Het gaat vaak mis bij een missie
PZC
Hongaarse ziekenhuizen vullen
de gaten met steekpenningen
PZC
Afrikabeleid China
welkom alternatief
Jan Peter en het
economisch wonder
Nederlandse militairen zouden beter moeten samenwerken met lokale partijen
4
■r x
r
4 april 1956
dinsdag 4 april 2006
Bij vredesmissies kan de samen
werking tussen Nederlandse mi
litairen en lokale civiele par
tijen sterk worden verbeterd.
Dat is een van de conclusies uit
het promotieonderzoek van dr.
ir. Bas Rietjens (28) aan de facul
teit Bedrijf, Bestuur en Techno
logie van de Universiteit Twen
te.
door Henk van Schuppen
Pijnlijk voorbeeld van een
misser bij de Nederlandse
vredesmissie in Baghlan: op aan
dringen van de lokale bevolking
van een nabijgelegen dorpje be
sluiten de Nederlanders een
dam aan te leggen om de inwo
ners te verlossen van de watero
verlast. Een project om de bur
gers goed te stemmen en om te
voorzien in hun behoeften. De
dam wordt gebouwd, maar
spoelt binnen twee weken weg
als een zandkasteeltje op het
strand bij Scheveningen. Een
slechte voorbereiding, haast en
scoringsdrift eisen hun tol.
Tweede voorbeeld van een mis
lukt initiatief ter plaatse: poli-
tietraining voor Afghaanse re
kruten. Onder regie van de Ne
derlanders. De cursisten wor
den geworven door plaatselijke
autoriteiten. Resultaat: zoon
tjes, neefjes, broertjes en vriend
jes van de lokale commandan
ten mogen opdraven. Het wordt
een training voor de 'incrowd'.
Wat blijkt bovendien: het me
rendeel van de rekruten is anal
fabeet. Ze kunnen de door de
Nederlanders in de Afghaanse
taal aangeboden readers niet
eens lezen. En de vraag of ze
hun stalen wapenstokken wil
len inleveren in ruil voor rubbe
ren exemplaren wordt gene
geerd. De opleiding flopt.
En zo staan er nog een reeks ver
gelijkbare voorbeelden in het
proefschrift van Bas Rietjens
(28), die constateert dat de sa
menwerking tussen Nederland
se militairen en lokale civiele or
ganisaties bij vredesmissies in
het buitenland sterk moet wor
den verbeterd. Maar dat is las
tig, voegt hij er in een gesprek
aan toe: want het cultuurver
schil tussen westerse soldaten
en Afghaanse inlanders is
enorm. Onbegrip en achter
docht zijn wederzijds groot.
Rietjens: „Voordat de Nederlan
ders in Baghlan kwamen had
den de Duitsers de verantwoor
delijkheid over deze provincie.
Zij staken miljoenen in vooral
gezondheidszorg en medicijnen,
De Nederlanders waren van me
ning dat dit niet hun hoofdtaak
was en stelden slechts een half
miljoen beschikbaar. Een veel
gehoorde opmerking van de Af
ghaanse autoriteiten was vervol
gens: 'Jullie drinken wel even
lekker onze thee op, maar wat
komen jullie eigenlijk doen?'."
Rietjens constateerde tijdens
zijn verblijf in Baghlan dat de
behoefte bij de Nederlandse een
heid om 'snel te scoren' met
goodwill-projecten groot is.
Moskee
Rietjens: „Door een moskee op
te knappen, kun je de bevolking
voor je winnen, wat bijdraagt
aan je eigen veiligheid. Maar je
ziet ook voorbeelden waarbij
projecten slecht worden voorbe
reid en onvoldoende worden
doordacht. Zoals die dam."
De ingenieur heeft in zijn onder
zoek ook een gebrek aan stu
ring geconstateerd. Eenduidige
militaire richtlijnen met betrek
king tot civiel-militaire samen
werking ontbreken vaak. De
hulp die ter plekke wordt gebo
den zoals het ruimen van mij
nen, bouwen van scholen en
trainen van politiemensen is
vaak afhankelijk van de per-,
soonlijke inzichten van bevel
hebbers. Er is daardoor vaak
een gebrek aan continuïteit.
Rietjens: „Dit leidt tot een inef
ficiënte inzet van de toch al be
perkte middelen en vertraagde
steun aan hulpverlening". Mili
taire eenheden hebben vaak te
weinig ervaring en kennis van
civiel-militaire samenwerking.
De voorbereiding is vaak erg
kort."
De Enschedese promovendus
heeft Defensie geadviseerd het
creëren van veiligheid tot doel
te maken van de missie van de
Nederlandse militairen die bin
nenkort afreizen naar de veel ge
vaarlijkere Afghaanse provin
cie Uruzgan. Rietjens: „Ze moe
ten gaan doen waar ze goed in
zijn: mijnen ruimen, munitie op
ruimen, bevolking beschermen
en lokale militairen en politie
mensen opleiden. Focus je op
veiligheid. Af en toe een moskee
verbouwen of een waterput
slaan mag best. Dat kan bijdra
gen aan een positiever imago
van de Nederlandse militairen.
Ik heb ook begrepen dat ze in
Uruzgan de papaverteelt gaan
aanpakken. Dat is op zich een
goed voornemen, maar vergeet
niet dat veel .mensen hier van
moeten leven.
De betrokkenheid van humani
taire- organisaties is volgens
Rietjens een noodzaak om in de
Afghaanse gebieden ook struc
tureel wederopbouw en stabili
teit te verwezenlijken: „Deze or
ganisaties hebben de expertise,
kennis van de lokale situatie en
de nodige lange termijn focus.
Uiteraard heeft Rietjens zich de
kernvraag gesteld: hebben dit
soort missies nog wel zin? Moe
ten 'we' wel gaan? Zijn ant
woord: „Ik heb er een zwaar
hoofd in of volgens de huidige
aanpak de doelstelling van dit
soort missies worden gehaald.
Maar we moeten wel gaan, ook
naar Uruzgan. Nederlandse mi
litairen zijn bij uitstek geschikt
om een bijdrage te leveren aan
een veiliger situatie en kunnen
daarmee de weg vrijmaken voor
humanitaire organisaties om de
daadwerkelijke wederopbouw
te doen." Maar het moet in de
ogen van de promovendus wel
anders: „Betere voorbereiding,
betrokkenheid van humanitaire
organisaties, meer sturing en
eenduidigheid. Zorg dat de
hoofddoelstellingen (veiligheid
en wederopbouw) in balans zijn
maar staar je niet blind op good-
uh/.Z-activiteiten en stand-alone
projecten. Niets lijkt mooier
dan een nieuwe school openen.
Maar- wanneer er geen leer
krachten of schoolspullen zijn
kan deze alsnog niet functione
ren." Bovendien zal de politiek
zich niet alleen de vraag moe
ten stellen of de situatie veilig
is, maar ook of de missie zinvol
is. Rietjens: „Het is goed dat we
dit soort missies uitvoeren maar
er moet geleerd worden van de
opgedane ervaringen. GPD
k
%A
Het buitenlandse beleid van
China is erop gericht de eigen
economische belangen veilig
te stellen. De onstilbare hon
ger naar olie en andere grond
stoffen drijft de' Chinezen
daarom naar Afrika, waar zij
met open armen worden ont
vangen. Want Peking hoor je
nooit over mensenrechten of
verantwoordelijk bestuur.
door Erwin Tuil
Wat hebben de blauwe
dakpannen op het pa
leis van de Zimbabwaanse
president Robert Mugabe te
maken met China? Alles. De
president kreeg ze als cadeau
om de uitstekende contacten
tussen Zimbabwe en China te
onderstrepen. Mugabe is in
de ban gedaan door het Wes
ten vanwege zijn mensonte
rende beleid, maar in China
kan hij terecht voor alles wat
hij nodig heeft. Ook al is het
om de oppositie in zijn land
de mond te snoeren.
Het is een voorbeeld van het
nieuwe Chinese Afrika-be-
leid. De export van het maoïs-
me is voorbij en heeft plaats
gemaakt voor een beleid dat
erop gericht is de behoefte
aan grondstoffen voor de Chi
nese economie te dekken.
Met name olie en gas spelen
een. hoofdrol. China ver
bruikt 6,5 miljoen vaten olie
per dag en is daarmee na de
Verenigde Staten de grootste
olieconsument ter wereld.
De Chinese buitenlandse poli
tiek is volwassen geworden,
zegt hoogleraar David -Kang,
verbonden aan de Stanford
Universiteit in de VS. Afri
kaanse landen met grondstof
fen, zoals Zimbabwe,, kunnen
nu rekenen op de warme aan
dacht van Peking. De handel
tussen China en Afrika is in
middels bijna 30 miljard euro
per jaar waard en groeit jaar
lijks met meer dan tien pro
cent. China heeft Afrikaanse
landen bovendien alle schul
den kwijtgescholden en le
vert, zonder vragen te stellen,
producten waar Afrika be
hoefte aan heeft.
De voordelen voor Afrika
zijn duidelijk, concludeert de
sinologe Elisabeth Economy.
„China levert de landen hele
pakketten. Als ze een elektri
citeitscentrale bouwen leve
ren ze tegelijk kennis, arbei
ders, ingenieurs en hét geld."
China oritwikkelt Afrikaanse
olievelden, bouwt ziekenhui
zen, wegen, scholen, bruggen
en kantoren. Daarnaast le
vert Peking artsen en medicij
nen. Het haalt Afrikanen
naar China voor studie en
training.
Maar het Chinese beleid
heeft ook schaduwzijden.
Het maakt China, zelf een au
toritaire staat, niet zo veel
uit wat een regering uit
spookt, zolang de leveranties
van olie, gas en andere grond
stoffen maar doorgaan. Daar
om is China in de VN-Veilig-
heidsraad bijvoorbeeld niet
van zins om resoluties tegen
Soedan inzake het optreden
in Darfoer te steunen.
Daarnaast betaalt Peking
olieleveranties deels met wa
pens die de ontvanger veelal
gebruikt tegen de eigen bevol
king. Tussen 1955 en 1977
stuurde China wapen,s ter
waarde van 142 miljoen dol
lar naar Afrika. Vorig jaar
verkocht het voor 100 mil
joen dollar straaljagers en ge
vechtshelikopters aan Soe
dan. De helft van de Soedane-
se olieproductie gaat inmid
dels naar China.
Soedan, Angola en Zimbab
we -vinden de band met Chi
na prima. Geen gezeur over
mensenrechten of verant
woord bestuur. De Europese
Unie en de Verenigde Staten
beginnen daar wel steeds
over. Analisten vrezen dat
sommige Afrikaanse landen
dankzij China de gelegenheid
hebben zich af te keren van
open, democratisch en econo
misch goed bestuur. Nog zijn
de VS en Frankrijk de belang
rijkste handelspartners,
maar China staat inmiddels
op een derde plaats. GPD
De Nederlandse economie
staat er beter voor dan een
paar jaar geleden. Maar waar
is dat aan te danken? Het ka
binet Balkenende-II weet het
antwoord wel: het kabinet
Balkenende-II.
door Thomas Olivier
Ze zegt het stellig: „Je ziet
dat er meer banen komen
en dat er meer groei is. Dus je
merkt dat het kabinetsbeleid
echt zijn vruchten begint af
te werpen." Voor Lousewies
van der Laan staat dat als
een paal boven water. De
D66-voorvrouw voegt daar
aan toe dat het 'in de ons om
ringende landen' nog hele
maal niet zo goed gaat.
De overtuiging van Van der
Laan is die van het voltallige
kabinet. Het ging slecht.
Toen kwam het kabinet Bal
kenende-II om de hoek kij
ken. Ze namen pijnlijke maat
regelen in de zorg, de WAO
en de sociale zekerheid. En
nu, na een periode van veel
zuur, komt eindelijk Jan Pe
ters beloofde zoet: de econo
mie trekt aan, de werkgele
genheid neemt toe en de koop
kracht stijgt.
Eén probleem: de Nederlan
der wil dat niet erg geloven.
Niet dat het zo is en niet dat
het de verdienste van het ka
binet is. In de aanloop naar
de verkiezingen hielden de re
geringspartijen CDA, VVD
en D66 vorige week daarom
Torentjesoverleg over het
imago van het kabinet. Con
clusie: dat moet nodig opge
poetst worden. De burger
moet overtuigd worden van
de kracht van het kabinet.
De vraag is: hebben Van der
Laan en consorten gelijk?
Want feit is dat de Nederland
se economie zich momenteel
in beter vaarwater bevindt,
maar kan dit kabinet met de
eer strijken? Het Centraal
Planbureau (CPB) twijfelt.
De rekenmeesters voorspel
len voor de komende twee
jaar wel gouden bergen, in
elk geval in vergelijking met
de afgelopen vier jaar. De eco
nomie groeit dit jaar fors met
2,75 procent en in 2007 zelfs
met drie procent. Maar dat is
slechts in beperkte mate te
danken aan het kabinetsbe
leid, laat CPB-onderdirec-
teur Taco van Hoek weten.
Het recente herstel is vooral
te danken aan de aantrekken
de wereldeconomie, zeggen
ze bij het planbureau. Voor
David Carey, hoofdeconoom
van de afdeling Benelux van
de Parijse denktank Oeso is
het duidelijk: dat de recente
groei het gevolg is van het
overheidsbeleid lijkt hem
nogal een claim. „Het is eer
der het gevolg van de econo
mische opgang, dan van het
overheidsbeleid.'-
Niet dat de ingrepen van Bal
kenende onnodig en nutte
loos waren. Carey: „Door het
beleid kan die opgang wel
langer duren. En dit kabinet
schept de voorwaarden voor
economische groei op de mi-
dellange en lange termijn."
Als het aan de economen van
de Oeso ligt, volgen nog veel
meer maatregelen. Want de
kosten van de WAO liepen
uit de hand, evenals de uitga
ven aan de zorg. Daar komt
bij dat de kosten van de ver
grijzing de komende jaren
flink oplopen.
En natuurlijk heeft de loon
matiging van de laatste tijd
wel geholpen. Nederland is
goedkoper geworden. Maar
het effect van die verbetering
van onze concurrentiepositie
is volgens Kees Schultz, ma
cro-econoom bij de ING
Bank, beperkt. De uitvoer
van in Nederland gemaakte
producten neemt mondjes
maat toe. En ook de koop
krachtverbetering, onder
meer door de gedeeltelijke af
schaffing van de ozb, zorgt
niet direct voor uitbundige
groei. Schultz: „De verbete
ring is ongeveer één procent.
Dat is niet veel, zeker als je
ziet hoeveel we er in de afge
lopen jaren op achteruit zijn
gegaan." De groei van het
aantal banen, is dat de
vrucht die het kabinetsbeleid
afwerpt? Schultz heeft zijn
bedenkingen. „Het is heel
moeilijk te zeggen. Bedrijvep
hebben flink gesaneerd en nu
moeten ze weer personeel
aannemen. Ik denk dat het
conjunctureel is. Maar op
den duur zorgen die hervor
mingen voor extra groei."
GPD
door Marloes de Koning
Zijn buikoperatie kost Jenö
Mangó 240 euro, bijna een
maandsalaris. De Hongaar
wrijft over zijn forse pens onder
het pyjamajasje. „Er moet meer
eten in, vlees vooral, niet die
groentesoep die we hier krij
gen." De twee vrouwen in bad
jas naast hem op het bankje in
de hal van het Albert Schweit-
zer-ziekenhuis in Hatvan schui
ven wat op. Ze willen niet dat
kwaad gesproken wordt over
het ziekenhuis, want de ver
pleegsters werken hard en het
gebouw is weliswaar oud, maar
brandschoon.
De bedragen aan 'dankbaar-
heidsgeld' die Mangó noemt,
zijn volgens de vrouwen te
hoog. Wat dan wél onder de ta
fel aan de slecht betaalde artsen
en verplegers gegeven wordt, is
moeilijk te achterhalen. Hoe er
ger de kwaal, hoe hoger het be
drag, lijkt de stelregel. „Ik geef
af en toe een fooitje omdat ik
dat wil", beweert een oudere
vrouw met suikerziekte. Haar
bezoekende dochter schudt ach
ter de rug van haar moeder haar
hoofd. „Het begint bij twintig
euro", zegt ze buiten: „Liefst
vóór de operatie te voldoen."
De 'fooien' houden de Hongaar
se gezondheidszorg draaiende.
Het staatsbedrijf gaat ten onder
aan geldgebrek en mismanage
ment, maar politici durven tot
nu toe hun vingers niet te bran
den aan ingrijpende hervormin
gen. Dat lijkt na de verkiezin
gen van 9 april te gaan verande-
ren.
De regering wil meer marktwer
king in de gezondheidszorg, en
de oppositie roept dat daarmee
de ziekenhuizen in de uitver
koop worden gezet. In de peilin
gen spant het erom.
„Het is al vijftien jaar een nood
situatie, maar het is nu echt on
mogelijk om door te gaan zon
der hervormingen", zegt onder
zoeker Laszlo Skultety. „De ge
zondheidszorg is als een zak
met een gat erin. De uitgaven
blijven stijgen, terwijl Honga
rije van de Europese Unie een
begrotingstekort moet wegwer
ken, omdat het anders geen geld
meer krijgt." Het gaat boven
dien niet alleen om geld. „Een
man sterft hier tien jaar jonger
dan gemiddeld in de EU. Nie-
pen.
mand doet aan ziektepreventie.
Huisartsep krijgen een vast sala
ris, ze worden niet gestimuleerd
om goed voor hun mensen te zor
gen."
Terwijl de politici treuzelen, zet
de afbraak van het systeem
door. De lage salarissen drijven
artsen en verplegers naar onder
meer Groot-Brittannië, waar
veel beter betaald wordt en de
werkdruk lager is. Voor zieken
huisdirecteur Gyorgy Harmat
van het Heim Pal-kinderzieken
huis in Boedapest zijn de af
scheidsgesprekken inmiddels
routine. Hij kan het ze niet kwa
lijk nemen.
„Een pas afgestudeerd econoom
verdient al snel meer dan een er
varen arts. Verpleegsters kun
nen beter leven als ze schoenen
gaan verkopen." In de gang
naast zijn werkkamer wordt een
kleine markt gehouden. Ver
pleegsters neuzen tussen tweede
hands kleding en kopen verse
koekjes. Een deel van hen komt
uit Servië of Roemenië. Harmat
vult de gaten in zijn personeels
bestand met dokters uit Syrië
en zusters uit Hongaars spreken
de minderheden in buurlanden.
„Ze zijn moe", zegt hij. Twintig
uur overwerk per week is stan
daard. Veel verpleegsters heb
ben nog een tweede baan.
Kleurige kamers
Het staatsziekenhuis doet actief
aan fondsenwerving. Met dona
ties wordt nieuwe apparatuur
gekocht of een vleugel opge
knapt. Harmat laat trots de vro
lijk gekleurde kamers vol speel
goed zien. De rest van het ge
bouw ziet er veel minder luxe
uit. De bedden staan dicht op el
kaar en de kamers ogen oud.
Ouders die willen dat hun kind
op de kleurrijke afdeling komt
te liggen, betalen uit eigen zak
bij. „Het enige andere wat ik
kan doen is bidden om een won
der", zegt Harmat. Volgens hem
dreigt bijna veertig procent van
de ziekenhuizen aan financiële
problemen ten onder te gaan.
De patiënten zorgen er met hun
extra betalingen intussen zelf
voor dat ze de behandeling krij
gen die ze nodig hebben, maar
BOELHOUWER - De baby die
17 februari werd geboren in
het Hansweertse gezin Otte,
mag Boelhouwer heten. Dat
heeft de rechtbank in Middel
burg bepaald. De ambtenaar
van de burgelijke stand weiger
de de baby onder deze naam ha
te schrijven, omdat Boelhou
wer niet voorkomt op het lijst
je van officieel erkende voorna
men. Het argument van de va
der dat twee familieleden ook
al Boelhouwer heten, mocht
niet baten. De familie stapte
daarop naar de rechtbank.
FRAUDE - De burgmeester
van Arnemuiden heeft een me
dewerker van de gemeentese-;
cretarie ontslagen wegens frau
de. De man was in zijn functie
ook penningmeester van de
plaatselijke woningbouwver
eniging. Daar kwam een kas
tekort van tweeduizend gul
den aan het licht. De man, die
het geld voor privédoeleinden
gebruikte, heeft het bedrag in
middels terugbetaald.
ZANDSTORM - Tornado's e
Zandstormen hebben in hel
westen van de VS acht levens
geëist. Meer dan tachtig men
sen raakten gewond. In Texas
raasde de ernstigste zand
storm sinds mensenheugenis.
Een kamer in kinderziekenhuis Heim Pal in Boedapest. Voor ziekenhuisdirecteur Gyorgy Harmat van
het Heim Pal kinderziekenhuis in de hoofdstad Boedapest zijn afscheidsgesprekken met verplegers in
middels routine geworden. Hij kan het ze niet kwalijk nemen. „Een pas afgestudeerde econoom ver
dient al snel meer dan een ervaren arts. Verpleegsters kunnen beter leven als ze schoenen gaan verko-
foto Marloes de Koning/GPD
het grijze betaalcircuit zorgt
voor grote ongelijkheid, zegt on
derzoeker Skultety. „Sommige
artsen opereren niet als niet
wordt betaald. Ik hoorde 'van
een oude man die de gevraagde
2000 euro niet kon opbrengen,
'Dan neem je toch een lening',
werd hem gezegd.
Twintig procent van de artsen
krijgen bovendien tachtig pro
cent van de opbrengst van de
steekpenningen. „Zij hebben, er
belang bij het systeem in stand
te houden."
Het probleem met dat extra
geld is dat het zo snel went, zegt
verpleegster Kati Jozefine Mont-
vai. Toen ze nog op chirurgie
werkte kreeg ze maandelijks on
geveer zestig eui'o toegestopt.
Nu ze op een afdeling werkt
waar de nood van de patiënten
minder hoog is, krijgt ze nog
maar vier euro per maand, 'schat
ze, terwijl haar wangen rood
worden.
Maar ze vindt de praktische pro
blemen op de afdeling belangrij
ker. Aan het eind van de maand
is het wc-papier op. GPD
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D, Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax; (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax:(0111)454657
Ë-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor h
einde van de betaalperiode,
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 31,4460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35,93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
de Regelen voor het Advertèntiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax:(076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goer
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De doorn
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten ei
ducten van de titels en de werkmaatschappijen Van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC, Ie-
:e, Postbus 314460 AA Goes.
Behoort tot 'iL* WGGGNGR
