PZC
Kuijt verloochent zijn geloof niet
u* 0113-315640
ray,pZC.nl
4Mitredaclie@pzc.nl
Set 31.4460 AA Goes
■Mtentie-exploitatie:
unrd-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
^.Vlaanderen: 0114-372770;
tonaal: 020-4562500.
londerdag 11 augustus 2005
Erik Dekker kan
leven met
tweede plaats
Nog voordat de eerste bal is getrapt in de
eredivisie, is er al op tal van fronten zwa
re strijd geleverd: over tv-rechten, over
play-offs, over transfers, over verboden
wedstrijden, over van alles dat slechts
zijdelings met het voetbalspel zelf te ma
ken. Maar morgenavond wordt eindelijk
de eerste van 306 eredivisieduels ge
speeld. In Alkmaar openen twee voormali
ge landskampioenen het bal: AZ, de
smaakmaker van vorig seizoen, en
Sparta, gepromoveerd uit de eerste
divisie.
Als warming-up voor het seizoen laat de
PZC de mensen aan het woord om wie
het écht draait: de voetballers. Van vaste
waarden als Dirk Kuijt en Zdenek Gryge-
ra, tot buitenlandse nieuwelingen als Tim-
my Simons en Shota Arveladze, tot ambi
tieuze nieuwkomers als Wilmer Kousema
ker en FC Omniworld.
betaald
Dirk Kuijt: „Salomon en ik hebben vijftig doelpunten gemaakt, maar kunnen samen nog veel beter." foto Harmen de Jong/GPD
Jij is het boegbeeld. Werker en
lster tegelijk. Maar in Katwijk is
liemand speciaal, daar is Dirk Kuijt
Ie familieman. Rijkdom? „Ik wil prij
ken winnen. Liefst met Feyenoord. Dit
aar moet het beter."
•eroem van een voetballer is nergens
»oierdan aan het bed van een doodziek
wd. Zo denkt Dirk Kuijt er over, sinds
ent maanden zelf vader. Hij bezocht met
eFeyenoord-selectie enkele keren het
Êfphia-kinderziekenhuis in Rotterdam,
et is het ergste dat er is, een ernstig ziek
d. Je geeft het een moment van vreugde
oent als voetballer even nuttiger dan
paar dan ook."
k begrijpt kinderen. In Raalte en Alphen
Rijn weten de ukkies nu wie Dirk
Nt is. Dat was die beroemde voetballer
Ne tribune van hun amateurclub die te-
p Feyenoord voetbalde. Kuijt kreeg rust
pzijn trainer. Steeds was er één wijsneus
H ®m in de smiezen kreeg en de rest alar-
F«"de. Kuijt is populair, aansprekend. Met
armen tegelijk kwamen ze naar hem toe,
L^vam geen einde aan. Handtekening, fo-
H.e"' Voor, tijdens en na de wedstrijd, on
gebroken, steeds maar weer. Hij liet niet
pkind teleurgesteld achter. „Je bindt ze
i jezelf en aan Feyenoord, dat hoor je je
Pfof ook te beseffen.
anders zit dat met volwassenen. Dirk
ïl een dorp van werkers.
,a [e gemeenschap aan de kust die
onder de oudste vuurtoren van Nederland
leeft. Een beetje normaal doen is in Katwijk
tot kunst verheven. Dus als een volwassen
man in opperste aanbidding Dirk Kuijt beje
gent, geneert die zich. „Dat vind ik niks. Ik
ben een normale jongen, tenminste ik hoop
dat mensen dat van me vinden. Respect
voor wat ik presteer, oké, maar je moet men
sen op gelijk niveau, als gelijke behande
len."
Aanbidden is in het leven maar voor één ie
mand bestemd, vindt Kuijt. Hij heeft een
sterk geloof in God. Basta. Het staat niet op
zijn voorhoofd, maar wie er naar vraagt,
krijgt antwoord. „Ik ben iemand die er voor
uitkomt en word er ook heel vaak op aange
sproken. Andere gelovigen vinden het mooi.
Maar het geloof is van mezelf, ik schreeuw
het niet van de daken, ben geen dominee."
Keuzevrijheid
Twee keer in zijn leven kreeg hij in het stei
le Katwijk grote keuzevrijheid van zijn
ouders. Bepalende momenten. Waar hem op
zijn twaalfde nog werd verboden om op zon
dagen voetbalwedstrijden te bezoeken ter
wijl vriendjes wel gingen, mocht Dirkje er
wél voor kiezen niet de zee op te gaan. Zijn
vader was visser, niets lag minder voor de
hand. „Toen ik besefte dat varen het voet
ballen op zaterdag in de weg zat, was ik
snel klaar met die beslissing." De tweede
keer was op zijn zeventiende, toen hij op
zondag wilde gaan voetballen. „Daarvan
hebben ze gezegd, het is jouw keuze en die
zullen we steunen." Dat moment bepaalde
de geschiedenis van de familie Kuijt.
Dirk Kuijt was twee jaar oud toen hij zijn
massagetafel krijg ik mijn benen ook niet
gestrekt. Daar is al veel om gelachen. Mijn
lichaam is naar de bal gaan staan, ik heb nu
eenmaal mijn hele leven achter een bal gelo
pen."
Kuijt heeft een raar jaar achter de rug. Hij
kreeg een plaats in het Nederlands elftal en
werd topscorer in de eredivisie met 29 doel
punten, maar bij Feyenoord waren er decep
ties. Slechte resultaten en de vierde plaats
kostten de trainers Ruud Gullit en Zejlko
Petrovic hun baan. „Dat heeft me diep ge
raakt. We faalden collectief. Ik heb ze ge
beld om ze te bedanken voor wat zij me leer
den. Ik had gehoopt dat ik als speler nooit
het ontslag van een trainer hoefde mee te
maken. Het voelde ook als persoonlijk falen.
Jammer genoeg hoort dat er bij in het voet
bal. Dat weten Gpllit en Petro ook."
Dirk Kuijt vergeet zijn problemen als hij in
Katwijk is, in ieder geval doet hij daar als
familieman moeite voor. „Als ik thuiskom,
wil ik met mijn familie zijn. We wandelen
en fietsen door de duinen en over het
strand, gaan met Noëlle op bezoek bij haar
opa's en oma's, onze ouders. En bij haar
overgrootoma's en -opa. Die hebben we
nog, daar willen we zo veel mogelijk van ge
nieten."
Voor vader en moeder Kuijt heeft het succes
van hun zoon het leven veranderd. „Zij heb
ben ook van mij geleerd, hebben gezien dat
je niet per se iets hoeft te laten om je geloof
na te streven. De zondag is ook voor mij nog
steeds speciaal, maar geloven doe je elke
dag van de week. Mijn ouders zijn er de
meeste wedstrijden bij. Katwijkers kwamen
nooit buiten de grenzen van de eigen ge
meenschap. Daar hadden ze geen tijd voor.
Mijn ouders ook niet. Nu wel."
„Ze gaan zelfs mee naar het buitenland.
Toen ik met het olympisch elftal in Tsjechië
was, hebben ze met mijn schoonouders daar
en in Slowakije gereisd. Nu bezoeken mijn
ouders op zondag de kerk en gaan ze daarna
door naar het voetballen. Wat zij vroeger
nooit zouden hebben gedaan, vinden ze nu
prachtig. Sommige Katwijkers waren het er
niet mee eens dat ik op zondag ging voetbal
len. De dominee heb ik er niet over ge
vraagd. Maar hij heeft me later getrouwd en
deed dat heel graag. Ik denk dat hij het
mooi vindt dat ik voetbal en toch mijn ge
loof niet de mg heb toegekeerd."
Droomclub
En Feyenoord de rug toekeren? Kuijt blijft
maar zeggen dat hij een buitenlandse droom
club niet zal afwijzen als Feyenoord er ook
beter van wordt. „Ja, maar ik heb honderd
procent het gevoel dat ik dit jaar bij Feye
noord voetbal. Een heerlijke club met fan
tastische supporters. En er speelt ook niets.
Alleen moet ik eerlijk zijn als ik antwoord.
Zo rond de topvijf in Engeland en Spanje,
daar wil ik ooit nog spelen. Als zo'n club
komt, zal ik aan mezelf denken. Met pijn in
het hart, dat wel."
„Maar ik heb een nieuw contract bij Feye
noord, hoef me financieel geen zorgen te ma
ken. Geld is sowieso niet het belangrijkste.
Ik wil prijzen winnen, liefst dit jaar met
Feyenoord. Het moet beter. Ik stop bij wijze
van spreken liever met voetballen als ik vijf
miljoen op de bank heb en veel heb gewon
nen, dan dat ik niets gewonnen heb
eerste bal niet meer afgaf. Op zijn vijfde
schoof hij aan bij de mini's van Quick Boys,
heden ten dage met 2200 leden de grootste
club in Nederland. Zijn lichting bleek ijzer-
sterk. En altijd viel het onverzettelijke blon
de mannetje op. Punt nodig tegen Sparta?
Dirk jaste er bij een 2-0-achterstand twee
vanaf de middellijn in. Niks geen vissersla
tijn, het gebeurde.
In de B-junioren had de kleine Kuijt het
even moeilijk. De groei zat hem in de weg,
er volgden wisselbeurten, Dirk stond kwaad
aan de kant. Zijn lijf zat hem in de weg.
„Omdat ik klein was, moest ik altijd met
kracht, doorzetten en inzet compenseren,
dat heeft me verder gebracht." Het was in
die B-periode dat het knoestige, sterke
lichaam zich openbaarde. Nog steeds heeft
hij de elegantie van een bootwerker. Dirk
Kuijt loopt als een wielrenner na de Alpe
d'Huez, maar scoort wel met zijn bouwvak
kersballet. Hij kan er om lachen.
„Met dat gekke lijf heb ik bereikt wat ik
heb bereikt. Als mensen me van achteren be
kijken, zien ze meteen dat ik het ben. Op de
en tien miljoen op de bank heb staan."
Hij zegt dat zijn club erg bezig is met ver
sterking voor het nieuwe'seizoen. „Maar ze
willen spelers halen die echt een meerwaar
de hebben voor de ploeg. Daar ben ik het
mee eens. Ik hoop dat Kalou niet wordt ver
kocht. Ik zit naast hem in de kleedkamer,
heb hem gezegd dat hij van mij niet weg
mag. Salomon en ik hebben vijftig doelpun
ten gemaakt, maar kunnen samen nog veel
beter. Daar werken we deze voorbereiding
aan."
Dirk Kuijt ging van Quick Boys naar de
jeugd van FC Utrecht, werd daar publieks
lieveling en is dat nu in de Kuip. Hij over
steeg met zijn tien interlands de eveneens
geboren Katwijker Jeffrey Talan, die er
acht speelde. Maar als het even kan, kijkt
Dirk Kuijt nog steeds naar Quick Boys. „De
naamsbekendheid en bakken met geld ver
dienen, dan moet je sterk in de schoenen
staan. Maar ik heb nog steeds dezelfde vrien
denclub, al vanaf de mini's. Een paar jon
gens spelen in het eerste. Mijn vrouw kende
ik vóór mijn succes als voetballer. Dat zie ik
als een groot goed."
En 'op Katwijk' kan hij nog rustig over
straat. Daar is niemand speciaal. Echte 'Kat
tekers' laten hem met rust, kennen hem
sinds zijn prilste jeugd als de knaap die voet
balde op het handbalveldje naast de Rijns-
oeverhal. Als het even kap, doet hij dat nog
steeds. Dirk Kuijt liet in Katwijk alvast een
nieuw huis bouwen, want terugkeren zal hij
er altijd, wat er ook gebeurt. „Ik hoor daar
thuis. Bij mijn familie." GPD
Hans Leber
