school
trots
zijn
op je
e moet
lei
e Gedachtegang van Jan Zembsch
iWsm
De laatste geluiden van de plaatwerkerij
19
Mosselbordjes nog bij Sligro
Actie nutsbedrijven tegen splitsing
Woninginbraken in Kamperland
Van den Berge lijsttrekker
vrijdag 25 november 2005
an de werken van Jan Zembsch die alleen vanavond zijn te zien in kunstcentrum GHL in Middelburg.
foto Ruben Oreel
ELBURG - Het is lang ge-
dat er een expositie was te
'j kunstcentrum GHL in
Iburg. Vandaag wordt
de schilderijen van Jan
Kh de draad weer opge
ilis de opzet wel duidelijk
sdan voorheen.
Wsitieruimte in de vroege-
°°1 is al enkele jaren gele
ed wenen, nadat het net
andere lokalen werd ver
als atelier. De enige over
all ruimte om wat tentoon
de bedoeling dat kunste
naar regelmatig laten zien
op dat moment mee be-
jn De Gedachtegang,
de ruimte dan ook ge-
de ervaring leert dat ex-
s het grootste deel van de
tijdens de opening
fckt, duren ze voortaan
nog maar één avond of één week
einde.
Jan Zembsch (1953) uit Vlissin-
gen is vanavond als eerste aan
de beurt. Ook hij is voor de
kunstvolgers enige tijd buiten
beeld geweest. Zembsch is voor
al bekend van zijn tentoonstel
lingen in De Vleeshal in Middel
burg (1991) en Bellamy 19 in
Vlissingen (1998). Twee jaar ge
leden was een deel van zijn
werk te zien in De Drukkerij in
Middelburg. „Ik ben niet ie
mand die voortdurend van gale
rie naar galerie trekt", zegt
Zembsch. „Ik exposeer liever af
en toe. Eén keer in de vijf jaar
vind ik eigenlijk wel mooi." On
dertussen gaat hij stug door.
„Mijn schilderwerk is de afgelo
pen jaren behoorlijk veranderd,
maar de uitgangspunten zijn
nog steeds dezelfde."
Een ogenschijnlijk eenvoudige
herinnering kan voor Zembsch
een lange serie schilderijen inlui
den. „Ik kwam eens langs de mo
len aan de Veerseweg in Middel
burg, waar ik vroeger tegenover
heb gewoond. Het viel me op
dat de omgeving nogal was ver
anderd, maar de molen dezelfde
was gebleven. Er kwamen aller
lei jeugdherinneringen aan die
molen bij me boven: de enorme
molensteen, het stof op de raam
pjes, de modder op het pad er
naartoe. Die sfeer van vroeger,
van hoe ik me toen voelde, wilde
ik terughalen. Ik ben mu een
maal een sfeerschilder."
Vertrekpunt
Het gevoel of het beeld dat hem
bijblijft, is slechts het vertrek
punt. Het eindresultaat is bijna
abstract werk. „Ik begin bijvoor
beeld met de vorm van een mo
len. Vervolgens breng ik daar
diepte en kleur in aan en begint
het eigenlijke werk. Op een gege
ven moment zie je het schilderij
tevoorschijn komen en staat het
op zichzelf. Je moet wel heel
goed weten wanneer je dient te
stoppen, want je gaat snel te
ver."
Kleine dingen kunnen hem lang
durig inspireren. „Achter die
molen was vroeger een schuur
waar ze kippen hielden. In mijn
herinnering zag je een enorm
geel vlak van kuikens die door
elkaar krioelen. Dat beeld ver
werk ik in een schilderij."
Op een van de minder abstract
ogende werken zijn onder meer
twee cirkels zichtbaar. „Dat
wordt een soort beeldmerk voor
de serie: een molensteen of een
tractorband."
Zembsch is nu een jaar bezig
met de reeks en vernacht er nog
wel een jaar mee door te gaan.
De eendaagse expositie in GHL
biedt dan ook vooral een tussen
stand. „Je moet het zien als een
momentopname. Het is work in
progress
Expositie: Schilderijen van Jan
Zembsch, in GHL, Gravenstraat
63, Middelburg. Geopend: alleen
vanavond, vanaf 20.00 uur.
ZIERIKZEE - Landelijke groothandel Sligro heeft nog
steeds servies met het mosselmotief in de schappen lig
gen. Dit ondanks een schriftelijke toezegging, afgelopen
maandag, dat de bordjes en sauskommetjes direct uit de
handel zouden worden genomen.
Little Art Factory uit Zierikzee had dit geëist, samen met
een passende vergoeding voor geleden schade. Little Art
Factory claimt het exclusieve eigendom van het ontwerp
van het servies en beschuldigt Sligro van plagiaat. Sligro
verkoopt de borden en kommetjes voor een veel lagere
prijs dan Little Art Factory. Pas nadat de Zierikzeese on
derneming met een rechtszaak dreigde, liet het hoofdkan
toor van Sligro in Veghel weten per direct het servies uit
de schappen te zullen halen.
Gisteren heeft T. Bolster van Little Art Factory bij de ves
tiging in Rotterdam nog een bord gekocht. Ook de dagen
ervoor was het servies in elk geval in de vestigingen Rot
terdam, Groningen en Nieuwegein te koop. Een woord
voerder van Sligro blijft bij de opvatting dat geen enkel
filiaal de borden en kommetjes meer verkoopt. Hij wilde
geen commentaar geven op de aankoop van gisteren.
DEN HAAG - De energiebedrijven Delta, Essent, Eneco
en Nuon willen afspraken maken met het kabinet over 'ro
buuste' investeringen in duurzame energie als in ruil daar
voor het splitsingsvoorstel in de ijskast gaat.
De vier energiebedrijven stellen dat voor in een brief die
gisteren is gestuurd aan minister Brinkhorst (D66, Econo
mische Zaken) en de Tweede Kamer. Het voorstel wordt
ondersteund - in een brief aan de Tweede Kamer - door
de vakcentrales FNV, CNV en MHP en de ondernemings
raden van de energiebedrijven.
De energiebedrijven hebben herhaaldelijk laten weten
dat ze minder mogelijkheden zien te investeren in duurza
me energie, als ze in 2008 worden gesplitst in netwerkbe
heerders en energieleveranciers. Brinkhorst heeft daar
voor een wetsvoorstel naar de Kamer gestuurd.
De energiebedrijven willen een brede discussie in Neder
land over de toekomst van de energievoorziening. Die
moet leiden tot flinke investeringen in duurzame energie.
De voorstellen daarvoor zijn nog niet concreet, aldus Van
Zuilen.
KAMPERLAND - In twee woningen aan de Nieuwstraat
in Kamperland is woensdagavond tussen half zeven en ne
gen uur ingebroken. Van één woning was een deur gefor
ceerd om binnen te komen, bij het andere huis was een
raam vernield. Uit beide huizen zijn horloges gestolen.
ZIERIKZEE - Huidig fractievoorzitter J. van den Berge
voert voor de gemeenteraadsverkiezingen van 6 maart op
nieuw de kandidatenlijst aan van de Christenunie op
Schouwen-Duiveland. Nummer twee is zijn collega-raads
lid M. de Pagter-ten Kate.
De eerste nieuwkomer aan het fundament van de CU is de
21-jarige W. Dorst uit Nieuwerkerk. Hij staat op de derde
plaats, zo maakte secreataris P. Aamoudse van de kiesver
eniging bekend. De ledenvergadering heeft de volgorde
vastgesteld.
ook heel duidelijk op het netvlies
de deelnemers is blijven hangen,
het feit dat de Britse overheid heel
meer geld voor het onderwijs over-
ft dan de Nederlandse,
ar er zijn ook nadelen. Het evalua-
ysteem van de leerkrachten aan de
[ere kant van de Noordzee gaat
1 verder dan het Nederlandse. En
vinden de Nederlandse basis-
uoldirecteuren al dat ze veel vra-
moeten beantwoorden voor de eva
de samenvatting van het reisverslag
rijven de deelnemers: 'In Neder-
j durven we niet goed te zeggen
we goed zijn, zeker niet in het on
wijs. Ook in het geven van compli-
itjes zijn we niet sterk. In Enge-
d valt op dat leerkrachten vooral
igzijn om kinderen complimentjes
geven waar dat kan. De woorden
od boy' n 'good girl' hebben we re-
matig gehoord. Maar elke school
[t zich ook te presenteren. In elke
»1 was in de hal van de school een
öonstelling ingericht met presta-
van leerlingen, projecten en derge-
e. Dat is nog eens iets anders dan
nisbakken bij de deur die we in Ne
land vaak zien. Trots zijn op je
e werk en de prestaties is een
uur waar het Nederlandse onder-
;nog wat van kan leren.'
ir iedere deelnemer aan de reis
dt er ook zijn eigen ervaringen aan
r. Zo was Fons Schelfhout van de
Het interactive board zoals dat in Engeland wordt gebruikt, zou een aanwinst zijn voor de Nederlandse schoolklassen, vinden de deelnemers aan de studiereis.
foto Tonia de Groene, Ithakaschool Goes
Jan van Schengenschool in Heinkens-
zand onder de indruk van het feit dat
in alle klassen het zogenoemde interac
tive board druk werd gebruikt. Die
borden doen langzaam maar zeker
ook in het Nederlandse onderwijs hun
intrede. Het komt erop neer dat via
een computer met een zogeheten.bea-
mer beelden op een bord, 'dé"vervan
ger van het schoolbord, gepresenteerd
worden. Alles wat er op het bord
wordt gedaan, schrijven of plaatjes
toevoegen, wordt in de computer vast
gelegd. Ook internetpagina's kunnen
via de beamer óp het bord geprojec
teerd worden. Deze borden zijn in Ne
derland ook beschikbaar maar kosten
3000 tot 4000 euro per klas. Schelf
hout: „Het is duidelijk dat er in Enge
land veel geïnvesteerd is in ICT in het
onderwijs."
Nelleke de Waele van de Montesso
rischool De Basis uit Goes vult aan
dat_daar weer tegenover staat dat het
schoolmeubilair er nogal gedateerd
uitzag. Het was haar verder opgeval
len dat er weinig gebruik wordt ge
maakt van onderwij sboeken en -me
thoden. Wel wordt aan het begin van
elke les met de klas een doel geformu
leerd waar tijdens die les naar toe ge
werkt moet worden. Dat sprak haar
vanuit de Montessorigedachte weer
erg aan.
Bram Verhulst van het Stelleplankier
te Colijnsplaat is onmiddellijk na het
bezoek aan Engeland aan de slag ge
gaan met de instelling van een leerlin-
genraad, zoals dat op veel Engelse
scholen gebruikelijk is. „Neem nu de
herinrichting van het schoolplein.
Daar hebben we met iedereen over ge
praat, de gemeente, de medezeggen
schapsraad, de collega's, maar niet
met de leerlingen. Die hebben we er
nu dus ook bij betrokken. We hebben
alleen nog discussie of we groep 3 ook
al moeten vertegenwoordigen in de
leerlingenraad."
Het zou goed zijn als dergelijke uitwis
selingen niet beperkt blijven tot de di
recteuren, vinden de deelnemers.
Maar dan komen de financiële aspec
ten om de hoek kijken, want ondanks
subsidie van het Europees Platform
voor het Nederlands onderwijs is de
reis niet goedkoop.
De Waele: „Het is altijd goed om met
collega's van buiten de school te pra
ten en eens te kijken hoe het er bij een
ander aan toegaat. Bij voorkeur tij
dens schooltijden en dat maakt het
vaak zo moeilijk. Want dan moet je
wel voor vervanging zorgen en in de
praktijk komt het er niet zo vaak
van." In elk geval komen de Engelse
collega's op hun beurt volgend jaar
rond Pasen voor een tegenbezoek.
door Rolf Bosboom
VLISSINGEN - Frans de Waard
was meteen getroffen door de
Zware Plaatwerkerij op het
Scheldeterrein in Vlissingen.
„Toen ik de hal voor het eerst
binnenliep, dacht ik: wow, fan
tastisch, wat een geluid. Die ven
tilatoren, slijptollen, snijbran
ders, de lift die door de lucht
zweeft. Dat klonk erg goed."
De Waard geldt als sleutelfi
guur op het gebied van experi
mentele, elektronische muziek
in Nederland. Ter gelegenheid
van de afsluiting van de kunst
manifestatie Mijn Domein in de
enorme fabriekshal, komende
zondag, kreeg hij de opdracht
een muziekstuk te componeren.
Deze week verblijft de Nijmege-
naar in Vlissingen om eraan te
werken. Daarbij maakt hij uit
sluitend gebruik van geluiden
die hij in de fabriek heeft opge
nomen.
De stad was hem grotendeels
vreemd, het genre allerminst.
Zijn wortels liggen in de indus
triële muziek. „Aanvankelijk
wilde ik hier iets doen met de te
genstelling tussen de stad en het
Scheldeterrein. Maar in Vlissin
gen is niet zoveel te klinken, heb
ik gemerkt. Je kunt wel het ge
luid van de zee opnemen, maar
dat hebben andere mensen eer
der al veel beteï gedaan dan ik
zou kunnen. Die hal vond ik
véél interessanter."
Toen hij hoorde dat de werkne
mers van de Schelde de plaat
werkerij binnenkort voorgoed
verlaten, wist Frans de Waard
meteen waar zijn muziekstuk
over zou gaan: over de laatste ge
luiden in de hal, nu die nog
deels wordt gebruikt voor het za
gen en afwerken van profielen.
„Mijn stuk begint met volop ac
tiviteit en eindigt met een lege
hal. Daarvoor heb ik tijdens
schafttijd opgenomen hoe die
klinkt. Je hoort dan niets meer,
alleen wat geruis van airco's."
De afgelopen dagen heeft hij
twee uur aan materiaal verza
meld, waarbij hij alle medewer
king kreeg Van de werknemers.
Ze namen De Waard bijvoor
beeld graag mee in de lift die bo
venin hangt. „Toen ik die opna
me 's avonds terugluisterde,
hoorde ik pas goed hoe mooi dat
klinkt. Er zijn trouwens maar
weinig geluiden die ik echt le
lijk vind, bijvoorbeeld een brom
mer."
„Het oor is selectief, een micro
foon niet. Daardoor hoor je pas
later allerlei geluiden die je aan
vankelijk niet had opgemerkt.
Ik wilde bijvoorbeeld het suizen
van de lift opnemen, maar was
vergeten dat je ook de kettingen
hoort rammelen."
Staalborstel
De Waard maakt geen collage
van geluiden. Hij bewerkt ze
deels elektronisch en probeert
zo geleidelijk tot een compositie
te komen. Het Vlissingse stuk
telt vijf delen, waaronder twee
die kort en rustig zijn, als een
soort intermezzo. De opnamen
daarvoor maakte hij met een
contactmicrofoon, waarmee hij
bijvoorbeeld het schrapen van
een staalborstel vastlegde. „Op
die manier laat ik in die immen
se hal ook heel kleine geluiden
horen."
Frans de Waard maakt geen
kant-en-klare compositie die hij
zondag alleen maar in de cd-spe-
ler hoeft te stoppen. „Dat is
voor het publiek niet zo interes
sant om te zien." Evenmin voelt
hij iets voor improvisatie. „Dat
heeft voor mij een te hoog hit
and mïss-gehalte."
Hij maakt een soort partituur
waarin de opbouw van het stuk
in grote lijnen vastlegt, maar
waarin ook ruimte is om te varië
ren met volumes en meer accen
ten te leggen op bepaalde delen,
door de opbouw te veranderen.
„Het is een soort live-mix. Ik
wil flexibel blijven in de uitvoe
ring, zodat ik ter plekke kan in
spelen op de situatie."
Frans de Waard voert zijn muziek
stuk zondag 27 november om 15.00
uur uit in de Zware Plaatwerkerij
in Vlissingen (ingang via Helling-
baan). Daarna wordt een film ver
toond over steden als plekken van
verval en vernieuwing. Deze bevat
fragmenten van bekende films en
historische beelden van het Schel
deterrein. De Waard zorgt voor mu
ziek bij de film.
Mijn Domein is nog tot en met zon
dag dagelijks van 12.00 tot 17.00
uur te bezoeken.
Frans de Waard maakte een muziekstuk van de geluiden die hij opnam in de Zware Plaatwerkerij op het Scheldeterrein in Vlissingen.
foto Ruben Oreel
InrRené Schrier
,ma£ als school
emag als school best wat meer met
je positieve kanten naar buiten ko-
Maar ook naar de leerlingen toe
het geen kwaad eens wat vaker
nplimentjes uit te delen. Het zijn zo
irtwee aanbevelingen die zijn blij-
hangen na een studiereis van een
»cp
van veertien Zeeuwse basis-
ooldirecteuren naar Engeland.
