kc
Vlet Zeeuwse eenheid is niets mis
Pianist Presnyakov is grote
muzikale persoonlijkheid
isie op Matthaus Passion overtuigt
Twee keer brommen onder invloed
Hengstdijkse miss in top acht
Actie Greenpeace in Gent
Woninginbraak in Oud-Vossemeer
Collega's kunnen zich niet vinden in uitspraken Terneuzense burgemeester Lonink
maandag 10 april 2006 15
MIDDELBURG - Een zestienjarige bromfietser uit Mid
delburg is zaterdagnacht tot twee keer toe door de politie
gepakt omdat hij dronken door zijn woonplaats reed.
Eerst werd de jongen even voor een uur mee naar het poli
tiebureau genomen, omdat hij ruim twee keer zoveel had
gedronken als toegestaan. Na een half uur mocht hij het
bureau verlaten, met een rijverbod op zak. Een uur later
zagen agenten hem toch weer rijden op de Markt. Na een
korte achtervolging kon hij worden aangehouden op de
Vlasmarkt, waar hij hard tussen het uitgaanspubliek
door scheurde. Opnieuw moest hij naar het bureau voor
een blaastest. Tegen de jongen wordt proces-verbaal opge
maakt en hij mag zich binnenkort voor de rechter verant
woorden.
HENGSTDIJK - Nathalie van der Starre uit Hengstijk is
zaterdag tijdens de Miss GMM-verkiezing bij de beste
acht geëindigd. Anouschka Harssel won de verkiezing tij
dens de Grote Maten Beurs in Rijswijk. Van der Starre is
niet teleurgesteld. Ze is naar eigen zeggen een bijzondere
ervaring rijker. „Het is een overwinning op mezelf. Ik ben
blij dat ik meegedaan heb. Ik heb superleuke meiden ont
moet." De kleding die Van der Starre tijdens de twee ron
den droeg, mocht ze zelf op de beurs uitzoeken. „Dat viel
nog niet mee. Vind in een uur tijd maar eens iets waarin
je je prettig voelt. En het moet er ook nog leuk uitzien op
het megagrote podium. Toen ik op moest, was ik bloedner
veus. Ik wilde lachen, maar mijn gezicht, was verkrampt.
Toen ik op de swingende muziek lette, viel gelukkig alle
spanning van me af."
GENT - Greenpeace heeft zaterdag actie gevoerd bij de
Gentse vestiging van de Amerikaanse agromultinational
Cargill. Volgens de milieuorganisatie is Cargill mede
schuldig aan de vernietiging van het tropische regenwoud
in Brazilië. Het agrobedrijf importeex-t op grote schaal so
ja uit het Zuid-Amerikaanse land. De afgelopen Jaren zou
den ëojaboeren meer dan zeven miljoen hectare bos heb
ben gekapt. „In Europa wordt zeventig procent van alle
soja verwerkt in veevoeder. En dit terwijl er alternatieven
zijn", aldus V. Dossche van Greenpeace over de aanlei
ding van de actie.
Een tiental actievoerders roeide met kajaks naar een zee
schip dat lag aangemeerd bij Cargill. Op de boeg schilder
den zij in grote gele letters 'Cargill Amazonedestroyer'.
Ook klom een aantal actievoerders op silo's waarin land
bouwproducten zijn opgeslagen. Op het'dak ontrolden zij
een spandoek. Aan de hekken rond het bedrijf hingen
spandoeken met teksten als 'Geen Amazonesoja op mijn
bord' en 'Don't trade Amazonedestruction'Greenpeace
voerde vrijdag ook al actie in de Amsterdamse haven. Ac-
tievoerders probeerden toen met vijf rubberboten een
vrachtschip met sojabonen tegen te houden.
OUD-VOSSEMEER - In een woning aan de Prins Maurits-
straat in Oud-Vossemeer is tussen vijf uur zaterdagavond
en elf uur gisterochtend ingebroken. Uit het huis is een te
levisietoestel meegenomen. Ploe de dieven de woning zijn
binnengekomen, is niet bekend.
pnnnze regioredactie
;0ES - Burgemeester J. Lonink
Tcrneuzen riep vorige week
Zeeuwse gemeenten op, een-
buitte stralen. Ze moeten op-
oiidcn de onderlinge verschil-
n steeds te benadrukken,
jndt hij. Het was duidelijk: Lo-
jtik vindt dat er te veel wordt
fkibbeld in het Zeeuwse. Diver-
ivan zijn collega's blijken dat
id met hem eens te zijn.
Kramer, burgemeester van
pelle, kan de opmerkingen
i Lonink niet plaatsen. „Hij
kt de indruk alsof Zeeuwse
gneenten rollebollend met el-
aar over straat gaan. Dat is ab-
juutniet zo." Lonink heeft vol-
as Kramer met zijn kritiek er
ijk van gegeven 'traditioneel
denken'. „Alsof gemeenten,
ovincie en rijksoverheid al
len maar voor hun eigen belan-
aopkomen.De Kapelse bur
gmeester had het veel beter ge-
onden als Lonink had gepleit
oor 'een brede visie op Zeeland
aarde toekomst toe'. „Je kunt
jarmee iets bereiken. Wat Lo-
ink heeft geroepen, heeft al
en maar een averechts effect,
at gemeenten zich juist op
dizelf terugtrekken en daar
lliiet je werkelijk geen duvel
eeöp."
liet slecht
et is volgens Kramer ook heie
niet slecht als gemeenten
iderling af en toe van mening
erschillen. Zo staat Kapelle
iet te juichen bij een toename
in het goederenverkeer per
ein dwars door Kapelle-Bieze-
Om de overlast binnen de
Êrken te houden is Kapelle in
jtie gekomen, wat gevolgen
s' kunnen hebben voor het
itderenvervoer vanuit haven-
r" tied Vlissingen-Oost. „Inwo-
eis van Kapelle ondervinden
inder van de toename van het
reinverkeer. Je kunt dan toch
iet van een gemeentebestuur
wachten dat het staat te jui-
bij de komst van bijvoor-
ie Él een Westerschelde Contai-
Terminal (WCT) waardoor
overlast zonder aanvullende
maatregelen toeneemt. De WCT
heeft positieve gevolgen voor de
werkgelegenheid, maar andere,
negatieve gevolgen in Kapelle.
Het is onze plicht om daar dan
iets mee te doen."
De burgemeester van Vlissin-
gen, A, van Dok, was erbij toen
Lonkink zijn toespraak hield.
Op zich kon ze zich best in zijn
woorden vinden. „Alleen, sa
menwerking moet je doen. Dat
doe je niet door te roepen. Je
bent zelf hoofdrolspeler, zeker
als burgemeester van een grote
gemeente. Dat geldt voor hem,
dat geldt voor mij."
Niet aangesproken
Over het gekissebis voelt Van
Dok zich niet aangesproken.
„Absoluut niet. Wat onenigheid
is niet direct gekissebis. Daar
heb je in het Engels een heel
mooi gezegde van: agree to disa
gree. Je moet samenwerken,
maar wél met discussie. Want
de belangen van je gemeente
moet je ook voorstaan, zeker als
burgemeester. Je moet mekaar
niet de maat nemen, maar voor
al zelf verantwoordelijkheid ne
men. Ik denk dat in Zeeland de
functies goed zijn verdeeld"
Een Zeeuwse eenheid is geen be
grip voor de Vlissingse burge
meester. „Je hebt de provincie
en je hebt de gemeente met haar
bestuurders. Waar het kan, wer
ken we samen. Ik heb nogal wat
functies in het land gehad, waar
ik betrokken was bij zeer ver
gaande vormen van stadsgewes
telijke samenwerking. Het pa
troon in Zeeland wijkt daar ab
soluut niet van af. En ik blijf er
bij: samenwerken gaat het best
door het gewoon te doen."
Enorme bereidheid
Burgemeester J. Asselbergs van
de gemeente Schouwen-Duive
land is eigenlijk best te spreken
over de samenwerking en een
heid binnen het Zeeuwse. Hij zit
in het bestuur van de Vereni
ging van Zeeuwse Gemeenten
en ervaart daar een 'enorme be
reidheid om samen te werken'.
„Maar natuurlijk, beter kan het
altijd." Logisch met dertien ver
schillende gemeenten in het
De burgemeesters bijeen: op de buitenste rij met de klok mee burgemeester J.F. Mulder van Hulst, A.
van Dok-van Vlissingen, S. Kramer van Kapelle en J. Asselbergs van Schouwen-Duiveland. In het mid
den burgemeester J. Lonink van Terneuzen.
spel, stelt hij. Zijn indruk is wel
dat de eenheid de laatste tien
jaar flink is verbeterd. Dat wijt
hij vooral aan de gemeentelijke
herindelingen, waardoor de on
derlinge concurrentie is afgeno
men:
Voor zover er sprake is van con
flicten om zaken binnen de ei
gen gemeentegrenzen te halen,
denkt Asselbergs dat dat vooral
kwesties zijn die de vier grote
steden aangaan. „Wij zijn al blij
als we onze eigen bedrijven hier
kunnen houden." Touwtrekken
om grote ontwikkelingen is er
op Schouwen-Duiveland bij
voorbaat niet bij.
En hoewel het gemeentebestuur
op sommige terreinen best wel
eens meer mogelijkheden zou
willen, gelooft Asselbergs zon
der meer in. het 'grotere' belang
van Zeeland. „Het vergt moed
om bovenlokaal te denken."
Zaak is wel dat er als één blok
naar buiten wordt getreden, ver
wijst hij naar de noordelijke pro
vincies die dat in zijn ogen erg
goed doen. Colleges en raden
moeten niet voortdurend rolle
bollend over straat gaan en de
provincie moet de potenties van
afzonderlijke gemeenten respec
teren. Daarbij is het volgens As
selbergs zeer belangrijk dat con
flicten met elkaar worden be
sproken, in plaats van opgepot
dan wel via de media uitgevoch
ten. „Dan kan er veel worden be
reikt."
Ook burgemeester J.F. Mulder
van Hulst herkent zich niet echt
in de kritiek van Lonink. Hij
merkt vanuit zijn gemeente
niets wat op een gebrek aan
Zeeuwse eensgezindheid zou
duiden. Mulder vindt het boven
dien logisch dat er na de gemeen
telijke herindeling in 2003 meer
eenheid onder de drie Zeeuws-
Vlaamse gemeenten is ontstaan.
„Met zeven verschillende ge
meenten was dat in het verleden
lastiger, maar het besef dat we
elkaar hard nodig hebben is er
nu gewoon. Je hoeft het dan niet
altijd met elkaar eens te zijn,
want in sommige gevallen bena
der je zaken toch vanuit het ei
gen belang", aldus Mulder.
Provinciebestuur
De Hulster burgemeester vindt
ook dat de huidige provinciebe
stuurders meer openstaan voor-
het oppakken van mogelij khe-
den en kansen in de regio. „Wat
dat aangaat steun ik het verhaal
van Lonink. Het vorige provin
ciebestuur zei inderdaad heel
vaak gemakkelijk 'nee' tegen ini
tiatieven van onze kant."
Mulder weet niet precies waar
de schoen bij Lonink wringt,
maar een vermoeden heeft hij
wel. Mulder heeft de indruk dat
de Terneuzense burgemeester
zich er vooral aan stoort dat hij
regelmatig tegen beperkingen
oploopt. „Voor zover ik het kan
inschatten, wil Terneuzen eën
duidelijkere lijn van de provin
cie ten aanzien van grensover
schrijdende samenwerking. En
daar ben ik het van harte mee
eens, want er liggen volop kan
sen voor Zeeuws-Vlaanderen in
Vlaanderen."
DEN HAAG - Een virtuoos pia
nist met een grote muzikale
persoonlijkheid, noemde de ju
ry hem. Dat Svjatoslav Pres
nyakov (18) - afkomstig uit
Oost-Souburg - gistermiddag
tijdens de nationale finale van
het prestigieuze Prinses Chris
tina Concours beslag legde op
een eerste prijs, kon niet eens
zo'n heel grote verrassing wor
den genoemd. Want sinds hij
op zijn tiende met pianolessen
begon, gaat het alleen maar-
crescendo met hem.
De finale, in het Lucent Dans
theater in Den Haag, was van
hoog niveau. Zo'n zeshonderd
jonge musici, tussen de twaalf
en negentien jaar, deden dit
jaar mee. De winnaars van de
regiofinales, in februari, stre
den vorige week zaterdag tij
dens de landelijke halve finale,
de Dag van de Genomineer
den. De besten daarvan, in to
taal negen kandidaten, traden
gistermiddag aan.
Svjatoslav Presnyakov had de
afgelopen tijd al grote indruk
gemaakt met zijn spel. In de na-
.tionale finale bevestigde hij
zijn klasse, met overtuigende
uitvoeringen van het gepassio
neerde eerste deel uit Sonate
op. 31 nr. 2 van Beethoven en
het grillige Suggestion diaboli-
que op. 4 nr. 4 van Prokofjev,
allebei stukken met grote con
trasten die veel eisen stellen
aan de techniek van de pianist.
„Zelf was ik niet helemaal te
vreden", zei hij na afloop.
„Maar ik was wel blij dat ik
mijn concentratie behield. Ik
bleef goed op de muziek gefo
cust."
Juryvoorzitter Wim Vos prees
diens virtuositeit en 'grote be
heersing' van het klavier.
„Maar nóg belangrijker is zijn
opvallende muzikale persoon
lijkheid, waamree hij zijn idee
ën goed kan overbrengen op
het publiek."
De jury bepaalt tevens waaruit
een prijs bestaat, waarbij zij
kijkt naar de ontwikkelingsfa
se van de musicus. Presnyakov
ontving, uit handen van prin
ses Christina zelf, de Interna
tionale Masterclass Prijs. Deze
Svjatoslav Presnyakov uit Oost-Souburg maakte tijdens de finale van het Prinses Christina Con
cours grote indruk op de jury; hij won er een eerste prijs mee. foto Peter van Mul ken
houdt in dat hij bij een beken
de musicus naar eigen keuze
masterclasses mag volgen. De
pianist schoot na afloop niet di
rect een geschikte kandidaat te
binnen. „Ik ga eerst eens goed
kijken waar ik op dit moment
het meeste aan zal hebben."
Verder werd Presnyakov, sa
men met de andere finalisten
die vijftien jaar of ouder zijn,
door de prinses uitgenodigd
om in september een recital te
geven in de kleine zaal van Car-'
negie Hall in New York.
Ondanks zijn uitstekende pres
tatie maakte Presnyakov giste
ren overigens niet de meeste in
druk van allemaal. Dat deed
de 13-jarige cellist Bas Jongen
uit Eijsden, die behalve een eer
ste prijs ook de publieksprijs
en de pers- prijs in de wacht
sleepte. Ook waren er eerste
prijzen voor trompettist Sa-
leem Khan (16) uit Oudega en
pianist Nicolas van Poucke
(13) uit Almere. Van de negen
finalisten wonnen er vier een
eerste prijs, twee een tweede
prijs en drie een derde prijs.
Het is de tweede keer dat Pres
nyakov een eerste prijs wint
bij het Prinses Christina Con
cours. Hetzelfde deed hij vier
jaar geleden, in 2002. Nu hij
wat ouder is, zijn schooloplei
ding heeft afgerond en zich op
het conservatorium volledig
aan de muziek kan wijden, valt
hij bij het concours in de hoog
ste categorie, die door de jury
ook het strengst wordt beoor
deeld.
Ontwikkeling
Dat was voor hem ook de re
den om weer eens mee te doen.
„Ik vond het tijd om mezelf
weer te laten horen. Bovendien
is dit een heel mooi concours,
met prachtige prijzen. Die ge
ven je ervaring waar je veel
aan hebt. Dat is heel goed voor
je ontwikkeling."
Presnyakov is geboren in Oek
raïne. In 1991 verhuisden hij
en zijn - muzikale - familie
naar Nederland, waar ze uitein
delijk in Oost-Souburg beland
den. Toen hij in 1998 met pia
noles begon, werd zijn grote ta
lent al snel duidelijk. Een jaar
later zat hij al op de jong ta
lent-afdeling van het Rotter
dams Conservatorium en vanaf
2003 op de vooropleiding van
het Conservatorium van Am
sterdam. Sinds hij in 2004 aan
scholengemeenschap Schelde-
rnond in Vlissingen zijn ha
vo-diploma heeft gehaald,
woont hij op kamers in Amster
dam. Hij is nu tweedejaars stu
dent aan het conservatorium
bij docente Mila Baslawskaja,
die hem al zeven jaar onder
haar hoede heeft.
Zijn ambitie voor de komende
jaren is vooral het opdoen van
meer ervaring. Volgend jaar
maart doet hij in elk geval mee
aan het YPF Nationaal Piano
concours in Amsterdam. „Daar
na kan ik misschien internatio
nale concoursen gaan doen. Ik
wil proberen de komende jaren
veel concerten te geven, veel
aan concoursen mee te doen,
veel te musiceren."
MDENBURG, St. Baafskerk
tefóws Passion Bach door De Nederland-
8qchvereniging en Jongens van het Ka-
irale Koor St.Bavo Haarlem o.l.v. Jos
a M VeldhovenSolisten: Nico van der Meel,
evangelistStephan Macleod, bas
mtus), Susanne Rydén en Anne Grimm,
jpraaw, Kai Wessel en Pascal Bertin, alt,
Wies Daniels en Marcel Beekman, tenor,
farHarveu, bas.
n
MrJosiVerooorten
jkii deel van de dirigenten die zich bezig
houden met het uitvoeren van Bachs
htthetispassie, neigt de laatste jaren naar
ft zo 'dun' mogelijke bezetting van de vo-
'e en instrumentale koren. Jos van Veld
en, die dit keer in Aardenburg weer aan
hoer stond van 'zijn' Nederlandse Bach-
«leniging, is één van hen.
^schrijdend inzicht heeft hem er blijk-
lar toe genoopt het aantal zangers terug
.hengen tot ongeveer zestien personen.
!)gaat dus niet zover als sommige vak-
1 °eders, cüe een enkelvoudige bezetting
torctaan. Een eenvoudige rekensom leert
Kdat de vierstemmige koralen toch altijd
"o kunnen rekenen op een bescheiden ka-
ttkoorbezetting. Vernieuwend is voor-
°°khet, in dit kader onvermijdelijke, bre
vetten van de solisten. Deze zongen in
de volkskoren en koralen dapper mee, ter
wijl Stephan Macleod niet alleen de Chris
tuspartij, maar ook enkele bas-aria's voor-
zijn rekening nam. Plet moet gezegd dat
van Veldhoven's visie, deze zaterdag vooraf
gaand aan Palmzondag in Aardenburg, zon
der meer overtuigde. Met zangers én instru
mentalisten van dit niveau is het blijkbaar-
geen probleem een ruimte als de Sint Baafs
kerk, ook met dit aantal, royaal te vullen en
in de imposantere passages ruim voldoende
volume te genereren.
Zoals te verwachten kwam deze aanpak,
naast een uiterst transparant klankbeeld,
zeker ook de betrokkenheid van de mede
werkenden ten goede. Hier geèn kans om
na een meer of minder geslaagde aria weg
te suffen. Nee, bij alle koorgedeelten en ko
ralen werd men ingezet. Kortom, er werd
zoveel mogelijk gedaan met een zo beperkt
als mogelijk aantal medewerkers. Een, in
het huidige bedrijfsleven actueel gegeven,
waar blijkbaar ook Bach in zijn kerkmu-
ziekpraktijk mee te maken had.
Betrokkenheid
Dat, door van Veldhoven en de zijnen, van
deze (muziek)historische nood een deugd
werd gemaakt, was wel duidelijk. Zelden
heb ik, althans bij een uitvoering van dé
Matthaus Passion zoveel betrokkenheid ge
zien en gehoord. Vooral de koralen waren
in dit opzicht voorbeeldig. Overigens heeft
Jos van Veldhoven zich dit keer, wat be
treft een genuanceerde kijk op de genoteer
de fermates, blijkbaar nog meer in de tek
sten hiervan verdiept. In elk geval waren
zijn frasering, dynamiek en agog'iek bijzon
der effectief en indrukwekkend.
Overigens was er van de, vanwege aantal
en kwaliteit van de zangers, voor de hand
liggende eensgezindheid niet van begin af
aan sprake. Met name in één van de eerste
volkskoren, maar ook bij de eerste tonen
van de, overigens verder voortreffelijke bij
drage van het jongenskoor, hield de diri
gent de teugels blijkbaar net niet strak ge
noeg. De opstelling van deze hooguit vijf
jongenssopranen halverwege de kerk, maak
te hun inbreng er toch al niet makkelijker
op. Knap, zoals zij zich in het slotkoraal
van het eerste deel mengden met de overige
zangers.
Op de bijdragen van de solisten is bar wei
nig aan te merken. Nico van der Meel was
werkelijk perfect en zelfs ontroerend in
zijn rol van evangelist. Vocaal is er bij hem,
ook in de hoogste regionen, geen vuiltje aan
de lucht. Jammer dat hij niet was opgesteld
bij de voor hem zo belangrijke continuospe-
lers. Hierdoor was de synchronisatie tussen
hem en zijn 'begeleiders' niet altijd vlekke
loos.
Tot slot gaan de gedachten uit naar de toch
zo enthousiaste jongens en meisjes van de
Nederlandse Bachvereniging, op wier bij
drage, als gevolg van de inzichten van hun
leider, dit jaar geen prijs werd gesteld.
Bachvereniging en Jongens van het Kathedrale Koor St. 1
Passion van Bach in de St. Baafskerk in Aardenburg.
m verzorgden zaterdag een uitvoering van de
foto Wim Kooyman
