PZC
Ho, het moet wel Bl0f blijven
Zeeuwse
band
wil de
wereld
raken
Nieuwe cd Umoja
loensdag 22 februari 2006
Umoja (Swahili vpor saamhorigheid, eenheid) is het verslag van een
1 muzikale wereldreis die Blof tussen oktober 2003 en november
2005 heeft ondemömen. Daarbij werden dertien landen aangedaan,
waar werd samengewerkt met artiesten ter plaatse. Achtereenvol
gens waren dat Kenia, Nigeria, Turkije, Cuba, Portugal, Verenigde
Staten, Argentinië, India, Bhutan, Japan, Australië, Ierland en Rus
land. Op het albupi staat één nummer uit elk land. De daar gemaak-
te opnames zijn vermengd met studio-opnames.
Umoja is bedoeld)als 'visueel album'. Het bestaat niet alleen uit een
cd maar ook uit een dvd. Bij elk nummer is een fraaie clip gemaakt,
•met beelden die tijdens de reizen zijn opgenomen. De dvd bevat ver
der onder meer een mini-documentaire en interviews met de band.
Ook wordt er aandacht gevraagd voor nijpende kwesties zoals de
waterproblematiél^ en aids. Het Umoja-project is ondersteund door
onder meer het ministerie van Buitenlandse Zaken (Ontwikkelings
samenwerking) en: het centrum voor internationale ontwikkeling
COS Zeeland.
Het album komt vrijdag 3 maart uit en gaat gepaard met een - in
middels uitverkochte - tournee, waarbij in elke provincie één optre
den wordt gegeven! Het eerste is donderdag 2 maart in het ArsenaaL-
theater in Vlissingèn. De bedoeling is later dit jaar een groot con
cert te geven met zo veel mogelijk* buitenlandse artiesten die aan
het project hebben meegewerkt.
De eerste single van Umoja, Aanzoek Zonder Ringen, is in Japan op
genomen met slagwerkgroep Kodo en staat nu hoog in de hitpara
de.
et Umoja heeft
Blof veel vrienden
over de grens ge
maakt. Wie spreekt met de
mensen met wie de Zeeuwse
band de afgelopen tijd heeft
samengewerkt, hoort volop
lovende reacties, zowel in mu
zikaal als in persoonlijk op
zicht. „Ze waren oprecht
geïnteresseerd, gaven aan
dacht aan iedereen", zegt bij
voorbeeld Droeh Nankoe,
met wie de groep in maart
2005 naar India reisde.
Nankoe, een Indiase zanger
en componist die in Neder
land woont, zorgde ervoor dat
een aantal klassiek geschoolde
muzikanten uit India meewerk
ten aan de opname van het num
mer Een En Alleen. Daarbij was
het onder meer de kunst om de
westerse toonladders en de In
diase raga's, een soort toonlad
ders maar dan gebaseerd op
'kleur' en gevoelsuitdrukking,
op elkaar af te stemmen.
„De Indiase muzikanten vonden
het echt fantastisch om te
doen", zegt Nankoe. „We heb
ben veel geleerd van hoe Blof
met muziek omgaat, want de ma
nier yan musiceren is heel an
ders dan we in India gewend
Carel Kraayenhof in Argentinië
zijn. Dat was heel verrijkend."
De muzikanten hebben recent
ook meegespeeld met Blof in
Ahoy' Rotterdam. „Aanvanke
lijk dachten we dat iedereen
'boe' zou gaan roepen, maar het
werd juist heel anders. Het was
een ongelooflijke ervaring. Dan
merk je dat er echt een eenheid
ontstaat, met de muziek als we
reldtaal."
Tsubasi Hori voerde de zes Ko-
do-drummers uit Japan aan, die
vorig jaar september meespeel
den tijdens de opname van de
huidige hitsingle Aanzoek Zon-
derRingen. Zij vervult ook een
prominente rol in de videoclip
die nu veelvuldig op de muziek
zenders is te zien. „Ons aandeel
was niet heel moeilijk, omdat
het nummer van Blof al zo goed
als af was. De groep heeft ons
wel verteld dat het een liefdes
liedje was en gevraagd dat goed
in gedachten te houden."
De tegenstellingen waren groot:
de traditionele, extreem ritmi
sche en woordloze muziek van
Kodo tegenover de moderne, me
lodieuze Nederlandstalige mu
ziek van Blof. De taalbarrière
maakte het tijdens de samenwer
king ook lastig om rechtstreeks
te communiceren. „Toch merk
ten we dat we onderhuids veel
gemeenschappelijk hadden en
dat maakte het makkelijk om sa
men te werken", zegt Hori. „Wij
vinden het bijzonder dat beide
muziekvormen samensmelten
en het resultaat ook nog de eer
ste plaats van de hitparade
haalt."
Aanspreekpunt in Ierland was
Terry Woods, de peetvader van
de folkrock (Steeleye Span, The
Pogues). „Het was heel interes
sant om te zien hoe een band die
in haar eigen taal zingt, naar an
dere landen trekt om samenwer
king te zoeken", zegt hij. „Het is
niet het soort muziek dat ik ge
woonlijk maak, maar de opna
mes die we gemaakt hebben,
klonken fantastisch."
Woods' inbreng, samen met nog
twee Ierse muzikanten, bestond
vooral uit het vinden van de'in
strumenten die het beste pasten
bij het nummer Vreemde We
gen. „Blof had heel goed in haar
hoofd welk geluid ze wilde heb
ben. Het ene instrument paste
daar beter bij dan het andere.
Wat zij vooraf hadden bedacht,
pakte heel goed uit."
Carel Kraayenhof, die als muzi
kale reisleider in Argentinië fun
geerde, noemt Umoja een 'fan
tastisch experiment'. „Dat een
Hollandse band zo'n zoektocht
onderneemt, vind ik uniek. Ge
zien de multiculturele samenle
ving is dat ook een geweldig ge
baar, een duidelijk signaal."
Het nummer Geen Tango is op
genomen in de legendarische
tangosalon Confiteria Ideal in
Buenos Aires, samen met het or
kest Sans Souci. „Ook voor het
orkest was het een geweldige er
varing", zegt Kraayenhof, die
samen met Tom Bakker het ar
rangement maakte.
Aan het nummer zelf viel echter
weinig te tornen, merkte hij.
„Als het om tango gaat, ben ik
nogal puristisch. Ik wilde daar
om ook een Argentijnse struc
tuur in het nummer aanbren
gen. Toen werd meteen geroe
pen: ho, het moet wel Blof blij
ven. Je merkt nu vooral aan het
'klankidioom' van de bando
neons en strijkers dat het een
tango is."
Kraayenhof acht de kans groot
dat Umoja navolging krijgt.
„Dit project kan aanleiding ge
ven tot veel meer experimenten
met wereldmuziek. Het lijkt me
bijvoorbeeld boeiend als één
land wordt uitgediept, waarbij
misschien ook iets meer recht
kan worden gedaan aan de ande
re, akoestische instrumenten.
Blof zoekt weliswaar het experi
ment op, maar blijft ook haar ei
gen weg volgen, trouw aan haar
artistieke visie."
Rolf Bosboom
Kodo treedt en 9 maart op in de
Rotterdamse Schouwburg
Umoja is voor Blof de ultie
me beproeving geweest.
Het bezoeken van dertien lan
den, het improviseren onder
moeilijke omstandigheden en
het verenigen van de vele opna
men tot de eenheid van een al
bum was een uitputtingsslag,
waarbij de groep zichzelf regel
matig tegenkwam en waarbij de
onderlinge banden op de proef
werden gesteld.
„Het is bijna griezelig gestoord
om zoiets te ondernemen", zegt
bassist Peter Slager. „Als het
groepsverband niet deugt, ga je
hierop beslist kapot." Blof door
stond Umoja, voelt zich zelfs
sterker dan ooit. „We zijn nu
hechter als band, maar we zijn
er ook rijker van geworden, als
muzikant, maar ook als indivi
du, door wat we allemaal heb
ben meegemaakt."
Het viertal koos met Umoja al
Blpf met Indiase
muzikanten
tijdens een
optreden in India.
fotografie Frank
van der Meijden
lesbehalve de makkelijkste weg,
maar deed dat niet zonder re
den. „Ik zag mezelf niet nog ja
ren doorgaan met wat we de
den", zegt Slager. „Na Omarm
hadden we sterk de behoefte om
eens wat verder te gaan, anders
is het gevaar groot dat je mu
ziek een herhaling van zetten
wordt."
De muzikale wereldreis, die
zich na een bezoek aan Kenia op
uitnodiging van Plan Nederland
organisch ontwikkelde, bleek
voor Blof een ideale manier te
zijn om zichzelf opnieuw uit te
vinden. Het werd een zoektocht
om de eigen muziek te verbin
den met die uit andere culturen,
zonder zichzelf te verliezen. Ne
derlandstalige muziek in inter
nationaal perspectief.
De vele ontmoetingen, waarbij
steevast de taal van de muziek
werd gesproken, verruimde
Blofs horizon ingrijpend. Ook
als het gaat om politieke en
maatschappelijke kwesties.
„Vanaf dag één dat we in Kenia
Zanger-gitarist Paskal Jakobsen van Bl0f samen met Terry Woods.
waren, lulden we ineens over po
litiek en dat gesprek is die hele
reis niet opgehouden. Kennelijk
is dat iets wat met je gebeurt als
je reist."
In de Umoja-teksten zijn daar
af en toe invloeden van terug te
vinden. „Maar het is niet onze
ambitie om protestliedjes te
schrijven", zegt Slager. „We pro
beren een universele snaar te ra
ken, maar het wel subtiel te hou
den. Op de dvd staan enkele
items die betrekking hebben op
zaken die ons hebben bezigge
houden. Die kun je overslaan,
maar ik denk dat je wel moet kij
ken. We willen niet al te goede-
doelerig overkomen, maar het
waren wel belangrijke onderde
len van de reizen. Er is meer on
der de zon dan alleen muziek
maken."
Blof beseft dat Umoja waar
schijnlijk veel teweeg gaat bren
gen en kan uitgroeien tot een ijk-
punt in de Nederlandse popmu
ziek. Slager: „Ik hoop dat we
een trendsetter zijn. Naar mijn
mening beperken te veel bands,
ook Engelstalige trouwens, zich
tot achtertuinmuziek. Wat wij
hebben gedaan is ook niet hele
maal nieuw - Paul Simon werk
te al twintig jaar geleden met
Afrikaanse muzikanten - maar
wel op Nederlandstalig gebied.
Het importeren van muziek uit
alle windstreken kan de Neder
landse muziek alleen maar ten
goede komen."
Na het complexe en uitputtende
Umoja-project heeft Blof wel
ideeën hoe een volgend album
zou moeten worden. „Dat wordt
toch wel rock-'n-roll, recht-
toe-rechtaan. Een stevige plaat
die weer een heel andere sfeer
uitademt", zegt Slager. „Die
zou ik bij voorkeur opnemen in
de Electric Lady-studio. De vibe
in New York vonden we name
lijk geweldig. Het is de fijnste
stad van de wereld."
De kans is groot dat er ook meer
samenwerkingen over de grens
komen. „Bij het jubileumcon
cert van Fernando Lameirinhas
hebben we bijvoorbeeld accor
deonist Régis Gizavo uit Mada
gascar ontmoet. Dus misschien
reizen we een keer af naar Mada
gascar. Alle wegen liggen nu
open, het kan allemaal. Door
Umoja durven we veel meer. Als
je dit voor elkaar krijgt, kan al
les."
Rolf Bosboom
CSW brengt G-son en de Astronauten
