Eerst betalen, dan pas vakantie
België - Nederland 3-0
PZC
PZC
EU-chefs weten
echt niet hoe
het verder moet
DRAlioN
Nederlandse redt bendeleden in La Paz uit de goot
Marechaussee doet goede zaken op luchthaven Schiphol
18 juni 1955
zaterdag 18 juni 2005
door Hans Gertsen
en Hetty van Rooij
Nooit eerder stonden de
Europese leiders zozeer
onder druk om te laten zien
dat de Unie springlevend is,
en nooit tevoren lukte dat zo
slecht als tijdens de top van
de afgelopen dagen. De crisis
rond de grondwet verspreidt
zich als een virus door Euro
pa, en besmet alle terreinen
waar regeringsleiders zo
graag hun daadkracht tonen.
En het besluit van de EU-
chefs om een denkpauze in te
lassen, illustreert maar één
ding: ze weten echt niet hoe
het verder moet.
Want wat moet er gebeuren
in dat jaar uitstel, dat in juni
volgend jaar wordt afgesloten
met een Europese top? Com
missievoorzitter Barroso deed
eergisteravond een dappere
poging om te doen of er een
oplossing was gevonden, en
sprak over 'een plan B'. Of lie
ver gezegd een plan D, waar
bij de D staat voor democra
tie en debat. De EU- chefs, zo
is het idee, moeten het komen
de jaar gebruiken om 'echt
naar de burger te luisteren'
(Balkenende) en 'breed te eva-
lueren'(EU-voorzitter Jun-
cker).
Een jaar luisteren en evalue
ren zou wel eens de conclusie
kunnen opleveren dat het met
de EU een hele andere kant
op moet, maar dat is nou ook
weer niet de bedoeling. De
landen die nu besluiten om
hun referendum op de lange
baan te schuiven (Denemar
ken, Tsjechië, Ierland en wel
licht ook Luxemburg) zouden
volgend jaar de draad weer
kunnen oppakken, en alsnog
ratificeren. Maar hoe moet
het dan met het 'nee' uit Ne
derland en Frankrijk? Wat,
als er -na een jaar nadenken
nog steeds landen 'nee' zeg
gen?
Trouwens: in Nederlandheefl
net een hevig maatschapp-..
lijk debat gewoed overdek
komst van Europa. Het resij.
taat was een overtuigende ai-
wijzing van de grondwet.
Waarom moet dat over? Wy
de uitkomst soms niet duide
lijk genoeg?
Het idee van een
is geboren uit armoe,
uitstel op dit moment de eoi
ge uitweg is uit de cnsis.
Doorgaan met ratificeren b
domweg vragen om nog mee
moeilijkheden, vandaar dat
uitstel. De vraag is alleen of
de regeringsleiders vervol
gens de moed opbrengen L
echt andere keuzes te maken,
wanneer de Europese burger
aangeeft dat hij het and®
wil.
Als politici besluiten om echt
te gaan luisteren, zal de wen
senlijst van de burger einde
loos blijken te zijn. En als ze
dat niet doen, is Europa over
een jaar niet veel verder dan
nu. Wat er het komend jaar
ook wordt bedacht en bespiu-
ken: zolang het 'nee' ui:
Frankrijk en Nederland niet
ongedaan wordt gemaakt
blijft de grondwet schijn
dood. Nederland wil niet. op
nieuw onderhandelen en ds
bestaande tekst niet opnieuw
aan de kiezer voorleggen. Ic
Brussel circuleerden de afge
lopen dagen scenario's van
wat er allemaal voor moois
met de grondwet kan gebeu
ren als Balkenende en de
Franse president Chirac in
2007 van het politieke toneel:
vertrokken zijn. Want on
danks de goede voornemens,
om te luisteren, zijn veel rege
ringsleiders het eens met deli
berate voorman in het parle
ment, Graham Watson. Die
liet zich donderdagavond laai.
ontvallen: „Zo'n grondwet
waar zó lang aan is gewerkt
die kan toch niet zomaar in
eens worden afgeschoten!'
GPD
door Ferdi Schrooten
Dat is balen: nog voor de va
kantie goed en wel is begon
nen moet je eerst nog openstaan
de boetes betalen. Het over
komt jaarlijks duizenden reizi
gers op Schiphol. „Sommigen
trekken gewoon ineens 1800 eu
ro uit hun broekzak."
Wachtmeester Vincent Braams
leunt tevreden achterover in
zijn stoel in het marechaussee
kantoor op Schiphol, pal naast
de paspoortcontroles. Een half
uurtje, hooguit drie kwartier
had hij nodig om 's lands schat
kist te spekken met 1300 euro,
afkomstig van vertrekkende va
kantiegangers. „Twee keer drie
honderd euro en één keer zeven
honderd euro." Braams knikt te
vreden: hij heeft 'zijn salaris
vandaag al weer dubbel en
dwars verdiend'.
Het gros van de reizigers bij ver
trek vanaf Schiphol of juist bij
terugkeer uit het buitenland een
rekening onder de neus krijgen
geschoven, vat de tegenvaller
sportief op. „Je hoort wel eens
mensen klagen dat we hier een
flink stuk uit hun vakantiebud
get happen. Maar vier op de vijf
betaalt gewoon", zegt wacht
meester Ruben Versteeg. De ma
rechaussee draait vandaag
dienst bij de grensbewaking
voor binnenkomende reizigers.
(Advertentie)
Net was het nog raak. Een man
kreeg bij terugkeer van vakan
tie te horen dat hij een open
staande boete had. Of hij even
alsnog 250 euro wilde betalen
vanwege te hard rijden.
Wanneer de termijn om be
zwaar te maken is verlopen, zijn
de marechaussees doorgaans on
verbiddelijk. Dan is het credo:
eerst betalen, dan vakantie. Of,
bij terugkerende landgenoten:
geen geld, dan ook niet naar
huis.
Wanbetalers met een hele rits
openstaande boetes achter hun
naam zijn vaak jongeren, die
een nogal hoge prijs betalen
voor hun 'sportieve' rijgedrag
op de weg. Dan is er geen gena
de. Maar zelfs een aanslag van
ettelijke honderden tot soms een
paar duizend euro op het vakan
tiebudget deert sommigen niet.
„Vanochtend hadden we een
knul van 21 op weg naar Lon
den. Die moest 1800 euro aan
boetes betalen. Hij trok zo een
pak bankbiljetten uit zijn broek
zak", zegt Braams, die wel va
ker 'erg veel cash' ziet bij wanbe
talers.
Smoes
Maar ook klinkt dagelijks de po
pulaire smoes: 'Maar die heb ik
al lang betaald!' „Ook als de
boete net twee dagen in ons sys
teem staat", zegt Braams.
Vandaag, een gewone doorde
weekse dag, staat de teller voor
de lunch al op tien wanbetalers.
De geïnde boetes gaan floep, in
cilinders met de buizenpost rich
ting boekhouding, die het geld
overmaakt aan het Centraal Jus
titieel Incasso Bureau (CJIB) in
Leeuwarden. Betalen met een
credit card kan ook.
Sommige wanbetalers willen de
kans niet lopen om hun vlieg
tuig te missen en informeren
ruim voor vertrek of ze nog een
rekening bij justitie hebben
openstaan. Versteeg: „Als men
sen hun vlucht missen is dat
sneu. Maar daar kunnen wij
niks aan doen. Dan had iemand
maar netjes moeten betalen. Of
zijn verhuizing door moeten
geven. Want daardoor kunnen
niet betaalde boetes zich soms
De marechaussee controleert paspoorten van vertrekkende passagiers op Schiphol. De marechaussee
hebben openstaan en zorgt er dan voor dat ze betalen.
ook behoorlijk opstapelen."
Soms lukt het platzakke wanbe
talers nog net om de vlucht niet
te missen. Familie of vrienden
haasten zich dan met geld, pin
pas of creditcard naar Schiphol.
Of ze betalen bij de plaatselijke
politie, die vervolgens een be
wijs per fax naar Schiphol
stuurt.
Wat in ieder geval geen zin
heeft, is voor de vakantie even
bellen met de Marechaussee op
Schiphol.
„We vertellen niet via de tele
foon of er nog wat open staat.
Daarvoor moeten ze langsko
men, bij ons of bij het plaatselij
ke politiebureau."
Maar ook dat is niet vrijblij
vend. Versteeg: „Ook de politie
laat je niet zomaar vertrekken
als ze zien dat je nog een onher
roepelijke boete hebt open
staan."
Om te zien of een passagier nog
openstaande boetes moet beta
len, kijkt de grensbewaking op
Schiphol in twee bestanden: het
Opsporingsregister en NSIS, het
Nationaal Schengen Informatie
Systeem.
Persoonssleutel
Van iedere passagier wordt voor
vertrek of na aankomst na over
legging van het paspoort de 'per-
soonssleutel' ingevoerd in de
computer. Die code bestaat uit
de eerste vier letters van de ach
ternaam, de eerste voorletter en
de laatste twee cijfers van het ge
boortejaar. Binnen een tel blijkt
of iemand nog boetes moet beta
len en waarvoor. Er is daarbij
een verschil tussen onherroepe
lijke - definitieve - boetes en
boetes waartegen bijvoorbeeld
nog bezwaar kan worden ge
maakt. Dat kan bijvoorbeeld bij
een verkeersboete, door een be
zwaar te sturen aan de officier
van justitie. Is een boete nog
niet onherroepelijk, dan kan de
marechaussee iemand niet vast
houden om hem of haar zo te
dwingen te betalen. Maar door
gaans betalen de meeste mensen
ook een boete als die nog niet de
finitief is. Tegen het gros van de
boetes, vaak voor verkeersover
tredingen, wordt immers geen
bezwaar gemaakt.
gaat ook na of mensen nog boetes
foto Maartje Blijdenstein/GPD
Besluit iemand dan niet te beta
len, dan is het risico groot dat
hij bij zijn eerstvolgende vlucht
alsnog moet betalen. Maar niet
elke reiziger wordt op boetes ge
controleerd. Er wordt gecheckt
op basis van risicoprofielen.
Van ouderen is bijvoorbeeld be
kend dat ze relatief weinig boe
tes hebben openstaan.
Bij Antillianen en Surinamers
komt dat juist relatief vaak
voor. Een zich vreemd gedragen
de opa wordt er ook uitgepikt.
Schiphol heeft vorig jaar 42,5
miljoen passagiers verwerkt en
is daarmee de vierde luchthaven
van Europa, vierenhalf miljoen
meer dan in 1998. In 1971 telde
Schiphol acht miljoen reizigers.
GPD
DE BESTE
PLAATSEN NU NOG
BESCHIKBAAR!
CIRQUE DU SOLEIL
y/T\v
Rotterdam - naast Ahoy'
Boek vandaag nog!
Box Office OIO 410 49 05
0900 0233 (45cpm)
cirquedusoleil.com
door Frans Lindenkamp
Op lijkkisten en begrafenista
rieven krijgt ze korting. De
dood is een vast onderdeel van
het dagelijkse werk van zende
linge Fineke Janssen. Ze pro
beert in de Boliviaanse rege
ringszetel La Paz verslaafde le
den van straatbendes uit de
goot te redden. Dat lukt aardig.
'Het woord onmogelijk komt in
mijn vocabulaire niet voor.'
Elke maand trekt ze met haar
staf het verpauperde centrum
van La Paz in of ze stroopt de
krottenwijken op de berghellin
gen af. Haar missie: contact leg
gen met zwervende jeugdcrimi-
nelen. In haar terreinwagen pan
nen eten, waarmee ze vertrou
wen probeert te winnen. Wie
een punt wil zetten achter zijn
dakloze bestaan kan instappen.
Want de deur van Missie Adu-
lam, zoals het rehabilitatiepro
ject van Fineke Janssen heet,
staat altijd open, verduidelijkt
de uit het Gelderse Randwijk af
komstige sociaal-pedagogisch
werkster.
Het begon allemaal in 1987 met
een vakantie in Bolivia. Een
maal thuis hoorde ze een stem
in haar hoofd die zei dat haar
toekomst in het Zuid-Ameri
kaanse land lag. Fineke: „Noem
het een roeping." Nu 18 jaar la
ter runt de zendelinge twee op
vangcentra voor aan lager wal
geraakte jongeren, plus een so
ciale werkplaats waar ze vaar
digheden leren. De huizen lig
gen op de ijzige hoogvlakte van
de Andes. In El Alto (4100 m),
de voorstad van La Paz waar
honderdduizenden indiaanse
sloebers, afkomstig van het plat
teland wonen. Iedereen tussen
de 13 en 27 jaar is welkom. Ook
moeders met jonge kinderen. On
der de daklozen bevinden zich
drugsverslaafden, alcoholisten,
overvallers en soms ook moorde
naars. „We proberen ze de ogen
te openen, want wie op dit pad
doorgaat wordt niet oud. Ze ster
ven vroeg of laat aan drank en
drugs of ze worden vermoord",
Zendelinge Fineke Janssen uit Randwijk werkt in en rondom La
Paz met straatbendes. Ze probeert hier samen met een staflid op de
binnenplaats van het jongenshuis ontspoorde jongeren te overtui
gen het zwerl'leven op te geven. foto Frans Lindenkamp/GPD
legt Fineke uit. „Onder de
slachtoffertjes zitten zelfs ba
by's en peutei's. Want zwerfmoe-
ders laten hun kroost lijm snui
ven om het huilen te stoppen."
Wat de jeugdige daklozen met el
kaar gemeen hebben, is dat ze
de ellende en armoede thuis op
zeer jonge leeftijd ontvlucht
zijn. Vaak komen ze uit gebro
ken gezinnen waar geweld, in
cest en drankmisbruik schering
en inslag zijn.
De meeste van Fineke's 'klan
ten' zijn zwaar verslaafd. Ze
snuiven lijm of thinner. Vaak
gaat het gebruik ervan hand in
hand met het drinken van pure
alcohol, die in Bolivia overal
makkelijk te koop is. Ook zijn er
die marihuana, cocaïne en coca
pasta gebruiken. Om hun versla
ving te bekostigen, bedelen en
stelen de jongeren. Ze plegen ge
welddadige overvallen. En meis
jes verkopen hun lichaam niet
zelden aan jongens binnen de
zelfde jeugdbende. Voor Lola
Mendoza (20) ligt het straatle
ven nog vers in het geheugen,
want vier maanden geleden
zwierf ze nog. Op haar dertien
de verruilde ze het ouderlijk
huis voor een slaapplaats onder
een brug. Haar stiefvader kon
niet met zijn handen van haar af
blijven. Haar verslaving betaal
de ze eerst met diefstal, later
ging ze ook mensen beroven on
der bedreiging van een mes. Ze
had het vooral voorzien op indi
aanse marktvrouwen, toeristen,
argeloze voorbijgangers en
dronkaards. Haar baby stierf
twee jaar geleden aan ondervoe
ding. Ze is de tel kwijt wat be
treft het aantal mislukte zelf
moordpogingen. „Ik slikte scher
ven glas door om inwendige
bloedingen te veroorzaken."
Armando Limachi (16) zit er lan
ger. Hij werkt intussen halve da
gen als monteur. Fineke zorgde
voor een baan. Binnenkort komt
Armando in aanmerking voor
begeleid kamerwonen.
Fineke: „We confronteren de
jongeren met zichzelf, leren ze
nadenken en over hun gevoelens
te praten. Daar hoort ook het ge
loof bij, maar we dringen niks
op."
In de huizen gelden strenge af
spraken en strakke tijdsche
ma's. Niet alle jongeren weten
ermee om te gaan. Twee op de
drie zoeken na verloop van tijd
toch weer hun heil op straat.
Maar dat ontmoedigt de initia
tiefneemster niet. GPD
Hebben die Belgen ons eerst de Wes-
terschelde afgetroefd, toen de IJ
zeren Rijn en dan krijg je van hun mi
nister van Buitenlandse Zaken nog
even stank voor dank. Nee, diploma
tiek kun je Karei de Gucht niet noemen
en erg origineel was hij ook niet. Als
Nederlanders mogen wij onze premier
natuurlijk uitmaken voor van alles en
nog wat en dat doen we ook dagelijks.
Maar een Belg - en dan nog een minis
ter! - dat mag dan weer niet. De inter
nationale diplomatie is daarin onver
biddelijk: ware hij ambassadeur ge
weest, hij zou subiet tot persona non
grata zijn verklaard. Ik weet er alles
van want in mijn glorietijd als ambassa
deur - ja, heus! - heb ik een Afrikaanse
dictator eens onvriendelijk bejegend.
Nou, dat scheelde een haar! Toen be
greep ik pas hoe het hoort: 'A diplomat
should be someone who thinks twice be
fore saying nothing'. Protocol, weet u
Wei?
Toch is dat jammer: nou heb je eens een
politicus die er niet omheen draait en
nóu is het weer niet goed. Bovendien
heeft hij - zijn hufterigheid jegens onze
premier daargelaten - helaas geen onge
lijk want sinds enige tijd is Nederland
inderdaad de kluts kwijt. Eén troost:
oök in eigen land staat De Gucht te
boek als een wat vierkante eenling.
Ooit was het zo dat wij op onze boerse
zuiderburen met een welwillende min
achting neerkeken en dat zij tegen die
rake Nederlanders plachten op te zien.
Ook zonder De Gucht hadden we kun
nen weten dat de bordjes zijn verhan
gen. Een land dat 175 jaar geleden zelfs
zijn eerste lustrum niet leek te kunnen
halen, leest ons nu de les. En het blaakt
van zelfvertrouwen met een van de best
presterende economieën, terwijl de Ne
derlandse het al een paar jaar laat afwe
ten. Geen reden tot arrogantie a la De
Gucht, maar toch...
Van een leien dakje is dat niet gegaan.
En ook nu nog twijfelen de Belgen
soms aan hun voortbestaan. Kort gele
den nog suggereerde Elio di Rupo, voor
zitter van de machtige Parti Socialiste
een referendum over de opheffing van
zijn land. Het lijkt een echo van wat
Jules Destrée, een van zijn voorgan
gers, lang geleden verwoordde in een
pamflettistische brief aan de toenmali
ge koning Albert I: 'Sire, er zijn geen
Belgen, U regeert over twee volken'.
Ik kan er over meepraten want ik woon
de er een jaar of zeven en ik heb er nog
al wat vrienden die zich wel Vlaming,
Waal of Brusselaar, maar liever geen
Belg willen noemen.
In 1830 begonnen als een eenheidsstaat
met een opmerkelijk progressieve
grondwet is het nu een federatie met 5
regeringen, 6 parlementen, 3 gewesten
en taalgemeenschappen en ruim 40 mi
nisters: 'Een kluwen waar een kat zijn
jongen niet in terug vindt', zo heet dat
daar. Soms lijkt België te verdampen
naarmate de nationale bevoegdheden
ontsnappen naar boven - richting Euro
pese Unie - of naar beneden - richting
de deelstaten. Die hebben nu al econo
mie, onderwijs, huisvesting, cultuur en
ruimtelijke ordening naar zich toege
trokken. Defensie, monetair en buiten
lands beleid, justitie, politie, gezond
heidszorg en kinderbijslag zijn nog na
tionaal, maar ook daaraan wordt voort
durend geknabbeld. Daarbij zijn ook
de rollen tussen het Nederlandstalige
en het Franstalige België de laatste de
cennia omgekeerd. Voorheen was Wal
lonië met zijn kolen en staal de machi
nekamer van de Belgische - en de Eu
ropese! - economie terwijl het zo lang
terneergedrukte Vlaanderen tot ruim
na de Tweede Wereldoorlog als het
Belgische armenhuis bekend stond.
Sindsdien is Wallonië in verval en
heeft de nieuwe nijverheid (chemie,
elektronica en dienstverlening) zich -
aanvankelijk aangetrokken door lage
arbeidskosten en de Antwerpse haven -
aan de andere kant van de taalgrens ge
vestigd.
Die ommekeer roept middelpuntvlie
dende krachten op: het 'rattachisme'
van de Walen die uit wanhoop bescher
ming zoeken bij Frankrijk en de Vla
mingen die hun ambivalentie op Neder
land projecteren: Vlaanderen als een
begerenswaardige bruid in een
Groot-Dietse Gemeenschap.
Een andere socialistenleider, Louis Tob
back, nu burgemeester van Leuven,
heeft het al eens met zoveel woorden
gezegd: 'Er komt een moment waarop
niets ons nog scheidt'. Hoe graag ik dat
ook zou zien - want de Belgen liggen
me na aan het hart -, dat is een 'boule
vard of broken dreams'. De culturele
kloof met 'dien Ollander' blijft groot.
Ze kijken in vaak onterechte bewonde
ring nog wel tegen ons op maar kunnen
ons ook - in de geest van Karei de
Gucht - tot ver boven de Moerdijk ver
wensen. Ze koesteren ook de oude
DRANKRIJDER - Het Amster
damse gerechtshof heeft een
man uit Hilversum conform de
eis vrijgesproken van drankrij
den. Daarmee werd het vonnis
van de rechtbank bevestigd.
De man was vorig jaar bij een
aanrijding betrokken. Agenten
roken een dranklucht en een
bloedproef bracht een alcohol
promillage van 1,75 aan het
licht, De verdachte hield ech
ter vol dat zijn lichaam be
stand was tegen alcohol en dat
er geen invloed bestond op zijn
rijgedrag. De man mocht daar
van het bewijs leveren. Onder
toeziend oog van politieambte
naren stapte hij met zes bor
rels en een glas bier op acbtE
het stuur en bestuurde hij zij
auto. Volgens het hof besto
er derhalve geen reden orad
man voor drankrijden te straf
fen.
WERKPLAATS - De gemeel
Vlissingen wil overgaan td
zelfstandige exploitatie vai
een werkplaats voor onvdj
waardige arbeidskrachten I
niet deelnemen aan
ting Werkplaatsen Walcher
Burgemeester en wethouds
van Vlissingen vinden dat Vlis
singen als grootste
op Walcheren veel mc
den biedt voor deze d
wrok van degene die zich in zijn moei
zame ontvoogdingsstrijd tegen het juk
van de francophonie door zijn taalver
wante noorderbuur in de steek gelaten
voelt: 'Wij moesten op eigen kracht
vechten voor het behoud van de Neder
landse taal. En nog steeds steken jullie
geen poot uit'.
Twee landen door een gemeenschappe
lijke taal gescheiden. Maar anders dan
vaak wordt gedacht, hoeft België hele
maal niet uiteen te vallen. Want meer
nog dan wij zijn zij meesters geworden
in de kunst van het permanente com
promis in de schijnbaar onverdraaglij
ke coëxistentie van twee uiteenlopende
culturen.
Tussen die twee zit dan ook nog het
Brusselse Gewest als een tweetalige ma
kelaar en arbiter die met zijn groeiend
gewicht de zaak bij elkaar houdt en de
balans bespeelt. Want een Franstalige
Brusselaar is nog geen Waalse nationa
list en ook een Nederlandstalige Brusse
laar omhelst niet per se de Leeuw van
Vlaanderen. Dan is er ook nog de mo
narchie als meer dan een symbool van
nationale eenheid. De peilingen wijzen
het uit: 80 procent van de Belgen voelt
er niet voor om het land op te doeken.
En op eigen benen staan zonder een
Brussel dat ze elkaar niet gunnen, dat
durven ze toch geen van beiden.
Arnold van Niekerk
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-m
Lezersredacteur: A, J, Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax:(0113)315669
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax (0115)645742
E-mall: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (01111454651
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur
Zierikzee en Hulst
8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 12,00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 19,95 nv.t
per kwartaal: 58,00 60,25
per jaar €222.50 226,50
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voorhei j
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 314460 AA Goes
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,75 I
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitg«<wc
overeenkomstig de Algemene I
Voorwaarden van Wegener NV en volg®
de Regelen voor het Advertentiewezen. I
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113)315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties;
Tel: (0113)315540
Fax: (0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord-en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend gw"
Tel: (076)5312277
Fax; (076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
n voorbehouden ned«"
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruixt v
(abonnementen)admmistratle en om u te (laten) informeren over voor u relevante diens»
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig fl»
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden tuf
zersservice. Postbus 31. 4460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR
