Iedere one-night-stand is raak
Pfeijffer brengt het onzegbare
Inverschrokken blik op Vlissingen
Hulp nodig bij
hechtingsstoornis
Wachtlijst groeit bij
ambulante hulp AZZ
J eugdtheaterhuis
Goes gaat het land in
15
Carolijn Visser
komt in Kapelle
"GELICHT
woensdag 16 februari 2005
door Claudia Sondervan
GOES - Er moeten in Zeeland
behandelmogelijkheden komen
voor kinderen met hechtings
stoornissen.
De werkconferentie Hechtings
stoornissen in Beeld, morgen in
Heinkenszand, moet de aanzet
daartoe worden, zegt jeugd
zorgconsulent Yvonne van Rens-
woude van Het Klaverblad.
Tweehonderd Zeeuwse jeugd-
hulpverleners buigen zich
morgen in De Stenge over hech
tingsproblemen bij kinderen.
Hechtingsstoornissen, ook be
kend als het Bodemloos-syn
droom, ontstaan als een kind
zich onvoldoende gevestigd
voelt in gezin en omgeving.
De stoornis wordt volgens De
Knoop, 'de oudervereniging
rond hechtingsstoornissen, zel
den op tijd herkend door de
jeugdzorg. Veelal blijft de zorg-
indicatie gericht op symptoom
gedrag en niet op de stoornis die
daar de oorzaak van is, legt Van
Rensouwde de klacht van De
Knoop uit.
door Claudia Sondervan
MIDDELBURG - Stichting
AZZ heeft 63 cliënten op de
wachtlijst staan voor ambulante
hulp. Deze kinderen en jongeren
zijn door Bureau Jeugdzorg Zee
land aangewezen voor begelei
ding in de thuissituatie. AZZ
kan die zorg momenteel nog
niet genoeg geven.
Dat blijkt uit een bericht dat Ge
deputeerde Staten zenden aan
de Provinciale Staten.
Oorzaak van de wachtlijst is de
overgang van de ambulante
hulpverlening vorig jaar van Bu
reau Jeugdzorg naar Stichting
AZZ.
Door de nieuwe Wet op de
Jeugdzorg geeft Bureau Jeugd
zorg Zeeland voortaan enkel
aan welke hulp een jeugdige no
dig heeft en bewaakt die; het ge
ven van de hulp is de taak ge
worden van AZZ,
Het afgelopen jaar hebben twee
medewerkers van Bureau Jeugd
zorg Zeeland bij AZZ de over
dracht van de ambulante hulp
verlening begeleid. Bij AZZ
wordt nu gewerkt aan het op
peil brengen van het aantal am
bulante hulpverleners, stelt
woordvoerder B. Cleutjens van
AZZ.
De nieuwe hulpverleners wor
den gevonden door interne ver
schuivingen van functies. Om
dat de aard van het werk wat af
wijkt van wat zij voorheen de
den, beginnen zij met een be
perkt aantal cliënten per per
soon. „Daardoor ontstaat er een
wachtijd. We verwachten dat de
wachtlijst geleidelijk aan ingelo
pen wordt. Maar er komen ook
steeds nieuwe cliënten bij."
Dat beamen Gedeputeerde Sta
ten. Om de wachtlijst blijvend
in te lopen moet nog meer geld
beschikbaar komen, buiten de
extra middelen die de provincie
voor dit jaar aan AZZ wil ge
ven, staat in het bericht aan de
staten.
KAPELLE - Schrijfster Caro
lijn Visser houdt op 10 maart
om 19.30 uur in het gemeente
huis van Kapelle een lezing.
De literaire avond is het sluit
stuk van activiteiten rond Vis
ser, die vooral bekendheid heeft
verworven met reisverhalen
over China, Vietnam, Nicaragua
en ook Estland. In de Kapelse bi
bliotheek is vanaf deze week
een speciale kast ingericht met
Vissers boeken. En er is een ten
toonstelling te zien die aansluit
bij het werk van Visser.
GOES - De voorstelling Privé
van het Jeugdtheaterhuis in
Goes gaat het land in. De komen
de maanden is de productie te
zien op vier plaatsen buiten de
provincie.
Theaterwerk NL, de organisatie
voor de ontwikkeling en onder
steuning van het amateurthea
ter in Nederland, heeft de voor
stelling geselecteerd voor het
landelijk theatercircuit. „Een
grote eer", zegt artistiek leider
Josien de Graaf van het Jeugd
theaterhuis, dat verbonden is
aan podium 't Beest.
Er komen voorstellingen in As
sen (17 april), Groningen (16
mei), Arnhem (12 juni) en waar
schijnlijk ook in Utrecht (5
juni). Voor 16 maart staat nog
een uitvoering in 't. Beest zelf op
het programma. Privé wordt ge
speeld door de kerngroep van
het Jeugdtheaterhuis.
Ook de Zeeuwse Komedie was,
met de voorstelling Koppen, uit
genodigd voor het landelijk thea
tercircuit. De groep heeft daar
noodgedwongen van afgezien,
omdat het optreden buiten de
provincie te veel reistijd en -kos
ten met zich mee zou brengen.
gHatPostma
e Rode Kater die bij Jan, Jans en
'de kinderen huist, leeft met een
ïl verdriet. Hij is gecastreerd. De
(.weel-wel kater' schaamt zich daar-
0 zo diep dat hij het nare woord
'g\ eens meer uit de mond krijgt,
[aar volgens de Dierenbescherming
ill het reuze mee. Onze katers en poe-
„i zouden nauwelijks tot geen blij-
endleed aan de 'besnijdenis' overhou-
(ll Ze worden er eerder 'huiselijker
hor, De Dierenbescherming greep Va-
alijnsdag aan om er zorg voor te dra-
n dat deze dagen duizenden katten
honden worden 'geholpen'.
Ie bekendmaking dat de Dierenbe-
herming tijdelijk een premie van
euro heeft gezet op de castratie
een kater en vijftien euro op het
liseren van een poes, heeft Neder-
ad in beweging gebracht. De Dieren-
scherming wordt platgebeld door
sasjes en bazinnetjes die van de aan-
Eding wensen te profiteren.
Idk bij de Zeeuwse afdelingen staan
roodgloeiend. Maar he-
Neutralisatie'-actie
s, daar wordt vooralsnog 'nee' aan
koopjesjagers verkocht. De afde-
ij) voor Noord- en Midden-Zeeland
iet niet aan de 'neutralisatie'-actie
n in Zeeuws-Vlaanderen wach-
nog even. Wanneer de aanbie-
aar van kracht wordt, blijft nog
jngeheim. „Want als we dat nu be
nd maken, gaat niemand meer uit
hzelf naar de dierenarts. Dan wacht
mensen tot ze die kortingsbon
innen incasseren", zegt Anneke Eef-
jjvan het meldpunt in Aardenburg.
ng van de actie staat buiten
beetje kater kan in een paar
r tijd. vele honderden nakomelin-
produceren. Want iedere
ght stand is raak. En een beetje
Es, werpt zo'n twee tot drie keer per
een nest dat krioelt van de jon-
Kattenvangst in Burgh-Haamstede. Vrijwilligers van de Dierenbescherming trekken er regelmatig met de vangkooi op uit om verwilderde katten van straat te
halen. Na te zijn gecastreerd of gesteriliseerd worden de dieren weer losgelaten, of ondergebracht op een boerderij. foto Marijke Folkertsma
gen. In het wild gaat het wat minder
heftig toe. Want daar overleven alleen
de sterksten. Het gros van de dieren is
al snel zo verzwakt dat ook de vrucht
baarheid stagneert. Maar in de huis
dierenwereld leidt iedere wip van ka
ter en poes tot een geboorte-explosie.
Gedumpt
Kittens zijn 'schattig', maar zodra er
te veel van zijn, worden ze gedumpt,
en zo groeit het zwerfkattenleger. Het
probleem is niet van vandaag of giste
ren. Al jaren bestrijdt de Dierenbe
scherming de overbevolking door bij
tijd en wijle korting te geven op de
'neutralisatie'-factuur van de dieren
arts. Die rekent zo'n vijftig euro voor
het castreren van een kater, en 95 tot
110 euro voor het steriliseren van een
poes. Menigeen heeft die bedragen er
niet voor over. Maar zodra de baasjes
en bazinnetjes een kleine korting rui
ken, haasten ze zich naar dierenopera-
tietafels. Jaarlijks komen zo'n tiendui
zend mensen op het lokkertje af.
Bij de Dierenbescherming in Noord
en Midden-Zeeland doen ze aan die
vrijgevigheid niet mee. „Als je een kat
in huis neemt, dan weet je dat daar
kosten aan zijn verbonden. Dan gaan
we dat niet nog eens subsidiëren met
de contributies van onze leden", zegt
Inge Zweedijk van het meldpunt in
Vlissingen. „Wij richten de hulp niet
op mensen met katten, maar op katten
zonder eigenaren. Onze vrijwilligers
trekken er met de vangkooi op uit om
groepen verwilderde katten op te pak
ken en we halen zwerfkatten van de
straat."
Buitenkans
Als de gevangen dieren gezond zijn,
dan worden ze na castratie of sterilisa
tie weer losgelaten op de plek waar ze
vandaan komen. Zijn er zieke dieren
bij dan kijkt de dierenarts eerst of er
wat aan te doen is. Sinds twee jaar
geeft de Dierenbescherming verwilder
de katten de 'buitenkans' te aarden op
een boerderij, camping of andere plek
waar ze zich nuttig kunnen maken.
Ook in Zeeuws-Vlaanderen verkoos
de Dierenbescherming dat soort activi
teiten de afgelopen jaren boven het
zetten van een premie op steriliseren
of castreren. „Want", zegt Anneke Eef-
ting, „waarom zou je geld gaan wegge
ven aan mensen die zelf geen cent
voor hun huisdier over hebben. Ik heb
wel gezien dat mensen in hun Merce
des voor komen rijden om zo'n kor
tingsbon op te halen." Maar inmiddels
is ze overstag. „Binnenkort gaan ook
wij weer korting geven. Want de men
sen zijn zo asociaal, dat een gigantisch
kattenoverschot is ontstaan."
van de werken van Rachel Bacon in de Willem3 in Vlissingen. foto Lex de Meester
DINGEN - Twee maanden
'verbleef beeldend kunste-
tRachel Bacon in Vlissingen
W de stad op haar inwer-
■De resultaten van haar be-
%ii zijn nu te zien in de
^dio van de Willem3 in
%n, waar ze de afgelo-
''idbeeft doorgebracht.
«"komt oorspronkelijk uit
fttk, maar verhuisde in
"aar Europa. „In New
'is het zwaar om te overle
es kunstenaar. Je moet er
ten voor je bestaan en dient
01 fulltime baan naast te
Er lopen ook zo veel
denaars rond, dat je je gaat
8§ór wat heb ik hier nog te
In?"
^k,in een radicale omme
neer in een klein Bel
ie. Later vertrok ze
waar ze nu in
Door haar ach-
M beschouwt e zichzelf
buitenstaander, als ie-
die met verwondering
zHkan kijken die ande-
m vanzelfsprekend vin-
Nis ook di
e taak van de kun- leegte.
stenaar: met een onverschrok
ken blik naar de werkelijkheid
kijken. Dat kan heel belangrijk
zijn voor de samenleving." Blik
vanger van de expositie is een
model van een scheepstanker,
met een glazenbodem. „Het is
een denk-tanker, als metafoor
van aandachtig kijken."
In Vlissingen, een omgeving die
ze voorheen niet kende, was ze
een buitenstaander in het kwa
draat. „Vooraf had ik wel een
soort plan, maar toen ik een
maal hier was, merkte ik met
een dat het niet zou werken.
Vanaf dat moment heb ik me vol
ledig laten inspireren door de
plaats zelf."
Kwetsbaar
„De plek is fantastisch. Ik was
meteen helemaal weg van de
Westerschelde, een heel natuur
lijk, levend maar ook kwetsbaar
gebied. Ook de haven boeide
me. Met dat onderwerp was ik
al bezig: de wereldhandel, de
economie, de mogelijk schadelij
ke gevolgen ervan voor het mi
lieu - dat soort sociaal-economi
sche thema's. Verder proef je
dat de scheepswerf niet meer in
de stad is. Er zit nog een grote
Bacon ziet de Westerschelde,
met de 150 schepen die er dage
lijks passeren, een soort auto
weg die Vlissingen verbindt met
de rest van de wereld. Ze legt
ook een verband met het autoge
bruik en de verkeersproblemen
in de stad. „Vlissingen haalt
geld uit het toerisme, maar al
die mensen komen met de auto.
Dat moet in de zomer een ramp
zijn. Er zijn veel mooie pleinen,
maar die staan dan vol met au
to's." Ze bedacht, als ludieke op
lossing een containerschip als
extra parkeerlocatie.
Steeds probeert ze lokale knel
punten te verbinden met mondi
ale problemen. Bacon werkt ook
met vlaggen van landen, die ze
bijvoorbeeld demonteert en op
nieuw in elkaar zet. Daarnaast
is een serie te zien waarin van
de vlaggen alleen de ster- en
maansymbolen zijn gehand
haafd. „Ik wil aangeven hoe
kwetsbaar de nationale identi
teit is. Die kan zo uit elkaar val
len."
De laatste weken van haar ver
blijf verdiepte ze zich vooral in
de rol van kunst in de openbare
ruimte. „Je moet heel veel onder
zoek doen, want je kunt niet zo
maar iets neerzetten. Een plek
laat zich niet meteen veroveren.
Bovendien heb je te maken met
publiek. Dat is iedereen, kunst
minnend én -hatend. Daarom is
het belangrijk maatschappelijk
relevante onderwerpen op te zoe
ken. IJet hoeft niet per se kri
tisch te zijn, al gaat mijn voor
keur daar wel naar uit."
Stapels munten
In een serie tekeningen heeft ze
allerlei ideeën vastgelegd, zoals
stapels munten aan de boule
vard (verwijzend naar de hoog
bouw), de artistieke waarde van
een verzameling zeecontainers
en de verheffing tot kunstwerk
van het bliksemachtige teken
dat op straat de automobilist
maant tot afremmen.
Dat laatste is een kritische knip
oog naar het kunstwerk op de
kop van de Walstraat. „Dat
beeld slaat volgens mij nergens
op. Daar probeer ik met humor
op te reageren, anders wordt het
alleen maar cynisch en donker.
Dingen zijn nu eenmaal vaak ab
surd."
Expositie: 'Denk-tanker' van Ra
chel Bacon, t/m 6 maart in gaststu-
dio van de Willem.3, Oranjestraat
4, Vlissingen. Geopend: do. t/m
zo., 12.00-17.00 uur.
door Rolf Bosboom
MIDDELBURG - Het gaat niet
om wat je zegt, maar hoe je het
zegt, luidt zijn credo. Dichter
Ilja Leonard Pfeijffer, op uitno
diging van Stichting Literaire
Activiteiten Zeeland te gast in
Middelburg, liet gisteravond
blijken dat hij het heel mooi
kan zeggen.
Pfeijffer (1968) mag dan in en
kele jaren een respectabele re
putatie hebben opgebouwd in
letterenland, tot een volle aula
van de Zeeuwse Bibliotheek
leidde dat gisteren in elk geval
niet. Met een dertigtal bezoe
kers was de belangstelling ma
tig maar wel oprecht.
Omdat hij werd geïntrodu
ceerd als 'de enige echte Dich
ter des Vaderlands', ging het
gesprek meteen over de curieu
ze benoeming van Driek van
Wissen, de prins van de light
verse, tot Opvolger van Gerrit
Komrij. Van Wissen wist, dank
zij een uitgebreide reclamecam
pagne, verreweg de meeste
stemmen te vergaren.
Dat was ten koste van onder
anderen Pfeijffer, die zich ook
nadrukkelijk als kandidaat
had opgeworpen. Hij zei zijn
nederlaag niet te betreuren.
„Het is vooral erg jammer dat
Van Wissen wél Dichter des Va
derlands is geworden. Je zou
zo graag hebben dat het boeg
beeld der poëzie wordt bekleed
door een dichter en niet door ie
mand als Driek van Wissen,
die het gebruik van laagharti
ge methoden niet heeft ge
schuwd. Zo treurig kan het
soms lopen in de Nederlandse
poëzie."
Volgens Pfeijffer, en zijn inter
viewer en collega-dichter Ru
ben van Gogh leek hem daarin
ten volle te steunen, is het dui
delijk dat cle democratische
aanpak niet werkt. „Op zich is
Leonard Pfeijffer (links) met zijn interviewer Ruben van Gogh
foto Ruben Oreel
het wel leuk om het volk zijn ei
gen Dichter des Vaderlands te
laten kiezen, maar nu zie je
wat er gebeurt." Daarmee had
Pfeijffer binnen tien minuten
zijn naam als genadeloos criti
cus waargemaakt. Dat was in
elk geval voldoende om voor
malig stadsdichter Chawwa
Wijnberg stampvoetend de
zaal te laten verlaten. „Zelfin
genomen kerels! Ik ga naar
huis."
Het gesprek tussen Van Gogh
en Pfeijffer verliep daarna, ze
ker voor de pauze, wat tam,
met moeizaam geformuleerde
vragen over zaken waarmee
Pfeijffer zichtbaar niet uit de
voeten kon. „Dat is wel een
beetje een rare vraag." Dat
Van Gogh - nota bene zelf dich
ter - nadat zijn tegenspeler een
lang, indrukwekkend gedicht
uit diens komende bundel In
de naam van de hond had voor
gelezen, informeerde naar het
ontstaan ervan, kwam ook to
taal misplaatst over.
Zintuigelijk
Toch wist Pfeijffer, soms via
een omweg, zijn opvattingen
goed duidelijk te maken en
dan vooral zijn afkeer van een
duidige, verstaanbare dicht
kunst. Hij streeft naar exube
rante, wilde poëzie, die emo
ties niet vertelt maar voelbaar
maakt. „Ik bewonder de moed
om de taal zelf tot onderwerp
te maken, op een heel zintuig
lijke manier met taal om te
gaan en de lezer bij elke regel
opnieuw te leren lezen."
Hij is 'allergisch' voor dichters-
trucjes. „Zeker als dat soort
poëzie kritiekloos wordt aanbe
den. Daar wind ik me over
op." Zijn voornaamste mik
punt daarbij is Rutger Kop
land, op 12 april in Middel
burg. „Het is best een aardige
man, maar zijn poëzie vind ik
niet goed. Maar je hoort er
nooit kritiek op. Hij is een
soort heilige geworden. Het is
kritiekloze adoratie. Ik vind
poëzie te belangrijk om daar
over mijn mond te houden.
Welk effect dat heeft, daar
denk ik op zo'n moment niet
over na."
Pfeijffer herkent bij Kopland
trucjes. „Hij wil dat de lezer
ontroerd raakt, met het pistool
op de borst. Maar emotie moet
je juist voelbaar maken." Zijn
eigen gedichten zijn ook vooral
woordenstromen, opeenstape
lingen van klanken en beelden,
die de emotie oproepen.
In zijn nieuwe bundel, die op 1
maart verschijnt, staan vooral
lange gedichten, soms sterk
verhalend, waarin hij allerlei
stijlen door elkaar beoefent,
„Ik probeer, ook voor mezelf,
er wat lucht in te krijgen door
afwisseling van toon, net zoals
in de muziek. Ik hoop dat de le
zer denkt dat de gedichten in
één keer in bevlogenheid op pa
pier zijn gekomen. Het tegen
deel is echter waar. Ik heb er
verdomd hard voor moeten
werken."
Hoeveel er ook werd gespro
ken, Pfeijffers machtige, in
dringende voordrachten van
zijn poëzie waren gisteravond
uiteindelijk het enige wat echt
ter zake deed. Ze demonstreer
den waar het hem wezenlijk
om gaat, schonken vele vermoe
dens van betekenissen en ver
woordden het onzegbare.
