Een gift kan het leven verbeteren IPZC If Grote bedrijven gooien de deur niet gauw dicht donderdag 1 september 2005 Voetbalclubs sponsoren met shirtreclame is aan Dow uit Terneuzen niet besteed. Wel is jr een helpende Dow-hand bij de realisatie van ;en Alzheimertuin voor het Oostburgse verpleeg- ïuis De Stelle, wordt het lieflijk kerkje van Elle- svoutsdijk in het nieuw gestoken en is er regelma tig steun voor het onderwijs in de regio. Je moet het zien als investeren in de omge ving." In het hoofdkantoor aan de rand van het 330 hectare grote bedrijfs terrein in Terneuzen is voorzitter Raad van Bestuur Dow Benelux Ger ard van Harten eerlijk en openhartig. De boodschap is klip en klaar. Het do- natiebeleid is niet alleen bedoeld om Dow een vriendelijk gezicht te geven. Van Harten: „Uiteraard is er eigenbe lang. Als dat er niet was, zou er spra ke zijn van liefdadigheid. Dat is het absoluut niet. We willen met ons dona- tiebeleid investeren in de omgeving, dat wel. Om het mooi te zeggen: de kwaliteit van de leefomgeving verbete ren. Goed voor ons en voor de bewo ners. Op die manier snijdt het mes aan twee kanten." Natuurlijk weten ze bij Dow dat niet iedereen die uitleg gelooft. Ook na veertig jaar niet. Ze kennen de verha len die in Zeeuws-Vlaanderen nog al tijd rondzingen. 'De chemiereus pakt het uitermate slim aan en maakt de mensen in de wijde omgeving met al die mooie dona ties monddood. Op zijn Amerikaans.' Heel simpel, de macht van het geld. Van Harten schouderophalend: „Men sen mogen denken wat ze willen. Het zij zo. Wij weten dat het anders in el kaar zit. Donatie is iets anders dan sponsoring. Wij verlangen geen tegen prestatie. Wel vragen we een zekere mate van erkenning en herkenning. Als er ergens iets geopend wordt waar aan we een bijdrage geleverd hebben, vragen we of dat vermeld kan wor den. Dat is alles." Frank Neve, Public Affairs Manager bij Dow, knikt instemmend. „Neem het Scheldetheater in Terneuzen. Daarin hebben we fors bijgedragen. Destijds (1997) vanwege het honderd jarig bestaan van Dow, maar ook om dat Dow het belangrijk vindt dat haar medewerkers in een omgeving wonen waar wat te doen is. Ook op cultureel gebied. Daar hebben wij baat bij, want als we hoog gekwalificeerde mensen willen aantrekken, kunnen we laten zien dat het hier in Zeeuws-Vlaanderen uitstekend wo nen is. Ook omdat er in de streek aller lei voorzieningen zijn en een aange naam woonklimaat." Goede buurman Herbert Dow, de oprichter van het be drijf in Midland, begreep dat in 1897 al. Van Harten: „Midland waar Her- bert Dow begon, is een kleine gemeen schap. Hij zag dat er noden waren en hielp waar hij kon. Hij wilde een goe de buurman zijn. Het effect is dat je wat gemakkelijker kunt omgaan met jouw buurman. Niet om te kunnen zeg gen: ik doe wat voor jou, dus doe jij wat voor mij. Dat is niet de basis van ons donatiebeleid." Jaarlijks heeft Dow Benelux 275.000 euro te besteden. Een fors bedrag dat vroeger in kleine stukjes alle kanten oprolde. Talloze evenementen in Zeeuws-Vlaanderen kregen van Dow een donatie. Van de wielerkoers in Schoondijke tot het ringrijden in IJzendijke. Van Harten: „Op zich niets mis mee. Die evenementen zijn ook belangrijk voor de regio. Maar het werd een gewoonte. In feite kon den we geen keuzes meer maken. Vrij wel alles lag al vast en was er geen fi nanciële ruimte meer om andere za ken te steunen. Dat wilden we door breken." De nieuwe koers werd behoedzaam in- Neem nou een haringparty. Zo'n gezelschap haring- happende netwerkers mag een tikkeltje vermakelijk aandoen, effectief zijn dit soort informe le ontmoetingen tussen verte genwoordigers van uiteenlopen de sectoren in het bedrijfsleven vaak wel. „Het is een simpele maar vaak doeltreffende manier om con tacten te leggen tussen het mid den- en kleinbedrijf en grotere bedrijven", weet Sergej Bulter- man van de stafafdeling Kennis en Economisch Onderzoek van de Rabobank in Utrecht. „Er zijn niet veel mogelijkheden voor een provincie, een gemeen te en brancheorganisaties om te bevorderen dat netwerken ont staan tussen vestigingen van grote multinationale onderne mingen in de (petro)chemische procesindustrie en kleinere be- drijvenin de regio. Zo'n haring party kan best helpen." Een verwevenheid tussen een groot chemisch bedrijf en klei nere bedrijven heeft naar de me ning van Buiterman een dubbel doel. Wanneer meer bedrijven foto Wim Kooyman in de regio diensten kunnen le veren, resulteert dat in werkge legenheid en omzet voor de streek. Bovendien leidt die wis selwerking tot een betere veran kering van de multinational in de regio waar de onderneming is gevestigd. Aan die veranke ring heeft in het geval van Dow Benelux volgens hem ook zeker de oprichting van het value- park op de Mosselbanken (sa men met havenschap Zeeland Seaports) bijgedragen. Al gaat het daar tot dusver vooral om vestigingen van middelgrote be drijven van buiten. De sterke afhankelijkheid van de economie en de werkgelegen heid in Zeeland van grote be drijven in de procesindustrie (Dow Benelux, Yara, Cerestar, Zuid Chemie, Thermphos, Pe- chiney, Total en Arkema) is een voortdurende zorg. Raden van bestuur van multinationale on dernemingen laten zich door gaans weinig gelegen liggen aan de regionale economie, wanneer ze beslissen of een bui tenlandse vestiging blijft be staan of beter kan worden opge doekt. Conjunctuur Buiterman kan zich die vrees voorstellen. Toch loopt het naar zijn idee in de praktijk zo'n vaart niet. „Ik heb in deze sector in Nederland zelden een grootschalige sluiting gezien. Natuurlijk, op de golven van de conjunctuur worden wel eens banen geschrapt en ontwikke lingen bij een vestiging op een lager pitje gezet. Dat zie je ook bij Dow, waar het aantal ar beidsplaatsen ook golfbewegin gen vertoont. Maar het gaat om bedrijven waar veel geld in is gestoken. Ook al pas je versnel de afschrijvingen toe, je zult niet licht besluiten dat kapitaal te vernietigen." De stafafdeling Kennis en Eco nomisch Onderzoek van de Ra bobank neemt elk jaar de veer tig regio's waarin Nederland valt te verdelen de maat. Ge middeld scoren Zeeuws-Vlaan deren en de rest van Zeeland een zuinige zes min. De econo mische groei is aan de lage kant en het ontbreekt de provincie aan economische kracht. Op zich is dat niet verwonderlijk voor een gebied als Zeeland met zijn geringe aantal inwo ners en zijn achtergrond als landbouwgebied. Buiterman: „Wanneer je de Zeeuwse econo mie vanuit Europees perspec tief bekijkt is er zelfs sprake van een behoorlijke ontwikke ling en welvaart. Maar de bele ving van de Nederlander zelf is natuurlijk een andere. En de vraag is ook: valt er niet meer uit te halen. Je zit nu eenmaal met het gegeven dat de werkge legenheid bij bestaande bedrij ven in de voor Zeeland zo be langrijke sector van de proces industrie krimpt. Zeker, de on dernemingen investeren wel en ze vergroten ook de toegevoeg de waarde, maar de neiging be staat wel dat met minder men sen te doen." Bij de in juni ge presenteerde vergelijking van regio's in Nederland vestigden de Rabo-economen de aan dacht op de hoge ogen die Zee land gooit als woonprovincie. Buiterman meent dat het woon- en verblijfsklimaat ze ker op de wat langere termijn kansen biedt. Door nieuwe com binaties te zoeken van wonen, zorg en toerisme bijvoorbeeld. Zeeland als woonparadijs kan ook aantrekkingskracht uitoefe nen op hoogwaardige zakelijke dienstverleners die van huis uit werken en voor wie Zeeland tussen de Randstad, West-Bra bant en de Vlaamse stedengor- del zonder meer centraal ligt. Buiterman: „Je kunt je afvra gen of die thuiswerkers nu de economische impuls vormen waar Zeeland op zit te wach ten. Aan de andere kant: ie mand die succesvol is in de tak van de zakelijke dienstverle ning die hij beoefent, is waar schijnlijk ook een consument die wel wat te besteden heeft. En als hij capaciteiten van een ondernemer met groeiambities heeft, slaat hij zijn vleugels uit en neemt hij mensen in dienst." Over de betekenis van overslag, transport en logistiek voor de Zeeuwse economie is de Rabo bank niet opgetogen. Maar als een Westerschelde Container Terminal toch haalbaar is, zou het volgens de onderzoekers jammer zijn die kans te laten lopen. Vlissingen-Oost en de Zeeuws-Vlaamse kanaalzone hebben naar het oordeel van Buiterman het nadeel dat ze 'mentaal lastig' gelegen zijn „In West-Brabant wordt heel veel aandacht besteed aan de ontwikkeling van de Zoomas langs de A4. Ik ben bang dal er voor Zeeland alleen maar wat uitstralingseffecten inzitten." Ben Jansen ■- gezet. „We hebben een paar jaar de tijd genomen om het goed af te bou wen. De organisaties van die evene menten rekenen ieder jaar op die dona tie. Op de begroting van het volgend jaar was dat bedrag bij wijze van spre ken al ingevuld. Ongetwijfeld was dat voor een paar organisaties slikken, maar gelukkig zijn we tot nu toe nog niet geconfronteerd met organisaties die moesten stoppen omdat onze bij drage achterwege bleef." Anders dan grote bedrijven als Phi lips mikt Dow Terneuzen met het do natiebeleid niet op het vergroten van de naamsbekendheid. Niet nodig, want dat doet het bedrijf op mondiale schaal. Van Harten: „Als we een club zouden sponsoren of grote adverten ties plaatsen waarin we trots zeggen dat het kunststof in de Mini en de Por sche Cayenne afkomstig is van Dow, verkopen we echt geen korreltje plas tic meer. Dat is niet interessant voor de consument. We zouden inderdaad een zeilboot kunnen sponsoren. Een boot die volledig vervaardigd is uit materiaal dat door Dow gemaakt is. Leuk, maar dat doen we dus niet om dat het volgens ons voor onze locatie niet zo zinvol is." Frank Neve: „In Zeeuws-Vlaanderen kent vrijwel iedereen Dow. In de rest van Nederland bijna niemand, terwijl het toch een van de grootste chemiebe drijven van de wereld is waar ruim 43.000 mensen werken. Dat is niet zo erg, want het heeft nauwelijks invloed op de verkoop van onze produkten. Bij Philips ligt dat anders. Die moeten televisies en allerlei apparaten verko pen. Als wij zeggen dat er in jouw huis veel hangt en staat dat gemaakt is van Dow-materiaal, haal je onge twijfeld je schouders op. Het zal wel." Met andere woorden, dat blijft niet of foto Lex de Meester bij. En ook hier snijdt het mes weer aan twee kanten." Daarmee is niet gezegd dat het nieuw donatiebeleid andere projecten en eve nementen in Zeeuws-Vlaanderen kansloos maakt. Frank Neve: „Alle aanvragen worden serieus bekeken. Dan kijken we ook naar het belang van een bepaald evenement of project voor de gemeenschap. In Koewacht hebben we onlangs de aanleg van een skatebaan gesteund." Het donatiebeleid; legt Van Harten verder uit, rust inmiddels op drie po ten. „Onderwijs, milieu en de betrok kenheid van de bewoners. Samen met het Zeeuws Landschap hebben we het Verdronken Land van Saeftinghe ge adopteerd. We steunen het project Ontdekkastelen waarin lesmodules voor technisch onderwijs ontwikkeld zijn. We betalen de realisatie van drie nieuwe natuurleskisten die de Stich ting Milieu en Educatie Zeeuws- Vlaanderen maakt over landschap pen, bedoeld voor basisonderwijs en de eerste groepen van het voortgezet onderwijs." Overkant Sinds de opening van de Westerschel- detunnel profiteert ook de omgeving van Ellewoutsdijk en Baarland aan de overkant mee. Frank Neve: „Zonder tunnel was het anderhalf uur reizen en de afstand dus groot. Maar nu duurt het slechts dertig minuten en was het logisch de banden aan te ha len. Aan de overkant zie je de contou ren van Dow immers erg goed liggen. Zie je prima het affakkelen. Dat zijn ook onze buren. Daarom ook hebben we geholpen bij het inrichten van het kerkje van Ellewoutsdijk." Romain van Damme foto Wim Kooyman Een tikkeltje anders ligt het bij het do neren van geld (45.000 euro) voor de inrichting van het technologielokaal van het Zeldenrust-Steelantcollege in Terneuzen en het plan om het ROC Westerschelde te helpen bij het moder niseren van het technisch onderwijs. Van Harten: „In het kader van veertig jaar Dow trekken we daar eenmalig 255.000 euro voor uit." Een logische stap. „We hebben voor ons bedrijf veel MBO'ers nodig. Onder zoek heeft uitgewezen dat die mensen niet zo snel verhuizen. We moeten ze dus uit deze regio halen. Goed onder wijs is daarom nodig. Klopt, je kunt ook zeggen: daar moet de overheid maar voor zorgen. Het ROC heeft ech ter berekend dat het gewoon geld te kort komt om een forse inhaalslag te kunnen maken. Daarom springen we De Hoekse Rakkers, één van de clubs die op Dow kan rekenen. nauwelijks hangen. Wel blijft hangen dat Dow de bedenkers van de Alzhei mertuin voor het verpleeghuis De Stel le in Oostburg met 35.000 euro uit de brand hielp. Van Harten: „Dat von den we een goed project van zeer ge motiveerde mensen die uitrekenden hoeveel geld ze nodig hadden voor de realisatie van de tuin. Ze deden aan fondsenwerving en ontdekten vervol gens dat ze geen 30.000 gulden maar 60.000 euro nodig hadden. Dan word je wat moedeloos." Het verhaal haalde de krant en prik kelde de nieuwsgierigheid van het Dow-donatieteam dat er een telefoon tje aan waagde. Van Harten: „Op dat zelfde moment stuurden de initiatief nemers een brief naar Dow. Het plan werd ingediend bij ons donatieteam intern besproken (onder andere door het Europese Team) en werd vervol gens toegevoegd aan ons jaarplan. Het vervolg is bekend. De tuin is er. We willen ons niet op de borst kloppen, maar zonder onze hulp was het niet gelukt." Computers Dat is ook het verhaal van De Win gerd, school voor zeer moeilijk leren de kinderen uit de regio, in Terneu zen. Van Harten: „Voor 20.000 euro hebben we in computers geïnvesteerd. Klopt, een school als De Wingerd le- vert niet direct de leerlingen die later op ons bedrijf komen werken. Maar dat is niet ons enig criterium. Integen deel. Maar voor de regio in zijn totali teit is het uitermate belangrijk dat er een school is waar die kinderen goed onderwijs kunnen genieten."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 39