Aalstraat 80 omgetoverd tot galerie
U.
Kleurengek Gerrit Kulik
toont foto's in Vlissingen
Gehandicapten beleven Indoor Zeeland eerder
Aanhoudingen na vechtpartij
Glasbakken Stationsplein blijven
Goesenaar gewond bij aanrijding
Vissers vinden 15.000 kilo afval
Goesenaar cel in voor steekpartij
nmerswaal, Noord-Beveland en waterschap slaan handen ineen
centrum bespaart geld
donderdag 5 januari 2006 13
VLISSINGEN - Op het Bellamypark in Vlissingen zijn
woensdag na middernacht vier VÏissingers in de leeftijd
van 16 tot 25 jaar aangehouden. De vier waren met elkaar
in gevecht. Daarbij werd een ruit van een horecazaak ver
nield. Een 22-jarige man is voor een hoofdwond in de
huisartsenpost behandeld. Na verhoor werden ze vrijgela
ten.
HULST - De gemeente Hulst is niet van zins de glasbak
ken aan het Stationsplein in Hulst te verplaatsen naar
een andere stek. Een omwonende klaagde over geluidso
verlast. Hulst stelt echter dat de glasbakken slechts één
maal per week en op acceptabele tijden worden geleegd,
dat wil zeggen, niet tussen 19 uur en 7 uur. Ook vond de
omwonende de glascontainers geen fraai gezicht. Hulst
gaat de containers niet naar een andere straat verplaat
sen, maar wil ze wel twintig meter achteruit zetten.
GOES - Een 79-jarige fietser uit Goes is gistermiddag bij
een verkeersongeval in zijn woonplaats gewond geraakt.
De man fietste rond kwart over twaalf over het Ravelijn
de Groene Jager en verleende op het kruispunt met de
Middelburgsestraat geen voorrang aan een personenauto,
bestuurd door een 23-jarige plaatsgenoot. De bejaarde
fietser kwam ten val en werd met verwondingen aan zijn
hoofd overgebracht naar het ziekenhuis.
STELLENDAM - Het vuilvisproject in Stellendam heeft
in vier maanden tijd al vijftienduizend kilo afval opgele
verd. Dat is bijna de helft van het eindresultaat na twee
jaar vuilvissen onder de vorige regeling. Het nieuwe pro
ject, waaraan vijf kotters meedoen, begon in september
en duurt dit keer drie jaar. Eén van de deelnemers is de
Tholen-7. De inzameling is een initiatief van de interna
tionale milieu-organisatie van visserijgemeenten KIMO.
Onder de vorige regeling werd over de duur van twee jaar
in totaal 450.000 kilo afval door 69 schepen uit verschil
lende landen rond de Noordzee opgebracht. De deelne
mers uit Stellendam namen daarvan 34.000 kilo voor hun
rekening. Vissers verdienen geen cent aan hun bijbaantje
als vuilnisman op zee. Gebruikelijk wordt rommel die in
de netten belandt, direct teruggegooid. Binnen de rege
ling krijgen ze echter de beschikking over speciale 'big
bags', waarin ze het zwerfvuil in de thuishaven gratis kun
nen laten ophalen door de afvalverwerker. Aan het pro
ject in Stellendam wordt meebetaald door de provincie
Zuid-Holland, de gemeente Goedereede, de visafslag en
het bedrijf Van Gansewinkel. Vanuit Breskens zijn even
eens twee kotters actief voor het vuilvisproject.
MIDDELBURG - De rechtbank in Middelburg veroordeel
de gisteren een zestigjarige inwoner van Goes wegens een
steekpartij tot twee jaar gevangenisstraf, waarvan zes
maanden voorwaardelijk plus reclasseringstoezicht. De
Goesenaar stak op 21 juli vorig jaar na een ruzie zijn
vrouw met een broodmes in de borst en rechterbeen.
B C 3
Baei
uur. DfRinus Antonisse
lene Bri-
jeinspitfjELBURG Door de op-
^Schijjng van een watercentrum
en het waterschap Zeeuw-
i7.°0uijianden en de gemeenten
en Noord-Beve-
het waterbeheer doelmati-
7.00 uian ook bespaart het geld.
heeft uiteindelijk de bur-
i2,(rofijt van.
nieuf
o uur!e overheden hopen dat an-
eeuwse'gemeenten zich bij cen-
Aqua Publica ('water is
Zeeïanfi®ak van ons allemaal') aan"
xoo-2ven. Dat maakt het alleen
je dan. v00rdeligerWat dijkgraaf
erk, Bpssélaar van Zeeuwse Ei-
betreft, kunnen ook de
Zeeuws-Vlaamse gemeen
„jneedoen. Dat ligt wel wat
mans ger, omdat waterschap
,ws-Vlaanderen ontbreekt.
Zeeuwse Eilanden hebben
tógrafJii eenmaal geen bemoeienis
bijvoorbeeld zuivering en
preparingin Terneuzen." Na vor-
viogen( van één waterschap in Zee-
wordt dat eenvoudiger.
inge°'^ns een bijeenkomst in Mid-
urg tekenden dijkgraaf Gos-
e Deïr en de burgemeesters C.
Liere (Noord-Beveland) en
.uisman (Reimerswaal) giste-
-11.00 een overeekomst voor op-
van het watercentrum,
cvorene A. Ruijtenberg legde
-lat geen apart bureau wordt
jrmd. De winst zit in nauwe
enwerking': niet apart wie-
kiachjhtvinden, maar in eikaars
ken aan de slag gaan.
mst Zhet centrum wordt gewerkt
'leerplannen voor riolering, het
'oppelen van regenwateraf-
m'n» Van de riolering, afspraken
(ma beheer oppervlaktewater
os;e bebouwde kom, het maken
gemeentelijke waterplan
ten samenwerking bij beheer
installaties en leidingen,
drugsjtenberg onderstreepte dat
)1522i'. gezamenlijke aanpak veel
en mlmatiger en kostenbespa-
J^burger zal het worst zijn wie
;eianc'ïntwoordelijk is, als hij
0-i3hr kan rekenen op een goede
ering, gezond oppervlakte-
er en droge voeten. En dat te-
i zo laag mogelijke kosten.
Juist daarom hoopte Ruijten
berg op meer deelnemers in
Aqua Publica. „Het gezamenlijk
belang moet uitstijgen boven
het eigenbelang, ten faveure van
de burger. We hebben er veel
vertrouwen in dat het echt tot
kostenbesparing leidt."
Als voorbeeld noemde Ruijten
berg de situatie op Noord-Beve
land. Door de gezamenlijke be
nadering van waterschap en ge
meente, kan worden voorkomen
dat een duur opvangbassin moet
worden aangelegd. „Daardoor
ontstaan lagere maatschappelij
ke kosten."
Dijkgraaf Gosselaar wees erop
dat het waterschap al geruime
tijd doende is zoveel mogelijk sa
menwerking met de gemeenten
te zoeken. „Dat bespaart miljoe
nen euro's voor de burger." Hij
erkende dat de voordelen die te
behalen zijn, in de ene gemeente
groter uitpakken dan in de ande
re. „Een verfijnde afstemming
van zuivering en riolering kan
niet overal. Het is vooral bi]
nieuwe plannen en aanpassin
gen aan de orde."
De dijkgraaf gaf aan dat over de
vorming van Aqua Publica geen
overleg is gevoerd met water
schap Zeeuws-Vlaanderen en de
drie gemeenten bezuiden de
Westerschelde. „Om praktische
redenen geven we er de voor
keur aan om eerst zoveel-moge
lijk gemeenten boven de Wester
schelde erbij te betrekken. Wel
is het zo dat we het hoogste ren
dement halen als ook
Zeeuws-Vlaanderen meedoet in
Aqua Publica."
door Martijn de Koning
GOES - Officieel begint Indoor
Zeeland vandaag, maar eigen
lijk startte het paardenevene-
ment gisteren al. Meer dan hon
derd verstandelijk gehandicap
ten deden in de Zeelandhallen
in Goes mee aan dressuurwed-
s tri j den en waanden zich deelne
mers aan de 'echte' competitie.
„In feite hebben wij met Indoor
Zeeland niets te maken", zegt
coördinator Joyce Delfos. „Deze
dag komt elk jaar weer tot stand
dankzij sponsors en vrijwilli
gers. Vooral de Lions Clubs van
Goes en Borsele maken dit finan
cieel mogelijk. Verder helpen
ruim honderd mensen met de or
ganisatie."
Die profiteert er wel van dat de
Zeelandhallen al helemaal ge
prepareerd zijn voor het sport
festijn. Zandbakken, tribunes,
stands, een bar: het is allemaal
aanwezig. Daardoor is het voor
de deelnemers net alsof ze wel
degelijk meedoen aan het presti
gieuze evenement.
Ga maar na: familieleden en
vrienden bevolken de metersho
ge tribunes en juichen de ruiters
en amazones toe. Juryleden vol
gen met een kritische blik de ver
richtingen en noteren elke bewe
ging-
Een enthousiaste speaker praat
het geheel aan elkaar. En de bes
te drie van elke groep winnen
een medaille. Alle ingrediënten
zijn dus voorhanden om er een
echte strijd van te maken.
De meeste deelnemers benade
ren de wedstrijd ook zo. Het
groeten naar de jury en het pu
bliek, het rijden in stap en draf,
het uitvoeren van oefeningen als
een volte en een diagonaal: het
gebeurt allemaal in opperste
concentratie.
De ruiters zijn per groep inge
deeld op hun vaardigheden.
Daardoor rijden alle leeftijden
door elkaar. Zo rijdt een oudere
man op een groot en breed
paard de zandbak in, op de voet
gevolgd door een meisje van een
jaar of zes op een minipony. Al
lebei even fanatiek.
Na afloop van de oefeningen
krijgen de paarden uitvoerig
complimentjes van hun berij
ders. Die aaien en kloppen er
lustig op los. Ook het publiek op
de tribune wordt nog een keer
bedankt. Iets uitbundiger nu, de
wedstrijd is immers afgelopen.
Een dankbaar applaus klinkt
als antwoord.
Gehandicapten konden gisteren paardrijden tijdens Indoor Zeeland in de Zeelandhallen in Goes. foto Willem Mieras
Fotograaf Gerrit Kulik exposeert zijn foto's tot en met 28 januari in café-restaurant Soif in Vlissingen.
foto Lex de Meester
door Martijn de Koning
VLISSINGEN - Een kleuren
gek, zo noemt de Vlissingse foto
graaf Gerrit Kulik zichzelf. Wie
zijn expositie in café-restaurant
Soif bekijkt, ziet waarom. De
meest uiteenlopende onderwer
pen hangen er in felle tinten aan
de wand.
„Ik noem het niet voor niets Uit
het werk van Gerrit Kulik", ver
klaart de fotograaf de grote hoe
veelheid items die op de tentoon
stelling te zien zijn. „Er hangt
van alles wat."
(Advertentie)
Op de ruim twintig foto's staat
bijvoorbeeld een paar keer de
garnizoensbakkerij in de kaze
matten van Vlissingen, maar is
ook de natuur rijkelijk aanwe
zig.
Sommige plaatjes zijn realis
tisch, zoals die van dieren en
landschappen. Andere neigen
meer naar abstract werk. Zo
hangen er drie afbeeldingen met
alleen schelpen en steentjes aan
de muur. In andei'e zijn menselij
ke gedaanten in een spel met wa
ter te herkennen, maar wat nu
precies wat is, is moeilijk vast te
stellen.
Hoe verschillend de foto's ook
zijn, ze hebben één ding ge
meen: ze zijn erg kleurig. „Ik
ben inderdaad een kleurengek",
beaamt Kulik. Zwart-wit foto's
maken, doet hij niet graag. „Die
fotografen werken veel met con
trast. Daardoor moet je echt stu
deren op zo'n foto, drie uur wer
ken voordat je er eentje hebt.
Dat is niets voor mij."
Liever trekt de Vlissinger er op
uit om te fotograferen wat hij
ziet. „Soms heb ik echt een plan
ning in mijn hoofd. Dan zoek ik
bewust een zonsondergang of
landschap op. Maar het gebeurt
ook dat ik met wouw en hond
buiten ben, iets moois zie en dat
vastleg."
Kulik ziet exposeren als een
meerwaarde van het fotografe
ren.
„Foto's maken is leuk, maar het
is nog mooier als mensen naar
het resultaat kijken en ervan ge
nieten. Hier en daar hangt mijn
werk in woonkamers. Daar ge
niet ik wel van."
Expositie: Uit het werk van Ger
rit Kulik, tot en met 28 januari
in café-restaurant Soif, Bel
lamypark, Vlissingen.
Advertentie
jurist
t isj
)r Anita Tournois
EL - Het pand Walstraat 80,
ar voorheen een parkethan-
m. was gevestigd, is door het
itpaar De Jong in relatief kor-
fc>ev)tijd omgetoverd tot een uit-
anciderlijk ruime galerie annex
lauïjier. In de maagdelijk wit ge-
aaidlderde omgeving en dito aan-
invding, waardoor het geheel
lf orj ruimer oogt, komen de wer-
-1de» van Leo de Jong optimaal
bezihun recht.
Leo de Jong en
partner, de Chileense San-
dep Gallo, van beroep fotografe
grafisch vormgeefster, wo-
nog maar enkele maanden
Axel. Daarvoor huurden ze
lurende een respectabele pe-
de een deel van een schoolge-
uw in Rotterdam, waarin -
Ials nu - atelier en galerie
plek hadden. Omdat andere
nen met dit gebouw verdere
ining onmogelijk maakten,
het echtpaar op zoek naar
/ervangende ruimte, die zou
;en voldoen aan hun 'crite-
A1 vrij snel kwam Axel in
1. Momenteel wordt de laat-
land gelegd aan de aankle-
van de diverse in elkaar
lopende ruimtes. Sommige
derijen moeten nog worden
hangen en ook de fotower-
van Gallo, portretten van
>en (zij is bovenal géïnteres-
Ird in het fenomeen mens),
Hen er hun plek krijgen. Om-
t verhuizing en verbouwing
J energie hebben gekost, ma
ft de kunstenaar en zijn
even Pas °P de plaats.
en tijd nemen om te wennen
ld het kunstklimaat ter plekke
verkennen. Er bestaan al wel
Averse plannen voor de nabije
ïkomst. Kunstenaars met drie-
mensionaal werk, bijvoor-
Igfeld beelden, wordt een plek
ngeboden om te exposeren.
)k zal men een keer of vier per
p een soort kunstsalon of
'en dag organiseren, waarin
tast het kunstaanbod in de
van beeldende kunst de
Uziek een belangrijke rol gaat
elen. De Jong' zegt ondanks
|ft leeftijd - hij is vierenzeven-
l en zit al veertig jaar in het
ik - nog te beschikken over
n levendige geest. Hij staat
>en voor verandering, daarin
Bteund door Gallo, die met
!rve zijn werk promoot. De
instenaar zelf is zeer besehei-
rn- Zijn werkdag begint, zo ver-
foto Peter Nicolai
of toegevoegde teksten en kleine
zinnetjes met een humoristische
ondertoon en een kem van spot
of zelfspot. Een opsomming van
kenmerken, die bepalend is voor
de krachtige, speelse uitstraling
van al zijn werk. De Jong - die
in Zeeland geen volslagen onbe
kende meer is, want hij expo
seerde er diverse malen, waaron
der in Wolphaartsdijk - schil
dert levenskunst of zoals kunst
recensent Nico Out het een aan
tal jaren geleden fraai formu
leerde: „De Jong schept schilde
rijen, die leven overstijgen".
Galerie/Atelier De Jong, Wal
straat 80 in Axel. Website:
www.leodejong.nl en email:
info@leodejong.nl. Wie hun
werk wil bezichtigen moet even
bellen of mailen, want de galerie
is alleen open op afspraak. Tele
foonnummer: 0115 - 530898
Het echtpaar de Jong met het werk
klapt hij steevast met een potje
biljart tegen zichzelf. Voor de
concentratie. „Als ik het door
mezelf vereiste aantal punten be
haald heb, volgt een ander ri
tueel: het maken van diverse
krabbeltjes, 'losmakertjes', om
op gang te komen", vertelt hij.
Op een tafel liggen verscheidene
kleine blaadjes met een lijnen-
plannetje in zwart of kleur, die
de basis vormen en de toon zet
ten voor de soms immense for
maten, die de wanden sieren.
Vage ideeën
De Jongs werk varieert van klei
ne subtiele tot uit de kluiten ge
wassen expressionistische wer
ken, abstract of verregaand ge
abstraheerd, schilderijen of col
lages, met een boeiende struc
tuur; dit door het toepassen van
tal van materialen als karton,
hout, kranten, papier en doek.
Men herkent de voorliefde voor
het verweerde, zoals men soms
ziet in oude muren en vloeren.
Buiten soms wat vage ideeën,
ontbreekt een vooropgezet plan.
De compositie ontstaat al doen
de onder zijn handen. Soms
doorbreekt een- figuratie in
zwart aangezette belijningen
van menselijke gestaltes/arche
typen de compositie. Uitdruk
kingsloos zoals ook gezichten,
een hond of beelden van fiet
sers. Stillevens met flesjes vor
men een ander geliefd onder
werp; regelmatig terugkerende
elementen of bepaalde vormen
van beweging die de kunstenaar
boeien. Sfeer van het moment
uitgedrukt in timbre en kleurge
bruik, afhankelijk van stem
ming, wisselend van witten en
aardetinten tot sprankelende
kleurenexpressies. Vooral de
schilderijen die opgebouwd zijn
uit een respectabel aantal mini-
formaatjes vormen een waar
feest der ontdekking en herken
ning. In die werken komt werke
lijk alles aan bod wat de kunste
naar boeit en beweegt. Men ont
waart eerder genoemde elemen
ten, maar het zijn vooral de odes
aan het kleine, nietige en zoge
naamd waardeloze, die opval
len: fossielen van het dagelijks
bestaan, sporen van mens en
dier, waaraan de meeste mensen
achteloos voorbijgaan. Voor de
Jong vormen deze dingen echter
een soort van fundament. Ze wa
gen en krijgen zijn aandacht en
worden door hem uit de vergetel
heid gehaald, naar een hoger
plan getild. „Ik zie altijd wel
iets liggen, waardoor ik word
aangetrokken of geïnspireerd.
Trouvailles, waarvan ik wel zie
wanneer het in mijn werk van
pas komt." Net als de ingelaste
Walstraat 80.
l/,.
