Het waait weer aan de Belgische kust Beaufort van Knokke tot in De Panne factie bijlagen: 0113-315680 rtvw.pzc.nl ![naii:redactie@pzc.nl balbus 31, 4460 AA Goes irfvertentie-exploitatie: wd-en Midden-Zeeland: 0113-315520; ws-Vlaanderen: 0114-372770; maal: 020-4562500. ijterdag 15 april 2006 De meisjes willen geen andere meester David Cerny: Baby's, Middelkerke foto Eric De Mildt Andries Botha team: You can buy my heart and soul, De Panne foto Eric De Mildt Joep van Lieshout: Body Bar, Bredene foto Eric De Mildt Een reusachtige zwangere spin in Oostende, een hang plek in de romp van een vrouw in bikini in Bredene, mollige krui pende baby's in Middelkerke. Reizend langs de Belgische kust- gëmeenten die deze zomer mee doen aan het kunstproject Beau fort, stuit je vooral op kunst met een knipoog. Een jongetje van een jaar of tien sluit zijn lippen om de houten te pel van een olifant, op het strand van De Panne. Zijn moeder schudt veront schuldigend haar hoofd. Een paar me ter verderop beklimt een meisje de rug van een ander, kleiner olifantje. De logge houten beesten stappen drei gend de zee tegemoet. Het strandpubliek lijkt verrast hier het kunstwerk You can buy my heart and soul Van de Zuid-Afrikaanse kun stenaar Andries Botha aan te treffen. Er worden foto's geschoten, kinderen aaien over de ruggen. Botha maakte de kudde van zeven olifanten door houten plaatjes op metalen skeletten te monteren. Hij kreeg' daarbij hulp van tien Afrikaanse Zulu-kunste- naars, die dankzij die klus voor het eerst voet op Europese bodem zetten. De ólïfantenküdde is onderdeel van de tweede editie van het kunstproject Beaufort, langs de Belgische kustlijn. Verspreid over tien badplaatsen over een lengte van 65 kilometer staan der tig hedendaagse kunstwerken aan zee. Het traject van Beaufort Outside loopt vanaf Knokke tot in De Panne, vlak aan de Franse grens. Sommige kunstwerken werden spe ciaal voor dit project gemaakt, andere bestaande werken zijn in bruikleen ge nomen. In Oostende is in het Provin ciaal Museum voor Moderne Kunst (PMMK) tegelijkertijd de tentoonstel ling Beaufort Inside te zien, met ande re werken van dezelfde kunstenaars. In Koksijde heeft de Italiaanse kunste naar Mimmo Paladino drieëndertig terracotta wezens te slapen gelegd op en tussen de archeologische opgravin gen bij het Abdijmuseum Ten Duinen. Hoe langer je tussen de afgebrokkelde muurtjes rondloopt, hoe meer mense lijke figuren je ziet liggen, Paladino's II Dormienti doet je gelo ven dat op deze plek een aardbeving heeft plaatsgevonden en dat je nu tus sen de slachtoffers rondwaart. Soms is zb'n slachtoffer niet meer dan een hoopje ledematen, gemaakt van gebro ken vazen. Andere wezens lijken de ramp beter te hebben doorstaan en hebben slechts wat krassen in hun ge zicht. Zoals ze daar liggen, naakt, in foetushouding, geven ze de kijker een onbestemd gevoel. Saddam Tegen de achtergrond van frietkra men en mosselrestaurants proberen in Middelkerke twee baby's van vijf me ter groot over de boulevard omhoog te klimmen. Op het dak van het casino wacht een derde maatje. De baby's hebben mollige billen en grote water hoofden, maar een gezicht ontbreekt. Het zijn sculpturen van de Tsjechi sche kunstenaar David Cerny. Oor spronkelijk was het de bedoeling een minder onschuldig werk van Cerny te plaatsen in Middelkerke: Shark, waar voor Cerny een pop van dictator Sad dam Hoessein met vastgebonden han den en voeten in een aquarium legde - een parodie op het aquarium met daar in een haai (ook Shark getiteld) yan de Britse kunstenaar Damièn Hirst. Toen de foto's van de verzopen Sad dam naar buiten kwamen vielen al gauw de eerste dreigbrieven bij de ge meente Middelkerke op de mat. Met de cartoonrellen nog vers in het geheu gen, krabbelde burgemeester Landuyt schilderijen van René Magritte, de be langrijkste Belgische kunstenaar van de twintigste eeuw. Magritte vormde een belangrijke inspiratiebron voor Beaufort-conservator Willy van den Bussche, „Het thema dat ik voor de tweede edi tie van Beaufort heb gekozen is de 'ap propriation',-de kunstenaar die zich iets.toeëigent uit de werkelijkheid", aldus Van den Bussche. „René Magrit te was de schilder bij uitstek die za ken uit de alledaagse werkelijkheid trok en er iets van zichzelf aan toe voegde. Ook de kunstenaars op Beau- terug en besloot hij geen toestemming te verlenen voor het tentoonstellen van Shark in zijn gemeente. Het aquarium met Saddam Hoessein is daarom acht kilometer in noordelij ke richting verplaatst, naar het PMMK in Oostende. De gedachte was dat op Beaufort Inside het werk min der provocerend zou zijn, omdat plaat sing in een museum duidelijk maakt dat Shark kunst is en geen doelbewus te belediging van wie dan ook. Het ble ke, harige lijf van de voormalige dicta tor drijft nu in een donkere hoek van de tentoonstelling. Andere werken op Beaufort Inside komen van onder an deren Jan Fabre en Joep van Lies hout. Pronkstuk van de overdekte tentoon stelling zijn negen surrealistische fort doen dat: ze eigenen zich een stuk van de natuurlijke omgeving, het strand of de duinen, toe." Van den Bussche was drie jaar gele den initiatiefnemer van de eerste edi tie van Beaufort. Ook deze keer orga niseerde hij bijna alles. Hij koos kun stenaars uit, regelde locaties en be paalde soms zelfs wat er gemaakt moest worden. Zo waren de olifanten in De Panne zijn idee. „Inbreuk op de artistieke vrijheid? Nee hoor. Botha had toch ook nee kunnen zeggen te gen de opdracht?" Nudisten Van den Bussche vroeg de Nederlan der Joep van Lieshout voor een kunst werk in Bredene. Die badplaats staat in België sinds jaar en dag bekend als een bedevaartsoord voor nudisten en Van den Bussche wilde dat Van Lies hout met dat aspect iets zou doen. De argeloze automobilist wordt nu op de Koninklijke Baan, een grote doorgaan de weg, getrakteerd op uitzicht over een gigantische yrouwenromp, gesto ken in rode'Bikirii. Het i^ërhëël'ïeftelkefeti'bikini te dra gen in een oord waar iedereen in Adamskostuum het strand op gaat, moet Van Lieshout hebben gedacht. Zijn uit polyester vervaardigde Body Bar is ook.vanbinnen toegankelijk. Via de benen loop je de romp in, waar een gezellige hangplek is ingericht met kroonluchters in de borsten van de vrouw. Nadeel van de opzet van Beaufort is dat je minimaal twee dagen nodig hebt om alles goed te.kunnen bekij ken. De kunstwerken liggen een heel eind uit elkaar en zijn niet altijd even gemakkelijk te vinden. Aan de andere kant zorgt die spreiding er wel voor dat de kunstwerken helemaal samen gaan met de omgeving en het beeld niet verstoord wordt door andere sculpturen die de aandacht afleiden. En de argeloze strandganger wordt op deze manier verrast met kunstwerken die hij anders misschien nooit zou zien. Zo blijft in Oostende de blik van me nig verbaasde passant hangen bij de reusachtige spin, negen meter hoog, van Louise Bourgeois die is geplaatst over het graf van kunstenaar James Ensor. De Franse kunstenares maakte de sculptuur van de zwangere spin, Maman, eind jaren negentig als eerbe toon aan haar moeder. Die werkte in de eerste helft van de vo rige eeuw in een tapijtatelier alwaar ze hele dagen met het weefgetouw in de weer was, als een wevende spin. Nu staat het zwarte beest met de ro buuste poten naast een klein, lieflijk kerkje vlak achter de duinen. Als je onder het' dier door loopt zie je witte eieren in haar buik hangen: Wie even verderop over de boulevard van Oostende loopt, denkt in eerste in stantie dat er een bouwvakker aan het klussen is op het dak van het casino. Een oranje pak steekt fel af tegen de blauwe lucht. Als je beter kijkt, zie je dat het een pop is die boven op het dak met een dirigentenstokje zwaait. Het is het kunstwerk De astronaut die de zee dirigeert van Jan Fabre. Hij mo delleerde het figuur naar Dirk Fri- mout, de eerste Belg in de ruimte. Van af de grond is hij echter onherkenbaar en blijft een oranje stipje aan de he mel. Slechts een enkele passant staat stil bij het bord met uitleg over het kunstwerk. De rest van de voorbijgan gers kijkt naar boven, fronst even de wenkbrauwen en flaneert verder over de boulevard, zich afvragend wat die oranje pop in vredesnaam doet op het dak van een casino. Anneke Stoffelen Beaufort 2006 is te zien tot 1 oktober. Meer informatie over tickets, vervoer en begeleide rondritten is te vinden op www.2006beaufort.be. Een boekje met wandelroutes langs de kunstwer ken is voor 5 euro verkrijgbaar bij de Diensten Toerisme langs de Belgische kust en in het PMMK in Oostende.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 25