Strijd Oekraïne verdient steun Wij het volk... Bestuurders Marbella graaiden miljard bijeen PZC Het water rukt op Voormalig Oostblokland kan strategische partner EU worden te gast 1 april 1956 zaterdag 1 april 2006 Vijftien maanden geleden voer den de Oekraïners een strijd om de democratie, afgelopen week einde voerden ze een democrati sche strijd. Dat is een enorme verandering, en het is nu aan Eu ropa. om te helpen deze ontwik keling te versterken. door Thijs Berman Natuurlijk was het niet per fect, afgelopen zondag. Er stonden lange rijen kiezers voor overvolle stembureaus in Oek raïne. Soms moesten ze uren wachten. Er is ook bij het tellen van de stemmen hier en daar wel iets mis gegaan. Maar wat een verschil met vijftien maan den geleden bij de presidents verkiezingen. Toen kwamen de Oekraïners naar de buitenland se waarnemers toe, bedankten ons en zeiden dat we met onze aanwezigheid bescherming bo den tegen pogingen tot fraude. Afgelopen weekeind in stembu reau 126 in het dorpje Bodorian- ka, kreeg ik koffie, broodjes en zelfs een klein glaasje Oekraïen se cognac. De kiezers verdron gen elkaar voor de tafels waar hun identiteit gecontroleerd werd, maar waren rustig en ge motiveerd. Ik voelde me eigen lijk overbodig; een prima gevoel voor een verkiezingswaarnemer. De uitslag toont dat de verdeeld heid in het liberale Oranjekamp is afgestraft, ook al houden de Oranje partijen de meerderheid. Bijna een derde van de stemmen ging naar ex-premier Viktor Ja- noekovitsj. Elke prille democratie staat wankel op de benen en heeft steun nodig. Van Poetin hoeft Oekraïne die niet te verwach ten. Een week geleden was hij de eerste die de dictator van buurland Wit-Rusland feliciteer de met diens zege. Kritiek Poetins waarnemers hadden daarentegen zware kritiek op de gang van zaken in Oekraïne. Dat zegt genoeg oyer het kille ey- nisme in het Kremlin. In Wit-Rusland werden kiezers De vorige premier van Oekraïne, Joelia Timosjenko, op een persconferentie deze week in Kiev. Haar Blokpartij kwam verrassend sterk uit de verkiezingen met 22,26 procent van de stemmen. Timosjenko maakt een goede kans opnieuw regeringsleider te worden in Oekraïne. foto Ivan Chernichkin/RTR geïntimideerd, kreeg de opposi tie geen kans en was de uitslag oncontroleerbaar. Democra tisch protest werd de kop inge slagen. "De EU heeft daarom te recht samen met de VS maatre gelen aangekondigd tegen de topfunctionarissen van Wit-Rus land. Hun mogelijkheden om te reizen worden beperkt, buiten landse tegoeden worden bevro ren. De Europese leiders hebben al leen niet de moed getoond om te gelijk ook een keiharde veroor deling te laten horen van Loe- kasjenko's godfather Poetin. Toch is de enige manier om Loe- kasjenko weg te krijgen glashel der1 aan Poetin duidelijk te ma ken dat hij hem moet laten val len. Dat moet met harde woor den. Een beer luistert alleen als je hem op zijn neus tikt, en niet als je, zoals vorig jaar in Den Haag, een rode loper voor hem uitrolt. Het contrast tussen Oekraine en Wit-Rusland is schokkend. In Oekraïne zagen wij vrije media waar alle partijen toegang toe kregen. Er werd geen druk op burgers uitgeoefend, het ambte narenapparaat bleef neutraal 'en er zijn vrijwel geen incidenten geweest. Het is in het strategische belang van de EÜ dat Oekraïne een sta biele democratie wordt. Oekraï ne kan als democratie een posi tieve invloed uitoefenen en een voorbeeld zijn voor andere voor malige Sovjet-republieken. Het land kan - en wil - aan de oost grens van de EU een belangrijke rol spelen in de strijd tegen men7 senhandel en andere vormen van criminaliteit. Samenwer king met Oekraïne op dergelijke specifieke terreinen van buiten lands beleid en justitie is goed voor mensenrechten en voor vei ligheid. Als ik Oekraïense vrienden vraag wat Europa moet doen dringen ze aan op concrete pro jecten, omdat die minder gevoe lig zijn voor corruptie. Dat weet de EU. In mijn hotel in Kiev zaten drie Nederlandse belastingambtena ren. Ze helpen bij het opzetten van een efficiënt belastingsys teem. De slogan 'leuker kunnen we het niet maken' gaat hier niet op, want in een land met een chronisch tekort aan staats inkomsten lijden de armsten daaronder. Zij moeten het doen met afgetrapte voorzieningen - onderwijs, gezondheidszorg - en de nieuwe rijken kopen alles zonder naar de rekening te kij ken. Een goed belastingstelsel kan het leven leuker maken voor de meerderheid van de be volking in Oekraïne. Er is meer mogelijk. Het verkrijgen van EU-visa kan vergemakkelijkt worden, al kan het visaregime zelf niet worden afgeschaft; daarvoor zijn de grenzen van Oekraine te poreus. De EU kan daarnaast meer ad vies geven bij de hervorming van wetten uit het Sovjettij d- perk. Culturele -en educatieve uitwisseling kan meer worden aangemoedigd en is nog teveel afhankelijk van de vraag of on ze ambassadeur in Kiev toeval lig van muziek houdt. Energieverspilling De EU kan ook helpen bij het te gengaan van de energieverspil ling in Oekraïne. Als het land thermostaten had, zou het Russi sche gas niet nodig zijn. West-Europa heeft een grote know-how opgebouwd over energiebesparing, en zeker Ne derland. Die kennis kunnen we doorgeven.. De Europese onder steuning van de hervormingen in Oekraïne moet krachtiger worden..Dat hoeft niet kostbaar te zijn. Het gaat niet om geld, maar om het geven van concrete adviezen. De EU helpt Oekraïne lid te worden van de Wereldhan delsorganisatie. Maar de vraag of Oekraïne ooit lid kan worden van de EU is niet aan de orde, en dat geldt ook voor de NAVO. De Oekraïners moeten allereerst in hun dagelijks leven gaan mer ken dat de keuze voor democra tie, voor de rechtstaat en voor toenadering tot de EU leidt tot zichtbare verbetering van hun bestaan. Thijs Berman is lid van het Eu roparlement. voor de PvdA en was EU-waarnemer bij de ver kiezingen in de Oekraïne, zowel vorig jaar als vorig weekeinde. door Henk van den Boom Rijkdom was niet genoeg. Schaamteloos graaiden de bestuurders van de Spaanse badplaats Marbella alles bij el kaar wat projectontwikkelaars, aannemers en makelaars hen toeschoven. Volbloed renpaar den, stieren van het edelste ras, bolides van de meest vooraan staande merken, paleizen van huizen, zelfs luxe hotels en ki lo's juwelen. Bij elkaar heeft de Spaanse justi tie al voor een kwart miljard aan goederen in beslag geno men, maar dat wordt meer dan verdrievoudigd, aldus een poli tiewoordvoerder. Spanje ziet ademloos toe hoe de stinkende beerput van omko ping, corruptie, valsheid in ge schrifte en fraude zich steeds verder opent. Hoe heeft het ooit zover kunnen komen? De inwo ners van Marbella die niet uit de corruptieruif hebben meegege ten zijn het meer dan zat. Don derdagavond laat trokken ze met' spandoeken naar het stad huis en eisten een einde aan het jarenlange wanbeheer van hun bestuurders. Zij voelen zich be roofd. Grote genius achter de zwendel is Juan Antonio Roca (53), advi seur van de afdeling ruimtelijke ordening van Marbella. Om ringd door advocaten en hand langers is hij de man die vijftien jaar lang bepaalde wie waar in de mondaine badplaats mocht - bouwen. Het resultaat is een treurige erfenis van 33.000 ille gaal gebouwde huizen. Zijn in vloed strekt zich uit langs de ge hele Costa del Sol tot in de bin nenlanden van Madrid-. Roca werd begin jaren negentig door de corrupte en inmiddels overle den burgemeester Jesus Gil y Gil binnengehaald als hoofd ruimtelijke ordening. Ook de op volgers van Gil maakten dank baar gebruik van Roca, tot en met de in 2003 aangetreden nieu we burgemeester Marisol Yagüe die hem tot adviseur benoemde. In die drie jaar wist Yagüe grote rijkdommen te vergaren, waar van de oorsprong duister is. In haar huis werden deze week on dermeer vijf kilo juwelen aange troffen en twee dure auto's. De Spaanse regering beslist vol gende week over de bestuurlijk toekomst van Marbella. Momenteel staat de gemeente onder toezicht van de Spaanse Staat. GPD Inwoners van Marbella demonstreren tegen corruptie in het gemeentebestuur van de mondaine Spaan se badplaats. foto Rafael Mare'hante/RTR We the people... Hoewel al meer dan tweehon derd jaar oud, oefent de Grondwet van de Verenigde Staten nog steeds een bijna mysterieuze invloed uit. Ingeluid door die fameuze beginwoorden, klinkt het als een klaroenstoot, een proclama tie van het zelfbewuste, soevereine volk. Vergeleken met de Amerikaanse constitutie oogt de Nederlandse tegen hanger kaal, mistroostig. 'De Grond wet', zo ving een feestbundel ter gele genheid van het honderdjarig bestaan (1948) heel karakteristiek aan, 'is een uit een aantal genummerde artikelen bestaand staatsstuk, product van wet geving.' Ook na de modernisering van 1983 is de Grondwet een nuchter, pro zaïsch stuk gebleven, geen document om in vuur en vlam voor te raken, geen inspirerende verklaring van wat Neder land is, wat het wil en waar het voor staat. Hoe erg is dat? Er zijn er heel wat die verlekkerd .kij ken naar het Amerikaanse voorbeeld. En die jaloezie is sinds een paar jaar heftiger dan ooit. Sinds Nederland - na Fortuyn, na het multiculturele drama, na de Europese Grondwet, na terugslag op de gouden jarem'90, na de ontnuchtering van aller lei maatschappelijke experimenten - een dipje in het eens zo uitbundige zelf bewustzijn doormaakt, zijn hele volks stammen op zoek naar de nationale identiteit, naar 'wat ons bindt'. Het is een beweging die sprekend lijkt op pe riodieke oprispingen bij bedrijven om hun 'missie' te herontdekken. Waar hoort dat 'mission statement' van de BV Nederland anders thuis dan in de Grondwet? Vandaar allerlei oproe pen, suggesties en voorstellen om dat 'juridisch anachronisme' te vernieu wen, te herschrijven in een Jip Janne- ke taal of zelfs te vervangen door 'een sociaal contract tussen burgers'. Waar minister Pechtold een 'renaissance van de Grondwet' bepleit, gaan er binnen de Nationale Conventie, een staatscom missie aan het werk gezet om het ver trouwen van de burger in het bestuur te vergroten, stemmen op om de Grond wet in te zetten als 'middel voor sociale cohesie'. Die grondwettelijke revitalise ring zou bekroond moeten worden door een preambule, een inleiding waarin nog eens kernachtig onder woorden wordt gebracht wat Nederland is. Dat soort pleidooien klinken sympa thiek. De Grondwet als inspirerend 'mission statement', als 'gemeenschap pelijk referentiekader', als 'samenbin dende oriëntatie' - je kunt er bijna niet tegen zijn. Het klinkt zo overtuigend dat je afvraagt waarom het niet eerder is geprobeerd? Het antwoord is nogal simpel: het is on begonnen werk. Nederland is zo'n ver deeld, versplinterd land dat het ondoen lijk is om zoiets als een grootste geme ne deler te formuleren. Tenzij je het zo vaag, zo abstract maakt dat het niks meer zegt. Wie een Grondwet, zeker een preambule, meer wil laten zijn dan wat binnensmonds gemompel, loopt aan tegen politieke voorkeuren, maat schappelijke weerstanden, juridische zwarigheden, religieuze gevoeligheden en culturele smaken. Wie herinnert zich niet'de lijdensweg rondom de inlei ding op de Europese Grondwet-in-wor- ding? God wel of niet genoemd? Dat soort discussies eindigen nooit on geschonden. Als je er al uit komt, blijft er altijd iets hangen. Met name bij de minderheid die het uiteindelijk heeft moeten afleggen. Zo loopt een nieuwer wetse Grondwet het risico het tegen deel te worden van wat beoogd was: een teken van tegenspraak of, erger, een monument van controverse, in plaats van een gemeenschappelijke ba sis voor nationaal samenleven. Denkbeeldig? Dan zeker het politiek programma van iemand als Geert Wil- ders over het hoofd gezien. Uitdrukke lijk wil hij de Grondwet inzetten om een Nederland naar zijn beeld en gelij kenis te scheppen, een 'liberale demo cratie' die zich onverzoenlijk opstelt te genover al dan niet gekleurde anders denkenden. Je behoeft geen groot aan hanger van het gelijkheidsbeginsel a la artikel 1 van de Grondwet te zijn, om te voorzien dat dit soort grondwettelij ke avonturen als een nationale splijt zwam zullen uitpakken. Dat risico is groter dan ooit. Om. pre cies dezelfde reden waarom er sinds kort zo'n krachtige roep om vernieu wing van de grondwet is, dreigt een op zich nobele expeditie om de nationale identiteit of de sociale cohesie grond wettelijk te verankeren te verzanden in het moeras: Nederland is misschien wel nooit zo gedesoriënteerd geweest. Nee-, niet direct beginnen over allochto nen. Sinds jaar en dag is Nederland een samenleving die steeds meer als los zand aan elkaar hangt. Grote groepen goed opgeleide, welgestelde, mondige burgers hebben zich losgemaakt van traditionele religieuze, sociale en regio nale 'zuilen'. Die verdampende samen hang laat zich niet één, twee, drie her stellen. En al helemaal niet via zoiets als een juridisch document. Zo'n exercitie zou nog kunnen worden afgedaan als romantisch illusionisme, ware het niet dat er naïef-gevaarlijke kanten aan zitten. Voor je het weet heb ben we, goedbedoeld, een paar algeme ne nationale waarden per decreet opge legd gekregen, waarden die als twee druppels water lijken op die dogma's en andere leerstelligheden waarin het land tot voor kort grossierde. Wee je ge beente. Nederland zal zich, na alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd, moeten her vinden. Het zal zich uit het moeras moe ten optrekken, het zal het zelfvertrou wen moeten zien terug te winnen, het zal zich moeten terugvechten. Maar die nationale constitutie laat zich niet1 per Grondwet verbeteren. Daarvoor is dat stuk te veel 'de manke poot van de vooruitgang', zoals ene mr. J.P.H. Donner een paar jaar geleden ter gelegenheid van de 150ste verjaardag van de Grondwet treffend formuleerde. Zoals je de vastigheid van het grond wettelijk kader hard nodig hebt om in onzekere, roerige tijden het goede been vooruit te krijgen, zo moet het in rusti ge, stabiele tijden bijgetrokken worden om vooruit te komen. 'Wij het volk' kunnen die nuchtere, saaie Grondwet goed gebruiken. Meer dan ooit. Jan Schinkelshoek Ontpolderen maakt Zeeland niet minder ve| lig. En het is in Nederland heel gewoon dat landbouwgrond een andere bestemming' krijgt. Of het nu voor wonen is, voor industrie, voor nieuwe infrastructuur of voor natuurherstel! doet er niet toe. We maken ooibossen in de polders van de Waal, leggen een slufter aan op Neeltje Jans en snijden een kerf in de Noord-Hollandse! duinenrij. Wat maakbaar is, lijkt te moeten. Deson-. danks blijft ontpoldering in Zeeland een beladen I begrip. Overheden en organisaties kunnen masse ren wat ze willen, maar als het eropaan komt, lo pen de emoties hoog op. Zoals deze weken in de in formatie-avonden over de aanleg van getijdenna- tuur langs de Westerschelde. Met boze boeren, ver ontruste burgers en onbegrepen bestuurders. Het is wel vreemd dat dit zo laat gebeurt. De verde- j re verdieping van de Westerschelde staat al jaren' op de agenda. De natuurcompensatie die daarbij) hoort ook. En het besluit is genomen. Het gaat dus' allang niet meer over de vraag óf we land terugge-l ven aan het water. De kwestie is, wélke stukken' land binnen vijf aangewezen polders. Deze laatste) keuze wordt niet beter van een herhaalde discus- sie. En ook niet van een referendum. In de komende tijd zal blijken hoeveel boeren vrij willig willen verhuizen. Daarmee wordt dan met een duidelijk of de vertrekregeling - inclusief bo nus per hectare - goed genoeg is. Per bedrijf kan dat sterk verschillen. Het maakt veel uit of een_ boer toevallig een stuk ziltige grond voor een goe-j de prijs kwijt kan, of eerste kwaliteit klei1 uit han den moet geven. En tussen een stukje grond ruilen en de verplaatsing van een heel bedrijf zit ook nog al wat verschil. Uit de huidige opstelling van de land- en tuinbouworganisatie ZLTO valt af te lei den dat de boeren nog allerminst tevreden zijn. Hoewel de ZLTO zich eerder wel tevreden toonde over de regeling voor de landbouwers, is de organi satie nu de animator van protest. Hoe dat ook is te rijmen, het kan de boeren niet kwalijk worden nomen dat zij het onderste uit de kan willen. Toch zou het wel prettig zijn, als de natuuraanleg ge heel via vrijwillig vertrek kan worden geregeld. Anders komt de kwestie opnieuw op de politieke agenda en belandt de discussié in een derde ronde. Dat vuurtje wordt dan waarschijnlijk nog verder opgestookt door onteigeningen. Maar het uiteinde lijke resultaat zal er waarschijnlijk niet door ver anderen: het water rukt een beetje op. Zeeland zal er maar moeilijk aan kunnen wennen. KERK - De Hervormde Ge meente van Middelburg heeft de Engelse Kerk na een restau ratie van twee jaar weer in ge bruik genomen. Het godshuis zal dienst gaan doen als jeugd- en trouwkerk. Burgemeester N. Bolkestein noemde het res tauratiewerk een aanwinst voor het stadsbeeld. PASEN - Zeeland heeft de af gelopen paadagen minder toe risten mogen verwelkomen dan voorgaande jaren. Met na me de slechte weersomstandig heden waren daar debet aan. Niettemin was het 'paasbe- zoek' redelijk te noemen, met name Belgen brachten de paas dagen in Zeeland door. Opval lend was dat het aantal bussen, met groepen dagjesmensen be duidend lager lag dan voor-' gaande jaren. AJAX - Het ziet er niet roos- j kleurig uit voor Ajax, tot en'ke- j le weken geleden nog lijstaan voerder met een voprsprong van 4 punten. Na verlies tegen Sparta en NAC is die voor sprong geslonken tot slechts] een punt. Eindhoven, NAC en Sparta liggen op de loer. Feyenoord vestigde een record door met 11-4 van De Vole- wijckers te winnen. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax: (0113)315669 E-mail: redactie@pzc-.nl Lezersredacteur: A. J. Snel Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315660 Fax:(0113)315609 E-mail: lezersredacteur@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax:(0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax. (0113)315669 .nl iE?m,. Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel: (0114)372776 Fax: (0114)372771 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (01111454651 Fax:(0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren Goes, Zierikzee en Hulst: Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00 uur Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur. Abonnementen: 0800-0231231' autom. afschrijving acceptgiro per maand: 20,55 n.v.t per kwartaal: 59,75 62,00 per jaar: €229.20 233,30 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservlee@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het 'j einde van de betaalperiode, PZC, t.a.v. lezersservice, Postbus 31, 4460 AA Goes Losse nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,25 zaterdag: 1,80 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties: ABN AMRO 47.70,65.597 Postbank 35.93,00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevoerd I overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en volgens ir het Advertentiewezen. i Overlijdensadvertenties: maandag t/m Vrijdag: tijdens kantooruren zondag: van 16,00 tot 18.00 uur Tel. (076)5312550 Fax, (076)5312340 Personeelsadvertenties: Tel: (076)5312240 Fax: (076)5312340 Rubrieksadvertenties (kleintjes): Tel. (076)5312104 Fax, (076)5312340 Voor gewone advertenties: Noord-en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaandèren Tel: (0114)372770 Fax:(0114)372771 Business to Business/Onroerend goed Tel: (076)5312277 Fax:(076)5312274 Internet: www.pzc.nl/adverteren Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een I (abonnementenladministratie en om u te (laten) informeren over voor ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk meiden bij: PZC, le- ie. Postbus 3.1,4460 AA Goes. Behoort tot -ü* WGGGNGR .umLhh/ ijAjEn Prisife pori/ A'.;-! Coiapciót) l.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 4