Uiterlijk kalm, innerlijk onrustig
PZC
Dick Jaspers krijgt geen geld en speelt dus niet
Eenhoorn superprof
én warme weldoenei
Wim Wegman maakt 215 kilometer van huis zijn debuut als tafeltenniscoach
Standbeeld Kustmarathon onthuld
RUGNUMMER
Chaos troef
Shirt
Voetbal moet leuk blijven
Probleem
maandag 5 september 2005
door Koen de Vries
WESSEM - Zo op het oog zit
Wim Wegman er ontspannen
bij. Met de linkerelleboog op het
tafeltje en de rechterhand steu
nend op het rechterbeen houdt
hij zijn speler nauwlettend in de
gaten. Maar is hij wel relaxed?
„Nee, niet bepaald", zegt hij.
„Misschien ben ik uiterlijk
kalm, maar van binnen ben ik
erg onrustig. Toen ik vroeger
zelf speelde, voelde ik me veel
meer op mijn gemak."
Oost-Souburger Wim Wegman
(44) maakte vorige week zijn de
buut als tafeltenniscoach. Niet
bij een clubje om de hoek, maar
bij Westa uit het Limburgse
Wessem, 215 kilometer van zijn
woonplaats. Wegman stopte vo
rig seizoen met het spelen van
competitie en kreeg het aanbod
uit Limburg om het eerste man-
nenteam te coachen. Westa
komt uit in de eredivisie en
speelde zaterdag de eerste ronde
van de Europa Cup II.
Al voordat er in het smalle, don
kere zaaltje in Wessem een bal
is geslagen, is de eerste doelstel
ling van het seizoen behaald.
Westa bereikt de tweede ronde
van de Europa Cup omdat Spin
Sportswear uit Montenegro ver
stek laat gaan. Het duel met Bos-
nan Sarajevo gaat echter niet he
lemaal om des keizers baard. De
nummer één van de poule mag
op een makkelijkere loting voor
de tweede ronde rekenen dan de
nummer twee.
Hoewel de wedstrijd pas om 7
uur begint, stapt Wegman om
halftwee in de auto. Hij gaat
Zich samen met zijn drie spelers
voorbereiden. Aan het spelen
van wedstrijden beleeft hij wei
nig plezier meer, maar trainen
vindt hij nog altijd heerlijk. In
zijn tas zitten dus niet alleen
pen en papier, maar ook een
complete tafeltennisuitrusting.
Na het inspelen heeft Wegman
een tactische bespreking met
zijn spelers: de Chinees Liu
Qiang en de twee echte Westa-
mannen Daan Sliepen en Bob
Franssen. Om even over zeven
bevindt Wegman zich aan de an
dere kant van de speelveldafzet
ting. Na dertig jaar rennen, vlie
gen en smashen moet hij vertel
len hoe een ander dat moet
doen.
1. Liu-Hadzic 0-3. Wim Weg
man praat als Brugman. Hij
heeft zo juist een time-out aan
gevraagd omdat de Chinees er
niets van bakt. Maar wat kun je
zeggen als je speler zelfs de mak
kelijkste ballen mist? „Bij het in
spelen deed Liu het heel goed.
Ik heb hem daarom als sterkste
opgesteld. Dan kon hij in de eer
ste partij tegen de tweede man
van Sarajevo warmdraaien voor
dat hij tegen de kopman moest.
Maar hij speelde verschrikkelijk
slecht. Onbegrijpelijk."
2. Sliepen-Ivanek 3-0. Met bre
de gebaren maakt Wegman dui
delijk wat er zoal te verbeteren
valt aan Sliepens spel. Hij won
zojuist de eerste game, maar
deed dat na een 9-5-achter-
stand. De Souburger maakt een
service-beweging en wijst na
waar de bal heen moet. Dan
komt ook nog even de backhand
aafi bod. Wegman slaat de virtu
ele bal met kracht en stapt in
met het rechterbeen. Sliepen
knikt goedkeurend. Het heeft ef
fect, want hij mept de nummer
één van Bosnië met overtuiging
van de tafel. „Daan speelde slim
en goed", vindt Wegman. „Ik
ben vooral tevreden over zijn
backhand. Hij speelt de eerste
bal meestal vol risico, nu doseer
de hij beter."
3. Franssen-Mufti 3-2. Dat de li
chaamstaal van de coach van
Westa niet overeenkomt met
zijn gevoelens, weten we inmid
dels van de hoofdpersoon zelf.
Maar dat is in deze partij ook
door de leek te zien. De onbere
kenbare Franssen doet de
vreemdste dingen. Schitterende
forehands wisselt hij af met fou
te services, opslagen slaat hij
het ene moment diep in het net
en even later keihard langs de
verbouwereerde Bosniër.
„Ja, van hem word ik totaal ge
stoord", zegt Wegman. „Hij is
soms oncoachbaar. Het enige
dat hij in deze partij hoefde te
doen, was zelf het initiatief ne
men. Dan kon hij eigenlijk niet
Westa-coach Wim Wegman (rechts) instrueert zijn soms oncoachbare pupil Bob Franssen.
verliezen. Ik zie het als één van
mijn belangrijkste taken hem
constanter te maken. Willen we
de finale van de play-offs in de
eredivisie halen, dan moet Bob
zich sterk verbeteren.
Zijn wispelturige gedrag ten
spijt, wint Franssen van Mufti.
In de laatste game krijgt hij een
breed applaus en vele goedkeu
rende knikjes van de coach. Een
belangrijke zege. Westa heeft
nog maar één punt nodig om
poulewinnaar te worden.
4. Liu-Ivanek 3-0. De scheids
rechters zijn Wegman genadig.
„Blijven spinnen", klinkt het tot
diep in de zaal uit de mond van
de coach. Coachen mag, maar al
leen tussen de games door. En
de Souburger doet het luidruch
tig tussen de punten door. Nor
maliter een doodzonde, maar
van Nederlandse arbiters mag
vandaag iets (lees: veel) meer.
Ook als de partij al lang en
breed is gespeeld, is Wegman
nog druk bezig. Liu krijgt te ho
ren waarom het nu opeens wel
goed ging.
Warme maaltijd
Het duurt nog een poosje voor
dat Wegman terug naar Sou
burg rijdt. Eerst moet de wed
strijd van de vrouwen bekeken
worden. Ook zij strijden om een
plaats in de tweede ronde van
de Europa Cup. Met succes. Een
club uit Madeira moet er met
3-1 aan geloven. Daarna wordt
de kantine opgezocht en vervol
gens wordt de warme maaltijd
voor spelers en begeleiders opge
diend. Pas op de vroege zondag
morgen verlaat Wegman
Westa's accommodatie. Aanvan
kelijk was hij van plan nog naar
huis te rijden, maar bij nader in
zien zoekt hij het logeerbed op
van voorzitter Smeets. Kan hij
later op de dag de tweede
EC-wedstrijd van het vrouwen
team nog bekijken.
Ruim 24 uur na zijn vertrek
keert Wegman terug in
Oost-Souburg. Het werk zit er
echter nog niet op. De video van
de wedstrijd dient nog bekeken
te worden. In het vuur van het
spel ontsnappen vaak belangrij
ke details aan het oog van de
kenner. De definitieve conclu
sies moeten nog worden getrok
ken. Wat ging goed en wat moet
beter? Wegman ervaart zijn over-
foto Franco Gori
stap naar het coachen als een
frisse wind door de schaarse
haardos. Maar of dat gevoel be
klijft, is nog de vraag. „Het kan
nog dertig jaar duren, maar het
kan ook volgend jaar afgelopen
zijn. Tot nu toe vind ik het heel
leuk. Het is echter de vraag of
ze bij Westa tevreden zijn."
Topsportgericht
„Ik hoop dat ik in Zeeland nog
eens de kans krijg een sterk
team te coachen. Ja, een sterk
team, want ik ben topsportge
richt. Het heeft er even ingeze
ten dat we in Middelburg dit sei
zoen al een topteam op de been
konden brengen. Jammer ge
noeg ging dat op het laatste mo
ment niet door. Wie weet wat
Zeeland in de toekomst brengt."
Nu het WK in eigen land is,
blijkt maar weer dat Robert Een
hoorn het gezicht van het Neder
landse honkbal is. Maar wie er
schuilgaat achter dat gezicht,
blijft voor velen een raadsel.
Hoe een stugge superprof ook
een warme weldoener kan zijn.
door Sven Remijnsen
ROTTERDAM - Zodra het om
honkbal gaat, is Robert Een
hoorn (37) een Amerikaan. In
woord en daad draagt de voor
malige korte stop van de New
York Yankees de Amerikaanse
sportcultuur uit in Nederland.
Alleen winnen telt. Wie daar
niet alles voor over heeft, kan
vertrekken. Keihard, maar con
sequent.
Het ligt voor de hand dat zo'n
houding weerstand en wrevel op
roept aan deze kant van de At
lantische Oceaan. Eenhoorn, die
Oranje dit weekeinde op het
WK ook het tweede (Zweden,
18-0) en derde (Zuid-Korea,
6-2) duel zag winnen, maakte
lang niet alleen vrienden sinds
hij in 1998 terugkeerde uit het
beloofde honkballand. Sommige
Nederlandse clubs schreeuwen
moord en brand als hun spelers
op het laatste moment het veld
moeten ruimen in de nationale
ploeg, omdat Eenhoorn de voor
keur geeft aan profs die in het
buitenland actief zijn. Vooral na
de Spelen in Athene, waar Oran
je afging, was zijn selectiebeleid
onderwerp van discussie. Een
hoorn verdedigde zich altijd
met vuur. „Politiek, daar doe ik
niet aan", zei hij in 2001, zijn de
buutjaar als bondscoach. „En ik
pas m'n beleid niet aan om van
bepaalde mensen af te zijn."
Zo ontstond het beeld van een
harde manager, die altijd op z'n
hoede lijkt om de vijand voor te
zijn. Maar topsport is geen speel
tuin, leerde Eenhoorn in de VS.
„De Yankees zijn de succesvol
ste ploeg in Amerika en dat is
geen toeval"schreef hij eens in
een column. „Iedereen hier
dient zich maar met één ding be
zig te houden: winnen. Wie dat
niet doet, is klaar. Deze cultuur
krijg je vanaf dag één voorge
schoteld en daar hou je je aan.
Er is geen plaats voor n,
die met hun imago bezig
plaats van met presteren.!
Dat hij koel overkomt, is jj
honkbal niet eens zo'n vervi
de bijkomstigheid. „Robei
niet echt een prater, maar dj
juist een goede eigenschap»
een coach", zegt Marcel Jj
die met en onder Eenhfl
speelde in Oranje. „Een«
kan beter te weinig z wu
te veel. Belangrijk is daThijj
uitstraalt. De spelers hebben;
peet voor hem, dat is eenvg
te. Robert maakte het allen
mee in de VS. Hij is er voli
sen geworden. Een beetje
ouwe lui, op een,goede manis
In de VS is het goed gebruik
spelers verder kijken dan hel
ste honk. Er is1 een jaarli
prijs voor honkballers die
inzetten voor de samecja
de Roberto Clemente hrt
Ook dat onderdeel van deAu
kaanse topsport heeft Eed»
zich eigen gemaakt. Sinds!
staat hij aan het hoofd van SU
ting Honkbalschool Rotted
waar dit jaar 24 honkballet
vanaf hun twaalfde jaar sc!
en sport combineren. Een a
ject dat bij hem past, vind!
der Piet Eenhoorn, secret
van de stichting. „Robert
een superprof, Hij liet veel
de sport, is consequent in'
wat hij doet. Dat eist hij
de spelers. Gedrag op schoi
wedstrijden, tegenover tege
tij en scheidsrechters; al
vastgelegd op papier."
Ook is er de Stichting DaDi
zich inzet voor kinderzorgi
kenhuizen. Eenhoorn raakt
bij betrokken toen zijn z<
ongeneeslijk ziek werd. Int
mer van 2003 overleed Rva
jaar jong. Sindsdien zamelt
hoorn geld in om DaDa b
pen en Ryans naam te
voortleven, onder meer met
toernooien en honkbalduel
herinnering hield hem q
been, zei hij na het afscheid
moest motivatie vinden onj
te gaan na de dood van
zoon. Hij moest in de laatst
se van zijn leven dingen;
staan die hij niet wilde, i
toch deed. Met dat in mijn
terhoofd vond ik de kracht
weer aan de slag te gaan.";
door Joop van den Oudenhoven
Dick Jaspers heeft zaterdag ge
weigerd voor zijn team Twente-
visie uit te komen. De driebander
uit het Brabantse Sint Willebrord
wacht nog altijd op een deel van
zijn vergoeding over het vorige sei
zoen in de eredivisie.
Jaspers had de toezegging dat hij
voor de start van het nieuwe seizoen
zijn geld zou krijgen. Twentevisie,
de nummer twee van vorig jaar,
moest een uitwedstrijd spelen tegen
Aartsbouw in Sprundel. Teamleider
Ben Velthuis moest de topbiljarter
opnieuw teleurstellen, waarop Jas
pers naar huis vertrok zonder te spe
len. „De maat is voor mij nu vol",
lichtte de Brabander zijn vertrek
toe. „Ik sta er nog altijd voor de vol
le honderd procent achter, al besef
ik dat dit geen reclame is voor de bil-
jartsport. Maar ik sta met mijn rug
tegen de muur."
Volgens Jaspers zijn alle gedane be
loftes niet nagekomen. „Ik ben prof
biljarter en kom mijn verplichtingen
altijd na. Dat verwacht ik ook van
de sponsor. Ik heb mijn zaak voorge-
door Jan Daqevos
ZOUTELANDE - Het aftellen is begonnen. Nog 27 da
gen en dan wordt de zwaarste marathon van Neder
land gehouden, de Kustmarathon. Zaterdag werd er
in Zoutelande, de finishplaats, warm gedraaid voor
het evenement op zaterdag 1 oktober. Eerst werkten
de atleten zich in het zweet tijdens de Pandaloop,
waarna vervolgens op de boulevard een standbeeld
werd onthuld.
Het monument is een initiatief van hardloopfanaat
Cor Muller uit Renesse. Hij was zo onder de indruk
van de Kustmarathon, dat hij vond dat de organisatie
en haar vrijwilligers een blijvende herinnering moes
ten krijgen. Guus Keser (artiestennaam Gustin) uit
het Belgische Oostmalle ontwierp het beeld. Hij ging
aan de slag met heel veel ijzerdraad, zoals hij zater
dag vertelde, gebruikte 120 kilo klei en goot het in
brons. Zaterdag mochten Lein Lievense en zijn vrouw
Lenie, de drijvende krachten achter de Kustmara
thon, het standbeeld onthullen. „Een beeld waar Zou
telande trots op kan zijn", vond Lievense.
Het standbeeld, een zwoegende atleet, kost 18.000 eu
ro. Enkele sponsors hebben inmiddels een bedrag van
6000 euro opgehoest. De organisatie hoopt dat de ko
mende periode meer gulle gevers opstaan. Lievense:
„Dat geld komt er wel. Desnoods doen we er tien jaar
over." foto Ruben Oreel
legd aan het bemiddelingsbureau
nl.Sporter. Zij gaan mijn belangen
nu verder behartigen."
De weigering om te spelen komt wel
op een beroerd moment, zo kort voor
de wereldbekerwedstrijd in Hurgha-
da, die deze week wordt gespeeld.
„Maar gelukkig kan ik de zaken
goed scheiden en me volledig concen
treren op mijn spel." Als het conflict
met Twentevisie niet wordt opge
lost, stort Jaspers zich dit jaar ver
der alleen op het spelen van toer
nooien. „Ik speel pas weer voor mijn
club als aan de verplichtingen is vol
daan."
Teamleider Ben Velthuis wil niet uit
gebreid op de affaire ingaan. „Dan
breng ik nog meer schade toe aan de
zaak dan er al is." Hij vindt niette
min dat er ook schuld ligt bij Jas
pers' zaakbehartiger. „We gaan op
13 september praten om de proble
men uit de wereld te helpen."
De afmelding van de Turkse speler
Tayfun Tasdemir in Sprundel komt
door de affaire rond Jaspers ook in
een ander daglicht te staan. Bert
Evers, teamleider van Aartsbouw,
De 1-0-ovenvinning bij Ar
menië was voor het Ne
derlands voetbalelftal de 300e
interland-zege in de geschie
denis. Oranje verloor in een
reeks van 631 interlands 189
keer en speelde 142 keer ge
lijk.
De eerste overwinning da
teert van 30 april 1905 en
werd behaald tegen België
(1-4), het land waartegen Ne
derland in de historie de mees
te van de 300 zeges behaalde.
Niet onlogisch, want Oranje
speelde ook verreweg het
vaakst tegen de zuiderburen.
In 124 ontmoetingen werd het
29 keer gelijk, 40 keer zege
vierden de Belgen en Neder
land stapte 55 maal als win
naar van het veld.
vond het al vreemd dat Tasdemir vol
gens de lezing van Velthuis geen
kans had gezien een vliegtuig te boe
ken.
Twentevisie verloor zonder de twee
topspelers de competitiewedstrijd
tegen Aartsbouw met 6-2. Voor de
Twentenaars speelden Rudolph,
Christiani, Eggers en als vierde man
teamleider Velthuis.
Een kopgroep die de verkeerde
kant wordt opgestuurd, een mo
torrijder die rakelings langs het pe
loton scheert en voertuigen die op
het parcours nipt tot stilstand wor
den gedwongen: het is een mirakel
dat er zaterdag in de Zuid-Limburg-
se slotetappe van de Ladies Tour
geen ongelukken gebeurden.
Na de chaos in de Eneco Tour voor
mannen werd ook de vrouwenronde
ontsierd door incidenten. Susanne
Ljungskog werd het zwaarst gedu
peerd. De Zweedse reed virtueel in
de leiderstrui toen zij en haar vier
medevluchters vlak voor de Eyser-
bosweg de verkeerde kant werden
opgestuurd. De voorsprong van een
minuut smolt als sneeuw voor de
zon, ook omdat de jury het peloton
niet liet wachten. Dat Ljungskog -
die in Heerlen wel de sprint won -
niet protesteerde, had een simpele
reden: haar Duitse ploeggenote Tan-
ja Hennes profiteerde en stelde de
leiderstrui veilig.
Roel Latuheru heeft met Oostka-
pelle al een stuk of tien voetbal
derby's tegen Arnemuiden achter
zijn kiezen. Maar voor veel van zijn
ploeggenoten, over het algemeen
vroege twintigers, was de Walcherse
titanenstrijd van zaterdag een
nieuw fenomeen.
Dat moest maar eens veranderen,
vond de routinier met al ruim 350
competitiewedstrijden achter zijn
naam. Op de laatste (donderdag)trai-
ning voor de wedstrijd kwam Latu
heru plots met een Arnemui-
den-shirt tevoorschijn. Als een stier
op een rode lap stormden zijn ploeg
genoten op hun aanvoerder af.
Het shirt ging letterlijk aan flarden.
Twee dagen later kwam Arnemui
den ook figuurlijk niet zonder kleer
scheuren uit de strijd: 3-0-thuisver-
lies.
door Frits Bakker
De voetbalbond KNVB is zater
dag op de velden een campag
ne begonnen onder het motto:
„Wat doe jij om voetbal leuk te
houden?" Op vijftien velden in
het hele land werd de actie dit
weekeinde geïntroduceerd bij de
toeschouwers. Bij het duel tussen
ARC en Hoek, in de hoofdklasse
van het zaterdagvoetbal, deden
beide selecties en het arbitrale
trio de warming-up in speciaal
door de bond ontworpen shirts.
Daarop stond de slogan van de
KNVB te lezen. Bovendien kre
gen de aanvoerders van beide
teams een speciale aanvoerders
band met een verkorte tekst: 'Wat
doe jij?' De voetbalbond wil dal
alle verenigingen een beleid voe
ren om plezier in voetbal te be
houden of terug te brengen. Mét
de campagne wordt er ook n
gestreefd wangedrag, zoals g
taalgebruik, zware overtredingen
en molestaties tegen te gaan. In
de week voor de start van de cam
pagne hebben de clubs een pak
ket gekregen waarmee ze onder
meer een eigen advertentie kun
nen samenstellen voor het club
blad en de internetsite. Voor de in
terland tussen Nederland en An
dorra, woensdag in het stadion
van PSV in Eindhoven, wordt de
actie ook landelijk ondersteund.
foto Eric Taai
Hij was er helemaal klaar voor.
De competitie beginnen met
een derby tegen Terneuzense Boys
geeft altijd iets extra's en dus was
Joris Rademakers op en top gemoti
veerd. Alleen wordt het moeilijk
presteren, als je tas met al je spullen
plotseling verdwenen is.
De verdediger van Zaamslag wilde
zaterdagmiddag om kwart voor
twee het kleedlokaal opzoeken om
zich om te kleden, maar kon zijn tas
nergens vinden. Enig zoekwerk en
enkele telefoontjes naar spelers van
andere elftallen verder, bleek dat
zijn voetbaltas met het tweede elftal
op weg was naar Wieldrecht. Doel
man Michael van Langevelde had
de tas per ongeluk meegenomen en
dus stond Rademakers met legeha
den. Er werd snel actie ondernt®
en om tien over twee stond bijl
men met de voorzitter in een spoi
zaak in Terneuzen. „Doe maari
paar voetbalschoenen, maat 47",
Rademakers. „En een beetje snels
tublieft, want ik moet over
kwartier voetballen."
De medewerker liet zich v;
beste kant zien en iets na 1
stond Rademakers terug in Zaas
slag, mét een paar gloednieuwew*
balschoenen. Snel omkleden,
een warming-up en hij was k
voor de derby tegen Temeu|
Boys. De nieuwe schoenen bracht
echter geen geluk. Zaamslag
op eigen veld met 2-5 onderuit,!
