Project jeugdcriminaliteit werkt
De ultieme droom over dolfijnen
wordt in Brugge werkelijkheid
KLEURENFOTO'S
SPRINTPHOTO
Jeugd Hoek blij met voetbalkooi
LCF heeft twijfels
over haalbaarheid
van glastuinbouw
Geldboete voor harentrekker
Vervoeren rambo-mes beboet
Straf voor bizarre strooptocht
Watchers Vroeg Erbij Team krijgt navolging in rest van provincie
zeeuwse almanak
Ondeugend
Een ideale plek voor honden
om de achterpoot te heffen
Van binnenuit: dolfijnentrainers in Brugge
woensdag 3 augustus 2005
editie Zeeuws-Vlaanderen
Ontwikkelen en afdrukken op kingsize
formaat 10 x 15 cm.
Ook DIGIFOTO'S vanaf 0,14 per afdruk.
MEER FOTO VOORDEEL OP
www.sprintphoto.ni
-i
rolletje
TERNEUZEN - Een 41-jarige Terneuzenaar heeft gister
ochtend in zijn woonplaats van kantonrechter A. Melens
een voorwaardelijke geldboete van 35 euro gekregen, om
dat hij op 4 oktober 2003 zijn vriendin aan haar haardos
over straat had gesleurd. De man werd daarop aangehou
den voor openbare dronkenschap. Dat vond zijn advocaat
A. Neels wat te ver gaan. „Een halfuur na zijn aanhou
ding is hij al verhoord. In hoeverre kan je dan spreken
van dronkenschap?", probeerde hij Melens aan te zetten
tot vrijspraak. Die ging echter akkoord met de eis van offi
cier van justitie M. Ovenneer. „Er is voor mij geen twijfel
mogelijk. Als u zo met uw vriendin omging, moet u zo
dronken als een tor zijn geweest."
TERNEUZEN - Kantonrechter A. Melens heeft gisteroch
tend een 23-jarige Schoondijkenaar een boete van 65 euro
opgelegd, omdat hij op 24 september vorig jaar was be
trapt op het vervoeren van een overlevingsmes. Dit soort
messen, door Melens gekscherend 'rambo-messen' ge
noemd, mag je wel in bezit hebben, maar het vervoeren
van dit soort voorwerpen is strafbaar. Agenten troffen
het mes aan toen ze de Schoondijkenaar om zijn rijvaar
digheidsbewijs voor zijn scooter vroegen. De
West-Zeeuws-Vlaming leverde daarop het mes in. „Ik wil
de dat soort messen gaan sparen, maar dat idee ben ik
sindsdien kwijt", deelde hij de kantonrechter mee.
MIDDELBURG - Een criminele familie uit Sint-Gillis
Waas (B) zal de strooptocht op 12 april in Hulst nog lang
heugen. Terwijl de 68-jarige vrouw samen met haar drie
dochters (43, 27 en 25 jaar) voor het plegen van zes win
keldiefstallen drie dagen in de cel moest doorbrengen,
overleed in België haar man. De emoties speelde de Bel
gische familie nog parten, want de vier vrouwen lieten
gisteren op de zitting van de Middelburgse politierech
ter verstek gaan. Dat nam niet weg dat officier van justi
tie A. Flikweert in zijn eis van zestig uur werkstraf voor
allevier de verdachten rekening wenste te houden met het
overlijden van de echtgenoot en vader. „Een bizarre
strooptocht", schetste de officier de tragische omstandig
heden van het delict. Politierechter J. Hopmans zag het fa
milieleed meer als een trieste bijkomstigheid en voelde
niets voor het toepassen van strafkorting. Integendeel. De
politierechter veroordeelde de moeder en haar dochters
tot werkstraffen van honderd uur en voorwaardelijke ge
vangenisstraffen van een maand. De vrouwen hadden in
Hulst op één dag goederen in verschillende winkels en su
permarkten weggenomen. De buit bestond uit oorbellen,
een halsketting, onderkleding, eten en drinken, textielarti
kelen, een pop en konijnenvoer.
HOEK - De officiële opening moet nog plaatsvinden, maar de
Hoekse jeugd heeft dë weg naar de nieuwe voetbal- en basketbal-
kooi achter het dorpshuis al gevonden. Nadat de gemeente de
nieuwe voorziening begin vorige week had geplaatst, verspreidde
het nieuws zich als een lopend vuurtje onder de jeugdige dorpsbe
woners. Geen wonder, want de jonge voetballiefhebbers raakten
in februari hun trapveldje kwijt, toen er een paar forse zandho
pen werden gedeponeerd. Dat was nodig voor de aanleg van de
nieuwe woonwijk Windlust. Mede op aandringen van het Hoekse
raadslid G. van Boom (TOP) en de plaatselijke dorpsraad heeft
de gemeente alles in het werk gesteld om de voetbalkooi versneld
aan te leggen. „Meestal wordt er eerst een nieuwe wijk aangelegd
en dan pas de speelvoorzieningen", weet woordvoerster Y. Wan
ders van de gemeente Terneuzen. „Maar in Hoek is het anders
om." Achter het dorpshuis is een stuk grond van 24 bij 12 meter
bedekt met een laag asfalt en omringd door een hekwerk. In de
speelkooi staan doeltjes en er zijn basketbalnetjes aangebracht.
foto Camile Schelstraete
Redactie: 0113-315649
Lww.pzc.nl
'E-mail:redactie@ pzc.nl
ipostbus 31,4460 AA Goes
Advertentie-exploitatie:
'Noord- en Midden-Zeeland: 0113-315520;
Zeeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Jjationaal: 020-4562500.
Idoor Emile Calon
MIDDELBURG - Politie, jeugd
zorg en maatschappelijk werk
willen Zeeland-breed samenwer
ken om te voorkomen dat jonge
ren in de criminaliteit vervallen.
De drie organisaties werken
sinds een klein jaar al samen op
Walcheren. Het zogenoemde
VET-project (Vroeg Erbij Team)
is daar zo succesvol dat andere
Zeeuwse gemeenten zeer serieus
overwegen het ook in te voeren.
teamleider L. Smit (Jeugdzorg)
teamchef jeugdpolitie E. Bo
verwachten dat het pro
begin volgend jaar draait in
of de Oos-
„En in 2007 in
Zeeland", aldus Smit.
project is een uitvloeisel
het integraal veiligheidsbe
van de drie Walcherse ge
ineenten. Die willen dat de
jeugdcriminaliteit bij de wortel
wordt aangepakt. Naar voor-
beeld van een soortgelijk pro
ject in Eindhoven is medio vorig
jaar het VET-project opgezet.
Iwee medewerkers van jeugd
zorg en maatschappelijk werk
zijn vanaf september ingekwar
bij de politie en krijgen
direct te horen als er er
problemen zijn met jonge
als een jongen van
regelmatig 's avonds om elf
nog op straat loopt te rot
en de ouders niet thuis ge
Volgens Bogaert is op voor
te voorspellen dat zo'n jon
gen, zonder hulp, op termijn ver
valt in criminaliteit. Zodra agen-
;en zo'n jongen in de gaten heb-
aen en concluderen dat hulp no-
iig is, schakelen ze de ingekwar
tierde medewerkers in. Die stap
pen binnen twee dagen op die
jongen en zijn ouders af en pro
beren het gezin zo te helpen, dat
die jongen niet meer hele avon
den op straat door hoeft te bren
gen. Eventueel schakelen ze
daarbij andere hulpverleners in.
Zonodig, aldus Smit, pakken ze
zo'n jongen of de ouders daad
werkelijk bij de hand om hen
naar de juiste instantie te bren
gen.
Bogaert is zeer enthousiast over
het project. Hij bekent dat hij al
jaren te maken heeft met aller
lei hulpprojecten maar dat dit
daadwerkelijk werkt. Het
blinkt volgens hem uit in een
voud en doelmatigheid. „Geen
bureaucratisch gedoe, maar kor
te lijnen en geen wachtlijsten."
Huilbaby's
Het Walcherse VET-team kreeg
het afgelopen jaar te maken met
55 probleemgevallen. Vooral jon
geren in de leeftijdsgroepen van
veertien en vijftien jaar en van
negen tot en met elf jaar. Maar,
opvallend genoeg, ook met één
van een jaar oud, drie van twee
jaar en één van drie jaar oud.
Het gaat volgens Smit in dat
soort gevallen om ouders die bij
voorbeeld niet om kunnen gaan
met een huilbaby of om mensen
die hun kind(eren) verwaarlo
zen. In eenderde van de 55 geval
len hebben de VET-medewer-
kers zelf de problemen kunnen
oplossen. In de rest van de geval
len zijn andere hulpverleners in
geschakeld.
Bogaert is ervan overtuigd dat
het project werkt en dat voorko
men wordt dat jongeren afglij
den. „Het project voorkomt dat
we in een latere fase drastisch
en tegen veel hogere kosten moe
ten ingrijpen."
door Eugène Verstraeten
TERNEUZEN - De Lijst Cees
Freeke (LCF) blijft twijfelen
aan de haalbaarheid van groot
schalige glastuinbouw in de Ka
naalzone.
C. Freeke zegt dat naar aanlei
ding van de optimistische woor
den van H. van de Hart, alge
meen directeur van havenschap
Zeeland Seaports en de Terneu-
zense wethouder A. van Waes.
Freeke baseert zich op een soort
gelijk mislukt kassenproject in
de Noordoostpolder. Bovendien
zet hij vraagtekens bij het be
drijf Meersma Projecten, waar
mee Zeeland Seaports en de ge
meente Terneuzen een joint ven
ture zijn aangegaan.
Van de Hart twijfelt niet aan de
betrouwbaarheid van Meersma,
maar uit de jaarrekening 2004
concludeert Freeke dat de gehe
le projecten-BV is verpand aan
de bank. Als het financieel mis
gaat, valt er dus bij dat bedrijf
niets te halen. „Niet relevant is
dat Zeeland Seaports 'alle ver
trouwen' in deze onderneming
heeft", betoogt Freeke. „Dit ver
trouwen is niet gebaseerd op fei
ten, maar is kennelijk een ge
voelskwestie. Jarenlange erva
ring heeft geen betrekking op ge
gevens uit de jaarrekening."
Geschat wordt dat een project
van zo'n 300 hectare tien jaar no
dig heeft om vol te lopen. Vol
gens de subsidievoorwaarden
zou binnen vijf jaar echter alles
grotendeels volgebouwd moeten
zijn. Gezien de bereidheid van
de inwoners van Westdorpe om
tot het uiterste bezwaarprocedu
res aan te spannen, lukt het vol
gens Freeke niet om die limiet te
halen. De kans is dus volgens
hem groot dat er achteraf subsi
die terugbetaald moet worden.
Een andere complicatie is vol
gens Freeke dat Nederland nu al
een achterstand heeft in de uit
voering van de bestaande afval
waterrichtlijn. Hij verwacht pro
blemen als straks ook nog eens
het afvalwater van meer dan 300
hectare tuingrond op de Wester-
schelde wordt geloosd. Dat is
volgens de vogel- en habitat
richtlijn een beschermde zone.
Freeke is niet onder de indruk
van de uitspraak van wethouder
Van Waes, die over een klein
jaar de eerste kassen zegt te ver
wachten. „Dat zei hij in 2003 en
2004 ook. Zo'n voorspelling boet
aan waarde in naarmate de tijd
verstrijkt en zo'n voorspelling
steeds opnieuw niet uitkomt."
(Advertentie)
IPM
Bezorgklachten en informatie over abonnementen
0800 0231 231 (gratis)
Hij is nog geen drie en gek op
eten, behalve op alles wat ook
maar op groente lijkt.
Daarnaast kan hij ook buiten-
geivoon ondeugend zijn. Zo
als gisteren, toen hij het weer
eens te bont maakte.
„Wil je billenkoek?", dreigde
zijn moeder. „Ja, lekker. Met
boter.
Zes weken lang verschijnt deze zomer in de PZC de
vakantierubriek. Elke zes dagen schrijft de redactie over een
ander thema. Daarnaast laat de PZC elke dag het licht
schijnen op een bijzonder element in het Zeeuwse landschap.
De oh's en ah's galmen van
de volgepakte tribunes,
zingende en dansen-
dolfijnen roepen gevoelens
p van vertedering en ontzag,
stiekem een beetje jaloezie
p de trainers van het Boude-
rijn Seapark in Brugge. Want
paar talloze mensen van dro-
len, is voor hen dagelijkse kost:
en duik nemen met de speelse,
zo intelligente zeezoogdieren.
)e toenemende vraag van bezoe-
ers naar fysiek contact met de
en commerciële druk
n andere parken kan het wel
hier niet), deden het Boude-
Seapark besluiten een spe-
programma voor bezoe-
ers samen te stellen: Dichter
ij Dolfijnen. Dagelijks mogen
cht mensen tegen betaling (55
voor een uur) een kijkje ne-
ïen in de wereld van de dolfij-
entrainers. En nog veel belang
ijker: ze mogen de dolfijnen
anraken. Na de reguliere show
ol springcapriolen melden de
efhebbers zich lichtelijk opge-
'onden bij dolfijnentrainster
llivia Hooft. Die heeft er dan al
m dag vol drukte op zitten.
werken hier dagelijks met
mensen, 's Ochtends rui
we eerst poep van het zee-
en eventueel de tribu-
op. Na de show mogen de
vrij in de zaal rond-
om hen zo veel ruimte te
Ze mogen dan ook op de
'ibunes. In de praktijk komt
weinig voor, omdat ze in de
lal toch de geur van vreemde
iensen ruiken. Dat schrikt af.
et gebeurt wel een enkele keer
at een jonge zeeleeuw op ver
arming uitgaat", zegt Hooft,
a de poepinspectie volgt de
ardeling van haring, wijting,
akreel, inktvis en sprot. Elk
ier heeft zijn eigen emmer, om
voorkomen dat ze teveel naar
slurpen. Vervolgens is
playtime'. „Een nieuwe oefe-
Grenspaal, Vrijheidslaan Terneuzen.
foto Camile Schelstraete
Daar sta je dan, als pokdali
ge, grauwe paal, uitkij
kend op acht flitsend gele,
kunststof soortgenoten op
vluchtheuvels. Hoe anders moet
het eind achttiende eeuw ge
weest zijn...
Toen gaf de grenspaal op de
hoek van de Vrijheidslaan en
Rooseveltlaan in Terneuzen nog
fier de scheidingslijn aan tussen
de ambachten Neuzen en Axel.
Nu is het niet veel meer dan een
ideale plek voor honden om hun
achterpoot te heffen. En een
spuitbusfanaat heeft het baken
ook nog eens gebruikt om zijn
frustraties op te botvieren.
Ooit was alles anders. Vijf jaar
geleden nog, toen de paal werd
herplaatst nadat het kruispunt
tussen de wijken Serlippens en
Othene op de schop was gegaan.
De Zeeuws-Vlaamse Heemkun
dige Kringen vonden het veili
ger dat de voormalige grensmar-
kering tijdens de werkzaamhe
den tijdelijk zou worden verwij
derd. Het betekende een tweede
verhuizing. Inwoners van de am
bachten Neuzen en Axel bakke
leiden er tot 11 oktober 1787
over of de paal boven of bene
den de dijk moest worden ge
plaatst. De middenweg was een
voudig: erbovenop. In 1969
werd de paal verwij derd vanwe
ge de aanleg van het kruispunt
Rooseveltlaan-Reuzenhoekse-
dijk. En toen ging het mis. Om
dat op de paal alleen de tekst
Axel Ambacht nog te lezen was
(dat is nu overigens niet echt
meer het geval), kreeg hij per on
geluk een nieuwe plek: op de
grens van het Axelse en Hulster
Ambacht. In 1983 werd de fout
ontdekt en keerde de paal van
uit Hontenisse 'terug naar huis'.
Daar heeft hij nu gezelschap
van acht moderne verkeerspaal-
tjes.
Raymond de Frel
ning wordt aangeleerd door één
trainer. Daarbij wordt uitge
gaan van de eigen capaciteit
van de dolfijnen. Een dier moet
handelen naar zijn eigen kracht,
het moet niet iets doen, omdat
wij dat per se willen. Als de oefe
ning is aangeleerd, passen ook
de andere trainers die toe. Het
mag namelijk niet gebeuren dat
een dier afhankelijk is van één
persoon. Dat zou betekenen dat
hij na vertrek of bij verlof van
een trainer een bepaald kunstje
niet meer kan", vertelt Hooft.
Het zal duidelijk zijn: de dolfijn
is in het Boudewijn Seapark de
baas. Hooft: „Wij straffen ook
niet. En als een dolfijn medica
tie nodig heeft, gebeurt dat vrij
willig. Je kan het dier niet dwin
gen. Bovendien moet je het niet
erger maken dan het is. Als jij
met een kind naar de dokter
gaat voor een prik en vooraf al
een gespannen houding aan
neemt, werkt dat door op het
kind. Bij dolfijnen is dat net zo.
En dat terwijl die prik eigenlijk
helemaal niets voorstelt. In de
regel komen ze zelfs graag bij
ons voor die medicatie, ze heb
ben er geen enkele moeite mee."
De dolfijnentrainers hebben ge
mengde gevoelens bij de wens
van bezoekers om de dieren aan
te raken. Enerzijds snappen ze
de fascinatie, maar aan de ande
re kant denken ze aan het wel
zijn van hun dieren. „Er zijn par
ken waar twee dolfijnen hon
derd keer per dag moeten pose
ren. Zou jij het leuk vinden als
er dagelijks honderd vreemden
aan je zitten? Daarom laten wij
maar maximaal acht mensen
toe. Dat betekent dat één dolfijn
twee keer moet poseren. Daar
kan ik mij in vinden, het gaat
hier niet te ver."
Het Boudewijn Seapark telt ne
gen dolfijnen. De drie baby's ne
men niet deel aan de aaisessie, -
waarbij uitleg wordt gegeven
over de bouw van de dieren.
„Fantastisch, dit was een
droom", zegt Els Gielen uit
Maasmechelen. „Deze dieren
hebben mij altijd geboeid. Ik
word er vrolijk van en kom er
door tot rust." Haar kinderen
Tine en Jeroen laten de dolfij
nen dan nog even rondjes
draaien en liedjes zingen, waar
na een belonend visje het af
scheid van de tuimelaars in
luidt. Hooft drukt tenslotte alle
vertedering met een knipoog de
kop in'. „Zo de dag is voorbij,
leg ze nu maar op de barbecue!
Raymond de Frel
Contact tussen bezoekers en dolfijnen wordt in Brugge met mate toegestaan, foto Camile Schelstraete
