Genen beïnvloeden overgewicht Implantaat is duurzaam PZC Verandering door nieuw zorgstelsel Schrijf psychiatrisch patiënt niet langer a Voedingswetenschapper Kersten vraagt om mededogen met dikke mensen Melkzuurbacterie remt ontstekinj Dementie door kleine hersenen Nederlanders ontzien hun lever 1 Koolmonoxide tegen darminfectil L-arginine is slecht voor hart maandag 16 januari 2006 De strijd tegen overgewicht wordt door beleidsmakers al te vaak teruggebracht tot de bood schap dat het een kivestie van gedragsverandering betreft: meer bewegen en minder eten. Dikkerds komen zo in het be klaagdenbankje: zij zijn blijk baar te beroerd of te zwak om hun gedrag te veranderen. De Wageningse voedingsweten schapper dr. Sander Kersten neemt het voor hen op. De ge nen spelen een veel belangrijker rol dan de huidige gezondheids voorlichting suggereert. Obesi- tas (zwaar overgewicht) is een ziekte. door Harm Harkema WAGENINGEN - Een Cana dees onderzoek uit 1990: twaalf paar eeneiige tweelingen (die zijn genetisch identiek) kregen gedurende honderd dagen dage lijks 1000 kilocalorieën extra te eten. De verschillen in gewichts- toename waren groot en varieer den van 4 tot 13 kilogram. Maar nu komt het: de onderlinge ver schillen in gewichtstoename tus sen tweelingbroers bleken zeer beperkt. De conclusie is glashel^ der: gewichtstoename bij overe ten wordt voor een groot deel door erfelijke factoren bepaald. Nog zo eentje: uit even oud Ame rikaans onderzoek gebleken eeneiige tweelingen een verge lijkbaar gewicht te hebben, ook als zij gescheiden waren opge- Erfelijke aanleg speelt wel degelijk een belangrijke rol bij het ontstaan van overgewicht. Het zijn handige weetjes voor dikke mensen die zich verne derd voelen wanneer zij worden geconfronteerd met bijvoor beeld de hoogste ambtenaar van minister Hoogervorst, die heeft gesuggereerd dat dikke mensen achteloos met hun gezondheid omgaan. Of met de Wageningse hoogleraar Schaaf sma, die vindt dat dikke mensen op hun gewicht moeten kunnen worden aangesproken. Steevast en steeds luider klinkt ook de boodschap dat overge wicht het gevolg is van een onba lans tussen energie-inname en energieverbruik die kan worden opgeheven door meer te bewe gen en minder te eten. Maar dr. Sander Kersten, die de mechanismen achter voeding on derzoekt, kan niets met die boodschap: „Het is een waar heid als een koe. Met het is ook een open deur die geen recht doet aan de werkelijkheid: obesi- tas is een ingewikkelde stofwis selingstoornis. Daarbij dient ook aandacht te zijn voor de krachtige evolutionaire mecha- nismes die zich verzetten tegen ge wi chts verlies Neem nou al die te dikke men sen die jaar in jaar uit wanhopig proberen af te vallen maar al jo joend steeds dikker worden. Die hebben niets aan de boodschap dat zij meer moeten bewegen en minder moeten eten. Kersten: „Veel meer mensen slagen er in om te stoppen met roken dan om blijvend op het goede ge wicht te komen. De effecten van alle afslankpogingen zijn desas treus." Oneerlijk De boodschap is lang niet altijd eerlijk. Neem bijvoorbeeld twee vriendinnen: de een is dun, de ander dik. Maar eet de dikke ook meer en beweegt zij min der? Dat hoeft niet zo te zijn. De boodschap klopt ook niet, omdat de gevoeligheid voor sma ken ook genetisch bepaald lijkt te zijn. Zo zijn er de 'superproe vers' die veel heftiger op bepaal de voedselprikkels reageren en er dus sneller genoeg van heb ben. Nog zoiets: fidgeting. Dat is het Engelse woord voor onwillekeu rig friemelen, niet stil kunnen zitten, voortdurend bewegingen makend. Zo is de een altijd aan het wiebelen, en zit de ander zit van nature altijd stil, als een zoutzak. Ook daar is weinig aan te veranderen. Maar ondertus sen verbrandt de friemelaar da- foto GPD gelijks wel honderden kilocalo rieën meer dan de stoïcijn. Desondanks schreef het Voe dingscentrum een paar weken te rug in een persbericht: 'Overi gens speelt erfelijke aanleg maar een beperkte rol bij het ontstaan van overgewicht. Het gedrag is veel bepalender.' Ker sten: „Ik snap wel dat voorlich ters het zo brengen. Niks doen is ook geen optie. Maar als weten schapper zeg ik: het klopt niet. Erfelijke aanleg speelt wel dege lijk een belangrijke rol. En bo vendien heeft gedrag belangrij ke genetische componenten." Uit genetisch onderzoek, dat door Marieke van Schie Heeft u uw verzekerings kaartje voor mij? Ver baasd kijkt meneer De Wit naar mijn assistente. „Sinds wanneer vraagt u naar mijn verzekering?" Geduldig legt Annemarie uit, dat met in gang van dit jaar het verzeke ringsstelsel in Nederland ver anderd is. We zullen de pa tiënt geen rekeningen meer sturen, tenzij ze er nadrukke lijk om vragen. Alles wordt direct gedeclareerd bij de zorgverzekering. Bij mij aan tafel verandert er weinig. We hebben ons gesprek, en afhan kelijk van hetgeen de patiënt me te vertellen heeft, volgt een behandeling. „Komt u nou gewoon nog bij me langs?", vroeg mevrouw Schelvis toen ik haar kort voor kerst thuis bezocht. „Na tuurlijk doe ik dat, ik krijg nu op een andere manier voor u betaald. U bent parti culier. Tot nog toe kreeg ik alleen uitbetaald, als ik u echt zag of sprak. Dan decla reerde ik een visite of een con sult. Nu krijg ik voor alle pa tiënten een basisbedrag per kwartaal uitbetaald." „Van dat bedrag betaalt de huisarts zijn vaste lasten, zo als het salaris van de assisten tes, de huur of de hypotheek van de praktijk en de ver- bruiksartikelen, zoals ver band en apparatuur. Verder kan ik elke handeling declare ren. Ook voor uw visite krijg ik een vergoeding. Die is wat lager dan vroeger, maar ik denk niet dat dit invloed zal hebben op mijn beleid. Het gaat om het totale plaatje." Huisarts word je niet om rijk te woi'den, andere beroepen brengen meer geld in het laa tje. Maar wij halen veel ple zier uit ons dagelijks werk: contacten met mensen, ken nis van het gezin, de leef- en arbeidsomstandigheden. Dat maakt ons vak zo mooi en uniek. Als meneer Van Buren komt, zegt hij: „De patiënten blij ven zeker weg, uit angst voor de veranderingen in het zorg stelsel. Uw wachtkamer was leeg vandaag, zo heb ik het nog nooit gezien!Ik heb wel eens meer een stil moment tij dens het open spreekuur. „Ik denk, dat de mensen griep hebben, daar kan ik weinig aan doen. De eerste dagen is het motto toch uitzieken", leg ik uit. „Maar vertel eens, waar komt u voor?" Hij komt voor controle van zijn bloed druk, heeft ook last van kort ademigheid en daarnaast ook last van pijn aan zijn voeten. Dat zijn drie verschillende klachten. Ik meet zijn bloed druk, neem zijn gewicht en lengte op en samen komen we tot de conclusie, dat de feestdagen hun tol hebben geëist. Het gewicht is met 3 kilo toegenomen, en de bloed druk licht verhoogd. „We heb ben het gezellig gehad, toch anders gegeten dan nor maal!", verontschuldigt hij zich. „Wat kan ik doen om weer wat op mijn oude ni veau te komen?" Van de dië tiste hoeft hij niets meer te leren en hij wandelt eens in de week, samen met zijn vrouw en zijn hond, door de duinen en langs de zee. Maar er moet nu iets meer gebeu ren. „Fietst u binnen de stad nog wel eens?", vraag ik. „Dat schiet er bij in", zegt hij. Meneer van Buren is 58 jaar. Hij moet echt zijn best doen om zijn gewicht te hand haven. Elk pondje komt door het mondje, dat geldt ook voor hem. Maar al jaren ver bruikt hij minder energie dan dat wat hij dagelijks opeet. Nieuwe wegen zoeken, om daar wat aan te doen, is de kunst. Zijn fiets is het eerste, wat hij gaat proberen. Ik zie hem dan wat vaker terug, om hem te motiveren. Dat kan zonder financiële drempel, gelukkig voor hem en voor mij. Marieke van Schie is huisarts door Claudia Sondervan GOES - Tussen de twee en drie miljoen mensen in Nederland zijn tandenloos: op een enkel ge bitselement na bezitten zij geen eigen tanden of kiezen meer. Voor hen is de nieuwe basiszorg verzekering gunstig, zeker als zij tot voor kort particulier ver zekerd waren. Ook zij krijgen nu hun kunstgebit vergoed. En als hun kaakbot door het ont breken van tandwortels is ge slonken, dan betaalt de verzeke raar grotendeels ook een veran kering van het kunstgebit op geïmplanteerde titanium plug gen. Dat is het goede nieuws voor iedereen boven de achttien jaar, vindt de Goese tandarts en implantoloog A. Koster. De basiszorgverzekering veran dert weinig aan de stand van za ken in de tandartshulp, wil hij het publiek vertellen. De tand artskosten moeten volwassenen al sinds 1995 voor eigen reke ning nemen en dat blijft zo. Maar een kunstgebit op implan taten kost nu nauwelijks meer dan een gewoon kunstgebit op en kunststof frame, weet hij. De eigen bijdragen belopen van 180 tot iets meer dan 200 euro voor beide soorten. Het is wel jammer dat mensen die willen voorkomen dat hun onderkaak door gebrek aan ei gen tanden krimpt, geen tege moetkoming krijgen als zij met een voor nieuwe tanden op im plantaten kiezen. Voor de preventie van voorspel bare ellende betalen verzeke raars niet, of er moet een ruim schoots aanvullende verzeke ringspolis tegenoverstaan. Im plantaten worden enkel vergoed als de schade is gedaan, beaamt Koster. Brug „Implantaten zijn een duurza mer oplossing, ook voor mensen die anders een brug nodig heb ben. Bij een brug offer je twee onbeschadigde tanden om er één te vervangen. Met een nieu we tand op een implantaat hou je die twee tanden ernaast ook heel. Als er wat vervangen moet worden, dan kan dat op het be staande implantaat. Ook bij een volledig kunstgebit." Twintig jaar geleden droeg een derde van de Nederlanders bo ven de vijftien jaar een kunstge bit. Nu is 14 procent van de be volking drager van een kunstge bit en is vrijwel elke drager ouder dan veertig. Het kunstge bit raakte 'uit' doordat mensen hun gebit beter schoonhouden en door de betere beschikbaar heid van tandartsen, verhaalt Koster. En die tandartsen ne men ook de tijd om de gezonde gebitsdelen te sparen bij de be handeling van gaatjes. Dat was anders in de jaren vijf tig en zestig. Er waren weinig tandartsen en die hadden be perkte mogelijkheden en, voor al, beperkte tijd voor hun patiën ten. „Veel mensen dachten zich geld en ellende te besparen door een kunstgebit te nemen, ook al was er niets aan de hand met hun tanden. Nu is duidelijk dat kaakbot snel verdwijnt als de vernieuwing ervan niet meer wordt gestimuleerd door tand wortels. Dan krijg je een soort omgekeerde overbeet." Dat heeft grote gevolgen voor het aankunnen van voedsel en voor het aanzien van het gezicht: de onderkaak is een belangrijke on dersteuning voor het gelaat. Eigenlijk heeft het vertrek van de tandzorg uit het ziekenfonds tien jaar geleden heel goed uitge pakt, vindt Koster. De geboren en getogen Goesenaar prakti seert sinds 1994 in gezondheids centrum De Pijlers in zijn thuis stad. Hoewel hij de implantolo- gie al tien jaar beoefent, is het pas sinds twee jaar erkend als een tandheelkundig specialis me. Koster zet in het kaakbot ti tanium plugjes waarop kunst tanden, -kiezen of hele kunstge bitten worden verankerd. Betutteling De winst sinds 1995 zit hem in de vrijheid van behandeling die patiënt en tandarts kregen zon der de betutteling van de zieken- fondsregels. Koster geeft als voorbeeld: „Er mocht geen witte vulling in de eerste kiezen, die je blootlachen kan, enkel gewo ne grijze. Zelf bijbetalen om het verschil goed te maken en toch witte vullingen te krijgen, kon niet. Dat mochten we niet en dat kon ook niet met het lijstje codes voor vergoedingen waar we mee werkten." Daarmee is de tandzorg enig zins verlost van de traagheid waarmee technologische ver nieuwing doordrong in het ver- goedingênsysteem, stelt hij. Zoals de toch al vijftig jaar oude techniek van de implantaten, die pas de laatste jaren sterk in opmars is. „De klassieke prothe sedragers vergrijzen. Mensen zich in sneltreinvaart ontwik kelt, zijn inmiddels talloze gene tische mutaties bekend die een extreem trage stofwisseling tot gevolg hebben en/of vraatzucht. Kersten: „Je hebt het dan bij voorbeeld over kinderen die het hele huis inclusief de vuilnisbak ken afstropen op zoek naar voed sel. Over kinderen van zeven jaar die tachtig kilo zijn." In de Verenigde Staten is een moeder van zo'n kind voor de rechter ge daagd. Haar werd verwaarlo zing verweten. „Maar", zegt Ker sten, „zo'n kind heeft altijd hon ger." Vijf procent van alle gevallen van obesitas kan inmiddels con creet uit genetische afwijkingen worden verklaard. Dan is er nog een behoorlijk aantal genen waarvan vermoed wordt dat ze in de mens ernstig overgewicht tot gevolg hebben. De verwachting is dan ook dat de komende decennia het aantal gevallen van obesitas dat uit aanwijsbare genetische verande ringen kan worden verklaard, drastisch zal toenemen. Sommi ge zullen invloed blijken te heb ben op de eetlust, andere op de stofwisseling en weer andere op beide. Natuurlijk weet Kersten dat het overgewichtsprobleem niet tot louter genetica terug gebracht kan worden. Het feit dat de afge lopen decennia het aantal men sen met overgewicht en obesitas sterk is toegenomen is duidelijk het gevolg van veranderde leef patronen. Ook het feit dat lager opgelei den gemiddeld zwaarder zijn dan hoger opgeleiden heeft geen genetische basis. „Maar terwijl omgevingsfacto ren er voor verantwoordelijk zijn dat het aantal mensen met overgewicht toeneemt, zijn ver schillen tussen personen in be langrijke mate genetisch be paald", zegt Kersten. Dus als we weer eens een ex treem zwaargewicht moeizaam voorbij zien schuifelen, is enig mededogen op zijn plaats. Het is in ieder geval te simpel om te denken: „Had je maar minder moeten eten, vetklep." GPD UTRECHT - De kans op bloedvergiftiging bij eeniQ king van de alvleesklier neemt af bij het gebruik va- combinatie van zes speciaal geselecteerde melkzuur® riën, zo blijkt uit proeven met ratten. Deze bacteriestammen herstellen het evenwicht s darmflora dat door de ontstoken alvleesklier is ver% concludeert H. Timmerman verbonden aan de Uniïj Li teit van Utrecht in het proefschrift waarop hij dondg is gepromoveerd. Verder onderzoek moet uitwijzen^ behandeling met diverse soorten melkzuurbacteriën bij mensen met een alvleesklierontsteking een fect heeft. GPD Burj iler/ ROTTERDAM - Ouderen bij wie bepaalde (hippocampus en/of amygdala) kleiner zijn dan deld, lopen een vier tot zes keer verhoogde leans or (g nen enkele jaren de ziekte van Alzheimer (dementi jjk ontwikkelen. Het meten van de omvang van deze hersendelen kaj een voorspellende waarde hebben voor het krijgen n [et ziekte van Alzheimer, schrijft T. den Heijer van he:- jjn mus Medisch Centrum in Rotterdam in het vakblad As j- ves of General Psychiatry. GPD Rl FM Rt LONDEN - Nederland scoort in Europa het li gaat om sterfgevallen aan levercirrose, een die veelal het gevolg is van langdurig overmatig alcokj bruik. In Nederland zijn er jaarlijks 9.7 gevallen van: le levercirrose per honderdduizend inwoners, terwijl tig gevallen per honderdduizend inwoners het Euivr gemiddelde is. Koplopers zijn Oostenrijk (43,4), Dené ken (34,2) en Duitsland (33,6), turft D. Leon (La os School of Hygiene and Tropical Medicine, Londen)is Jj, medisch tijdschrift The Lancet. GPD r PITTSBURGH - Het inademen van kleine hoeveel koolmonoxide is een goed medicijn tegen chrot darmontstekingen (zoals colitis ulcerosa en de ziekte Crohn), schrijft R. Hegazivan de Universiteit vanh burgh in het vakblad Journal of Experimental Mee op grond van proeven bij muizen. De koolmonoxide blokkeert de aanmaak van ontsteb bevorderende signaalstoffen in het lichaam, zo verk Hegazi het gunstige effect van koolmonoxide. GPD NEW YORK - Het gebruik van het populaire voeding! plement L-arginine door mensen die een hartinfarct! ben overleefd, heeft bepaald geen gunstig effect cc werking van hun hart- en bloedvaten. Integendeel het: tigen van dit voedingssupplement vergroot juist de! op overlijden. Dit concludeert S. Schulman (Johns Hopkins Medici stitutions) in het medisch tijdschrift Jama op grond een vergelijkende studie onder 153 patiënten. Het ore den van zes L-arginine-slikkers was de reden de sta vroegtijdig te beëindigingen. GPD De Goese tandarts en implantoloog A. Koster vindt het jammer dat de verzekeraars nog steeds neigen op de stoel van de behandelaar plaats te nemen. foto Willem Mieras worden ouder, willen langer met een gebit willen doen. Steeds meer mensen van veertig en vijftig jaar bij wie er geen redden meer aan is kiezen voor implantaten. Wel is het zo dat ze dat in deze economisch min dere periode wat uitstellen." Koster vindt het jammer dat de verzekeraars nog steeds neigen op de stoel van de behandelaar plaats te nemen, als er een keu ze moet worden gemaakt voor een behandeling. Om grote fi nanciële belangen gaat het niet: de tandheelkundige zorg be slaat iets van 2 procent van het zorgbudget in Nederland, duidt hij. Toch gebruiken nogal wat verze- kei'aars in de heersende slag om de premiebetalers de 'beste' tandheelkundige zorg nogal eens als lokker. „Dat snap ik niet", schudt hij het hoofd. „Ze adverteren toch ook niet met met 'bij ons krijgt u de beste hartklep of kunstknie'; daar re ken je gewoon op." Verzekeringsadvies geeft Koster ook niet, als zijn patiënten daar om vragen. En dat kwam nogal eens voor, de laatste tijd. „Ik heb immers geen verstand van verzekeringen. Ik ben behandel- Chronische psychiatrische pa tiënten worden te snel afgeschre ven. Zij boksen op tegen voor oordelen en komen moeilijker aan woonruimte, werk en oplei ding. Zonde, vindt Wilma Boe- vink van het Trimbos-instituut. Want met empowerment-trainin- gen kunnen patiënten weer greep krijgen op hun leven. door Patricia van der Zalm AMSTERDAM - Nederland telt zeventigduizend langdurig psy chiatrische patiënten. Daar naast zijn er nog tweehonderd duizend mensen die in sociaal en maatschappelijk opzicht zeer kwetsbaar zijn en ook met psy chische aandoeningen kampen. Dat kan behoorlijk ontwrich tend zijn. Toch zouden velen van hen met goede ondersteu ning wel degelijk een vrij nor maal bestaan kunnen leiden, denkt Wilma Boevink, weten schappelijk medewerker bij het programma Reïntegratie van het Trimbos-instituut. Boevink is hoofdopleider van het HEE-team, dat staat voor Herstel, Empowerment, Erva ringsdeskundigheid. Zij houdt zich bezig met de emancipatie van mensen met een psychische aandoening, onder meer via een speciaal trainingsprogramma. Ggz-instellingen kunnen Boe vink en haar collega's inhuren om psychiatrische patiënten te leren weer greep op hun leven te krijgen. Inmiddels bieden vier instellingen in Utrecht, Leiden, Maastricht en Apeldoorn deze training standaard aan. Vol gend jaar wordt een studie uitge bracht over de effecten van het HEE-programma. Bij succes ver wacht Boevink grotere belang stelling van andere instellingen en van zorgverzekeraars. „Het moet zich als een olievlek verspreiden. Het uitgangspunt is niet: wat erg dat je last hebt van psychose, manische depres sie of angststoornis, maar wat kun je ervan leren? Hoe ga je er het beste mee om? En hoe kun je een zo normaal mogelijk leven leiden?" Boevink (42) kent de antwoorden als geen ander. Op haar zeventiende kreeg zij haar eerste psychose. Zij is drie jaar opgenomen geweest en is nog al tijd onder behandeling. De laat ste jaren heeft zij gemiddeld twee keer per jaar een psychose gehad. „Anderen reageren op spanning of drukte met ra; e ne. Ik krijg psychotische ld.1 ten. Ik zie dan dingen die: ren niet zien, of word heel: stig." Medicijnen slikt zij wust alleen als zij voelt dal mis dreigt te gaan. „Artsen: den dat ik levenslang me: nen zou moeten slikken. I ik wil ook graag normaal!: tioneren." Dat lukt haar. Zij heeft baan, een eigen huis, bed, eigen spullen, heeft haar jaren gek ver te komen. Zij weet hfc langrijk steun en 1 zijn voor psychiatrische pat ten. „Zij hebben vaak la dingen meegemaakt. Ze het behoefte aan een fatsoenlij! sprek in plaats van alleens cijnen en het advies: een dagdeel per week is groenvoorziening werken. goed voor je." Bij langdurig name of ernstige klachten? op zeker moment denkend!' inderdaad niets meer kunt? Boevink. Het is haar zelf men. Met afschuw denkt nj rug aan 'die afschuwelijke, rustige opname-afdelirs „Chronische patiënten won: weinig in handen gegevenJ in plaats van hen af te schrij zou meer moeten worden? ken naar wat ze wél kt- Van keuringsartsen hors vaak: wat doet u hier? Dat" den ze zelf ook: ik ben - nisch, ik kan niets. Datiss de vraag. De kunst is steun zo snel mogelijk normale omgeving terecht men, om je kracht te (her" den, jezelf sterker te m'i Dat is empowerment. Ccö met lotgenoten heeft erg geholpen."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 6