windwaarts Als we nee stemmen, is dat een overwinning voor het voll PZC RUDEN RIEMENS De boer op met de grondwet zaterdag 21 mei 2005 Nederland mag ter referendum, maar dat betekent niet dat ie dereen massaal uitloopt om zich te informeren. In achteraf zaaltjes pro beren partijen uit te leggen waar de grondwet over gaat. Meer dan de ei gen harde kern komt niet opdagen, 'maar het is ook kermis in het dorp.' Rinus, twee druppels water Gerard Cox, loopt mee op naar zaal nummer 4, waar in andere tijden de bruiloften voor kleine fa milies worden gehouden. Nu gaat het er om de Europese grondwet. Gelukkig zitten we niet aan de kant van de Koemarkt. Daar is immers de kermis van Purmerend in gieren de gang, en die is, de kenners weten het, niet aan zwakke geesten besteed. Blonde bakvissen laten er zich in duizelingwekken de vaart de ruimte in katapulteren in een toestel dat Speed heet. Voorzitter Jeroen Adolfs van de plaatselijke PvdA-afdeling heet iedereen welkom met een stevige handdruk. Dat kan ook wel, want op de openbare en breed aangekondig de avond zijn niet meer dan achttien men sen afgekomen, van wie hij er vijftien kent uit de eigen partijkring. „Een extra welkom voor de drie nieuwe ge zichten", zegt Adolfs, terwijl hij de spreker van de avond inleidt, Tweede-Kamerlid Ferd Crone. Die gaat het hebben over de Eu ropese grondwet, of liever, over Het verdrag tot vaststelling van een grondwet voor Euro pa. Crone kijkt rustig naar de opgekomen aan hang: goeddeels in de moeizame strijd voor gelijkheid vergrijsd publiek, gehuld in veel- gewassen truien en vesten. Crone is vóór de wet. Die is niet alleen beter voor de economie, maar ook beter voor het milieu, voor de democratie, voor de Europe aan en voor de Nederlander. De weerzin te gen de wet is hem uiteraard niet ontgaan. „Wat zo'n Balkenende en Donner roepen, dat we oorlog krijgen als we dit niet goed keuren en dat de economie in het slop raakt, dat vind ik heel dom, dat is niet waar, maar u moet vooral niet tegenstemmen omdat u het niet met Balkenende eens bent. Dat is geen goed argument." Het is het moment voor Rinus om zich te roe ren. „Mijnheer Crone, ik heb er een verve lend gevoel bij. Mijn vertrouwen in Europa is geschokt. Eerst de euro, die alles duurder heeft gemaakt, en dan het stabiliteitspact, waar Frankrijk en Duitsland zich niet aan houden. Wij zijn het braafste jongetje van de klas, zodat wij het gelag betalen. Wie zegt mij dat het nu wel goed gaat? Ik denk er over om niet te gaan stemmen."De avond met Crone is maar een van de talloze in ein deloos veel zaaltjes waar deze maand ge praat wordt over de grondwet. Nederland mag stemmen, maar de grote vraag is waar over. Sjerp van der Vaart, directeur van het Bureau van het Europees Parlement in Den Haag: „Ik loop al weken lang overal in Ne derland alle zaaltjes af.Wat ik overal proef is scepsis, een ondertoon van angst voor wat de burger te wachten staat. Het debat wordt voornamelijk gevoerd op emoties, niet op feiten. Het punt nekt zich dat we achterstal lig onderhoud hebben: met zijn allen heb ben we jarenlang niet met de bevolking ge sproken over Europa, want het ging toch goed? Nu zijn we bezig om die achterstand van twintig, dertig jaar in een paar weekjes in te lopen." Scepsis - nergens is het met zul ke bakken op te scheppen als in de locatie met de schilderachtige naam De Waterspin/Alcatraz. Lajos Brons, voorzitter van de avond, leidt de gast langs gefiguur- zaagde letters die samen het woord TEGEN vormen. Welkom bij de SP'ers dus, die snel een rookhoekje in een afgeleefd zwart bank stel hebben geïmproviseerd. De SP heeft de binnenplaats van een woon- en ateliercomplex achter de Haagse Spijker- makersstraat ingericht als zaaltje. Het uit zicht bestaat uit te drogen hangende spijker broeken en niet nader te duiden witgoed, een trappenhuis en een vuilniszak voor de deur bij nummer 142. Het partijkader heeft voor koekjes gezorgd en zet verse koffie in het keukentje. Spreker is Jasper van Dijk, een kenner van het Brusselse milieu, want daar is hij be leidsmedewerker voor de partij. Een vrolij ke Europa-gelovige is hij er niet geworden. Als het bij hem over Europa gaat, gebeurt dat in morrende hoofdletters en wordt elke zin afgesloten met tientallen uitroeptekens. Of dat niet genoeg is, zet hij zijn visie op de EU kracht bij met weidse armgebaren. „De grondwet is veel te groot, veel te omvat tend, veel te onduidelijk, levert veel te veel vragen op. Mensen kunnen gewoon niet overzien wat de gevolgen zijn. Als het er op aankomt, maakt de as Parijs-Berlijn de dienst uit. Democratie? Als de Tweede Ka mer een Rolls Royce is, is het Europees Par lement een Renault 4. Dan wordt het nu mis schien een stukje beter. Nou: halleluja!" Er zijn veel meer klapstoeltjes dan mensen: welgeteld zijn er 22 bezoekers, van wie er achttien tot de harde kern van de SP of de jongerenafdeling Rood behoren. Van Dijk toont zijn dossierkennis, maar wordt niet de ster van de avond: dat is zijn opponent, Youssef Rahman van GroenLinks, die in dit hol van de leeuw de ondankbare taak heeft de grondwet te verdedigen en dat kalm en gepast vilein doet: „Waar staat dat dan, Jas per?" Van Dijk weet desondanks van geen ophou den. Uit zijn betoog: militair industrieel complex, schizofreen parlement, ruim baan voor het neo-liberalisme, Bolkestein-richt- lijn. „We hebben nu voor het eerst de kans te zeggen tegen de Europese elite: 'Ho eens eventjes.' Als we nee stemmen, is dat een grote overwinning voor het volk." Het duister valt in Alcatraz, de meegebrach te verlichting is niet afdoende om de mi miek van Van Dijk nog te kunnen volgen. Half elf sluit voorzitter Brons de avond af, want met de bewoners is afgesproken dat 'we echt om elf uur buiten moeten zijn.' Ruim twee uur gedebatteer heeft het volgen de opgeleverd: niemand is van mening ver anderd, iedereen op drie mensen na zal te gen stemmen, twee mensen weten nog niet of ze gaan en wat ze dan zullen invullen en één aanwezige gaat 'ja' stemmen. Ook heeft zich een aantal vrijwilligers gemeld om de komende dagen in de stad te gaan folderen tegen de Grondwet. Jan Jacob heet van achteren ook Van Dijk, maar verder is hij is in alles de tegenpool van zijn naamgenoot Jasper. De CDA-er praat in het Provinciehuis van Zuid-PIol- land over daadkracht, democratie en doel matigheid. „Het is voor het eerst dat een dergelijke tekst democratisch tot stand is gekomen. Je moet wel heel sterke argumenten hebben om dit af te wijzen." Nee, hij is niet geluk kig met het referendum. „Mijn partij is er altijd tegen geweest. We gaan nu natuurlijk niet zeggen dat de mensen maar thuis moe ten blijven, dat zou niet erg democratisch zijn. We praten met ze, om te proberen ze voor te laten stemmen. Goed, niet alles wat er in staat is geweldig, maar als ik vraag of er hier iemand in de zaal is die het in alles eens is met de vrouw met wie hij getrouwd is?" Luid gelach. Gelachen wordt er weinig in Leeuwarden, nou ja, eventjes: tegen het einde van de avond, als de enorme WD-vlag, met witte plakkertjes aan de muur bevestigd, naar be neden valt. Het liberale Kamerlid Hans van Baaien gaat er in de Mata Harizaal in debat met SP-Eerste-Kamerlid Tiny Cox. Van Baaien spreekt met krachtige stem, met op Bijeenkomst van de SP over Europese grondwet in Alcatraz/Waterspin in Den Haag. foto Frank Jansen/G® de achtergrond de pruttelende ruis van de melkopklopper van het cappuccino-appa raat. Aanwezig is een man of veertig. Van Baaien waagt zich er niet aan de grondwet al te in nig te omarmen. Hij was betrokken bij de langdurige besprekingen voor de totstand koming van de wet, in de zogenoemde con ventie: „Ik heb in die Europese krochten rondgelopen, maar ik ben niet verliefd ge worden op deze baby." Evenmin gaat hij al te diep in op het in beton gebeitelde proza. „Er komt geen oorlog als u 'nee' zegt. Voor mij gaat de vlag niet uit en wat mij betreft hoeft ook niet de ode An die Freude ge speeld te worden. Ik heb zelf heel lang moe ten nadenken. Dan zeg ik: 'Het is toch beter mét die grondwet'." Wel gaat hij in detail in op de kwestie van de verdwijnende veto's en de gele kaart die nationale parlementen straks kunnen trekken - als ze met zijn neg enen zijn dan. „Dat is beter dan wat er lag. Trouwens: Nederland maakt nooit gebruik van dat vetorecht, dus dat stelt eigenlijk niet zo veel voor." Als hij uitlegt hoe goed het is dat er nog wel een veto is op defensie, buitenlandse politiek en de meerjarenbegro ting, begint de aandacht al weg te zakken: meer de schuld van het onderwerp dan van de spreker. Een jonge kalende bezoeker Douwe is aan het sms-en, een blondine toont haar nieuwe handtasje - 'echt antilopenleer, ruik maar' - aan haar buurvrouw. De zaal begint te weeklagen en te tanden knarsen. Dat de grondwet er niet in het Fries is wordt hier als een wezenlijke kwes tie beschouwt. En dan de euro! De opgesto ken vingers na afloop wijzen ongeveer het zelfde uit als aan het begin: wie voor was, is nog voor, wie tegen was blijft tegen - en wie het nog niet wist weet het nu helemaal niet meer. Verwarring Na een lange week campagne rest verwar ring: Straks volgt een referendum waarvan niemand, buiten de kleine groep ingewij den, weet waar het over gaat. De debatjes zijn goed bedoeld, maar een buitenstaander raakt zichzelf er al gauw kwijt. Dan de partijen!'GroenLinks prijst het mi lieubeleid, CDA en WD zien Europa straks beter concurreren met China en de VS, de ia: PvdA roemt de paragrafen over desock' zekerheid, die in de grondwet betergefó* ke[ borgd zou zijn en alle drie zijn ze zeer'.tRai spreken over het verbeterde democratism gehalte van de unie. Kan dat allemaalte^' j^; lijk waar zijn? Ai Willem Bos van het comité Grondwet Ne« de meest vooraanstaande tegenstander^ buiten de politiek, denkt van niet. Hij ara noemt de grondwet 'een grabbelton,®^ iedereen naar behoefte kan graaien J® „Inhoudelijk gezegd gaat het hier om W dat volstrekt niet eenduidig is en verscbitj lend is uit te leggen." Trouwens, telez^j ,j) het ding ook al niet, voegt hij ermokW aan toe. Terug maar naar Purmerend. Aan het 00 aj], van de bijeenkomst daar stommelt Rn® jed trap weer af. Het geluid van de kermis zwelt aan. Daar is de stemming de&W ïaa pen uren hoorbaar toegenomen. j JU „En, bent u er uit?" Rinus wel, hoor .Is si om. Ik heb in de pauze even met nüjnn# ciei Crone gepraat, en hij heeft me overtuig^, feu ga stemmen." Of het ja of nee wordt, W Rinus liever voor zichzelf. J Luuk Korte» [ijUSS: ÉtStö-R£f{fö?<0-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 26