Ik probeer de allerbeste te zijn Een interessante proeve van vernieuwing Hippiemusical in de herhaling DiCaprio speelt legendarische miljonair Macbeth artin Scorsese's nieuwe film The Aviator (deze week bekroond met drie Gol den Globes) beschrijft het le ven van de legendarische mil jardair, luchtvaartpionier en filmproducent Howard Hughes. De hoofdrol wordt gespeeld door Leonardo Di- Caprio van wie ook het idee voor deze film afkomstig was. DiCaprio: „Als acteur ben je altijd op zoek naar aan sprekende persoonlijkheden die je zou kunnen spelen en in die tijd las ik een biografie over Ho ward Hughes die drastisch af week van het beeld dat mensen van mijn generatie hadden van deze man. Wij wisten alleen dat hij die Amerikaanse tycoon was die zichzelf in een hotelsuite in Las Vegas had opgesloten, waar hij niet meer de moeite nam om zijn haar en zijn nagels te knip pen: een monster. Via dat boek werd me echter duidelijk wat zijn werkelijke betekenis was geweest en hoe de opmerkelijke feiten uit zijn leven parallel lie pen aan de Amerikaanse geschie denis van de twintigste eeuw, aan de industriële revolutie en de dromen en idealen over suc ces in ons land. Een man die wist te slagen in alles waarop hij zijn zinnen zette: de lucht vaart, vrouwen, het zakenleven, de filmbusiness. En tegelijker tijd was hij iemand die bezig was gek te worden. Hij leed aan dwangneuroses die zijn vermo gen tot normaal functioneren wegvratenIk maakte kortom kennis met een van de meest fas cinerende karakterstudies die ik ooit ben tegengekomen. Ik her kende de stof voor een film die niet zozeer de bedoeling zou heb ben om uit te dragen wat Hughes allemaal gepresteerd had, maar voor een verhaal dat zich liet vertellen als een Griek se tragedie. En ik raakte geobse deerd door het idee om dan zelf die man te spelen. Er was mij geen enkele film over Howard Hughes bekend, behalve dan Melvyn Howard die ging over een enkel klein incident uit de laatste fase van zijn leven, waar van het ook nog maar zeer de vraag is of het echt is gebeurd." Waarin kan de kiem van Hughes' toenemende waanzin gelegen hebben? „Van belang is ook de rol die zi-jn moeder in zijn leven heeft gespeeld. Ze was een heel dominante vrouw die haar kleine jongen echt met een missie het leven in had ge stuurd. Hij raakte haar op zeer jeugdige leeftijd kwijt en kort daarna verloor hij ook zijn va der. Hij had twee dingen geërfd: Een geestelijke stoornis die Ob sessive Compulsive Disorder wordt genoemd, en een zakelijk imperium dat hem de wereld aan zijn voeten legde. Maar wat gebeurt er met een mens als je hem alles geeft. Is alles ook ooit genoeg? Kan een mens ooit tevre den zijn? Voor mij was de sleu tel tot dit personage gelegen in de grenzeloze bezetenheid bij al les wat hij ondernam. Hij wilde een film produceren, over ge vechtspiloten tijden de eerste wereldoorlog, Heli's Angels. Hij besteedde daar vier miljoen dol lar aan, terwijl de duurste pro ductie tot dan toe minder dan een miljoen had gekost. En hij nam er vier jaar de tijd voor om hem te draaien. Want toen hij eigenlijk al klaar was, bleek in eens de geluidsfilm te zijn uitge vonden, waarna Howard óók ge luid wilde en nog eens van voor af aan begon. Hij wilde het grootste vliegtuig ter wereld ge bouwd hebben of hij deed de vreemdste dingen om te zorgen dat in de western The Outlaw de borsten van Jane Russell er perfect zouden uitzien. En intus sen kon hij ook uren besteden aan het schrijven van memo's met instructies over hoe zijn per soneel zich had te gedragen ten einde geen bacillen te versprei den. Zijn angst voor bacillen was een obsessie van onvoorstel bare omvang." In The. Aviator weet Leonardo DiCaprio zo diep onder de huid van zijn personage te kruipen dat je je afvraagt of het gemak kelijk was nadien al die eigen aardigheden weer kwijt te ra ken. „Ik ben over het algemeen tamelijk efficiënt als het erom gaat een rol weer af te schud den. In het geval van The Avia tor duurde het evenwel wat lan ger dan gewoonlijk. Ik heb zelf géén Obsessive Compulsive Disorder, hoewel is geschreven dat ik dat wél heb, maar het is niet zo. Wel is het waar dat ik me - om de rol te kunnen spelen - bepaalde gewoontes heb aange meten die ik ook als jongetje ooit had: zoals op straat altijd vermijden dat je stapt op tegels met barsten of kauwgomvlek- ken. Het duurde even voor ik die tic weer had afgeleerd. Dat is iets waartoe mensen met OCD niet in staat zijn. Die zijn echt 24 uur per dag bezig met hun ri tuelen en bijgelovigheden, in de overtuiging dat als ze zich daar niet aan overgeven er elk mo ment iets verschrikkelijks kan gebeuren. De gelegenheid de hoofdrol te kunnen spelen in The Aviator bestempelt de acteur als een bui tenkans „Er is herhaaldelijk geprobeerd om een film over Ho ward Hughes te maken.Ons is het uiteindelijk gelukt een in valshoek te vinden die hem recht doet. Je kunt natuurlijk nooit alle aspecten gedekt krij gen, want het was een man die wel twintig verschillende levens leidde. Dus je moet scherpstel- len op een bepaalde periode en vervolgens binnen die periode ook weer je keuzes maken. Ik ben verschrikkelijk gelukkig dat ik de gelegenheid heb gehad iemand te portretteren die een van de belangrijkste personages was van de vorige eeuw." Casanova „Het is erg lastig een film te ma ken over iemand die alles be reikt wat hij zich maar kan wen sen en toch de sympathie van een publiek kan wegdragen. Maar ik geloof dat het is gelukt. Hughes was Amerika's eerste miljardair en de Casanova van zijn tijd. Een held in de historie van de luchtvaart, die heel an ders was dan de luchtvaart van nu. Tegenwoordig lijken piloten op astronauten die alleen maar moeten zorgen dat ze van de fou te knoppen afblijven. Maar in die tijd waren piloten nog echte helden met een hoog sterftecij fer omdat ze om de haverklap naar beneden stortten." Howard Hughes leek zich meer in bepaalde doelstellingen vast te bijten naarmate het hem moei lijker werd gemaakt. Dat is een karaktereigenschap waarvan Leonardo DiCaprio toegeeft dat hij die zelf eveneens bezit. „Dat bevalt me, ja, Het is ook zowat het eerste wat je hem in de film hoort zeggen: 'Zeg me niet dat ik dat niet kan doen. Zeg me niet dat het onmogelijk is!' En vervolgens zie je hem die dingen inderdaad volbrengen. Nou heb ik mijn bordje niet zo vol opge schept als hij had gedaan. Ik pro beer alleen maar de allerbeste acteur te zijn naar mijn eigen vermogens. Maar ik heb in deze film, mijn droomproject, geen eigen geld gestoken, wat Ho ward Hughes met Heli's Angels wél deed. Alexander Met Scorsese was het de bedoe ling dat DiCaprio, na hun eerde re samenwerking in Gangs Of New York, een epos zou maken over Alexander De Grote. Produ cent Dino di Laurentiis kondig de later Baz Luhrmann aan als regisseur van dat megaproject. Dat plan is nu definitief van de baan, zegt de steracteur. „Hoewel wij de eersten waren die met een Alexander-project naar buiten kwamen, gaven Mar ty en ik toch prioriteit aan The Aviatorwant dit wilde ik al acht jaar. Uiteindelijk is volle dig afgezien van een Alexan- der-film omdat we niet de com petitie wilden aangaan met Oli ver Stone. En nu we weten hoe het daarmee is afgelopen, denk ik niet dat snel zal worden beslo ten om het nog eens te proberen. Ik blijf het wel spijtig vinden. Ik had al veel research gedaan naar Alexander. Het onderwerp interesseerde me hevig. Ik heb trouwens frappante gelijkenis sen ontdekt tussen de persona ges van Alexander de Grote en Howard Hughes. Het zijn alle twee een soort Griekse helden van het type Ikaros: willen vlie gen naar de zon, tot het moment dat de vleugels wegsmelten." Scorsese en DiCaprio zuilen ove rigens hun vruchtbare samen werking continueren, kondigt de acteur aan. „Dit jaar gaan we draaien voor een Amerikaanse 'remake' van de Chinese mis daadfilm Infernal Affairs." Peter van Lierop The Aviator draait in onder meer Vlissingen en Rotterdam woensdag 19 januari 2005 Leonardo DiCaprio als miljardair Howard Hughes in de film The Aviator. Hoofdrolspelers in de musical Hair: René van Kooten, Chaira Bod: en Tom Piotkin (vlnr). foto Marcel Hemelrijk wilde alleen een rol die t. paste. Deze rol ben in slaap ik." Zo denkt Van Kooten over. „Zoiets als Thani niet bij me passen. Te br;; moet wel een randje aanzit, Van Kooten heeft net vos derde keer in één jaar aisj genomen van de cov® waarvan hij zanger was. rock is altijd zijn pas, weest. „Niet te geloven dj straks zelf in de IJsselhal Zwolle sta, waar ik vroegen lange haren stond te pogo; concerten van Van Halen Et tallica." Van Kooten kijkt met iels; respect aan tegen de korten bereidingstijd. „Ik vind hel» al jammer dat we maar éi: out kunnen doen." Marihuana Met de acceptatie door dei rikaanse crew zit het well De derde hoofdrol, die van pieleider Berger, blijft met Piotkin (28) in Amerikaanse! den. Hij speelt Hair niet,!; het. Een hele bos bleke km en uit elk van die kni dampt een authentieke mare nasfeer, vol love en peacti Piotkin reist na Broé waar één van de schrijven! de musical van 38 jaar tem nu en dan met een door he wenste tekstwijziging dels kamer kwam binnenstro nu al twee jaar door Et» „Fantastic! Vroeger lagi mijn ouders naar bed m met een koptelefoon op Hair te luisteren. Op een: moment keek ik in de spiff zag dat mijn haar lang ge was om mee te doen, En, Now I'm in it!" Zijn Berger maalt niet zo a idealisme van de jaren a hij is er voor het feestje. 1 dat maak ik er dan ook va het toneel, maar ook back Het is fun. Samenwerka Nederlandse collega's? I mijn naam en foto zijn® affiche af. Dat is wennen! voor de rest? Ook al zelïi twee roze olifanten op h| dium, dan zou ik er mi groot feest van maken. 1:1 Grapje. They're great," Eric NÉiJ Kom aanzetten met een klas sieke titel en het musical volk stormt er op af. Daarom durft Hair als Amerikaanse pro ductie zo'n ambitieuze rondrit door Nederland en België aan. Heel maart in de Amsterdamse Pepsi Stage. Negen keer Hooge- veen. Tien keer Eindhoven. Te veel van het goede? De musicals terren René van Kooten en Chai ra Borderslee, toegevoegd als na tionale publiekstrekkers, wer ken er keihard aan om de 38 jaar oude hippie-icoon Hair op nieuw succesvol te maken. Zeg 'Aquarius', 'Let The Sunshi ne In', of Good Morning Stars- hine' en half het land galmt mee. Hoofdrolspeler René van Kooten kon de liedjes ondanks zijn 32 jaar in elk geval al dro men, lang voordat hij wist dat hij in Hair Claude zou zijn. „Mijn acht jaar oudere zus vroeg me onlangs waar haar Hair-elpee eigenlijk was geble ven. Ze had zich rot gezocht. Bij mij thuis dus. Al jaren. Ik luis terde al vanaf mijn achtste naar Hair. De musical trekt al twee jaar met een Amerikaanse cast door Europa. Nederland is het eerste land waar Hair hoofdrolspelers van eigen bodem krijgt. Pro bleempje: Chaira Borderslee en René van Kooten hebben pre cies twee weken voor de repeti ties, eerst in Amsterdam, daar na in Duitsland. „Dat maakt me helemaal niks uit", zegt Borders lee. „Daar ben ik niet mee be zig." Komt door de euforie. Het is dan ook haar gedroomde rol. „Hair is spiritueel, een musical met een grote boodschap; over respect, over de vrije wil, alles mag. Ik gooi mijn haar los, ik zing, spring en dans: Chaira gaat los!" Hereniging Ze is blij met de hereniging met Van Kooten. De twee stonden al eerder samen op het podium als hoofdrolspelers in Aïda. De laat ste anderhalf jaar bleef het stil rond Borderslee, in een wereldje dat zich juist verdringt voor een mooie plek. Ze schilderde en kwam tot zichzelf, zoals ze het zelf omschrijft. „Ik was nooit angstig dat het over zou zijn. Ik Ze zijn er altijd geweest, de ambitieuze vrouwen die hun man tot daden bren gen waarmee die zich uiteindelijk te gronde richten. Shakespeare vertelt daarover in zijn koningsdrama Macbeth en Giuseppe Verdi baseerde daarop anderhalve eeuw ge leden zijn gelijknamige opera. Deze maand trekt het gezelschap van het Grote Theater uit de Poolse stad Lodz met een nieuwe, ei genzinnige productie van deze opera door Nederland. Eigenlijk is Macbeth een gewoon Schots edelman, krijgsheer van beroep. Maar als hij zijn vrouw thuis vertelt dat een stel hek sen voorspelt dat hij koning van Schotland zal worden, vindt zijn vrouw dat hij die voorspelling maar snel moet helpen uitko men. Hij behoort nu ook thuis maar eens een kerel te zijn en gewoon iedereen uit de weg te ruimen die hem op weg naar de troon in de weg staat, ook de regerende ko ning. Aldus begint een reeks van politieke moorden. Niettemin spreekt de jonge Poolse regisseur Tomasz Konina van een liefdesverhaal over twee mensen die van elkaar houden tot de dood erop volgt. „Ik begrijp die twee wel." Hij begrijpt ze zelfs zo goed, dat hij nog een stap verder gaat dan Verdi, door te laten zien hoe Macbeth ook zijn vrouw doodt, al vorens zelf ten onder te gaan: „Hij wil niet Scene uit Macbeth dat ze nog meer doden op haar geweten zal hebben en sust daarmee tegelijk zijn eigen geweten." Macbeth als tijdloos verhaal. foto GPD Dus zal het publiek geen Schotse ridders zien, maar een leider die geknakt door de herinneringen aan bloedige oorlogen en ge kweld door een groep dwaze moeders, niet in staat is zijn duivelse vrouw tegenspel te. bieden. Een man in een tijdloze omgeving, die wordt opgeroepen door de belichting en een eenvoudige maar suggestieve aankle ding en decor. Een entourage waarin de mu ziek van Verdi volop haar grote muzi- kaal-dramatische werk kan doen. „Want de ze ijzersterke muziek is voor mijn regie hoe dan ook het uitgangspunt. Ik wilde dan ook niet te veel theatereffecten. Dat leidt af. Daarom zie je ook amper bloed op het to neel." Ook de beroemde scène met het 'wandelen de bos' laat hij visueel voor wat het is en de heksen werden klagende moeders. „Het li bretto komt voor mij op de tweede plaats." Het verhaal moet helder zijn, zegt Konina. „Maar met alle ruimte voor het publiek om er een eigen uitleg aan te geven. Mijn Mac beth moet prikkelen tot nadenken. Ik wil vragen stellen, geen antwoorden geven, ik wil laten voelen dat Macbeth en zijn vrouw niet zonder meer slechte mensen zijn. Het zou het prachtig zijn als het publiek mede dogen krijgt. Echte moordenaars waren in hun plaats niet gek geworden. Daarom is Macbeth voor mij geen moordenaar, maar meer een manager." Konina, een jonge belofte die in eigen land al heel wat grote producties op zijn naam heeft staan, levert met deze Macbeth een in teressante proeve van vernieuwing. Want met hun vaak voortreffelijke zangers en or kesten werkten de Oost-Europese operahui zen tot dusver nog erg traditioneel, Van daar dat hun producties voor de lage lan den, als broodnodige aanvulling op het aan bod van de grote gesubsidieerde gezelschap pen, vaak werden voorbereid door Neder landse regisseurs. Maar de Stichting Internationale Opera Producties, een groep van Nederlandse schouwburgen, wilde nu eens een honderd procent Oost-Europese voorstelling bren gen. Uitvoerend producent Supierz koos daarom voor deze elfde productie van de stichting voor samenwerking met het Grote Theater van Lodz. Sinds een half jaar zoekt daar een nieuwe artistieke leiding naar nieuwe wegen om met gezelschap en pu bliek het muziektheater ook in Polen een nieuwe impuls te geven, De hoofdrollen hebben een dubbele k ting, met voor Nederland inmiddels 0 bekende namen. Zo zong de Poolsese? Barbara Kubiak hier al eerder met vei" ces in een aantal producties. Verder fa stichting er goed aan om de Oekraietë riton Vo.lod.ymir Okenko een mooi eer aan te bieden, omdat deze jonge Ver$ ger bij uitstek nog wel een snel ontó baar kan gaan worden. Hij zong al hoofdrollen in Verdi's La Traviato epfl letto, maar nu maakt hij zijn roldet® Macbeth. Ook voor Konina is Macbeth een het is zijn eerst Verdi-regie. „Maark er graag meer ensceneren." Hij zett- hoog in door glunderend de meest ge^ ceerde te noemen: Falstaff. „Ik had!? Verdi een keer willen ontmoeten. hem te vragen hoe je zo'n opera mof' pakken, want ik denk niet dat ik zip met mijn visie geweld aan doe. Maar15 juist wel willen weten hoe hij deze Mr Opera: Macbeth. Muziek: Giuseppe Libretto: Francesca Maria Piave. W". Grote Theater van Lodz. Regie: To nina. Te zien in onder meer: Rol!'' Schouwburg Rotterdam, 23 januari, ge, Concertgebouw, 24 januari.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 24