Olav Heyerdahl in grootvaders vaarwater PZC De haaien zijn dan nog de minste zorg 31 Allemansvriend werd kop van jut zaterdag 14 januari 2006 In 1947 zeilde de Noorse ontdekkingsreiziger Thor Heyer dahl met zijn vlot Kon-Tiki van Peru naar Polynesië. Nu gaat kleinzoon Olav met een balsahouten vlot 101 dagen de Stille Oceaan op. „De bedoeling is dat wij écht koers gaan zetten. Opa wilde naar Tahiti maar kwam niet verder dan Tuamotu." Olav Heyerdahl (28) is bijna nede rig als hij probeert uit te leggen hoe het is om in de voetsporen van zijn grootvader Thor Heyerdahl te tre den. „Ik heb er eigenlijk nooit over ge droomd om hetzelfde te beleven als mijn opa. Hij was voor mij vooral opa. Hij sprak altijd over de dingen die hij nog ging doen en bijna nooit over de avonturen die hij al had beleefd." De in 2002 overleden cultureel antro poloog en zoöloog Thor Heyerdahl was een van de avontuurlijkste weten schappers van zijn tijd. Hij vond dat boekenwijsheid in de praktijk ge toetst moest worden. Zo ontwikkelde hij na een uitvoerige cultuur-histori sche studie de hypothese dat de oor spronkelijke bewoners van de Polyne sische eilanden van het Amerikaanse continent kwamen. Hij meende dat er in ieder geval al vóór Columbus een culturele uitwisse ling is geweest tussen Amerika en Po lynesië. Die visie stond haaks op de gangbare theorie dat de eerste mensen in Polynesië afkomstig waren uit Zuid- oost-Azië. Vakgenoten reageerden daarom scep tisch op Heyerdahls idee. Volgens hen konden indianen onmogelijk de ken nis en materialen hebben gehad om de 8000 kilometer lange tocht naar het westen te maken. Inca-vlot Vastbesloten om zijn gelijk te bewij zen, bouwde Heyerdahl een kopie van een prehistorisch Inca-vlot, de Kon-Ti- ki. Op 28 april 1947 vertrok hij met vijf andere wetenschappers en een pa pegaai vanuit het Peruaanse Callao. Honderdeneen dagen later strandde het vlot op de Polynesische Tuamo- tu-eilanden. De papegaai was de eni ge die de reis niet overleefde. Heyerdahls eerste expeditievaartuig ligt in het Kon-Tiki Museum in Oslo. Op een vroege winterochtend bestu deert kleinzoon Olav, in het dagelijks leven timmerman, zijn opa's vlot voor een allerlaatste keer. Olav werd door expeditieleider en brein achter het ge heel, Torgeir Sseverud Higraff (32) ge waagd om deel te nemen aan de nieu we missie. „Natuurlijk ben ik uitgenodigd omdat het met mijn achternaam makkelijker is om fondsen te werven voor een der gelijk project. Ik had het nooit gedaan als ik niks kon bijdragen. Ik ben de klusjesman aan boord." Deze week vertrekt hij naar Ecuador om voor zijn vlot op een plantage stevige balsa bomen uit te zoeken en te kappen. De maanden daarna zullen de zes expedi tieleden in Peru een vlot bouwen, de Tangaroa, vernoemd naar de Polynesi sche god van de zee. Op 28 april dient dit vaartuig van Cal lao koers te zetten naar Tahiti. „De be doeling is dat wij écht koers zetten. De Kon-Tiki had een simpel roer en was vrijwel onbestuurbaar. Opa wilde naar Tahiti maar kwam niet verder dan Tuamotu", aldus Olav. Hoewel Tuamotu Polynesië zijn eind Olav Heyerdahl, kleinzoon van Thor, wil met een balsahouten vlot 101 dagen de Stille Oceaan op. foto Truls Brekke/GPD Thor Heyerdahl tijdens een van zijn tochten per vlot. foto GPD doel is, was de oude Heyerdahl niet he lemaal teweden. Hij onderzocht zeker twintig jaar lang de mogelijkheden om de Kon-Tiki een ander besturings mechanisme te geven. „Wij passen zijn bevindingen nu toe op de Tanga roa", zegt de kleinzoon. „Ons vlot krijgt onder meer een veel groter zeil dan de Kon-Tiki. Wij willen bewijzen dat het mogelijk is om met andere stuurtechnieken tussen de Tuamotu door te manoeuvreren en Tahiti te be reiken." De Tuamotu-archipel wordt ook wel de Dangerous islands (gevaarlijke ei landengroep) genoemd. Verschillende oceaan-deskundigen waarschuwen voor sterke stromingen en verraderlij ke wind. Ook de vlijmscherpe koraal riffen hebben al vaker schepen in de problemen gebracht. Het expeditie team van de jonge Heyerdahl heeft echter het volste vertrouwen in de Tangaroa. Vissoorten Naast het testen van een besturings systeem zal het team ook de verande ringen vastleggen die de afgelopen zes tig jaar hebben plaatsgevonden in de door Heyerdahl bezochte streken. De meeste aandacht zal uitgaan naar de .natuur. Olav: „Een van de manschap pen van de Kon-Tiki hield een log boek bij over verschillende vissoorten die hij zag. Het wordt interessant om te zien in hoeverre de zeefauna is ver anderd. Wij zijn bijvoorbeeld nieuws gierig of het nu nog steeds zo makke lijk is om tonijn aan de haak te slaan." Hij geeft toe dat er eenvoudigere, en vooral veiligere, manieren zijn om dit te onderzoeken. „Het voordeel van va ren met een vlot is dat je dicht bij de zeespiegel zit en het tempo lager ligt." Bovendien wordt de Tangaroa naar gelang de reis vordert een varend rif. Algen zetten zich vast op het balsa hout, waardoor een eigen ecosysteem rond het vlot ontstaat en het team zich kan verheugen op gezelschap van allerlei geïnteresseerde oceaanbewo ners. Thor Heyerdahls documentaire Kon-Tiki won in 1951 een Oscar. In de zwart-wit film is te zien hoe de kok van de Kon-Tiki elke ochtend een rondje over het dek maakt om vliegen de vissen te verzamelen. Deze hadden zich in de loop van de nacht te pletter gevlogen tegen het zeil of de hut. „Ik ben blij dat ik jullie een alterna tief kan bieden als de vissen tegen woordig minder bereid blijken om zich te offeren", grapt de Amerikaan se ambassadeur in Noorwegen op een vroege winterochtend in het Kon-Tiki Museum in Oslo. De Amerikaanse ma rine schenkt de Tangaroa-bemanning vierhonderd vacuüm verpakte kant-en-klaar-maal tij den. Zestig jaar geleden gebeurde hetzelfde, al belo ven de Amerikanen dat het legervoed- sel inmiddels veel beter smaakt dan het blikvoer van een halve eeuw gele den. Een van de aanwezigen bij de af- scheidsceremonie in het Kon-Tiki Mu seum is Thor Heyerdahl junior (68). Hij was negen jaar toen zijn vader met de Kon-Tiki de oceaan opvoer. Nu zijn zoon de Grote Oceaan op gaat, voelt hij precies hetzelfde als toen: spanning. „Ik benijd Olav niet. Toch maak ik me meer zorgen als hij met winterweer de snelweg op gaat." Thor jr. is maritiem bioloog maar heeft zijn vader nooit willen opvol gen. „Ut zou een gek figuur slaan. Voor Olav is het anders: hij staat er als kleinkind verder van af. Mijn va der zou in ieder geval tevreden ge weest zijn." Sportduiker Olav Heyerdahl is fanatiek sportdui ker en ziet de aanstaande expeditie als een prachtige gelegenheid om diep zee-ervaringen op te doen. „Ik ver heug me op het duiken midden op de Stille Oceaan, op plekken waar nog nooit een mens is geweest!De aanwe zige haaien zijn dan nog de minste zorg. Zaak is om vooral in contact te blij ven met de Tangaroa. Het vlot kan dan wel min of meer worden be stuurd, omkeren kan niet. Wanneer een van de opvarenden overboord valt, bestaat de laatste overlevings kans uit het vastgrijpen van het 200 meter lange touw dat aan het vaartuig hangt. In dit deel van de wereld kan het dagen duren tot er hulp komt. De Kon-Tiki had een telegraaf aan boord. Tegen Thor Heyerdahls wil, want de Inca's gebruikten die tenslot te ook niet. De Tangaroa is echter voorzien van moderne apparatuur als zonnepanelen, die zorgen voor de elek triciteit voor onder meer een satelliet telefoon, internetverbinding en het op laden van de mp3-speler van Olav. Een bemanningslid annex cameraman maakt een documentaire van de hele expeditie, in kleur dit keer. Toch wordt het geen luxe cruise. „We weten niet zeker of de balsa die we ge bruiken goed genoeg is, of de masten en het gigantische zeil een storm over leven, of de Tangaroa niet te log is om goed te besturen," somt Svsevrud Hi graff op. Bovendien is de grootste uit daging een mentale: honderd dagen met zes man geïsoleerd op volle zee zit ten, is niet per se een pretje. Olav: „Ho pelijk zorgt de papegaai voor een beet je afleiding." Windy Kester clubs moeten gaan. Het is echt heel veel geld. Terwijl de NOS, zoals nu, voor dat geld ook meer aandacht kan besteden aan andere sporten. Bovendien, de publieke om roep is nu ook al aardig commercieel. De Vara heeft het afgelopen jaar Grootmees ters van Paul Witteman van de buis ge haald. Was een goed programma, maar er keken te weinig mensen naar en is om die reden van de zender gehaald. Doen de KRO en de NCRV ook." Hypocriet „Nu is de situatie hypocriet. Neem weer het voetbal. De Wedstrijden van Talpa. Daar zit reclame bij. Hoe zat Studio Sport in el kaar? Dat begon om zeven uur, maar eerst vijf minuten reclame. Dan om acht uur vijf minuten reclame, tien minuten Journaal, vijf minuten reclame, weer Studio Sport en weer reclame. Dat is twintig minuten recla me. Dat is meer dan er nu in De Wedstrij den zit. Waarom zat er een Journaal mid den in Studio Sport terwijl er de hele week op Nederland 2 geen nieuws is om acht uur? Omdat ze anders geen reclame kunnen uitzenden. Dan wel zeiken over reclame bij De Wedstrijden. Ja, De Wedstrijden doet een topwedstrijd pas als derde. Heb je bij Studio Sport wel eens naar de samenvat ting van schaatsen gekeken? De tien kilome ter. Beginnen ze dan met de nummer 1 te gen de nummer 2 of met de nummer 9 tegen 10? De tijdrit van de Tour de France? Ook niet. Bij voetbal moet je dan ineens wel met de beste beginnen." „Na 30 december viel er een last van mijn schouders. Er keken 1,3 miljoen mensen naar de oudej aarsshow van Koppensnel lers. Dus de mensen kijken weer en steken niet hun middelvinger naar me op. Bijna al le cabaretiers zijn meegegaan naar het nieu we programma. Ik heb gedacht, wat kan ik goed: cabaretiers de ruimte geven, fragmen ten uitzoeken en bijzondere mensen inter viewen. Dat is dus de basis." Dolf Rogmans ack Spijkerman (57) voelt zich goed. Hij is gestopt met roken, drinkt minder bier, sport twee keer in de week en is net fer gebruind terug van een vakantie op Bonaire. Plus vanavond begint zijn satiri sche programma Koppensnellers op Talpa. Toch waren de afgelopen acht maanden de leukste uit zijn leven. Zijn vertrek tij de Vara werd alom veroordeeld. De alle mansvriend werd plots de nationale kop Mn jut. Daar wil hij nog wel wat over wijt, Jen vriend zei tegen me: Jack, dat kun je met maken. Die overstap van de Vara naar Talpa klopt niet. Toen vroeg ik hem: jij ^ordt gebeld door het bedrijf naast je. Die wedt je hetzelfde werk aan, je mag je colle ts waarop je zo gesteld bent meevragen, Pag daarbij leuke extra dingen doen, je verdient meer en je wordt eigen baas. Wat we je dan? Precies." ingewikkelder is de overstap van Jack Spij kerman van de Vara naar Talpa niet wat de "-maker betreft. Daar dachten veel men- Sn anders over. Spijkerman was gevallen voor het grote geld van de kapitalist John to Mol, Hij vluchtte als een dief in de nacht wt het warme nest van de socialistische Va nwaar hij al 23 jaar werkte. ?Pi]kerman: „Dat nest is helemaal niet zo Wann. Kees Driehuis werkt er nog en vertel- todat onlangs in een interview. Vond ik topper van hem. Het klopt. Ik heb al die Jdpriina mijn werk kunnen doen en ook onverdiend, maar een warme band was niet. Dat bleek wel bij mijn laatste con- baetverlenging. Ik wilde voor vijf jaar bij te- enen tegen hetzelfde salaris. Dat kon niet. et moest twee jaar zijn. Tegen hetzelfde ■Mans vonden zij aanvankelijk te duur. sschien was ik volgend jaar wel minder Populair. Toen zijn de schellen van mijn c.en gevallen. Ik was in mijn ogen nooit be- alq voor mijn populariteit, maar voor önjnwerk." Jk had wel rekening gehouden met reac- es°p mijn overstap. Dat het zoveel was, nee dat niet. We hebben het wel over een amusementsprogramma op televisie. Het is niet de koningin die ineens besluit dat ze de baas van Duitsland wordt. Zelfs nu nog gaan de reacties door: Youp in zijn oudejaarsconference. Ik denk dan, wat met al die advertenties als de Vara een show van Youp uitzendt: Koop nu de dvd. Het zelfde met zijn boekjes. Dat is toch ook com mercieel. Weet je, het Kopspijkersspel wordt zelfs verhuurd, het hakblok met ha mers en spijkers en al. Ik mag het niet meer gebruiken van de Vara, maar zij verhuren het aan bedrijven." Spijkerman vervolgt: „Natuurlijk leent mijn overstap zich uitstekend voor grap- pen. Als Youp was overgestapt, had ik ook grappen gemaakt. Over mezelf heb ik dat ook gedaan. Zelfspot. De oudej aarsuitzen ding van 30 december was de laatste keer. Toen moest het nog even. Het was de eerste keer dat we weer op tv waren. Plus, het wa ren vooral de cabaretiers die de grappen maakten. Daar heb ik geen zeggenschap over. Ik heb geen rood potlood. Nooit ge bruikt en zal ik nooit gebruiken. Ik begrijp best dat ze boos waren. Ik maakte het best bekeken programma en stapte op, maar er komt een moment dat je als grote mensen weer met elkaar omgaat." Dat is nog niet gebeurd. Spijkerman: „Deze week was het afscheid van Inge Diepman bij de Vara, waarbij iedereen was uitgeno digd die er gewerkt heeft. Ik niet. Dan denk ik, kom op toch. Ik ben en blijf een socia list, daar verandert de overstap niets aan. Het is een vaag begrip, da's waar. Je staat op een bepaalde manier in het leven. De ideeën van SP, PvdA en GroenLinks staan dichter bij mij dan de ideeën van WD, Jack Spijkerman: „Ik maakte het best bekeken programma en stapte op, maar er komt een moment dat ~c als grote mensen weer met el kaar om gaat." foto Harmen de Jong/GPD CDA en SGP." „De scheidslijnen vallen na tuurlijk steeds meer weg. Je kunt niet meer zoals vroeger zeggen: iemand is uitgespro ken links of rechts. Mijn instelling veran dert niet met of ik wel of geen geld verdien en of wel of niet bij John de Mol werk. Het gaat er om hoe je denkt over de maatschap pij. Ik doe niemand te kort. Ik steel niet, ik vind dat je gewoon belasting moet beta len." „Ik ben er nog steeds voor dat mensen op humane gronden worden toegelaten tot ons land. Ik vind dat je zuinig om moet gaan met het milieu. Dat heeft allemaal niets te maken met of je veel of weinig verdient en bij wie je werkt. Als John de Mol nu bekend zou staan als de man die voortdurend in Ne derland bossen kapt, dan zou ik denken: Wat moet ik bij die man." „De laatste maanden heb ik pas echt nage dacht over hoe de publieke omroep werkt. Ik heb me nooit bemoeid met de kosten van een programma. Nu wel. Ik chargeer een beetje, maar als je er goed over nadenkt zou je moeten zeggen: amusement en populaire sport horen niet bij de publieke omroep. Laat die de wat duurdere en minder goed bekeken programma's maken." Spijkerman: „Neem het voetbal. Waarom zou er zo veel publiek geld naar de voetbal

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 31