Clash tussen haatdragende rivalen
Niets lekkerder dan grenzen verleggen
De winnaars en
verliezers van 2005
De Block zevende in Soest
Hekhuis wint snelschaaktoernooi
Goverse duikt onder 39 seconden
Winterse zwemstrijd in Oostburg
Jonge tennissers in Eilandtoernooi
Competitietreffen op leven en dood tussen Arsenal en Manchester United
maandag 2 januari 2006 19
SOEST - Sandra de Block uit Hulst wist zaterdag in de
Sylvestercross in Soest op een zevende plaats beslag te
leggen op het onderdeel korte cross. De RKHAV-atlete
had op een loodzwaar parkoers van 3200 meter een tijd
nodig van 13 minuten en 5 seconden.
Tommy Staal uit Zierikzee werd in Soest derde op de
2000 meter lange cross voor D-junioren. Staal, die in Zee
land altijd een paar maten te groot is voor de concurren
tie, moest zijn meerdere erkennen in Teun Geurts (Seven
Hills Running), die met 7 minuten en 43 seconden een
voorsprong had van zeven seconden op Staal en drie se
conden op de nummer twee Fenno Polderman (Clitoneus).
MIDDELBURG - Jeroen Hekhuis is de verrassende win
naar geworden van het open snelschaakkampioenschap
van Middelburg. Met negenenhalf punt bleef hij de favo
riet René Tiggelman een half puntje voor.
Met een redelijk sterk deelnemersveld werd gestreden
over elf ronden in het wijkcentrum in Dauwendaele. René
Tiggelman was in de ondelinge confrontatie wel sterker
dan Jeroen Hekhuis, maar hij morste punten tegen andere
concurrenten. Collin Boelhouwer en Eelco Haak wisten
de sterspeler van Middelburg op een nederlaag te trakte
ren. Hekhuis moest aan Ewoud van Hecke nog een halfje
afstaan, maar verder kwam de speler van Souburg niet
meer in de problemen. Tiggelman moest zich tevreden
stellen met de tweede plaats, terwijl clubgenoot Ewoud
van Hecke de derde plaats voor zich opeiste.
ERFURT - Niels Goverse heeft in het Duitse Erfurt voor
het eerst onder de 39 seconden gereden op de 500 meter.
De schaatser uit Kapelle had een opening op de 100 meter
van 10,50 en reed een rondje van 28,47 seconden, wat een
eindtijd opleverde van 38,97. Het betekende een verbete
ring van het Zeeuws record met meer dan 0,3 seconde.
OOSTBURG - Het zwembad van sportcentrum De Een
hoorn in Oostburg is volgend weekeinde het decor van de
Zeeuwse Winter Zwemkampioenschappen.
De organisatie van het evenement is in handen van Schel-
destroom Breskens, de club die haar 75-jarig jubileum
viert. Er zijn 52 Zeeuwse titels te verdelen (48 individuele
en vier estafette). De wedstrijden beginnen om 14.00 uur.
GOES - In het sport- en recreatiecentrum Westenschou-
wen wordt van vandaag tot en met vrijdag weer het Jeugd
Eiland Tennistoernooi gehouden. In het evenement dat
wordt georganiseerd door de stichting tennis Schou-
wen-Duiveland, in samenwerking met de stichting Renes-
se en het sport- en recreatiecentrum, is ruimte voor vele
categorieën. Bij de meisjes wordt gestreden in de leeftijds
klassen tot en met 8 jaar, t/m 10 jaar, t/m 12 jaar, t/m 14
jaar en t/m 17 jaar. Bij de jongens zijn er categorieën tot
en met 10 jaar, t/m 12 jaar, t/m 14 jaar en t/m 17 jaar. Er
wordt dagelijks tussen 9.00 uur en 16.00 uur gespeeld. Er
doen 65 kinderen aan het toernooi mee.
Mooi affiche hoor, Arsenal-Man
chester United, morgenavond in
Londen. Maar de duels tussen
de twee Engelse topclubs liepen
de afgelopen jaren regelmatig
uit de hand en bleven meer han
gen vanwege incidenten dan
vanwege doelpunten of fraai
voetbal. Als de tuchtcommissie
van de Engelse voetbalbond
slim is, hangt men een camera
in de spelerstunnel van Highbu
ry.
door Roy Hammink
DEN HAAG/LONDEN - De
twee mannen die elf maanden
geleden bijna met elkaar op de
vuist gingen, zijn er morgena
vond niet bij. Roy Keane heeft
Manchester United verlaten
voor Celtic, Patrick Vieira
speelt niet meer bij Arsenal
maar bij Juventus.
Op 1 februari 2005 stonden bei
de aanvoerders met hun ploegge
noten klaar in de spelerstunnel
van Highbury. Vieira vond het
nodig om Gary Neville intimide
rend toe te spreken, Keane pikte
het niet. De ruige Ier meldde
Vieira dat niet tegen een klein
ventje als Neville te doen, maar
tegen iemand van zijn eigen kali
ber. Keane zelf dus. Het gevolg:
een boel duw- en trekwerk, veel
gescheld. En dat allemaal twee
minuten voor het beginsignaal.
De 'bust-up' was het logisch ge
volg van de animositeit die er
heerst tussen Arsenal en Man
chester United. De twee clubs
speelden tot vorig seizoen jaren
lang samen om de Engelse titel
en met cultuurdragers als Vieira
en Keane op het veld was er
nooit sprake van een rustig wed
strijdje. Het duo breekt liever
een been bij een tackle dan dat
de poot wordt teruggetrokken.
Dan willen de gemoederen wel
eens hoog oplopen.
Manager
Soms kan die spanning worden
verminderd door wijze woorden
van de manager, de baas van het
team. Maar Arsène Wenger (Ar
senal) en Alex Ferguson (Uni
ted) kunnen elkaar niet luchten
Een van de vele incidenten uit het duel tussen Arsenal en Manchester United op 1 februari van het afgelopen jaar. Arsenal-speler Sol
Campbell is neergegaan na een opdoffer van Louis Saha (achter). foto AFP
of zien en vechten in de media
al jarenlang een verbale strijd
uit, hoewel de Engelse voetbal
autoriteiten de twee al meerdere
malen hebben gevraagd - -de'
strijdbijl te begraven en de haat
niet aan te wakkeren.
In oktober 2004 won Manches
ter het onderlinge duel thuis,
waardoor Arsenals fantastische
reeks van ongeslagen wedstrij
den op 49 bleef staan. Na afloop
zei Wenger in de spelerstunnel
gefrustreerd dat de spelers van
United 'cheats' waren: bedrie
gers, valsspelers. Ferguson hoor
de de opmerkingen, beende woe
dend de kant van zijn collega op
en in no-time was er weer een or
dinaire vechtpartij. Een lid van
begeleidingsstaf van Arsenal
liep een bloedneus op, Ferguson
moest naar de stomerij omdat
spelers van Arsenal hem vanuit
"de kleedkamer bekogelden met
pizza's en soep.
Helaas: van al die zaken zijn
geen opnames gemaakt. Van de
dingen die op het veld gebeuren,
zijn uiteraard wel" beelden. In
oktober 2004 was Wenger voor
al boos op Ruud van Nistelrooij.
De spits, momenteel topscorer
in het Premiership, schopte Ar-
senal-linksback Ashley Cole on
gegeneerd hard tegen de vlakte.
De scheidsrechter had niks ge
zien; op basis van de televisie
beelden werd Van Nistelrooij.
voor die actie drie duels ge
schorst. In 2003 gingen de beel
den van Van Nistelrooij ook al
de hele wereld over. Vieira
kreeg in de onderlinge clash op
Old Trafford in de slotfase zijn
tweede gele kaart na een overtre
ding op de Nederlander en be
schuldigde hem van simuleren.
In zijn onlangs uitgekomen bio
grafie deed de Fransman het
dunnetjes over door Van Nistel
rooij 'cheat' te noemen.
Strafschop
Het duel eindigde in 0-0, omdat
uitgerekend Van Nistelrooij in
blessuretijd een strafschop mis
te. Arsenal-spelers 'vierden' het
punt door de aanvaller van Uni
ted na het laatste fluitsignaal te
duwen en te slaan. De FA oor
deelde een paar weken later
hard: een boete van 260.000 eu
ro voor Arsenal en schorsingen
van drie en vier wedstrijden
voor de verdedigers Lauren en
Martin Keown.
De laatste was in 2002 ook al
verwikkeld in een tuchtzaak
naar aanleiding van een klap
die hij had gegeven aan... Van
Nistelrooij. En in 1990 strafte
de FA de clubs met aftrek van
punten nadat het duel op Old
Trafford voor de ogen van al die
miljoenen televisiekijkers een
massale knokpartij had opgele
verd.
Zeg dus niet dat Arsenal-Man
chester United morgenavond zo
maar een wedstrijdje is. Een ze
ge is voor allebei van harte wel
kom.
Voor beide clubs verloopt het
seizoen moeizaam. Manchester
United werd uitgeschakeld in
het Europese voetbal en staat in
het Premiership elf punten ach
ter op koploper Chelsea. Ar
senal is nog verder naar bene
den terug te vinden: zesde, met
19 verliespunten meer dan Chel
sea en acht meer dan United. De
ploeg van Wenger speelt nog
wel in de Champions League.
Arsenal werd afgetekend win
naar van poule B, maar met te
genstanders als Ajax, FC Thun
en Sparta Praag is dat niet meer
dan normaal. In de achtste fina
le wacht Real Madrid, een veel
zwaardere kluif.
Ook zaterdag strompelde Ar
senal door de competitie. In Bir
mingham bleef het 0-0 tegen
Aston Villa, dat via Milan Baros
een uitgelezen kans op de zege
verprutste. Wenger dacht al aan
de wedstrijd van morgen, want
hij gaf diverse spelers (Jose An
tonio Reyes, Robert Pires, Den
nis Bergkamp) rust door ze op
de bank te zetten.
Vrije middag
Ook Ferguson was zaterdag al
met zijn gedachten bij het tita
nengevecht op Highbury. De
Schotse manager, die zijn 64ste
verjaardag vierde, gunde Van
Nistelrooij een bijna vrije mid
dag. De Nederlander viel in de
slotfase in, maar toen had Uni
ted aan de hand van de magistra
le wonderboy Wayne Rooney
Bolton Wanderers al op de rug
liggen. Uiteindelijk werd het
4-1.
Van Nistelrooij scoorde niet
maar hoopt dat morgenavond
wel te doen. „In de laatste jaren
zijn er bij onderlinge wedstrij
den veel incidenten geweest", al
dus de aanvaller op Sky Sports.
„Vooral door Arsenal werd er
een slechte sfeer gecreëei'd en
dat leidde tot dit soort wedstrij
den. De scherpe kantjes zijn er
nu een beetje af, maar ik kan
niet ontkennen dat ik heel erg
graag van Arsenal zou winnen."
GPD
Wilco van den Akker wil te voet ijskoud Alaska oversteken
door Job van den Enk
GOES - Van Oost-Alaska naar
West-Alaska, dat is ongeveer 1800 ki
lometer. Goesenaar Wilco van den Ak
ker gaat die afstand proberen te over
bruggen, te voet wel te verstaan. Van
de term extreem wil hij echter niets
weten. „Als je het zelf extreem vindt,
dan ben je niet goed bezig. Voor mij is
het normaal. Mensen die van zichzelf
zeggen dat ze een extreme sport beoe
fenen, zijn bezig met zelfverheerlij
king."
Wilco van den Akker begrijpt dat er
mensen zijn die zijn sport wel degelijk
extreem vinden. De ultraloper houdt
van vechten tegen de natuur, maar
vooral van vechten tegen zichzelf.
„Van jongs af aan ben ik graag in de
buitenlucht en verleg ik graag mijn
grenzen. Er is niks mooier dan het ver
leggen van barrières."
De 32-jarige Goesenaar is pas een klei
ne drie jaar ultraloper. Daarvoor hield
hij zich bezig met wedstrijdzwemmen.
Hij werd in alle leeftijdscategorieën
Nederlands kampioen. Ook bij de se
nioren behaalde hij de Nederlandse
top. Tot vier jaar geleden was hij hou
der van het Nederlands record op de
vijftig meter rugslag.
Hij miste de olympische spelen van
1996 op een haar en besloot daarop te
stoppen. Na een jaar militaire school
meldde hij zich in 1998 bij het korps
commandotroepen. In 2002 werd hij
daar sergeant-instructeur. „Dan sta je
te kijken hoe anderen zweten. Dat
was niks, ik moest weer wat doen."
Door zijn onregelmatige werktijden
was een verenigingssport onmogelijk.
Zijn keuze kwam door een opmerkelij
ke afweging tot stand. „Ik had altijd
de schurft aan hardlopen. Waarom
zou je het juist daarom niet gaan
doen? Een grotere uitdaging is er
niet", verklaart Van den Akker.
Hij besloot te gaan trainen voor de ma
rathon van New York. „Ik haalde er
geen genoegdoening uit. Het was mij
te georganiseerd. En het blijft natuur
lijk maar een beetje over de weg lo
pen."
Tijdens het trainen voor de marathon
ging Van den Akker al ruim over het
aantal kilometers van de marathon
heen. „Ik zocht toen al iets meer in
mijn stijl. Iets met kaart en kompas,
zeg maar."
Hij herinnerde zich de marathon des
sables van tv. Deze zesdaagse etappe
race door de Marokkaanse Sahara
bleek nog te bestaan. In 2003 nam hij
deel aan deze zogenaamde adventure-
race. Opnieuw stuitte de strakke orga
nisatie hem tegen de borst, maar het
Wilco van den Akker bereidt zich onder
ka.
was ook een opstap naar meer. Van
den Akker wist inmiddels wat hij wil
de. Hij ging op internet op zoek naar
non-stopraces. Hij vond de Yukon Ul
tra, een tocht van een kleine 500 kilo
meter door de kou van Alaska. Op dat
traject had hij alleen kaart en kom
pas, verder was hij op zichzelf aange
wezen. Van den Akker volbracht de
tocht in 2004, maar kwam er geha
vend uit. Hij liep een bevroren lucht
pijp op en een bijkomende infectie.
„Ik moest enorm zuigen om adem te
halen. Als ik de heuvels op moest, dan
begon het te tollen", herinnert de Goe
senaar zich.
Liesbreuk
Het ongemak schrok hem niet af. Nog
in hetzelfde jaar volbracht hij de
Trans 555 in Niger. Van den Akker be
gon gehavend aan de tocht. In de voor
bereiding liep hij een liesbreuk op. Na
raadpleging van medici besloot hij
toch mee te doen. Met een band om
zijn lies volbracht hij 555 kilometer
meer op het strand van de Banjaard (Noord-Beveland) voor op de tocht door Alas-
foto Willem Mieras
door de brandende woestijn. „Ik had
weinig vel meer om mijn been, het
schuurde nogal", luidt zijn understate
ment.
Zijn lies was er echter niet het ergst
aan toe. „Mijn voeten waren echt in
staat van ontbinding. Door het vocht
en het zand kreeg ik ontstekingen.
Met een zakmes en wat antibiotica
heb ik mijn voeten verzorgd. Maar dat
heeft bij 58 graden Celsius niet zoveel
zin. Ja, dat was wel afzien. Dit soort
wedstrijden zijn voor mij een vorm
van ontspanning"", zegt hij deson
danks. „Ik weet dat het gek klinkt,
maar ik meen het. Even weg van de
drukte en dagelijkse beslommeringen.
Hier moet je van alles. Het enige dat je
in Canada moet, is je ene voet voor de
andere zetten."
Van den Akker voelt zich dan ook hele
maal thuis in de wildernis van het kou
de Canada. 'Live the wildlife', luidt de
tekst op de foto boven zijn bank van
een waterval.
Dat Van den Akker dat motto na
streeft blijkt wel uit zijn verhalen. „Ik
liep in Canada een keer 's nachts door
het bos toen ik plots oog in oog stond
met een eland. Ik keek tegen een
enorm gewei aan, de stoom kwam uit
zijn neusgaten. Echt geweldig, je ziet
daar zoveel. Zo heeft er eens een wolf
een dag lang met me meegelopen. Het
leek wel een scène uit de film 'Dances
with wolves'."
Bang voor wilde dieren is de ultralo
per niet. Dat betekent niet dat hij er
nooit over nadacht. „Dan lig je in je
slaapzak en dan denk je: wat zie ik als
ik de slaapzak opentrek: sterren of
een blikkerend gebit? Ach, je moet je
er gewoon niet te druk om maken, een
file is gevaarlijker."
De omschakeling naar het hectische
Nederland is dan ook groot na een ver
blijf in de wildernis. „Ik kwam afgelo
pen maart op een vrijdag terug van
een tocht door Canada. De maandag
erop moest ik training geven in
Weert", vertelt de ultraloper. „Uiter
aard kwam ik in de file, als een sar
dientje in een blik. Als je dan al die
middelvingers ziet..."
De vorige tochten zijn niets bij de aan
komende uitdaging van de Goesenaar.
Halverwege februari vertrekt hij naar
Oost-Alaska. Vandaar trekt hij naar
de westkust. Afhankelijk van de weers
omstandigheden verwacht hij er rond
de 35 dagen over te doen. „De eerste
600 kilometer doe ik mee aan een
tocht. De overige 1200 loop ik alleen",
vertelt Van den Akker. Hij zal het
spoor van de Iditarod-hondensleerace
volgen. Alleen zal hij zelf zijn slee
voorttrekken. Dat alles bij een tempe
ratuur die kan teruglopen naar -40
graden Celsius.
Stijgen en dalen
Het eerste gedeelte is heuvelachtig,
maar landinwaarts wordt het steeds
vlakker. „Ik zie het meest óp tegen het
eerste gedeelte. Dan is het stijgen en
dalen in de sneeuw, dat is zwaar voor
iemand met mijn postuur. Halverwege
wordt het steeds vlakker en ijziger",
weet de Goesenaar. „Nadeel is wel dat
de windsnelheden ook zullen toene
men. Dan heb ik het over snelheden
van over de honderd kilometer per
uur. Wat hier een storm is, dat is daar
een briesje."
De kosten van de reis moet de Goese
naar voorlopig nog zelf dragen. Al met
al beraamt hij deze op 7500 euro. Dat
is onder meer voor de reis, kleding en
een GPS-telefoon. Hij is dan ook naar
stig op zoek naar sponsors. „De spon
sors zijn echter niet alleen voor me
zelf. Ik loop namelijk ook voor een
goed doel, namelijk het kinderkanker
fonds (Kika). Voor de reis neem ik des
noods een lening, dat heb ik al vaker
gedaan."
Tijdens zijn eerste tocht in Marokko
ontmoette Van den Akker lopers die
geld inzamelden voor waterputten.
„Toen besefte ik dat, terwijl ik loop,
ook wat kan betekenen voor ande
ren."
Aanvankelijk liep hij onder meer voor
SOS-kinderdorpen. Hij wilde echter
wat voor de kinderen in Nederland be
tekenen, en zijn keuze viel op Kika.
Van den Akker biedt sponsors naambe
kendheid via de vele media-aandacht
die hij krijgt, maar biedt ook lezingen
aan.
Nog anderhalve maand en dan is het
zover, 1800 kilometer door de winter
se wildernis. Wilco van den Akker
kijkt er naar uit, maar denkt al ver
der. „Alaska zie ik als een aanloop
naar meer. Ik wil Antartica nog eens
oversteken." En daama? „Ik houd
mijn ogen open, we zien wel."
Voor meer informatie:
wuno.planetbyfoot.nl
door Roeland van Vliet
De laatste dag van het jaar is
geweest, dus wordt het tijd
voor de eindafrekening. Wie wa
ren de winnaars en verliezers in
de Zeeuwse sport van 2005?
Wie hadden een superjaar en
bij wie kan het in 2006 alleen
maar beter gaan?
Winnaars
Aan het eind van 2004 werd ju
doka Elisabeth Willeboordse
nog een verliezer genoemd. Om
dat ze bij haar EK-debuut met
een vijfde plaats net naast kwa
lificatie voor de Olympische
Spelen greep. Dit jaar herstelde
ze zich formidabel. In mei werd
de uit Middelburg afkomstige
sportster Europees kampioen in
Rotterdam en in september de
buteerde ze op het WK in Cairo
met een zevende plaats.
De driebanders van Delta/
Ockenburgh stegen dit jaar - no
ta bene op dezelfde dag dat Wil
leboordse de Europese titel
greep - ook boven zichzelf uit.
De Goese ploeg, met daarin Ro
land Forthomme, Jean Paul de
Bruijn, Martin Spoormans en
Henk Habraken, schreef ge
schiedenis: voor het eerst in
twintig jaar eredivisie was er
een Zeeuwse winnaar.
En er was meer succes op bil-
jartgebied. Jean Paul de Bruijn
uit Hulst mag vanzelfsprekend
ook nog even apart worden ge
noemd vanwege zijn tweede
plaats op het WK driebanden in
Lugo en zijn Europese titel in
het bandstoten. Daarnaast was
het wereldbekertoernooi in
Sluiskil, gewonnen door Dick
Jaspers, een mooi evenement op
Zeeuwse bodem.
Het spel van SSV'65 is niet al
tijd even oogstrelend, maar wel
uiterst effectief. De Goese voet
ballers, getraind door Cees
Houtepen, hebben na de zomer
nog geen competitiewedstrijd
verloren en staan met grote
voorsprong op kop in de eerste
klasse. Een team vol winnaars
dus.
Met zijn tweede plaats in de
Kustmarathon zette atleet Niels
Koole een prestatie van formaat
neer. De advocaat uit Zoutelan-
de lette goed op zijn hartslagme
ter en haalde in het tweede deel
van de wedstrijd nog een flink
aantal deelnemers, die te snel
vertrokken waren en zich op de
Walcherse duinen stukliepen,
in. Alleen Jan van der Marei uit
Aarlanderveen kreeg hij nooit
meer in zicht. Koole won daar
naast tal van kleinere wedstrij
den in Zeeland, waaronder de
Singelloop in Middelburg en de
Hobbeldebobbelloop in Zoute-
lande.
Ook een Zeeuw die dit jaar
naam heeft gemaakt, zowel na
tionaal als internationaal, is
dressuurruiter Laurens van Lie
ren. Iiij was met Hexagons 011-
right de verrassing van het NK,
waarop hij als derde eindigde,
en werd met de Nederlandse
landenploeg tweede bij zijn
EK-debuut. Onlangs werd hij
uitgeroepen tot Nederlands
paardensporttalent van het
jaar.
Verliezers
Hoek beleefde een jaar van ui
tersten. Op basis van de eerste
helft zou de Zeeuws-Vlaamse
hoofdklasser bij de winnaars ge
noemd mogen worden. Hoek ein
digde namelijk verdienstelijk
als tweede in de hoofdklasse.
Maar na de rust - de zomerstop
in dit geval - volgt er altijd nog
een tweede helft. En daarin
ging wel erg veel mis. De voet
balploeg was wel versterkt,
maar speelde slecht en won nau
welijks meer. Trainer Eric Te-
taert werd daarom op straat ge
zet.
Lange tijd was het dit jaar ook
de vraag: komt de Tour wel
naar Zeeland of komt-ie niet?
Toen Tourbaas Jean-Marie Le-
blanc in oktober het verlossen
de antwoord gaf, werd het
Zeeuws Tourcomité meteen één
van de grootste verliezers van
het jaar. Al het lobbywerk was
voor niets geweest.
Motorcrosser Rinus van de Ven
verloor dit jaar tijdens een wed
strijd in Mill de macht over het
stuur en raakte bij zijn val
zwaargewond. Gevreesd werd
voor het einde van zijn sportcar-
rière, terwijl de Vlissinger pas
zeventien is.
Nu, enkele maanden later, zit
hij weer op de motor en over eni
ge tijd gaat hij - tegen het ad
vies van zijn arts in Nijmegen
in - weer aan wedstrijden mee
doen.
Door zijn zware val was Van de
Ven in 2005 een verliezer, maar
in 2006 kan hij maar zo weer bij
de winnaars zitten. Hij heeft na
melijk aangekondigd op zijn
oude niveau te willen terugke-
