Traag door oneindig laagland
PZC
ctie
het alfabet van Zeeland
vrijdag 20 januari 2006
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op het
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31,
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113 - 315660.
E-mail:Lezersredacteur®pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internet: www.pzc.nl.
In Middelburg woont een lezer
die ons aangenaam hinderlijk
volgt. Tot nu toe concentreerde
hij zich op koppen in de krant
die zijns inziens soms te ongenu
anceerd zijn. Deze week voegde
hij daarbij een vriendelijk gestel
de berisping over het journalis
tieke onvermogen ordentelijk
met cijfers om te gaan.
Deze week opende de Provincia
le Zeeuwse Courant met een arti
kel onder de kop 'Situatie jonge
allochtonen hopeloos'. De kriti
sche lezer uit de Zeeuwse hoofd
stad: „Weer een kop die niet
klopt. Zou hopeloos vervangen
worden door 'schokkend', dan
zou ik er vrede mee hebben. Als
de koppenmaker het rapport
van het SCP gelezen hebben,
dan had hij kunnen zien dat de
werkloosheid onder allochtone
jongeren in 1994 bijna even
hoog was als nu, terwijl in 2001
die werkloosheid tot ongeveer
een kwart (8%) gedaald was.
Wat is hopeloos derhalve
Getallen
Dan gaan we vaak niet goed om
met statistiek en kansbereke
ning, luidt het tweede verwijt,
dat wordt gevolgd door het ad
vies de redactie eens een cursus
wiskunde te laten volgen.
De kans dat zoiets gebeurt, is
niet zo geweldig groot. De kans
dat veel journalisten het ver zou
den brengen in de mathematica
is heel klein.
door A. J. Snel
Kwaadwillige onderwijsgevenden
die beogen jonge mensen een gron
dige afkeer van de politiek te bezorgen,
hebben het maar makkelijk. Ze hoeven
slechts een excursie naar een vergade
ring van de Provinciale Staten te organi
seren om daar de zaag het werk te laten
doen. Jongelui die enkele uren zo'n bij
eenkomst hebben bijgewoond, poetsen
voortaan liever thuis wekelijks alle
schoenen dan dat ze ooit nog eens naar
een dergelijk debat moeten luisteren.
Peter van der Geer, deskundige van
Debat Dialoog, bezocht een commis
sievergadering van de Staten. Het Inter
provinciaal Overleg (IPO) had gevraagd
om een oordeel over de kwaliteit van
het gebodene. De bevindingen van Van
der Geer zullen de gemiddelde politicus
niet tot vreugde strekken. De Statenle
den kennen de spelregels voor het debat
niet of ze houden zich er niet aan. Ze
stellen zich niet voor ogen welke indruk
eventuele luisteraars overhouden.
Herinnering
De verschijning van het rapport van de
expert bracht mij terug naar de tijd, al
decennia geleden, dat ik als verslagge
ver de vergaderingen in kolommen vat
te. Het leverde een herinnering op als
die van een toeschouwer bij een cricket
wedstrijd; het tempo waarin het gras
groeit is welbeschouwd het opwindend
ste onderdeel van het evenement.
Zeker, je kwam in het wild, in de wan
delgangen, geweldig aardige en leuke
politici en een enkele zeer charmante
ambtenaar tegen. Maar zodra er werd
gedebatteerd, leek een soort verlam
ming in te treden. Het leek of de acteurs
en actrices een tableau vivant verzorg
den op basis van die tekst van Marsman
over breede rivieren die traag door on
eindig laagland gaan. Een ongezonde
vermoeidheid maakte zich gaandeweg
meester van spelers en toeschouwers.
Aan het eind van de dag was je bekaf
door het gebrek aan geestelijke en licha
melijke beweging.
Hoe zit dat met verslaggevers die van
daag de bewegingen van het provincie
bestuur van Zeeland registreren? Ad
Hagesteijn die zulks voor Omroep Zee
land doet, is niet verbaasd over de rap
portage van de onderzoeker van Debat
Dialoog. „Het is niet altijd zo erg
hoor, maar vooral in commissievergade
ringen zouden Statenleden er goed aan
m.
I
f
I
1
Zeeuwse Staten; mooie zaal, saaie sprekers.
doen wat meer to the point te komen.
Zo gauw ze de vrije hand krijgen, en
dat gebeurt nogal eens, weiden ze
enorm uit. Er worden heel veel woorden
gebruikt voor wat in twee zinnen ge
zegd kan worden. Dat komt de helder
heid niet ten goede. En soms gaat de
boodschap verloren in cynisme of sar
casme. Of je vergaderingen direct, als
nieuws zou kunnen uitzenden? Een
paar jaar geleden hebben we dat met
het debat over de Westerschelde Contai
ner Terminal wel gedaan en dat was ge
loof ik wel een succes. Maar in het alge
meen denk ik dat je luisteraars niet
lang zult vasthouden door een vergade
ring van de Staten uit te zenden. Het is
saai en er is voor niet-ingewijden vaak
geen touw aan vast te knopen. Het zou
allemaal aardiger, strakker, sneller kun
nen. Het is nu voorspelbaar. Als verslag
gever weet je na een paar jaar wel zo'n
beetje hoe de vergadering gaat lopen.
Verrassend is het zelden. Toen ik vier
jaar geleden begon, vond ik het heel
leuk. Dat enthousiasme is verminderd,
als ik eerlijk ben. Het wordt wel wat ge
woontjes."
Langdradig
Volgens Rinus Antonisse, provinciever
slaggever van de Provinciale Zeeuwse
Courant, heeft Van der Geer goed ge
zien dat maar weinig Statenleden kans
zien beknopt en helder hun verhaal te
houden. „Op een enkele uitzondering in
de reformatorische hoek na lijkt ieder
een te denken dat het belangrijker is
hoe lang je aan het woord blijft dan hóe
je je standpunt onderbouwt en over
brengt. Ze vragen zich blijkbaar niet af
hoe ze overkomen. Het is langdradig, de
Staten zijn in zichzelf gekeerd."
Naar de inschatting van Antonisse is
het voor persmensen wat minder saai
dan voor de gemiddelde belangstellen-
foto Dirk-Jan Gjeltema
de. „Wij zijn bezig; bekijken wat
nieuwswaardig is en vatten de debatten
zo kort en zo begrijpelijk mogelijk sa
men samen. Toen ik een paar jaar gele
den ziek thuis zat en via Omroep Zee
land dat WCT-debat hoorde, viel me op
hoe taai het is als je er verder niets mee
hoeft te doen. Ik ga uit van de goede be
doelingen van de Staten en van hun be
trokkenheid bij de samenleving maar in
het debat klinkt daar niet veel van
door. Je vraagt je daar in de Statenzaal
wel eens af wanneer die schildjes met
de gemeentewapens een keer van verve
ling van de muren zullen vallen."
Een remedie hebben de verslaggevers
niet bij de hand. „Meer nadenken over
de manier waarop je overkomt", oppert
Antonisse fijntjes, maar veel verder
komt hij niet.
Misschien zou een debat over het debat
wat zijn. „Mijnheer de voorzitter, ik zal
het kort houden
Aangezien mij uit de kring der lezers deze week geen goed nieu^
uit Zeeland werd aangereikt, zoek en vind ik het elders in het
en over de grens. Het Algemeen Nederlands Persbureau leverdeI
kele aardige berichten. Over de werking van de neus te De venter j i
over een Brusselse misdadiger met een geweten.
Vrijwel iedereen weet wat een krachtige uitwerking een
hebben op de herinnering. Een kennis van mij keert in gedachte,
als hij een bepaald soort aftershave ruikt, altijd terug naar deS^
naï-woestijn waar hem koekjes werden aangeboden die net zoijf
luchtje hadden. De odeur van wijn kan een mens terugvoeren M
die fantastische maaltijd in Normandië. Ikzelf heb een heel plat. li
vloerse associatie. Patatlucht doet mij altijd denken aan spijbelg
Dat deed ik tientallen jaren geleden met overgave. Waarbij ikb^
schutting zocht in een friteszaak. Zo is patat voor mij gelijk aand
gaal verzuim. En aan Elvis Presley, wiens schone zangen aan del
kebox in die fritestent van mijn jeugd ontstegen.
Ruiken
Bij de Nederlandse Spoorwegen weten ze er van. Een geur kanslJ
verhogend werken en omdat het op stations ruikt naar een med
van pis en non-descripte metalen, dachten ze bij de NS dathetil
de perrons aangenamer toeven kan zijn als er eens een andere'wd
zou waaien. Om te weten of dat werkt, voeren de Nederlandse
Spoorwegen op het station in Deventer een proef uit.
Niet met een koeklucht, wat je toch zou denken in Deventer. Nee||
wordt gewerkt met vanille en iets wat aan een frisse voorjaarsbrij
doet denken en de reizigers wordt gevraagd wat die daar van de
ken en of ze er opgewekter van van worden. Halverwege dit jaar
evalueren de spoorwegen de test.
Het zou aanbeveling verdienen ook in Zeeland met lekkere ludii
te gaan werken. Liefst ter ondersteuning van de pogingen om de
beeldvorming van Zeeland wat te verbeteren. Op het station Kr,
ningen-Yerseke zou men om de andere dag de geur van hutspot
die van gekookte mosselen kunnen verspreiden. Kapelle ruikt ui
aard naar appelen. Te Goes zou men de reiziger de lucht vaneea
verse bolus kunnen laten opsnuiven, in Arnemuiden moet het na
tuurlijk vis zijn en in Middelburg, zo oppert men vanuit VlissiB
kouwe kak. In Vlissingen, zo oppert men opnieuw vanuit VlissiB
gen, hebben ze geen kunstmatig geproduceerde geuren nodig.D
ruikt het, ook op het station, altijd naar de zee.
Jatwerk
Een heel fijn bericht uit Brussel. Daar kreeg een autodief beroui
nadat hij de auto had gestolen van een non. Hij was in de wagen
van de kloosterzuster gesprongen, toen die was uitgestapt om es I
stratenbord te raadplegen. De dief belde daarop met de alarmcs
trale en biechtte zijn daad op. „Wilt u zuster F. melden dat ikha
auto - met gsm, portemonnee en 200 euro - achterlaat in deDikb
beuklaan? Ik ben katholiek en kan het niet over mijn hart krijge
iets te stelen van een nonneke dat zich elke dag inzet voor haar J
demensen". Het voertuig stond inderdaad op de aangegeven pkj
Lezersredacteur A.J. Snel ontvangt graag goed nieuws van lezer-
om door te geven aan andere lezers. Hoe hij bereikbaar is, s
linksboven in het colofon van Redactie Reactie
Citaat:
Een debat is een veelal verhit gesprek waarbij twee
mensen tegen elkaar praten en naar zichzelf luisteren.
Cees BuddiwË
Inburgering?
Van wie?
PZC
