Zeeuwen tevreden over huisarts mr Waardering streelt dokter Psychische hulp worstelt met imago Nederlanders gaan slordig om met geneesmiddelen Patiënt wordt beter van veranderingen in de zorgsector Ouders bezuinigen op gezondheid van kinderen iPatiënten vrezen voor wachtlijsten en het oplopen van kosten voor medische zorg door Sylvia Marmelstein DEN HAAG - Nederlanders gaan erg onzorgvuldig om met geneesmiddelen. Ruim één op de vijf mensen laat een voorgeschreven geneesmiddel nog even liggen om te zien of de klachten wel aanhouden. Acht procent stopt gewoon met innemen als de klachten minder worden. Ook als de bijsluiter vermeldt dat dat niet de bedoeling is. Dit blijkt uit onderzoek van de regiona le dagbladen en Achmea Zorg. Het is dan ook niet gek dat bij ruim tien procent van de mensen de medicijnkastjes uitpuilen met potjes, flesjes en tubes die ze niet meer ge bruiken. Een kwart van de on dervraagden bewaart de medi cijnen om ze later te gebrui ken. In Nederland werd vorig jaar voor 4,3 miljard euro aan medicijnen verstrekt. De koepel van apothekers, de KNMP, erkent dat Nederlan ders slecht omgaan met medi cijnen. „Zeker als het gaat om middelen waarvan de ge bruiker niet meteen het effect merkt, zoals cholesterol- en bloeddrukverlagers. Mensen zijn geneigd er snel mee te stoppen of vergeten ze in te nemen", zegt KNMP-voorzit ter Marga van Weelden. Medicijnen waarvan de wer king wel meteen merkbaar is, worden beter ingenomen. „Dat is bijvoorbeeld het geval bij middelen tegen reuma. Maar zodra de patiënt stopt, komt de pijn terug." Zomaar stoppen met of verge ten van pillen kan gevaarlijk zijn. „Een penicillinekuur niet afmaken is slecht omdat de werking niet optimaal is en de kwaal erger kan teioig- komen. Maar we zien ook mensen risico's nemen die fa taal kunnen zijn. Ze stoppen met de voorgeschreven midde len die ze moeten slikken na bijvoorbeeld een hartopera tie. Die pillen krijg je niet voor niets." Apothekers proberen op aller lei manieren foutief medicijn gebruik te voorkomen. Van Weelden: „Ze controleren of mensen hun herhaalrecepten op tijd ophalen of niet. Daar uit kunnen ze afleiden of me dicijnen met regelmaat wor den ingenomen. Als het mis is, gaan ze in gesprek met de patiënt en zoeken ze samen een oplossing." Jaarlijks organiseren alle apo thekers in Nederland dagen waarop mensen met de in houd van hun medicijnkast mogen langskomen. De apo theker vertelt mensen wat de risico's zijn van de medicij nen die ze verzameld hebben. „Als ze opgespaarde medicij nen op eigen houtje gaan slik ken, kleven daar gevaren aan", aldus Van Weelden. Vuilnisbak „Zeker als patiënten meerde re medicijnen door elkaar ge bruiken. Sommigen middelen heffen eikaars werking op of versterken die juist." Een op merkelijke uitkomst van het onderzoek is dat ruim één op de tien mensen geneesmidde len die over zijn in de vuilnis bak gooit of door de wc spoelt. Dat is slecht voor het milieu en het levert gevaren op voor bijvoorbeeld kinde ren die buiten spelen. Vuilnis zakken kunnen scheuren, waardoor de inhoud op straat kan belanden. Oude medicij nen kunnen bij de apotheker worden ingeleverd. De zorg van de apothekers wordt ge waardeerd. Tachtig procent van de men sen heeft veel tot heel veel ver trouwen in zijn of haar apo theek. De apothekers voorko men dagelijks dan ook ruim 3500 medische missers, onder andere door recepten van de huisarts nog eens extra te con troleren. GPD doorSylvia Marmelstein DEN HAAG - Kinderen worden onnodig de dupe van de no-claimregeling in de zorg. Ouders laten hun kinderen min der vaak behandelen om zo geld terug te krijgen van de zorgver zekeraar. De no- claim geldt ech ter niet voor kinderen. Een poging geld te verdienen aan de no-claimregeling kwam familie Vos uit Rotterdam duur te staan. De ouders wilden een doktersbezoek voorkomen en be sloten daarom het ontstoken vin gertopje van dochter Sabine (3) nog een dagje aan te zien. De ontsteking leidde tot bloedver giftiging, waardoor de familie midden in de nacht naar de eer- stehulppost van het ziekenhuis moest. Normaal staat de moeder van Sabine zo bij de dokter als haar kind iets mankeert. „We zitten in een financieel moeilij ke periode en kunnen alle ex traatjes goed gebruiken. Dat leidde tot deze domme beslis sing", zegt ze nu. Nog dommer voelde ze zich toen de huisarts haar er achteraf op wees dat ze met haar kind zo vaak als ze wil kan blijven komen. Vos-maakte een dubbele denkfout gemaakt. Jongeren onder de achttien jaar vallen helemaal niet onder de no-claimregeling. En huisartsen- bezoek telt niet mee voor de bo nus. Een kwart van de zieken fondsverzekerden zegt niets te snappen van de no-claimrege- ling die dit jaar is ingegaan. Van de mensen met kinderen denkt een kwart minder geld terug te krijgen aan het eind van het jaar als minderjarigen gebruik maken van zorg. Zes procent heeft zelfs om die reden de kin deren daadwerkelijk zorg ont houden. Pijntje Minister Hoogervorst wil met de no-claim voorkomen dat men sen voor elk pijntje naar de huis arts rennen en zo de kosten on nodig opdrijven. Het beleid heeft al effect: één op de drie deelnemers aan het GPD-onder- zoek zegt nu na te denken voor dat ze gebruik maken van zorg. De no-claimregeling komt erop neer dat wie weinig zorg ge bruikt, aan het eind van het jaar een deel van de betaalde premie van de verzekeraar terug kan krijgen. De bonus is maximaal 255 euro per jaar. Zowel de hoofdverzekerde als meeverze kerde partner of kinderen boven de achttien jaar kunnen een te ruggaaf ontvangen. Wie geen zorg gebruikt, krijgt het volledi ge bedrag terug. Maar wie bij voorbeeld één keer medicijnen gebruikt van zestig euro krijgt 195 euro (255 - 60 euro) terug. Vanaf volgend jaar krijgt ieder een te maken met de no-claim. Dan gaat de nieuwe zorgverzeke- ringswet in. De moeder van Sa bine vindt dat het kabinet de ge zondheidszorg te ingewikkeld heeft maakt. „Ik kan het niet meer volgen. Ziekte komt onver wachts en dan heb je geen tijd om de voorwaarden er even op na te slaan", zegt ze. GPD zaterdag 4 juni 2005 LnnrAb van der Sluis GOES - Zeeuwse huisartsen krij gen een dikke voldoende van hun patiënten. Gemiddeld sco- ren zij een rapportcijfer van 7,83. Daarmee scoren de huisart sen in Zeeland tienden van een procent hoger dan hun collega's elders in het land. Dat blijkt uit een onderzoek van de Neder landse regionale dagbladen, waaronder de PZC en Achmea Zorg. De enquête is uitgevoerd door de onderzoekscentra Tran- zo en CentERdata van de univer siteit van Tilburg. Ruim twaalfduizend mensen in he' land deden mee aan de en quête, die in maart in deze kinnt stond afgedrukt. Patiën- ;eu die ingeschreven staan bij één vaste huisarts waarderen hun dokter iets hoger dan men sen die naar een groepspraktijk of naar een gezondheidscen trum gaan. De huisartsenpost, die vaak buiten de kantooruren van de gewone dokter, wordt be zocht krijgt een magere 6,4. Te vreden zijn de Zeeuwse patiën ten over de uitleg van hun huis artsen de privacy in de behan delkamer en het maken van een afspraak. Ook toont de huisarts duidelijk begrip voor de klach ten of de ziekte van de patiënt. Uit het onderzoek komt overi gens naar voren dat Zeeuwen niet zo snel naar de huisarts, de ipoedeisende hulp, een specia list of de fysiotherapeut stap- weet van de no-claimkorting. Ook een kwart denkt onterecht dat een bezoek aan de tandarts ten koste gaat van hun no-claim- teruggave. Uit het onderzoek van de regio nale dagbladen komen maar wei nig regionale verschillen naar voren. Zo kiezen inwoners van de provincie Zeeland het dichtst bijzijnde ziekenhuis uit voor be handeling. Slechts tien van de honderd Zeeuwen kiest een zie kenhuis uit op basis van de repu tatie. Het percentage mensen dat naar een ziekenhuis gaat, dat als best presterend uit de bus, komt is verwaarloosbaar. Slechts één procent van de Zeeuwen doet dat. Ontwikkeling Zorgen hebben de lezers van de regionale dagbladen over de ont wikkelingen in de gezondheids zorg. Vijfennegentig procent van de Nederlanders zijn bang dat de premie van de ziektekos tenverzekering de komende ja ren veel gaat stijgen en dat de kosten van de gezondheidszorg flink toeneemt. Daar komt nog eens bij dat de ondervraagden vrezen dat de persoonlijke aandacht voor de patiënt afneemt en dat door de vergrijzing de wachtlijsten on toelaatbaar toenemen. Over een mogelijk huisartsen en tandartsentekort bestaan eveneens zorgen. Meer dan de helft van de geënqueteerden is daar bang voor. Professor Henk Garretsen, die het grote GPD-onderzoek verrichtte naar de gezondheidszorg in Nederland. Volgens hem zijn veel mensen, ook in Zeeland, bang voor de toekomst van de gezondheidszorg. foto Roland de Bruin/GPD pen. Twintig procent van de in woners van deze provincie heeft het afgelopen half jaar geen ge bruik gemaakt van hun dien sten.Onbekendheid is er in Zee land over de no-claim korting. Die regeling werd op 1 januari van dit jaar ingevoerd. Zieken fondsverzekerden vanaf 18 jaar kunnen, als zij in een jaar min der dan 255 euro aan zorgkos- ten hebben gemaakt, het overge bleven deel na afloop van het verzekeringsjaar terugkrijgen. Een kwart van cle Zeeuwse zie kenfondsverzekerden heeft geen Vertrouwen in ziekenhuis en verpleeghuis Hoeveel vertrouwen heeft u in het ziekenhuis? 3,8% geen mening Hoeveel vertrouwen heeft u in het verpleeghuis? 9een mening GPD/R. doorSylvia Marmelstein UTRECHT - Ze vertikt het om zich in de slachtofferrol te laten drukken. Iris van Benne- kom, directeur van de Neder landse Patiënten en Consu menten Federatie (NPCF), vindt bet te gemakkelijk om alleen maar te klagen over hoe lastig alle wijzigingen en bezuinigingen in de zorg zijn voor de patiënt. „Veranderingen zijn nodig. Als we niets doen, wordt de zorg voor iedereen onbetaal baar. Daar schiet niemand, dus ook de patiënt, iets mee op." Wel twijfelt Van Benne- kom of de manier waarop het kabinet de zorg wil verbete ren, ook de beste is. Zo moe ten zorgverzekeraars onder andere de kwaliteit en de prijs van de behandelingen be waken. „Ik twijfel of de .verze keraars die rol aan kunnen." Toch kiest de koepelorganisa tie van patiëntenverenigingen ervoor mee te werken met het kabinet. Dat zestien procent van de mensen het afgelopen jaar heeft afgezien van zorg, omdat de kosten te hoog zijn, vindt Van Bennekom niet schrikbarend. „We hebben het eerder gezien toen vorig jaar de eigen bijdragen in de thuiszorg werden verhoogd. Toen zag een even grote groep af van hulp. Niet ieder een kwam daardoor ook in de problemen." Dat zou volgens Van Bennekom ook kunnen gelden voor de 27 procent die ntinder gebruik maakt van de fysiotherapeut. Het zieken fonds vergoedde tot begin dit jaar standaard negen behan delingen „Als mensen na vijf behandelingen al van hun klachten af waren, maar dan de negen maar afmaakten, dreef dat onnodig de kosten van het ziekenfonds op. Nu mensen de fysiotherapeut zelf moeten bekostigen, gaan ze daar zorgvuldiger mee om." De NPCF wil niet beweren dat alle mensen die nu afzien van zorg, eerder onterecht die zorg kregen. „Bij wijzigingen in het systeem komen altijd mensen knel te zitten tussen de regels. Daar moeten we dan wat aan doen." De NPCF doet ondeixoek naar wie die mensen zijn en hoe groot de gevolgen zijn. „Als blijkt dat het voor een groep mensen echt mis gaat, zullen we bij het kabinet aandringen op re paratiewetgeving." De veran deringen in de zorg groeien veel Nederlanders boven het hoofd. Zo blijkt uit onder zoek van persorganisatie GPD dat de meesten wel we ten dat de no claim begin dit jaar in het ziekenfonds is inge voerd. Maar hoe die regeling werkt, snapt de helft niet. Vol gend jaar wordt het voor zorg gebruikers nog ingewikkel der. Dan gaat het nieuwe zorgstelsel in en verdwijnt het verschil tussen zieken fonds en particulier. Van Ben nekom gaat er vanuit dat er bij zo'n mega-operatie dingen misgaan. Ze wil daarom dat er één loket komt waar bur gers terecht kunnen met al hun vragen en klachten over de zorg. Groot voordeel van het nieuwe zorgstelsel vindt Van Bennekom dat patiënten straks meer te kiezen hebben. Ze moeten de zorgverzeke raars aansturen door een ver zekeraar uit te kiezen die ze goed vinden en te switchen zo dra ze het niet meer eens zijn met de manier waarop die bij voorbeeld zorg inkoopt. Hulp verleners en instellingen moe ten gegevens verstrekken over de kwaliteit van hun be handelingen, zodat de patiënt kan winkelen bij ziekenhui zen voor bijvoorbeeld een heupoperatie. De grote vraag is of burgers zitten te wach ten op al die rompslomp en keuzes. Van Bennekom: „Voor een kleine groep is het heel be langrijk. Je kunt het vergelij ken met de etiketten op pot jes pindakaas. Twintig pro cent van de consumenten wil weten wat er in die pot zit, zo dat ze een ander product kun nen kiezen als de inhoud niet bevalt. En als het je niet inte resseert, pak je gewoon de goedkoopste of degene die er naast staat. Zo wordt het met de zorg ook." GPD foto Willem Mieras De Wemeldingse-huisarts dr. Eckhart: „Zonder vertrouwen in je huisarts word je niet beter." Vertrouwen mondige patiënt is niet zo gemakkelijk gewonnen door Martijn de Koning WEMELDINGE - „Dit doet me heel erg goed. Zonder vertrou wen in je arts word je niet beter. Het is daarom heel belangrijk dat onze patiënten ons zo waar deren." De Wemeldingse huisarts J. Eek- hardt is zichtbaar in zijn nopjes met de uitslag van de enquête over de gezondheidszorg in Ne derland. Daaruit komt onder meer naar voren dat Zeeuwen veel vertrouwen hebben in hun huisarts. Het krediet van de patiënt ver dienen kost wel meer moeite dan vroeger, geeft hij aan. Pak weg twintig jaar geleden nam men alles wat de dokter zei, voor waar aan. Mensen zijn nu mondiger geworden. Als huis arts moet je daarop inspelen. De patiënt duidelijk laten merken dat hij uiteindelijk de keuze be paalt: doorverwezen worden of niet, medicijnen slikken of het eerst met rust proberen. De huis arts heeft in dat proces steeds meer alleen een adviserende rol." Uit het onderzoek blijkt ook dat een deel van de patiënten het ge voel heeft dat artsen steeds min der tijd voor hen kunnen vrijma ken. Eckhardt bestrijdt dat. „Toen ik in 1980 deze praktijk begon, had ik ongeveer vijf mi nuten tijd voor elk consult. Nu ligt dat gemiddeld zeker drie mi nuten hoger. En het aantal men sen dat mijn praktijk bezoekt, is sindsdien echt niet gedaald." Maar gegrond of niet, aan de zor gen van de patiënt moet altijd aandacht worden besteed, vindt hij. „Wat mensen voelen en den ken beschouw ik als arts als waar. Dat moet je niet met cij fers willen weerleggen." Communicatie De uitslag van de enquête geeft ook aan dat sommige mensen zich ergeren aan de slechte af stemming tussen verschillende zorgverleners. Die mening deelt Eckhardt wel. „De communica tie tussen huisartsen en specia listen is de laatste jaren minder goed geworden." Hij heeft hier voor een aantal verklaringen. „De lange wachtlijsten zorgen ervoor dat het lang duurt voor we als huisarts met een specia list over een bepaalde patiënt kunnen overleggen. Ook het groeiend aantal dokters en ge- specialeerde verpleegkundigen is een oorzaak. De zorg versnip pert daardoor, wordt minder persoonlijk. De patiënt ei-vaart dat ook zo." Eckhardt is over de toekomst niet al te somber. Waar veel mensen bijvoorbeeld angst blij ken te hebben voor een toekom stig huisartsentekort, laat hij an dere geluiden horen. „De oplei dingen op universiteiten krijgen steeds meer aanmeldingen. Nu al lopen er honderden artsen zonder praktijk rond. Ik zie dus niet in waarom er op termijn te weinig dokters zouden zijn." Over de vrees van burgers dat de arts in de toekomst steeds minder tijd voor hen zal heb ben, maakt hij een voorbehoud. „Minister Hoogervorst wil dat we veel meer tijd aan onze admi nistratie gaan besteden. Als dat doorgaat, zal er inderdaad te weinig tijd voor de patiënt over blijven. Maar ik betwijfel of het zo'n vaart zal lopen." Zorgen De Wemeldingse arts maakt zich wel zorgen over een te dure toekomstige gezondheidszorg. „De verzekeringspremies zijn nu natuurlijk al schandalig hoog. Belachelijk gewoon. Moge lijk moet de patiënt ook nog eens acht tot tien euro per con sult gaan betalen. Dan wordt het voor sommige mensen echt moeilijk." Betaling per consult zou ook voor de huisartsen zelf proble men kunnen opleveren, vreest Eckhardt. „Nu laten we patiën ten graag na een paar dagen nog eens terugkomen om te kijken of alles goed gaat. Straks kun je dat niet meer maken. Dat zou wel eens grote problemen kun nen opleveren: je mist dan een stukje controle op je eigen werk. Ik weet niet of ik op die manier wel wil en kan werken." door Claudia Sondervan MIDDELBURG - Wie in geen ja ren voet in een verpleeghuis heeft gezet en nog nooit psychi sche hulp heeft moeten zoeken, hoopt daar ook nog lang ver van daan te blijven. Dik 56 procent van de mensen uit de Gezond heidsenquête heeft geen of wei nig vertrouwen in het verpleeg huis. Vijftig procent heeft geen of weinig vertrouwen in de gees telijke gezondheidszorg (GGZ). En de psychiaters en psycholo gen worden door veertig pro cent van de ondervraagden niet (helemaal) vertrouwd. Alleen al ternatieve genezers krijgen nog minder waardering. „Het is een schok om daar weer eens bij stil te staan", peinst psy chiater en directeur van cen trum voor geestelijke gezond heidszorg in Zeeland Emergis, Cees Lemke. „Het is jammer dat er zo weinig maatschappelijke waardering is voor de hulp die je kan geven. De GGZ heeft nog steeds een imagoprobleem. Een onderzoek waar wij drie jaar ge leden aan meededen, geeft de zelfde uitslag als deze enquete. Het is een heel taai probleem. Maar de GGZ-thermometer, die Emergis mede heeft ontwikkeld om de tevredenheid van cliënten te nieten, geeft een totaal ande re uitslag. In de cijfers van 2004 en de voorlopige cijfers van 2005 vindt 98 procent de behan delaar deskundig over zijn pro bleem en is 95 procent tevreden over de behandeling. Dat is een een enorm verschil. Doen we het dan zo briljant in Zeeland?" Opmerkelijk vinden de onder zoekers van de enquete dat juist veel mensen die recent ervaring hebben met de GGZ, geen me ning geven over hun vertrou wen. „Dat kan heel goed gêne zijn," zegt Lemke. „Ik schrik er wel van. Mensen met geestelijke problemen zit ten vaak met zelfveroordeling. Overspannen? Had je maar eer der moeten stoppen. Huisartsen krijgen wel veel vertrouwen. Voor die relatie willen mensen hun best doen. Sinds twee jaar geven we hulp in de huisarts praktijken in Zeeuws-Vlaande- ren. Het aantal aanmeldingen is verdubbeld. Blijkbaar is hulp acceptabeler als men er niet voor naar een Emergisgebouw hoeft." Het oude beeld van zalen vol trieste bejaarde mensen in bed den of 'geparkeerd' aan een ta fel waart nog rond in de hoof den van veel mensen, weet trans ferverpleegkundige Janneke Ooijevaar van Ziekenhuis Wal cheren. Als er geen medische re denen zijn om in een ziekenhuis te blijven en de patiënt kan niet naar huis, is Ooijevaar een be langrijke schakel tussen de pa tiënt en de familie, het Centrum Indicatie Zorg en de verpleeg huizen. Pyjamadagen „Bij oudere patiënten, die hun ouders hebben meegemaakt in een verpleeghuis, kom ik dat ne gatieve beeld uit het verleden wel tegen. Maar dat is er lang niet altijd. Het ene verpleeghuis staat er al tientallen jaren, het ander is heel modern. Dat zegt niets over de zorg." De pyjama- dagen, de piasrondes, het over slaan van douchebeurten en de ondervoeding en verstervings- verhalen uit de media doen de moderne verpleegzorg ook geen goed, merkt Ooijevaar. „Het gro te publiek dat geen eigen erva ring naast de nieuwsverhalen kan leggen, blijft dat bij."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 9