Vier keer spelen voor
Feyenoord en je
naam is gevestigd
^fnaih,edaclie@ pzc.nl
mm 31,4460 AA Goes
Etentie-exploitatie:
K Midden-Zeeland: 0113-315520:
7eeuws Vlaanderen: 0114-372770;
Nadona.l: 020-4562500.
zaterdag 10 december 2005
Herstel Atjeh vordert traag
De gedachten van Rien Bosgieter zullen
morgen bij het voetbalduel Feye-
noord-PSV onherroepelijk teruggaan naar
9 mei 1971. De nu 57-jarige oud-voetballer
uit Tholen maakte toen in die klassieker
zijn debuut voor Feijenoord 1. Een memora
bel debuut. Uit het niets werd hij de held
van de dag, maar de held verdween niet
veel later ook weer in het niets. Binnen een
paar weken veranderde Rien Bosgieter van
het geheime wapen tegen PSV in het gehei
me slachtoffer tegen Ajax.
Rien Bosgieter
foto's Mechteld Jansen
Du spielst zondag. Ruim dertig jaar na da
to resoneren de woorden nog altijd in het
hoofd van Rien Bosgieter. Du spielst zondag.
In zijn typische Neder-Duitse taaimix kondig
de Ernst Happel het debuut van Bosgieter aan
in het eerste team van Feijenoord. Maar: nie
mand mocht het weten. De vijand - PSV -
moest zes dagen voor de kraker niet wijzer ge
maakt worden dan die al was.
Vijf wedstrijden voor het einde van het sei
zoen 1970/1971 waren Feijenoord en Ajax in
een nek-aan-nekrace verwikkeld om het kam
pioenschap. Als speler van het tweede volgde
Rien Bosgieter die titanenstrijd van een af
standje. Hij was al sinds zijn tiende lid van Fe
ijenoord, had alle jeugdelftallen doorlopen en
was nu op zijn 22e al enkele jaren een vaste
waarde in het Rotterdamse B-elftal.
Soms mocht Bosgieter ruiken aan het eerste.
Dan zat hij op de reservebank of mocht in een
vriendschappelijk potje meespelen. Maar de
Oostenrijkse succescoach Ernst Happel had
weinig aanleiding om zijn basiselftal over
hoop te gooien. Het team dat in 1970 de Euro
pa Cup I had gewonnen, was een jaar later nog
vrijwel intact. Dus inclusief het granieten ver
dedigingsduo Theo Laseroms/Rinus Israel. En
die twee stonden nu net op de positie van Rien
Bosgieter.
Maar in mei 1971 trad de 22-jarige Bosgieter
onverwacht uit de schaduw van Theo de Tank
en IJzeren Rinus. „Theo had een auto-ongeluk
gehad", herinnert Bosgieter zich. „Hij had zijn
sleutelbeen gebroken en liep met zestien hech
tingen rond." Zorgen voor Happel. Juist in de
beslissende fase van de competitie viel een
brok beton weg uit de steenharde verdedi
gingsmuur van Feijenoord.
Telegram
Wat nu? PSV en Ajax wreven zich al in de han
den. „Op de maandagochtend voor het duel
met PSV kreeg ik een telegram thuis ge
stuurd", vertelt Bosgieter. „Ik moest me om
vier uur melden op het stadion, bij de mana
ger, meneer Brox. Dat was vreemd, want ik
moest eigenlijk pas op dinsdag trainen. Met
het tweede. Om vier uur stapte ik de kamer
van meneer Brox binnen. En daar zat Hap
pel."
'Du spielst zondag', zei hij. Ik stond zondag te
gen De Vrindt, de spits van PSV, en hij had
vertrouwen in me. Maar ik moest het zo stil
mogelijk houden. Niemand mocht iets weten
en daarom trainde ik tot donderdag gewoon
met het tweede mee. Dat was het. Weg was
Happel weer. Daar zat ik dan. Nog nooit in de
eredivisie gespeeld en nu gelijk in zo'n belang-
Feyenoord in 1971, met Rien Bosgieter in de selectie.
kwam met een groot bord aanzetten. Nu zul
len we het krijgen, dacht ik. Het werd muis
stil. Er stonden twee doelen op het bord. 'Dit
doel', wees Happel, 'daar moeten ze in'. Hij zei
vervolgens op welke positie iedereen stond en
binnen twee minuten waren we klaar."
„In de kleedkamer maakte ik mijn eerste fout.
Er stonden twee tassen met voetbalkleren in
het midden en wat doe je dan als broekie van
het team? Die ga je uitpakken. Maar Wim Jan
sen trok me aan mijn oor naar boven. Letter
lijk! Luister, zei hij, het protocol is dat ik de
shirts en broekjes klaarleg. Zo lang we win
nen, blijft dat zo. Tja, bijgeloof is voetballers
eigen."
Koude rillingen
Daarmee waren de startproblemen van Bosgie
ter nog niet verholpen. In slagorde betraden
de 22 spelers een bomvolle Kuip. „Zestigdui
zend man publiek. Ik kreeg er koude rillingen
van. We waren nog geen vijf minuten bezig,
toen ik te laat instapte bij een aanval van
PSV. Van Stippent glipte door onze verdedi
ging en maakte 0-1. Ik voelde een zucht door
het stadion gaan. Ik kon wel door de grond
zakken."
„Als klap op de vuurpijl viel na tien minuten
ook nog 's Rinus Israel geblesseerd uit. Knie
problemen; feitelijk was dat het einde van zijn
carrière. Maar in de wedstrijd was dat de om
mekeer. Wim Jansen ging als laatste man fun
geren en vervolgens groeide ik in de wedstrijd.
Er kwam geen PSV'er meer doorheen en wij
wonnen met 2-1. De hele wereld viel vervol
gens over me heen."
Happel, nooit zo scheutig met complimenten,
zei na afloop over Bosgieters debuut: „Ik
dacht dat het een geslaagde greep was." Het
Rotterdams Dagblad schreef: „De ploeg trok
niet alleen het kampioenschap wat dichter
naar zich toe, maar verheugde zich ook over
het uitstekende optreden van centrumverdedi
ger Bosgieter." Hij werd door Radio Veronica
zelfs uitgeroepen tot Speler van de Week.
Het Vrije Volk schreef: „Bosgieter werd in de
koffiekamer bij Feijenoord overdonderd door
journalisten en hij raakte er zichtbaar van in
paniek. Hij voelde zich opgelaten, kreeg kleur
tjes, vroeg manager Brox te hulp en vergat
door alle consternatie bij het weggaan de ober
met bonnen te betalen." Bosgieter nu: „Ieder
een wilde wat van me. Feijenoord had weer
een talent, heette het. Dat betekende wat in
die tijd."
Laseroms en Israel waren een week later nog
niet hersteld, zodat Bosgieter ook tegen NAC
het hart van de defensie vormde met Wim Jan
sen. Door een 3-1-zege kwam het kampioen
schap steeds dichterbij. Maar dan moest er
eerst nog wel gewonnen worden van Ajax. En
voor dat duel werd opnieuw een rookgordijn
rond Bosgieter opgetrokken. Maar nu om La
seroms verborgen te houden.
„Johan Cruijff was bang voor Laseroms. Hij
vond dat Theo niet kon voetballen. Dat klopte
ook wel, maar Cruijff had moeite met de kei
harde mentaliteit van Laseroms. Ajax werd
daarom in de waan gelaten dat ik zou spelen
en Laseroms niet. Toen we uit de spelersbus
stapten, ging iedereen rechtsaf richting de
kleedkamer, behalve Laseroms. Die ging keu
rig in zijn kostuum de andere kant op."
„Terwijl Joop van Daele op de gang in de ga
ten hield of er geen Ajax-spionnen waren,
werd Laseroms via een achterdeur alsnog de
kleedkamer binnengeloodst. Op het veld
schrok Cruijff zich kapot. Hij dacht het rustig
aan te kunnen doen met het oog op de Europa
Cup I-finale tegen Panathinaikos een paar da
gen later. Maar daar stond plots Laseroms.
Wij wonnen met 3-1. De psychologische truc
van Happel had gewerkt."
Het spotlight op Bosgieter was daarmee echter
wel gedoofd. Hij bleef wel bij het elftal, maar
maakte de kampioenswedstrijd tegen Haarlem
weer van de zijlijn mee. Na het duel met NAC
wist hij dat al. „Ik lag op de kamer met Ove
Kindvall. Ik lag in bad toen Happel langs liep.
Hij zei: 'Je speelt niet' en liep weer door. Dat
was 't. Dat moest je zelf verwerken. Daar
werd je sterker van, was de gedachte."
Coolsingel
„Gelukkig heb ik wel het kampioenschaps-
feest meegemaakt. Dat vergeet ik nooit van
mijn leven meer. Kippenvel. De rijtoer door de
stad, de Coolsingel, de emoties van de mensen.
Ze wisten van gekkigheid niet wat ze moesten
doen. Wat ik wel beangstigend vond, was dat
we op een open kar achter een tractor Ahoy'
binnenkwamen. De mensen trokken je uit en
thousiasme de kleren van het lijf."
Na het kampioenschap ging Bosgieter op va
kantie naar Oostenrijk. Stomtoevallig liep hij
daar Happel tegen het lijf. Daar ont
spon zich de volgende dialoog:
Happel: „Ik zie je maandag op de training."
Bosgieter: „Ik weet van niks. Ik heb nog geen
contractbespreking gehad."
Happel: „Scheisse."
Bosgieter: „Bent u ervan op de hoogte dat
Wim Rijsbergen is gekocht?"
Happel: „Wie is dat?"
Bosgieter: „Ik had verwacht, dat ik na dat
kampioensjaar geaccepteerd zou worden als
A-speler. Maar dat was niet zo. Rijsbergen
was voor dezelfde positie gehaald en ik moest
me opnieuw bewijzen. En ik dacht juist dat ik
mijn doorbraak al had gemaakt. Dat dat niet
zo was, was een grote teleurstelling. Op dat
moment ben ik aan een maatschappelijke car
rière gaan denken."
Naast het voetbal werd Bosgieter junior-verko
per bij een afvalbedrijf. „Op mijn 23e reed ik
al naar de training in een Mercedes. Ik ging
steeds meer aandacht aan mijn carrière geven.
Toen ben ik eerlijk gezegd ook een beetje on
deugend geweest. Mijn contract werd stilzwij
gend verlengd, maar ik had een goed inkomen
in de maatschappij én in het voetbal. En dat
mocht volgens mijn contract niet."
Flatje
Het dubbelspel werd ontdekt en in samen
spraak met zijn twee bazen werd een alterna
tief plan uitgewerkt. „Ik kon blijven werken,
maar dan moest ik 's ochtends vroeg in m'n
eentje in de Kuip trainen en 's avonds met de
groep. In het begin deed ik dat trouw, maar
toen sloeg ik een keer over en nog een keer en
nog keer. Uiteindelijk zag ik dat op mijn loon-
strookje terug. De trainer hield vanuit een flat
je tegenover het stadion in de gaten of ik wel
elke ochtend trainde."
Op z'n 24e hield Rien Bosgieter het profvoet
bal voor gezien. In de drie seizoenen na zijn de
buutjaar voegde hij welgeteld twee competitie
duels toe aan zijn totaal van twee, plus een in-
tertoto-wedstrijd tegen Schalke'04. Twee jaar
speelde hij daarna nog bij de amateurclub
SHO uit Oud-Beijerland. maar op zijn 26e zeg
de hij het actieve voetbal vaarwel. Werk had
zijn sportieve ambitie ingehaald.
Bosgieter, zes jaar geleden naar Tholen ver
huisd, heeft zich nog wel jarenlang ingezet om
het jeugdvoetbal bij Feyenoord te stroomlij
nen. „Misschien ben ik daarbij wel gedreven
door miskenning. Ik heb aan den lijve onder
vonden, dat spelers uit de eigen kweek een
stapje extra moeten zetten om door te stromen
naar het eerste elftal in vergelijking met spe
lers van buitenaf. Daar heb ik iets aan willen
doen, maar dat viel niet mee."
Hij was trainer van de A-jeugd en zat in ver
scheidene commissies bij de club. Nog altijd
verbaast het hem, dat hij regelmatig wordt
aangesproken op zijn verleden als voetballer.
Vier eredivisiewedstrijden voor Feyenoord
spelen en je naam is blijkbaar gevestigd.
„Het blijft veel langer bij mensen hangen dan
ik ooit had gedacht. Daar geniet ik in stilte
van."
Rudy Boogert
-.-.v. v-v,r-Uï.ógü,
rijke wedstrijd tegen PSV. En niemand mocht
het weten."
„Zondagochtend meldde ik me bij het stadion.
Eerst koffiedrinken met z'n allen en vervol
gens de wedstrijdbespreking van Happel. Hij
