Vergeten duel groeit in waarde
Erasmus worstelt en wordt kampioen
Bescheiden oogst
voor driebanders
van Ockenburgh
Trainer én terreinknecht
Ik ben incognito
RUGNUMMER
Sporten in hotel
Verspringsoap opgelost met brons
GOES - De tribunes van ama
teurclub AFC zaten stampvol
en daarom zat toenmalig
Ajax-trainer Rinus Michels
op de reservebank van AFC.
Vanuit die positie bekeek hij
de finale om de landstitel tus
sen Middelburg en AFC, op
zondag 11 juni 1967.
Na afloop van het duel, waar
in Middelburger Bert Pentury
de enige twee goals maakte,
weigerde Michels commen
taar te geven. Hij zei alleen:
„Ik heb vakantie. Ik ben hier
incognito. Neen, ik heb niet
opgelet of er nog aankopen
voor Ajaxbij zijn."
Het Ajax van Rinus Michels
en het Middelburg van Piet
Lindenberg waren op dat
niveau in die jaren schier
onverslaanbaar. Journalist
Maarten de Vos bedacht voor
Middelburg daarom de bij
naam 'het Ajax van de ama
teurs'.
Een groter compliment kon
Lindenberg niet krijgen.
maandag 7 maart 2005
door Joop van den Oudenhoven
GOES - De oogst van het dub-
belvveekeinde in de eredivisie
driebanden viel voor Delta/
Ockenburgh bescheiden uit. Na
de kansloze 6-2-nederlaag tegen
Gebr. van Wanrooij Bouwbedrij
ven in Heeswijk-Dinther kwam
de ploeg gisteren in eigen huis
tegen Service Pack/'t Tapperij-
ke niet verder dan 4-4.
Het goede nieuws was zaterdag
vooral voor Gebr. van Wanrooij.
Allereerst was er de 6-2-zege op
Delta/Ockenburgh, verder
kreeg Torbjöm Blomdahl zijn re
vanche voor de vernedering die
Roland Forthomme hem eerder
dit seizoen bezorgd door de
Zweed in elf beurten af te slach
ten (50-6). Maar de wraak was
zoet. In negentien beurten werd
het 50-16 voor Blomdahl. Alsof
dat nog niet genoeg was, deelde
de hoofdsponsor mee voor mini
maal één jaar door te gaan.
Toch was er ook voor de Zeeuw
en heuglijk nieuws. Jean Paul
de Bruijn zette zijn tijdens het
wereldbekertoernooi in Sluiskil
hervonden vertrouwen om in
een zege op Daniël Sanchez. De
Bruijn haalde vanaf de twaalfde
beurt met zeventien caramboles
in drie beurten vernietigend uit,
de Spanjaard kwam de klap
niet te boven: 50-39 in 29 beur
ten. Martin Spoormans ging
kansloos tenonder tegen Clemie
van Wanrooij.
Eruptie
De Zeeuwse hoop op een punt
vervloog na de pauze al snel als
gevolg van de eruptie van Blom
dahl. Toen Henk Habraken niet
bleek opgewassen (50-43 in 40
beurten) tegen Jean van Erp viel
het doek voor de bezoekers.
Doordat ook de grootste rivaal
voor een plek in de playoffs,
Van Donge&De Roo, verloor,
was er nog geen vuiltje aan de
lucht. Maar om een vijftig-pro
centscore over te houden aan
het weekeinde en om de 'zekere'
winst van de concurrent tegen
GSA Schiphol te pareren, moest
gisteren winst volgen tegenS
vice Pack/'t TapperijkeuitE:
ven. Daar zag het aanvang
ook naar uit, weer zette ii
Paul de Bruijn de toon. Tfj
Eddy Leppens barstte helm
werk vanaf de negende fa
los. Met 7, 6, 0, 5, 4, 2 ents
het klasseverschil duidelijk
23 beurten en met 2.173 were
finish bereikt.
Henk Habraken nam na
moeilijke start tegen Jack!
nen de touwtjes in handen.Ir
dertiende beurt kwam Hai
ken met een serie van ze
langszij. Regelmatig score
met af en toe een tussenspnm
en 4), snelde hij richting fit
In de 37e beurt werd die bere.
met een reeks van 5. Wij:
kwam niet verder dan 28,
De twee punten werden ui
hoofden van de aanhang al bi
schreven. Teamleider 0
Broos van de gasten werd a
lend nagekeken toen hij
„Eén punt is binnen." Hoed
dat bij de waarheid was, bi
later. Jef Philipoom had at
in het begin van de partij in«
met Martin Spoormans. De 3
kwam mede door enkele gel.
ballen op voorsprong, maar',
zijn landgenoot met een a
van vijf naderbij sloop,
het een echt duel. Hoewel i
maar even duurde, want ver
gens stoof Philipoom er me!-:
reeks van drie en elf vandoor
Philipoom, in de Belgischen
petitie teamgenoot van Sjtj
mans: „Ik had na drie pui
een 'beest' en kon doorled
naar elf. Ach, ik heb op died
nier al zo vaak van hem ra
ren. Nu was het mijn dag."
Roland Forthomme bleef fel
Gerwin Valentijn onder
maat. Met 50-46 ging de a
naar de stratenmaker uit S
Willebrord. Daarmee wasèj
mise een feit. De gehoopte®
punten kwamen er niet, den
wachte twee ook niet. De oJ
bleef beperkt tot één. Maaré
het onverwachte verlies
Van Donge&De Roo bij G]
Schiphol werd de achtera
zelfs met een punt verkleind
door Rudy Boogert
GOES - De voetballers van Vlis
singen beseften het destijds
niet, maar ze speelden tegen de
ploeg van een toekomstige groot
heid. In het weekeinde van 26
en 27 mei 1962 trof Vlissingen
in de strijd om de landstitel
tweemaal het Amsterdamse
JOS. Het was de enige keer dat
de donderdag overleden Rinus
Michels als trainer op Zeeuwse
bodem een ploeg leidde.
In die periode legde Michels de
basis voor zijn succesvolle trai
nerscarrière. Het Oost-Amster
damse JOS was het eerste
'slachtoffer' van zijn strenge, mi-
litairistisch aandoende regime.
Kwam een speler één minuut te
laat op de training, dan kon hij
voor straf tien rondjes om het
veld lopen. En daarna lekker
aan de partij meedoen zeker?
Niks hoor, na die tien rondjes
kon hij gaan douchen. Disclipi-
ne was leefregel nummer één.
In zijn JOS-jaren kreeg Michels
ooit te maken met een winter zo
als we die deze dagen beleven:
de velden wit besneeuwd, de
lucht ijzig koud en het amateur
programma volledig afgelast.
Michels vond echter dat er ge
woon getraind moest worden.
Terwijl de spelers klappertan
dend en koukleumend binnen za
ten, schreeuwde buiten een fiet
sende man slechts gehuld in een
zwembroek: „Komen jullie
nog?" De fietser was Rinus Mi
chels, klaar voor de training.
Zoals later Ajax en Oranje zich
onderwierpen aan Michels' ge
zag, zo deed JOS dat al in het be
gin van de jaren zestig. De vier
jaren dat Michels er trainer
was, eindigde de club vier keer
in de topvier van de eerste klas
se, destijds de hoogste amateur
klasse van Nederland. Het eer
ste kampioenschap vierde Mi
chels eveneens bij JOS: in het
seizoen 1961/1962. Daardoor
mocht de club met vijf andere
teams strijden om de landstitel.
Toonaangevend
Terwijl Piet Lindenberg in Mid
delburg kneedde aan een elftal
dat enkele jaren later het Ajax
van de amateurs zou worden ge
noemd, was Vlissingen begin ja
ren zestig nog de toonaangeven
de club van Zeeland. Met het
gouden tandem Rob Moens-
Wim Groenewegen had ook Vlis
singen zich geplaatst voor de
kampioenscompetitie. Zowel
JOS als Vlissingen werd in het
landelijke orgaan van de KNVB,
Sportkroniek, kansen toege
dicht op de landstitel.
In de tweede speelronde troffen
beide clubs elkaar. Op zaterdag
26 mei 1962 in Amsterdam, een
dag later in Vlissingen. Zo werk
te dat toen. In Amsterdam won
Vlissingen met 2-3 (goals Wim
Groenewegen en Rob Moens), in
Vlissingen won JOS met 0-2.De
Vlissingse spelers van toen her
inneren zich weinig tot niets
meer van dat - achteraf be
schouwd - unieke duel. Wim
Groenewegen kan zich uit dat
jaar alleen de duels met de uit
eindelijke kampioen Xerxes her
inneren, waarin Vlissingen bei
de malen een 2-0-voorsprong
weggaf. John Lilipaly besefte
wel dat JOS een oud-internatio
nal als trainer had, maar pas
toen Michels als trainer grote
successen ging behalen, groeide
de waarde van het duel in Vlis
singen. De JOS-jaren van Mi
chels, van 1960 tot 1964, waren
natuurlijk maar spielerei in ver
gelijking met de tijd die volgde.
Hij was trainer in de Nederland
se top, in Spanje, in Amerika en
in Duitsland.
Als lid van het sectiebestuur
van de KNVB kwam Michels
overigens nog een keer terug
naar de Irislaan in Vlissingen.
Op zaterdag 18 augustus 1990
was hij getuige van het debuut
van VC Vlissingen in het betaal
de voetbal. Toen kende iedereen
hem.
Het JOS (witte shirts) van trainer Rinus Michels maakt één van zijn twee doelpunten in de competitiewedstrijd tegen Vlissingen, zondag
27 mei 1962. Het was de enige keer dat Michels met een ploeg een officiële wedstrijd in Zeeland speelde. foto archief PZC
De 25-jarige Ian Mostert, eerste
jaars student sportmanagement, is
niet de enige Zeeuw in Erasmus 1.
Ook zijn twintigjarige broer Ilja en
Hermann Maier volbracht
in één weekeinde zijn op
gave: vijftig zeges voor de we
reldbeker skiën. Meer dan een
jaar Icon hij geen zege bij
schrijven, maar in Kvitfjell in
Noorwegen boekte hij in twee
dagen de benodigde laatste
twee.
De 32-jarige Oostenrijker eve
naarde daarmee de prestatie
van de Italiaan Alberto Tom-
ba. Het duo neemt op de rang
lijst aller tijden een gezamen
lijke tweede plaats in. Su
perster Ingemar Stenmark
blijft onbereikbaar. Hij staat
op eenzame hoogte met 86
overwinningen.
Maier won zaterdag de afda
ling, waarmee de teller op 49
wereldbekerzeges kwam. Gis
teren voltooide hij zijn kunst
je door de Super-G te win
nen.
De Europese atletiekfederatie heeft de soap rond
het verspringen bij de vrouwen tijdens de EK-in-
door in Madrid opgelost met de toekenning van een
bronzen medaille aan Bianca Kappler. De Duitse
kreeg zaterdag in haar laatste poging (foto) van de
elektronische apparatuur een afstand van 6,96 meter
toebedeeld.
Hoewel ze hiermee de titel veroverde, zag iedereen
dat de sprong ver onder de zeven meter was. De Portu
gese Naide Gomes diende direct een protest in. Een
fout in de meting werd niet zo snel ontdekt, maar
toch werd na spoedberaad besloten dat Kappler. die
voor haar laatste sprong een afstand van 6,53 had
staan, gisteren een extra sprong moest doen om zi®
van het goud te verzekeren. Ze weigerde, waarna de
beroepscommissie besloot haar het brons toe te ken
nen. „Dit is belachelijk. Er is geen regel dat ik de vol
gende dag opnieuw moet springen. Iedereen zou dan
in de herhaling moeten."
Het goud ging nu met 6,70 naar Gomes voor de Griek
se Stilliani Pilatou (6,64). Ook de Roemeense Adina
Anton brons met 6,59. foto Victor Fraile/RTR
De finales van de Nederlandse
schermkampioenschappen wor
den dit jaar niet in een doodse sport
hal gehouden, maar in de feestzalen
van een hotel. De Nederlandse bond
(KNAS) bereikte daartoe een over
eenkomst met Holiday Inn in Lei
den. De voorronden zijn in het nabij
gelegen universitair sportcentrum.
De nationale titelstrijd is dit jaar
(23-24 april) voor alle wapens tege
lijkertijd in Leiden. In een poging
het toernooi meer aantrekkings
kracht te geven, is besloten voor de
eindstrijd, de galafinale, om te zien
naar een sfeervollere omgeving.
Nieuw is dat idee niet. De wereldbe
kerwedstrijden van Zaal Kardolus
(degen vrouwen) en Scaramouche
(degen mannen) om respectievelijk
de Neerland Trophee en de Airbor
ne Trophy werden al eens in de
Nieuwe Kerk in Den Haag en in het
Arnhems gemeentehuis beslist.
Het leven van een voetbaltrainer is niet altijd zo
simpel als het misschien lijkt. Spelers rondjes la
ten lopen, een balletje tussen een twintigtal voetbal
lers gooien zodat ze een partijtje kunnen doen en de
trainer lekker met de handen op de rug kan toekij
ken. Echt, er komt heus meer bij kijken dan dat al
leen. Zo moest Dolf Roks zaterdag zelfs de handen
flink uit de mouwen steken alvorens hij zijn spelers
aan een straffe trainingssessie kon onderwerpen. Als
een doorgewinterd terreinknecht maakte de trainer
van Kloetinge namelijk eigenhandig het kunstgras
veld van de zaterdageersteklasser sneeuwvrij. Met
succes. Na enig gezweet en geploeter bleek het veld
prima bespeelbaar. Zodat Dolf Roks weer tevreden
kon toekijken hoe zijn ploeg een training afwerkte.
foto Willem Mieras
door Roeland van Vliet
Het eerste team van de Rotter
damse studentenkorfbalvereni
ging Erasmus had het de afgelopen
weken zwaar. Eind januari stond de
vierdeklasser, met daarin drie
Zeeuwen, nog ruim aan kop. Er hoef
de nog maar één wedstrijd gewon
nen te worden om de zaaltitel te grij
pen. Maar toen kwam het dipje.
Erasmus won de eerste tien duels
van de zaalcompetitie met gemak.
Ook de drie Zeeuwse tegenstanders
kwamen er niet aan te pas. Stormvo
gels uit Westkapelle werd verslagen
met 13-9 en 13-12, Zaamslag werd
met 13-11 en 20-6 opzij gezet en
Blauw Wit uit Kloetinge leed in Rot
terdam een 18-10-nederlaag. Na
tien duels had Erasmus twintig pun
ten en een doelsaldo van plus 66
(155-89).
In de elfde wedstrijd - uit tegen 't
Capproen - ging het mis. Erasmus
verloor in Hellevoetsluis met 16-10.
„In de eerste tien duels speelden we
onbevangen en ging eigenlijk alles
goed", vertelt Ian Mostert, die aan
zijn vijfde seizoen bij Erasmus bezig
is en daarvoor bij Ondo uit Sint Lau
rens korfbalde. „Maar daarna
kwam de onderschatting. We waren
misschien iets té makkelijk zo ruim
aan kop gekomen. We dachten: we
redden het wel, we hebben maar één
overwinning nodig in vier duels."
Tegen 't Capproen ging het dus mis.
Ook in de twee weken erna vergat
Erasmus kampioen te worden. In
het Goese Sportpunt Zeeland was
Blauw Wit op 19 februari met 16-13
te sterk, een week later hield Thor
de Rotterdammers op een gelijkspel
(13-13). Ian Mostert: „Ieder jaar heb
ben we wel een wedstrijd die we ver
liezen doordat enkele spelers het de
avond ervoor laat hebben gemaakt
op een feestje. Het is en blijft na
tuurlijk een studentenvereniging.
Tegen Blauw Wit hadden we daar
weer last van. En ik zat nog op de
bank ook. We hebben genoeg man
nen en ik was aan de beurt om er
naast te staan. Maar dan baal je
wel. Ik had nota bene de avond daar
voor bij mijn ouders in Middelburg
gezeten."
Zaterdag was het eindelijk wel
raak. Op de laatste speeldag van de
zaalcompetitie werd Reeuwijk met
19-11 verslagen. Erasmus had ge
worsteld, maar pakte uiteindelijk
de titel.
Gerdien de Kam maken deel uit van
het team. Zij zijn eveneens afkom
stig van Ondo. In de lagere teams en
de organisatie van Erasmus zijn nog
enkele Zeeuwen actief: Wiebe Jels-
ma (Blauw Wit), Marina Linden
berg, Dagmar Meeuwse (beide van
Volharding), Peter Coppoolse (For-
tis), Remco Wisse (Ondo) en Wendy
van der Klooster (begonnen bij Eras
mus).
Ian Mostert: „Ik heb toch wel het ge
voel dat we een beetje een Zeeuwse
club zijn. Met z'n allen kunnen we
binnen de club een behoorlijk front
vormen. Soms zijn we nogal chauvi
nistisch bezig. 'Al het goede komt
uit Zeeland' zeggen we dan. Daar
kunnen we die Brabanders en
Zuid-Hollanders dan mooi mee trei
teren, Is wel een leuk spel binnen de
club."
Kan Erasmus wat uitrichten in de
derde klasse?
Mostert: „Bij studentenverenigingen
is het altijd maar weer de vraag of je
het jaar erna weer met hetzelfde
team kunt spelen. Bij ons is al dué
lijk dat dat niet gaat. Ilja gaat weg
en een andere man ook. Ilja gaat in
Amsterdam studeren. Hij was ditsa
zoen wel belangrijk voor ons, hij
scoorde vaak." „We hopen nu maar
dat er bij de eerstejaars nog goede
korfballers zitten. Misschien dat we
dan in de derde klasse kunnen blij
ven. De laatste keer dat we in die
klasse zaten, vlogen we er binnen
één seizoen keihard weer uit."
