De Tour kan niet verder groeien
Na het juichen wordt het weer stil
PZC
tow
de franc®
Ieder dorpsplein
heeft een fanfare
Franse wielerronde is groot geworden dankzij krantenradio en tv
Van kilometer
tot kilometer
Terèse van Lare
oefent haar Frans
tijdens de Tour
dinsdag 5 juli 2005
door Frits Bakker
TOURS - Messieurs, mesdames,
hier is de winnaar van vandaag.
Tien minuten na de sprint ver
schijnt Tom Boonen op een
groot scherm in de perszaal.
Twintig keer zichtbaar op klei
nere tv's door heel de ruimte. Mi
crofoon in de hand en vragen
maar.
Matthieu Desplats, de persatta
ché, kijkt in de zaal wie het
woord wil. De interviews wor
den op afstand gedaan. Tom
Boonen aan de finish, in een van
de wagens van de Tour, de ver
slaggevers met zo'n vijfhonderd
man, zoals zondag in de Vendée,
in een snikhete perszaal.
Twee ijskasten met koud water
van de sponsor dienen als ver
frissing. Klein asbakje op tafel
voor de rokers. De driftige Co
lombiaanse reporter, die zeker
vijftig kilo te zwaar is voor zijn
korte beentjes en heel wat rook
wolken wegblaast onder het tik
ken van zijn verhaal, is vandaag
geveld. Het meisje van de pers
zaal zag het aankomen. Ze heeft
nog gewapperd met een hand
doek, maar er was geen redden
aan. Voordat hij zijn laatste re
gels getikt heeft, valt hij als een
blok van zijn stoel. Kwartiertje
uitblazen op het grasveld buiten
de zaal en gewoon verder tik
ken. Zo gaat dat in de Tour.
Plas
Het perscentrum in de stressige
uren na de finish. De kleine
Belg, van een net zo kleine
krant, is toe aan een stop, maar
de tijd dringt. En de Belgen heb
ben een winnaar. Met de deur
wijd open, z'n mobieltje aan het
rechteroor, doet hij zijn plas.
„Heb jij Boonen gesproken? Wat
heeft hij gezegd?"
Philippe Sudres ziet er in zijn
zweterige kostuum ook al niet
uit vandaag. De perschef moet
dit jaar nog even wennen. Zijn
voorganger, John Lelangue, is
vorig jaar gestopt, omdat hij ma
nager kon worden van het prof
team van Phonak. Maar ook zon
der hem draaien de persen ge
woon door.
Sudres: „De Tour is zo groot ge-
De reclamekaravaan brengt enthousiasme bij het publiek,
voordat het peloton voorbijkomt. foto Frits Bakker
door Frits Bakker
TOURS - Drie bochten naar
rechts, een scherpe draai naar
links en dan gaat het recht
door naar de finish. De weg is
breed genoeg om er een pelo
ton massaal doorheen te laten
sprinten. Dat zijn ook de ei
sen van de Tour aan een
finishplaats. Van een rotonde
of vluchtheuvel meer of min
der ligt niemand wakker. Als
het maar niet te dicht bij de
eindstreep is.
Zo maar een etappe, zo maar
een parkoers. Zonder klimme-
tjes, net als op de Zeeuwse we
gen, maar wel door dat ty
pisch Franse landschap. Klei
ne, bochtige wegen onderweg
door een gele gloed van zonne
bloemen of langs kilometers
lange korenvelden. En ook ty
pisch Frans: als de Tour voor
bijkomt, rukt heel de familie
uit. Tafels vol met wijn, cham
pagne, stokbroden en kazen.
Zwaaien naar de reclamewa
gens, juichen naar het pelo
ton.
Zondag of werkdag, het
maakt allemaal niet uit. De
Tour is heilig, iedereen is vrij.
Ze scharen zich met duizen
den langs het parkoers, in de
dorpen en op het platteland.
„Vive le Tour", staat er op
honderden spandoeken langs
de weg. Op ieder dorpsplein
speelt een fanfare. Wie van de
Tour houdt, heeft zijn huis of
de hele straat versierd.
'Jaja' (Jalabert) is nog altijd
waanzinnig populair, al rijdt
hij nu geen meter meer met
de fiets. En kom niet aan Ri
chard Virenque, de vroegere
dopingzondaar. Die wordt ge
koesterd als een held. Ze moe
ten het nu met wat minder
doen, de Fransen. Maar de
kleine Thomas Voeckler is
aardig op weg de nieuwe ve
dette te worden. Veel Neder-1
landse vlaggen en veel Ra-1
bo-oranje is er nog niet, in de- J
ze eerste dagen van de Tom: ij
Dat komt straks wel, als de
eerste bergen opdoemen. Niet
dat de Boogerds of de Dek
kers daar de dans zullen lei
den, maar sinds Theunisse,
Rooks en Winnen is die tradi- 1
tie in stand gebleven.
Wat nu nog overheerst, zijn
de petten met de bolletjes van j
Thomas Voeckler. En het
schreeuwende rose van T-Mo- j
bile, van de Duitsers die te
gen beter weten in maar blij
ven hopen op een Tourzege
van Der Jan.
worden dankzij de kranten, de
radio en tv. Dat zullen we nooit
uit het oog verliezen. We willen
garanties geven dat iedereen
goed kan werken, dat de media
niets tekortkomen. Alle bazen
van de Tour, van Henri Desgran-
ges tot Jean Marie Leblanc, zijn
zelf ook ooit journalist geweest.
Dat heeft ervoor gezorgd dat er
tussen de Tour en de media een
eeuwige relatie is opgebloeid.
We kunnen niet zonder elkaar."
Matthieu Desplats, die het recht
streekse contact met de pers on
derhoudt, bekent: „Veel groter
kan de Tour niet meer worden.
Twaalfhonderd journalisten, zo
als we nu hebben, en nog eens
duizend technici, dat is het abso
lute maximum. We willen met
de Tour ook in kleine dorpen
blijven komen, En een perszaal
kan niet meer groter dan hij nu
is. Het zit echt hélemaal vol. Bo
vendien moeten we ook nog ie
dereen een plaats geven om zo
dicht mogelijk bij de finish te
parkeren. Je kan niet verlangen
dat de mensen met camera's, lap
tops en tassen kilometers moe
ten lopen om te werken.
Voor het centrum, met zijn vijf
honderd werkplekken, is negen
honderd vierkante meter ruimte
nodig. „Het gebeurt wel eens in
de bergen", zegt Dudres, „dat
we verder weg zitten van de fi
nish. Op de Mont Ventoux is he
lemaal niks. Dan duurt het uren
voordat iedereen van de berg af
is. Daar houden we rekening
mee met de tijd, We doen de
start vroeger, zodat er na aan
komst ook meer tijd is voor de
pers."
De perszaal in de Tour is voor
de schrijvende journalisten. De
tv en de radio zijn mobiel of
werken vanuit de communi
catiewagen aan de finish. In de
perszaal, meestal een sporthal
(zoals zondag) of congres
centrum (gisteren in Tours), wer
ken gemiddeld vijfhonderd jour
nalisten tijdens en na een etap
pe.
Philip Sudres: „Wij zorgen
ervoor dat er tv's staan, voor het
videoscherm en voor alle in
formatie over de koers. De
plaatselijke organisatie in de fi
nishplaats moet de rest verzor
gen. Zij moeten de zaal inrich
ten, met 500 tafels en stoelen,
voor de electriciteit zorgen en
voor het buffet. Dat laatste is
niet verplicht, maar ze doen het
overal. Elke stad of dorp wil
zijn specialiteiten laten proe
ven."
Drie tot vier uur tikken moet
genoeg zijn voor het verslag van
de rit. Daarna wordt het
centrum leeggehaald, „We slui
ten om acht uur af, reizen naai
de volgende finishplaats en
bouwen de zaak daar weer op."
De Tour gaat verder, elke dag.
En het mediapark reist mee.
Matthieu Desplats: „Twaalfhonderd journalisten, zoals we nu hebben, en nog eens duizend technici, dat is het absolute maximum. Het zit echt hélemaal vol." foto Frits Bakker
TOURS - In Tours starten alle
189 renners voor de derde
Tour-etappe van La Chataigne-
raie over 212,5 kilometer naar
Tours. De etappe is vlak, op drie
bergjes van de 4e categorie na.
Onderweg zijn er drie tussen-
sprints, De Amerikaan Zabris-
kie rijdt in de gele trui.
4 km: Gilbert (Bel) eerste aanval
ler.
6 km: Brochard (Fra) en Eisel
(Oos) in achtervolging.
8 km: Brochard en Eisel terugge
pakt door peloton. Voorsprong
Gilbert 30 seconden.
15 km: Gilbert terug in peloton.
20 km: Aanval Brochard,
Voeckler (Fra) en Wegmann
(Dui).
22 km: Doorkomst op Cöte de
Pouzogues (4e cat): 1. Weg
mann, 2. Voeckler, 3. Brochard.
Vluchters in afdaling ingehaald
door peloton.
26 km: Kopgroep met Erik Dek
ker (Ned), Portal (Fra) en Ber-
togliati (Zwi).
29 km: Eerste tussensprint:
1. Dekker, 2. Bertogliati, 3. Por
tal.
39 km: Trio leiders 2.30 voor.
58 km: Voorsprong kopgroep
3.55.
79 km: Tweede tussensprint: 1.
Portal, 2. Bertogliati, 3. Dekker.
Achterstand peloton 4.50.
93 km: Bij ravitaillering voor
sprong 5.20.
99 km: Ploegen Quickstep en Da-
vitamon-Lotto helpen CSC bij
achtervolging.
115 km: Verschil naar 4.05
137 km: Derde tussensprint: 1.
Bertogliati, 2. Dekker, 3. Portal.
Voorsprong kopgroep 2.50.
162 km: Doorkomst op Cöte de
Chinon (4e cat): 1. Dekker, 2.
Bertogliati, 3. Portal. Voor
sprong geslonken tot 1.45.
180 km: Doorkomst op Cöte de
la Taconnière (4e cat): 1. Dek
ker, 2. Bertogliati, 3. Portal. Pe
loton op 1.20, Dekken nieuwe lei
der in bergklassement.
200 km: Bertogliati lost uit kop
groep en valt terug in peloton.
Dekker uitgeroepen tot strijdlus-
tigste renner.
209 km: Dekker en Portal terug
gepakt door peloton.
210 km: Demarrage Cancellara
(Zwi).
211,5 km: Cancellara terugge
haald.
212,5 km: Groenetruidrager Boo
nen (Bel) wint derde etappe in
massasprint voor Wrolich (Oos)
en McEwen (Aus). Posthuma
beste Nederlander: 23e. Zabris-
kie behoudt de gele trui. ANP
door René Schrier
LA CHATAIGNERAIE - Dui
zenden mensen staan maandag
morgen in het dorpje La
Chataigneraie. Een klein dorpje
ja, met 2840 inwoners én een im
mens slachthuis. Want daar
staat het om bekend: diepgevro
ren vlees. Die mensen komen
voor het vertrek van de Tour de
France-etappe La Chataigne-
raie-Tours. Een evenement
waar veel wielerliefhebbers uit
de omgeving wekenlang naar
toeleven. Het wordt gezien als
een van de hoogtepunten uit de
geschiedenis van het dorp.
Een half uur nadat de laatste
renner de dorpskern verlaat, is
het centrum van het dorp zo
goed als leeg. Plet is één uur. De
inwoners maken zich op voor de
middagmaaltijd. Daarna zal La
Chataigneraie weer geruime tijd
wegdommelen in afwachting
van de viering van de nationale
feestdag op 14 juli.
En daaruit blijkt hoe relatief al
les is. Wekenlang loopt de span
ning op. De verwachtingen zijn
hooggespannen, want de Tour
komt naar het dorp. Lokale be
stuurders zullen het ongetwij
feld over een 'majeure' gebeurte
nis hebben gehad, die belang
rijk is voor de plaatselijke econo
mie. Maar je moet over veel ver
beelding beschikken om te con
stateren dat de economie van
het dorp hier blijvend veel van
meeneemt.
Een half uur na de start is er in
het centrum dus nauwelijks nog
iets van de Tour te merken. En
wie van die vele miljoenen tele
visiekijkers zal zich over een
half jaar nog de naam La
Chataigneraie herinneren, laat
staan uitspreken.
Winkels
In verband met de beschikbare
ruimte zijn de start, de techni
sche zone en het Tourdorp bui
ten La Chataigneraie opge
bouwd. Daar staan dan ook de
meeste mensen. In het dorp
langs de route is het druk, maar
niet overdreven. Lang niet alle
winkels hebben hun deuren
opengedaan om te profiteren
van de aanwezigheid van de
extra bezoekers. De kappers
zaak staat te koop.
Als de renners het dorp binnen
rijden zien ze links een kasteel
en rechts in een straatje een uit
de kluiten gewassen begrafenis
onderneming. De omvang van
het bedrijf zal wel met de gemid-
Maandenlang leefde het dorp La Chataigneraie toe naar de Tourstart.
foto René Schrier
delde leeftijd van de inwoners
te maken hebben. Eén van de
restaurants heeft duidelijk wél
op de doortocht van de Tour in
gespeeld. Met grote letters heeft
de uitbater 'Lundi Ouvert',
maandag geopend, op een bord
geschreven. Dat is kennelijk
niet de gewoonte. Maar ook
staat aangegeven dat de zaak
maandagavond gewoon gesloten
is. Het moet niet te gek worden
met die Tour.
Petje
De tijdschriftenhandel speelt
eveneens in op het wielerevene-
ment. Voor de zaak staat een
kraampje van de grootste Fran
se krant, in oplage, het regiona
le dagblad Ouest France. Voor
drie euro kun je een petje en de
krant kopen.
Daar weer naast doet de uitba
ter van bar snack Le Commerce
goede zaken. Het is er duidelijk
veel drukker dan normaal op
een maandag. En dat zint de vas
te gasten op leeftijd niet hele
maal. Mopperig zitten ze aan de
bar met hun wijntje of pastis.
Hun tafeltjes zijn ingenomen en
nu moeten ze zich behelpen met
een kruk. Al snel keren ze huis
waarts, met in hun handen een
plastic zakje met folders van de
reclamekaravaan.
Als er steeds meer motoren en
auto's voorbijkomen, loopt de
spanning op. De renners moeten
in aantocht zijn. Dan klinkt ap
plaus. Het is bestemd voor de
voorzitter van de Conseil
Général van de Vendée, Philip
pe de Villiers. Een soort commis
saris van de koningin. Zijn
hoofd steekt door het dak van
de rode auto van de Tourdirec
tie. De mensen kennen hem en
klappen. Hij neemt het er duide
lijk van. Het is al de derde dag
dat hij met de Tourdirectie op
stap is. Populairder zijn echter
de renners van Bouygues Tele
com. Een aantal van hen komt
uit de streek, evenals hun mana
ger. Zelfs de auto's van de meca
niciens worden luid toegejuicht.
Dan wordt het stil in het cen
trum van La Chataigneraie.
Om nu echter te zeggen dat de
inwoners van het ene festijn
naar het andere leven is schro
melijk overdreven. Goed, ze pro
fiteren van de Tourstart. Veel
mensen hebben een vrije dag ge
nomen en willen die op gepaste
wijze doorbrengen. Zo worden
na de drukte van de Tour met
een de barbecue's in de voortuin
tjes ontstoken.
Folklore
Ook op het veld naast het Tour
dorp riekt een grote barbecue.
Want als Fransen willen fees
ten, kan dat niet zonder gegrild
en vaak gecremeerd vlees. Dat
feest op het veld hebben ze trou
wens nog niet zo gek bekeken.
Want vaak kunnen allerlei acti
viteiten die zijn gekoppeld aan
een-start of finish van een Tour
etappe, alleen onder strikte voor
waarden van de Tourorganisa
tie worden gehouden. Het fes
tijn op het grasveld is evenwel
een plaatselijke aangelegenheid.
Daar is bijvoorbeeld niet één ge
likt Tourstandje met petjes of
wielershirts te vinden. Er is
vooral aandacht voor plaatselij
ke producten, folklore en eten
en drinken. Zoals het op zo'n ge
legenheid nu eenmaal altijd
gaat, compleet met consumptie
bonnen. Het is duidelijk een
feest van de eigen bevolking
voor het eigen dorp. Er is zelfs
geen televisiescherm waarop de
verrichtingen van de renners te
volgen zijn.
De Tour de France is 's werelds
grootste wielerspektakel en is
momenteel bezig aan de 92e edi
tie. Het evenement kent vele vol
gers, in en buiten de koers. De
PZC brengt drie toeken lang tal
van Tour-fanaten voor het voet
licht. Vandaag in deel 3 Terèse
van Lare uit Sluis.
door Koen de Vries
SLUIS - Als het even uitkomt
zet Terèse van Lare de televisie
aan om naar de Tour de France
te kijken.
Zoals gisteren. Tijdens het strij
ken keek de veertienvoudig we
reldkampioene triatlon en duat-
lon met een schuin oog naar de
verrichtingen van het peloton
dat richting Tours reed.
„Ik heb de tv op Frankrijk ge
zet. Dan kan ik mijn Frans ook
nog een beetje oefenen", vertel
de de 56-jarige Sluise op het mo
ment dat Erik Dekker met zijn
twee vluchtmakkers een voor
sprong van ruim vier minuten
had.
„De Fransen zijn heel positief
over Dekker. Over het hele Ne
derlandse wielrennen trouwens.
Ze hebben het alleen nog niet
over Michael Boogerd gehad."
Het is niet zo dat Van Lare elke
dag van begin tot eind kijkt.
Maar als ze kijkt, borrelt de be
wondering voor de renners on-
Terèse van Lare.
herroepelijk op. „Als ik een dag
nadat ik een kwarttriatlon heb
gedaan met een groepje mee
fiets, dan heb ik het altijd moei
lijk. Zware benen. Ik vind het
verschrikkelijk knap wat die
jongens dag in dag uit preste
ren.
De bewondering voor Lance
Armstrong, die volgens Van La
re onherroepelijk voor de zeven
de keer zal winnen, is een beetj;
Meer over deTOUR op de PZC-site: www.pt-''
gesleten. „Vroeger had ik veel
bewondering voor die man. Wat
hij allemaal heeft meege
maakt... Maar hij is mijn type
niet meer. Misschien zit ik er he
lemaal naast, maar ik vind hem
zo langzamerhand een beetje ar
rogant worden. Hij is nauwe
lijks benaderbaar. Als Tom Boo
nen de Tour zou winnen, zou hij
gewoon zichzelf blijven. Hij
blijft vriendelijk, heeft
sones. Die Voeckler vii
wel een een dapper strijdertje.
Hij gaat er voor, maar blijft
zichzelf. Een leuk mannetje,"
