Domper na uitslag burgeradvies
WAT ZET ZO'N
STAPEL OUDE
KRANTEN
TOCH LEKKER.
Zonnewijzer viert
eeuwfeest met reünie
Robotten op het Zeldenrust-Steelantcollege
Blanco stemmee
voor referendum
theater kon wel
Schouwburgdirecteur: Geen opera, geen musical, geen operette
donderdag 9 maart 2006
door Piet Kleemans
ZONNEMAIRE - Christelijke
basisschool De Zonnewijzer uit
Zonnemaire viert dit jaar het
eeuwfeest. Ter gelegenheid van
het honderdjarig bestaan wordt
gewerkt aan een reünie van
oud-leerlingen, oud-leerkrach
ten en oud-bestuursleden van
de school op vrijdag 9 juni.
De speurtocht naar oud-leerlin
gen, leerkrachten en bestuursle
den zou best wel eens een lasti
ge kunnen worden, vermoedt
Andrea Marteijn, lid van de
feestcommissie die de reünie
gaat voorbereiden.
Ze legt uit dat er weinig archief
materiaal over de school be
waard is gebleven. „We hebben
de reünie aangemeld bij de web
site schoolbank.nl en verder ho
pen we via via een heel eind te
kunnen komen." In het kader
van de reünie zoekt de feestcom
missie naar oude klassenfoto's
en enthousiaste oud-leerlingen
die de namen bij de gezichten
op die foto's kunnen plaatsen.
Zowel oude als nieuwe klassen-
foto's zijn welkom.' Ze worden
op de website www.cbszonne-
wijzer.nl geplaatst en reageren
erop kan via Zonnewij-
zerlOOjaar@hotmail.com. De
feestcommissie hoopt dat deze
manier van werken een sneeuw
baleffect geeft en vrijdag 9 juni
een fors aantal oud-leerlingen
verwelkomd kan worden op de
reünie. Welk programma de be
zoekers van die reünie voorge
schoteld krijgen, is nog niet be
kend. Marteijn benadrukt dat
het bij de reünie niet alleen gaat
om leerlingen van de christelij
ke basisschool. Oud-leerlingen
van de in de jaren tachtig van
de vorige eeuw opgeheven open
bare basisschool in het dorp zijn
eveneens welkom.
De Zonnewijzer dankt zijn be
staan aan dominee G. de Jonge
die in maart 1905 een vurig plei
dooi hield voor oprichting van
een christelijke school in Zonne
maire.
Tot die tijd gingen de Zonne-
mairse kinderen in Brouwersha
ven naar school. Voor wie de
tramkosten niet kon betalen,
reed P. Meerse kinderen met
paard en wagen naar school,
dominee wist medestander!
mobiliseren, een Bruse archito
maakte enige schetsen. In t
1906 waren 30 leerlingen aanel
meld en kon de bouw van j
school - toen aan de Veerdijk,
beginnen.
Oktober 1906 opende de scfe#
officieel haar deuren. In dei;
ren zestig verhuisde men na!-
de I. M. van der Bijlstraat waï
de ruimte werd gedeeld meid
openbare basisschool,
Het leerlingenaantal was dot;
de jaren heen sterk wisselend.
Soms waren twee leerkracht,;
nodig, maar er zijn ook tijden g.
weest dat één onderwijzer al
zes de klassen voor zijn rei;
ning nam. Anno 2006 telt ft
Zonnewijzer 70 leerlingen.
MIDDELBURG - Op miniiuaa]
twee stembureaus in Middel
burg was niet bekend dat ei
blanco gestemd kon worde;
voor het burgeradvies. Kiezen
is gevraagd om dan maarea
keuze te maken.
Blanco stemmen kon wel, ft
knop zat naast het schermpje q
de stemmachine waar de keen
kan worden nagelezen, vlak te
de herstel-knop. De bW
co-knop kon voor zowel de ge
meenteraad als het burgerad.
vies worden gebruikt.
Volgens J.P. Pouwer, die in Mid
delburg verantwoordelijk h
voor het verloop van de verkie
zingen, is aan de mensen die op
de stembureaus zaten, wel uitge
legd dat blanco stemmen moge
lijk was. Waarom zij de stem
mers niet konden uitleggen hoe
ze blanco moesten stemmen, is
niet duidelijk. Toch zijn er kie
zers die de blanco-knop hebbes
weten te vinden. 159 van de
20.353 stemmen waren blanco
In de uitslagen zijn ze meegeno
men als ongeldig.
De opkomst was bijna zeven pre,
cent lager dan de opkomst vooi
de raadsverkiezingen.
door Nadia Berkelder -
MIDDELBURG - De één is opge
lucht: het lijkt erop dat het thea
ter niet aan de Zuidsingel komt.
De ander is teleurgesteld over
de aanstaande verbouwing. Li-
sette Clarijs en Gerard Peijs
over liet burgeradvies.
sen hebben gekeken naar het
geld. Verbouwen was het goed
koopste. Pats! Dat kiezen we."
Clarijs vindt dat Middelburgers
niet goed zijn voorgelicht. „Ze
hebben gekozen op basis van
verkeerde informatie. Als men
sen hadden geweten wat het par
keerterrein aan het Molenwater
per plaats kost, dan weet ik niet
of ze .dezelfde keuze hadden ge
maakt. Ik moet zeggen dat ik nu
al medelijden heb met de men
sen aan het Molenwater. Die
zijn er gaan wonen met het idee
dat de schouwburg er weg zou
gaan. Als woordvoerder van de
belangenvereniging kan ik al
leen maar zeggen dat ik het fijn
vind dat de Zuidsingel niet als
eerste naar voren is gekomen."
Peijs zit met een probleem, zegt
hij. „Ik weet niet of ik dit nog
zie zitten. Daar moet ik nog
eens heel goed over nadenken.
Er is nog geen beslissing geno
men, het college moet nog wor
den gevormd, maar de eerste be
richten zijn niet om te juichen.
Zowel wethouder De Vries als
de burgemeester zegt dat ze niet
om de uitslag heen kunnen.
Maar wie weet, als we een goed
verhaalkunnen vertellen, wie
weet."
De theateraffaire begint voor
schouwburgdirecteur Peijs zo
langzamerhand op een nacht
merrie te lijken. Eerst de ramp
met de bouwput en na alle ellen
de nu de conclusie dat de oude
stadsschouwburg moet worden
opgeknapt. „Ik vraag me -af of ie
dereen die daarvoor heeft ge
stemd de consequenties wel
overziet", zegt hij.
Voor Clarijs, die als woordvoer
der van belangenvereniging Van
A tot Z de belichaming is van
het verzet tegen het theater,
lijkt de nachtmerrie eindelijk
voorbij. „Wij willen zo snel mo
gelijk van de put en de verpaupe
ring van de buurt af. Maar we
zijn er nog steeds niet. We zitten
nog steeds met die bouwput.
Straks krijgen we weer allerlei
inspraak over de woningbouw
plannen en procedures."
Aantal
Peijs kondigt aan dat het aantal
voorstellingen terug moet van
honderdvijftig naar honderd
per jaar. „We moqten de pro
grammering aanpassen aan de
middelen die we hebben. Als je
het aantal stoelen niet uitbreidt,
kun je grote producties verge
ten. Geen opera, geen musical.
Geen operette. Het aantal stoe
len wordt met vijftig vermin
derd, want de eerste drie rijen
zijn noodrijen. Die moeten weg.
Het theater wordt kleiner dan
dat in Goes."
„Weet je wat ik zo gek vind?",
vraagt hij. Dat er geen oplos
sing is voor het parkeren. De po
litie deelt nu al processen-ver
baal uit omdat mensen verkeerd
staan. De buurt klaagt en dat
vind ik ook terecht. Wat ik ver
bazingwekkend vind, is dat Mi
niatuur Walcheren zo slecht
scoort, nog slechter dan de Mor-
tiere. Dat begrijp ik niet. Men-
door Raymond de Frel
TERNEUZEN - De ene robot is de
andere niet. Neem bijvoorbeeld Robin,
het staccato sprekende koekblik met een
wekker als hoofd uit de befaamde kin
derserie Bassie en Adriaan. Die ging
ondanks zijn simpele voorkomen als
robot door het leven. Maar als hij gis
teren al het robotgeweld in het Zel
denrust-Steelantcollege in Terneuzen
had gezien, zou hij ongetwijfeld nog
maar één ding kunnen uitbrengen:
'A-dri-aan, hel-lup! Er zijn hier ech-te
ro-hot-ten!'
Zo'n 220 leerlingen van de tweede klas
sen, van vmbo-basis tot en met havo, gin
gen gistermiddag de strijd met elkaar
aan met zelfgemaakte robotten. De wed
strijd was de finale van een vakoverstij
gend project van techniek, natuurkunde
en het nieuwe vak technologie. Door het
bouwen, aanpassen en veranderen van ro
botten moesten leerlingen ervaren dat na
tuurkunde en techniek nauw met elkaar
zijn verweven.
„Door dit project van het bureau. Top
van de Fontys Hogescholen zien leerlin
gen dat natuurkunde veel meer is dan
een theoretisch vak. Het bouwen van een
robot betekent namelijk meer dan zo
maar iets in elkaar knutselen. Je moet
ook weten waarom en hoe iets werkt",
zei techniekdocent Kees Somers. „Juist
het bewegende aspect van een robot
schrikt veel leerlingen af. Een robot ma
ken? Da's veel te moeilijk, riepen veel
leerlingen. Echt, dat komt puur door de
beweging van het apparaatje. Want
neem ter vergelijking eens een mobiele te
lefoon. Daar kunnen ze allemaal wél met
een probleemloos mee omgaan", aldus
Somers.
Het gros van de leerlingen kreeg zijn ro
bot wel degelijk aan het wandelen. In
een drukke kantine beoordeelden de ju
ryleden Somers, Hans Bos (docent) en Ti
tus Frankemölle (rector) de robotjes op
De door de leerlingen van het Zeldenrust-Steelantcollege gemaakte robots worden op een tafel gekeurd.
foto Peter Nicolai
technisch vernuft en creativiteit. Een co-
lablik als harnas, een boerka als kleding
stuk, een stuk ijzer op pantoffels... het
kon de scholieren niet gek genoeg zijn.
„Mijn vriendin Suzanne en ik wilden on
ze robots als Playboy-bunny's uitdossen.
In zo'n outfit hebben we namelijk vorige
week carnaval gevierd. Maar na verloop
van tijd bleek dat zo'n creatie best moei
lijk was om te maken. Dus is het maar
een fleurige vlinder geworden", vertelde
leerlinge Anna Doorns.
Niek Fermont (13) had thuis nog een
stukje goudkleurig karton liggen. „Toen
begon ik maar wat te knippen en opeens
had ik een kroontje. En dus werd mijn ro
bot een koning." i
Zijn klasgenoot Leroy den Duik plantte
op de kop van zijn robot een spin. „Ik
winnèn? Welnee, dat ding ziet er niet uit
en hij loopt nog scheef ook!" Nicky
Verburg deed met een fraai uitgedoste
heksrobot een gooi naar de creativiteit-
strofee, maar was wel zo eerlijk om een
deel van zijn geheim prijs te geven. „Het
meeste heb ik zelf gedaan, maar mijn
moeder heeft de kleding genaaid."
Dat mocht niet baten, want havo-leer
ling Quincy Poortvliet toonde zich in bei
de categorieën oppermachtig. Zijn als
beer verklede robot won niet alleen de
originaliteitsprijs, maar bleek ook nog
eens in staat om de grootste afstand af te
leggen. Het beertje wandelde onafgebro
ken drie meter. Dat was ver genoeg voor
de hoofdprijs: een mp3-speler.
Voila, een fraaie stoel. Van een beroemde
architect. En van golfkarton. Golfkarton dat
weer is gemaakt van oude kranten. Zodat u
als het ware uw nieuwe krant kunt lezen in uw
oude krant. Dat is nog eens een mooi voor
beeld van kringloop. En van het feit dat je van
karton heel wat meer kunt maken dan kokers
en dozen. Speelgoed bijvoorbeeld. En waar
om geen boekenkast? Of een leuk lees-
tafeltje? Wist u dat dat allemaal kon? Van karton.
en
Steeds weer plezier van karton en papier.
