In ons gezin
waren te veel
lieve mensen
Liever modder dan make-up
PZC
Mr. Incredible kan
goed verpulveren
GEBOEKT
Huiswerk:
zoek porno
1 WÊsm
WvMmm.
H WW& i
PlayStation 2
zaterdag 21 januari 2006
Omslagillustratie van Zomerzeer
Als Gerd op ziekenbezoek
bij haar hartsvriendin
per-ongeluk-expres een glas wa
ter omgooit en een doos choco
laatjes van het nachtkastje
stoot, ziet ze dat Kajsa een beter-
schapskaart kreeg van het meis
je waarmee ze op een nogal onge
lukkige manier kort daarvoor
samen kennis maakten. Dat
komt aan.
\s/ Vm/
Zomerzeer is het derde boek
van de Noorse schrijfster Hilde
Hagerup en na Golfbewegingen
(verschenen in 2000 bij Pirami
de) haar tweede in het Neder
lands. De poëtische titel en de
omslagillustratie met een meisje
dat op een mountainbike vrolijk
van een helling tussen de bomen
naar beneden suist, doen een an
der verhaal verwachten dan de
aangrijpende geschiedenis die
het bij lezing blijkt te zijn. Maar
zo'n wervend buitenkantje is
niet per se verkeerd.
Gerd Anette Larsen is twaalf en
als geen ander in staat iedereen
tegen zich in het harnas te ja
gen. Ze koestert zelfs haar spe
ciale talent. „Ik had een sacherij-
nig toontje. Dat had ik al heel
lang voordat papa verdween. Ik
had het sinds ik leerde praten.
Schei eens uit met dat toontje,
zei mama dan, ze begreep nooit
waarom ik zo'n temperament
had. Maar papa wel. Wie als
laatste in een gezin komt, moet
zich met ellebogenwerk een
plekje veroveren. Er waren te
veel sympathieke, lieve mensen
in ons gezin toen ik werd gebo
ren, maar er was een grote, lege,
prima plek voor een sacherijni-
ge, vervelende snotneus, en die
plek pikte ik in."
Haar vader is een paar jaar gele
den bij onweer op zee veronge
lukt. Gerds twee jaar oudere zus
Siv was erbij toen het gebeurde,
maar over het hoe en wat heeft
ze nooit één woord gezegd. Wel
zingt ze sinds de dag dat ze na
tien uur dobberen op een blau
we plastic deksel aan land spoel
de. „Ze zingt de hele tijd. Als ze
eet. Op de wc. Als ze huiswerk
maakt. Ze zingt in haar slaap."
Gerd vindt haar zus vreemd en
sneu, maar ze is vooral jaloers
Kikker in de wind
illustratie Max Velthuijs
op wat Siv kan en op hoe ze is
en nog het meest omdat juist zij
op die ongeluksdag in juni mee
naar zee mocht.
Het is bijna onmogelijk ook
maar iets van sympathie voor
Gerd te voelen: Ze doet veronge
lijkt, provoceert en slaagt er
moeiteloos in met haar scherpe
tong precies op het verkeerde
moment altijd iets 'zwarts uit
haar mond te laten stromen'.
Het bitterst is ze naar Kasja, tot
de komst van. een nieuw buur
meisje haar hartsvriendin. Bui
tengewoon gehaaid weet ze
eerst de vriendschap van Maja
(in haar ogen een 'bioscooprecla
me') te winnen, om daarna Kaj
sa harteloos te laten vallen:
„Het was Maja en ik. Ik en Maja
samen, twee tegen één, wij twee
ën alleen."
Of Gerd het loeder is dat ze zo
graag wil zijn? Het heeft er in
ieder geval alle schijn van. Onge
hoord giftig is bijvoorbeeld hoe
ze Kajsa overlevert aan ieders
spot door op school het geheim
ste wat haar vriendinnetje ooit
heeft gedaan aan de grote klok
te hangen.
Maar dan slaat tijdens een kam-
peerweekend met Maja de blik
sem in: „Ik lag bovenop Maja, ik
timmerde en sloeg en kneep er
op los, en ik wist niet dat er zo
veel kracht in mijn rode, koude,
natte handen zat." „Als. Jij.
Aan. Mijn. Zus. Komt. Dan.
Maak ik je af. Heb je dat begre
pen? Heb je dat begrepen Ma-
ja?"
De angst iedereen in haar omge
ving te verliezen, het opgekrop
te verdriet en de machteloze
woede van Gerd die in gehaaste
rusteloze zinnen het verhaal ver
telt van die beloftevolle zomer
grijpen je bijna tweehonderd pa
gina's achtereen bij de keel. En
oh wat kun je dan gelukkig zijn
met wat ze in de laatste alinea
zegt over herinneringen die ver
dwijnen om plaats te maken
voor 'één ding dat elke dag hel
derder wordt'.
Kikker
Volgende week woensdag zal
het precies een jaar geleden zijn
dat Max Velthuijs (1923-2005)
overleed. Hij was in die tijd be
zig aan wat zijn laatste prenten
boek zou worden. Kikker in de
wind is nu uitgebracht zoals hij
het op zijn werktafel achterliet;
de voorlopige zwartwitschetsen
met daarbij het verhaal in hand
schrift.
Het bijzonderste van het in een
fraaie linnen band uitgegeven
boek met een alleraardigst ver
haal is dat het nog meer dan je
kon vermoeden laat zien hoe uit-
gepuurd de taal is in zijn andere
prentenboeken over het populai
re personage dat Kikker inmid
dels wereldwijd is.
Jan Smeekens
Hilde Hagerup: Zomerzeer -
Querido; vanaf 12 jaar; 13,50.
Max Velthuijs: Kikker in de
wind - Leopold; 14,95.
Broer en zus fietsen alle
bei. Natalie en Jacob
de Roo kunnen er geen ge
noeg van krijgen. Ze lopen
over van de ambitie om ho
gerop te komen. Niet zo
gek, want het is met de pap
lepel ingegoten. De fameuze
wielrenner Jo de Roo be
hoort tot de familie en komt
regelmatig met het jonge
duo over hun hobby klet-
Als Natalie de Roo (18) een
fiets ziet staan, dan begint
het van binnen langzaam te krie
belen. „Dan wil ik nog maar één
ding. Trappen! Hup op het za
del en wegwezen. Op de weg, pri
ma, maar het liefst knal ik door
de modder."
„Ploeteren door de bagger. Ik
heb bij wijze van spreke liever
modder op mijn gezicht dan ma-
ke-up. Lekker klimmetjes ma
ken en dan afdalen. Hoe ruiger
hoe mooier, hoe steiler hoe be
ter. Wow, fietsen? Da's echt
kek."
Broer Jacob (15) is het helemaal
met haar eens. Ook hij is ver
slaafd aan het stampen op de pe
dalen. „Mountainbiken of
veldrijden, het maakt niet uit,
op een zadel voel ik me pas echt
in mijn element. Als wegrenner
voel ik me wat minder op mijn
gemak. Rijden in een groep, die
op drift is geslagen, vind ik wat
te heftig."
Familie de Roo en fietsen. Niet
zo'n vreemde combinatie als je
weet, dat de fameuze wielrenner
Jo de Roo tot de familiekring be
hoort en op steenworp afstand
van de ouderlijke boerderij in
Kapelle woont. Jacob: „Jo loopt
hier regelmatig binnen. Zitten
we te kletsen over van alles en
nog wat. Nee, echt niet over zijn
prestaties in Parijs-Roubaix of
zijn overwinning in de Ronde
van Vlaanderen. Die tijd is voor
hem geweest, vind-ie zelf", al
dus Jacob. „Fietsen doet hij nog
steeds, maar puur voor de lol.
Vorig jaar reed ik samen met
hem een koppeltijdrit in Wemel-
dinge. De Roo in het kwadraat
dus, maar ik had moeite om in
zijn wiel te blijven. Hij rijdt nog
steeds als een speer."
Natalie - lid van wielerclub
Theo Middelkamp - is bezig aan
een opmerkelijk seizoen. In de
strijd om de Zeeuwse ATB Cup
eindigde de Kapelse renster vori
ge maand heel verrassend ach
ter Baukje Doedee op een twee
de plaats in het eindklassement.
„Baukje is nog steeds een klasse
apart. Die rij je niet zomaar
naar huis. Toch heb ik het haar
knap lastig kunnen maken. In
Wemeldinge en in Vlisssingen
werd ik eerste. Dat parcours in
Vlissingen was op mijn lijf ge
schreven. Een heel technisch
parcours met veel bochten en
klimmetjes en niet teveel rechte
stukken. Daar pakt Baukje na
melijk altijd haar winst."
Veldrijder
Ook Jacob heeft met de derde
plaats in de eindrangschikking
uitstekend gepresteerd. Naast
het mountainbiken neemt hij
ook nog als veldrijder deel aan
de West-Brabant competitie.
„Veldrijden is een discipline,
die me heel goed ligt. Ik kan re
delijk meekomen in het veld,
want na elf wedstrijden sta ik
op een derde plaats in het tus-
senklassement. Volgende maand
wil ik zeker ook meedoen aan
het NK bij de nieuwelingen. Of
het wat wordt? Afwachten, de
zege krijg je nooit kado."
Natalie richt haar aandacht
voorlopig op de landelijke wed
strijden. „Ik kom daarin uit
voor het team van Beebikes. In
principe wil ik alle wedstrijden
rijden als het kan. Vorig jaar
heb ik voor het eerst hieraan
meegedaan en dan merk je dat
het niveau stukken hoger is dan
hier in de regio. In ieder geval
wil ik ook starten tijdens het
NK mountainbike volgende
maand. Kijken of ik mee kan ko
men in het veld."
Limburg
Deze zomer wil ze zich ook in de
kijker fietsen bij het NK op de
weg. „In 1999 werd ik elfde tij
dens het NK in Limburg. Dat is
nog steeds één van mijn mooiste
wielerherinneringen. Dit jaar
wordt het lastiger. Ik ben nu 18
jaar en dan ben je voor de
KNWU een dame. Dat betekent,
dat je als broekie tussen toppers
moet rijden. Een echt hoge klas
sering zit er denk ik nu nog niet
in."
Achter in de schuur staat het
fietsenpark van broer en zus de
Roo. Sleutelen en poetsen neemt
Jacob meestal voor zijn reke
ning. „Broederliefde hè," grijnst
hij breeduit. „Bandjes verwisse
len, ketting vervangen, versnel
ling stellen, ach, waarom ook
niet. Natalie heeft door haar stu
die weinig tijd en bovendien in
teresseert het haar ook niet zo."
„Klopt," geeft ze onmiddellijk
toe. „Van techniek heb ik geen
verstand en ik vind het wel mak
kelijk om dat zo te laten met
zo'n handige broer in de buurt,
toch?"
Hans Segboer
Aan het eind van de film-hit
The Incredibles was te zien
dat de familie Incredible nog
niet klaar was met het bestrij
den van akelige types die de sa
menleving bedreigen. Dat blijkt
duidelijk uit de nieuwe game
The Incredibles, de opkomst van
de Ondermijner.
Daarin gaat mr. Incredible niet
met zijn ongelooflijke gezin,
maar met zijn onderkoelde
vriend Frozone op pad om de
stad te bevrijden van de akelige
mechanische supermol Onder
mijner.
Die poogt met een heel leger
graafrobots en immense graaf
machines de hele stad en op den
duur de hele wereld te ondertun-
nelen en te veroveren. Maar dan
heeft-ie buiten de superkrach
ten van mr. Incredible en de ij
zige trucs van Frozone - die vol
gens het testteam wel erg veel
lijkt op een grote deodorant-rol
ler - gerekend. Mr. Incredible
kan goed meppen, smijten, sprin
gen en verpulveren. Frozone
weet enge robots te bevriezen,
ijsbruggen te maken, of hele
snelle bewegingen te maken
door snel een ijsbaantje aan te
leggen.
Je kunt het spel in je eentje spe
len, maar het nadeel daarvan is
dat je regelmatig snel van perso
nage moet wisselen om bepaal
de eigenschappen te kunnen ge
bruiken. Omdat je steeds meer
toetsen kunt gebruiken - als je
het op de pc speelt - om bepaal
de functies te activeren, wü je
door dat wisselen de weg nog
wel eens kwijtraken op je toet
senbord. Daar heb je geen last
van als je met z'n tweeën speelt,
het tweekoppige testteam had
daarom veel plezier met de ga
me.
Grafisch oogt het spel prima,
het zit heel dicht tegen de beken
de Pixar-kwaliteit van de film
aan. Tegelijkertijd is de game
ook op het gewelddadige af met
veel spektakel, vuur, rondvlie
gende objecten, dus voor kinde
ren ver onder de geadviseerde
leeftijd van 7 is het geen aanra
der. Jammer is het dat alleen de
hoesteksten in het Nederlands
zijn vertaald. Vooral voor jonge
re kinderen zijn de Engelstalige
teksten moeilijk te volgen, laat
staan de spitse dialoogjes tussen
door.
Jan van den Oord
The Incredibles: de Opkomst
van de Ondermijner. Beschik
baar voor PlayStation 2, Micro
soft Xbox, Nintendo Gamecube,
Gameboy Advance, Nintendo
DS en (getest op) PC en Mac. Mi
nimumsysteemeisen Win
98/OSX, 800 Mhz processor, 256
Mb ram. Prijzen vanaf 29,99
(pc/mac) tot 49,99 euro (PS2,
Xbox, NGC). Zie ook
www.thq.com/incredibles
Mr. Incredible: veel spektakel,
vuur en rondvliegende objecten
komt u
vaneen andere planeet, of zo
Een leraar in de Amerikaan
se staat Ohio heeft zijn leer
lingen wel een erg omstreden
huiswerkopdracht meegegeven.
Een onderzoekje 'porno op inter
net'. De leerlingen, allemaal 14-
en 15-jarigen, moesten thuis uit
leggen waarom ze hun huiswerk
uren door moesten brengen op
pornosites. De leraar wilde dat
zijn klas zelf op onderzoek uit
ging in de wereld van 'digitale
porno'. De opdracht was het ver
zamelen van acht feiten omtrent
pornografisch materiaal op in
ternet. Leerlingen moesten hun
ervaringen en persoonlijke visie
op het geheel opschrijven.
Ouders protesteerden massaal.
De directeur van de betreffende
middelbare school heeft de taak
inmiddels uit het huiswerkroos-
ter geschrapt. Hij vond het even
eens zeer ongepast, ook al was
bij de leraar geen sprake van
kwade bedoelingen.
Jacob en Natalie de Roo zijn allebei gek op fietsen. Broerlief pleegt het onderhoud aan de mountainbikes. „Handig toch?!", zegt Natalie
foto Willem Mieras
KEN PIXA R OM
DE OPKOMST VANgDE ONDERMUNER
