Direct effect straf is er zelden
Van muren naar weidse zeeën
PZC
Codes in sprookje Wim Hofman
alleen door volwassenen te kraken
15
Nieuwe bunkers voor vleermuizen
Zeeuwse toeristische opleiding
Drijfvuil Sas eindelijk opgeruimd
kunst
donderdag 16 februari 2006
rfnnrEmile Calon
Het arrondissement Middelburg is
voor de nieuwe hoofdofficier Die-
derik Greive niet een korte tussenstop
op weg naar een mooie functie elders
in het land. Hij heeft het college van
procureurs-generaal, de medewerkers
van het parket en - niet onbelangrijk -
zijn vrouw en kinderen beloofd mini
maal zes jaar in Middelburg te blij-
De laatste jaren had de kamer van de
Middelburgse hoofdofficier wel wat
weg van een duiventil, zo geeft hij vol
mondig toe. Greive (44) blijft echter,
tot tevredenheid van onder meer de on
dernemingsraad van het OM, langere
tijd in het Zeeuwse actief.
Zijn woning in Dronten staat reeds te
koop en hij oriënteert zich, vanuit een
huurappartementje in de Middelburg
sebinnenstad, op de Zeeuwse huizen
markt.
Greive begon zijn OM-loopbaan in
Zwolle. Al snel was hij niet alleen ac
tief als districtsofficier en leidde hij
opsporingen. Hij raakte ook betrok
ken bij projecten. Daar ontdekte hij
dat het in gang zetten van iets nieuws,
het organiseren, het bij elkaar bren
gen van mensen en belangen, leuk
werk is. Na een aantal jaren werd hij
plaatsvervangend hoofdofficier in As
sen om drie jaar later te verhuizen
naar de polders om in Lelystad funge
rend hoofdofficier te worden. Hij zat
daar nog niet zo lang toen hij door pro
cureur-generaal Bolhuis gevraagd
werd voor de vacante post van hoofd
officier in Middelburg. Hij vroeg een
week bedenktijd en liet vervolgens we
tendeuitdaging aan te willen gaan.
Sinds ruim een maand houdt hij kan
toor aan de Kousteensedijk. Daar zegt
hij dat het managen van een organisa
tie boeiend werk is. Hij is echter niet
van plan om alleen leiding te geven
aan de Zeeuwse afdeling van het Open-
Hoofdofficier Diederik Greive: „Als iemand echt over de schreef is gegaan, verdient hij of zij een douw."
baar Ministerie. Afgelopen vrijdag
trok hij daadwerkelijk de toga aan om
tijdens een zitting van de politierech
ter op te treden als officier van justi
tie. Dat werk, dat doet hij nog steeds
graag, zo zegt hij.
Samenspel
Hij vertelt hoe hij in zijn vorige'stand-
plaats, Lelystad, altijd een goed ge
voel had na een zittingsdag. Het sa
menspel met de rechter, het reageren
op betogen van advocaten en verdach
ten, het wikken en wegen bij het for
muleren van de straf, hij vindt dat een
mooi onderdeel van het vak.
Hem hoor je dus niet zuchten als een
veelpleger voor de zoveelste maal voor
een rechter moeten verschijnen na
weer een serie overtredingen. Hij weet
dat je als officier van justitie niet in
enkele zittingen de wereld beter
maakt noch het onrecht recht zet. Hij
beseft dat criminelen, na het aanhoren
van zijn betoog, niet gelouterd de
rechtszaal verlaten. „Het direct effect
is er maar zelden", geeft hij zonder
problemen toe. Daarnaast, aldus de
hoofdofficier, is het strafrecht ook iets
zakelijks.
„Want als iemand echt over de schreef
is gegaan, verdient hij of zij een
douw." Die straf is nodig zodat de an
deren, de mensen die zich niet misdra
gen, zien dat er iets gedaan wordt aan
de criminaliteit, aldus Greive.
Uit de cijfers weet hij dat Zeeland op
het gebied van criminaliteit een be
trekkelijk rustige provincie is. Greive
was dan ook niet op zoek naar een
post als crime-fighter. „Mijn status
van hoofdofficier meet ik niet af aan
de hoeveelheid criminaliteit.". Hij
vindt het wel belangrijk het criminali-
teitsniveau acceptabel te houden.
Kennismaken
De nieuwe hoofdofficier is momenteel
bezig met een kennismakingsronde in
de x-egio. Zijn eigen medewerkers
heeft hij zowat allemaal gesproken.
Niet in zijn eigen werkkamer achter
een gesloten deur, maar in alle open
heid in de kantine op de bank. Daar
nam hij ook van iedereen een foto zo
dat hij nu al, zo roemen medewerkers,
zowat iedereen bij de voornaam kent
foto Lex de Meester
en aanspreekt. Greive vindt het niet
nodig om nu al met een toekomstvisie
te komen.
Wel meent hij dat de Zeeuwse havens
wat meer aandacht verdienen in ver
band met zaken als (mensen)smokkel
en criminaliteit. En hij toont zich een
groot voorstander van een integraal
veiligheidsbeleid. Dus samen met de
partners optrekken en er ook voor zor
gen dat criminaliteit voorkomen
wordt. De nazorg, zo benadrukt hij, is
minstens even belangrijk als de opspo
ring. Dus voorkomen dat mensen na
het uitzitten van een straf terugvallen
in crimineel gedrag. Hij laat weten
dat hij iedereen die een taak heeft in
het voorkomen van crimineel gedrag
daarop zal aanspreken.
HAAMSTEDE - De Vereniging Natuurmonumenten heeft;
twaalf bunkers in de Schouwse Westhoek opgeknapt en
ingericht als winterverblijf voor vleermuizen. Die houden'
tussen oktober en april hun winterslaap. De bunkers'
stammen uit de Tweede Wereldoorlog en maakten deel.
uit van de Duitse Atlantikwall.
Elf bunkers bevinden zich in het slotbos Haamstede en
een in de Zeepeduinen. Enkele jaren geleden werden al
vijf bunkers 'vleermuisvriendelijk' gemaakt. Daarin zijn
bij recente tellingen per bunker 70 tot 90 watervleermui
zen en een aantal franjestaartvleermuizen, gewone baard-
vleermuizen en grootoorvleermuizen, waargenomen. Uit
die hoeveelheden en soorten leidt Natuurmonumenten af
dat de bunkers in een behoefte bij de vleermuizen voor
zien. Bedoeling is komende jaren nog meer oude bunkers
geschikt te maken als winterverblijf. Het inrichten van de
12 bunkers kostte 10.000 euro, betaald door de provincie
Zeeland.
VLISSINGEN - De opleiding IBL-toerisme van de Hoge
school Zeeland gaat zich meer op Zeeland richten. De toe-!
risme-opleiding is toegevoegd aan de International Busi
ness and Language opleiding en die is weer onderdeel van
de vroegere HEAO die nu Bachelor of Business Admini
stration heet.
De IBL-toerisme opleiding bestond al langer, maar richt
te zich veel minder op Zeeland en het toeristisch bedrijfs
leven in deze provincie. Als er bijvoorbeeld excursies wer
den gemaakt gingen die naar Amsterdam en niet naar een
Zeeuws studieobject.
Met ingang van dit jaar wordt dat anders. Zo is de samen
werking met de Zeeuwse overheid en het Zeeuwse be
drijfsleven versterkt. Tweemaal per jaar wordt het toeris
tisch onderwij sprogramma getoetst door een club profes
sionals uit de branche: de zogenaamde Special Interest
Group (beroepenveldcommissie). Deze vertegenwoordi
gers zijn werkzaam bij organisaties zoals Roompot Vakan
ties, Provincie Zeeland, Kamer van Koophandel maar
ook bij een aantal internationaal opererende organisaties
van buiten het toeristisch werkveld.
SAS VAN GENT - De vier meter brede strook drijfvuil in
het kanaal tussen de Westkade en de Oostkade in Sas van
Gent is na jaren opgeruimd. Er is actie ondernomen na
schriftelijke vragen door raadslid Cees Freeke (LCF). Die
was op zijn beurt benaderd door bewoners. Volgens de in
woners was er al jaren tevergeefs geklaagd over de situa
tie.
Naar aanleiding van de raadsvragen is een medewerker
van de gemeente Terneuzen een kijkje gaan nemen. Die
constateerde dat er een dikke laag vuil dreef. B en W wij
zen er in hun antwoord aan Freeke op dat het bewuste
deel van het kanaal in beheer is bij Zeeland Seaports,
maar dat Rijkswaterstaat (RWS) de waterkwaliteitsbe
heerder is van het hele kanaal en de Westerschelde. Rijks
waterstaat heeft op zijn beurt weer een onderhoudscon
tract met een aannemer.
Daarin, staat dat die het water vrij moet houden van
zwerf- en drijf afval. „Als RWS een klacht ontvangt,
wordt de aannemer geïnformeerd en ruimt hij het vuil
op", stellen B en W. „Inmiddels is het drijfvuil uit het ka
naal verwijderd."
Nuurder Begoochelingen, werk van Geer Huybers, te zien in De Drukkerij.
foto Ruben Oreel
jjgor Rolf Boshonm
GISSINGEN - De Haagse kun-
itenaar Geer Huybers (1947) ex
pert momenteel op twee
fatsen in Middelburg. Die lig-
hemelsbreed misschien nog
'een honderd meter van elkaar,
"■aar inhoudelijk zijn de ver
gillen tussen de getoonde wer-
«n levensgroot.
%onder en imposant is zonder
®eer Huybers' Muur der Begoo-
wlingen, te zien in De Drukke-
^1' Het is een panoramisch schil-
Ff opgebouwd uit zestig losse
Hoekramen.
Samen vormen ze een werk met
^oppervlakte van ruim zeven-
vierkante meter en een om-
van ongeveer 24 meter. Het
wonderlijk genoeg, precies
JP net binnenplein van de boek
handel.
het schilderij, dat vol is van
.Tnboliek, keren muren in diver-
f^rmen terug. De sfeer veran-
geleidelijk, met een demoni-
e en apocalyptische noord-
1 hoop, het verlangen en
de begeerte aan de oostzijde, het
tijdelijke geluk in het zuiden en
de treurnis en verdriet aan de
westkant. Het is een wisseling
van gemoedstoestanden zonder
begin en zonder einde en daar
mee cyclisch. Het is een voortdu
rende reïncarnatie, een vicieuze
cirkel van universele emoties.
Huybers bouwde zijn Muur der
Begoochelingeh halverwege de
jaren negentig, nadat zijn schil
derschap uiteenlopende fases
had doorlopen met muren als re
gelmatig terugkerend thema.
Het panoramische schilderij
maakte hij naar eigen zeggen
om '25 jaar schildersonderzoek
samen te brengen in één groot
werk'. „Het project was een af
sluiting van al het voorgaande
en een begin van vernieuwing."
Hoe waar dat is, blijkt in Gal
lery Maritime, waar Huybers re
cent werk exposeert. Het is be
duidend aardser dan zijn vroege
re schilderijen: figuratief, tradi
tioneel bijna.
De kunstenaar toont vooral zee
ën met lage horizonnen, zodat
er veel ruimte is voor machtige
wolkenpartijen. Keer op keer
valt de weidsheid op, mede door
het formaat van de doeken, met
een breedte die soms oploopt tot
twee meter. Geen muur meer
die het uitzicht ontneemt.
Wie zijn eerdere en andere werk
niet kent - hij maakt nu bijvoor
beeld ook minimalistische ab
stracte schilderijen - zou Huy
bers een bij uitstek Hollandse
schilder noemen, met zijn fasci
natie voor landschap, water,
lucht en licht. Hij beoefent het
genre vakkundig. Mooi is bij
voorbeeld hoe het ochtendlicht
deels op het water valt in 't Is
nog vroeg.
Dreigends
Bijna elk schilderij heeft wel
iets dreigends in zich. Donkere
wolken pakken zich steeds sa
men en maken het minieme zeil
bootje dat manmoedig het nood
weer tegemoet vaart wel heel
nietig, zoals op Pas maar op en
Hier schijnt de zon. Op Floating
Message vliegt heel subtiel een
rode ballon met een boodschap
boven een regenwolk uit.
Door de veelheid, het formaat
en de kracht van Huybers' schil
derijen gaat het werk van Win-
nifred Bastian, de andere expo-'
sante in Gallery Maritime, wat
verloren. Zij maakt olieverfschil
derijen en aquarellen over mari
tieme onderwerpen. Ze werkt
minder gedetailleerd dan Huy
bers, maar haar aandacht gaat
vooral uit naar het lijnenspel,
goed te zien bijvoorbeeld op de
aquarel Pier 1.
Haar onderwerpen zijn vaak ver
stild, met verlaten en soms ook
drooggevallen boten in de haven
of op het strand. De kleine aqua
rellen vormen een mooi contrast
met de grote formaten van Huy
bers.
Expositie: Schilderijen van Geer
Huybers en Winnifred Bastian,
t/m 25 maart in Gallery Maritime,
Gortstraat 43, Middelburg. Ge
opend: di.-za., 12-17 uur.
Expositie: 'Muur der Begoochelin
gen', panoramisch schilderij van
Geer Huybers, t/m 11 maart in De
Drukkerij, Markt 51, Middelburg.
Geopend: ma. 11-18 uur, di.-vr.
9-18 uur (do. tot 21 uur), za. 9-17
door Rolf Bosboom
VLISSINGEN - Zwart als inkt
(1997) van Wim Hofman is een
prachtig literair verhaal, maar
eigenlijk niet geschikt voor kin
deren. Zij kunnen de 'totaalbe
tekenis' van het boek, dat in
1998 werd bekroond met de
Gouden Griffel én de Wouter
tje Pieterseprijs, onmogelijk
doorgronden.
Joukje Akveld en Harry Bekke
ring betogen dat in de nu ver
schenen aflevering van het tijd
schrift Literatuur zonder leef
tijd. Dat is geheel gewijd aan
de Vlissingse schrijver, die eer
der deze maand 65 jaar is ge
worden. Dat wordt het hele
jaar gevierd met een groot aan
tal activiteiten, zoals diverse
boekuitgaven en momenteel
een boeiende expositie in het
Letterkundig Museum in Den
Haag.
Het themanummer van Litera
tuur zonder leeftijd bevat een
veelheid aan bijdragen, maar
opvallend is de ruime aan
dacht voor Zwart als inkt, Hof-
mans eigenzinnige herschep
ping van, het sprookje van
Sneeuwwitje.
Akveld en Bekkering noemen
het 'welhaast een complexe, ge
laagde roman voor volwasse
nen, zozeer wordt het geken
merkt door terugkerende mo
tieven en subtiele herhalingen,
waardoor de tekst een uiterst
hechte structuur kent'.
De aan ironie grenzende hu
mor, de pessimistische bood
schap van het verhaal (de fijne,
onschuldige kindertijd is een
fabeltje), de talloze indirecte
verwijzingen naar andere tek
sten, de belangrijke rol van de
verteller en de vele open plek
ken in het verhaal zullen door
kinderen nauwelijks worden
doorgrond, aldus Akveld - en
Bekkering.
Er is volgens hen sprake van
stijl, compositie en 'literair
vakmanschap' op het niveau
van volwassenenliteratuur.
„Wij denken dat slechts vol
wassen lezers de door Hofman
aangebrachte 'codes' in Zwart
als inkt zullen kunnen ontcijfe
ren."
Gastredacteur Anne de Vries
gaat vooral in op beelden die
Het tijdschrift Literatuur zonder leeftijd is geheel gewijd aan de Vlissingse schrijver Wim Hofman.
foto Ruben Oreel
Hofman zelf bij het verhaal
heeft gemaakt. Die vormen, sa
men met de gebruikte kleuren
(zwart, wit en rood), een onver
brekelijke eenheid met de
tekst en zijn rijk aan nauw sa
menhangende symboliek. Ze
onderstrepen zo het centrale
thema van het boek: de cyclus
van leven en dood. Ook De
Vries heeft het over een 'code'
die. door de lezer eerst moet
worden 'gekraakt'.
De uitvoerige bijdrage van Ida
Schuurman en Truusje
Vrooland-Löb in het tijd
schrift gaat meer over Hof-
mans illustraties bij zijn verha
len in het algemeen.
John Louws, docent Neder
lands aan de Pabo van de Hoge
school Zeeland, bespeurt dat
Hofmans werk onder zijn stu
denten niet of nauwelijks be
kend is. Louws spreekt van
'boeken met een kontje'. Om
dat ze in vorm en stijl sterk af
wijken van de traditionele kin
derboeken, hebben ze de steun
nodig van vooral toekomstige
onderwijzers. „Het doel van
boekpromotie is nu juist kinde
ren nieuwsgierig maken naar
boeken die ze nog niet kennen
en die ze niet snel uit zichzelf
zouden kiezen, omdat ze an
ders zijn dan de boeken die ze
doorgaans lezen."
Het tijdschrift bevat verder on
der meer een interview met
Hofman. Karei Maartense, van
wie in het Letterkundig Mu
seum ook een documentaire
over Hofman is te zien, schrijft
over zijn literaire reizen met
de schrijver. Vertaalster
Hedwig von Bülow verhaalt
over de problemen bij het om
zetten van Hofmans bijzondere
taalgebruik in het Duits. Ook
het memorabele dankwoord
van dë auteur bij de uitreiking
van de Theo Thijssenprijs in
1991 is integraal in het tijd
schrift opgenomen. Verder ver-
tellen Bo de Jong, Jan en Netty
van Gilst, Annemarie Terhell
en Elly Nannings over beel
dend werk dat zij van Hofman
bezitten.
Tijdschrift: 'Literatuur zonder
leeftijdjaargang 20, nummer 69
themanummer Wim Hofman),
136 blz., Biblion Uitgeverij, Leid-
schendam. Prijs los nummer:
€18,95.
