Bush pakt olieverslaving aan
De Iraanse bom
PZC
Bingo met taalcursus
President verweert zich in State of the Union tegen niet bestaande critici
2 februari 1956
donderdag 2 februari 2006
nSt
Het integratiebeleid van minister Verdoi
faalt. De Raad voor de Maatschappelijk e>
Ontwikkeling (RMO) heeft geen go-
woord over voor de manier waarop ze de integr'
tie van allochtonen tracht te bevorderen. Hao
maatregelen werken vaak averechts omdat ze vocO
al verschillen benadrukken. Dit oordeel over
praktische uitkomst van Verdonks aanpak is getli
verrassing. Bekend was al dat de minister bij RRi,
presentatie en uitleg van haar beleid met enijje
trefzekerheid steeds net de verkeerde snaar wersje
te raken. stui
In de gapende kloof tussen de West-Europese dd»g
mocratieën en de moslimcultuur stortte deze wefien
de vrijheid van meningsuiting. Commotie in PJ®
Arabische wereld over de publicatie van een sere^
spotprenten in het Deense dagblad Jyllands-Poteit
ten liep zo hoog op, dat de Denen met verkapte eDe
cuses moesten komen om de zaak te sussen. freg
prenten nemen islamitisch geïnspireerde terrein
op de hak. Bijvoorbeeld met een tekening waarê0J
is te zien hoe Mohammed aan de hemelpoort no. 0
nasmeulende zelfmoordterroristen 'Stop, stop, Cyar
maagden zijn op' toeroept. Een groot deel vancnie
Deense moslimgemeenschap liep te hoop. De rfiln
dactie werd bedreigd. Nuancering kreeg geetoc
kans. Dat de krant in een van de gewraakte tekiDa
ningen zichzelf bekritiseerde, bleef onopgemerkt^
Zolang de culturele verschillen tussen autocht(Ce
nen en (grote delen van) de allochtone gemeer^
schap nog zo groot zijn, heeft het geen zin de pai^J
tijen naar elkaar toe te duwen. Dat leidt slecht]
tot steeds hevigere conflicten. Zeker als de ove'
heid aan die integratie een standaard setje normc^
en waarden verbindt dat niet bij de nieuwkomei^
past. Het onderzoek van de RMO bevestigt dat iiou
stant integratie niet werkt. De raad wil oversch<Bi:
kelen naar een duurzame variant. Daarbij heede'
hij als enige sterke advies dat de economische pos Ier
tie van autochtonen moet verbeteren. Verder is h(st£
een nogal houterige aanbeveling van ontmoeting^3
parken, interculturele sportcompetities en combi
naties van taalcursus en bingo, samengevat ond£cje
het weinig uitnodigende begrip publieke familiar va
teit. Een nieuwe mislukking is ingebakken. Daaiva
om lijkt het verstandig integratie voorlopig van dtr<
politieke agenda te schrappen. m|
De behoefte om de eigen cultuur te verdedigen im
kennelijk sterk. De kans dat bevolkingsgroepevi
vanuit de relatieve vrijheid van de eigen eulturelvc
kring begrip voor elkaar opbouwen, is groter dake
in de snelkookpan van Verdonk.
door Ans Bouwmans
De VS hebben volgens Ge
orge Bush een serieus ener
gieprobleem. „Amerika is ver
slaafd aan olie", zei hij tijdens
zijn State of the Union, de tradi
tionele jaarrede van de Ameri
kaanse president. Het probleem
is dat die olie 'vaak wordt geïm
porteerd uit instabiele delen
van de wereld'. Bush wil in
twintig jaar tijd driekwart van
de olie-import uit het Mid
den-Oosten vervangen door al
ternatieve energie.
Bush wil schonere, kolenge-
stookte elektriciteitscentrales
en meer investeringen in zon-,
wind- en kernenergie. Ook moet
er meer onderzoek worden ge
daan naar de brandstof ethanol
en naar automotoren die op elek
triciteit of waterstof kunnen lo
pen. Investeren in nieuwe, scho
ne technologie is ook nodig om
énergie betaalbaar te houden.
De sterk gestegen benzineprijs
in de VS was het afgelopen jaar
een van de redenen voor de da
lende populariteit van de presi
dent.
Bush, die aan zijn zesde rege
ringsjaar begint, heeft een an
nus horrïbïlis achter de rug. Hij
zag zijn poging om de AOW
deels te privatiseren, misluk
ken. De opstand in Irak houdt
aan, terwijl de steun onder de
Amerikaanse bevolking voor de
oorlog afneemt. De regering rea
geerde incompetent op de ramp
die werd veroorzaakt door or
kaan Katrina.
Een medewerker van vice-presi
dent Dick Cheney werd aange
klaagd. De Republikeinse partij
bleek nauw verweven te zijn
met een corrupte oud-lobbyist.
En het stimuleren van vrijheid
en democratie in de wereld gaat
niet altijd vanzelf.
Maar tegenslagen mogen er niet
toe leiden dat Amerika zich te
rugtrekt van het wereldtoneel,
zijn leiderschap opgeeft en kiest
voor isolement en protectionis
me, zo stelde Bush. Het beëindi
gen van tirannie in de wereld is
een belangrijk doel voor de lan
ge termijn, omdat het de VS vei
First lady Laura Bush begroet familieleden van de marinier Dan Clay die omkwam tijdens de strijd in Irak. foto Mike Theiler/EPA
liger maakt als meer landen de
mocratisch zijn en minder sta
ten hun bewoners onderdruk
ken. Terugtrekking in de strijd
tegen het terrorisme is 'oneer
vol' en leidt niet tot vrede, ver
klaarde de president. „Het alter
natief voor Amerikaans leider
schap, is een wereld die drama
tisch veel gevaarlijker en angsti
ger is."
Economisch gezien is het ver
standiger de economie te stimu
leren dan de grenzen dicht te
gooien voor immigranten en
goedkope producten, zei Bush.
Een van zijn voorstellen is om
de concurrentiekracht van Ame
rikanen te verbeteren, door op
scholen meer aandacht te schen
ken aan exacte vakken.
Irak
Een groot deel van de toespraak
van Bush ging over het buiten
land. Hij kondigde geen concre
te troepenreductie in Irak aan,
hoewel er op wordt gerekend
dat de aanwezigheid van de
Amerikaanse strijdkrachten in
dat land dit jaar afneemt. De
president herhaalde zijn eis dat
Harnas - de overwinnaar bij de
Palestijnse verkiezingen - zich
moet ontwapenen en Israël moet
erkennen. En Iran moet zijn nu
cleaire aspiraties opgeven.
Bush verdedigde nogmaals zijn
toestemming aan de NSA om in
ternationale telefoontjes met
Amerikaanse ingezetenen af te
luisteren. Daarover is in de VS
opschudding ontstaan, omdat
de president daarbij mogelijk de
wet heeft overtreden.
Al 48 uur voor het uitspreken
van de State of the Union begon
nen woordvoerders van de presi
dent het 'nieuws' te duiden. Het
zou een visionaire rede worden,
een filosofische rede, een rich
tinggevende rede. Dat waren al
lemaal accurate beschrijvingen,
verzekerde adviseur Dan Bart-
lett. Geen wonder, als een presi
dent zijn politieke kapitaal al in
het eerste jaar van zijn tweede
termijn verspeelt en kampt met
enorme begrotingstekorten, zit
er weinig anders op dan zijn gro
te en kleine ideeën nog eens op
te dienen met een 'filosofisch'
sausje en wat pakkende zinnen.
De tekstschrijvers van Bush
blonken zoals te doen gebruike
lijk uit in creatief taalgebruik,
simplisme en hyperbolen. Daar
om dus deze keer geen hit als
'As van het Kwaad', maar wel
'Amerika is verslaafd aan olie'.
Dat hakt er binnenlands ook
aardig in.
Ook opmerkelijk: de 'lange oor
log' maakte zijn debuut in de
State of the Union. Een militai
re blogger signaleerde onlangs
dat het Pentagon de 'oorlog te
gen terrorisme' graag zou ver
vangen door de 'Lange Oorlog',
a la de Koude Oorlog. En ver
hip, onmiddellijk blijkt, in de
woorden van Bush, 'onze genera
tie verwikkeld te zijn in een lan
ge oorlog tegen een vastbesloten
vijand, een oorlog die gevochten
zal worden door presidenten
van beide partijen'.
Isolationisme
Bush heeft er verder een handje
van zich af te zetten tegen stand
punten van anonieme critici,
waarvan onduidelijk is wie hij
nu eigenlijk bedoelt. Om die re
den verzette hij zich in deze re
de alinea's lang tegen isolationis
me, maar er is niemand in de VS
die daar op dit moment voor
pleit. Het is ook een raadsel wie
de 'sommigen' zijn die volgens
Bush het ideaal zouden willen
afschaffen om democratie te ver
breiden in de wereld.
Democraten pleiten er evenmin
voor om de Amerikaanse troe
pen 'plotseling' terug te trekken
en Irak vervolgens aan zijn lot
over te laten.
Maar als je Bush hoort praten
dan komt Bin Laden in Irak aan
de macht als de 'defaitisten' hun
zin krijgen. De afgelopen maan
den gebruikte Bush dit trucje
ook al door te suggereren dat
'sommigen' niet zouden willen
dat hij telefoontjes van Al Qae-
da naar Amerikaanse contact
personen laat afluisteren. Maar
daar is helemaal geen sprake
van. Critici willen dat daarvoor
een bevelschrift van de rechter
wordt gevraagd, zoals in de wet
staat. Of dat de wet wordt aan
gepast. Maar Bush vindt de Lan
ge Oorlog al rechtvaardiging ge
noeg. GPD
Een oud-buurvrouw van Chirac in Sainte-Féréole waar de president raadslid is geweest. foto GPD
Voor afgelegen Franse steden en
streken zijn hooggeplaatste afge
vaardigden in Parijs van groot
belang. President Chirac zet
zich al 40 jaar in voor 'zijn'
streek Corrèze.
door Olivier van Beemen
Het nog geen 300 inwoners
tellende dorp Sarran ligt in
de landelijke streek Corrèze in
Midden-Frankrijk. Het plaatsje
ontving al twee keer een Tour
de France-etappe en herbergt
een immens museum. De man
achter dit succes is president
Jacques Chirac.
In het uitgestrekte Frankrijk
(verertien keer zo groot-als Ne
derland) is het voor provincieste
den en afgelegen streken van
groot belang hooggeplaatste af
gevaardigden in Parijs te heb
ben. Hun invloed kan leiden tot
de aanleg van een snelweg, een
snelle treinverbinding of een
pretpark. Zo opende het thema
park Vulcania zijn deuren in Au-
vergne door hulp van oud-presi
dent Valéry Giscard d'Estaing.
Lille kreeg de snelle trein naar
Parijs, Brussel en Londen dank
zij oud-premier Pierre Mauroy.
Jacques Chirac, geboren Parijze-
naar, begon zijn politieke loop
baan in 1967 als raadslid in
Sainte-Féréole, ook in Corrèze.
Daar heeft zijn familie haar wor
tels. Hoewel hij nooit in de
streek gewoond heeft, conclu
deerde hij al snel dat een lande
lijke achtergrond bijdroeg aan
een goede beeldvorming. Televi
siebeelden tonen hem vaak in ge
sprek met boeren, die hem stee
vast tutoyeren.
In de loop van zijn carrière,
waarin hij het schopte tot parle
mentslid, burgemeester van Pa
rijs, premier en president, is hij
de streek nooit vergeten. „Cor
rèze is een vrij onvruchtbaar ge
bied, dat Jacques Chirac gedu
rende 30 jaar voortdurend be
werkt heeft. Hij zaait er met sub
sidies, bedrijfsvestigingen en so
ciale instellingen. Hij oogst niet
alleen stemmen, maai' ook erken
ning, genegenheid en trouw",
schreef de de krant Le Monde.
Zo komt het dat de dunbevolkte
streek uitstekend bereikbaar is
dankzij een aantal snelwegen,
waarvan de A20 richting Parijs
bovendien grotendeels tolvrij is.
Zo komt het ook dat een plaats
je als Ussel talrijke fabrieken
kent die met veel staatssteun
zijn neergezet. En dat de 'route
départementale' naar Sarran,
waar de Chiracs een kasteel be
zitten, prachtig is geasfalteerd.
In zijn nieuwjaarswens aan de
inwoners van Corrèze sprak Chi
rac van 'de prioriteit die de
Franse staat geeft aan de ople
ving van dit kleine gebied'. Hij
kondigde aan dat de grootste
stad van Corrèze, Brive, binnen
kort per trein op drie uur reizen
van Parijs zal liggen, in plaats
van de huidige vijf uur.
Erfenis
De kans is klein dat Chirac na
de verkiezingen van 2007 nog
een grote politieke rol speelt.
Hij laat Corrèze wel een erfenis
na. De streek krijgt eén militai
re school voor 250 studenten en
100 vaste krachten. Er komt
hulp voor de ontwikkeling van
een autofabriek en financiële
steun voor de houtindustrie.
Chiracs beleid werpt vruchten
af. Veel kiezers, ook uit linkse
hoek, stemden bij de verkiezin
gen in 1995 en 2002 op hem en
niet op een kandidaat die ideolo
gisch dichter bij hen stond. 'Je
kunt maar beter een president
hebben die uit onze streek
komt', luidde het motto. In 2002
haalde Chirac zo in Tulle 94 pro
cent van de stemmen.
Als burgemeester van Parijs om
ringde Chirac zich met inwo
ners uit Corrèze. Die deden daar
werk dat soms niets met de stad
te maken had, maar kregen wel
salaris van de gemeente. Cor
rèze kreeg er een bijnaam door:
het 21e stadsdeel van Parijs.
In Sarran, waar Jacques' echtge
note Bernadette wethouder is,
staat een 'President Jacques Chi-
racmuseum', dat wordt uitge
breid tot een groot complex. De
president besloot alle cadeaus
die hij bij staatsbezoeken krijgt
aan de instelling te schenken.
Het museum ontvangt 35.000
mensen per jaar, een aantal dat
snel stijgt. Hoewel de kans klein
is dat Chirac nog een keer presi
dent wordt, zou de streek in
2007 opnieuw het staatshoofd
kunnen leveren. Dan moeten de
inwoners wel links stemmen. De
leider van de socialisten en mo
gelijke presidentskandidaat,
Francois Hollande komt uit Cor
rèze. GPD
MIDDEN-OOSTEN - De Ame
rikaanse president Eisenho
wer en de Britse premier Eden
willen snel met Frankrijk over
leggen over het Midden-Oos
ten. Vooral het behoud van vre
de tussen Israël en de Arabi
sche staten zal onderwerp van
bespreking zijn. Pas als die vre
de een feit is, kan er een betere
verstandhouding tussen het
Midden-Oosten en de westerse
wereld komen, hebben Ei
senhower en Eden laten we
ten.
PAKHUIS - Een groot pak
huis op de Nieuwe Haven in
Zierikzee is gisteren uitge-
Hoofdredactie:
A. L Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax- (0113)315669
E-mail. redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
brand. De brandweer wist ter- R
nauwernood te voorkomen dat rr
ook enkele belendende huizen g'
afbrandden. Het vuur ont- s1
stond toen een medewerker in ei
het pakhuis met een snijbran- d
der een (lege) benzinetank wil- h
de openbranden. n
a
WALVISJACHT - De vangsten z
van de Nederlandse walvisja
ger Willem Barendsz. zijn tot
nu toe teleurstellend.
Het jachtseizoen is sinds 7 ja
nuari open, maar de Willem -
Barendsz heeft nog slechts
1833 ton traan en 1473 ton
spermolie bij elkaar kunnen I
krijgen.
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20.55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uilsluitend schriftelijk, 1 maand voor het
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax:(076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord-en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax: (0114)372771
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
Fax: (076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
De machthebbers in Iran willen een
eigen atoomwapen ontwikkelen,
al beweren zij dat hun omvangrijke nu
cleaire programma slechts de bedoe
ling heeft de natie in de toekomst van
energie te voorzien. Gezien de immense
hoeveelheid olie waar Iran over be
schikt is dit een weinig overtuigende
argumentatie. Als de Iraanse regering
de wereld werkelijk gerust had willen
stellen over haar nucleaire ambities,
dan had zij het Russische voorstel om
Iran in de komende tien jaar van nucle
aire brandstof te voorzien kunnen aan
vaarden. Dat heeft zij echter scherp
van de hand gewezen. De Iraniërs wil
len hun eigen nucleaire brandstof ver
vaardigen en dat brengt met zich mee
dat zij de technologie om uranium te
verrijken onder de knie moeten krij
gen. Wie die technologie beheerst, is
ook in staat een atoombom te bouwen.
De internationale gemeenschap, in het
bijzonder de Europese Unie, de Vere
nigde Staten, Rusland en China achten
het onwenselijk dat het Iraanse regime
over een atoombom kan beschikken, al
zijn de Russen en Chinezen aanzienlijk
minder vastbesloten op dit punt dan de
EU, laat staan de Verenigde Staten. De
onwenselijkheid van een Iraanse bom
is des te groter nu de president van
Iran kort geleden heeft verklaard dat
Israël van de kaart moet worden ge
veegd. Het zou overigens onjuist zijn te
denken dat alleen het huidige Iraanse
regime van religieuze scherpslijpers
zijn zinnen op een eigen atoomwapen
heeft gezet. Het Iraanse atoomprogram
ma is in de jaren zeventig begonnen
door de sjah en er is alle reden aan te
nemen dat ook tegenstanders van het
huidige regime van mening zijn dat
Iran een eigen bom moet hebben.
Als we afzien van de opvattingen van
het huidige Iraanse regime, moet wor
den geconstateerd dat Iran goede rede
nen heeft om naar het bezit van een ei
gen bom te streven, voorzover daar al
thans ooit goedé redenen voor zijn. In
de regio beschikt zowel Israël, Paki
stan als India over een vrij omvangrijk
nucleair arsenaal, met kennelijke toe
stemming van de Amerikanen. Volgens
deskundigen is het nucleaire Pakistan
een minstens even groot veiligheidsrisi
co als een eventueel nucleair Iran. In
elk spelletje strategische blufpoker zou
Iran het afleggen tegen deze nucleaire
mogendheden.
Bovendien bevinden zich Amerikaanse
troepen in Irak en Afghanistan, buur
landen van Iran. De Amerikanen reke
nen Iran tot de 'as van het kwaad' en
hebben bij herhaling gesproken over de
wenselijkheid van 'regime change' in
Teheran. Waarom zou aan Iran niet
worden toegestaan wat aan andere na
ties, die de facto niet minder instabiel
en gevaarlijk zijn, wel is toegestaan?
Zou Iran een eigen atoomwapen ont
wikkelen dan is waarschijnlijk wel het
gevaar groot dat landen als Turkije,
Egypte en Syrië ook een eigen bom wil
len hebben. Dat zal echter in Teheran
geen doorslaggevend argument zijn.
Gaan we er vanuit dat het ten behoeve
van de veiligheid en de stabiliteit in de
regio een goede zaak zou zijn als Tehe
ran geen eigen bom ontwikkelt, dan is
de vraag hoe dat vermeden kan wor
den. Tot op heden is de diplomatieke
weg bewandeld. De Europese naties
hebben geprobeerd, sedert vorig jaar
met Amerikaanse steun, in ruil voor al
lerlei fraaie toezeggingen, waterdichte
afspraken te maken met Iran over de
vergaande beperking van het nucleaire
onderzoek aldaar.
Dat overleg is voorlopig mislukt. Blijft
de Iraanse overheid bij haar huidige
standpunt, dan is de volgende fase aan
de orde. Na een tussenstop bij de Inter
national Atomic Energy Agency zal de
zaak aan de Veiligheidsraad worden
voorgelegd met de dreiging van sanc
ties. Het is echter zeer de waag of Rus
land en China sancties zullen steunen.
Gegeven de huidige olieschaarste zou
den scherpe sancties wel eens omvang
rijke schade kunnen toebrengen aan de
wereldeconomie. Daar zit niemand op
te wachten.
De laatste mogelijke fase in dit conflict
is de militaire fase. Israël heeft ver
klaard dat een nucleair bewapend Iran
onacceptabel is en schijnt al diverse
voorbereidingen voor een aanval op de
nucleaire faciliteiten te hebben getrof
fen. Valt Israël aan dan is de grote
waag wat de VS zullen doen? Zijn zij
tegen, geven zij impliciete steun, of
doen zij gewoon mee? De effectiviteit
van een militaire aanval is twijfelach
tig. De Iraanse installaties zijn zeer tal
rijk en goed beschermd. Het gebruik
van geweld zou enorme schade aanrich
ten maar het nucleaire programma op
zijn best vertragen. Het zou ook een
groot conflict in deze toch al instabiele
regio veroorzaken. Iran zou op deze of
gene wijze Israël kunnen aanvallen en
de Straat van Hormuz kunnen afslui
ten, met onoverzienbare gevolgen voor
de wereldeconomie. Geweld is waar
schijnlijk gevaarlijker dan een Iraanse
bom. Hoe we het ook wenden of keren,
een Iraanse bom lijkt vrijwel onvermij
delijk, zo goed als lang geleden de Rus
sische bom onvermijdelijk was. Waar
meerdere partijen de bom bezitten
moet de dreiging van mutually assured
destruction ('gegarandeerde wederzijd
se vernietiging') de vrede bewaren.
Maarten van Rossem
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer
de derden. Als u op deze Informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk molden bij: PZC, le
zersservice, Postbus 31, 4460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR
