pzc
Jb.
nr
na
aanval die nooit kwam
Nederlandse basis in
Duitsland sluit poort
Grote reünie
Redactie bijlagen: 0113-315680
www.pzc.nl
E-mail:redactie@ pzc.nl
Postbus 31, 4460 AA Goes
Advertentie-exploitatie:
Noord- en Midden-Zeeland: 0113-315520;
7eeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
zaterdag 4 maart 2006
Allesverslindende bouwwoede
bedreigt Spaanse kust
2003 het besluit de peperdure kazerne
te sluiten. „Dat is aan de politiek",
zegt de laatste brigadegeneraal Harm
de Jonge. „Wij hebben hier langer ge
bruik kunnen maken van de grote oe
fenterreinen in Duitsland. Dat zullen
we ook blijven doen, want die zijn er
in Nederland niet. We hebben ook lan
ger kunnen samenwerken met Duitse
en Engelse eenheden. Over en Weer
waren we blij met eikaars internatio
nale ervaringen."
Veel militairen uit Seedorf werden na
het besluit in 2003 nog uitgezonden
naar Irak en Afghanistan. „Men was
hier boos en teleurgesteld. Menselij
kerwijs begrijp ik dat", zegt De Jonge.
„Die uitzendingen zorgden ervoor dat
men toch weer doorging. Het is nu
mijn taak om er voor te zorgen dat
ook de laatste militairen de komende
twee maanden een nieuw perspectief
krijgen."
De laatste eenheden verhuizen komen
de zomer naar kazernes in Nederland.
Zo wordt bijvoorbeeld het infanterie-
bataljon van de Limburgse Jagers on
dergebracht in Oirschot. In het nabij
Seedorf gelegen stadje Zeven moeten
honderden beroepsmilitairen hun hui
zen verkopen. Het overaanbod van
koopwoningen zorgt er voor dat som
migen een verlies van twintig- tot der
tigduizend euro moeten accepteren.
Aan de Duitse banken moet boven
dien een boete worden betaald omdat
de hypotheek vervroegd wordt afge
lost. „Defensie heeft er voor gezorgd
dat mensen ook mogen verhuizen
naar de grensstreek, zodat zij die boe
te niet hoeven te betalen", legt majoor
Frans Verburg uit. Ook krijgen de mi
litairen die niet direct willen verhui
zen nog drie jaar eens per vier weken
een kilometervergoeding voor het pen
delen tussen hun huis in Duitsland en
hun nieuwe werkplek in Nederland,
in afwachting van het aantrekken van
de huizenmarkt rond Seedorf.
Net als aan het einde van de jaren vijf
tig, toen de legerplaats werd ge
bouwd, zullen straks Duitse militai
ren kazerne Seedorf weer bevolken.
Onderkomens op de legerplaats in het noorden van Duitsland.
De Duitse krijgsmacht krimpt ook in,
en sluit daarom diverse kazernes. Van
uit vier van die kazernes verhuizen
het komend jaar 3800 militairen naar
Seedorf. Een geluk voor bedrijven in
de nabije omgeving die decennia lang
afhankelijk waren van de Nederland
se militairen.
Toelage
Toch is de Duitse bevolking rond See
dorf bepaald niet blij met het vertrek
van de Hollanders. „De militairen uit
Nederland hadden met hun buiten
landtoelage veel meer te besteden dan
de Duitse militairen die we straks krij
gen", vertelt een Duitse man in het ca-
fé Route 66 in Zeven. Bovendien zul
len lang niet alle Duitse militairen in
de directe omgeving van Seedorf gaan
wonen.
Het Duitse personeel op de leger
plaats ziet het vertrek van de Hollan
ders ook met lede ogen aan. Zoals bar-
keepster Gabi, die nu nog werkt in de
korporaalsmess Het Karrewiel. „Hol
landers zijn veel opener. Straks moet
alles vooral correct zijn. De sfeer
wordt anders."
John van Dam leidt de korporaals
mess al 22 jaar. „Het was hier altijd
groot feest. Nu is het veel stiller. Men
trekt zich ook steeds meer terug op de
kamers. Men is het zat." Op een foto
achter zijn zelfgemaakte bar staat
Van Dam in vrolijker tijden gehuld in
het oranje ten tijde van een Europees
kampioenschap voetbal. Tijdens het
komende wereldkampioenschap voet
bal in Duitsland zal zijn mess geen
feestzaal meer zijn. „Dat heeft geen
zin meer. Mijn lichaam wil niet meer.
Ik weet pas sinds drie maanden dat ik
vertrek naar Oirschot. Gelukkig heb
ik altijd gespaard om iets over te hou
den. Velen hebben dat niet gedaan. Ik
wist dat ik ooit terug zou moeten naar
Nedérland en verder moet zonder al
die extra's die we hier hebben." Tenig
in Nederland betekent'immers geen
buitenlandtoelage meer en geen belas
tingvrije aankoop van auto en andere
luxe goederen. Seedorf-gang'ers die op
te grote voet hebben geleefd, kunnen
van Defensie een renteloze lening krij
gen.
„Vanwege onze plaatsing in het bui
tenland kregen wij die extra's. Dat
hebben we destijds met zijn allen in
Nederland goed gevonden", stelt ma-
Iedereen die tussen 1963 en nu als militair geplaatst is geweest
op de legerplaats Seedorf in Duitsland, is welkom om de kazer
ne tijdens een grote reünie op zaterdag 22 april nog eenmaal te be
zoeken.
Vroegere dienstplichtigen en beroepsmilitairen die de afgelopen
43 jaar in Seedorf hebben gezeten, moeten zich hiervoor wel aan
melden voor 15 maart.
Tijdens de reünie, waarvoor zich reeds drieduizend mensen heb
ben aangemeld, lopen bezoekers de kans oude dienstkameraden
tegen het lijf te lopen. Oud-materieel staat opgesteld. Daarnaast
zullen militairen van de huidige brigade het wapenmaterieel van
nu demonstreren. De afsluitende feestavond gaat gepaard met li
ve-optredens van Nederlandse artiesten.
Aanmelden via de website www.reunie-seedorf.nl.
joor Verburg. „Toen de sluiting be
kend werd, waren hier ook militairen
die hun buitenlandtoelage wel wilden
inleveren. Als zij hier maar mochten
blijven vanwege de onderlinge sfeer
op Seedorf."
De 20-jarige militair Daniëlla Willing
uit Hoorn heeft die discussie niet mee
gemaakt. Zij zit pas sinds januari in
Seedorf en zal vanaf oktober haar
werk voor de geneeskundige compag
nie voortzetten in Ermelo. „Ik krijg
500 euro extra als buitenlandtoelage.
Een pakje Marlboro kost mij hier 1,40
euro. Voor 200 liter benzine betaal ik
109 euro." „Het is hier in Seedorf hart
stikke leuk. We hebben hier een hech
te club doordat je ook na werktijd al-
les samen doet", vertelt zij. „Soms zit
ten we hier in de mess aan de bar,
maar meestal zitten we bij elkaar op
de kamer. Houden we een feestje, kij
ken tv of spelen op de Playstation. Ik
heb mijn kamer in het roze ingericht."
Kamerinspecties zijn sinds de komst
van de beroepsmilitairen verleden
tijd. De oude gebouwen zijn na het af
schaffen van de dienstplicht compleet
verbouwd tot tweepersoonsapparte
menten. Korporaal Rutger Rosman
(23) uit Den Ham laat vanuit zijn ka
mer met behulp van twee platenspe
lers keiharde hardcore-muziek door
de gang schallen. Achter de harde mu
ziek gaat een minder harde militair
schuil. „Ik word liever niet uitgezon
den. Ik kies er niet voor om beschoten
te worden."
Sergeant-majoor Ger Geurts (43) is
nog van de oude hap. Hij heeft sinds
1990 altijd volop in het rijke vereni
gingsleven gezeten van de Hollandse
enclave in Seedorf. De medewerker
van de herstélcompagnie zat op de
Hollandse toneelvereniging en werd
enkele jaren geleden nog bestuurslid
van de opgerichte motorvereniging.
„Ik begreep niets van de sluiting. Het
nieuwe onderofficiershotel was net
klaar en men had op de kazerne juist
een rotonde aangelegd."
Na de val van de Muur in Berlijn is
vreemd genoeg nog voor miljoenen
geïnvesteerd op de kazerne, zoals de
laatste jaren in de komst van een nieu
we fitnessruimte. Logisch dat de Duit
se krijgsmacht eind 2004 besloot de
legerplaats over te nemen. Verburg:
„Dit is één van de modernste leger
plaatsen in Duitsland."
Familie
„Met het opheffen van Seedorf ver
dwijnt een goed gesmeerd stadje. Ik
vind dit echt verschrikkelijk", moet
hoofd personeelszaken Floor Donkers
van de herstelcompagnie van het hart.
Hij heeft de tijd nog meegemaakt dat
de militairen ook op zondag op appèl
moesten verschijnen en daarna met al
le gezinnen op de kazerne koffie dron
ken. „Zo'n eenheid was bijna familie.
Het was de tijd waarin we met dienst
plichtigen het theater speelden dat de
Russen zouden komen." Die sfeer ver
anderde al na de val van de Muur en
de komst van het beroepsleger, maar
verdween grotendeels toen duidelijk
was dat Seedorf zou worden opgehe
ven.
De demonstratie van Duitsers uit de
omgeving tegen het vertrek van hun
Hollandse vrienden was eind 2003
nog aandoenlijk. „De lokale economie
hier is voor Nederland natuurlijk
geen argument om te blijven" stelt bri
gadegeneraal De Jonge. „We moeten
blij zijn met de mooie tijd die we hier
hebben gehad."
Cees Beemster
Een Nederlandse militair ruimt rommel op op de Duitse legerplaats Seedorf. foto's Marcel Rob/GPD
De laatste Nederlandse mili
tairen verlaten nog deze zo
mer de Duitse legerplaats See
dorf. Ruim honderdduizend land
genoten hebben hier sinds 1963
gezeten. Zij stonden paraat om
een aanval van de Russen te hel
pen afslaan. Die aanval kwam
niet; toch bleef de Hollandse en
clave nog lang bestaan. Met zijn
onderlinge saamhorigheid en fi
nanciële voordelen voor de be
trokken militairen.
Seedorf, vrijdagmiddag twaalf uur.
De kazerne is nagenoeg uitgestor
ven. Tussen dè verlaten grote bakste
nen legergebouwen klinkt het geritsel
van bladeren. Ook tussen de opgestel
de Leopard-tanks heeft de snijdende
wind vrij spel. De laatste van de ruim
zestienhonderd Nederlandse militai
ren die hier nog werken, verlaten in
luxe auto's de legerplaats.
Geen Jan Soldaat blijft achter bij de
poort. Beambten van een particulier
Duits beveiligingsbedrijf bewaken te
genwoordig het complex met came
ra's en herdershonden. De filmzaal op
de kazerne, waar militairen luid joel
den zodra de eerste dame op het
scherm verscheen, is al lang gesloten.'
De Hollandse voetbalclub is opgehe
ven. Voor een bak koffie buiten de ka
zerne staat alleen het Algemeen Mili
tair Tehuis nog overeind. Het Katho
liek Militair Tehuis en het Protestants
Militair Tehuis zijn al gesloopt.
Het contrast met de eens zo bruisende
kazerne waar ruim vierduizend Neder
landse militairen dag en nacht met el
kaar werkten en leefden is groot. De
eerste militairen verschenen hier in
1963. Na de val "van de Berlijnse Muur
in 1989 en vervolgens het neergaan
van het IJzeren Gordijn had de Neder
landse vooruitgeschoven post tussen
Bremen en Plamburg die-functie verlo
ren. Toch viel pas in de zomer van
De eetzaal op de legerplaats.
