Zijden pak? Bestaat niet meneer!
Sharon wordt gedemoniseerd
Schieten op de pianist
PZC
PZC
Grote verschillen tussen branches
65.000 bonnen
Mondiger wordende klanten stellen winkelpersoneel op de proef
23 juli 1955
zaterdag 23 juli 2005
door Mathijs Rotteveel
De komende jaren beloven
moeilijk te worden voor de
Nederlandse detailhandel.
Mafir ook het winkelend pu
bliek heeft het lastig. Want als
er al een vertegenwoordiger van
het verkopend personeel be
schikbaar is voor een persoon
lijk advies, rijst steeds weer de
vraag of die winkelbediende
wel weet waarover hij of zij
spreekt.
Iedereen heeft zo zijn eigen erva
ring met verkopend personeel
dat van toeten noch blazen
weet. Je bent bij voorbeeld op
zoek naar een trouwpak van pu
re zijde en je loopt - nota bene
bij een van de duurdere kleding
winkels (met pakken vanaf 700
euro) - frontaal tegen een onbe
kwame bedrijfsleider op: „Zij
den pakken? Nee, die bestaan
niet, meneer." Een paar deuren
verder wijst de winkelbediende
je met droge ogen op de zijden
voering van een wollen pak:
„Hier zit zijde in!" En nog iets
verderop pakt de verkoper in
reactie op de vraag naar een zij
den kostuum doodleuk een lin
nen pak uit het rek onder de me
dedeling: „Katoen staat u vast
ook heel goed!"
Maar ach, het winkelpersoneel
heeft het zelf al zo zwaai-. De sa
larissen in de detailhandel da
len. De werkdruk neemt toe. En
de klanten worden steeds mondi
ger. „Neem de elektronicawin
kels," zegt Hui Lubbers van ad
viesbureau Retail Management
Center. „Consumenten die nu
een IPod of een digitale camera
nodig hebben, struinen eerst in
ternet af. Ze weten dan alles
van die apparaten. Om het zeke
re voor het onzekere te nemen,
gaan ze daarna nog even langs
de winkel voor advies. Als de
ver-koper ook zijn zegen uit
spreekt over hun favoriete mo
del, gaan ze weer naar huis om
het apparaat via internet te ko
pen."
Volgens Lubbers zijn er zoveel
producten en verandert de sa
menstelling van het winkelassor-
timent dermate snel dat het
voor menig verkoper nauwelijks
nog valt bij te houden. Tenzij ze
zichzelf actief laten informeren
via internet. „Dat doen de bel
winkels goed," zegt hij. „Dat
zijn kleine winkels, met naar
verhouding veel personeel, waar
door klanten snel worden gehol
pen. Het personeel kan heel snel
via inter- of intranet alle eigen
schappen van de telefoontjes op
zoeken en de klanten dus veel in
formatie geven." De inhoudelij
ke kwaliteit van het winkelper
soneel wordt volgens Lubbers
steeds belangrijker. Dat komt
De komende jaren beloven moeilijk te worden voor de detailhandel. Maar ook de klanten hebben het lastig.
foto Mare Bolsius/GPD
van onze redactie binnenland
111 de Nederlandse detailhandel werkten
drie jaar geleden nog 643.000 mensen;
2002 was wat dat betreft een topjaar. Vorig
jaar bleef de teller steken bij 606.000. Gui-
do Perik, van Stichting Opleidingsfonds De
tailhandel (SOD), schat dal het aantal werk
nemers in de detailhandel dit jaar zal terug
vallen tot 580.000.
Volgens Perik is het opleidingsniveau van
het winkelpersoneel al jaren redelijk con
stant, maar bestaan er grote verschillen tus
sen de branches: „In de sector 'vrije tijd en
educatie' volgt maar veertig procent van de
werknemers een vakgerichte cursus. Mode-
en kledingzaken en winkels met uitsluitend
huishoudgoederen scoren qua opleidings
graad ook laag, respectievelijk 49 en 54 pro
cent." In de branche die zich richt op per
soonlijke verzorging, is de vraag naar oplei
dingen volgens het SOD het hoogst: 94 pro
cent. Dan volgen de warenhuizen met 83
procent en de supermarkten met 68 procent.
De cursussen 'branchekennis' en 'verkoop'
zijn de populairste opleidingen. Van alle be
drijven die personeel opleidingen aanbie
den, zitten die cursussen bij 44 procent in
het pakket. Inkoop en marketing zijn met
een aanbodpercentage van respectievelijk
zeven en twaalf procent de minst geliefde
opleidingen.
Volgens Perik zegt het aantal personeelsle
den en het opleidingsniveau van de verko
pers niet altijd iets over het serviceniveau
van de winkel(keten). „In de winkels van
Mediamarkt en Ikea staat bijvoorbeeld naar
verhouding weinig personeel, maar dankzij
de sterke presentatie en de overzichtelijke
indeling van deze winkels, zijn de klanten
wel tevreden." GPD
volgens hem vooral door de kei
harde concurrentie en de
branchevervaging, die maakt
dat je tegenwoordig voor een
goedkoop koffiezetapparaat of
draagbare tv niet meer naar Me-
diaMarkt of V&D hoeft, maar
ook terecht kunt bij Aldi of een
bouwmarkt. Wijn werd vroeger
door de slijter verkocht, maar
staat nu ook in de schappen van
Albert Heijn, Hema, Aldi en het
Kruidvat. Lubbers: „Een slijter
die daarmee concurreert, kan
dat nauwelijks nog op prijs
doen. Dus moet hij meer service
bieden."
Noodzaak
Geert-Jan Oudenes van oplei
dingsinstituut IMKO merkt dat
nog niet alle winkelbranches
overtuigd zijn van die nood
zaak. „In sommige branches
wordt veel tijd besteed aan de
opleiding van het personeel, on
geacht of het economisch goed
gaat of slecht", zegt hij. „In an
dere branches blijft de kwaliteit
van het personeel van onderge
schikt belang. Bijvoorbeeld bij
de tuincentra. Die hebben altijd
gedacht dat de verkopen toch
wel zouden blijven oplopen.
Daar komen ze nu noodgedwon
gen op terug." Volgens Brenda
Tempelaars, bedrijfsleider van
de kledingwinkels Miss Sixty en
Energy in de Amsterdamse Kal-
verstraat, is goed winkelperso
neel schaars. Zij werft de mees
te van haar nieuwe werknemers
via-via. „Als we een advertentie
zetten, krijgen we stapels brie
ven. Maar er zit bijna nooit kwa
liteit tussen."
Het personeel van Tempelaars
moet vooral goed op de hoogte
zijn van de nieuwste trends.
„Elk seizoen zien de spijkerbroe
ken er weer net iets anders uit.
Regular fit, slim fit, easy fit,
loose fit of second skin. Verschil
lende kleuren en wassingen. Na
tuurlijk is het wel makkelijk als
de verkoper goed is in het schat
ten van cle kledingmaat. Het be
langrijkste vind ik echter dat zij
goed op potentiële boefjes blij
ven letten, iedereen netjes be
groeten en altijd glimlachen.
Dan ben ik al tevreden." GPD
Het lijkt zo'n onschuldig nieuwtje: in een
paar weken tijd 65.000 bekeuringen voor
hardrijders op de Moerdijkbrug. Maarme-
nig brave automobilist zal zich erover achter de
oren krabben. Want hoewel Rijkswaterstaat en po-
litie keurig uitleggen dat het toch allemaal omwil.
Ie van de veiligheid is, en inmiddels is bewezen dat
de snelheidscontroles tot een vermindering van
het aantal ongelukjes leiden, zit aan deze praktijk
een luchtje.
De Moerdijkbrug is een van de vele punteninNe-
derland waar te pas en te onpas aan de weg wordt
gewerkt. Maar lang niet continu. Wel wordt de
snelheid van het autoverkeer vrijwel voortdurend
beperkt. Of er nu gewerkt wordt of niet. Dat lei.
tot begrijpelijke ergernis bij de automobilist, D
wil best even inhouden om de wegwerkers en zich
zelf te beschermen. Maar niet als te vaak snelheids-
beperkingen gelden op plaatsen waar geen v
werker te zien is en waar het verkeersbeeld rustig"
is. Nu komt het zeer regelmatig voor dat de auti£
mobilist zich na een stuk van 70 km/u af
waarom hij zich heeft ingehouden.
In de stille uren kan de Nederlandse automobilist
hier en daar nog wel veilig stevig doorrijden.
Meestal echter heeft een zware voet geen enkele
zin, omdat het na een paar kilometer toch gewoon
weer aanschuiven in de file is. Bovendien vragen
de met de verkeersintensiteit groeiende vervuiling
en geluidsoverlast steeds meer beperkingen. Een
van de voornemens is om de snelheid op flinke
stukken weg in de randstad te beperken tot 8(1
km/u. Zo wordt de automobilist steeds meera;
banden gelegd. De minister van Verkeer en Water
staat bemoeit zich zelfs met losliggende boeken in
de auto.
Autorijden was ooit vrij en individueel. Nuishf
vooral streng gereguleerd en collectief. Van de
veelgeprezen vrijheid is weinig over. Behalve dan
dat de autorijder in zijn privé-cocon zit. Veilig
heid en milieu laten geen andere optie dan regule
ren. Daarvoor bestaat tamelijk breed begrip. Auto
rijden is steeds meer een kwestie van invoegen in
de stroom en maar zien waar dat toe leidt. Rijkswa*
terstaat en politie doen er goed aan, nauwlettend
toe te zien of dit onvermijdelijke keurslijf niet on
nodig knelt. Naast alle technische hoogstandjes;
die worden toegepast om de wegen te verbeteren
en om de automobilist te bestraffen voor c
wenst gedrag, steekt de verkeersbeïnvloeding bi
wegwerk zwak af. Meer flexibiliteit, zoals bij dé
filewaarschuwingssystemen, is gewenst.
door Ad Bloemendaal
Wie in Israël wil laten mer
ken dat hij zich verzet te
gen de terugtrekking uit de Ga-
zastrook bindt een oranje lint
aan zijn auto-antenne. Dezelfde
kleur is volop waarneembaar
aan bomen, viaducten en hek
ken. Blauwe linten zijn het pro-
pagandawapen van de vóórstan
ders van Israëls vertrek uit Ga
za. En dan is er nog het
blauw-witte lint, voor wie aan
zijn steun een specifiek natio
naal tintje wil geven.
■Twee dingen vallen echter op:
de meeste auto's rijden zonder
lint en van de bestuurders die
wel kleur bekennen behoren de
meesten tot het oranje kamp. De
blauwen willen de achterstand
inhalen. Hun excuus is dat ze
pas sinds kort post vatten bij de
belangrijkste kruispunten, waar
ze hun lintjes gratis uitdelen.
Maar hoe ze hun best ook doen,
oranje halen ze niet in. Als een
tsunami overspoelde de oranje-
golf Israël, waarbij vooral Jeru
zalem en de nederzettingen in
bezet gebied zijn 'getroffen'.
Geen wónder. De kolonisten en
hun aanhang zijn sterk gemoti
veerd en goed georganiseerd. Ze
zijn eikaars buren in de neder
zettingen, kennën elkaar van de
nationaal-religieuze jeugdbewe
ging Bnei Akiva en bezoeken de
zelfde synagoges. Met één vin
gerknip zijn ze te mobiliseren.
De blauwen hebben het veel las
tiger. Voorstanders van terug
trekking vormen volgens opinie
peilingen een ruime meerder
heid van de bevolking, maar ze
zijn slecht georganiseerd. De in
formele coalitie die premier
Ariel Sharon voor de terugtrek
king vormde bestaat uit een
deel van zijn eigen Likoed-blok,
de Arbeiderspartij, de centrum
partij Shinui, de linkse partij
Jachad en de kleine Arabische
partijen. Er is een soort actie
groep, de 'Beweging van de
Meerderheidscoalitie', maar de
leden daarvan lijken nauwelijks
zelf te weten dat die bestaat.
Verder hangt 'blauw' als los
zand aan elkaar. Linkse Israë
liërs willen niet aan de grote
klok hangen dat ze Sharon steu
nen, ook al is het maar voor één
keer, en Likoed-aanhangers wil
len niets te maken hebben met
links en met de Arabieren. De
lintloze meerderheid van de be
volking koestert maar één wens:
laat de terugtrekking snel ach
ter de rug zijn.
Teerling
De regering en het parlement
keurden het plan van Sharon
goed en het Hooggerechtshof
heeft alle bezwaarschriften afge
wezen. Kortom: de teerling is ge
worpen. Hoe is het dan mogelijk
dat de kolonistenraad moeite
loos tienduizenden betogers op
de been krijgt? Een oranjeleger
van in overgrote meerderheid
brave huisvaders, zorgzame
moeders van grote gezinnen en
voorbeeldige kinderen. Begrij
pen ze niet dat het democrati
sche proces zijn loop moet heb
ben? Het antwoord is dat het na
tionaal-religieuze kamp er naar
eigen zeggen van overtuigd is ge
raakt dat het beleid van Sharon
haaks staat op alle democrati
sche waarden.
De demonisering van de pre
mier en zijn naaste familie heeft
ongekende vormen aangeno
men. Voor de kolonistenbëwe-
ging heeft Sharon zich bekeerd
van hun steun-en-toeverlaat tot
Be'elzebub in hoogsteigen per
soon.
Vader Ariel heeft zich in de. ver
kiezingen van 2003 sterk verzet
tegen een plan van de Arbeiders
partij om de nederzettingen in
Gaza te slopen. Maar nauwe
lijks was hij gekozen, of hij
draaide om als een blad aan een
boom. Dat zullen de kolonisten
hem nooit vergeven. GPD
Den Haag had beter kunnen weten.
Op de gevel van het oude, zestien
de eeuwse stadhuis aan de Haagse
Groenmarkt staat een verweerde in
scriptie: 'Ne Juppiter quidem omni
bus', zelfs Jupiter kan het niet iedereen
naar de zin maken. Als hedendaagse
one liner: Schiet niet op de pianist, hij
doet z'n best. Kennelijk, zo kun je uit
die latijnse vermaning opmaken, had
den de verre Haagse voorvaders van mi
nister-president Balkenende, minister
Pechtold (Binnenlandse Zaken),
WD-aanvoerder Van Aartsen, opposi
tieleider Bos en al die andere Haagse
politici en bestuurders al last van een
hedendaags euvel: onvrede over poli
tiek. Maar dat was niet iets om je druk
over te maken, vond men. Liet ook Jupi
ter niet steken vallen?
Maar die onverstoorbare gelijkmoedig
heid is geweken.
'Den Haag' windt zich enorm op over
de Kloof met de rest van het land.
Sinds, pakweg, 'Fortuyn' heet die grote
afstand tussen bestuur en burger een
probleem, een 'gevaar voor de democra
tie' zelfs. Dus gonst het van ideeën, sug
gesties, voorstellen om 'bruggen naar
de samenleving' te slaan. Er is zelfs een
speciale minister voor Bestuurlijke Ver
nieuwing en die is er vlak voor de va
kantie in geslaagd een heuse 'Democra
tische Vernieuwingsagenda' door het
kabinet te loodsen.
Gelukkig bestaat die agenda slechts
hoofdzakelijk uit een opsomming van
studies. En waar de plannen van minis
ter Pechtold concreet worden zitten er
zo veel haken en ogen aan vast dat het
met die bestuurlijke vernieuwing voor
lopig zo'n vaart niet zal lopen.
Toch is er geen reden om opgelucht
adem te halen. Binnen de Tweede Ka
mer is er een ongeduldige groep die wel
degelijk spijkers met koppen wil slaan.
Niets geleerd van het drama rondom de
Europese Grondwet, bereidt men ter
linkerzijde voorstellen voor om nog
voor de verkiezingen het referendum
officieel in te voeren. Dat zou een advi
serend karakter moeten krijgen, om for
mele, omslachtige grondwetswijzigin
gen te omzeilen. Dat zo'n voorstel op
steun van een regeringspartij als D66
kan rekenen, is niet verwonderlijk. Er
ger is dat ook binnen de VVD - on
danks wijze waarschuwingen van men
sen als Kamervoorzitter Weisglas en
oud-partijleider Wiegel - groeiende
sympathie bestaat voor dit soort vor
men van directe democratie.
Tot diep in de WD toe bestaat een
groot, akelig misverstand. En dat is dat
méér democratie ook bétere democratie
oplevert. Alsof meer verkiezingen,
meer inspraak, meer medezeggen
schap, meer opiniepeilingen, meer refe
renda en meer rechtstreeks gekozen be
stuurders een garantie zijn voor fat
soenlijker, degelijker bestuur. Dat is
net zo naïef als het voorspellen van de
bevolkingsgroei aan de hand van het
aantal ooievaarsnesten.
Het tegenovergestelde is eerder het ge
val.
Een land, een provincie, een stad gaat
binnen de kortste keren lijden onder
een overschot aan democratie. Een refe
rendumdemocratie legt het bestuur
lam. Wie heeft er nog zin in om zich
sterk te maken voor iets wat noodzake
lijk, maar niet erg populair is? Is de po
pulistische verleiding niet erg groot om
kiezers naar de mond te praten? Wor
den burgers niet horendol van politici
die bij van-alles-en-nog-wat op hun
stoep staan om hun opinie te vragen?
Wie om de haverklap naar de stembus
wordt geroepen, krijgt onherroepelijk
de neiging om de kop in de wind te
gooien - en, dwarsig, in de anonimiteit
van het stemhokje kwajongensstreken
uit te halen.
Of zoals de filosoof Frank Ankersmit
ergens schreef: 'In een directe democra
tie kan de burger het zich permitteren
een bruut te zijn...' Nog scherper formu
leerde Gerrit Komrij het een paar we
ken geleiden: 'Sinds wanneer is het
volk geen monster meer?'
Dat getuigt - toegegeven - niet van een
optimistisch mensbeeld. Maar is het
daarom onwerkelijk? Heeft het volksge
richt over de Europese grondwet niet
allerlei, laten we zeggen, puberale senti
menten losgewoeld? Heeft het onder-
buikgevoel niet lelijk meegesproken?
Nee, democratie is niet gebaat bij meer
democratie.
Achter de Bestuurlijke Vernieuwing
schuilt nog een andere, veel grotere en
zelfs tragische vergissing. Dat is dat de
afstand tussen burger en bestuur een
probleem is. Dat onuitroeibare romanti
sche waanidee - burgers kunnen het
best zichzelf besturen - berust op een
lelijke misvatting over wat nodig is
voor een goed bestuur.
Zo'n Kloof is voor een democratie juist
van vitaal belang. Sterker nog: het is
nodig. Als die afstand niet bestond, zou
hij bij wijze van spreken moeten wor
den gecreëerd Al was het alleen maar
omdat bestuur een vak is. We beslissen
toch ook niet per referendum over medi
sche operaties, autoreparaties of aan
schaf van kunst?
De Kloof garandeert dat een land als
Nederland, ondanks alle tekortkomin
gen, fatsoenlijk en behoorlijk wordt be
stuurd. Je kunt het nog het meest verge
lijken met een weegschaal, waarbij de
bui-gerij en het bestuur elkaar al schom
melend in balans houden. Door om de
vier jaar de zaak op te schudden, voor
komt de kiezer een altijd corrumperen
de alleenheerschappij van
wie-dan-ook. Door vier jaar lang het
bestuur uit te besteden aan politici,
valt het land niet zo gemakkelijk ten
prooi aan allerlei grilligheden of ande
re onverwachte uitschieters. Per saldo
maakt het nét dat beslissende verschil
dat Nederland zo'n goede reputatie in
de wereld heeft opgeleverd.
Ja, zo'n Kloof veroorzaakt helaas ook
enig ongemak. De burgerij moet zich
van tijd tot tijd iets laten welgevallen
wat haar niet aanstaat. En bestuurders
doen er goed aan te wennen aan gemor
en gemopper. Alles heeft nu eenmaal
z'n prijs.
Wie het te gortig wordt, moet maar
even naar het oude stadhuis van Den
Haag gaan, de blik omhoog richten om
zich in te scherpen dat het altijd tob
ben blijft. Zelfs Jupiter kan het niet ie
dereen naar de zin maken.
Jan Schinkelshoek
HONDEN - De Vlissingse ge
meenteraad heeft een wijzi
ging van de algemene politie
verordening vastgesteld, waar
bij het verboden wordt honden
in de bebouwde kom los te la
ten lopen. Voorafgaand was er
een discussie, waarin de heer
Ventevogel voorstelde de poli
tie met leverworst te bewape
nen teneinde loslopende hon
den te kunnen vangen.
SCHROBVERBOD - In heel
Zeeuws-Vlaanderen is een
schrobverbod ingevoerd. Ook
is het publiek verzocht zo zui
nig mogelijk te zijn met water.
Dit naar aanleiding van klach
ten, met name in het westen),
dat de druk op de waterleiding:
verminderd is. Dat is een gi
volg van het warme weer,'
waardoor het waterverbruik,
sterk gestegen is.
ERWT - Bij het erwten rapen
vond een landbouwer te St. An-'
naland een peul met niet min
der dan elf erwten. Nochtans
was het een gewone peul.
VERLICHTE KLOK - De inwo
ners van Koudekerke kunnen
nu ook in het donker de tijd af
lezen van de torenklok. De wij
zers zijn voorzien van verlich
ting.
Sharon gisteren in gesprek met de Amerikaanse minister van Bui
tenlandse Zaken Rice. foto Avi Ohayon/EPA
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A J.Snel
Statïonspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315669
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax: (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 19,95 n.V t
per kwartaal: 58,00 60,25
per jaar: €222.50 226,50
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor het
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 31,4460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag 1,75
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
A8NAMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113)315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord-en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goefl
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: v
w.pzc.nl/adverteren
lucten van de titels en de werkmaatschappijen
Ie derden. Als u op deze informatie geen prijs s
ersservice. Postbus 31, 4460 AA Goes.
:el van het Wegenor-concem. De dooi u
)n bestond dat wordt gebruikt
formeren over voor u relevante diensten enp__
in Wegener of door ons zorgvuldig geseier
ill dan kunt u dit schriftelijk melden bij. rz
