Strijd Oekraïne verdient steun
Wij het volk...
Bestuurders Marbella
graaiden miljard bijeen
PZC
Het water rukt op
Voormalig Oostblokland kan strategische partner EU worden
te gast
1 april 1956
zaterdag 1 april 2006
Vijftien maanden geleden voer
den de Oekraïners een strijd om
de democratie, afgelopen week
einde voerden ze een democrati
sche strijd. Dat is een enorme
verandering, en het is nu aan Eu
ropa. om te helpen deze ontwik
keling te versterken.
door Thijs Berman
Natuurlijk was het niet per
fect, afgelopen zondag. Er
stonden lange rijen kiezers voor
overvolle stembureaus in Oek
raïne. Soms moesten ze uren
wachten. Er is ook bij het tellen
van de stemmen hier en daar
wel iets mis gegaan. Maar wat
een verschil met vijftien maan
den geleden bij de presidents
verkiezingen. Toen kwamen de
Oekraïners naar de buitenland
se waarnemers toe, bedankten
ons en zeiden dat we met onze
aanwezigheid bescherming bo
den tegen pogingen tot fraude.
Afgelopen weekeind in stembu
reau 126 in het dorpje Bodorian-
ka, kreeg ik koffie, broodjes en
zelfs een klein glaasje Oekraïen
se cognac. De kiezers verdron
gen elkaar voor de tafels waar
hun identiteit gecontroleerd
werd, maar waren rustig en ge
motiveerd. Ik voelde me eigen
lijk overbodig; een prima gevoel
voor een verkiezingswaarnemer.
De uitslag toont dat de verdeeld
heid in het liberale Oranjekamp
is afgestraft, ook al houden de
Oranje partijen de meerderheid.
Bijna een derde van de stemmen
ging naar ex-premier Viktor Ja-
noekovitsj.
Elke prille democratie staat
wankel op de benen en heeft
steun nodig. Van Poetin hoeft
Oekraïne die niet te verwach
ten. Een week geleden was hij
de eerste die de dictator van
buurland Wit-Rusland feliciteer
de met diens zege.
Kritiek
Poetins waarnemers hadden
daarentegen zware kritiek op de
gang van zaken in Oekraïne.
Dat zegt genoeg oyer het kille ey-
nisme in het Kremlin.
In Wit-Rusland werden kiezers
De vorige premier van Oekraïne, Joelia Timosjenko, op een persconferentie deze week in Kiev. Haar Blokpartij kwam verrassend sterk uit
de verkiezingen met 22,26 procent van de stemmen. Timosjenko maakt een goede kans opnieuw regeringsleider te worden in Oekraïne.
foto Ivan Chernichkin/RTR
geïntimideerd, kreeg de opposi
tie geen kans en was de uitslag
oncontroleerbaar. Democra
tisch protest werd de kop inge
slagen. "De EU heeft daarom te
recht samen met de VS maatre
gelen aangekondigd tegen de
topfunctionarissen van Wit-Rus
land. Hun mogelijkheden om te
reizen worden beperkt, buiten
landse tegoeden worden bevro
ren.
De Europese leiders hebben al
leen niet de moed getoond om te
gelijk ook een keiharde veroor
deling te laten horen van Loe-
kasjenko's godfather Poetin.
Toch is de enige manier om Loe-
kasjenko weg te krijgen glashel
der1 aan Poetin duidelijk te ma
ken dat hij hem moet laten val
len. Dat moet met harde woor
den. Een beer luistert alleen als
je hem op zijn neus tikt, en niet
als je, zoals vorig jaar in Den
Haag, een rode loper voor hem
uitrolt.
Het contrast tussen Oekraine en
Wit-Rusland is schokkend. In
Oekraïne zagen wij vrije media
waar alle partijen toegang toe
kregen. Er werd geen druk op
burgers uitgeoefend, het ambte
narenapparaat bleef neutraal 'en
er zijn vrijwel geen incidenten
geweest.
Het is in het strategische belang
van de EÜ dat Oekraïne een sta
biele democratie wordt. Oekraï
ne kan als democratie een posi
tieve invloed uitoefenen en een
voorbeeld zijn voor andere voor
malige Sovjet-republieken. Het
land kan - en wil - aan de oost
grens van de EU een belangrijke
rol spelen in de strijd tegen men7
senhandel en andere vormen
van criminaliteit. Samenwer
king met Oekraïne op dergelijke
specifieke terreinen van buiten
lands beleid en justitie is goed
voor mensenrechten en voor vei
ligheid.
Als ik Oekraïense vrienden
vraag wat Europa moet doen
dringen ze aan op concrete pro
jecten, omdat die minder gevoe
lig zijn voor corruptie. Dat weet
de EU.
In mijn hotel in Kiev zaten drie
Nederlandse belastingambtena
ren. Ze helpen bij het opzetten
van een efficiënt belastingsys
teem. De slogan 'leuker kunnen
we het niet maken' gaat hier
niet op, want in een land met
een chronisch tekort aan staats
inkomsten lijden de armsten
daaronder. Zij moeten het doen
met afgetrapte voorzieningen -
onderwijs, gezondheidszorg - en
de nieuwe rijken kopen alles
zonder naar de rekening te kij
ken. Een goed belastingstelsel
kan het leven leuker maken
voor de meerderheid van de be
volking in Oekraïne.
Er is meer mogelijk.
Het verkrijgen van EU-visa kan
vergemakkelijkt worden, al kan
het visaregime zelf niet worden
afgeschaft; daarvoor zijn de
grenzen van Oekraine te poreus.
De EU kan daarnaast meer ad
vies geven bij de hervorming
van wetten uit het Sovjettij d-
perk. Culturele -en educatieve
uitwisseling kan meer worden
aangemoedigd en is nog teveel
afhankelijk van de vraag of on
ze ambassadeur in Kiev toeval
lig van muziek houdt.
Energieverspilling
De EU kan ook helpen bij het te
gengaan van de energieverspil
ling in Oekraïne. Als het land
thermostaten had, zou het Russi
sche gas niet nodig zijn.
West-Europa heeft een grote
know-how opgebouwd over
energiebesparing, en zeker Ne
derland. Die kennis kunnen we
doorgeven.. De Europese onder
steuning van de hervormingen
in Oekraïne moet krachtiger
worden..Dat hoeft niet kostbaar
te zijn. Het gaat niet om geld,
maar om het geven van concrete
adviezen. De EU helpt Oekraïne
lid te worden van de Wereldhan
delsorganisatie.
Maar de vraag of Oekraïne ooit
lid kan worden van de EU is
niet aan de orde, en dat geldt
ook voor de NAVO.
De Oekraïners moeten allereerst
in hun dagelijks leven gaan mer
ken dat de keuze voor democra
tie, voor de rechtstaat en voor
toenadering tot de EU leidt tot
zichtbare verbetering van hun
bestaan.
Thijs Berman is lid van het Eu
roparlement. voor de PvdA en
was EU-waarnemer bij de ver
kiezingen in de Oekraïne, zowel
vorig jaar als vorig weekeinde.
door Henk van den Boom
Rijkdom was niet genoeg.
Schaamteloos graaiden de
bestuurders van de Spaanse
badplaats Marbella alles bij el
kaar wat projectontwikkelaars,
aannemers en makelaars hen
toeschoven. Volbloed renpaar
den, stieren van het edelste ras,
bolides van de meest vooraan
staande merken, paleizen van
huizen, zelfs luxe hotels en ki
lo's juwelen.
Bij elkaar heeft de Spaanse justi
tie al voor een kwart miljard
aan goederen in beslag geno
men, maar dat wordt meer dan
verdrievoudigd, aldus een poli
tiewoordvoerder.
Spanje ziet ademloos toe hoe de
stinkende beerput van omko
ping, corruptie, valsheid in ge
schrifte en fraude zich steeds
verder opent. Hoe heeft het ooit
zover kunnen komen? De inwo
ners van Marbella die niet uit de
corruptieruif hebben meegege
ten zijn het meer dan zat. Don
derdagavond laat trokken ze
met' spandoeken naar het stad
huis en eisten een einde aan het
jarenlange wanbeheer van hun
bestuurders. Zij voelen zich be
roofd.
Grote genius achter de zwendel
is Juan Antonio Roca (53), advi
seur van de afdeling ruimtelijke
ordening van Marbella. Om
ringd door advocaten en hand
langers is hij de man die vijftien
jaar lang bepaalde wie waar in
de mondaine badplaats mocht -
bouwen. Het resultaat is een
treurige erfenis van 33.000 ille
gaal gebouwde huizen. Zijn in
vloed strekt zich uit langs de ge
hele Costa del Sol tot in de bin
nenlanden van Madrid-. Roca
werd begin jaren negentig door
de corrupte en inmiddels overle
den burgemeester Jesus Gil y
Gil binnengehaald als hoofd
ruimtelijke ordening. Ook de op
volgers van Gil maakten dank
baar gebruik van Roca, tot en
met de in 2003 aangetreden nieu
we burgemeester Marisol Yagüe
die hem tot adviseur benoemde.
In die drie jaar wist Yagüe grote
rijkdommen te vergaren, waar
van de oorsprong duister is. In
haar huis werden deze week on
dermeer vijf kilo juwelen aange
troffen en twee dure auto's.
De Spaanse regering beslist vol
gende week over de bestuurlijk
toekomst van Marbella.
Momenteel staat de gemeente
onder toezicht van de Spaanse
Staat. GPD
Inwoners van Marbella demonstreren tegen corruptie in het gemeentebestuur van de mondaine Spaan
se badplaats. foto Rafael Mare'hante/RTR
We the people...
Hoewel al meer dan tweehon
derd jaar oud, oefent de Grondwet van
de Verenigde Staten nog steeds een
bijna mysterieuze invloed uit. Ingeluid
door die fameuze beginwoorden, klinkt
het als een klaroenstoot, een proclama
tie van het zelfbewuste, soevereine
volk. Vergeleken met de Amerikaanse
constitutie oogt de Nederlandse tegen
hanger kaal, mistroostig. 'De Grond
wet', zo ving een feestbundel ter gele
genheid van het honderdjarig bestaan
(1948) heel karakteristiek aan, 'is een
uit een aantal genummerde artikelen
bestaand staatsstuk, product van wet
geving.' Ook na de modernisering van
1983 is de Grondwet een nuchter, pro
zaïsch stuk gebleven, geen document
om in vuur en vlam voor te raken, geen
inspirerende verklaring van wat Neder
land is, wat het wil en waar het voor
staat.
Hoe erg is dat?
Er zijn er heel wat die verlekkerd .kij
ken naar het Amerikaanse voorbeeld.
En die jaloezie is sinds een paar jaar
heftiger dan ooit.
Sinds Nederland - na Fortuyn, na het
multiculturele drama, na de Europese
Grondwet, na terugslag op de gouden
jarem'90, na de ontnuchtering van aller
lei maatschappelijke experimenten -
een dipje in het eens zo uitbundige zelf
bewustzijn doormaakt, zijn hele volks
stammen op zoek naar de nationale
identiteit, naar 'wat ons bindt'. Het is
een beweging die sprekend lijkt op pe
riodieke oprispingen bij bedrijven om
hun 'missie' te herontdekken.
Waar hoort dat 'mission statement' van
de BV Nederland anders thuis dan in
de Grondwet? Vandaar allerlei oproe
pen, suggesties en voorstellen om dat
'juridisch anachronisme' te vernieu
wen, te herschrijven in een Jip Janne-
ke taal of zelfs te vervangen door 'een
sociaal contract tussen burgers'. Waar
minister Pechtold een 'renaissance van
de Grondwet' bepleit, gaan er binnen
de Nationale Conventie, een staatscom
missie aan het werk gezet om het ver
trouwen van de burger in het bestuur
te vergroten, stemmen op om de Grond
wet in te zetten als 'middel voor sociale
cohesie'. Die grondwettelijke revitalise
ring zou bekroond moeten worden door
een preambule, een inleiding waarin
nog eens kernachtig onder woorden
wordt gebracht wat Nederland is.
Dat soort pleidooien klinken sympa
thiek. De Grondwet als inspirerend
'mission statement', als 'gemeenschap
pelijk referentiekader', als 'samenbin
dende oriëntatie' - je kunt er bijna niet
tegen zijn. Het klinkt zo overtuigend
dat je afvraagt waarom het niet eerder
is geprobeerd?
Het antwoord is nogal simpel: het is on
begonnen werk. Nederland is zo'n ver
deeld, versplinterd land dat het ondoen
lijk is om zoiets als een grootste geme
ne deler te formuleren. Tenzij je het zo
vaag, zo abstract maakt dat het niks
meer zegt. Wie een Grondwet, zeker
een preambule, meer wil laten zijn dan
wat binnensmonds gemompel, loopt
aan tegen politieke voorkeuren, maat
schappelijke weerstanden, juridische
zwarigheden, religieuze gevoeligheden
en culturele smaken. Wie herinnert
zich niet'de lijdensweg rondom de inlei
ding op de Europese Grondwet-in-wor-
ding? God wel of niet genoemd?
Dat soort discussies eindigen nooit on
geschonden. Als je er al uit komt, blijft
er altijd iets hangen. Met name bij de
minderheid die het uiteindelijk heeft
moeten afleggen. Zo loopt een nieuwer
wetse Grondwet het risico het tegen
deel te worden van wat beoogd was:
een teken van tegenspraak of, erger,
een monument van controverse, in
plaats van een gemeenschappelijke ba
sis voor nationaal samenleven.
Denkbeeldig? Dan zeker het politiek
programma van iemand als Geert Wil-
ders over het hoofd gezien. Uitdrukke
lijk wil hij de Grondwet inzetten om
een Nederland naar zijn beeld en gelij
kenis te scheppen, een 'liberale demo
cratie' die zich onverzoenlijk opstelt te
genover al dan niet gekleurde anders
denkenden. Je behoeft geen groot aan
hanger van het gelijkheidsbeginsel a la
artikel 1 van de Grondwet te zijn, om
te voorzien dat dit soort grondwettelij
ke avonturen als een nationale splijt
zwam zullen uitpakken.
Dat risico is groter dan ooit. Om. pre
cies dezelfde reden waarom er sinds
kort zo'n krachtige roep om vernieu
wing van de grondwet is, dreigt een op
zich nobele expeditie om de nationale
identiteit of de sociale cohesie grond
wettelijk te verankeren te verzanden in
het moeras: Nederland is misschien wel
nooit zo gedesoriënteerd geweest.
Nee-, niet direct beginnen over allochto
nen. Sinds jaar en dag is Nederland een
samenleving die steeds meer als los
zand aan elkaar hangt. Grote groepen
goed opgeleide, welgestelde, mondige
burgers hebben zich losgemaakt van
traditionele religieuze, sociale en regio
nale 'zuilen'. Die verdampende samen
hang laat zich niet één, twee, drie her
stellen. En al helemaal niet via zoiets
als een juridisch document.
Zo'n exercitie zou nog kunnen worden
afgedaan als romantisch illusionisme,
ware het niet dat er naïef-gevaarlijke
kanten aan zitten. Voor je het weet heb
ben we, goedbedoeld, een paar algeme
ne nationale waarden per decreet opge
legd gekregen, waarden die als twee
druppels water lijken op die dogma's
en andere leerstelligheden waarin het
land tot voor kort grossierde. Wee je ge
beente.
Nederland zal zich, na alles wat er de
afgelopen jaren is gebeurd, moeten her
vinden. Het zal zich uit het moeras moe
ten optrekken, het zal het zelfvertrou
wen moeten zien terug te winnen, het
zal zich moeten terugvechten.
Maar die nationale constitutie laat zich
niet1 per Grondwet verbeteren.
Daarvoor is dat stuk te veel 'de manke
poot van de vooruitgang', zoals ene mr.
J.P.H. Donner een paar jaar geleden ter
gelegenheid van de 150ste verjaardag
van de Grondwet treffend formuleerde.
Zoals je de vastigheid van het grond
wettelijk kader hard nodig hebt om in
onzekere, roerige tijden het goede been
vooruit te krijgen, zo moet het in rusti
ge, stabiele tijden bijgetrokken worden
om vooruit te komen.
'Wij het volk' kunnen die nuchtere,
saaie Grondwet goed gebruiken. Meer
dan ooit.
Jan Schinkelshoek
Ontpolderen maakt Zeeland niet minder ve|
lig. En het is in Nederland heel gewoon dat
landbouwgrond een andere bestemming'
krijgt. Of het nu voor wonen is, voor industrie,
voor nieuwe infrastructuur of voor natuurherstel!
doet er niet toe. We maken ooibossen in de polders
van de Waal, leggen een slufter aan op Neeltje
Jans en snijden een kerf in de Noord-Hollandse!
duinenrij. Wat maakbaar is, lijkt te moeten. Deson-.
danks blijft ontpoldering in Zeeland een beladen I
begrip. Overheden en organisaties kunnen masse
ren wat ze willen, maar als het eropaan komt, lo
pen de emoties hoog op. Zoals deze weken in de in
formatie-avonden over de aanleg van getijdenna-
tuur langs de Westerschelde. Met boze boeren, ver
ontruste burgers en onbegrepen bestuurders.
Het is wel vreemd dat dit zo laat gebeurt. De verde- j
re verdieping van de Westerschelde staat al jaren'
op de agenda. De natuurcompensatie die daarbij)
hoort ook. En het besluit is genomen. Het gaat dus'
allang niet meer over de vraag óf we land terugge-l
ven aan het water. De kwestie is, wélke stukken'
land binnen vijf aangewezen polders. Deze laatste)
keuze wordt niet beter van een herhaalde discus-
sie. En ook niet van een referendum.
In de komende tijd zal blijken hoeveel boeren vrij
willig willen verhuizen. Daarmee wordt dan met
een duidelijk of de vertrekregeling - inclusief bo
nus per hectare - goed genoeg is. Per bedrijf kan
dat sterk verschillen. Het maakt veel uit of een_
boer toevallig een stuk ziltige grond voor een goe-j
de prijs kwijt kan, of eerste kwaliteit klei1 uit han
den moet geven. En tussen een stukje grond ruilen
en de verplaatsing van een heel bedrijf zit ook nog
al wat verschil. Uit de huidige opstelling van de
land- en tuinbouworganisatie ZLTO valt af te lei
den dat de boeren nog allerminst tevreden zijn.
Hoewel de ZLTO zich eerder wel tevreden toonde
over de regeling voor de landbouwers, is de organi
satie nu de animator van protest. Hoe dat ook is te
rijmen, het kan de boeren niet kwalijk worden
nomen dat zij het onderste uit de kan willen. Toch
zou het wel prettig zijn, als de natuuraanleg ge
heel via vrijwillig vertrek kan worden geregeld.
Anders komt de kwestie opnieuw op de politieke
agenda en belandt de discussié in een derde ronde.
Dat vuurtje wordt dan waarschijnlijk nog verder
opgestookt door onteigeningen. Maar het uiteinde
lijke resultaat zal er waarschijnlijk niet door ver
anderen: het water rukt een beetje op. Zeeland zal
er maar moeilijk aan kunnen wennen.
KERK - De Hervormde Ge
meente van Middelburg heeft
de Engelse Kerk na een restau
ratie van twee jaar weer in ge
bruik genomen. Het godshuis
zal dienst gaan doen als jeugd-
en trouwkerk. Burgemeester
N. Bolkestein noemde het res
tauratiewerk een aanwinst
voor het stadsbeeld.
PASEN - Zeeland heeft de af
gelopen paadagen minder toe
risten mogen verwelkomen
dan voorgaande jaren. Met na
me de slechte weersomstandig
heden waren daar debet aan.
Niettemin was het 'paasbe-
zoek' redelijk te noemen, met
name Belgen brachten de paas
dagen in Zeeland door. Opval
lend was dat het aantal bussen,
met groepen dagjesmensen be
duidend lager lag dan voor-'
gaande jaren.
AJAX - Het ziet er niet roos- j
kleurig uit voor Ajax, tot en'ke- j
le weken geleden nog lijstaan
voerder met een voprsprong
van 4 punten. Na verlies tegen
Sparta en NAC is die voor
sprong geslonken tot slechts]
een punt. Eindhoven, NAC en
Sparta liggen op de loer.
Feyenoord vestigde een record
door met 11-4 van De Vole-
wijckers te winnen.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc-.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax:(0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
.nl
iE?m,.
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax: (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (01111454651
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231'
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservlee@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het 'j
einde van de betaalperiode,
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 31, 4460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70,65.597
Postbank 35.93,00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd I
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
ir het Advertentiewezen. i
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m Vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16,00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax, (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax: (076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax, (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord-en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaandèren
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een I
(abonnementenladministratie en om u te (laten) informeren over voor
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk meiden bij: PZC, le-
ie. Postbus 3.1,4460 AA Goes.
Behoort tot -ü* WGGGNGR
.umLhh/
ijAjEn Prisife pori/
A'.;-! Coiapciót) l.