PZC Tussen dorp en platteland Over de Dijk in Heinkenszand WONING ZEELAND Mijn wieken zitten nu op de molen in Veere 1:0113-315680 5'reiie® pzc.nl Posibus 31'W60 AA Goes K'Ztie-explPita'ie: jSe„ Midden-Zeeland: 0113-315520: Vlaanderen: 0114-372770; Snaai: 020-4562500. zaterdag 11 maart 2006 Finnen en hun vazen DE VOORDEUR De voordeur biedt toegang tot een woning, maar wat daar achter schuil gaat, blijft voor velen onzichtbaar. In deze serie een kijkje achter de voordeuren van Zeeuwse huizen. Iedere week gaat een andere deur open en geeft de bewoner een blik in zijn of haar leven. Een hele nieuwe wijk ontwerpen. Ga er maar aan staan. Huub Droogh, stedenbouwkundige bij Rothuizen van Doorn 't Hooft in Goes, deed het voor Heinkenszand. Over de Dijk is van zijn hand, een wijk waar in tien jaar tijd een kleine zeshonderd woningen komen op het snijvlak van een middelgroot dorp en een open polderlandschap. De entree van de Heinkenszandse nieuwbouwwijk met klassieke, Zeeuws aandoende huizen. foto Willem Mieras Het is snel gegaan, vindt Droogh. In 1995 maakten hij en een team medewerkers in opdracht van de gemeente Borse- le de eerste tekeningen voor Over de Dijk. De eerste fase is alweer enkele jaren geleden af gerond. Aan de volgende fase wordt volop gewerkt. „Een klei ne zeshonderd woningen bou wen in tien jaar tijd is niet niks", geeft Droogh aan. „Zeker niet voor een dorp als Heinkens zand. Op ruim vijfduizend inwo ners komen er in korte tijd toch vijftienhonderd bij." Het is een flinke opgave om van zo'n verhoudingsgewijs grote wijk iets te maken. Zoveel moge lijk mensen moeten zich er thuis voelen én de nieuwbouw moet bij de oude structuur van Hein kenszand passen. Dat maakt het ontwerpen van een nieuwe wijk al een worsteling. Voor steden bouwkundigen komt daar nog bij dat zij te maken hebben met modeverschijnselen en met erfe nissen; waaraan Nederlanders in de loop der tijd op de woning markt gewend zijn geraakt. Droogh gaat terug in de tijd, naar 1900, naar de ontwikkeling van de tuinsteden, wijken met woningen met een tuintje voor en een tuintje achter. „In de tijd van de industriële revolutie is dat concept ontstaan. Het gaf mensen de ruimte en het idee dat zij verbonden bleven met het platteland, met de grond. We hebben later een mobiliteits revolutie gehad dankzij de auto en zitten middenin een digitale revolutie. Maar het traditionele idee van een huis met een tuin tje voor en een tuintje achter is gebleven. Dat beperkt je ma noeuvreerruimte als steden bouwkundige." Architectuur En dan zijn er de modes in de stedenbouw, in de architectuur. Droogh pakt er een kaart van Heinkenszand bij en wijst op de Roofvogelbuurt uit de jaren ze ventig van de vorige eeuw. De Roofvogelbuurt is een kind van haar tijd, de tijd van de wooner ven, waarin vaak om financiële redenen veel woningen op een wij kleine oppervlakte zijn ge bouwd. „Zo'n wijk kun jein elk willekeurig dorp of stad aantref- ogh. „Als je er- ie net zo u<_-, ..,1 delburg, of n?r.:euzen kunnen zijn. Die w1k heeft niks wat speciaal bij Huub Droogh: „Over de Dijk moet een wijk worden met een eigen gezicht." foto Limitfotografie Woonerven waren 'in'. Droogh vindt het dan ook te gemakke lijk de ontwerper van de Roofvo gelbuurt iets kwalijk te nemen, maar zoals de Roofvogelbuurt moet 'zijn' Over de Dijk in elk geval niet worden. „Over de Dijk moet een wijk worden met een eigen gezicht, een wijk die niet aan Heinkenszand zit vast geplakt, maar die er een onder deel van gaat uitmaken én waar in de bewoners zich ook verbon den voelen met de plattelands omgeving." Op de tekentafel is zo de parkzo ne ontstaan als centraal element in de wijk, een groot groen ge bied met in het midden een lang gerekte waterpartij. De parkzo ne sluit direct op het 'oude' Heinkenszand aan, op gemeen schapscentrum De Stenge waar achter alle basisscholen zijn en daar weer achter dé winkel straat van Heinkenszand, de Dorpsstraat. Wie dat wil, kan er vanuit Over de Dijk helemaal autovrij naartoe lopen. Ideaal voor schoolgaande kinderen. En om de band met de omgeving, het polderlandschap, te bena drukken, is in de geluidswal kenszand-Nisse 'een gat' gehou den, aan het einde van de park zone. Droogh: „Dat gat blijft er ook in zitten. Zo heb je vanuit de parkzone direct zicht op een dijk met een lange rij bomen en op de televisietoren van Goes, helemaal in de verte. Wat al aan geeft: Over de Dijk is geen bui tenwijk van Goes." En toch, kritiek is er ook ge weest, vooral op de huizen die in de eerste fase langs de parkzo ne zijn gebouwd. Traditionele, Zeeuws aandoende boerderijwo ningen aan de buitenste rand van Over de Dijk vielen direct alom in de smaak. Die komen vertrouwd over, dankzij het ge bruik van zwartgeteerde, ge- potdekselde planken. Maar de moderne huizen langs de parkzo ne, die zouden niet in een wijk bij Heinkenszand passen, maar in uitbreidingswijken van grote steden als Den Haag en Utrecht of desnoods in Goes. Op het eer ste gezicht zijn de huizen ook zo uitruilbaar. In de Goese nieuw bouwwijk Overzuid staan in een lange rij dezelfde woningen. Het kwam de gemeente Borsele op een verwijt van de Goese burge- staan. „Borsele bouwt te stede lijk." Droogh is geen man van grote woorden. Hij zoekt eerder de nu ance, maar de kritiek van Van der Zaag wijst hij zonder meer af. Hij onderkent het gevaar van vervlakking in de stedenbouw en architectuur. Het wereldwij de web, het internet, speelt daar in een belangrijke rol. Ontwer pen gaan razendsnel over en weer. Afstanden doen er niet meer toe. Een wereldarchitec tuur dreigt te ontstaan die los staat van de omgeving waarin woi'dt gebouwd. Droogh: „Ik ben daarom doelbewust terugge gaan naar de basis, naar de unie ke plek van Over de Dijk, tussen het dorp Heinkenszand en het open platteland. Architecten is ook duidelijk gemaakt dat dit de basis is, zodat zij daar reke ning mee kunnen houden." Om dit te bereiken is voor Over de Dijk een kwaliteitsteam ge vormd, met Droogh, ambtenaar Ko van den Berge van de ge meente Borsele en architect Maarten Willems, onafhankelijk kwaliteitscoördinator in Borse le. „Voor bewoners is dat een ver-van-mijn-bed-show"reali seert Droogh zich, „maar als be roepsgroep moet je daar zorgvul dig mee omgaan." Modern Zo is het gekomen dat de moder ne woningen langs de parkzone heel breed zijn gemaakt en de woonkamers een grote glazen pui hebben gekregen. Wat bui ten is, komt als het ware naar binnen. Monique van Liere- Toumoy woont met haar gezin ruim tweeënhalf jaar in zo'n huis. Ze is er hartstikke tevre den mee. „Lekker veel licht. In heel het huis. Als de zon een beetje schijnt, kan de kachel ge lijk uit. En het wordt niet snel te warm, omdat het huis heel goed is geïsoleerd. Het is echt ideaal met zoveel glas." Niet alleen de woning bevalt haar goed, ook de wijk. „Alles is lekker breed opgezet. Wij zijn, toen we nog in Nisse woonden, ook in Ouverture in Goes gaan kijken. De straten zijn daar veel nauwer en de huizen staan er veel meer op elkaar. En alle voorzieningen zijn hier in Over de Dijk direct op loopafstand. Nisse is een leuk dorp, maar voor de rest heb je er niet veel. Heinkenszand heeft alles. De kinderen kunnen zonder enig probleem fietsend naar de school." Kritiekloos is Monique niet. Ze mist speelvoorzieningen in de wijk. Die moeten in de parkzone komen. En de parkzone kan pas worden aangelegd als de daarin geprojecteerde appartementen gebouwen klaar zijn. Die zijn in aanbouw. Monique: „Ik neem aan dat de speeltoestellen er over een jaar wel staan." Haar kinderen spelen ondertussen met buurkinderen in de woonka mer. Of ze de speeltoestellen missen'? Nee, zeggen ze, de stoep biedt speelruimte. Een buurmeisje voegt toe: „We hebben geen pret park nodig." Stedenbouwkundige Droogh be grijpt het ongeduld van de huidi ge bewoners, maar 'zoiets hoort bij een nieuwbouwwijk'. En als het om een oordeel over Over de Dijk gaat, laat hij zich voorlo pig door niets of niemand uit het veld slaan. „'Kom over vijf jaar maar terug', zeg ik dan, 'als Over de Dijk helemaal afgerond is'." Harmen van der Werf Advertentie Het nieuwe wonen Ruimte voor ondernemers Vastgoed Lifestyle en Tuinideeën Zeelandhallen in Goes Nobelweg 6 tel. 0113-221020 vr 7- za8 - zo 9 APRIL Voor 'nf°rmat'e: www.woningexpo.nl IM/.ÏJ I d J 'wmiu d -1 '4 -m luchtfoto Peter Buteijn Het is een heel bijzonder plekje in Middelburg. Te midden van gezinswoningen ven-ijst daar een op vallende 'stomp', omringd door een flinke lap grond. De 'stomp' was ooit de stellingmolen De Onderneming. Nu woont het echtpaar Goudswaard er al zo'n 25 jaar naar volle tevredenheid. „Wij hadden destijds gelezen dat deze molen te koop stond. Vanuit de Betuwe, waar we toen woonden, zijn wë naar Middelburg gereden. We hebben vreselijk gezocht, we konden de molen niet vinden. Op het moment dat we besloten maar weer naar huis te gaan, zagen we hem toevallig staan", ver telt bewoonster Heieen Goudswaard. „De molen was al geschikt gemaakt voor bewoning door aannemer Jobse. Anders hadden we het nooit gedaan. Jobse had in 1972 alles verbouwd. Dat is wel te zien, er zit heel veel van dat jaren zeventig bruin in." Heieen loopt naar de ruime woonkeuken: „,Kijk, hier bijvoorbeeld. Dat bruin moet nog weg. Verder is het een heerlijke, grote keuken. En ik heb een aparte bijkeuken waar al le apparatuur staat die lawaai maakt." Niet alleen de keuken is groot, ook de woonkamer (70 vierkante meter) mag er zijn. Met als blikvanger een grote open haard. Heieen: „Die haard is gemaakt van een originele molensteen. De kap is de omgekeerde trechter, waardoor vroeger meel naar beneden kwam. De haard is geweldig, die trekt als een tierelier." Heieen haalt de geschiedenis van de ronde stenen, stel lingmolen aan. „De molen is in 1853 is gebouwd. Des tijds behoorde 't Zand nog tot de gemeente Koudeker- ke. Er is twee keer brand geweest. Het verhaal gaat dat de brand in 1879 is aangestoken door twee broers. Die zijn toen op de Markt in de schandpaal gezet. In 1904 zijn de wieken van de molen er af gehaald en her plaatst op de molen in Veere." „Ja", valt haar man Jan lachend bij; „mijn wieken hoor, dat zijn mijn wieken." De voormalige molen heeft vier woonlagen. Nu de twee zoons van het echtpaar het huis uit zijn, heeft het stel een zee aan ruimte. Beneden zijn woonkamer, keu ken, bijkeuken en badkamer te vinden. Aan de molen is een garage gebouwd. „Die is ooit in gebruik geweest als kantoorruimte, maar wij gebruiken hem als gara ge", vertelt Heieen. Vol trots toont Jan er zijn schatten: Een schitterende oldtimer: een Moms Minor, met open kap. Verder een stel zwarte motoren. „Kijk, die ene heeft nog een antiek zijspan." In een schuurtje in de tuin staan de fietsen. Racefiets 1 t/m 4 van de man des huizes laten weinig te raden over diens activiteiten bui tenshuis. Heieen: „We hebben heel veel ruimte. Maar een van on ze zoons is net verhuisd en die heeft veel spullen neer gezet op de bovenste verdieping. Ik wilde daar een soort gymruimte voor mezelf maken, maar dan moet eerst dat spul weg. Het is een hele mooi kamer hier, je kijkt zo over Middelburg uit, tot aan de vuurtoren van Westkapelle." In de tuin zitten de drie kippen van de familie keurig opgehokt. Ooit liepen er geiten rond en verkocht het stel geitenkaas. Nu bestaat het 'huisvee' verder nog uit twee katten en de Drente patrijs Nimrod. Heieen: „Het is hier een uniek plekje, heel mooi. Alsof je op een eiland woont. Je zit heel vrij, niemand kijkt bij je naar binnen." Annemarig Zevenbergen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 29