De groeten uit Frankrijk
Twee bloemlezingen uit vossenpoëzie
BELICHT
;ucy de Graaf ziet expositie
ls afsluiting van een periode
17
losselfeesten
hilippine met
jtadsomroepers
Vakantiekaartjes
lezers schrijven
Zorg II
Boulevard V
Geen eten
Documentaire
over Borssele op
Film by the Sea
zaterdag 13 augustus 2005
[ULIPPINE - Tradtiegetrouw
^(Philippine in het laatste
jekeinde van augustus de Mos-
jfeesten. De negenentwintig-
editie krijgt dit jaar extra
„rdoor het 500-jarig bestaan
bhet mosseldorp. Dat indruk
kende jubileum werd eerder
gevierd. De Mosselfeesten
pen worden beschouwd als
b mooie afsluiting van hetju-
ileumjaar.
Hit'succesnummers' zijn ge-
afd, zoals het mosselen
(en verorberen) op de
rkt, de wedstrijd mosselste
de uitreiking van de Gou-
Mossel en er is traditiege-
uw ook een grote braderie.
5t staan tal van andere
jviteiten op het programma
als een grote rommelmarkt,
kermis en een stadsomroe-
sconcours. Het concours
|t zaterdag plaats. Er doen
stads- en dorpsomroepers
mee. De omroepers maken
ilippine 's morgens al onvei-
maar 's middags brandt de
.jd pas echt los met de 'ver-
ichte roepen' vanaf de kiosk
de markt.
dens de Mosselfeesten, die
js om twee uur officieel
rden geopend door burge-
eester J. Lonink van Terneu-
irgt een groot aantal fanfa-
muziekverenigingen en
jands voor de muzikale
jijsting. Er lopen ook twee
Rns rond. In en om
erie/atelier Sia wordt een uit-
kunstprogramma afge-
rkt (kunstmarkt, expositie).
is om acht uur wordt al
startsein gegeven voor de elf-
Mosselrit, een toerrit voor re-
atiefietsers. Wandelclub De
mrtels houdt de achtste Mos-
feestentocht in de omgeving
Philippine. Er is ook een
te Eddy Merckx-fiets te win-
voor wie het juiste aantal
zen op een tekening van de
ïaarde 'wielertekenaar' Tho-
Pips weet te vinden. De
sselfeesten worden 's zon-
ids afgesloten met een
reden van de Warme Bak
sen Windkracht Negen.
door Raymond de Frel
Hoi Eugene en Marjan, het is hier
bloedheet, maar we vermaken ons
prima. Thijs is de hele dag druk met
snorkelen en Job kijkt volgens ons af en
toe al stiekem naar de meisjes. Op en
top zomer dus. Is het in Nederland ook
lekker weer? Gaat alles goed met onze
poes Toos? Groetjes uit Annecy en tot
snel, Henk, Nel, Thijs en Job.
'Huh, Henk en Nel? Die zijn toch alweer
een paar weken thuis?'
Mensen die bovenstaande verbazing
nog nooit hebben ondervonden zijn op
één hand te tellen: je zit al lang en
breed weer aan je werkbureau als bij fa
milie en vrienden jouw vriendelijke va
kantiegroet op de deurmat valt. Maar
gek genoeg leren we daar helemaal niet
van. Elk jaar opnieuw laten we die fout
en ergernis massaal over ons heen ko
men: kaartjes vanuit het buitenland
zijn vaak een tijdje onderweg. Een
Ondanks de vele digitale mogelijkheden blijft het versturen van een vakantiekaartje via de post populair.
33-jarige man uit Sint Jansteen onder
vond het deze zomer ook weer. ,,Ik ben
al drie weken terug uit Turkije, maar de
kaartjes laten nog altijd op zich wach
ten. Ik begreep van een vriend dat ze in
Turkije net zolang wachten tot de post
zak voor Nederland vol is. Pas dan zet
ten ze 'm op het vliegtuig." En een 26-ja-
rige Terneuzenaar wacht twee jaar na
zijn onvergetelijke trip naar Thailand
nog altijd op het moment dat zijn vader
en moeder worden verblijd met een an
sichtkaart vol olifanten, rijstvelden en
theeplantages.
Wie er per se voor wil zorgen dat de
thuisblijvers de vakantiekaartjes wel
precies tijdens jouw vakantietrip ont
vangen, doet er goed aan om zich vrij
wel meteen na aankomst op het vakan
tieadres bij de kaartenverkopers rond
te snuffelen. Onmiddellijk schrijven en
op de bus doen zijn de vervolgstappen,
om zo snel mogelijk van deze gevoelsma
tige verplichting en een lamme schrijf-
hand af te zijn. Maar deze aanpak zorgt
ook weer voor dilemma's. Want waar
mee vul je je kaartjes op je eerste vakan
tiedag? Stiekem maar al vertellen dat
die excursie die je over drie dagen pas
maakt geweldig is? Of toch maar eerlijk
zijn en melden dat de autorit ervoor
heeft gezorgd dat je de komende vier da
gen op de camping geen stap meer wilt
verzetten, op het noodzakelijke gange
tje naar het toiletgebouw na? Een 27-ja-
rige man uit Terneuzen wond er vorig
jaar geen doekjes om: hij had nog niets
meegemaakt en hield het daarom gort-
--droog bij 'Groeten uit Frankrijk, Bart'.
En een 50-jarige creatieveling uit Hulst
maakte zijn hard werkende maat ja
loers met slechts één zin: 'Regenjassen
in de kast en allemaal een bruine bast'.
Ja, het valt allemaal niet mee, dat jaar
lijkse vakantieritueel. Maar we doen
het wel, en masse. Ondanks alle moder
ne communicatieapparatuur sturen Ne
derlandse vakantiegangers nog steeds
trouw een ansichtkaart naar familie en
vrienden. Direct na aankomst op de va
kantiebestemming wordt het thuisfront
gerustgesteld met een telefoontje, maar
na een paar dagen gaan ze toch op zoek
naar een ansichtkaarten en postzegels.
De hoeveelheid zakelijke post, zoals
bankafschriften, is door digitale ontwik
kelingen dan wel flink afgenomen, de
papieren vakantieberichtjes zijn nog
lang niet uit de gratie.
Attentie
Volgens een woordvoerster van TPG
Post, het bedrijf dat jaarlijks miljoenen
vakantiekaarten verwerkt, omdat veel
mensen het sturen van een kaart als een
persoonlijke attentie zien. „Vraag me
echt niet waarom we die dingen elk jaar
weer versturen, maar mijn vrouw hecht
er op een of andere manier waarde aan.
Zij ziet het als een teken van leven en
een manier om te laten zien hoe mooi
wij het maar niet hebben op ons vakan
tieadres", zegt een 57-jarige gebruinde
bon vivant uit Nisse.
foto Wim Kooyman
Een 23-jarige Terneuzense raapte vori
ge week haar eigen vakantiekaartje bij
haar ouders van de mat, maar weet ze
ker dat ze volgend jaar weer in de pen
klimt. „Ik heb tijdens mijn vakantie op
Kreta veel via sms'jes (tekstberichtjes
via de mobiele telefoon) contact gehad
met mijn moeder. Da's snel en handig,
maar op een of andere manier gaat er
toch niets boven een kleurige kaart",
zegt ze. „Zo is het", zegt haar plaatsge
noot die Thailand aandeed. „Ik heb in
Chiang Mai in een internetcafé gezeten.
Dat is op zich al gek: buiten zie je mon
niken in oranje gewaden en op blote
voeten lopen, binnen is alles hypermo
dem. Maar toen ik mijn e-mail-account
opende had ik door alle berichten in
mijn box meteen het gevoel dat ik weer
in Terneuzen was. Ik heb vrienden laten
weten hoe ik het had, maar ik doe het
nooit meer op deze manier. Sindsdien
stuur ik alleen nog maar kaartjes per
post. Het risico dat ze nooit aankomen
(zoals met de kaartjes uit Thailand)
neem ik dan maar op dé koop toe."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op de in de PZC ver
schenen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactie
tijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat
de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De
redactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Ouderen met aow en een be-
drijfspensioen gaan er met de in
voering van de nieuwe zorgverze
kering flink meer betalen dan de
genen die nog werken. Een sim
pel voorbeeld, er van uitgaande
dat de informatie die de rijks
overheid tot nu toe geeft, klopt.
Echtpaar A, beiden 65+ met een
bruto jaarinkomen van 30.000
euro. Tweemaal de premie van
1100 euro 2200 euro 6,2% in
komensafhankelijke bijdrage
1860 euro. Totaal komt hun pre
mie dan bruto op 4060 euro,
daar gaat dan nog wel de zorg-
toeslag vanaf.
Echtpaar B, werkend en ook een
gezamelijk inkomen van 30.000
euro. Tweemaal de premie van
1100 eur 2200 euro, maar de
inkomensafhankelijke premie
van 6,2% wordt door de werk
gever betaald. Ook dit stel
komt omdat ze minder dan
40.000 euro per jaar verdienen
in aanmerking voor de zorgtoe-
slag. Hoe hoog de zorgtoeslag
ook mag zijn, het echpaar A be
taald altijd 1860 euro meer aan
premie dan echtpaar B. Op mijn
vraag aan Postbus 51 hoe dit
kan, kreeg ik het volgende ant
woord:
Om uw vraag goed te kunnen be
antwoorden, is de beantwoor-
dingstermijn langer dan de in
de ontvangstbevestiging aange
geven termijn. Wij hopen dat u
hier begrip voor heeft.
Ik heb blijkbaar toch een moei
lijke vraag gesteld, de termijn
van vijf dagen is kennelijk niet
voldoende is om mijn vraag te
beantwoorden.
Wim Hoogerdijk
Zangvogelstraat 29
Heinkenszand
Welk een onzinnig a-sociaal
plan om de Boulevard autovrij
te mkaen. Hotel-restaurants
kunnen niet meer bereikt wor
den, met slecht weer kan men
geen boulevardje meer pikken.
Wat is er nou nog leuker voor
toeristen om over de Boulevard
te rijden en van de zee te genie
ten. Parkeerplaatsen gaan ver
loren en men krijgt een dooie
Boulevard alsof de neutronen
bom is gevallen. Dom plan, laat
de Boulevard gewoon eigen
tijds leven. Misschien kan men
de doelloze verrekijkers eens
repareren, zodat toeristen eens
vrij kunnen kijken. En wat mij
betreft mag die roestbak
naast Michiel eens geschil
derd worden. Zoals nu past het
voor geen meter naast onze zee
held.
Harry Mz Boer
Westerzicht 445
Vlissingen
Als reactie op het stuk in de
PZC van 12-8 onder de kop
'Landbouw EU kost consument
meer dan LTO hem voorrekent'
het volgende: Over 25 jaar zit
ten de auteurs Jacob Kol en
Bart Kuijpers, bij leven en wel
wezen, in hun villa met enorme
tuin, veel natuur en recreatie in
de buurt. Nu zouden ze graag
een paar euro extra betalen
voor hun scharrelkipje, maar
helaas, scharrelkipje heeft de
Nederlands landbouwcrisis
niet overleeft. Een boterhamme
tje met kaas, een bord aardap
pelen met groente? Jammer,
maar ook de koeienboeren en
de landbouwers konden niet
blijven. En uit het buitenland
dan, daar wonen toch zat boe
ren die zonder subsidie produ
ceren? Spijtig, spijtig! Door
droogte in Zuid-Europa geen
oogst en door regen in Oost-Eu
ropa geen voedseloverschot in
die landen. De Verenigde Sta
ten dan, die hebben toch graan
zat? Jammer, naar China expor
teren zet meer zoden aan de
dijk, want daar wonen veel
meer mensen. Bart en Jacob: ge
lukkig in een enorme ruimte,
maar helaas geen eten van
avond.
C.M. Smalheer
Florisweg 7
Kerkwerve
kunst
prRolf Bosboom
ARLAND - De huidige expo-
ieziet Lucy de Graaf als een
g van een periode,
ioorwerk van de afgelopen ja-
bij elkaar te brengen, hoop
wat af te sluiten, zodat ik aan
nnieuw project kan beginnen,
at moet een kinderboek wor-
derde zomertentoonstel-
gvan G achttien 88, de gale-
'van Cees Dubbeldam en Tine
van de Water tussen Baar-
nd en Kwadendamme, toont
icy de Graaf schilderijen, pen-
keningen en illustraties van re
nte en minder recente datum,
ivaker waren de tekeningen te
sndie zij in de jaren negentig
trvaardigde bij een Italiaanse
werking voor kinderen van
8t Romeo Julia-verhaal. In
daal maakte ze daarvoor 53 il-
istraties, waarvan enkele origi-
kn zijn tentoongesteld. Opval-
nd is de gedetailleerdheid van
tekeningen, waarvoor ze een
lassieke arceertechniek ge
tinkte.
e Graaf bedacht voor elk per-
Nge een ander dier en ging
«vendien uit van de toneel-
Mm, zodat de achtergrond
k-
J1ISSINGEN - Tijdens Film by
(to Sea in Vlissingen gaat de do
cumentaire Borssele en de een-
Me van Hester Overmars in
première.
documentaire belicht de veel-
v°gen geschiedenis van de
ticentrale. Activisten tegen
"energie, werknemers en be
iers van het dorp Borssele
Pellen over de invloed van de
prale op hun leven,
jj^ssele en de centrale is de
,|eede documentaire van Over-
JJrs' Haar eerste, Randon-
|P. was een zeer persoonlijk
piment over een fietstocht
aar ouders, waarbij haar
rader plotseling overleed.
première van de Borsse-
is zaterdag 10 septem-
J om 14.00 uur. Het filmfesti-
i ,i nt VItjdag 9 september
»n?UUr tot en met zondag 18
steeds gelijk moest blijven. Ook
zijn er tekeningen van de pauze
en het slotapplaus. „Ik wilde de
sfeer van de oude, stomme film
weergeven, met die heel overdre
ven dramatiek. Juist de meest
pathetische scènes heb ik gepro
beerd vast te leggen. Daar heb
ik destijds veel lol aan beleefd."
Een andere serie bestaat uit
schilderijen en tekeningen van
een jongen met een verstandelij
ke handicap. „Ik heb met hem
gewerkt bij Arduin", verklaart
De Graaf. „Hij kon niet praten
en ik vroeg me daardoor af wat
er allemaal in hem omging. De
portretten waren daardoor voor
mij een ontdekkingstocht.
De Graaf heeft de afgelopen ja
ren illustraties voor veel op
drachtgevers verzorgd. In de ja
ren negentig maakte ze bijvoor
beeld aquarellen bij een serie
verhalen en versjes voor Sesam
straat. In Zeeland is zij onder
meer bekend van de muurschil
deringen die ze maakte voor
met name basisschool De Vos-
senburch in haar woonplaats
Middelburg.
De tentoonstelling in Baarland
omvat ook de tekeningen en tek
sten van een nieuw kinderboek:
De dansschoenen van Derk. Mie-
ke Lemmens schreef de tekst,
De Graaf illustreerde, in haar
herkenbare stijl. „We moeten er
nog een uitgever voor vinden. Ik
heb nog geen tijd gehad om daar
achteraan te gaan."
Zoals gebruikelijk brengt de
Baarlandse galerie een combina
tie van twee- en driedimensio
naal werk. Lucy de Graaf heeft
daarom een vriendin, Willy Ne
ve uit Middelburg, als mede-ex-
posante gevraagd. Zij maakt
handgevormde keramiek, die ze
vaak beschildert met engobes of
glazuren. Ze werkt veelal in se
ries, waarin de gebruikte vor
men telkens op een andere ma
nier terugkeren. De Graaf ziet
parallellen met wat zij zelf
maakt. „Er zit altijd wel iets il
lustratiefs in haar werk."
Expositie: 'Verteld - verbeeld',
werk van Lucy de Graaf en Willy
Neve, t/m 28 augustus in G achttien
88, Oude Polderdijk 2, Baarland.
Geopend: za. en zo., 12-17 uur.
Tekening uit 'De dansschoenen van Derk'.
door Rolf Bosboom
HULST - Dat het karakter van
de vos onvoorspelbaar is, ervoer
Emma Crebolder recent ander
maal. Terwijl zij samen met Al-
bert Hagenaars volop bezig was
met de samenstelling met een
bloemlezing vossengedichten,
vernam ze dat het Reynaertge-
nootschap bezig was met een
themanummer over precies het
zelfde onderwerp.
Het gevolg is dat er nu kort na
elkaar twee uitgaven zijn ver
schenen die geheel zijn gewijd
aan gedichten over vossen: de
bundel Die felle... van Crebolder
en Hagenaars én het zomernum
mer van Tiecelijn, het tijdschrift
voor 'Reynaerdofielen'.
„Toen ik hoorde dat Tiecelijn er
ook mee bezig was, heb ik direct
hoofdredacteur Rik van Daele
opgebeld. Die schrok in eerste in
stantie nogal, maar ik wist met
een: het kan alleen maar aanvul
lend werken. Eigenlijk was hun
opzet heel anders, omdat zij ook
naar andere eeuwen keken en
wij ons richtten op eigentijdse
gedichten. We hebben heel goed
samengewerkt met Van Daele,
zodat er uiteindelijk maar vier
overlappingen waren."
Fascinatie
Crebolder komt uit het oostelij
ke deel van Zeeuws-Vlaande-
ren, het land van Reynaert de
Vos, maar woont al geruime tijd
in Maastricht. Op de middelba
re school in Hulst werd haar lief
de voor taal en literatuur ge
wekt. Ze ging poëzie schrijven,
waarin de vos een voorname rol
is gaan spelen. Die fascinatie
kwam vooral tot bloei toen ze in
haar tuin een vos zag. Het leid
de tot de bundel Dansen met
een vos, die in 1998 werd uitge
geven door De Koperen Tuin in
Goes.
De vos wordt doorgaans afge
schilderd als sluw, als een rover,
als een doder. „Maar het is juist
helemaal geen killer. Voor mij is
de vos vooral een mysterieus
dier, omdat die bijna nooit zicht
baar is. Hij leeft heel solitair en
is jaarlijks maar een korte perio
de samen met een mannetje of
vrouwtje. Ik vind het een prach
tig dier. Vooral het antropomor
fe karakter, het lijken op de
mens, boeit me."
Het voornemen een bloemle
zing van vossenpoëzie samen
te stellen, sluimerde al lange
tijd, maar kreeg pas vorm toen
Het beeld van Reynaert de Vos in Hulst. In de loop der eeuwen zijn er vele gedichten over het sluwe beest geschreven.
foto Camile Schelstraete
Albert Hagenaars Crebolder
voorstelde gedichten te verza
melen. „We hebben er uiteinde
lijk een paar jaar over gedaan.
Het uitzoeken is ingewikkelder
dan je denkt. Het heeft veel
moeite gekost om voldoende ei
gentijdse gedichten te vinden
die we zelf ook goed vonden",
zegt Crebolder. „Uiteindelijk
zijn er maar een paar die echt
over de vos gaan. In de rest
komt het dier zijdelings voor,
soms alleen als noodzakelijk
rijmwoord."
Crebolder en Hagenaars hebben
van elke auteur één gedicht op
genomen. Tiecelijn legde zich
zelf die beperking niet op, zodat
de voornaamste vossendichters
(Aleidis Dierick, Peter Hol-
voet-Hanssen en Emma Crebol
der) daarin ruim zijn vertegen
woordigd.
In Die felle... is vooral gestreefd
naar diversiteit. Dat betekende
ook keuzes maken. „Eva Ger-
lach heeft mij bijvoorbeeld nog
een aantal vossengedichten ge
stuurd, maar die leken te veel
op Lied voor mijn minnaar van
Aleidis Dierick, dus die konden
we niet opnemen. We wilden
juist allerlei aspecten belich
ten."
Beide uitgaven verwijzen ge
nereus naar elkaar. In het
voorwoord van Tiecelijn staat
dat ze ook 'in samenklank'
geen staat maken op volledig
heid. „Die is namelijk niet van
deze aarde. Wie naar Rey
naert speurt, verveelt zich
nooit."
'Die felle... Gedichten over vos
sen', samengesteld door Emma Cre
bolder en Albert Hagenaars, uitge-
Lied voor mijn minnaar
Gij zijt mijn wilde, voorzichtige jager
die 's nachts door het bos gaat op voeten van leder
de vossen dansen op poten van licht
de dood komt geluidloos en teder.
Gij zijt mijn zwijgzaam en neuriënd kind
met de maan en de vos om uw schouders
en een onverklaarbaar, innig verdriet
als gij magerder wordt en ouder.
Gij zijt mijn wilde, voorzichtige doder,
uw mond heeft een bessensmaak,
het huis staat behoedzaam, heel de morgen,
over uw droomloze slaap.
(Gedicht van Aleidis Dierick, opgenomen in Die felle..
verij Gianni, 92 blz.. 12,-. ISBN
90-77970-02-9.
Tiecelijn, themanummer over vos
senpoëzie, uitgave van het Rey-
naertgenootschap in Sint-Niklaas,
€5.-.
