Reed ik een rondje te veel Kasteelheertje spelen is tijdrovend PZC Lena maakt lijstjes om de boel op orde te krijgen GEBOEKT W24 Schoolkinderen lopen weg uit voorstelling zaterdag 21 mei 2005 Illustraties uit het boek De reis van Lena Lijstje zijn gemaakt door de auteur Francine Oomen zelf. nahoudt dat ze maar één manier kent om ze alle vijf bij elkaar te houden: lijstjes maken voor je kunt het zo gek niet bedenken. In haar lijstjesschrift heeft ze dus (let wel, het is maar een klein deel!) een collectie scheld woorden op onderwerp, een lijst je met wat je niet kunt doen als je niet kunt lezen, een lijstje met wie de zoon-van-de-vrien- din-van-haar-moeder getong- zoend zou kunnen hebben, een lijstje met vragen die ze hem wil stellen nu ze gehoord heeft dat hij niet uit een gewone vader maar uit een rietje komt, een lijstje met wat er allemaal in de struiken kan zitten als ze alleen is, een familie-schaamlijst. Omdat ze over anderhalve week Van alle prijzen voor een kin- der- of jeugdboek wil me nig auteur het liefst de Prijs van de Nederlandse Kinderjury win nen. Paul van Loon bijvoor beeld die vorig jaar de prijs voor de zesde keer kreeg, zei er in de Kinderjury Special van Kids- week over: „Het blijft altijd even geweldig. Het is echt de leukste prijs die er is." Op zijn eigen website kun je het antwoord lezen-op de vraag of hij zijn Kinderjuryprijzen zou willen ruilen voor een Griffel: „Nee. Absoluut niet. Een Griffel is fantastisch voor een schrijver, maar de Kinderjuryprijs is het mooist van alles. Ik schrijf kin derboeken." Op 2 februari werd het start schot gegeven voor de achttien de editie van de Nederlandse Kinderjury. Duizenden kinde ren van 6 tot en met 12 jaar zijn thuis en op school daarna on middellijk aan de slag gegaan. Het beste kinderboek van 2004 kiezen is immers verantwoorde lijk werk. Maar alle kinderboe ken lezen die vorig jaar voor het eerst verschenen, is een onmoge lijke klus. Het zijn er meer dan 1100. Die allemaal willen lezen, betekent dat je geen tijd over houdt voor andere leuke dingen, zoals naar school gaan. De tijd dringt trouwens, want je stem moet vóór 1 juni binnen zijn. Een handige hulp bij het kiezen is de Kidsweek Kinderjury Spe cial, een krant van 16 pagina's met een tiplijst van vijftig popu laire boeken. (Op de website van de Kinderjury staan dezelf de titels.) Je kunt natuurlijk ook vóór in een boek kijken of er het Kinderjurylogo 2005 in staat. Maar ben je nieuwsgierig naar écht alle boeken die mee mogen doen, klik dan op www.kinderju- ry.nl de link NET UIT aan. Iemand die in deze Kinderjury ongetwijfeld hoge ogen zal gooien, is Francine Oomen. Ze won de prijs al eens met Hoe overleef ik mezelf? en met Hoe overleef ik een gebroken hart? Voor beide boeken gaven lezers van 12 tot en met 15 haar boven dien de Prijs van de Jonge Jury. Dit jaar maakt ze kans met vier titels: met Hoe overleef ik met/zonder jou? (over Rosa die met haar moeder na de dood van Alexander moet verhuizen), met De computerheks tovert er op los (over Lot die verliefd is), met Ezzie's dagboek (dat je mee neemt naar Ezzie's knotsgekke, compleet gestoorde, wervelende wereld) en met De reis van Lena Lijstje. Op haar twaalfde verjaardag - de verschrikkelijkste die ze ooit beleefde - besluit Lena dat ze baas over haar eigen leven wil zijn. De volgende ochtend trekt ze in alle vroegte de deur zacht jes achter zich dicht om op haar nieuwe skeelers met een uitpui lende rugzak een leven als zwer ver te beginnen. De reis van Lena Lijstje is het derde boek over Lena, dip zo chaotisch in haar bovenkamer is en er zo'n ingewikkeld leven op twaalf wordt, doet ze al een poos 's nachts geen oog dicht. Ze moet 'echt supernoodzake- lijk' de boel op orde zien te krij gen en maakt daarom een paar lijstjes met wanneer en waar ze wie zal uitnodigen. Na veel ge tob besluit ze tot drie aparte ver jaardagsfeestjes. Overdreven? Echt niet! Het is de enige ma nier om haar vader en moeder een rolberoerte te besparen als ze zouden horen over haar vriendschap met Torren-Theo, zijn vriendin Betsie en Bibber- bertje die Honden-ADHD heeft. De enige manier om een confron tatie te voorkomen tussen haar moeder en Ella-tuttebella de vriendin van haar vader. De eni ge manier ook om voor opa en oma verborgen te houden dat haar moeder en Andrea 'samen lesbie zijn.' Je snapt dat het een rampendag wordt. En als op het eind van die dag dan alles zo zwaar van binnen voelt dat het is alsof ze vol bakstenen zit, ziet ze maar één uitweg... Jan Smeekens Francine Oomen: De reis van Le na Lijstje. Van Holkema Wa- rendorf; 11,99. Stuur vóór 1 juni je keus op naar: De Nederlandse Kinderju ry, Postbus 2186,1500 GD Zaan dam. En maak zo ook nog kans op een VIP-arrangement naar De Efteling met je hele familie, op 2 KinderBoekenbonnen voor iedereen in jouw klas of op een van de troostprijzen. Stemmen kan met het stemfor- mulier in de Kidsweek Kinderju ry Special, op www.kinderju- ry.nl en www.kidsweek.nl. De gratis krant vind je in de biblio theek, in de boekhandel of op school. Af en toe loopt hij op de baan wel eens een 'duizendje'. Zo maar, voor de grap. Maar een echte baanloper? Nou nee, dat zal Robin Botman(14) nooit worden. Het sim pele rondjes rennen op een atletiekbaan is voor hem min of meer een verplicht nummer. „Hoort gewoon bij de trai ning", stelt hij nuchter vast. „Maar eerlijk gezegd word ik tureluurs van dat rondjes draaien op de tartanbaan. Weet je, lopen is mijn lust en mijn leven, maar dan wel lekker buiten in de vrije natuur. Crosslopen door de duinen of de bossen. Daar beleef ik veel meer plezier aan." De C-junior van atletiek- en duursportvereniging Dyna mica brengt desondanks vele uurtjes per week door op de Mid delburgse atletiekbaan de Na dorst. „Puur om te trainen. Pira mideloopjes, je weet wel, een mi nuutje lopen, minuutje rust, twee minuutjes lopen, twee mi nuutjes rust, enzovoort. Belang rijk bij het lopen is dat je op je houding blijft letten: schouders niet te hoog, je voeten recht neer zetten en je armen tijdens de loop in het goeie ritme mee la ten bewegen. Paslengte en pas frequentie? Niet direct belang rijk. Elke atleet ontwikkelt toch zijn eigen stijl." De afgelopen jaren is Robin zich steeds meer toe gaan leggen op zwemlopen en triatlons. „Ben er eigenlijk automatisch ingerold. Mijn pa - Kobus Botman - en mijn zus Katja doen al jaren mee aan dit soort wedstrijden. Mijn vader werd vorig jaar op Ameland nog der de tijdens het Nederlands kam pioenschap triatlon. Katja is ook al een keertje nationaal kampioen geweest. Het ging op den duur bij mij ook kriebelen en voor ik het wist stond ik aan de start van een zwemloop. Heel aparte discipline. In mijn leef tijdscategorie start je met 500 meter zwemmen. Een onderdeel dat steeds beter gaat, omdat ik één avond per week specifieke zwem training volg. Na de 500 meter zwemmen is het hup! het bad uit, snel je schoenen aan en starten met de vijf kilometer hardlopen. Ja, met je natte zwembroek aan je gat. Geen pro bleem, dat ding droogt onder weg wel. Omkleden kost te veel tijd. Je concurrenten wachten niet hoor." Lopen en zwemmen. Voor Robin is deze combinatie nog niet vol doende. Ook bij de triatlonwed strijden staat hij tegenwoordig aan de start. „Mijn eerste triat lon - bij de Schotsman - ging de mist in. Reed ik een rondje te veel. Kwestie van gebrek aan er varing. Kwam binnen toen de prijsuitreiking al aan de gang was. Nou ja, van je fouten kun je ook leren." Dat Robin een snelle leerling is, bewijst zijn uitstekende klasse ring in het Grontmij-Zwemloop- circuit 2005. In Roosendaal ein digde Robin na vijf wedstrijden op een derde plaats in het eind klassement. Vanmiddag is Robin als deelne mer present bij de triatlon van Kruiningen. „Ik zie er best een beetje tegenop. Ik moet 750 me ter zwemmen, 20 kilometer fiet sen en daarna nog 5 kilometer hardlopen. Gelukkig doen mijn vader en Katja ook mee. Ik denk wel, dat ik ze na het zwemmen al kwijt ben, want zij zwemmen stukken sneller dan ik. Belang rijk voor mij is, dat ik mijn ei gen race opbouw en mijn krach ten goed verdeel." Aan zijn mentaliteit zal het niet liggen. „Ik kan goed incasseren en kan als het moet tot de bo dem gaan. Vanmiddag wil ik vooral proberen een goede tijd neer te zetten. Dan weet ik voor mezelf, hoe ik er precies voor sta in het triatlonwereldje." Hans Segboer Robin Botman: „Ik kan goed incasseren en kan als het moet tot de bodem gaan." foto Mechteld Jansen Er zijn mensen die op vakan tie ieder kasteel dat ze te genkomen met een bezoek vere ren. Voor die mensen is Strong hold 2 zo ongeveer de hemel op aarde. Voor anderen is het een prachtig vormgegeven combina tie van simulatie en real time strategy, maar met beperkin gen. En niet alleen omdat het spel zich in de Middeleeuwen af speelt. Vier jaar geleden was de eerste Stronghold een kleine sensatie. Het wérd dus tijd voor een op volger (Stronghold Crusader was niet meer dan een add-on) en de makers hebben daarbij ge kozen voor een 3D-omgeving, die het spel grafisch een stuk aantrekkelijker maakt. Vredespad Je kunt kiezen tussen een vredes pad en het oorlogspad, waarbij nieuwe spelers om het spel on der de knie te krijgen beter de eerste optie kunnen kiezen. In een SimCity-achtige omgeving bouw je lekker rustig aan je kas teel, int belastingen en organi seert feestjes om het je bewo ners naar de zin te maken. Voel je je eenmaal thuis in het behe ren van het kasteel, dan kun je altijd nog aan het vechten slaan. Dan wordt Stronghold 2 een soort Age of Empires met een hoop missies. Voortal de Kingmaker-modus is een aantrekkelijke toevoeging aan het spel. Teleurstellend is wel dat de kunstmatige intelligentie van je tegenspelers niet zo sterk is. Dat maakt sommige missies tot een saaie herhaaloefening. Missies die toch al extra tijdrovend zijn door de eeuwig lijkende laadtij den. Komt bij dat je vooral in het vechtgedeelte nogal wat technische probleempjes tegen komt, die het spel sloom en voor al onaf maken. Dat er direct een patch nodig was om het spel fat soenlijk op te starten gaf natuur lijk al te denken. Gert Meijer Stronghold 2, ontwikkeld door Firefly Studios en uitgebracht door 2K Games/Take Two Inter active voor de pc. Min. Systeem eisen: Windows 98SE, 1,4 GHz processor, 256 MB RAM, 32 MB videokaart. Prijs: 29,95 euro. Leeftijd: 12+. Website: www.stronghold2.com. Om het spel Stronghold 2 onder de knie te krijgen kun je het beste kiezen voor het vredespad. foto GPD E PUIST HEEFT UW Kinderen in Hengelo hepen dinsdag weg bij de voor stelling De smerigste en vieste boterham van het heelal. Niet geschikt voor kinderen, oordeel den hun docenten. Een dag later speelde het gezelschap Artemis het stuk in Waalwijk. Hoofdpersoon Hermann in de kindervoorstelling De smerigste en vieste boterham van het heel al is een opschepper eerste klas. Niemand zegt hem wat hij moet doen. Tot het boterhammen re gent en niets meer is zoals het was. Hermann wordt geklei neerd en mishandeld. Brood wordt hem letterlijk door zijn strot geduwd en hij wordt ge smoord in een stapel brood. „Fuck off, fucking bastard, let me fucking go", klinkt het als Hermann moet eten. Docenten van een rooms-katho- lieke basisschool uit Hengelo na men dinsdag aanstoot aan het stuk en betitelden het als 'te ruw en niet geschikt voor kinde ren vanaf 6 jaar'. Zij verlieten met hun klassen tien minuten voor het einde het stuk van het Bossche theatergezelschap Arte- mis. Dat moet zo ongeveer zijn geweest toen een 'homofiele ko ning' zijn lichaam aan 'goden zoon' Hermann aanbood om op te eten. Het stuk werd hierop niet uitgespeeld. Geen poppenkast Zakelijk leider Maurice Dujar- din van Artemis zegt de ophef niet te begrijpen. „Alle media zitten sinds Hengelo op mijn nek, alsof we iets schadelijks brengen. Zo erg dat mensen ge traumatiseerd weglopen. Nee, dit is geen poppenkast. En ja, misschien wel te hoog gegrepen voor zesjarigen. Maar als ze wa ren blijven zitten, hadden ze de moraal meegekregen: dat je al tijd je brood moet opeten." Directeur Harry Vermeulen van het Waalwijkse theater denkt dat Artemis op het scherp van de snede speelt. „Mooi en op het randje van het aanvaardbare." Twintig theaterambassadeurs van tien basisscholen uit Waal wijk bezochten ook de bewuste voorstelling. Hun gedeelde con clusie achteraf? Vaag en moei lijk. „Ik weet niet of dit wel voor kinderen was. Ik begreep er niks van", aldus Dieuwertje Leenaarts (12) uit Waalwijk. Natasja Ververs

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 56