De sleep telt
867 margrieten
Poco Loco is een te gekke culinaire ervaring
Sneakers
Boudoir
McCartney
Sneakers zitten lekker en staan
leuk. Maar ze combineren met
nun vaak frisse kleuren niet al
tijd even makkelijk met de rest
van de garderobe. Het als sport
merk groot geworden Le Coq
Sport ff komt daarom met wat
gematigder modellen. Perfect
voor het najaar, als de kleding
keus qua kleur toch al wat vlak
ker is. Het Sakamo gedoopte mo
del doet wel erg aan een voetbal
schoen denken, met name door
de over de veters hangende flap.
De schoen is er in onder meer
donkerbruin en bronsgroen. In
formatie: www.lecoqsportif.nl
Nog even, en Stella McCartney
is voor vrijwel iedereen bereik
baar. De normaal gesproken on
betaalbare mode van de Engelse
ligt vanaf 10 november bij H&M
in de schappen. Wat McCartney
brengt is weliswaar heel vrouwe
lijk maar ook een beetje oncon
ventioneel, zo leert een blik op
de H&M-website. Bijvoorbeeld
getailleerde colberts met super-
grote revere, gedragen op een zij
den topje, en dat weer op een de
nim broek met enkelritsen. Be
halve kleding zijn van Stella Mc
Cartney ook tassen en sjaals bij
H&M verkrijgbaar.
Prins Floris van Oranje met Aimee Sohngen.
foto Marc van der Kort/GPD
te Parijs. „Voor de opening heb
ik een coupeuse kunnen achter
halen die hieraan meewerkte.
Zij vertelde mij dat het gehele
team van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat bezig was om niet
alleen de jurk van prinses Mar
griet af te krijgen, maar ook de
kleding van de rest van fami
lie", zegt Rosa de Carvalho.
Water
De kostuumconservator kreeg
van zowel prinses Margriet als
van de vier prinsessen alle mede
werking voor de tentoonstel
ling. Soms had het nogal wat
voeten in de aarde.
„De trouwjurk en het jasje dat
prinses Annette tijdens het bur
gerlijk huwelijk droeg, hebben
dagenlang in het water gelegen
omdat de kelder van het echt
paar was ondergelopen. Maar
we hebben de vlekken er goed
uitgekregen."
De samenstellers moesten tij
dens de inrichting ook nog wach
ten op de jurk van prinses
Aimée, die zij anderhalve week
geleden droeg tijdens haar huwe
lijk met prins Floris.
Rosa de Carvalho geeft aan dat
de kleding een goed beeld geeft
van de prinsen en prinsessen en
hun modesmaak. Het pakje dat
prinses Marilène droeg tijdens
het burgerlijk huwelijk, ge
maakt door een atelier in Brus
sel is heel modern en heeft iets
weg van Christian Diors New
Look, terwijl haar jurk van Pier
re Yves heel gracieus is.
Prinses Annette koos bewust
voor de Nederlandse couturier
Frans Molenaar, die zowel de
jurk als het pakje ontwierp. Als
cadeautje borduurde hij in het
blauw de initialen van het
bruidspaar in de jurk, vergezeld
van een gouden kroontje. „Dit
refereerde ook aan het blauw in
de Engelse huwelijksspreuk 'so
mething old, someting new, so
mething borrowed, something
blue'.
Tentoonstelling
Rosa de Carvalho heeft een half
jaar gewerkt aan de tentoonstel
ling, die op initiatief van prin
ses Margriet is georganiseerd.
Met het laatst gehouden huwe
lijk van haar vierde zoon prins
Floris .is voorlopig een einde ge
komen aan koninklijke huwelij
ken.
Alle zonen van koningin Beatrix
en prinses Margriet zijn nu ge
trouwd.
De locatie voor de expositie is
logischerwijs paleis Het Loo.
„Pieter van Vollenhoven en prin
ses Margriet hebben hier tot
1984 gewoond en wonen nu in
een huis naast Het Loo, waaar-
mee de band met Het Loo is ge
bleven." Ook in de harten van
de zonen heeft het paleis een spe
ciale plek. Prins Pieter-Christi-
aan heeft zijn huwelijksaanzoek
op het dak van het paleis ge
daan. „Verder vonden alle voor
aankondigingen hier plaats,
twee burgerlijke huwelijken en
werden hier veelal de recepties
of de feesten zelf gehouden",
weet Rosa de Carvalho.
Marissa Blijham
De expositie De Bruiden van
Het Loo is vanaf vandaag tot en
met 2 februari open voor pu
bliek.
Het Nederlandse modemerk No
Man's Land timmert aan de
weg. Het merk is gespeciali
seerd in heel toegankelijke, stijl
volle mode voor de wat beter be
middelde vrouw. Dit seizoen
zoekt het in 1993 opgerichte
merk het in het mixen van kleu
ren, warme stoffen en mode met
een boudoir-achtige uitstraling.
Informatie: www.nomans-
land.nl
Redactie bijlagen: 0113-315680
www.pzc.nl
E-mail:redacties' pzc.nl
Postbus 31, 4460 AA Goes
Advertentie-exploitatie:
Noord-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
Zeeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
zaterdag 5 november 2005
Marilene en Prins Maurits.
De sleep van prinses
Margriet, die zij droeg
tijdens haar huwelijk met
Pieter van Vollenhoven in
1967, telt 867 margrieten.
Textielrestaurator Hans
Schuite en kostuumconser
vator Trudie Rosa de Carval
ho hebben ze allemaal ge
teld ter gelegenheid van de
expositie De Bruiden van
Het Loo, die vrijdag op pa
leis Het Loo door prinses
Margriet zelf werd ge
opend.
Op de tentoonstelling zijn de
trouwjurken van prinses
Margriet en haar vier schoon
dochters te bewonderen en hun
outfits op het burgerlijk huwe
lijk, evenals de pakken die de
prinsen droegen en de jurken
van de bruidsmeisjes.
Ook zijn de bruidsboeketten
met kunstbloemen nagemaakt
door de bloembinderij van pa
leis Het Loo en is een serie fo
to's te zien van de vijf huwelij
ken.
Pronkstuk van de tentoonstel
ling is de bruidsjurk van prinses
Margriet, naar een ontwerp van
mevrouw Bergé-Farwick. Het
lijfje van de jurk toont 67 gebor
duurde margrieten, dit aantal
verwijst vermoedelijk naar het
jaartal van het huwelijk. De
clocquezijde rok bestaat geheel
uit ingeweven margrieten, zodat
een reliëf ontstaat.
De margrieten van de sleep zijn
met de hand geborduurd door
Maison Linette en deels kant en
klaar geleverd door Huis Hurel
foto ANP
Statiefoto van Prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven na hun huwelijk in 1967.
Prins Bernhard jr. en Annette SelSreve.
foto Paul Vrecker/ANP
Anita van Eijk.
foto Evert-Jan Daniëls/GPD
Prins Pieter C
Spijzenbar, Eetcafé en Pension Poco Lo
co in St. Annaland is 'te gek' zo conclu
deer ik na een avondvullende kennisma
king. Poco Loco (spreek de vier o's uit als in
ochtend) is Spaans voor 'een beetje gek'. „Je
moet een beetje gek zijn om zo'n zaak in
St. Annaland te beginnen", zegt patron Alf
red Hardam. Hij woonde al een paar jaar in
Stalland' toen hij de voormalige snackbar
in de Voorstraat leeg zag staan. Zonde van
zo'n leuk pandje vond hij. Als twaalfjarige
stak hij al een handje toe in de keuken van
een gerenommeerd restaurant, de horeca
was hem niet vreemd, de liefde voor het ko
ken is hem met de paplepel ingegoten. Jaren
lange omzwervingen brachten hem in 'aanra
king met de keukens in verschillende we
relddelen. Na een intermezzo in de automa
tisering was hij wel weer aan een culinair
avontuur toe en dus blies hij twee en een
half jaar geleden de vroegere frituur nieuw
leven in.
Ideeën over opzet en inrichting had Hardam
genoeg, een nieuwe naam bedenken was een
probleem, tot zijn vrouw zei: „Ik weet het.
Poco Loco. Een beetje gek, dat is het gewor
den. Heel anders dan anders, dat is me al
gauw duidelijk. Als ik binnenkom staat de
patron in de open keuken met de ouderwet
se maar o zo doeltreffende stamper van oma
een stamppot te creëren. Wie op één van de
drie krukken bij de open keuken gaat zit
ten, kijkt door een transparant opstandje zo
in de pannen. Het is kennelijk een bij velen
favoriet plekje. Een jonge man overlegt aan
het toogje wat hij zal eten en de chef raadt
hem een 'sajoera' aan, een soort snack die
ik, hoe intensief ik ook speur, nergens op de
kaart kan ontdekken. Wat niet bijzonder is,
begrijp ik, want de patron bedenkt nieuwe
gerechten waar je bij staat.
De veelzijdigheid van Poco Loco verbaast
me. Een frietje mèt is geen bezwaar en je
kunt het meenemen of ter plekke nuttigen
aan één van de houten tafeltjes aan de voor
kant, waar je echter ook een volledige maal
tijd uit één van de verschillende wereldkeu
kens kunt bestellen. Je kunt ook achterin in
het echte restaurant, ingericht in Arabische
stijl, genieten van een Mexicaans, een Suri
naams, een Arabisch of een Italiaans maal.
Ook aan mij wordt die keus voorgelegd en
als ik besluit aan de voorkant te eten be
groet Alfred Hardam die voorkeur met in
stemming: „Dan heb ik iemand om tegen
aan te praten."
Intussen bekijk ik de kaart die begint met
een pagina Mexicaans met als motto: 'No
hay reglas fijas' oftewel: er zijn geen vaste
regels. Al gauw zal ik merken dat deze 're
gel' zeer van toepassing is op Poco Loco. „Je
werkt met wat je hebt en je verandert elk re
cept naar eigen goeddunken", zo redeneert
AAN TAFEL
Rien van Reems
de chef en ik lees verder: „Mexicaans eten is
een unieke mengelmoes van de Midden-
Amerikaanse, Spaanse en Arabische keu
kens."
Ik verbaas me dan ook niet, dat ik, na te heb
ben gekozen voor de Arabische keuken, hier
aangeduid met 'Ali Baba en zijn zeven ge
rechten', ik heel andere voorgerechtjes krijg
dan die onder het hoofdstuk Mezes 4,50)
staan genoemd. Op zo'n gezellig Spaans ter
racotta bord prijken zoveel hapjes dat het
een complete lunch lijkt: gekruide met kaas
gegratineerde broccoliroosjes, gevulde
champignons, iets wat lijkt op een Vietna
mees loempiaatje gevuld met heerlijke
groenten, drie kommetjes, het ene gevuld
met een zachte rode bietenmousseline, een
ander met een zalfje dat ik niet weet te de
termineren en het derde met een lekker pit
tig mengsel van fijngehakte jalapenospe-
pers en ui, voorts een potje met in het zuur
ingelegde groenten en een schaaltje met
groene olijven en bij dit alles Turks brood
met Turks gehakt. Alles even lekker.
Het hoofdgerecht heet Berbers 6,50) en
bestaat uit couscous met vlees naar keuze.
Couscous is grof gemalen tarwe die wordt
gaar gestoomd met kruiden en groenten. Al
fred Hardam gebruikt wortelen, aubergine,
courgettes, uien en de koning der Arabische
kruiden Ras al Haroun. Het vleesaanbod is
geit, lam, schaap en kip. Ik kies voor scha
penvlees, dat bovenop de couscous in een
tajine nog even is meegestoomd. Het is een
compact stuk vlees met de structuur van
een varkenskarbonade maar met de onmis
kenbare schapensmaak waar ik een liefheb
ber van ben. De tajine is een terracotta scho
tel met de karakteristieke pyramidevormige
deksel van hetzelfde materiaal. Als bijge
recht serveert Poco Loco een schaaltje rauw
kost naast de tajine op een houten plankje.
Het oogt allemaal heel leuk. Aan een nage
recht in Arabische stijl, druivenpudding of
sinaasappelgelei (beide 2,50) kom ik niet
meer toe. Je kunt ook eindigen met Turkse
koffie of Marokkaanse thee (beide 1,50).
De prijzen bij Poco Loco behoren tot de
laagste die ik ooit in een restaurant zag. Su
rinaamse roti-schotel als hoofdgerecht met
keuze uit geroosterd varkensvlees, gestoofd
rundvlees, kip kerrie of pikant gemarineer
de kip met zoete aardappelen en kousen
band kost 6,50. Surinaamse bara 4,50),
Mexicaanse taco's, burrito's en enchiladas,
allemaal hoofdgerechten voor 4,50 en faji-
tas, gemarineerde runderribstuk met war
me bloemtortilla's, uiringen, tomaat, papri
ka, zure room, avocado en Mexicaanse rijst
voor 6,50.
Flan, de Mexicaanse crème brulée kost
2,50 en platanos, gebakken banaan als na
gerecht slechts 2. Het Italiaans menu be
staat uit voorgerechten als antipasto en
lasagne (beide 3) en een keus uit vele piz
za's van 4,50 tot 8 voor de grootste maat
van 32 cm. En na is er Italiaans ijs van Mon
te Bianco in Rotterdam.
Naast een beperkte wijnkeus hanteert Poco
Loco een bierkaart met een kleine dertig bie
ren waaronder alle van de Scheldebrouwe-
rij. En wie wil blijven slapen, er zijn vier
pensionkamers.
Spijzenbar, Eetcafé en Pension Poco Loco
Voorstraat 14
4697 EK Sint Annaland
Gesloten op maandag
Keuken open van 12.00 tot 23.00 uur, vrij
dag en zaterdag tot 24.00 uur en zondag tot
21.00 uur
Creditcards: Diners Club, verder contant,
geen pin
Kinderen: kindermenuutje
Vegetarisch: in overleg
Rolstoel: ja
Roken: niet gescheiden
Glutenvrij: van tevoren melden
