Vergeten periode van Jehovah's
Containerterminal levert
meer kosten dan baten op
Nieuwe Iraakse
officier moet
nog veel leren
PZC
uyr
Druk op Erdogan
voor vervroegde
verkiezingen stijgt
Kamp Vught wijdt expositie aan vervolging in Tweede Wereldoorlog
te gast
1 februari 1956
r #it j
woensdag 1 februari 2006
door Mark John
Het zijn nu nog softvvare-
specialisten, gymleraren
en schoolverlaters met de vu
rige wens soldaat te worden.
Maar over een jaar zijn het
hooggeplaatste officieren in
het nieuwe Iraakse leger. De
rekruten van de Iraakse Mili
taire Academie in Rusta-
miya, ten zuid-westen van
Bagdad, hebben een zware
training voor de boeg. Maar
een ding staat vast: allen wil
len ze met hart en ziel hun
land dienen.
„Dit zal mijn doodskist zijn",
zegt een jonge student, wij
zend naar zijn kogelvrije vest.
Hij staat te springen om de
strijd aan te gaan met de re
bellen in zijn land, maar
durft net als zijn medestuden
ten zijn naam niet te geven,
uit angst voor represailles te
gen zijn familie. Het succes
van de opleiding, gegeven
door personeel van de door de
VS geleide coalitie en de Na-
vo, is uiteindelijk bepalend
voor het tijdstip waarop de
buitenlandse troepen zich uit
Irak zullen terugtrekken.
Op Rustamiya worden cadet
ten, officieren en veiligheids
specialisten opgeleid. Vooral
aan onderofficieren bestaat
nog een groot gebrek. „Wij
willen hun vooral duidelijk
maken dat leiderschap geen
recht, maar een verantwoor
delijkheid is", vertelt de Ame
rikaanse luitenant-generaal
en algemeen bevelhebber van
de militaire opleidingen in
Irak, Martin Dempsey. „Dat
betekent concreet dat zij als
eersten patrouilleren, als laat
ste eten en samen strijden
met de.soldaten."
De kandidaat-studenten krij
gen een nummer waarop ze
worden ingeloot, zodat hun
anonimiteit gewaarborgd
blijft. De maatregel is tevens
bedoeld om iedereen gelijkt
kansen te geven en etnischt
spanningen tussen de sjiieti-
sche, soennitische en Koerdi
schs rekruten buiten de poort
te houden. Veel studenten ver
tellen hun familie niet wat zij
in Rustamiya doen, uit veilig
heidsoverwegingen of uil
angst voor kritiek. Sommige
studenten uit Bagdad wisse
len op weg naar de academie
wel vier keer van taxi om hun
bestemming te verhullen.
De opleiding van een jaar
leert de studenten leider
schap en militaire technieken
en is overgenomen van de
Britse Koninklijke Militaire
Academie Sandhurst. De
Iraakse cursus is vooral toege
spitst op het bestrijden van
het gewapende verzet. Het les
materiaal is gedeeltelijk in
het Arabisch. „Motivatie is
het probleem niet", zegt de
Britse kapitein en docent,
Duncan Forbes. „Ze geloven
oprecht in een nieuw Irak. Ie
dereen hier kent mensen die
door opstandelingen gedood
zijn en weet dat hij over
twaalf maanden de volle con
frontatie zal aangaan."
Beslissingen
Wat nog wel een probleem
vormt, is dat veel rekruten
moeite hebben met het nemen
van beslissingen en het tonen
van leiderschap, een erfenis
uit het tijdperk van Saddam
Hoessein toen dit slechts was
voorbehouden aan de elite.
Zelfs hogere officieren en vei
ligheidsspecialisten die de op
leiding voor gevorderden vol-'
gen, hebben het moeilijk met.
de verantwoordelijkheden die
ze onder Saddam nooit ge
kend hebben. „Democrati
sche principes zijn volledig
nieuw voor mij", zegt een ko-1
lonel van middelbare leeftijd.
„Dat het leger wordt ingezet
om burgers te helpen was
vroeger ondenkbaar." RTR
De vervolging van Jehovah's Ge
tuigen door de nazi's is een
hiaat in de publieke beeldvor
ming van de Tweede Wereldoor
log. In Nederland arresteerde de
bezetter 541 Getuigen. Van hen
kwamen er 130 om het leven in
concentratiekampen. Het Natio
naal Monument Kamp Vught
wijdt er de komende maanden
een expositie aan.
door John van Miltenburg
De brieven die de twee hoog
bejaarde vriendinnen el
kaar schrijven, beginnen stee
vast met 'Lieve Siamees'. Tij
dens de oorlog waren Jo Wild
schut en haar vriendin Annie de
Min als Jehovah's Getuigen ac
tief in 'de prediking van huis
tot huis'. Een 'Siamese twee
ling' noemden de Duitsers hen
in het concentratiekamp. Ruim
zestig jaar na de oorlog koeste
ren zij die karakterisering nog
als geuzennaam.
In mei 1943 belandden de twee
in een politiecel. Jehovah's Ge
tuigen stonden evenals joden, zi
geuners en homoseksuelen bloot
aan de nazi-vervolging. Vanwe
ge hun geloof werden Jo Wild
schut en Annie de Min na zeven
weken op het Rotterdamse poli
tiebureau in opdracht van de be
zetter op transport gezet naar
het concentratiekamp Vught.
Jo, 86 jaar oud nu: „We waren
goed op de hoogte. Mijn vader
was sociaal-democraat. Thuis la
zen ze Het Volk. Die krant be
schreef alles wat er in Duitsland
gebeurde nadat Hitier aan de
macht was gekomen. Maar
angst heb ik nooit gekend."
Jehovah's Getuigen waren al
sinds de machtsovername dooi
de nazi's in 1933 in Duitsland
doelwit van vervolging. Zij wei
gerden openlijk 'Heil Hitier' te
zeggen 'omdat zij alle heil van
God verwachtten'. Jehovah's Ge
tuigen weigerden ook de na
zi-vlag te groeten, krijgsdienst
te verrichten en te werken in de
oorlogsindustrie. Net als Duitse
joden vluchtten ook Duitse Jeho
vah's in de jaren dertig naar Ne
derland voor de nazi-terreur.
Kort na de Duitse inval maakte
de bezetter ook in Nederland
een eind aan het Wachttorenge
nootschap, de organisatie van
de Jehovah's Getuigen. De Ge
tuigen bleven vanuit schuilplaat
sen prediken en erediensten bij
wonen. De tol die zij daarvoor
betaalden was hoog. Van de 541
gearresteerde Nederlandse Jeho
vah's Getuigen werden er 317 ge
deporteerd. Van de 130 als ge
volg van mishandeling, ziekten
en ontberingen omgekomen Je
hovah's Getuigen stierven er
vijf in het concentratiekamp
Vught.
Het Nationaal Monument Kamp
Vught richt in samenwerking
met het Wachttorengenootschap
de schijnwerper op de onderbe
lichte geschiedenis van de ver
volging van de Nederlandse Je
hovah's Getuigen tijdens de
Tweede Wereldoorlog.
In kamp Vught zetten Annie de
Min en Jo Wildschut hun predi-
kingsdrang onder medegevange
nen voort. In de zomer van 1943
kwamen zij als eerste vrouwelij
ke Jehovah's Getuigen in het
kamp aan.
Vanuit het Frauenlager moesten
de twee huishoudelijk werk
doen in de verblijven van de
SS-bewakers. Annie de Min en
Jo Wildschut zagen het concen
tratiekamp als 'nieuwe gebieds-
toewijzing' om hun geloof te ver
kondigen. Zij hebben nooit over
wogen om hun geloof af tezwe-
ren om aan de verschrikkingen
te ontkomen. „Dan kon je wel
vrij komen", zegt Jo. „Maar als
je vrij komt door zo'n verkla
ring te ondertekenen ben je niet
werkelijk vrij. Je geweten zou je
altijd blijven veroordelen."
Bijbelvergaderingen
Op de bovenste laag van de sta
pelbedden in de barakken orga
niseerden ze bijbelvergaderin
gen. „De SS heeft het nooit ont
dekt", vertelt Jo. „Als SS'ers in
aantocht waren zeiden we bij
voorbeeld 'dikke lucht'. Dan
was iedereen gewaarschuwd."
Er was ook humor. De barakken
hadden stenen goten. „Als het
mooi weer was gingen we in
zo'n goot liggen om uit te rus
Jo Wildschut en Joop van de Haar bij het crematorium in het Nationaal Monument Kamp Vught. Het
lijken te verbranden van omgekomen kampbewoners. In Vught stierven vijf Jehovah's Getuigen.
ten. Een van de gevangenen zei
eens tegen Annie en mij: komen
jullie eens ieder aan één kant
van mij liggen. Dan kan ik als ik
vrij kom zeggen dat ik met Jeho
vah's in de goot heb gelegen."
Jo Wildschut miste haar bijbel,
die hadden de Duitsers haar af
genomen. „In Vught kon je pak
jes van buiten het kamp krijgen,
maar de SS controleerde die. Op
een dag kreeg ik een pakje met
een groot hard gebakken bruin
brood. We konden het niet door
snijden. Toen we het uit elkaar
trokken bleek er een bijbeltje in
te zitten. Later hoorde ik dat
mijn broer het samen met twee
geloofsgenoten had gestuurd."
Jo Wildschut heeft het bijbeltje
nog. „Dat God ons gebed ver
hoorde, maakte ons geloof zo
sterk."
Stiekem
Het evangelisatiewerk in Vught
bleef niet zonder resultaat. Een
van de bekeerlingen was Joop
van de Haar (85) uit Voorthui
zen, van huis uit gereformeerd.
Geïnspireerd door zijn geloof
kwam hij bij een gewapende ver
zetsgroep van gereformeerden.
In 1943 werd hij gearresteerd.
Van de Haar had stamkaarten
van joden en revolverpatronen
op zak. De munitie kon hij on
derweg weggooien. Op het poli
tiebureau wist een kennis de
stamkaarten te verdonkerema
nen. In kamp Vught kwam hij
met de Jehovah's Getuigen in
aanraking. „Na een tijdje liet ik
weten dat ik wel gedoopt wilde
worden als ik buiten het kamp
was." Binnen een week werd
Joop van de Haar stiekem ge
doopt, ondergedompeld in een
wasbak terwijl andere Jeho
vah's Getuigen op de uitkijk
stonden.
Joop van de Haar en Jo Wild
schut zijn beiden naar Duits
land gedeporteerd. Jo kwam
met Annie de Min in een veewa
gon in Ravensbrück aan. In
plaats van een paarse driehoek
(waarmee Jehovah's Getuigen
waren getekend) kregen zij de
rode driehoek voor politieke ge-
crematorium werd gebruikt om de
foto Sandra Peerenboom/GPD
vangenen. „Die wilden wij niet,
want als je iemand zag met de
zelfde driehoek wist je dat is
een Getuige." De vriendinnen
moesten boomstammen zagen
en varkenshokken schoonma
ken. Jo Wildschut: „Wij zeiden:
het grootste zwijn, Adolf Hitler,
loopt nog vrij rond. Het was een
verschrikkelijke tijd maar het
heeft ons geloof heel sterk ge
maakt. Ik denk nooit meer aan
die tijd en veroordeel de mensen
die ons dit hebben aangedaan
niet. In de Bijbel staat dat God
de wraak toekomt en dat hij zal
vergelden." GPD
Expositie in Nationaal Monument
Kamp Vught over vervolging Jeho
vah's Getuigen tot en met 23 april.
door Fidan Ekiz
De regering van de Turkse
premier Tayyip Erdogan
wordt door de grootste opposi
tiepartij steeds meer onder
druk gezet om vervroegde ver
kiezingen uit te schrijven. Die
staan nu gepland voor novem
ber volgend jaar, zes maanden
na de presidentsverkiezingen.
Oppositiepartij CHP wil voorko
men dat de opvolger van presi
dent Sezer gekozen wordt door
een parlement waarin de partij
van Erdogan een meerderheid
heeft. De kans is dan namelijk
groot dat Erdogan het nieuwe
staatshoofd wordt. Belangrijk
ste bezwaar is dat zijn vrouw
een hoofddoek draagt.
Voor veel Turken die vinden dat
kerk en staat strikt gescheiden
moeten zijn, is het al een doorn
in het oog dat de echtgenote van
een premier een hoofddoek
draagt. Zelfs binnen Erdogans
eigen islamitische AK-partij
(AKP) klinken hierover kriti
sche geluiden.
In Turkije is het afmaken van
een regeertermijn de afgelopen
decennia eerder uitzondering
dan regel. De laatste keer dat
een kabinet de volle rit uitzat,
was 22 jaar geleden. Erdogan is
vastbesloten die traditie in ere
te herstellen en zijn ambtster
mijn van vijf jaar te voltooien.
„Verkiezingen zullen voortaan
op vastgestelde data worden ge
houden. Turkije moet wennen
aan een stabieler politiek sys
teem, dus verwacht geen verras
singen van deze regering", aldus
de premier. Diplomaten menen
dat Erdogan geen zin heeft in
vervroegde verkiezingen omdat
zijn partij er in de peilingen niet
erg florissant voorstaat. Bij de
gemeenteraadsverkiezingen van
2004 behaalde zijn AK-partij
nog een winst van 10 procent,
maar volgens recente peilingen
verliest zijn partij veel aanhang.
Een van de problemen waarmee
de partij worstelt is de verdeeld
heid tussen diverse groeperin
gen, zoals de strenge islamisten
en de conservatieve nationalis
ten. Bij zijn aantreden als pre
mier keerde Erdogan de streng
religieuze elementen in zijn isla
mitische partij de rug toe, en ver
klaarde zich een voorstander
van een democratische partij
waarin religie een ondergeschik
te rol speelt. Tot ongenoegen
van de islamisten, die de pre
mier regelmatig onder druk zet
ten om het verbod op hoofddoek
jes in openbare gebouwen op te
heffen. Moet Erdogan hun in de
aanloop naar verkiezingen tege
moet komen? Lastige bijkomstig
heid voor hem is dat het Europe
se Hof bepaalde dat het hoofd
doekenverbod is toegestaan.
De verwachting is dat Erdogan
niet alleen steun verliest van
zijn religieuze achterban, maar
ook veel stemmen aan nationa
listische partijen kwijt zal ra
ken. Dat houdt direct verband
met de kwestie-Cyprus. Om toe
treding tot de Europese Unie
mogelijk te maken is een oplos
sing voor het opgedeelde Cyprus
(in een Turks en een Grieks
deel) cruciaal voor Turkije. Tege
lijkertijd is het moeilijker dan
ooit voor Ankara om dit moge
lijk te maken, nu de nationalisti
sche sentimenten in het land al
leen maar toenemen.
Concessies
Erdogan en zijn minister Gül
van Buitenlandse Zaken willen
dat de Turkse en Griekse leiders
van het opgedeelde eiland weer
om de tafel gaan zitten om het
conflict bij te leggen. Maar
Grieks-Cyprus wijst dit af. Een
oplossing lijkt ver weg, mits An
kara bereid is tot concessies,
door bijvoorbeeld zijn troepen
die nu op het eiland verblijven
terug te roepen. De Turkse pre
mier heeft al eens laten door
schemeren daar geen problemen
mee te hebben. Maar een derge
lijke actie zou politieke zelf
moord betekenen voor Erdogan.
Conservatieve partijleden laten
namelijk liever de regering val
len dan dat ze de Cyprioten tege
moetkomen.
De verwachting is dat Erdogan
zal proberen om tot de algeme
ne verkiezingen van volgend
jaar november iedereen te
vriend te houden. Of dat met de
kwestie-Cyprus ook lukt is
maar de vraag, benadrukken
analisten. Veel zal volgens hen
afhangen van de mate waarin
de Europese Unie begrip toont
voor de binnenlandse gevoelig
heden betreffende Cyprus. Ont
breekt het aan dat begrip, dan
zal Erdogan november 2007 niet
halen als premier. GPD
door Peter de Dreu
Gedeputeerde Thijs Kramer
noemde het strand van de
Kaloot 'drie keer niks'. Niet ge
hinderd door kennis van zaken
kun je inderdaad tot deze con
clusie komen, want velen met
hem denken er net zo over.
Op het eerste gezicht bevind je
je op een strand met industrie
op de achtergrond, gescheiden
door estuarine duintjes die zich
gevormd hebben op de zeewe
ring. Verder wordt het strand
niet schoongemaakt zoals de
commerciële stranden langs de
Noordzeekust. Al met al een val
se start als je het hebt over
beeldvorming. Wanneer je daar
doorheen piïkt, ontstaat een
heel ander beeld. De Kaloot
komt al voor op oude kaarten
van Zeeland. Een prachtig na
tuurgebied dat in al zijn glorie
is beschreven door Hans War
ren. Een groot deel van dit na
tuurgebied is opgeofferd aan de
industriële ontwikkeling van
het Sloegebied ten gevolge van
het initiatief van gedeputeerde
Kaland.
Aanvankelijk was Sloepoort be
doeld als reparatiewed: van De
Schelde, daar de toenmalige
werf niet uit kon breiden in de
binnenstad van Vlissingen. De
reparatiewed kwam er. Maar er
kwam meer. Het waren met na
me energievretende bedrijven
zoals de aluminiumsmelterij
van Pechiney en de fosforfa-
briek van Hoechst, later gevolgd
door de raffinaderij van Total.
Ten behoeve van deze industrie
ën werd een kerncentrale ge
bouwd die nog steeds met het no
dige wantrouwen is omgeven. In
middels is het Sloegebied ver
worden tot een belangrijke ver-
werkings- en opslagplaats van
afval.
Sinds gedeputeerde Bruinooge
de geest kreeg, moet koste wat
het kost een 'world class contai
nerterminal' gerealiseerd wor
den op het laatste stukje natuur
gebied dat overgebleven is van
de Kaloot. En natuurgebied is
het! Nergens ter wereld wordt
zo'n grote verscheidenheid aan
fossielen gevonden. De bekend
ste daarvan zijn uiteraard de
haaientanden, waarvoor velen
naar het strand van De Kaloot
komen. -Voor wetenschappers
zijn het niet alleen de haaientan
den die van belang zijn maar
ook de fossiele schelpen en res
ten van botten van prehistori
sche dieren. Vooral de werk
groep Geologie van het Konink
lijk Zeeuwsch Genootschap dei-
Wetenschappen verricht samen
met vertegenwoordigers van Na-
turalis uit Leiden veel weten
schappelijk onderzoek op de Ka
loot. Veelvuldig worden er inte
ressante vondsten gedaan. De
werkgroep Geologie kan mede
daardoor een viertal conservato
ren leveren voor het Zeeuws Mu
seum.
Wat mij vooral in de discussies
over de WCT is opgevallen is
dat de WCT tot doel is verheven
in plaats van middel voor de ver
betering van de werkgelegen
heid voor Zeeland. Het lijkt wel
of Zeeland verloren is indien de
WCT er niet komt. Zowel de sta
ten van Zeeland als Zeeland
Seaport hebben al hun troeven
gezet op logistiek. En dat is op
z'n zachtst gezegd wonderlijk,
want de logistiek is de bedrijfs
tak waarin de verdiensten aan
zienlijk lager liggen dan in de in
dustrie. Zeeland investeert voor
namelijk in wegen (N57, N61)
en spoor (Sloelijn en Bocht van
Bruinooge).
Het is onbegrijpelijk dat Zee
land niet investeert in de verde
re ontwikkeling van haar kern
kwaliteiten, water, agro-indus-
trie, fijnchemische industrie,
toerisme en een ideaal woonkli
maat. Het nieuwe omgevings
plan Zeeland biedt daartoe alle
mogelijkheden.
Fruit
Zo zou de haven in het Sloege
bied ingericht kunnen worden
voor het verwerken van fruit uit
Afrika en Zuid-Amerika alsme
de een knooppunt voor de aan
voer en verwerking van tropisch
hardhout met FSC certificaat.
Daarnaast is de uitbreiding van
de fijn-chemische industrie
rondom Total een optie die in
economische zin aantrekkelijk
is. Natuurlijk zal transport over
zee plaatsvinden met behulp
van containerschepen, maar de
ze zijn aanzienlijk kleiner dan
de containergiganten die pro-
POSTKANTOOR - Aan de Ire-
nestraat in Rilland is gisteren
een nieuw postkantoor ge
opend. P. Waale, directeur van
het postdistrict Middelburg
wenste kantoorhouder J. van
de Boomgaard geluk met het
nieuwe complex waaraan ook
een woning is gebouwd.
OLYMPISCHE TITEL - De
Zweed Sigge Ericsson heeft in
het Italiaanse Misurina de
olympische titel op de tien kilo
meter schaatsen behaald. Met
een tijd van 16.35,9 reed Erics
son tevens een nieuw olym
pisch record.
De Noor Knut Johannesen
werd tweede, de Rus Gontsja-
renko derde.
WINTERS - Plet winterse weer
heeft Zeeland gisteren flink
parten gespeeld.
Door de harde wind viel de
bootdienst Zierikzee-Katse-
veer uit en werd de telefoonver
binding vanuit Schouwen-Dui-
veland naar Katseveer verbro
ken. Ook de veerdienst Vlissin-
gen-Breskens had last van het
slechte weer. Niet meer dan ze
ven overtochten werden er ge
maakt.
Het treinverkeer in Zeeland
liep vertraging op als gevolg
van bevroren spoorwissels.
Op de publieke tribune bij de Statenvergadering van 7 oktober vorig jaar zitten zuster Fossiel en dok
ter Kloot die de mensen met het WCT-virus beter denken te kunnen maken. foto Mechteld Jansen
ducten vanuit China naar Euro
pa verschepen. Binnen de Sloe-
havens zullen derhalve contai
nerfaciliteiten gerealiseerd moe
ten worden die de aan- en af
voer van de genoemde produc
ten mogelijk moet maken. De
ruimte daarvoor is beschikbaar,
mits de politieke spelletjes tus
sen Rotterdam, Zeeland Seaport
en Verbrugge tot een eind ko
men.
De WCT is daarin geen optie,
want dan is er uitsluitend spra
ke van logistieke activiteiten die
Zeeland meer lasten dan baten
op zullen leveren. Maar stel dat
de WCT meer wordt dan een lo
gistiek knooppunt en er ont
staat waag naar verwerkingsca
paciteit. Waar moet dit plaats
vinden? In de vroegere Sloepol-
ders of op de Axelse Vlakte? Dat
lijkt me voor Zeeland geen pret-
tig vooruitzicht, want dat bete
kent dat Zeeland wordt omge
vormd tot een soort Botlekge-
bied tussen Antwerpen en Rot
terdam.
Peter H. de Dreu is voorzitter van
de werkgroep Geologie van het Ko
ninklijk Zeeuwsch Genootschap
der Wetenschappen.
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
Bezorgklachten:
D. Bosscher (adjunct)
0800-0231231
A. L Kroon (adjunct)
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
Centrale redactie:
zaterdags tot 12.00 uur.
Stationspark 28
Postbus 31
Abonnementen:
4460 AA Goes
0800-0231231
Tel: (0113)315500
autom. afschrijving acceptgiro
Fax:(0113)315669
per maand: 20,55 n.v.t
E-mail: redactie@pzc.nl
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Lezersredacteur: A. J. Snel
Voor toezending per post geldt een
Stationspark 28
toeslag.
Postbus 31
E-mail. lezersservice@pzc.nl
4460 AA Goes
Beëindiging van abonnementen
Tel: (0113)315660
uilsluitend schriftelijk, 1 maand voor het
Fax:(0113)315609
einde van de betaalperiode.
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 314460 AA Goes
Middelburg:
Losse nummers per stuk'
Buitenrustslraat18
maandag t/m vrijdag: 1,25
Postbus 8070
zaterdag: 1,80
4330 EB Middelburg
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
Bankrelaties:
E-mail: redwalch@pzc.nl
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
Advertenties:
4460 AA Goes
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
Tel. (0113)315670
overeenkomstig de Algemene
Fax. (0113)315669
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
E-mail: redgoes@pzc.nl
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Terneuzen:
Overlijdensadvertenties:
Willem Alexanderlaan 45
maandag t/m vrijdag:
Postbus 145
tijdens kantooruren
4530 AC Terneuzen
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0115)645769
Tel. (076)5312550
Fax. (0115)645742
Fax. (076)5312340
E-mail: redtern@pzc.nl
Personeelsadvertenties:
Hulst: Baudeloo 16
Tel: (076)5312240
Postbus 62
Fax:(076)5312340
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Fax:(0114)372771
Tel. (076)5312104
E-mail: redhulst@pzc.nl
Fax. (076)5312340
Zierikzee: Grachtweg 23a
Voor gewone advertenties:
Postbus 80
Noord-en Midden-Zeeland
4300 AB Zierikzee
Tel. (0113)315520
Tel: (0111)454651
Fax. (0113)315529
Fax. (0111)454657
Zeeuws-Vlaanderen
E-mail: redzzee@pzc.nl
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Opening kantoren
Business to Business/Onroerend goed
Goes, Zierikzee
Tel: (076)5312277
en hulst:
Fax:(076)5312274
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17,00 uur
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is e
n onderdeel van het Wegener-concorn. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laten
informeron over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen
van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer-
de derden. Als u op deze informatie geen prijs
stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC. Ie-
zersservice, Postbus 314460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR
