Eten uit de zee
is een
toeristische attractie
é18£vï
4
wêmï
donderdag 8 september 2005
&tW
Kokkels, kreeft, garnalen en
lamsoor. Proeven van de pure
smaak van de zee.
Het oesterseizoen staat voor de
deur.
Zeeland zou kunnen pronken met
al die prachtige zilte producten.
Maar doet dat niet, tot nu toe.
Momenteel wordt er gewerkt aan
een campage om meer toeristen lek
ker te maken voor een maaltje zee
banket. Laat ze oesters of zeekraal
proeven en vertel ze het verhaal
van de visser, de teler. Serveer ze
mosselen. Gewoon gekookt of wat
minder alledaags: op een sandwich
met risotto en komkommer. Naar
een idee van topkok Sergio Herman
van restaurant Oud Sluis.
In deze bijlage een aantal van
zijn recepten met
Zeeuwse zeeproducten.
Zeeland heeft geen zwart, maar blauw goud in handen.
De Zeeuwse mossels, oesters en de Oosterscheldekreeft
zijn bekend; zelfs internationaal beroemd. Maar Zeeland ko
ketteert onvoldoende met het zeebanket. Al lijkt een omslag
nabij. Een reclamecampagne moet het besef bijbrengen dat
de zilte producten Zeeland meer rijkdom kunnen brengen.
Mosselen waren vroeger voedsel voor de
armen. Nu is het een handelsmerk dat
op menig uithangbord in binnen- en buiten
land staat gekrijt: Zeeuwse mosselen. Om
over de Oosterscheldekreeft maar te zwijgen.
Als product staan ze bekend. Ze zijn zelfs be
roemd, maar Zeeland buit dat niet uit, vindt
Gerard van Keken, onderzoeker, verbonden
aan het Bureau Toerisme Zeeland.
Niet dat er helemaal niets gebeurt. Van Ke
ken staat zelf aan de basis van de Smaek van
Zeêland; een jaarlijkse manifestatie over
streekproducten en culinaire hoogstandjes.
Een willekeurige greep uit andere activitei
ten: er is het mossel-zeebanketfestival in Mid
delburg, er zijn visserij dagen, een mosseldag
in Yerseke, een oesterparty in Middelburg en
het seizoen van de Oosterscheldekreeft krijgt
(inter)nationaal aandacht. Het Zeeland Nazo
mer Festival promoot de banden met de visse
rijcultuur en in musea is de historie terug te
vinden.
„Er wordt veel aan promotie gedaan", oor
deelt Barend Midavaine, uitbater van het Mid
delburgse café De Mug, tevens eigenaar van
een winkel in streekproducten. „We hebben
bijvoorbeeld een aantal tijdschriften dat bij
tijd en wijle aandacht besteedt aan zilte pro
ducten en zeebanket."
Toeristen reageren volgens hem enthousiast
op het mosselfestival in Middelburg. „Er zijn
vakantiegangers die er speciaal voor naar Zee
land komen, zo vertelden mensen uit Den
Haag mij bij het laatste festival dat eind juli
werd gehouden. We zijn bezig om er meer en
meer omheen te breien, zodat het niet alleen
om de producten gaat, maar ook om de cul
tuur."
Dat is precies wat onderzoeker Gerard van
Keken graag zou zien. Hij vindt juist dat er
onvoldoende gebeurt aan promotie van
Zeeuwse zilte producten. Hij heeft er ook een
verklaring voor. „De mosselsector is tot nog
toe in zichzelf gekeerd. Hij doet het ook nog
steeds goed, dus hij hoeft niet zo. Dat is jam
mer."
In het provinciaal sociaal-economisch beleids
plan staat dat de band tussen visserij en toe
risme moet worden versterkt. Een beetje laat,
vindt Van Keken.
„In andere regio's doen ze dat al lang. Kijk
bijvoorbeeld naar de Champagne- of de Cog
nacstreek, waar je wijnkelders kunt bekijken
en waar je kunt proeven. Je beleeft als het wa
re de champagne of de cognac. Dat spreekt be
paalde groepen toeristen aan. Recent ben ik
in Yerseke geweest en heb ik over de Ooster-
schelde gevaren. Dan sta je verbaasd hoe
mooi het vissersdorp en het landschap zijn.
Daar moeten toeristen toch iets kunnen zien,
meekrijgen, beleven en proeven van die zilte
cultuur? Natuurlijk kan dat in een restau
rant. Maar bij de keuze van een restaurant
komt meer kijken, bijvoorbeeld de uitstraling
en de sfeer. Mensen lopen niet even naar bin
nen om mosselen of kreeft te proeven. Een
maal binnen zijn er weinig die vragen waar
bijvoorbeeld mosselen vandaan komen, hoe
die gevist en verwerkt worden en wat zo bij
zonder is aan de Zeeuwse mossel."
Campagne
De visserijsector is volgens Van Keken nog te
veel gericht op productie. De rijke Zeeuwse
ziltcultuur moet worden ingezet om de provin
cie te promoten en om er meer toeristen mee
te trekken. Hij doelt dan niet op de massatoe
rist, maar op specifiek geïnteresseerde groe
pen. „Maar daar moeten we het in Zeeland
toch steeds meer van hebben."
Het besef lijkt te komen dat zilte producten
kunnen worden gebruikt bij het promoten
van Zeeland. Er wordt zelfs gewerkt aan een
grote reclamecampagne.
„We hebben tot nu toe in Zeeland onvoldoen
de met de zilte cultuur gedaan", erkent voor
zitter Cees van Liere van Zevibel (Zeeuwse
visserij belangen). „Vooral buiten Zeeland."
Van Liere, tevens voorzitter van de stichting
Vrienden van de mossel is lid van de provin
ciale commissie Zilte Zeeuwse zaligheden.
Die heeft tientallen voorstellen uitgewerkt
om de zilte cultuur meer te promoten; om het
zelfs aantrekkelijk te maken voor toeristen.
„We hebben bijvoorbeeld bedacht placemats
te laten maken waarop wordt uitgelegd hoe
een mossel een mossel wordt."
Reclame-adviesbureau Van Dantzig Lich-
tenveldt uit Rotterdam werkt de campagne
uit. Op 21 oktober is de presentatie. „De cam
pagne moet er onder andere voor zorgen dat
het imago van de sector beter wordt en dat
toeristen meer meekrijgen van de rijke Zeeuw
se visserij cultuur."
Een dag later, 22 oktober, volgt de promotie
dag Zeeuwse visserij. Ook bedoeld om het
imago van de visserijsector te verbeteren.
„Want er zijn veel vooroordelen. Mensen we
ten bijvoorbeeld niet of nauwelijks dat er
duurzaam wordt gekweekt."
De belangen om de visserij met alles erom
heen te promoten zijn groot, aldus Van Liere.
„Er zijn drieduizend arbeidsplaatsen mee ge
moeid, zowel direct als indirect. Voor het
grootste deel in Zeeland. Als Nederland de
sector niet kan behouden, nemen andere lan
den onze positie over. De Ierse overheid subsi
dieert de bouw van kotters, ook al mag dat
niet van de Europese Unie. Maar het gebeurt
en de Ierse visserijsector heeft daar voordeel
van. Wij moeten proberen de sector voor Ne
derland te behouden."
Jeffrey Kutterink
W0Ê
foto's Ruben Oreel/
s
