Italianen rouwen al een jaar lang
Zeldzame carambole van Jo de Roo
PZC
Carlos Pinto slaat
toe op de slotdag
Bende van Vijf zit
achter dood Pantani
De Bruijn ergert
zich aan alles in
thuis wedstrij den
W IS
'25
Ouders en fans worstelen met mysterieuze dood Marco Pantani
24
RUGNUMMER
Buitenspelregel
maandag 14 februari 2005
door Roel Wiche
CESENATICO - Was het zelf
moord of werd hij de dood inge
jaagd? Eén jaar na het drama op
een hotelkamer in Rimini zijn
de omstandigheden van de dood
van Marco Pantani nog steeds
in nevelen gehuld.
Familie, ploegmakkers en fans
zijn ervan overtuigd dat El Pira-
ta niet vrijwillig voor het einde
koos, maar het slachtoffer was
van louche drugsdealers. Zij vin
den het parket van Rimini, dat
de zaak-Pantani maanden heeft
onderzocht, aan hun zijde.
Een Bende van Vijf vormt de
spil in het mysterie. Drie van
hen worden verdacht van het le
veren van cocaïne, die de Tour-
en Giro-winnaar uiteindelijk
via een overdosis noodlottig
werd: Fabio Carlino (27, eige
naar van een escortbureau, zou
Pantani zijn laatste portie coke
hebben gegeven), Fabio Mar-,
dossa (29, vaste leverancier)q
Ciro Veneruso (31, fabriek^,
beider). Daarnaast worden
personen verdacht van me&
plichtigheid: de Russische èi
Elena Korovina (30, de laak
minnares van Pantani) g
barman/dealer Gerardo R;y
rez Cueva, een 27-jarige 1W
aan. Voorlopig zit alleen Mag:
dossa vast. Maar als het aanpro.
cureur Paolo Gengarelli lij-
wordt het kwintet zo sne'
lijk voor de rechter geslei
Appartementencomplex/liote!
Le Rose in badplaats
waar Pantani op Valentijnso;:
2004 ten onder ging aan eenejï
ke-delirium, wil de trag
snel mogelijk wegpoetsen, L>
Rose wordt momenteel grond^
verbouwd. Appartement 5D*
Mimosa, waar de Italiaanse^
lerheld stierf, is in ieder gi
met de grond gelijkgemaall
GPD
door Joop van den Oudenhoven
DEVENTER - Carlos Pinto uit
's-Heerenhoek is in Deventer Ne
derlands kampioen libre derde
klasse geworden. In een span
nende finale versloeg de biljar
ter van De Toekomst de leider
in het klassement tot dan toe,
N. Steffens uit Hengelo.
De titelhouder kon het na af
loop nauwelijks geloven. „Ik
ben dolgelukkig", zei hij na de
huldiging. „Ik had dit nooit ge
dacht. Prachtig." Het behalen
van de titel ging niet vanzelf.
Pinto voelde zich het gehele
weekeinde wat grieperig. Op de
openingsdag leed hij in de twee
de ronde zijn eerste nederlaag.
Dat was op zich niet erg, maar
het moyenne was niet om over
naar huis te schrijven. Tijdens
de tweede dag volgde de op
mars. Met drie overwinningen
op rij verzekerde hij zich al
vroegtijdig stadium van een?:-
diumplaats. Wat het zou \k~-
den moest op de slotdag words
bepaald. Drie kanshebbers k-|
derscheidden zich slechts van ei-
kaar op moyenne. Van Duive-
voorde, Steffens en Pinto voe
den het klassement aan. Va
Duivenvoorde viel in de zei
ronde af door verlies. Pinto e
Steffens bleven aan de winner-
de hand. Zij moesten in de slot-
ronde uitmaken wie de besi?
was.
Dat bleek cle man uit 's-Heerer-
hoek. Met 80-58 na 31 beurts
ging de zege en daarmee de
tionale titel naar Pinto. In der*
gionale finale besliste hij k(|
kampioenschap in de laatsü
wedstrijd en veroverde daarna
een plaats in deze finale en ooi
nu liet hij het aankomen op ii
ultieme fase.
Met twaalf punten uit zeva
wedstrijden werd hij de terechii
kampioen.
door
Joop van den Oudenhoven
GOES - Het driebandenteam
van Delta/Ockenburgh hield
dit weekeinde aan twee wed
strijden een aardige buit
over. Zaterdag speelden de
Goese driebanders knap ge
lijk tegen Twentevisie, giste
ren werd het team van Broe
ders met 6-2 verslagen.
Voor Ockenburgh was het
duel van zaterdag cruciaal in
de strijd om de vierde plaats.
Er stond voor tegenstander
Twentevisie ook wel wat op
het spel. De ploeg van Jaspers
wil aansluiting bij koploper
Crystal Kelly houden. Het
werd een boeiend gevecht,
waarin het vooral ook belang
rijk was hoe Dick Jaspers en
Jean Paul de Bruijn ervoor
zouden staan voordat ze afrei
zen naar het WK voor landen
teams in Viersen. Jaspers
speelde spectaculair: in
twaalf beurten had hij der
tien caramboles, zeven beur
ten later was de partij van
vijftig uit. De Bruijn, die aan
een zeer matig seizoen bezig
is, verloor opnieuw.
Hoogtepunt was de partij tus
sen Forthomme en Jaspers.
De Brabander haalde een mijl
paal: hij speelde voor de vijf
honderdste keer in zijn car
rière een partij boven de
2.000 moyenne. Zonder ex
treem grote series kwam hij
na een stroeve start op gang.
Forthomme speelde met 1.368
niet eens slecht, maar de
2.631 van Jaspers was als zo
vaak onaantastbaar.
Jaspers zei na afloop: „Ik heb
me eerlijk gezegd niet bezigge
houden met die vijfhonderd
ste Het was vooral zaak om te
winnen, ook omdat op de an
dere tafel Rudolph het moei
lijk had tegen Spoormans. Ik
moest winnen om een gelijk
spel veilig te stellen voor het
team."
„Die vijfhonderdste is mooi",
glunderde hij. „Ik vind het
vooral mooi dat er mensen
zijn die zulke dingen bijhou
den. Ik heb natuurlijk al veel
gewonnen, maar ik heb ook
heel vaak finales verloren in
toernooien waar ik vier, vijf j
partijen boven de 2.000 speel-
de. Dat wordt wel eens verge-1
ten."
Voor Jean Paul de Bruijn was
het opnieuw niet zo'n lekkere
dag. Zijn partij tegen de klei
ne Turk Tayfun Tasdemirliep
niet naar wens en dat was le
merken ook. De irritatie
droop er vanaf, vooral ten op
zichte van de serveersters die
af en toe eens langskomen.
Het gebeurt de Hulstenaar de
laatste tijd wel vaker, dat hij
zijn slechte spel afreageert op
zijn omgeving. Het niveau
(rond de 1.000 moyenne)
werd er zaterdag in elk geval j
niet beter van.
Het was nog een geluk voor i
het team dat Martin Spoor-1
mans en Henk Habraken bij j
de les bleven. Beide spelers
wonnen hun partij, van Chris
tian Rudolph en Ad Koorc-
vaar. Zondag verliep het alle
maal wat soepeler tegen hei
zwakke Broeders, Dat kon
nog niet worden gezegd van
De Bruijn. Net als de dager-
voor liep het van geen kanten j
weer stoorde hij zich aan al
les in zijn omgeving.
Sanitaire stop
Tegenstander Francis Forton
liep snel weg en leek op een
vlotte overwinning af te gaan.
De sanitaire stop tussendoor
werd het keerpunt in de par
tij. Nog niet direct voor de
Hulstenaar, maar Forton
kwam als een dood vogeltje te
rug aan tafel en kon geen pot-1
ten meer breken. Daardoor
kon De Bruijn zich terugvech-1
ten in de partij en met een
mooie serie van zestien gi"S
hij over zijn tegenstander
naar de winst (50-46).
Henk Habraken had aan de
Belg Guy van Litsenbor?
geen kind en pakte simpel de
winst. Martin Spoormans
nam het op tegen Roland Uvt-
clewilligen, zaterdag nipt ver
liezer van Clemie van Wan-
rooy (48-50).
Uytdewilligen toonde
goede vorm van de laatste we
ken en versloeg de Belgisej16
alleskunner met krappe ei]-1
fers: 50-45. Daarmee redde
hij de eer voor zijn team.
Basketbalidool Allen Iver-
son heeft de Philadelphia
76ers zaterdag bijna in z'n een
tje aan de overwinning op Or
lando Magic geholpen: 112-99.
De schutter maakte liefst 60
punten, een persoonlijk record.
Zijn oude record stond sinds
2002 op 58 punten. Iversons
zestigklapper van zaterdag
was tevens een seizoehrecord.
De Amerikaan is met gemid
deld 29,7 punten per wedstrijd
de meest trefzekere speler in de
NBA.
Nu zijn de 60 punten van Iver-
son niet uniek. Al zeventien an
dere basketballers uit de NBA
gingen in het verleden één of
meerdere keren over de 60-pun-
tengrens. Wilt Chamberlain
ging in de jaren zestig zelfs ve
le malen voorbij de 60 punten.
Eén keer, op 2 maart 1962, be
reikte de speler van de Phila
delphia 76ers - dezelfde club
als waar Iverson voor uitkomt
- zelfs het aantal van 100 pun
ten.
©f
Eén jaar na zijn tragische dood
worstelt Italië nog steeds met
het mysterie Marco Pantani. Ma
ma Tonina is verbitterd, papa
Paolo is gebroken en de tifosi
zijn radeloos. Alle emoties bal
den zich gisteren samen tijdens
een memorial in Cesenatico, ge
boortestad van II Pirata. „Je zag
hem het ravijn inglijden.
door Roel Wiche
CESENATICO - Het moet, ooit,
een kerel uit één stuk zijn ge
weest. Handen als kolenschop
pen. Schouders van gewapend
beton. Kaalgeschoren kop, ge
vuld met duizend verhalen. Ja
renlang liep pizzabakker en re
parateur Paolo Pantani fier
door Cesenatico. Trots, waanzin
nig trots, op zijn beroemde
zoon. Maar deze zondag, één
jaar na de dramatische dood
van de grootste Italiaanse wie-
lerheld sinds Fausto Coppi, is er
helemaal niks meer van hem
over.
Het is vier uur 's middags als
Paolo Pantani van de trappen
van de San Pietro Pescatore
strompelt. Buiten de kerk wacht
een muur van camera's. Een ver
slaggeefster van staatsomroep
Rai moet Pantani senior letter
lijk overeind houden. En dan
komt het: El Pirata leeft! Ja, sta
melt Paolo, zijn zoon heeft zijn
eigen herdenkingsdienst vanaf
een hemelse Alp gezien. En hij
vergeeft al die mafiosi die hem
kapot geschreven en kapot ge
drogeerd hebben. „Het moet een
keer over zijn. Marco heeft rust
nodig. En wij hebben rust no-
dig."
Een dik uur eerder is hij, samen
met echtgenote Tonina en doch
ter Manola, de kleine, sobere
kerk binnengestapt. Zondag 13
februari is uitgeroepen tot Pan
tani Day. Als ode aan de Tour-
en Giro-winnaar cüe een jaar ge
leden, nota bene op Valentijns
dag, eenzaam en halfnaakt ten
onder ging aan een coke-deli
rium in een hotelkamer in Rimi
ni. Sindsdien worstelt Italië met
een waar Pantani-trauma. Drie
boeken zijn uitgegeven, hartver
scheurende gedichten staan we
kelijks in de gazetta's en in 2006
volgt de eerste film. Ja, bezwe
ren zijn miljoenen fans, hij is de
dood ingejaagd door paparazzi
en genadeloze drugsbarons.
Nee, pareren de spaarzame
nuchtere azzurri, hij heeft zich
zelf in het ongeluk gestort. Ge
broken door alle dopingschanda-
len.
„Onvoorstelbaar, dat het zo fa
taal moest aflopen", zucht jeugd
vriend Daniele Valenti (31). „Ik
zag hem als klein jochie dage
lijks op zijn Fausto Coppi-fiets
springen. Toen hij de Giro won,
werden alle straten van Cesena
tico compleet roze geverfd. En
toen drie maanden later de Tour
volgde, gingen er duizenden pot
ten geel overheen. Hij was een
mythe." Maar de laatste jaren
zag hij hem alleen maar in de
disco. „Elke avond een andere
auto, een andere dame en ande
re vrienden. Je zag hem het ra
vijn inglijden."
Zakdoek
Toch staat Daniele op Pantani
Day met de zakdoek in aanslag
in de San Pietro Pescatore. Al
les is, geheel in Italiaanse stijl,
gedrenkt in symboliek en drama
tiek. Voor de kerk ligt een geel
doek (lijfkleur van Pantani) van
minstens twintig vierkante me
ter met daarop de karakteristie
ke piratenkop. In de krakende
biechtstoel hangt een kogelron
de monnik, zó weg gewaggeld
uit de Naam van de Roos. Bin
nen puilen de banken uit met
zo'n vierhonderd fans, afgereisd
van Milaan tot Puglia, onderaan
de Laars. Franco Ballerini is er,
de bondscoach van de nationale
wielerploeg. En Davide Cassani,
ex-ploegmaat en nu gevierd
tv-commentator.
Maar het brandpunt van alles
zit op de voorste rij: de familie
Pantani. Vader Paolo mag op
het altaar komen, maar komt
niet verder dan twee onverstaan
bare zinnen. Zijn extraverte ee
ga Tonina, gehuld in een inkt
zwarte bontjas, laat zich na af
loop door alles en iedereen om
helzen. La Mama promoot al we
ken een vlammend boek van een
Familieleden en vrienden van de overleden Pantani gedenken de Italiaanse wielerheld bij zijn graf. Vader Paolo staat tweede van rechts,
met links naast hem zijn vrouw Tonina. foto AFP
Italiaanse journalist, waarin het
complottheorieën regent. En an
ders dan haar man denkt ze niet
dat Marco op zijn hemelse zadel
al zijn duivels zal vergeven. Het
waren haar piadina's, overheer
lijke pizza's, die Marco lieten
vlammen! Niet epo óf coke.
Maar, zo fluisteren stadgenoten,
de tragedie van Marco knaagt in
haar geweten. „Marco had in
zijn laatste jaar veel ruzie met
zijn ouders", meent Fiorenzo,
hotelbaas en uitstekend op de
hoogte van de Cesenatico-tam-
tam. „Drie dagen voor zijn dood
zijn ze expres op vakantie ge
gaan naar Griekenland, om Mar
co met rust te laten. En uitgere
kend daar hoorden ze het vrese
lijke nieuws." Eén jaar later, na
de herdenkingsdienst, schrijden
Paolo en Tonina Pantani plech
tig naar het kerkhof van Cesena
tico, gevolgd door een lange
stoet. In de dodenmuur van Set-
tore G, nummer 261, is het ont
zielde lichaam van II Pirata ge
schoven. Marco Pantani, gebo
ren 13 januari 1970, uit het le
ven genikt op februari 2004. On
der hem rust zijn held en groot
vader, Sotero (1907-1992).
Over een half jaar verhuist de
hele familie naar een gracieuze
graftombe, die omhoog rijst als
een soort Tourmalet, compleet
met haarspeldbochten. Marco
wordt, hoe kan het anders, be
graven op de top. Met zijn laat
ste, magische fiets.
Tot het zover is houden Paolo en
Tonina elke dag een dodenwake
voor hun zoon. Deze middag, op
Pantani-Day, extra lang. Fans
strooien onophoudelijk gele ro
zen en rode tulpen op een bloe
menzee. Tonina schudt het
hoofd, Paolo staart als verstard
naar de muur. In nummer 261,
naast een baseball en een geel
speelgoedkuiken, klemt een
klein engeltje met gitaar een
briefje vast. Tekst, handgeschre
ven: „Marco, we zien elkaar in
het paradijs." GPD
Hoe groot is de kans dat het weer hele
maal goed komt?
„Zo'n dokter geeft je natuurlijk nooit
een garantie, maar het is allemaal
goed gelukt. Ik geloof wel dat de kans
van slagen groot is. En ik heb bijna
geen pijn gehad, alleen af en toe een
schrijnend gevoel. Drie dagen geleden
heb ik voor het eerst weer op de fiets
gezeten."
een paar weken niet kunnen fietsen"),
liet de keu een paar keer door de vin
gers glijden, mikte met een vreemd ef
fect naar de hoek en zag de speelbal
tot zijn eigen verbazing toch nog ca
ramboleren.
Jo de Roo was zaterdag na een paar
zorgelijke weken voor het eerst weer
eens lekker onder de mensen. In de
brasserie, waar de thuisclub van Del
ta een mooie 4-4 haalde tegen het top-
team van Twentevisie, schudde hij de
hand van Dick Jaspers en vele toe
schouwers en keek hij urenlang naar
biljarten.
Drie maanden geleden werd bij De
Roo na een bloedonderzoek kanker
aan de prostaat vastgesteld. „Dan
schrik je wel even, want ik voelde me
zo gezond als een vis." Hij ging zelf
op onderzoek uit en vond dat hij voor
behandeling het best naar Merksem
in België kon gaan. „Ik wist via een
kennis dat ze daar volgens een nieu
we methode van bestralen werken.
Het is een therapie waarbij ze zo
dicht mogelijk bij de bron proberen te
komen. Ik kon op 20 januari terécht,
een dag later was ik weer thuis. Ze
hebben 22 naalden naar binnen ge
bracht en 72 radioactieve zaadjes in
mijn lichaam geïmplanteerd. Die moe
ten in de komende maanden hun
werk doen."
Moeilijk om een paar weken stil te zit
ten?
„Het moest wel, maar heel lang kan
ik het niet uithouden zonder fiets. Ik
moest vorige week op controle. Toen
ik met de dokter de gang opliep, zei
ik: dokter, mag ik eigenlijk al op de
fiets rijden? Hij zei: die vraag had ik
al veel eerder vernacht. Doe het
maar, maar niet te gek doen."
De Roo aan het biljart, dat was even
een vreemd gezicht.
„Ik vond het wel leuk dat ik werd uit
genodigd. Dick Jaspers had ik wel
eens ontmoet bij Rini Wagtmans. En
topsport is altijd mooi om naar te kij
ken."
Maar biljarten is niet echt aan jou be
steed.
Wielrenner Jo de Roo legt aan voor zijn acquitstoot. Jean Paul de Bruijn kijkt toe. foto Willem Mieras
Sepp Blatter, voorzitter van de we
reldvoetbalbond Fifa, wil de huidi
ge buitenspelregel vereenvoudigen.
Hij pleitte er zaterdag in Duitsland
voor het 'passieve' buitenspel, ook
wel het niet-hinderlijke buitenspel ge
noemd, helemaal af te schaffen.
Dat zou betekenen dat spelers die niet
actief aan het spel met de bal deelne
men, niet meer in overtreding zijn als
ze zich in buitenspelpositie bevinden.
In de huidige praktijk volgt soms toch
nog een fluitsignaal, zeker als de bui
tenspelpositie zich in de buurt van de
bal voordoet.
„Afschaffing zou een oplossing kun
nen zijn. Daarmee bevorder je het aan
vallende voetbal en schep je tevens
meer duidelijkheid", stelde Blatter.
Op 26 februari buigt de internationale
spelregelcommissie van de Fifa zich in
Cardiff over de mogelijke aanpassing
van de buitenspelregel.
Blatter sprak zich zaterdag opnieuw
uit tegen het invoeren van videobewijs
tijdens de wedstrijd om twijfelachtige
beslissingen te kunnen controleren.
„Zolang ik voorzitter van de Fifa ben,
zal ik daar niet aan meewerken. Voet
bal is een sport met een menselijk ge
zicht.
Fouten van spelers, trainers en ook
scheidsrechters horen erbij. Door in
voering van het videobewijs verliest
het voetbal een groot deel van de aan
trekkingskracht."
door Frits Bakker
Zoals Jo de Roo, de ex-wielrenner,
een carambole kan maken, zo heb
ben het nog maar weinig biljarters ge
daan. De voormalige winnaar van gro
te klassiekers was zaterdag door Del-
ta-Ockenburgh uitgenodigd om de
openingsstoot te doen voor de wed
strijd tegen het team van Dick Jas
pers. Het werd een zeldzame carambo
le.
„Ik heb het vroeger wel eens gedaan,
toen er nog veel biljarts stonden in de
cafés hier in de buurt. Thuis hebben
we nog eens een biljart in de voorka
mer gehad. Hij was in 1953 uit het
rampgebied van de watersnood geko
men. Maar veel heb ik er niet op ge
speeld."
Toen jij jong was en volop fietste, had
je Piet van der Pol, Raymond Ceule-
ook heel goed was. Ik weet nog dat we
voor de Ronde van Vlaanderen van
1965 met de hele ploeg in zijn café
sliepen in Gent. Toen ik een dag later
won, heb ik tegen Belgische verslagge
vers gezegd: dat komt door de goede
zorgen van Vervest en zijn vrouw. Jos
belde een dag later op. Ik zit in grote
problemen, zei hij, want het was mijn
echte vrouw niet."
Wanneer zien we De Roo weer in gro-
„Zo snel mogelijk, als alles goed
verloopt.
Ik moet nu even voorzichtig zijn met
dat spul in mijn lichaam. Volgens de
regels mag ik niet te dicht bij zwange
re vrouwen komen en geen pasgebo-
ren baby's op schoot hebben. Daar
kan ik mee leven, want ik was het
toch al niet van plan.
En het fietsen gaat me weer al goed
af. Ik denk dat ik in de zomer maar
weer eens naar de Tour ga om een
„Ik heb hem zelden zo zien maken",
glimlachte Dick Jaspers, die het van
dichtbij het biljart aanzag. Voorzon
vijftig toeschouwers bewoog De Roo
zich aan het biljart als een schaatser
in de woestijn. „Ik heb al twintig jaar
geen keu meer aangeraakt", excuseer
de hij zich vooraf.
De ex-kampioen boog voor de acquit
stoot de wat stramme rug („Ik heb