Effect terreurwetten is ongewis
t
PZC
D«
PZC
Glimlach van Bush Dertig jaar verboden liefde
loopt op hoge hakken
en in mantelpakje
Referendum
r
Bestaande maatregelen tegen extremisme onvoldoende benut
Vernederingen
Guantanamo
Neêrlands bloed vloeit
door Camilla's aderen
11 februari 1955
vrijdag 11 februari 2005
door Paul Koopman
en Jaco van Lambalgen
Hoe kook je een kikker?
Deze merkwaardige vraag
wierp WD-Ieider Jozias van
Aartsen november vorig jaar op
tijdens een geëmotioneerd ka
merdebat over de terreurdrei
ging in Nederland. Het recept is
volgens de liberaal zeer eenvou
dig: als je het water maar lang
zaam genoeg opwarmt, raakt de
kikker buiten westen en springt
hij niet uit de pan.
Met deze parabel wilde Van
Aartsen illustreren hoe sluipen
derwijs het gevaar van mos-
lim-extremisme Nederland in
zijn greep heeft gekregen.
Politiek Den Haag voelde het
water warmer worden, maar
had niet de tegenwoordigheid
van geest om de gaskraan dicht
te draaien.
Drie maanden later kan worden
vastgesteld dat de Haagse be
leidsmakers - beter laat dan
nooit - door het hete water als
nog wakker zijn geschrokken.
Het politieke debat over terreur
dreiging heeft dan ook een op-
Ondervraagsters op de Ameri
kaanse marinebasis Guanta
namo op Cuba hebben door sek
sueel opdringerig gedrag infor
matie proberen los te krijgen
van de vermeende terroristen.
Dat heeft de krant The Washing
ton Post gisteren gemeld op ba
sis van een militair onderzoek
en verklaringen van gedetineer
den. De ondervraagsters zouden
onder meer in schaarse kledij
voor de gedetineerden hebben
geparadeerd. Ook zouden ze sek
sueel getinte opmerkingen heb
ben gemaakt. Zeker acht gedeti
neerden deden daarover hun be-
kiag.
Volgens een medewerker van
het Amerikaanse ministerie van
Defensie zijn twee vrouwen be
rispt. ANP
merkelijk snelle kentering on
dergaan. Klonk november vorig
jaar nog het verwijt dat het ka
binet niet voortvarend genoeg
optrad; deze week kreunde één
van de regeringsfracties (D66)
bezorgd dat de regering juist
uit de bocht is gevlogen bij de
bescherming van onze democra
tische rechtsorde en in het be
strijden van terreur.
Oorlogsstemming
Sinds de moord op Theo van
Gogh en de ontmanteling van
het Hofstadnetwerk heeft zich
een soort oorlogsstemming van
het land en de Tweede Kamer
meester gemaakt, waarbij wel
licht een rol speelt dat een fors
aantal parlementariërs inmid
dels zélf doelwit van extremis
ten is geworden. Hoewel de
groep militante moslims vol
gens de AIVD relatief klein is,
hebben zij wel de Nederlandse
samenleving de oorlog ver
klaard.
Dat alléén al, zorgt doorgaans
voor een opmerkelijke eensge
zindheid in de volksvertegen
woordiging: in het zicht van de
vijand moeten de rijen immers
worden gesloten.
Daarom is het veelbetekenend
dat niet alleen de linkse opposi
tiepartijen GroenLinks en SP
een aantal maatregelen van het
kabinet afwezen, maar dat ook
coalitiepartner D66 het kabinet
inmiddels niet meer over de he
le linie steunt.
PvdA
En ook is het nog maar de waag
of de grootste oppositiepartij
PvdA uiteindelijk instemt met
de meest omstreden maatrege
len (een meldplicht en gebieds-
verbod voor burgers die in- de
ogen van de AIVD niet hele
maal te vertrouwen zijn, maar
tegen wie geen concrete aanwij
zingen bestaan). Fractieleider
Bos houdt op dit punt de kaar
ten nog aan de borst.
Kamer én kabinet worstelen
met dezelfde vraag: in hoeverre
mogen de rechten en de bewe
gingsvrijheid van burgers wor
den aangetast?
Kernprobleem is dat het Neder
landse strafrecht zich vooral be
zighoudt met het opsporen en
bestraffen van daders én dat de
feiten reeds zijn gepleegd. Bij
de aanpak van terreurdreiging
draait alles juist om het voorkó
men van strafbare feiten, omdat
de gevolgen mogelijk catastro
faal en ontwrichtend zijn.
Justitieminister Donner heeft
daar al vaker op gewezen: ons
rechtssysteem was daar eigen
lijk nog niet op ingesteld.
Maar inmiddels is er een heel
wettelijk instrumentarium
waarmee behoorlijk effectief
kan worden opgetreden. Het be
ramen dan wel voorbereiden
van een aanslag is al strafbaar.
De inlichtingendienst AIVD
krijgt meer bevoegdheden en
mankracht, ATVD-informatie
mag in rechtszaken worden ge
bruikt, radicalisering kan wor
den tegengegaan met wetsarti
kelen die opruiing strafbaar
stellen, 'haat-imams' kunnen
worden uitgewezen en dat is
nog maar een greep. Minister
Zalm heeft bovendien ruim vier
honderd miljoen euro uit de
mouw geschud voor de terreur
bestrijding en beveiliging van
potentiële doelwitten.
Strafrechtdeskundigen, crimi
nologen en ook de oppositie
partijen in de Tweede Kamer
hebben terecht de vraag gesteld
of het wel nodig is wéér nieuwe
wetten te maken, die de
vrijheid van burgers inperken.
Waarom een geradicaliseerde
moslim wekelijks op het politie
bureau oproepen, terwijl hij of
zij ook kan worden gearres
teerd zodra er daadwerkelijk
terreurplannen worden ge
smeed? Bovendien kan het op
door Hetty van Rooij
In vier jaar is er nooit een
woord gewijd aan de maat
pakken van de Amerikaaanse
minister van Buitenlandse Za
ken Colin Powell, maar voor
zijn opvolgster Condoleezza Ri
ce ligt dat anders. 'Condy' wer
velde de afgelopen week door
Europa op hoge hakken, in on
berispelijke mantelpakken, met
een olijftak in de hand en de
mond vol woorden van verzoe
ning.
Gisteren keerde ze terug naar
de VS, en opeens ziet de toe
komst van de Europees-Ameri
kaanse verhoudingen er iets zon
niger uit. Zo'n charmeoffensief
was hard nodig, na de Irak-oor-
log die een breuk veroorzaakte
in de relaties tussen de VS en
Europa. De ongepolijste stijl
van president Bush en zijn de
fensieminister Rumsfeld gaf
'Old Europe' de indruk dat Was
hington zijn oude vrienden had
afgeschreven.
Terwijl de transatlantische me
ningsverschillen breed werden
uitgemeten, groeide tegelijker
tijd het besef dat Bush zijn
bondgenoten hard nodig had
om de avonturen in Afghanis
tan en Irak tot een goed einde te
brengen.
Rice, die naar Europa en het
Midden-Oosten reisde om het
bezoek van de president voor te
bereiden, slaagde er in om in de
nadruk te leggen op wat de
bondgenoten bindt en niet op
wat hen scheidt. En dat was
voor het eerst in jaren.
Een oceaanbrede kloof is in de
woorden van Rice terugge
bracht tot 'meningsverschillen
zoals ze onder vrienden be
staan'. Om de nieuwe mildheid
te onderstrepen, was er ook sub
tiele diplomatie. Zo hield 'mada
me secretary' haar belangrijk
ste rede in het argwanende Pa
rijs, de stad van president Chi
rac die de grootste tegenstander
is van het Amerikaanse Irak-be-
leid. Op een academisch insti
tuut pakte ze de Franse elite in
met een mondje Frans en een
compliment over de Franse tra
ditie. „De toon jegens Europa is
veranderd en dat is nieuw", con
cludeerde de voormalige Franse
president Giscard d'Estaing.
Uit een opiniepeiling bleek deze
week dat 60 procent van de
Duitsers en de Fransen afwij
zend staat tegenover het beleid
van Bush. Het is dus evenmin
toeval dat de Navo-ministers
van Defensie deze week uitgere
kend in Nice praten over de
vraag hoe Europa kan bijdra
gen in Afghanistan en Irak.
Voor het eerst sinds 1967 heeft
Frankrijk Navo-ministers te
gast, en dat wordt alom gezien
als het bewijs dat ook Chirac
streeft naar verzoening met de
VS en de andere Navo-landen.
Rice concludeerde in Brussel
dat de verkiezingen in Irak een
'nieuwe fase' hebben ingeluid,
en dat de Navo-landen het er
over eens zijn dat het land nu al
le hulp verdient die het kan krij
gen. Als op 22 februari Bush in
Brussel is, zo hoopt secreta
ris-generaal De Hoop Scheffer,
zullen alle lidstaten toezeggin
gen hebben gedaan over het op
leiden van Iraakse officieren.
Niks veranderd
Maar met die nieuwe eensge
zindheid zijn nog niet alle pro
blemen de wereld uit. „Er is
nog niks veranderd en Frank
rijk en Duitsland sturen nog
steeds geen troepen naar Irak",
constateerde minister Bot nuch
ter na de lunch met Rice. En er
zijn, naast Irak, ook andere die
pe meningsverschillen. De zor
gen over de nucleaire ambities
van Iran, bijvoorbeeld: de Ame
rikanen vinden de Europese di
plomatieke aanpak veel te slap
en Rice dreigde in Brussel op
een verhulde manier met sanc
ties, als Iran niet meewerkt. Het
wapenembargo tegen China,
dat de Europeanen onder aan
voering van Frankrijk willen op
heffen en dat de Amerikanen be
ver handhaven, is volgens Rice
niet echt een probleem. ..We
hebben bezwaren tegen ophef
fing, maar we hebben het ge
voel dat er naar onze argumen
ten wordt geluisterd", suste zij.
Bush kan tevreden zijn: zijn op
handen zijnde Europareis had
niet beter en vakkundiger kun
nen worden voorbereid.
Vlak voor haar terugkeer naar
de States trok Rice zelf tevre
den de conclusie dat haar stijl
en charme-bombardement is ge
slaagd: „Bush treft hier over
twee weken een warme sfeer
aan." GPD
door Esther Gotink
Na dik dertig jaar 'verboden
liefde' wordt de relatie tus
sen de Britse kroonprins Char
les en zijn vriendin Camilla Par
ker-Bowles op 8 april bezegeld
met een bruiloft. De liefde blijkt
alle kritiek, zelfs haat, te heb
ben doorstaan. Het koningshuis,
de regering, de media en het
volk geven het paar hun zegen.
Camilla en Charles ontmoetten
elkaar in 1970 tijdens een polo
wedstrijd in het Grote Park van
Windsor.
De nuchtere, zelfverzekerde
vrouw en de zeer verlegen prins
leken eikaars absolute tegenpo
len, maar hun vriendschap ont
wikkelde zich al snel tot een ro
mance. Camilla was herhaalde
lijk te vinden in het apparte
ment van de prins in Bucking
ham Palace.
Omdat een huwelijk uitbleef, be
sloot Camilla in 1973 te trou
wen met Andrew Parker-Bow
les. Charles huwde Diana Spen
cer in 1981. Desondanks bleven
de vroegere 'sweethearts' elkaar
zien. Ze kochten presentjes voor
elkaar en gebruikten de koos
naampjes 'Fred' en 'Gladys', iets
wat Diana ziedend maakte. Die
noemde de vriendschap uiteinde-
bjk als de oorzaak waardoor
haar huwelijk met Charles op
de klippen liep.
De prinses noemde Camilla 'de
rotweiler'. Omdat Diana zo ge
liefd was, kreeg ze het Britse
volk achter zich. Camilla werd
één van de meest gehate vrou
wen van Engeland. Vrienden
van de prins vonden dat Lady
Di paranoïde reageerde op een
onschuldige kameraadschap.
Volgens hen was zij er zelf de re
den van dat het huwelijk met
Charles stukliep.
De affaire van Charles met Ca
milla bleef tot begin jaren negen
tig geheim. Toen barstte de
bom, een gebeurtenis die be
kend werd als 'Camillagate'.
Het betrof een serie telefoonge-
Charles en Camilla in juni 2004.
foto Chris Ison/EPA
door Esther Gotink
Al decennia lang schuifelt
ze in de kringen van de
Britse royalty. Eerst in de scha
duw als de gehate mistress,
vervolgens aan de zijlijn als de
voorzichtig erkende geliefde
en nu dan eindelijk staat ze
volop in de schijnwerpers.
Maar wie is toch die Camilla
Parker-Bowles?
Camilla Rosemary Shand
werd geboren op 17 juli 1947
en volgens het Engelse spreek
woord 'met een zilveren lepel
in de mond'. Als kleindochter
van de derde Baron van Ash-
combe groeide ze op in een
riant buitenhuis in Sussex. Ze
kwam niets tekort en jagen
was haar favoriete tijdver
drijf.
Camilla's ouders waren Ro
salind Cubitt, kleindochter
van Thomas Cubitt die een ver
mogen verdiende als bouwer
van de Londense West End, en
majoor Bruce Shand, een leger
officier en later succesvol
wijnhandelaar. Door Camil
la's aderen blijkt een flinke
druppel Nederlands bloed te
stromen: haar over-overgroot-
moeder was Alice Keppel,
eveneens een befaamde maï-
tresse aan de Britse hofhou
ding. Zij was het liefje van
Charles' over-over-overgroot-
vader Edward VII. Zowel Ali
ce als Camilla stammen af van
Arnold Joost van Keppel, de
erepage van Willem III die in
1688 meereisde naar Engeland
en daar door de koning werd
verheven tot Eerste Hertog
van Albermarle.
Milla, zoals Camilla's bijnaam
luidt, was een zelfverzekerde
scholiere die een opleiding ge
noot aan de Queens Gate
School in Londen voordat ze
naar 'finishing school' in Zwit
serland en Frankrijk ging om
haar culturele en sociale vaar
digheden te ontwikkelen.
GPD
leggen van een meldplicht aan
de verkeerde burgers (wel ortho
doxe maar niettemin vreedza
me moslims) juist extremisme
in de hand werken.
Om naar de parabel terug te ke
ren: wie het water wil laten af
koelen moet de pan verplaatsen
of op zoek gaan naar de gas
kraan.
Serieus werk maken van de be
staande mogelijkheden is vrij
wel zeker effectiever dan het op
tuigen van nieuwe wetteksten
waarvan het positieve effect
twijfelachtig is. GPD
e Sluise wethouder L. Wille lijkt eeneigj
tijdse manier te hebben gevonden onn
zaal vol onwillige burgers op zijn haai
krijgen: stel een raadplegend referendum v-
Wille opperde de suggestie van een volksraad*
ging woensdagavond tijdens een openbare mi-
matieve raadsbijeenkomst over windenergie;^
gemeente wil in de Hoofdplaatpolder maxim rerdt
acht nieuwe windturbines plaatsen en dat is t» bdei
het zere been van omwonenden die zich heb's
verzameld in de actiegroep Hoofdplaat TeuM
wind. f
Windmolens kunnen voor een gemeente in fi^ 5
ciële zin interessant zijn. De rijksoverheid v;Rk
strekt subsidies die het aantrekkelijk makemncg
een paar van binnen de gemeentegrenzen op te?
men. Maar ze zijn lelijk en maken lawaai. Vant 'm
ge die duidelijke tegenstelling in belangen
beslissingen over dit onderwerp thuis bij dei
vinciale overheid. Die moet een provinciebreeci
leid rond windenergie uitstippelen om te vooa V
men dat lukraak windmolens verrijzen. Het g£ 1*
bare democratische proces kan dus gewoons
weg vinden. j t
De oproep van Wille heeft veel weg van de beké I*
de dooie mus. Hij legt het initiatief nu bij deg
meenteraad die zal moeten bepalen of clit ths dooi
rijp is voor een referendum. Bovendien is de vra;;
stelling geen sinecure; een keuze tussen ja of nee
in de discussie over windenergie onredelijk. Hos
uit kan over 'ja, mits' of 'nee, tenzij' worden;.!™
sproken, maar dat is in een referendum geenk^,
bare kaart. Daar komt bij dat de stemmers inS; >j|
vermoedelijk heel andere motieven zullen hek »n
dan die nabij de Hoofdplaatpolder. fci
Het referendum lijkt in Nederland toch alg
gloedvolle toekomst te hebben. De tijdelijke ré
rendumwet die in 2002 op initiatief van D66 wi 3
geïntroduceerd, is een stille dood gestorven, h Kr
van de zwakke punten is het feit dat een refere evi
dum niet bindend is. Politici kunnen de uitsi ioo
van een volksraadpleging simpelweg naast e; O"*
neerleggen. Dat was ook de voorwaarde die zij si
de introductie van het referendum stelden,
zegt veel over de manier waarop politici naari 0|
referendum kijken en helemaal ongelijk hefc E;
zij niet. Volksvertegenwoordigers zijn immers; Ha
kozen om namens de bevolking de knopen door
hakken. Het is dan ook te hopen dat het inite 12
van de Sluise wethouder om in heikele kwes c
dan maar naar het wat krakkemikkige wapen?
het raadplegend referendum te grijpen, geen nar. jji
ging krijgt. j
sprekken tussen de prins en zijn
maïtresse die heimelijk waren
opgenomen en werden doorge
speeld aan de roddelpers.
De prins fluisterde tijdens de te
lefoongesprekken dat hij wel Ca
milla's tampon wilde zijn. Door
het schandaal durfde de kroon
prins zich niet meer te vertonen.
Het koningshuis stond op zijn
kop en het volk sprak er schan
de van. Charles bekende op tele
visie zijn affaire met Camilla.
Kort daarop werden de huwelij
ken van beiden ontbonden.
Auto-ongeluk
Een krantekop in 1996
schreeuwde: 'Bed her, but don't
wed her': slaap met haar, maar
trouw haar niet. Vier op de vijf
Britten bleek tegenstander van
een huwelijk tussen Charles en
Camilla. De woede jegens de
prins werd nog heviger toen Dia
na een jaar later overleed bij
een auto-ongeluk in Parijs.
De Britten gaven Charles de
schuld van haar dood en waren
woest over hoe de koninkÜjke fa
milie haar had behandeld.
Al die tijd hield Camilla zich
muisstil. Het schijnt dat Char
les' oudste zoon William de eer
ste was die de vriendin van zijn
vader accepteerde, door Camilla
voor een diner uit te nodigen.
Ook vroeg hij samen met zijn
broer Harry of Camilla mee wil
de op een Mediterrane cruise in
augustus 1999. Inmiddels leeft
Camilla al enkele jaren met
Charles samen afwisselend in
Highgrove House en de Londen
se residentie Clarence House.
De koningin erkende de relatie
voor het eerst op 3 juni 2000
toen ze ervoor koos een verjaar-
dagslunch bij te wonen waar
ook Camilla was. Twee weken
later zoende het paar voor het
eerst in het openbaar. GPD
DELTAWET - In de Eerste Ka
mer is gesproken over de ont-
werp-Deltawet. Kamerleden
verwachten dat er tegen dit
voorstel weinig verzet zal zijn
als het in stemming gebracht
wordt. Wel wordt bekeken of
het Rijn-Antwerpen-trajeet
van dusdanig gewicht is dat
België aanspraak kan maken
op betrokkenheid bij de "be
sluitvorming. De verwachting
is dat dit niet het geval zal blij
ken.
TERREUR - De Nederlandse
binnenvisserij zucht onder de
terreur van de Chinese wol-
handkrab. Duizenden en nog
eens duizenden van deze'
ren overspoelen de binn<
teren van de kustprovmc»
en daarbij moeten de n
van de binnenvissers
zwaar ontgelden. VerscheÊ
ne vissers hebben de stnjdl
gen het schaaldier al opg&
ven en zijn op zoek naar i
andere broodwinning.
MAKELAARS - Op een ver*
dering van Zeeuwse makelaa
was de toon somber. De
naam van de sector wordt
schaad door activiteiten
onbevoegde tussenpersoi®
De makelaars hopen op w
wet die beunhazerij uitbant.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Statïonspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315669
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: 10118)493000
Fax. (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax. (0114)372771
E-mail redhulsl@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel-(0111)454651
Fax (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 19,95 n.v.t
per kwartaal: 58,00 60,25
per jaar: Ê222.50 226,50
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail. Iezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voortó
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag 1.25
zaterdag 1,75
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uiigï"®51
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volg!"
de Regelen voor het Advertentiewws1
Overlijdensad verten ties:
maandag t/m vrijdag,
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel (0113)315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel (0113)315550
Fax (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax-(0114)372771
Business to Business/Onroerend9»
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: v
ic.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden rmWi
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is oen onderdeel van het Wegener concern. Deo"
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt vot*
(abonnenionten)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig 9®ssiSC"i
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij
e, Postbus 31, 4460 AA Goes
Behoort tot WGGGNGR
