, wa
ren weer present. En al ging de
aandacht van de tienduizenden
bezoekers vooral uit naar het
modern vormgegeven complex,
die ontwikkeling stemde tevre
den.
Echte nieuwe trends zijn er niet
dit jaar. Dat blijkt niet alleen
uit de collecties op de beurs-
vloer, maar ook tijdens de hon
derden presentaties in het cen
trum van Milaan. Dat is de plek
voor onder meer jonge ontwer
pers die zich een duur betaald
plaatsje op de beursvloer niet
kunnen permitteren, maar die
zich toch willen presenteren.
Opvallend is dat aanstormend
talent en gevestigde namen uit
hetzelfde vaatje tappen. Keer
den klassieke elementen vorig
jaar al terug in de collecties, dit
jaar duikt iedereen erop. Soms
op een innovatieve (kant wordt
kunststof), vaak op een humoris
tische manier.
Het ambacht spreekt uit de vele
ontwerpen die zijn gemaakt uit
één stuk, bijvoorbeeld van hout,
kunststof of natuursteen. Daar
mee is de combinatie van mate
rialen, zoals die de laatste jaren
ontwerpers onder de rook van
de meubelbeurs. „Eigenlijk zijn
we al verder dan de meeste ont
werpers die er staan, maar we
krijgen wel veel serieuze reac
ties. Meer bijvoorbeeld dan in
de Zona Tortona. Dat is net een
pretpark." Mulder verwijst daar
mee naar Via Tortona, een
straat waar honderden ontwer
pers tijdens de beurs hun ont
werpen laten zien. Ze schurken
aan tegen Superstudio Piu, het
complex waar de Nederlands/-
Italiaanse producent Moooi een
prominente presentatie heeft:
De bezoekers die door de stra
ten krioelen, laven er zich aan
de vele ontwerpen, waarvan
slechts een bescheiden deel echt
de moeite waard is.
Het gebied is tijdens de design-
week 'oranje gekleurd'. Net afge
studeerde designers strijken er
neer naast ontwerpers van
naam. Tot die laatste categorie
mag het ontwerpduo Kiki van
Eijk en Joost van Bleiswijk zich
rekenen. De twee hebben een
presentatie in een zijstraat. Ze
presenteren er vooral 'vrij
werk', opvallende ontwerpen
waarmee ze interesse los probe
ren te weken van producenten
en galeries. Aandacht is er on
der andere uit New York. „Maar
wat het echt oplevert, daar ko
men we pas na de beurs achter",
aldus Van Bleiswijk.
Dat is ook de ervaring van Pieke
Bergmans, die inmiddels een
aantal van haar ontwerpen
heeft ondergebracht bij de be
kende Duitse porseleinprodu
cent Rosenthal. „De bezoekers
komen uit alle landen, maar je
weet nooit wie daadwerkelijk
geïnteresseerd is."
Is Zona Tortona inmiddels een
begrip, Tutto Bene is dat in min
dere mate. Toch trekt de presen
tatie van zo'n 35 Nederlandse
en Belgische ontwerpers met die
naam - dit jaar voor de derde
keer - volgens deelnemer Chris
Slutter flink wat publiek. „In de
ze ruimte worden bezoekers
overspoeld met uiteenlopend de
sign. Daardoor zien ze veel over
het hoofd", zegt hij. Slutter
schetst daarmee een luxepro-
De 45ste Salone Internazionale del Mobile werd gehouden in een
nieuw gebouw. foto's GPD
Paul Geerts en
Anja Sparidaans
The Worker, een fauteuiltje van Hella Jongerius
voorVitra.
Nederlands design is po
pulair. Designliefheb
bers wereldwijd krijgen
niet genoeg van de vaak so
bere vormgeving die niet ge
speend is van humor. Dus
kleurde Milaan tijdens de
Internationale Meubelbeurs
oranje. Maar de overdaad
aan Dutch design leidt tot
een luxeprobleem. „Je weet
nooit wie daadwerkelijk
geïnteresseerd is."
bleem. „Er is een overkill aan
Dutch Design. Daarom zoek ik
naar een manier om me te onder
scheiden." Stefan Scholten en
C.arole Baijings hebben die ma
nier gevonden. Evenals afgelo
pen najaar in Amsterdam richt
ten ze een compleet apparte
ment in met ontwerpen van zich
zelf en anderen. Het huiselijk ta
fereel, met een opvallend Neder
landse uitstraling, werkt als een
magneet.
Ook origineel is de mobiele pre
sentatie van het ontwerpduo
Frank de Ruwe en Coen van
Rooij (Creative Studio Nat). Ze
doorltruisen de stad in een mini,
waarin hun nieuwe ontwerpen
verzameld zijn. Celia Suzanne
Sluyter promoot haar designpro
ducten schaars gekleed vanuit
een badkuip.
Echte publiektrekkers zijn ook
de thematische presentaties van
Droog Design en de Design Aca
demy Eindhoven. Ligt bij Droog
de nadruk op het leven, de ont
werpers die zijn afgestudeerd
aan de Design Academy hebben
zich laten inspireren door de
dood. Volgens directrice en
trendwatcher Li Edelkoort om
dat ze juist in deze fase van hun
leven voor het eerst met overlij
den te maken krijgen. De presen
tatie in een oud klooster is in
drukwekkend.
Gevestigde Nederlandse produ
centen als Label, Montis en Arti-
fort hebben net als vorige jaren
een plekje op de beursvloer. De
presentaties zijn minder specta
culair dan eerder dit jaar in Keu
len, maar daar wordt over het
algemeen dan ook meer ver
kocht. Evengoed presenteren ze
allemaal verschillende nieuwe
ontweipen van Nederlandse ont
werpers. „We hebben in de ver
dediging gespeeld, nu vallen we
weer aan", aldus Paul van den'
Berg van Montis. Nieuw in de
collectie van dat bedrijf is Miss
Judith, een speels zitmeubel van
Judith de Graauw waarmee ze
is afgestudeerd aan de Design
Academy. „Wij willen jonge ont
werpers een podium bieden",
verklaart Van den Berg de sa
menwerking.
Artifort komt onder andere met
Conco, een nieuw ontwerp van
Michiel van der Kiev. Ook zijn
bureau I-con in de collectie van
Arco valt in de smaak, zo merkt
de designer op. Wellicht kan hij
zich ooit scharen in het rijtje
van Marcel Wanders, Hella Jon
gerius, Roderick Vos en Studio
Job. Die grote namen duiken
overal op in Milaan en drukken
een stempel op de toonaangeven
de collecties.
Eetkamerstoel Flower van Moooi.
Cabinet van Kiki van Eijk.
Het heeft iets van een volks
verhuizing. Tientallen Ne
derlandse ontwerpers trekken
medio april naar Milaan. Niet
voor niets, want het zogenaam
de Dutch design is gewild, dus
mag het niet ontbreken tijdens
de Internationale Meubelbeurs,
het grootste woonevenement ter
wereld. Designliefhebbers val
len voor de vaak sobere vormge
ving met humor, groot gemaakt
door het Nederlandse collectief
Droog Design en inmiddels om
armd door een complete genera
tie ontwerpers. Alleen al vanwe
ge de afkomst is aandacht daar
om gegarandeerd. „We zijn dit
jaar prominenter aanwezig dan
ooit", zegt Ton van den Berg
van het Nederlandse merk La
bel. „Dutch design is hot, dat
merk je gewoon."
Dat de aanwezigheid in Milaan
bovendien geen overbodige luxe
is, heeft het Eindhovense bu
reau Vormkrijgers al eerder ge
merkt. „We krijgen nog steeds
reacties op onze presentatie van
vorig jaar", zegt Sander Mulder.
Daarom zijn ze nu opnieuw pre
sent. Ditmaal op de Salone Sa
tellite, een presentatie van jonge
