>zc Geen ander oogmerk dan de kunst te dienen Reynier de Muynck op Goese gronden l^ctie bijlagen: Oil 3-315680 (pK.nl Ls 31,4460 AA Goes «tentie-exploitatie: j en |\/|jdden-Zeeland: 0113-315520; |%|aanderen: 0114-372770; gil: 020-4562500. ensdag 23 november 2005 Chabot, Bril en Giphart in het theater aatst wist hij even niet wat hem overkwam. De scheppingsdrang die Rey- nier de Muynck uit Goes al zijn he le leven drijft, was ineens verdwe nen. „Dat had ik nooit eerder mee gemaakt. Ik ben juist gewend dat ik te veel ideeën heb." De impasse was slechts van korte duur, de ar tistieke stroom voert hem al weer naar nieuwe wateren. Twee bewon deraars van zijn werk namen het initiatief tot een boek over het im posante oeuvre van een markant, authentiek en eigenzinnig kunste naar. De presentatie ervan, komen de vrijdag, luidt tevens een over zichtstentoonstelling in. Ie Muynck in zijn atelier foto Ben Seelt Met de Kunstuitleen in het alge meen heeft Reynier de Muynck een moeizame relatie. „Ik kom er met mijn werk gewoon niet binnen. Din gen die niet zo modern zijn, daar zijn ze als de dood voor", zegt hij, met een stem waarin zowel onbegrip als berus ting doorklinkt. „In het algemeen merk je in de kunstwereld een minach ting voor het gewone publiek. Ik was laatst op een expositie in Londen, drie keer zo groot als de Grote Markt in Goes. Ik heb er slechts drie leuke din gen gezien. De rest was allemaal kle ren van de keizer. Bij veel moderne kunst denk ik: zet het bij de vuilnis bak en niemand herkent het nog als kunst." Dat het boek over zijn oeuvre wordt gepresenteerd bij de Kunstuitleen in Goes en dat zijn werk er - net als vo rig jaar - wordt geëxposeerd, lijkt dan ook een wrang toeval of een welover wogen provocatie, maar heeft uitslui tend te maken met zijn goede ver standhouding met de beheerster al daar. Het is een van de weinige keren dat zijn schilderijen buiten zijn ate lier worden getoond, want bij een gale rie zit hij al enige tijd niet meer. „Fijn schildergaleries zijn meer geïnteres seerd in kleine schilderijen. Galeries met grotere doeken zoeken het juist meer in het lossere werk." Daarmee valt De Muynck, een fijnschilder die veelal op groot formaat werkt en die zich toch al aan alle trends onttrekt, tussen wal en schip, zonder daar overi gens al te zwaar aan te tillen. Het initiatief voor het boek, Op Goese Gronden getiteld, komt van Yamina Abdoun en Henk de Kraa, die beiden regelmatig werk kopen van De Muynck. „Mijn vrouw zei ook vaak: je moet eens een boek over je werk ma ken. Maar dat is niets voor mij, want ik ben alleen schilder." Henk de Kraa ving dat op. Toen hij medio 2004 af scheid nam van energiebedrijf Delta ontmoette hij Abdoun, directielid bij Roompot Vakanties in Kamperland. „Wij gaan samen een boek maken over Reynier", zei hij tegen haar. Ze hielden woord. „Vorig jaar december zaten ze hier in eens met z'n allen. Ze wilden allemaal spullen en oude foto's van me heb ben", zegt De Muynck. „Maar ik vind het fantastisch dat ze het hebben ge daan. Je wordt op deze manier ook ge- Driade. 2003, olieverf op gips/linnen dwongen om serieus na te denken over je leven en je werk en nog dieper in je geheugen te graven." Op basis van drie gesprekken en archiefmate riaal schreven Frank Deij en Hans de Coninck de teksten. Hij is er tevreden over, al heeft hij nog wel veranderin gen gesuggereerd. „Ze hadden een ver haal gemaakt met echt een begin en een eind. Daardoor had ik het gevoel dat ze me bijna hadden doodgeschre ven. Bovendien noemden ze me een Don Quichotte. Daar was ik het niet helemaal mee eens." De Muynck vecht niet tegen windmo lens. Hij levert alleen zijn eigen artis tieke strijd, trouw aan zijn innerlijk. Dat die instelling hem regelmatig haaks doet staan op wat gangbaar is, dat hij geregeld indruist tegen de bur gerlijke moraal en wat bon ton wordt geacht, is vooral een bijkomstigheid en nauwelijks opzet. 'Rebellie die er geen een is', noemen Deij en De Co ninck het in hun boek. Tijdens het schilderen heeft hij geen ander oog merk dan de kunst te dienen en zijn scheppingsdrift te volgen. Het is naïvi teit in de beste betekenis van het woord. Vooruitstrevend De kunst heeft hem altijd omgeven. De Muynck (Middelburg, 1952) groei de op in Goes. Zijn ouders, die een op tiekzaak hadden in de stad, waren mo dern, vooruitstrevend en verkeerden in artistieke kringen. Aan de muur hingen onder meer schilderijen van 'naekende wuven'. De kunstverzame ling van zijn grootvader, die hij zelf niet heeft gekend, werd een grote in spiratiebron voor de jonge Reynier. Hij leerde zichzelf schilderen en werkt sindsdien, bijna dwangmatig, Draperieën, 1992, olieverf/acryl op linnen overal en altijd. In april 1971 was zijn eerste tentoonstelling, in Les Deux Chapeaux in Kortgene. De auteurs van Op Goese Gronden markeren de belangrijkste momenten in zijn loopbaan, zoals de tijd onder invloed van de oosterse mystiek en psychedelica waarin hij zichzelf Ra- manandra noemt, een meer aardse fa se vanaf 1984 waarin zijn professione le carrière begint en hij vooral grote draperieën schildert en 2002, het jaar Aartsengelen, 2004, olieverf op linnen waarin bij De Muynck lymfeklierkan ker werd ontdekt en hij moet vechten voor zijn leven, maar tegelijk de strijd tegen de kwaadaardige cellen op mi croniveau verbeeldt, indringend maar ook bijna abstract. Hij overwon zijn ziekte, al maakt hij zich nu opnieuw zorgen, sinds recent bleek dat zijn bloed opnieuw niet goed is. Onderzoe ken moeten uitwijzen of zijn angst ge grond is. De vele foto's van zijn schilderijen ver tellen wat woorden onvoldoende kun nen overbrengen: het monumentale werk, naar de realiteit getekend maar tegelijkertijd telkens opnieuw een vol strekt eigen wereld oproepend die ver èfstaat van het hier en nu, met verwij zingen naar talloze culturen en reli gies. Het vakmanschap is onmisken baar, zozeer dat bijvoorbeeld een be zoek aan theater De Wegwijzer in Nieuw- en Sint Joosland alleen al een genot is vanwege de prachtige pla fondschildering van De Muynck. Zijn nieuwsgierigheid houdt hem gaande. „Ik heb nooit een beeld van het eindresultaat als ik aan een schil derij begin, vaak alleen een detail. Het geheel zie ik pas als ik klaar ben. Ik wil het voor me zien, dus moet ik het eerst maken. Ik switch ook vaak van onderwerp, omdat ik me anders ga vervelen." Ontvanger Na zijn ziekte schilderde hij sterk rea listisch, met veel naakten. „Van dat fotografische element ben ik inmid dels weer afgestapt. Ik ben alleen nog uit mijn hoofd aan het schilderen en wil me niet meer door allerlei grote krachten van buitenaf laten sturen. Ik kreeg het gevoel dat ik vooral ontvan ger was geworden van informatie en ideeën die van alle kanten op me af kwamen." In zijn atelier haalt hij zijn jongste werk tevoorschijn. Opvallend is de te rugkeer naar het lichtblauw uit zijn draperieënperiode. De vormen van dis tels en tamarindepeulen zijn de basis voor indrukwekkende schilderijen, met uiterste precisie weergegeven, in clusief het spel van licht en schaduw dat hij zo goed beheerst, maar tegelij kertijd ook vloeiend en natuurlijk. „Als je te lang peutert, gaat het dood", zegt De Muynck. „Voor mijn gevoel ben ik losser, vrijer geworden. Wat ik vooral mooi vind, is dat je niet kunt zien of het een omgeving onder water is of in de lucht. Ik maak alle maal gewichtloze werelden." Rolf Bosboom Boek: 'Op Goese Gronden. Reynier de Muynck', door Frank Deij en Hans de Co ninck, 104 blz., 29,50. Er is ook een luxe uitgave in een gesigneerde en genummerde doos, met miniwerk van De Muynck als bladwijzer, 149,50. Het boek loordt vrij dag 25 november om 17.00 uur gepresen teerd bij Kunstuitleen De Bevelanden, in cultuurhuis Westwal 45 in Goes. Wie de bij eenkomst wil bijwonen, kan zich aanmel den via ivww.boekreynier.nl. Exposities: overzichtstentoonstelling van zaterdag 26 november tot en met zaterdag 10 december op tweede verdieping van het cultuurhuisnieuw werk tot half januari 2006 in de tentoonstellingsruimte van Kunstuitleen De Bevelanden. Geopend: woensdag t/m zaterdag (en eerste zondag van de maand), 13.00-17.00 uur. De ateliergalerie van Reynier de Muynck is elke donderdag van 14.00 tot 21.00 uur ge opend, 's-Heer Hendrikskinderendijk 21, Goes.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 23